Album malarski Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach, to poruszający motyw Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa na Golgotę w sztuce. Droga Krzyżowa (łac. via crucis) – w Kościele Katolickim, to nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia do grobu.
Nazwa ta używana jest też w kontekście samej męki Chrystusa, nabożeństwa rozważania stacji Drogi Krzyżowej, przedstawienia pasyjnego oraz czwartej tajemnicy części bolesnej różańca.
Jak mogła wyglądać droga Jezusa Chrystusa oddaje obraz Droga Krzyżowa autorstwa Pietera Bruegela starszego na okładce książki. Ukazuje on niejako później rozrysowywane 14 stacji Drogi Krzyżowej, której głównym uczestnikiem oprócz bohatera tego tragicznego wydarzenia są ludzie. Widzimy tu ludzi wychodzących z bram miasta, którzy wielkim łukiem zmierzają na wzgórze Golgota. Tłum kierowany jest przez jeźdźców na koniu, w czerwonych pelerynach.To nie tłum pątników opłakujących Mistrza. To raczej rozbawione tłumy ciekawskich, nieświadomych wydarzenia ludzi. Dopiero po dokładnym przyjrzeniu się, można dostrzec sceny nowotestamentowe. Zauważyć można upadek Chrystusa pod ciężarem krzyża. Jego oprawcy kłócą się, czy go podnieść, czy pozostawić na ziemi. Z grupy chłopów powracających do domu, jeden zostaje wyciągnięty. Żołnierz na koniu toruje miejsce wśród gapiów i oglądając się za siebie ponagla go do podejścia do krzyża i upadłego Jezusa. Mężczyzną opierającym się oprawcom jest Szymon Cyrenejczyk. Bruegel ukazał hipokryzję i dwulicowość tłumu, który nie zna znaczenia ukrzyżowania. Grupa idąca z boku nie chce uczestniczyć w haniebnej procesji - oni rozumieją znaczenie misterium wielkanocnego. Żona Szymona ma u pasa różaniec – symbol katolickiej modlitwy i wiary. Przed krzyżem ciągnięty jest wóz, na którym siedzą dwaj łotrzy otrzymujący rozgrzeszenie.
Widzimy też grupę lamentujących kobiet oraz Marię podtrzymywaną przez Jana Ewangelistę. Stoją oni na skale, powyżej tłumu, będąc świadomymi wydarzeń. Grupę tę, już nie na obrazie, widzimy w dalszych scenach Drogi Krzyżowej - ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa i złożenie do grobu. Dzieło Misterium Wielkiej Nocy kończy się Zmartwychwstaniem Syna Bożego, aż do Wniebowstąpienia. To z Nieba, jako sędzia sprawiedliwy w Dniu Ostatecznym będzie sądził według uczynków, nie kierując się jakimikolwiek względami.
KRZYŻACY, to powieść historyczna Henryka Sienkiewicza publikowana w latach 1897-1900 w ,,Tygodniku Illustrowanym"", wydana w 1900 w Warszawie przez wydawnictwo ,,Gebethner i Wolff"" (wydanie jubileuszowe), rękopis powieści przechowuje Biblioteka Narodowa. Powieść przedstawia dzieje konfliktu polsko-krzyżackiego, a akcja utworu toczy się od 1399 (rok śmierci królowej Jadwigi) do 1410 (bitwa pod Grunwaldem). W okresie publikacji powieść była protestem przeciwko germanizacji prowadzonej przez władze zaboru pruskiego. Henryk Sienkiewicz w swojej książce przywołał Polskę w okresie świetności jej oręża i skupił się na zwycięstwie nad zakonem krzyżackim. Tłem historycznym Krzyżaków jest fragment historii Polski przedstawiający konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim. Przy pisaniu powieści autor korzystał z Kroniki Janka z Czarnkowa, Historii Jana Długosza, dzieł takich historyków jak Stanisław Smolka i Karol Szajnocha, niemieckich i francuskich opracowań historycznych, map, odpisów ksiąg itd. Na tle znaczących wydarzeń historycznych autor opisuje dzieje barwnych i wyrazistych postaci. Bohaterami powieści są: Jurand ze Spychowa i jego córka Danusia, a także polski rycerz Maćko i jego bratanek Zbyszko z Bogdańca. Tragiczna miłość Zbyszka i Danusi stanowi wątek melodramatyczny, a walka ze zdradzieckimi Krzyżakami miała podnosić ducha Polaków pod zaborami. Kulminacją powieści jest zwycięska bitwa pod Grunwaldem, przedstawiona jako tryumf oręża polsko-litewskiego. Przebieg bitwy Sienkiewicz odtworzył według Jana Długosza i pod wpływem obrazu Jana Matejki. Powieść opisuje wiele wydarzeń i postaci historycznych, choć nie wszystkie opisane są zgodnie z prawdą. Książkowe wydanie powieści w roku 1900 uwieńczyło jubileusz dwudziestopięciolecia pracy pisarza. Krzyżacy ze względu na antyniemiecką wymowę byli pierwszą książką wydaną w Polsce po zakończeniu II wojny światowej; powieść została wydana w sierpniu 1945 roku.
Los książki podobny jest do losu człowieka. Musi ona przejść wszystkie męki piekielne, nim ujrzy światło Boże. „Z jarmarku” może również znaczyć „z życia”, bo życie jest podobne do jarmarku. Każdy jest skory do porównywania lu?kiego życia z czymkolwiek. Pewien stolarz na przykład powie?iał kiedyś: — Człowiek jest jak stolarz. Stolarz żyje, żyje, a potem umiera. Tak też bywa z człowiekiem. Od szewca słyszałem, że życie człowieka podobne jest do pary butów. Kiedy podeszwy są już zdarte, to znaczy koniec. Pora głowie do piachu.
Człowiek, kiedy wybiera się na jarmark, jest pełen na?iei. Spo?iewa się znaleźć tam jakieś nadzwyczajne towary. Leci więc na ten jarmark jak strzała z łuku. Mknie jak szalony. Nie zaczepiajcie go wtedy. On nie ma czasu! Gdy wraca z jarmarku, wie już, co kupił. Wtedy ma czas. Może już ochłonąć, może też zdać relację ze swoich osiągnięć. Może opowiadać powolutku, nie śpiesząc się, o wszystkim. Z kim się na jarmarku spotkał, co wi?iał i co słyszał. Prawda jednak nie przedstawia się dokładnie tak; kiedy mówi się „z jarmarku”, to ma się na myśli drogę powrotną albo wrażenia wyniesione z wielkiego jarmarku.
Książka Z JARMARKU wiernie odtwarza sceny z życia ludu żydowskiego w dawnych czasach. „Jarmark” to codzienna walka o chleb, o przetrwanie, o miłość, o wiarę i nadzieję, o które w biedzie niezwykle trudno.
Mimo upływu czasu, jeśli chodzi o ludzkie przywary, wady i zalety, książka nie straciła na aktualności. Świat może się zmienić, ale człowiek „na jarmarku” życia nie zmienił się ani trochę.
Zapraszam do lektury.
Album malarski Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach, to poruszający motyw Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa na Golgotę w sztuce. Droga Krzyżowa (łac. via crucis) w Kościele Katolickim, to nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia do grobu.Nazwa ta używana jest też w kontekście samej męki Chrystusa, nabożeństwa rozważania stacji Drogi Krzyżowej, przedstawienia pasyjnego oraz czwartej tajemnicy części bolesnej różańca.Jak mogła wyglądać droga Jezusa Chrystusa oddaje obraz Droga Krzyżowa autorstwa Pietera Bruegela starszego na okładce książki. Ukazuje on niejako później rozrysowywane 14 stacji Drogi Krzyżowej, której głównym uczestnikiem oprócz bohatera tego tragicznego wydarzenia są ludzie. Widzimy tu ludzi wychodzących z bram miasta, którzy wielkim łukiem zmierzają na wzgórze Golgota. Tłum kierowany jest przez jeźdźców na koniu, w czerwonych pelerynach.To nie tłum pątników opłakujących Mistrza. To raczej rozbawione tłumy ciekawskich, nieświadomych wydarzenia ludzi.Dopiero po dokładnym przyjrzeniu się, można dostrzec sceny nowotestamentowe. Zauważyć można upadek Chrystusa pod ciężarem krzyża. Jego oprawcy kłócą się, czy go podnieść, czy pozostawić na ziemi. Z grupy chłopów powracających do domu, jeden zostaje wyciągnięty. Żołnierz na koniu toruje miejsce wśród gapiów i oglądając się za siebie ponagla go do podejścia do krzyża i upadłego Jezusa. Mężczyzną opierającym się oprawcom jest Szymon Cyrenejczyk. Bruegel ukazał hipokryzję i dwulicowość tłumu, który nie zna znaczenia ukrzyżowania. Grupa idąca z boku nie chce uczestniczyć w haniebnej procesji - oni rozumieją znaczenie misterium wielkanocnego. Żona Szymona ma u pasa różaniec symbol katolickiej modlitwy i wiary. Przed krzyżem ciągnięty jest wóz, na którym siedzą dwaj łotrzy otrzymujący rozgrzeszenie.Widzimy też grupę lamentujących kobiet oraz Marię podtrzymywaną przez Jana Ewangelistę. Stoją oni na skale, powyżej tłumu, będąc świadomymi wydarzeń. Grupę tę, już nie na obrazie, widzimy w dalszych scenach Drogi Krzyżowej - ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa i złożenie do grobu. Dzieło Misterium Wielkiej Nocy kończy się Zmartwychwstaniem Syna Bożego, aż do Wniebowstąpienia. To z Nieba, jako sędzia sprawiedliwy w Dniu Ostatecznym będzie sądził według uczynków, nie kierując się jakimikolwiek względami.
Komunikacja społeczna w edukacji od wielu lat jest obiektem różnego rodzaju dydaktycznych badań eksperymentalnych. ""Podstawy komunikacji społecznej w edukacji"" jest jedną z pierwszych na polskim rynku księgarskim publikacji prezentujących charakter interdyscyplinarny - przeznaczona jest dla osób interesujących się zagadnieniami komunikacji społecznej, dla nauczycieli róznych typów szkół zreformowanego systemu edukacji...
Wielkie i wspaniałe stare miasto gojowskie Jehupec (tak autor nazywał w swoich utworach Kijów) w całej swojej długoletniej historii czegoś podobnego jeszcze nie widziało. W opisywany przeze mnie poranek kończącego się lata Jehupec miał okazję ujrzeć na swoich ulicach jakieś niezwykłe typy Żydów. Ilekroć wypadnie ci czytelniku wpaść do tego miasta i sięgnąć po miejscową gazetę, zetkniesz się już na pierwszej stronie z Żydami. A co to za Żydzi zebrali się w mieście owego poranka? Byli to nobliwi obywatele Kasrylewki. Szanowani i szacowni obywatele tego miasta. Nie byle jacy obywatele i gospodarze domów, ale wybrani z wybranych. A wybrani zostali po to, aby dokonać czynu zbożnego, ważnego i miłego Bogu. Śmietanka miasta Kasrylewki. Chętnie wymieniłbym ich nazwiska, ale sądzę, że nie jest to konieczne. Albowiem Żyd z Kasrylewki, który zajmuje się czynieniem dobra, nie ugania się za zaszczytem i nie łaknie sławy. Żydzi owi żwawymi i dziarskimi krokami przemierzali ulice. Byli jakby trochę nadęci i nieco zdenerwowani. Każdy z nich nosił pod pachą brzuchaty woreczek, w którym był tałes i tefilin. Ponadto każdy miał przy sobie parasol. Jeden Pan Bóg w niebie chyba wiedział, w jakim celu je dźwigali. Pora i pogoda — bezdeszczowa i bezsłoneczna — nie była dla nich stosowna. Przy silnym jednak wietrze parasol ten gotów był niczym samolot unieść każdego Żyda w przestworza. Ci zacni obywatele Kasrylewki nie byli zamożni. Ale czy można śmiać się z własnej biedy? Że jest to możliwe, potwierdza zarówno Szolem Alejchem, jak i mieszkańcy wymyślonej przez niego Kasrylewki, fikcyjnego miasteczka żydowskiego w zaborze rosyjskim. Humor, który nigdy ich nie opuszcza, nie przekreśla jednak ani ich życiowej zaradności, ani innych zalet charakteru. Pojawiający się w wielu opowiadaniach lokalny mędrzec, jest oczywiście równie śmieszny, co pozostali mieszkańcy, ale nie przestaje być z tego powodu mędrcem ani nie traci godności. Większość mieszkańców Kasrylewki to ludzie niezamożni, by nie rzec bieni. Są to jednak biedacy, którzy nie stracili radości życia. Szolem Alejchem przedstawia wiele postaci - najbardziej znane to Tewje Mleczarz i Menachem Mendel, całkowite przeciwieństwa charakterów. Tewje to pracowity, twardo stąpający po ziemi chłop-gospodarz, natomiast Menachem to marzyciel ciągle bujający w obłokach. Jednak dla mieszkańców tego fikcyjnego miasteczka bardzo ważne jest to, żeby mimo braku pieniędzy nie stracić najważniejszego - czyli człowieczeństwa.
O autorze:
Szolem Alejchem to żydowski pisarz, jeden z klasyków literatury pięknej w języku jidysz, który swą karierę literacką rozpoczynał od twórczości w języku hebrajskim. Pozostawił po sobie spuściznę składającą się z czterdziestu tomów. Wiele utworów przetłumaczonych zostało na wszystkie główne języki świata. Jego twórczość obejmuje powieści, zbiory opowiadań, dramaty, komedie, nowele, humoreski, felietony, książki dla dzieci. Utwór najbardziej znany to Dzieje Tewji Mleczarza (Tewje der Milchiker), na podstawie którego powstał głośny musical Skrzypek na dachu. Charakterystyczne dla utworów Szolema Alejchema są liczne wątki autobiograficzne, a także scenki z życia mieszkańców Kasrylewki – wymyślonego przez niego, typowego żydowskiego miasteczka. Humor, ironia, sarkazm, ale także zrozumienie natury ludzkiej i znajomość ludzkich losów – oto cechy stylu, które przysporzyły pisarzowi popularności.
JUTRZENKA.MYŚLI O PRZESĄDACH MORALNYCH. WYDANIE ALBUMOWE Z ILUSTRACJAMI.WYD. I. 2021.OPRAWA TWARDA.STRON 162- DODATEK 12 KOLOROWYCH I CZARNO-BIAŁYCH ILUSTRACJI I RYCIN.
JUTRZENKA.MYŚLI O PRZESĄDACH MORALNYCH.
?Seria: Beletrystyka
?Autor: Friedrich Wilhelm Nietzsche
?EAN 9788366716568
Cena: 155 zł
Opis:
Jutrzenka jest dziełem napisanym przez słynnego filozofa Friedricha Nietzschego.
Filozofia Nietzschego koncentruje się wokół koncepcji "filozofii życia", która postrzega rzeczywistość, w tym ludzi, jako samo życie.
Ta filozofia prowadzi Nietzschego do odrzucenia tradycyjnych filozoficznych koncepcji i zamiast tego skupia się na dynamicznej i zmieniającej się naturze istnienia.
Dzieło Nietzschego Jutrzenka należy do kategorii eposów, aforyzmów i modernizmu, jak wskazują fragmenty.
Oprócz Jutrzenki, Nietzsche jest także znany ze swojego wpływowego dzieła "Tako rzecze Zaratustra", które klasyfikowane jest jako epos, traktat i modernistyczne dzieło.
Wpływ Nietzschego i jego powiązanie z faszyzmem
Filozofia Nietzschego była przedmiotem wielu debat, a niektórzy dopatrywali się powiązań między jego ideami a wzrostem faszyzmu.
Jednak ważne jest, aby pamiętać, że sam Nietzsche nie był faszystą, a jego dzieła były później błędnie interpretowane i wykorzystywane przez faszystowskich myślicieli.
Przytoczony fragment wskazuje, że relacja między Nietzschem a faszyzmem jest złożona i niuansowana, wymagająca dalszego zbadania.
Ideały apollińskie i dionizyjskie w filozofii Nietzschego
Filozofia Nietzschego bada również koncepcje ideałów apollińskich i dionizyjskich, które reprezentują napięcie między racjonalnymi, uporządkowanymi i zdyscyplinowanymi aspektami natury ludzkiej (apollińskie) a irracjonalnymi, namiętnymi i ekstatycznymi aspektami (dionizyjskie).
Te dwie przeciwstawne siły są postrzegane jako fundamentalne dla zrozumienia przez Nietzschego ludzkiej kondycji i natury istnienia.
W "Jutrzence Nietzsche" przeprowadza zasadniczą krytykę dotychczasowej moralności, dotychczasowych stosunków społecznych, dotychczasowej kultury. Jak pisze B.A.G. Fuller ażeby uwolnić ludzkość, nim będzie za późno, od zwyrodnienia do jakiego doprowadził chrześcijański, a w szczególności teutońsko-chrześcijański pogląd na życie i sposób życia, potrzebna jest nieodzownie radykalna rewolucja duchowa i, co za tym idzie, moralna i społeczna. Jutrzenka tę rewolucję zapowiada.
Cena: 155,00 JUTRZENKA.MYŚLI O PRZESĄDACH MORALNYCH. WYDANIE ALBUMOWE Z ILUSTRACJAMI.WYD. I. 2021.OPRAWA TWARDA.STRON 162- DODATEK 12 KOLOROWYCH I CZARNO-BIAŁYCH ILUSTRACJI I RYCIN.
Święty Janie Pawle II, przebywasz w niebie razem z Bogiem Ojcem, Jezusem Chrystusem i Duchem Świętym oraz aniołami.
Mogę więc modlić się i prosić o Twoje wstawienictwo, byś moje modliwty i prośby w nich zawarte przedstawił bezpośrednio Trójcy Świętej. To dla mnie bardzo ważne, bo czuję, że rozumiesz moje ludzkie problemy, którymi codzienne obdarza mnie Bóg. Rozumiesz, że nie zawsze radzę sobie z codziennością, natłokiem spraw, które powinienem załatwić, że bywam zmęczony do granic wytrzymałości i że zaczynam mieć wszystkiego dość, a nawet złorzeczę Panu Bogu, że mnie tak doświadcza, że ludzie wokół mnie są Judaszami. I jest mi z tym źle. Święty Janie Pawle II, tu – na ziemi, byłeś tak jak i ja człowiekiem. Pan Bóg także zsyłał na Ciebie codzienne zmartwienia, a nawet szatan pod postacią zamachowca chciał Ci odebrać życie, strzelając do Ciebie. Chorowałeś i znosiłeś wszelkie niewygody z tym związane.
Myślę, że tak jak i ja, czułeś smutek, samotność, zwiątpienie i zadawałeś sobie pytanie, dlaczego Bóg Ciebie wybrał i tak doświadcza. Wokół Ciebie czyhali Judasze, gotowi wydać Cię szatanowi za 30 przysłowiowych srebrników. A gdy byłeś Papieżem chcieli poznać Twoje myśli i zamiary. Nawet gdy umierałeś otaczali Cię różni ludzie – i dobrzy apostołowie i Judasze.
Jednak Ty swoją postawą zawsze, nawet w godzinie smierci, pokazywałeś wszystkim, Judaszom także, jak przezwyciężać chorobę, ból fizyczny i duchowy. Jak ofiarować Bogu swoje cierpienie na jego chwałę, jak budować w sobie człowieczeństwo, jednocześnie nie złorzecząc Panu i wybaczając wszystkim zło, które Ci uczyniono za życia. Wybaczyłeś nawet swojemu zamachowcowi. Pokazałeś, jak cierpiąc można z pokorą przyjąć nadchodzącą śmierć. Powiedziałeś: pozwólcie mi w spokoju odejść do Pana. I dlatego Pan Bóg w Trójcy jedyny uczynił Cię świętym, być mógł przebywać razem z aniołami w niebie i być wzorem dla nas ludzi, tu na Ziemi.
Stąd moja śmiałość. Będę się modlił o Twoje bezpośrednie wstawiennictwo, Święty Janie Pawle II, do Boga w Trójcy jedynego, do Archaniołów, byś moje modlitwy we wszystkich intencjach, w tym o zdowie moich bliskich, o pomoc w rozwiązaniu moich codziennych problemów, a w końcu o spokojną, gdy nadejdzie czas, śmierć przedstawił i dzięki Twojemu wstawiennictwu, by zostały wysłuchane. Amen.
Powieść ZROZUM. CZ.1. BEATA autorstwa Marka Tabuły, to zbeletryzowany fragment biografii głównego bohatera i jego rodziny. Książka przenosi nas z terażniejszości w przeszłość i przyszłość, które nierozerwalnie wiążą się z losami jego i ludzi, z którymi przyszło mu żyć. W powieści wspaniale opisane są wątki kryminalne i historie miłosne, przeplatane szczęściem, ale też i zazdrością, niedojrzałością czy zdradą.
Bardzo szczególną rolę odgrywają tu trzy kobiety - Lena, Katarzyna i Beata. Fascynujące są losy Leny, o której autor pisze: „byłaby najpiękniejsza, gdybym wcześniej nie poznał Kasi. Moja bardzo daleka kuzynka z Rosji. Tajemnicza i uwodzicielska. Związana z rosyjskim wywiadem, choć grała też na własną rękę. Oddana przyjaciółka. Co najmniej dwa razy uratowała mi życie... O Katarzynie autor pisze tak: „poznałem ją w drodze do Sosnowicy. Moja wielka i jedyna miłość. Do dziś nie potrafię zrozumieć, jak w pół godziny mogłem się tak szaleńczo zakochać. Mimo wielkiego uczucia trochę trwało nim się odnaleźliśmy. Ale nawet to nie przeszkodziło, by mnie zdradziła. Zahipnotyzowana przez mojego przyjaciela Stasia, uwierzyła, że go kocha, a ja jestem ich wrogiem. Strzelała do mnie, ale prawdziwa miłość nie pozwoliła zabić. Wybaczyłem jej i było warto, bo w końcu została moją żoną. Kim jest tytułowa Beata? Tę tajemnicę pozostawiam do odkrycia czytelnikowi. A warto ją poznać, szczególnie, że w powieści znajdzie się ona w centrum zdarzeń niezwykłych i zaskakujących, gdzie z dala od wielkiego świata, od zgiełku miast, fleszy reporterów, przeciwstawiając się ludziom próbującym zniszczyć ich świat, dwoje młodych ludzi odnajduje niewyobrażalny skarb. Wspaniały nie wielkością, lecz mocą i historią sięgającą dwóch tysiącleci. Skarb, który od dawna nie powinien już istnieć.
Zapraszam do lektury książki ZROZUM. Cz.I. BEATA. Wkrótce ukaże się kontynuacja losów autora i jego bohaterów w książce ZROZUM. Cz.II. KATARZYNA.
Stron 202 oprawa miękka
Icchok Lejb Perec autor książki Opowiadania chasy?kie i ludowe Urodził się w Zamościu w rodzinie żydowskiej, jako syn Jehudy Pereca (1825–1898) i Rywki z domu Lewin (1828–1914). Już za życia uznano go za klasyka literatury żydowskiej, przede wszystkim z powodu świetnych opowiadań i nowel propagujących tzw. chasydyzm, który rozwija się do dzisiaj. Mimo że dzisiejszy chasydyzm jest wynikiem kilkuwiekowej ewolucji, to w prostej linii jest spadkobiercą ruchu powstałego w XVIII wieku. Na przełomie XVII i XVIII wieku, w okresie wojen i powstań kozackich, bezustannych przemarszów wojsk, oblegania miast i krwawych utarczek (por. hajdamaczyzna), zaistniała szczególnie trudna sytuacja polityczno-ekonomiczna. Wśród ludności wschodniej części Rzeczypospolitej pociągała za sobą nędzę i poczucie stałego zagrożenia. Sprzyjało to radykalizacji postaw. Ludność żydowska odchodziła od ortodoksji. Wzrosło zainteresowanie mistyką. Popularność zdobywały ruchy mesjanistyczne i nauki kabalistyczne wywodzące się jeszcze ze średniowiecza. Głoszono zwalczanie zła nie złem, ale dobrem, które należy dostrzec jako aspekt pewnego rodzaju boskości i sprowadzenia go następnie ku dobru. W myśl tego każdy mógł liczyć na oczyszczenie i nagrodę, gdyż człowiek (a w zasadzie jego dusza) jest złączony z Bogiem miłością (hebr. dewekut – „przylgnięcie”, „zespolenie się”).
Złączenie się z Bogiem było osią intelektualną chasydyzmu. W opowieściach chasydzkich Boga chwalono nie tylko poprzez umartwianie się i ascezę, ale poprzez mądre i radosne korzystanie z życia i darów, jakie z sobą niesie. Pobożność w tym ujęciu była afirmacją życia. Wynikała stąd niespotykana na taką skalę forma czczenia Boga poprzez taniec i śpiew, a także, charakterystyczna dla chasydów, forma modlitwy ekstatycznej prowadzącej do stanu radosnego uniesienia i zachwytu (hebr. hitlahawut – „entuzjazm”). Taka modlitwa powinna człowiekowi przynieść radość i pogodę ducha, co oznaczało zespalanie się z Bogiem. Nie wykluczało to kontemplacji i nieustannej służby Bogu, która wypełniała całe życie chasyda. Zapraszamy do lektury tej ciekawej książki.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chasydyzm_polski
inne ciekawe źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sefer_chasidim
https://pl.wikipedia.org/wiki/Elimelech_z_Leżajska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Martin_Buber#Chasydyzm
Agada, Hagada, haggada (hebr. הגדה haggadà) – opowiadanie wchodzące w skład rabinicznej egzegezy Biblii i Talmudu, rodzaj midraszu. Hagady są opowiadaniami zbudowanymi na podstawie historii biblijnych zawierającymi komentarze i szczegóły uzupełniające fabułę. Ponieważ w judaizmie zabronione jest portretowanie ludzi, to hagady pełnią rolę ilustracyjną – opisywano między innymi urodę i cnoty żon patriarchów. W hagadach dotyczących potopu znajdują się opisy zachowania Noego, który miał wzywać do nawrócenia, oraz komentarze, że długi czas budowania arki był szansą na to nawrócenie.
W przeciwieństwie do halachy nie wyjaśnia reguł postępowania. Najbardziej znaną hagadą jest Hagada Paschalna, czyli opowiadanie ułożone na pamiątkę wyjścia ludu izraelskiego z Egiptu. Utwór ten składa się z fragmentów biblijnych, komentarzy i modlitw.
Spisana została między II a IV wiekiem n.e. Czytana jest w jesziwie oraz podczas obrzędów ślubnych i pogrzebowych. Opowieść o wyjściu Żydów z Egiptu czyta się podczas wieczerzy sederowej w święto Pesach. Hagada na święto Pesach opowiada i przypomina o Wyjściu Izraelitów z Egiptu i plagach, jakie spadły na Egipcjan. Opisuje powinności mieszkańców żydowskiego domu w dniu święta, wymienia obowiązkowe potrawy na sederowym stole oraz symboliczne znaczenie każdej z nich. Hagada podaje niezbędne do uczczenia święta modlitwy, ale także teksty wierszyków i wyliczanek dla dzieci. Hagada na święto Pesach jest żydowską książką mającą najwięcej wydań w historii (ponad 3500). W Polsce, po II wojnie światowej, opublikowane zostały jej trzy edycje: reprint wiedeńskiego wydania Hagady z roku 1927 (1991), Hagada na Pesach i Pieśń nad Pieśniami z obszernymi komentarzami pod redakcją Sachy Pecarica (2002) i Hagada na Pesach Stowarzyszenia 614. Przykazania (2007).
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hagada
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hagada
Obraz na okładce str. 1 -Talmudyści.Malarz Adolf Behrmann
Obraz na 4 stronę okładki- Tułacze. Malarz Adolf Behrmann
źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Adolf_Behrman_
Autorka Anna Wrzochal w książce ŻYWIENIE DZIECKA.OD NARODZIN DO PIERWSZEGO ROKU zajmuje się zagadnieniem zdrowotności dziecka, jego żywieniem od płodu do pierwszego roku życia.
We wstępie pisze: przeprowadzone badania oraz zestawione statystyki pozwalają śmiało stwierdzić, że styl życia, a przede wszystkim właściwy sposób odżywiania mają ogromny wpływ na długość i jakość życia. Najważniejszym okresem, w którym programowany jest stan naszego zdrowia i życia jest okres płodowy oraz pierwsze lata życia dziecka.
Stwierdzono, że właściwe żywienie w tym okresie ma ogromny wpływ na ogólne funkcjonowanie organizmu, jego rozwój, wzrost, układ odpornościowy oraz zdolności poznawcze.
Jak wykazują współczesne badania, dzieci w Polsce nie są prawidłowo żywione. Z roku na rok sytuacja ta ulega pogorszeniu. Wyniki badań wykazują, że proporcje poszczególnych grup produktów oraz pochodzących z nich składników odżywczych w diecie maluchów były niewłaściwe. Zaobserwowano szereg błędów żywieniowych – zbyt mało produktów mlecznych, warzyw i owoców, natomiast zbyt dużo mięsa i przetworów. Nadal w diecie obserwuje się niedobór w wapń i witaminę D, u innych dzieci stwierdzono nadmierne spożycie cukru, a u innych badanych dzieci nadmiar soli. W innych badaniach wskazano również silną zależność między żywieniem we wczesnej fazie rozwoju dziecka, a skłonnością do nadwagi i otyłości oraz rozwoju chorób towarzyszących w życiu dorosłym. indywidualnego podejścia. Zalecenia żywieniowe mogą się zmieniać w zależności od objawów, nietolerancji, alergii i chorób towarzyszących. Książka z pewnością będzie niezwykle pomocna przyszłym rodzicom, a także rodzicom,którym zależy na zdrowiu i szczęściu dziecka.
Wszak zdrowe dziecko, to szczęśliwa rodzina. Szczęśliwa rodzina, to zdrowy i radosny maluszek.
Zapraszam do lektury tej książki.
O Autorce: Anna Wrzochal
mgr inż. Anna Wrzochal – dietetyk i technolog żywności z wykształcenia i z pasji, propagatorka zdrowego stylu życia i założycielka Świętokrzyskiej Kliniki Dietetyka. Młoda i ambitna, pełna energii do działania. Ania współpracuje z przychodnią, cateringiem, ośrodkami rehabilitacyjno-wypoczynkowymi oraz wydawnictwami. Wciąż uzupełnia swoją wiedzę szkoląc się i uczestnicząc w studiach doktoranckich. Dodatkowo prowadzi szkolenia, jest wykładowcą dwóch kieleckich uczelniach, a także pisze artykuły naukowe i książki. Jest autorką książek „Zupy podstawą diety” oraz „ Żywienie jako element profilaktyki i leczenia chorób nowotworowych”, a także współautorką książki „Mamy dla Mamy”. Aktualnie w ramach doktoratu Ania prowadzi badania sposobu żywienia i poziomu aktywności fizycznej dzieci z zespołem Downa, a jako młoda mama pragnie dotrzeć do wszystkich mam z informacją, że żywienie dzieci to największa inwestycja w ich przyszłość.
Stron 200
Oprawa broszurowa
OPOWIADANIA Z PCHLEGO TARGU to kolejna wyjątkowa książka autorstwa Krystyny Jarockiej.
Swoimi opowiadaniami autorka nawiązuje do klasyków tego gatunku - Marka Hłaski, Stanisława Dygata, Marka Nowakowskiego czy też Zofii Nałkowskiej, Marii Dąbrowskiej czy też Poli Gojawiczyńskiej.
Opowiadanie to niewielki utwór pisany prozą, ograniczony zwykle do jednego wątku fabularnego. Ale czy tak jest w istocie? Niekoniecznie.
Przykładem tego jest wybór opowiadań Krystyny Jarockiej, która, niczym rycerz mieczem, znakomicie językiem polskim się posługuje.
Tematem opowiadań tego tomiku jest pchli targ. A czymże jest w istocie Pchli Targ? Czyż nie jest targowiskiem próżności, miejscem zaspokojenia pasji, a może nałogów, kupczeniem przedmiotami wartościowymi, ale też niewiele wartymi czy bezużytecznymi. Tytułowy PCHLI TARG jest miejscem poszukiwania wszystkości, lepszego życia, nadziei, miłości, wiary, czasu, którego tak naprawdę nie da się kupić. Targ próżności to poszukiwanie samej siebie w zastygłych i kryjących dawne tajemnice przedmiotach. To również trudna sztuka odkrywania samej siebie w dialogu z czytelnikiem.
Zapraszamy do lektury tego niezwykłego dzieła.
Autorka pisze:
Skończyłam filologię polską, gdyż od zawsze interesowała mnie literatura; urzekały słowa jak kogoś innego nuty czy barwy. Od zawsze ciągnęło mnie także do pisania. Świat postrzegałam poprzez ubieranie go w słowa. Idąc na przykład ulicą i widząc odrapane mury kamienic, moją pierwszą myślą nie było, że przydałby im się remont, a jawiło mi się zdanie: domy oszpecone liszajami wilgoci. Realistę oczywiście bym rozśmieszyła, ale na tym ta choroba właśnie polega – na inności odbierania świata, ha, ha. Wszystkie moje utwory, a wydałam cztery powieści, jedną sagę, dwa zbiory opowiadań, opisują rzeczywistość oglądaną moimi oczami i można je zaliczyć do literatury psychologiczno-obyczajowej. Mimo że mój jeszcze jeden utwór pt. „Samotność” dotyczy czasów biblijnych, właściwie opisuje psychikę człowieka, odczucia podobne współczesnym. Ostatnia powieść, którą napisałam, a którą przygotowuje do druku wydawnictwo Borgis, obrazuje czasy starotestamentowe i nosi tytuł „Dawid”. Próżno jednak ktoś dopatrywałby się w niej powieści historycznej. Jest to także obraz duszy poety, borykającego się z różnymi przeciwnościami losu i własną naturą, któremu talent poetycki osładza życie. Co chciałam powiedzieć poprzez wszystkie swoje utwory? Otóż, że jakikolwiek talent jest darem, jest tą iskrą bożą, rozświetlającą bytowanie człowieka na tej ziemi.
Tomik opowiadań, który tu reprezentuję odbiega od wszystkiego, co dotychczas napisałam. Są to takie opowiadania „od Sasa do lasa”, prezentujące różne gatunki literackie. Są więc opowiadania fantastyczne, psychologiczne, obyczajowe, a nawet zdarzyła mi się humoreska. Po prostu jak na Pchlim Targu może Czytelnik powybierać z tego kramu co mu się spodoba, na co oczywiście liczę.
Krystyna Jarocka
Jesteś wielkim smakoszem? Lubisz dobrze i niedrogo zjeść? Własne zdrowie jest dla Ciebie najważniejsze? Chcesz móc w pełni korzystać z uroków życia do bardzo późnej starości? Oczywiście! Sposób na zaspokojenie Twoich potrzeb i pragnień znajdziesz w tym niewielkim kompendium. Właściwe odżywianie wszak to dobre samopoczucie, zdrowie, radość życia i witalność. W kolejnej, proponowanej właśnie Państwu pozycji z serii Jeść zdrowo żyć dłużej przedstawiamy stosunkowo mało znaną w Polsce, a zdrową, lekkostrawną i niskokaloryczną kuchnię koreańską. Jest to pierwsza w naszym kraju tak dokładna, z wielką znajomością rzeczy napisana książka na temat szeroko pojętej kultury kulinarnej mieszkańców Półwyspu Koreańskiego. Dzięki zawartym w niej opisom i przepisom, będą mogli Państwo poczuć smak i aromat (często ziołowy!) Orientu, odkryć walory inaczej przyrządzonych świeżych i kiszonych warzyw, ryb, owoców morza, sera sojowego tofu, a także rozmaitych przypraw oraz ziół, przeważnie o właściwościach leczniczych. W tym tkwi atrakcyjność kuchni koreańskiej! Po prostu, jest smaczna i zdrowa, zachwyca swą oryginalnością, cieszy i oko, i podniebienie! Bez wątpienia należy ją poznać.
Tytuł: Potop. Autor Henryk Sienkiewicz. Wydanie I 2021. Astrum Media.
Opis:Album z ilustracjami i rycinami. Format: A4 wys. 290 cm szer.21 cm.
Oprawa twarda. Stron 710 Plus 24 ilustracje i ryciny czarno białe.
Numer ISBN: 978-83-66382-98-5
EAN: 9788366382985
Cena: 280.00 zł
Opis:
Potop.-druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.
Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.
Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884–1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów – potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem – Babinicz – bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny.
Pierwotnie "potop" miał oznaczać powszechne, zbrojne powstanie ludności polskiej, zalewające ze wszystkich stron wrogie wojska szwedzkie i wyzwalające w ten sposób ojczyznę[1].
Źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_(powie%C5%9B%C4%87)#Tre%C5%9B%C4%87
Kuchnia chińska to obowiązkowa lektura dla wszystkich ciekawych świata i żdnych kulinarnych wrażeń. Książka autorstwa Barbary Jakimowicz - Klein wprowadza w obszar tak odległej dla Europejczyków kultury, przybliżając go nam dzięki znakomitym przepisom.
Poznajemy... jest ciekawą serią Wydawnictwa Astrum stworzoną z myślą o najmłodszych Czytelnikach. Autor, Lech Tkaczyk proponuje Państwu wierszowane bajeczki, napisane lekkim, żartobliwym językiem, łatwym do zrozumienia przez najmłodszych. Każda historyjka w zabawny i przyjemny sposób uczy małego człowieka podstawowych czynności i pojęć. Za pomocą prostej techniki – powtarzania, maluch w krótkim czasie zacznie sam liczyć, rozróżniać kolory czy odczytywać godzinę. Barwne obrazki pobudzą wyobraźnię, dzięki czemu nauka stanie się zabawą, a zabawa nauką. Dziecko poznając świat w taki sposób nie czuje przymusu, ponieważ uczy się poprzez zabawę, a umiejętności nabywa całkowicie naturalnie, niemal dodatkowo. Nie muszą Państwo czekać, aż w żłobku czy przedszkolu Wasze maleństwo będzie szkolone przez nauczycielki. Czasem pierwsze kroki na ścieżce edukacji stają się przyczyną niemiłych wspomnień, a są przecież niezwykle ważne i mają ogromny wpływ na późniejsze podejście dziecka do nauki. Za pomocą książeczek edukacyjnych i słuchowisk wydawnictwa Astrum będą Państwo w stanie sami przekazać małemu człowiekowi podstawowe wiadomości i pokazać mu, że nauka jest ciekawa i przyjemna. Na serię tę składają się książeczki, komiksy, malowanki, audiobooki i słuchowiska: Jak Pan Alfabet do przedszkola maszerował, Mama uczy cyferek, Bajka o Panu zegarze, Jak przedszkolaki park sprzątały i kolory poznawały, Policjant, Strażak, Kominiarz, Listonosz.
Dzisiaj zapraszamy do trzech bajek:
1. BAJKA WIZYTA ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA.
2. BAJKA JAK ZWIĘRZĘTA W LESIE BAŁWANA LEPIŁY.
3. JAK ZWIĘRZĘTA W LESIE ŚWIĘTA WYPRAWIAŁY.
Zapraszamy do zapoznania się ze wszystkimi bajeczkami!
Oprawa twarda. Stron 61, format a4, full kolor wydanie na kredzie.
Książka pt: WOŁYŃ. Zosia jest pierwszą z trzech powieści stanowiących serię Saga rodzinna, opisujących skomplikowane losy Polaków na Wołyniu i Kresach Wschodnich. Część pierwsza WOŁYŃ. Zosia zaczyna się tuż przed wybuchem II Wojny Światowej, w okresie poprzedzającym tragiczne losy narodu polskiego, zakończone ludobójstwem ludności polskiej dokonanym przez Ukraińców. Do czasu tzw. rzezi wołyńskiej Polacy i Ukraińcy żyli tam w symbiozie i nic nie wskazywało na tak tragiczny koniec stosunków sąsiedzkich na Wołyniu w latach 1942 i 1943, kiedy nastąpiło apogeum. Główną bohaterką tej części sagi jest Zosia Kalińska - córka Polaka i Ukrainki, dorastająca z braćmi w rodzinnym majątku na Wołyniu. Tu zakochuje się w Adamie Dobrzyńskim, młodym pracowniku jej ojca. Gdy zaczynają się pogromy Polaków, dziewczyna wyjeżdża z matką i młodszym bratem – Igorem, do Krakowa. Ojciec - Bonawentura, starszy brat - Wiktor i ukochany - Adam, zostają na Wołyniu, by razem z innymi odeprzeć ataki UPA.
W okupowanym Krakowie Zosia przypadkowo natrafia na ślad działalności konspiracyjnej i poznaje ludzi z podziemnego Teatru Rapsodycznego. Słowa młodego poety i studenta teologii, Karola Wojtyły, które tam usłyszała, sprawiły, że podjęła brawurową decyzję... Jaką? Zapraszam do lektury. W tej wołyńskiej sadze rodzinnej, którą mam nadzieję czytać będziecie Państwo z wypiekami na twarzy, odnaleźć można ( czego autorka nie kryje) reminiscencje trylogii sienkiewiczowskiej. W powieści o losach Zosi jest miłość i walka o nią. W części drugiej pojawia się także bohater negatywny, Wiktor Kaliński, brat Zosi, żołnierz, który niczym Kmicic-Babinicz przechodzi pozytywną metamorfozę osobowości. Część trzecia to losy Adama, ukochanego Zosi, którego nie akceptuje rodzina Kalińskich.W powieści nie brakuje scen drastycznych, ukazujących okrucieństwo, ale są również delikatne, pełne ciepła sceny miłosne. Losy bohaterów to nie tylko dramat, sensacja, krew i łzy, to również romans, miłość, chwile radości i szczęście. Każdy, kto ma w rodzinie korzenie kresowe znajdzie tu coś dla siebie.
Część druga Sagi rodzinnej nosi tytuł WOŁYŃ. Wiktor.
Część trzecia Sagi rodzinnej nosi tytuł: WOŁYŃ. Adam.
Kuchnia tajska kojarzy się nam z egzotyką. Zwłaszcza, że zgłębiając jej tajniki można się dowiedzieć, jak smakują mrówki, koniki polne czy szarańcza!Tajska sztuka kulinarna uznawana jest za jedną z najbardziej oryginalnych kuchni świata. Jej symbolem jest curry, podstawowym składnikiem ryż, a tajemnicę smaku stanowią lokalne, najostrzejsze na świecie przyprawy. Komponując je z wieprzowiną, mięsem drobiowym czy różnorodnością owoców morza, otrzymujemy całe bogactwo egzotycznych smaków i kolorów. Charakterystyczna dla kuchni tajskiej jest również dbałość o równowagę między pięcioma podstawowymi smakami. A łączenie lokalnych składników z pochodzącymi z innych stron świata pozwala tworzyć dania niezwykłe, co umożliwiają przepisy zebrane w tej książce. Warto spróbować!
Książka edukacyjna, bajka dla dzieci, którą masz przed sobą, została napisana z myślą o ciekawych świata i kochających przygody maluchach. Jej autor Lech Tkaczyk zgodnie ze sprawdzoną zasadą nauka poprzez zabawę, w nowatorski i ciekawy sposób zapoznaje dzieci z zawodem DENTYSTY w serii książeczek Poznajemy zawody. Wykorzystując wierszowaną formę opowieści, przystępnie tłumaczy, czym charakteryzuje się ten zawód.
Gdyby zwierzęta umiały mówić jest niezwykłą serią wydawnictwa stworzoną z myślą o najmłodszych czytelnikach. Astrum. Każda bajka w magiczny sposób opowiada o burzliwych przygodach najlepszych przyjaciół małego człowieka zwierząt. Autor książeczek, słuchowisk, audiobooków i komiksów, Lech Tkaczyk wykorzystał jedną z najbardziej przyjemnych dla dzieci figur stylistycznych personifikację. Nadanie zwierzętom ludzkiego głosu sprzyja pozytywnej stymulacji dziecięcej wyobraźni. Bajeczki pisane są wierszem, dzięki czemu zajmują uwagę nawet najbardziej aktywnego malucha. Każda historia zakończona jest zabawną puentą, która w delikatny sposób pomaga najmłodszym zrozumieć te bardzo ludzkie zachowania zwierząt. Autor uczy dzieci jak dobierać przyjaciół, czym grozi oszustwo i kradzież, jakie korzyści daje praca. Moralizatorski charakter bajeczek sprawia, że czytanie i słuchanie staje się nie tylko przyjemnym poznawaniem nowych słów, ale także najwcześniejszą formą nauki życia w społeczeństwie, rozróżniania dobra i zła, a także cech charakteru.
O Autorze: Lech Tkaczyk - ur. w 1956 roku absolwent Wydziału Technologii Żywności Akademii Rolniczej we Wrocławiu i Międzynarodowych Studiów Doktoranckich na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Lech Tkaczyk jest autorem wielu tomików poezji. Napisał on ponad 150 piosenek wydanych na płytach dla najmłodszych i dla dorosłych.W swoim dorobku ma już ok.100 bajek dla dzieci o charakterze moralizatorsko-edukacyjnym, pisanych wierszem. Także ponad 100 słuchowisk i audiobooków. Prowadzi spotkania z dziećmi w szkołach, przedszkolach i bibliotekach. Wyprodukował także trzy filmy animowane dla dzieci, które udostępnia na You Tube - Bajka o Panu Zegarze uczy dzieci posługiwania się zegarem, a dzięki bajce Mama uczy cyferek pokolenia dzieci nauczyły się liczyć. Potwierdzają to listy od rodziców. Otrzymał Medal Komisji Edukacji za działania na rzecz edukacji dzieci. Lech Tkaczyk nadal działa aktywnie - pisze książki dla dzieci i dorosłych, nagrywa słuchowiska, pisze wiersze. Kocha poezję oraz piosenkę poetycką.
Strony: adresy do stron autora Lecha Tkaczyka www.wydawnictwo-astrum.pl
https://www.facebook.com/lech.tkaczyk
https://twitter.com/tkaczyk1
https://www.instagram.com/ksiazkidladzieciautor/
mail: l.tkaczyk@astrum.wroc.pl
Pogadanki autora o książkach dla dzieci na You Tube: Radio ASTRUM dzieciom: TV RADIO ASTRUM - YouTube https://www.youtube.com/@TV_RADIO_ASTRUM
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
