Reprint na podstawie wydania z 1935 roku pani Anieli Piszowej. Interesująca książka zawierająca opisy wróżb, gier towarzyskich czy symbolikę kart oraz znaczenie snów.
Reprint oryginały z 1877 r., nakładem S. Orgelbranda Synów i Drzeworytni Warszawskiej.
Monografia Wilanowa, zawierająca opis pałacu i znajdującej się tam galerii obrazów. Bogato ilustrowana drzeworytami wykonanymi przez najlepszych rytowników warszawskich według rysunków wybitnych artystów: Wojciecha Gersona i Henryka Pillatiego. Między innymi widoki pałacu, ogrodu, kościoła, kaplicy, pokoi i licznych obrazów z Galerii Wilanowskiej.
Reprint albumu z 1916 r. wydanego staraniem Koła Architektów i Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości w Warszawie. Swoisty katalog zdjęć zabytkowych obiektów architektonicznych, zgromadzonych na wystawie Architektury Polskiej w roku 1915.
Reprint oryginału z 1895 r. udostępnionego przez Muzeum Książki Dziecięcej w Warszawie. Piękne, kolorowe litografie sprzed 100 lat cudownie wkomponowane w wiersze dla dzieci M. Konopnickiej. Książka dla dzieci z 17 litografiami H. Benneta.
Reprint oryginału z 1900 r. Wartościowy dokument dla etnografa, źródło informacji o bogatej polskiej kulturze ludowej: zwyczajach, obyczajach i obrzędach z podziałem na pory roku. "Jak kwiaty są ozdobą roślin i ziemi, tak zwyczaje doroczne są krasą domowego życia ludów. Zwyczaje i obyczaje wypłynęły z warunków tego życia, z obrzędów religijnych i z pojęć wyrobionych w ciągu wielu wieków żywota społecznego przez serce i myśl ludzką. Obyczajem i tradycyami różnią się narody między sobą, one stanowią ich obraz moralny i piętno ich charakteru, któremu nadają wdzięk właściwy, a dla potomnych są spuścizną po ojcach, są dla dobrych i rozumnych dzieci drogą pamiątką po matce, jako ta suknia, w której ona chodziła, a w której się zachował wycisk jej postaci.
Roku naszego "w życiu tradycyi i pieśni" nie zaczynamy równo z kalendarzem od 1 stycznia, ale od Adwentu. Gdy bowiem chrześcijanie liczą lata swojej ery od Narodzenia Chrystusa, a rok ich kościelny zaczyna się także od 25 grudnia, to cały Adwent jest już przygotowaniem i wstępem do tej uroczystości. Rok więc zwyczajny polski, związany tak ściśle ze świętami, musieliśmy zacząć od Adwentu, zwłaszcza że i podział niniejszej książki na cztery pory roku skłaniał do rozpoczęcia jej nie wśród zimy od stycznia ale i z początkiem zimy, która w naszym klimacie przybywa już z Adwentem. Na rok ten w życiu naszem, tradycyi i pieśni złożyły się obok prac autora, liczne utwory i wątki z innych pisarzy i poetów dające poznać wszystkie pory roku i wybitniejsze momenta życia w obyczaju dorocznym, na tle piśmiennictwa polskiego ostatnich czterech wieków, oczywiście, o ile na to ramy jednotomowego dzieła pozwoliły".
Zygmunt Gloger
Reprint wydania z 1877 r. Tytuł w całości brzmi: Polska kuchnia koszerna zawierająca najrozmaitsze potrawy i pieczywa, konfitury i soki, oraz szczegółowy przewodnik do urządzenia koszernego gospodarstwa przez Rebekę Wolff, tłumaczone z niemieckiego przez S.D. nakładem tłumacza, Warszawa, 1877 "" Wstęp najlepiej prezentuje wartość tej unikatowej pozycji. ""Wychowana w domu dobrym i koszernym i będąc przeszło 28 lat gospodynią, postanowiłam sobie przyjść w pomoc paniom Izraelitkom, chętnie pragnącym zadość uczynić wymaganiom gastronomicznym, a jednak nie chcącym zerwać ze swoją religią i tradycją. Dziełko niniejsze, często w oryginale przeze mnie używane, przetłumaczyłam na język ojczysty. Zawiera ono przepisy najdelikatniejszych, również jak i najzwyczajniejszych potraw, mięsnych i mlecznych, przepisy na różne pieczywo, konfitury, soki, galarety, kremy, sosy itp., wszystko przyrządzone w sposób koszerny. Kierując się tą książką, niewiele należy dołożyć starania, ażeby tanim kosztem dom koszerny w porządku utrzymywać. Tak szczegółowo obeznana jestem z tą książką, iż jestem przekonaną o akuratności zawartych w niej przepisów i śmiało polecam ją naszym paniom postępowym, jako też i zachowawczym, jako mogąca zaradzić we wszelkiej okoliczności tyczącej się gospodarstwa""
Polska kuchnia i śpiżarnia - Izdebska Jadwiga Rerpint z oryginału wydane w 1905 roku, nakładem i drukiem Michałą Arcta. Praktyczny podręcznik zawierający 1550 przepisów kuchennych i gospodarskich (z uwzględnieniem potraw jarskich), pieczenie ciast, przyrządzanie konfitur, konserwów, marynart itp. oraz dyspozycje obiadów, śniadań i kolacji zwyczajnych i wystawnych. 114 rysunków w tekście.
Jest to encyklopedia ziemiańska, która obejmowała tematykę agrarną, życia codziennego, zwierzęcą, a także obyczajową, przeplatana różnymi dykteryjkami, anegdotami i kuriozami, tworząc tym samym typowe dzieło doby Polski sarmackiej.
Jan Szyttler - Kucharz na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego (pod kierownictwem sławnego kuchmistrza Paula Tremona).
Czerpał inspiracje dla swoich przepisów zarówno z kuchni francuskiej, jak i polskiej, oraz w mniejszym stopniu litewskiej i białoruskiej.
"W porównaniu do Czernieckiego Szyttler jest wręcz diabelsko precyzyjny. Podaje nie dość, że typ mięsa, to konkretny kawałek tuszy, który należy użyć, podaje gramaturę w funtach i krok po kroku prowadzi użytkownika przez proces przygotowania danej potrawy. Widać tu też echo kuchni staropolskiej - w czasach, gdy kuchnia francuska zaczyna dominować na stołach miejskich, niewiele jest już miejsca dla szafranu. Szyttler nie boi się tej drogiej przyprawy, aczkolwiek w ramach nowoczesności gotuje mięso w białym winie, czego kuchnia staropolska nie zna. "Kucharz dobrze usposobiony" jest swego rodzaju manifestem otwarcia się kulinariów na zwykłego człowieka, nie tylko profesjonalistę. Szyttler już w swoich projektach zup pokazuje, jakie ma inspiracje. W rozdziale o zupach znajdziemy bowiem takie potrawy jak "Zupa wiosenna Ruska" czy "Zupa ucha ruska".
Gdyby przyjrzeć się przepisom Szyttlera w jego "Kucharzu", okaże się, że większość potraw mięsnych (czyli z mięsa czerwonego lub dziczyzny) to sposoby na wołowinę. Swego rodzaju znakiem czasu jest obecność wieprzowiny, np. w postaci kotletów. To efekt masowego chowu świń, jako tańszego odpowiednika wołowiny. Drugim powodem popularności wieprzowiny jest osłabienie tradycji postnych - jako mięso niekoszerne w okresie staropolskim nie była mile widziana na stole. Szyttler nie boi się już korzystać z potencjału, jaki ma świńskie mięso.
Osobny tom "Kucharza" poświęca Szyttler deserom. Jest to też miejsce - wreszcie - na rozdział o spiżarni. Tej autor poświęca bardzo mało miejsca. Przepisy, które dotyczą kompotów i marmolad, zajmują raptem dwa niewielkie rozdziały. Otoczone zaś są dużą liczbą sposobów na lody, ciasta czy inne desery. Tłumaczyć można to obecnością innej książki Szyttlera, czyli "Spiżarni dostatecznie i przezornie urządzonej[...]".
Trzy tomy w jednym woluminie. Oryginał wydany został na emigracji we Francji w 1867 r. W swojej książce przedstawił obraz sytuacji gospodarczo-politycznej Zabajkala, sił zbrojnych, ludności, ich zwyczajów i obyczajów oraz stosunku do Polaków. Agaton Giller to polski dziennikarz i pisarz, konspirator i działacz, który życie poświęcił walce o wolność i niepodległość. Doświadczył wielu aresztowań i zsyłki na Syberię. Aktywnie działał na emigracji, a swoje przeżycia zawarł w bogatej twórczości pisarskiej i publicystycznej. Reprint ten wart jest przypomnienia, szczególnie ze względu na interesującą tematykę, rozwój świadomości narodowej i obywatelskiej oraz 130. rocznicę śmierci autora.
Reprint oryginału wydanego nakładem własnym autora w 1888 roku. Książkę, jak sam autor zaznaczył we wstępie, opracował z potrzeby zebrania w jednym woluminie wiadomości o ogrodnictwie, ponieważ o zasadach urządzania ogrodu spacerowego nie przemawiał dotąd z książki żaden z ogrodników Polaków. Dobre rady Czartoryskiej z Myśli różnych o zakładaniu ogrodów i Franciszka Giżyckiego z ""O przyozdobieniu siedlisk wiejskich"" dziś już są przestarzałe, niewystarczające i z obecnym stanem ogrodniczej wiedzy niezgodne. W związku z tym Jankowski książkę ""Ogród przy dworze wiejskim"" uzupełnił o setki rycin, planów, opisów roślin ozdobnych, warzywnych i drzew oraz o sposobach ich uprawy. Dzieło Jankowskiego to kompendium wiedzy nie tylko dla ogrodników, ale również dla tych, co wracają do starych metod upraw i hodowli, dawnych aczkolwiek zapomnianych dziś odmian, dla poszukujących skutecznych wskazówek i inspiracji działkowiczów. Dwa tomy w jednym woluminie.
Książka wydana w Poznaniu w 1896 roku. Podstawowe dzieło, obok Krótkiej nauki budowania dworów, przypisywanej Opalińskiemu, nawołujące do poszukiwania narodowego stylu. Zachęcamy do lektury, szczególnie współczesnych architektów, którzy projektują domy jednorodzinne w stylu jak to nazywają dworkowym.
Pierwodruk tej książeczki dla dzieci z roku 1896 do tej pory pozostawał tajemnicą, aż do początku 2016 roku. Reprint odnalezionego po 120 latach oryginału z 1896 r. Konopnicka baśniowy świat przeniosła na polską wieś, wplatając go w ojczysty krajobraz (jezioro Gopło, góry Karpaty, miasto Gniezno) oraz łącząc z legendą o Popielu, z Piastem czy Mieszkiem. Fabuła powieści zamyka się w cyklu rocznej wegetacji przyrody od wiosny do jesieni. Pisarka przedstawia (na tle ubogiej chaty Skrobka i przygód sierotki Marysi, szukającej pomocy u królowej Tatry) krasnoludki - ubożęta jako dobrotliwe bóstwa domowe, przyjazne ludziom, obdarzając je cechami indywidualnymi ? na czele z królem Błystkiem i Koszałkiem-Opałkiem szukającym wiosny.
Reprint wydania z 1925 r. Monografia 4 pałaców i 2 dworów zaprojektowanych przez znanego architekta Jakóba Kubickiego: pałace w Białaczewie, Bejscach, Igołomi, Pławowicach; dwory w Witkowicach i Nadzowie. Na ostatniej stronie faksymile podpisu J. Kubickiego.
Reprint oryginału wydanego we Wrocławiu w 1805 r., drukiem Wilhelma Bogumiła Korna Każdy, kto marzy o własnym ogrodzie, szuka doskonałych wzorów do naśladowania. Prostoty bliskiej natury. Projektowanie ogrodów przechodziło przez tysiąclecia różne fazy i mody. Są jednak pewne fundamentalne zasady. Izabela Czartoryska, wielka znawczyni tematu, dzieli się swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniem na łamach swojej książki. Rezydencja Czartoryskich w Puławach słynęła z założonego przez nią wspaniałego ogrodu angielskiego, który zdobiły liczne budowle, m.in. stylizowana na antyczną Świątynia Sybilli oraz tzw. domek gotycki. Książka zawiera Katalog drzew, krzewów, roślin i kwiatów
Młot na czarownice, łaciński tytuł ""Malleus Maleficarum"", dzieło napisane przez Heinricha Krammera i Jacoba Sprengera. Jedno z najważniejszych dzieł na temat czarów i demonologii, w którym autorzy połączyli dawne wierzenia ludowe związane z czarną magią z kościelnym dogmatem herezji. Książka została nazwana podręcznikiem dla łowców czarownic. Doczekała się wielu wznowień. Przetłumaczona została na język francuski, włoski, angielski i polski (wybrane rozdziały w 1614 r. przez S. Ząbkowica). Książka w oryginale podzielona jest na 3 części. Pierwsza część mówi o konieczności zrozumienia przez rządzących istoty zbrodni czarnoksięskich. Druga część zawiera opisy praktyk czarownic i metody walki z nimi. Trzecia część zawiera zasady postępowania prawnego przeciwko czarownicom, czyli krótko mówiąc, wymierzanie kary przez ówczesny wymiar sprawiedliwości. Jedno z najważniejszych dzieł na temat czarów i demonologii.
Reprint wydania drugiego oryginału z 1939 r. ""Oddając do druku drugie wydanie tej książki, chcę Ci przypomnieć Osierocony Mały Piłsudczyku, iż choć nie ma wśród nas Wielkiego Polski Wskrzesiciela- to jednak Duch Jego włada i króluje nami. On nauczył nas wszystkich ( i Ciebie także!) - Niepodległości, o którejśmy w ugodach z zaborcami powoli zaczynamy zapominać. On nauczył nas zgody, dał mocny rząd i mocne wojsko - postrach wrogów, wskrzesił w nas wiarę... Kazał nam dla Polski nie umierać- ale dla niej żyć! O Polsce dzisiejszej, a więc o Nim, opowie Ci ta książką. Czyżby twe młode, gorące serce mogło Go nie ukochać, Drogi Mały Piłsudczyku?""li
Reprint oryginału z 1786 r. Pełny tytuł: Kucharz doskonały. Pożyteczny dla zatrudniających się gospodarstwem. Okazując sposób poznawania, rozbierania i sporządzania różnego rodzaju mięsiwa, ryb etc. Przy tym naukę dając przezorną o mocy, czyli wyśmienitości warzywa i ziół oraz o wyborze i onychże używaniu, Tudzież robienia Wódek, Likworów, Syropów, Ciast i Cukrów. Z francuskiego przetłumaczony i wielą przydatkami pomnożony przez Woyciecha Wielądka. Autor swoje dzieło podzielił na dwie części. W pierwszej części zawarł przepisy na zupy, dania z wołowiny, skopowiny (skop - kastrowany baran), cielęciny, wieprzowiny, jagnięciny, drobiu i dziczyzny. Część druga zawiera przepisy na różnego rodzaju ryby morskie i rzeczne, jarzyny, potrawy z jaj, masło, ser i mleko, śmietany, naleśniki i pączki, pasztety i ciasta, zaprawy, pieczywo, sosy, komputy, konfitury, syropy i wódki.
Reprint oryginału z 1659 r. ze zbiorów Biblioteki Kórnickiej. Dzieło napisane prawdopodobnie przez Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego i koronnego. Ta licząca sobie 32 strony książka miała być podręcznikiem dla ""możnych panów"", którzy zamierzali budować swoje siedziby na wsi. Są w niej zawarte podstawowe, ponadczasowe zasady budowania i dobre rady. Część pierwsza zawiera reprint oryginału, druga, ten sam tekst drukowany współczesną czcionką z tłumaczeniem staropolskich zwrotów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
