Album malarski Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach, to poruszający motyw Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa na Golgotę w sztuce. Droga Krzyżowa (łac. via crucis) w Kościele Katolickim, to nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia do grobu.Nazwa ta używana jest też w kontekście samej męki Chrystusa, nabożeństwa rozważania stacji Drogi Krzyżowej, przedstawienia pasyjnego oraz czwartej tajemnicy części bolesnej różańca.Jak mogła wyglądać droga Jezusa Chrystusa oddaje obraz Droga Krzyżowa autorstwa Pietera Bruegela starszego na okładce książki. Ukazuje on niejako później rozrysowywane 14 stacji Drogi Krzyżowej, której głównym uczestnikiem oprócz bohatera tego tragicznego wydarzenia są ludzie. Widzimy tu ludzi wychodzących z bram miasta, którzy wielkim łukiem zmierzają na wzgórze Golgota. Tłum kierowany jest przez jeźdźców na koniu, w czerwonych pelerynach.To nie tłum pątników opłakujących Mistrza. To raczej rozbawione tłumy ciekawskich, nieświadomych wydarzenia ludzi.Dopiero po dokładnym przyjrzeniu się, można dostrzec sceny nowotestamentowe. Zauważyć można upadek Chrystusa pod ciężarem krzyża. Jego oprawcy kłócą się, czy go podnieść, czy pozostawić na ziemi. Z grupy chłopów powracających do domu, jeden zostaje wyciągnięty. Żołnierz na koniu toruje miejsce wśród gapiów i oglądając się za siebie ponagla go do podejścia do krzyża i upadłego Jezusa. Mężczyzną opierającym się oprawcom jest Szymon Cyrenejczyk. Bruegel ukazał hipokryzję i dwulicowość tłumu, który nie zna znaczenia ukrzyżowania. Grupa idąca z boku nie chce uczestniczyć w haniebnej procesji - oni rozumieją znaczenie misterium wielkanocnego. Żona Szymona ma u pasa różaniec symbol katolickiej modlitwy i wiary. Przed krzyżem ciągnięty jest wóz, na którym siedzą dwaj łotrzy otrzymujący rozgrzeszenie.Widzimy też grupę lamentujących kobiet oraz Marię podtrzymywaną przez Jana Ewangelistę. Stoją oni na skale, powyżej tłumu, będąc świadomymi wydarzeń. Grupę tę, już nie na obrazie, widzimy w dalszych scenach Drogi Krzyżowej - ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa i złożenie do grobu. Dzieło Misterium Wielkiej Nocy kończy się Zmartwychwstaniem Syna Bożego, aż do Wniebowstąpienia. To z Nieba, jako sędzia sprawiedliwy w Dniu Ostatecznym będzie sądził według uczynków, nie kierując się jakimikolwiek względami.
Komunikacja społeczna w edukacji od wielu lat jest obiektem różnego rodzaju dydaktycznych badań eksperymentalnych. ""Podstawy komunikacji społecznej w edukacji"" jest jedną z pierwszych na polskim rynku księgarskim publikacji prezentujących charakter interdyscyplinarny - przeznaczona jest dla osób interesujących się zagadnieniami komunikacji społecznej, dla nauczycieli róznych typów szkół zreformowanego systemu edukacji...
Wielkie i wspaniałe stare miasto gojowskie Jehupec (tak autor nazywał w swoich utworach Kijów) w całej swojej długoletniej historii czegoś podobnego jeszcze nie widziało. W opisywany przeze mnie poranek kończącego się lata Jehupec miał okazję ujrzeć na swoich ulicach jakieś niezwykłe typy Żydów. Ilekroć wypadnie ci czytelniku wpaść do tego miasta i sięgnąć po miejscową gazetę, zetkniesz się już na pierwszej stronie z Żydami. A co to za Żydzi zebrali się w mieście owego poranka? Byli to nobliwi obywatele Kasrylewki. Szanowani i szacowni obywatele tego miasta. Nie byle jacy obywatele i gospodarze domów, ale wybrani z wybranych. A wybrani zostali po to, aby dokonać czynu zbożnego, ważnego i miłego Bogu. Śmietanka miasta Kasrylewki. Chętnie wymieniłbym ich nazwiska, ale sądzę, że nie jest to konieczne. Albowiem Żyd z Kasrylewki, który zajmuje się czynieniem dobra, nie ugania się za zaszczytem i nie łaknie sławy. Żydzi owi żwawymi i dziarskimi krokami przemierzali ulice. Byli jakby trochę nadęci i nieco zdenerwowani. Każdy z nich nosił pod pachą brzuchaty woreczek, w którym był tałes i tefilin. Ponadto każdy miał przy sobie parasol. Jeden Pan Bóg w niebie chyba wiedział, w jakim celu je dźwigali. Pora i pogoda — bezdeszczowa i bezsłoneczna — nie była dla nich stosowna. Przy silnym jednak wietrze parasol ten gotów był niczym samolot unieść każdego Żyda w przestworza. Ci zacni obywatele Kasrylewki nie byli zamożni. Ale czy można śmiać się z własnej biedy? Że jest to możliwe, potwierdza zarówno Szolem Alejchem, jak i mieszkańcy wymyślonej przez niego Kasrylewki, fikcyjnego miasteczka żydowskiego w zaborze rosyjskim. Humor, który nigdy ich nie opuszcza, nie przekreśla jednak ani ich życiowej zaradności, ani innych zalet charakteru. Pojawiający się w wielu opowiadaniach lokalny mędrzec, jest oczywiście równie śmieszny, co pozostali mieszkańcy, ale nie przestaje być z tego powodu mędrcem ani nie traci godności. Większość mieszkańców Kasrylewki to ludzie niezamożni, by nie rzec bieni. Są to jednak biedacy, którzy nie stracili radości życia. Szolem Alejchem przedstawia wiele postaci - najbardziej znane to Tewje Mleczarz i Menachem Mendel, całkowite przeciwieństwa charakterów. Tewje to pracowity, twardo stąpający po ziemi chłop-gospodarz, natomiast Menachem to marzyciel ciągle bujający w obłokach. Jednak dla mieszkańców tego fikcyjnego miasteczka bardzo ważne jest to, żeby mimo braku pieniędzy nie stracić najważniejszego - czyli człowieczeństwa.
O autorze:
Szolem Alejchem to żydowski pisarz, jeden z klasyków literatury pięknej w języku jidysz, który swą karierę literacką rozpoczynał od twórczości w języku hebrajskim. Pozostawił po sobie spuściznę składającą się z czterdziestu tomów. Wiele utworów przetłumaczonych zostało na wszystkie główne języki świata. Jego twórczość obejmuje powieści, zbiory opowiadań, dramaty, komedie, nowele, humoreski, felietony, książki dla dzieci. Utwór najbardziej znany to Dzieje Tewji Mleczarza (Tewje der Milchiker), na podstawie którego powstał głośny musical Skrzypek na dachu. Charakterystyczne dla utworów Szolema Alejchema są liczne wątki autobiograficzne, a także scenki z życia mieszkańców Kasrylewki – wymyślonego przez niego, typowego żydowskiego miasteczka. Humor, ironia, sarkazm, ale także zrozumienie natury ludzkiej i znajomość ludzkich losów – oto cechy stylu, które przysporzyły pisarzowi popularności.
JUTRZENKA.MYŚLI O PRZESĄDACH MORALNYCH. WYDANIE ALBUMOWE Z ILUSTRACJAMI.WYD. I. 2021.OPRAWA TWARDA.STRON 162- DODATEK 12 KOLOROWYCH I CZARNO-BIAŁYCH ILUSTRACJI I RYCIN.
JUTRZENKA.MYŚLI O PRZESĄDACH MORALNYCH.
?Seria: Beletrystyka
?Autor: Friedrich Wilhelm Nietzsche
?EAN 9788366716568
Cena: 155 zł
Opis:
Jutrzenka jest dziełem napisanym przez słynnego filozofa Friedricha Nietzschego.
Filozofia Nietzschego koncentruje się wokół koncepcji "filozofii życia", która postrzega rzeczywistość, w tym ludzi, jako samo życie.
Ta filozofia prowadzi Nietzschego do odrzucenia tradycyjnych filozoficznych koncepcji i zamiast tego skupia się na dynamicznej i zmieniającej się naturze istnienia.
Dzieło Nietzschego Jutrzenka należy do kategorii eposów, aforyzmów i modernizmu, jak wskazują fragmenty.
Oprócz Jutrzenki, Nietzsche jest także znany ze swojego wpływowego dzieła "Tako rzecze Zaratustra", które klasyfikowane jest jako epos, traktat i modernistyczne dzieło.
Wpływ Nietzschego i jego powiązanie z faszyzmem
Filozofia Nietzschego była przedmiotem wielu debat, a niektórzy dopatrywali się powiązań między jego ideami a wzrostem faszyzmu.
Jednak ważne jest, aby pamiętać, że sam Nietzsche nie był faszystą, a jego dzieła były później błędnie interpretowane i wykorzystywane przez faszystowskich myślicieli.
Przytoczony fragment wskazuje, że relacja między Nietzschem a faszyzmem jest złożona i niuansowana, wymagająca dalszego zbadania.
Ideały apollińskie i dionizyjskie w filozofii Nietzschego
Filozofia Nietzschego bada również koncepcje ideałów apollińskich i dionizyjskich, które reprezentują napięcie między racjonalnymi, uporządkowanymi i zdyscyplinowanymi aspektami natury ludzkiej (apollińskie) a irracjonalnymi, namiętnymi i ekstatycznymi aspektami (dionizyjskie).
Te dwie przeciwstawne siły są postrzegane jako fundamentalne dla zrozumienia przez Nietzschego ludzkiej kondycji i natury istnienia.
W "Jutrzence Nietzsche" przeprowadza zasadniczą krytykę dotychczasowej moralności, dotychczasowych stosunków społecznych, dotychczasowej kultury. Jak pisze B.A.G. Fuller ażeby uwolnić ludzkość, nim będzie za późno, od zwyrodnienia do jakiego doprowadził chrześcijański, a w szczególności teutońsko-chrześcijański pogląd na życie i sposób życia, potrzebna jest nieodzownie radykalna rewolucja duchowa i, co za tym idzie, moralna i społeczna. Jutrzenka tę rewolucję zapowiada.
Cena: 155,00 JUTRZENKA.MYŚLI O PRZESĄDACH MORALNYCH. WYDANIE ALBUMOWE Z ILUSTRACJAMI.WYD. I. 2021.OPRAWA TWARDA.STRON 162- DODATEK 12 KOLOROWYCH I CZARNO-BIAŁYCH ILUSTRACJI I RYCIN.
Icchok Lejb Perec autor książki Opowiadania chasy?kie i ludowe Urodził się w Zamościu w rodzinie żydowskiej, jako syn Jehudy Pereca (1825–1898) i Rywki z domu Lewin (1828–1914). Już za życia uznano go za klasyka literatury żydowskiej, przede wszystkim z powodu świetnych opowiadań i nowel propagujących tzw. chasydyzm, który rozwija się do dzisiaj. Mimo że dzisiejszy chasydyzm jest wynikiem kilkuwiekowej ewolucji, to w prostej linii jest spadkobiercą ruchu powstałego w XVIII wieku. Na przełomie XVII i XVIII wieku, w okresie wojen i powstań kozackich, bezustannych przemarszów wojsk, oblegania miast i krwawych utarczek (por. hajdamaczyzna), zaistniała szczególnie trudna sytuacja polityczno-ekonomiczna. Wśród ludności wschodniej części Rzeczypospolitej pociągała za sobą nędzę i poczucie stałego zagrożenia. Sprzyjało to radykalizacji postaw. Ludność żydowska odchodziła od ortodoksji. Wzrosło zainteresowanie mistyką. Popularność zdobywały ruchy mesjanistyczne i nauki kabalistyczne wywodzące się jeszcze ze średniowiecza. Głoszono zwalczanie zła nie złem, ale dobrem, które należy dostrzec jako aspekt pewnego rodzaju boskości i sprowadzenia go następnie ku dobru. W myśl tego każdy mógł liczyć na oczyszczenie i nagrodę, gdyż człowiek (a w zasadzie jego dusza) jest złączony z Bogiem miłością (hebr. dewekut – „przylgnięcie”, „zespolenie się”).
Złączenie się z Bogiem było osią intelektualną chasydyzmu. W opowieściach chasydzkich Boga chwalono nie tylko poprzez umartwianie się i ascezę, ale poprzez mądre i radosne korzystanie z życia i darów, jakie z sobą niesie. Pobożność w tym ujęciu była afirmacją życia. Wynikała stąd niespotykana na taką skalę forma czczenia Boga poprzez taniec i śpiew, a także, charakterystyczna dla chasydów, forma modlitwy ekstatycznej prowadzącej do stanu radosnego uniesienia i zachwytu (hebr. hitlahawut – „entuzjazm”). Taka modlitwa powinna człowiekowi przynieść radość i pogodę ducha, co oznaczało zespalanie się z Bogiem. Nie wykluczało to kontemplacji i nieustannej służby Bogu, która wypełniała całe życie chasyda. Zapraszamy do lektury tej ciekawej książki.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chasydyzm_polski
inne ciekawe źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sefer_chasidim
https://pl.wikipedia.org/wiki/Elimelech_z_Leżajska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Martin_Buber#Chasydyzm
Agada, Hagada, haggada (hebr. הגדה haggadà) – opowiadanie wchodzące w skład rabinicznej egzegezy Biblii i Talmudu, rodzaj midraszu. Hagady są opowiadaniami zbudowanymi na podstawie historii biblijnych zawierającymi komentarze i szczegóły uzupełniające fabułę. Ponieważ w judaizmie zabronione jest portretowanie ludzi, to hagady pełnią rolę ilustracyjną – opisywano między innymi urodę i cnoty żon patriarchów. W hagadach dotyczących potopu znajdują się opisy zachowania Noego, który miał wzywać do nawrócenia, oraz komentarze, że długi czas budowania arki był szansą na to nawrócenie.
W przeciwieństwie do halachy nie wyjaśnia reguł postępowania. Najbardziej znaną hagadą jest Hagada Paschalna, czyli opowiadanie ułożone na pamiątkę wyjścia ludu izraelskiego z Egiptu. Utwór ten składa się z fragmentów biblijnych, komentarzy i modlitw.
Spisana została między II a IV wiekiem n.e. Czytana jest w jesziwie oraz podczas obrzędów ślubnych i pogrzebowych. Opowieść o wyjściu Żydów z Egiptu czyta się podczas wieczerzy sederowej w święto Pesach. Hagada na święto Pesach opowiada i przypomina o Wyjściu Izraelitów z Egiptu i plagach, jakie spadły na Egipcjan. Opisuje powinności mieszkańców żydowskiego domu w dniu święta, wymienia obowiązkowe potrawy na sederowym stole oraz symboliczne znaczenie każdej z nich. Hagada podaje niezbędne do uczczenia święta modlitwy, ale także teksty wierszyków i wyliczanek dla dzieci. Hagada na święto Pesach jest żydowską książką mającą najwięcej wydań w historii (ponad 3500). W Polsce, po II wojnie światowej, opublikowane zostały jej trzy edycje: reprint wiedeńskiego wydania Hagady z roku 1927 (1991), Hagada na Pesach i Pieśń nad Pieśniami z obszernymi komentarzami pod redakcją Sachy Pecarica (2002) i Hagada na Pesach Stowarzyszenia 614. Przykazania (2007).
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hagada
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hagada
Obraz na okładce str. 1 -Talmudyści.Malarz Adolf Behrmann
Obraz na 4 stronę okładki- Tułacze. Malarz Adolf Behrmann
źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Adolf_Behrman_
Autorka Anna Wrzochal w książce ŻYWIENIE DZIECKA.OD NARODZIN DO PIERWSZEGO ROKU zajmuje się zagadnieniem zdrowotności dziecka, jego żywieniem od płodu do pierwszego roku życia.
We wstępie pisze: przeprowadzone badania oraz zestawione statystyki pozwalają śmiało stwierdzić, że styl życia, a przede wszystkim właściwy sposób odżywiania mają ogromny wpływ na długość i jakość życia. Najważniejszym okresem, w którym programowany jest stan naszego zdrowia i życia jest okres płodowy oraz pierwsze lata życia dziecka.
Stwierdzono, że właściwe żywienie w tym okresie ma ogromny wpływ na ogólne funkcjonowanie organizmu, jego rozwój, wzrost, układ odpornościowy oraz zdolności poznawcze.
Jak wykazują współczesne badania, dzieci w Polsce nie są prawidłowo żywione. Z roku na rok sytuacja ta ulega pogorszeniu. Wyniki badań wykazują, że proporcje poszczególnych grup produktów oraz pochodzących z nich składników odżywczych w diecie maluchów były niewłaściwe. Zaobserwowano szereg błędów żywieniowych – zbyt mało produktów mlecznych, warzyw i owoców, natomiast zbyt dużo mięsa i przetworów. Nadal w diecie obserwuje się niedobór w wapń i witaminę D, u innych dzieci stwierdzono nadmierne spożycie cukru, a u innych badanych dzieci nadmiar soli. W innych badaniach wskazano również silną zależność między żywieniem we wczesnej fazie rozwoju dziecka, a skłonnością do nadwagi i otyłości oraz rozwoju chorób towarzyszących w życiu dorosłym. indywidualnego podejścia. Zalecenia żywieniowe mogą się zmieniać w zależności od objawów, nietolerancji, alergii i chorób towarzyszących. Książka z pewnością będzie niezwykle pomocna przyszłym rodzicom, a także rodzicom,którym zależy na zdrowiu i szczęściu dziecka.
Wszak zdrowe dziecko, to szczęśliwa rodzina. Szczęśliwa rodzina, to zdrowy i radosny maluszek.
Zapraszam do lektury tej książki.
O Autorce: Anna Wrzochal
mgr inż. Anna Wrzochal – dietetyk i technolog żywności z wykształcenia i z pasji, propagatorka zdrowego stylu życia i założycielka Świętokrzyskiej Kliniki Dietetyka. Młoda i ambitna, pełna energii do działania. Ania współpracuje z przychodnią, cateringiem, ośrodkami rehabilitacyjno-wypoczynkowymi oraz wydawnictwami. Wciąż uzupełnia swoją wiedzę szkoląc się i uczestnicząc w studiach doktoranckich. Dodatkowo prowadzi szkolenia, jest wykładowcą dwóch kieleckich uczelniach, a także pisze artykuły naukowe i książki. Jest autorką książek „Zupy podstawą diety” oraz „ Żywienie jako element profilaktyki i leczenia chorób nowotworowych”, a także współautorką książki „Mamy dla Mamy”. Aktualnie w ramach doktoratu Ania prowadzi badania sposobu żywienia i poziomu aktywności fizycznej dzieci z zespołem Downa, a jako młoda mama pragnie dotrzeć do wszystkich mam z informacją, że żywienie dzieci to największa inwestycja w ich przyszłość.
Stron 200
Oprawa broszurowa
Tytuł: Potop. Autor Henryk Sienkiewicz. Wydanie I 2021. Astrum Media.
Opis:Album z ilustracjami i rycinami. Format: A4 wys. 290 cm szer.21 cm.
Oprawa twarda. Stron 710 Plus 24 ilustracje i ryciny czarno białe.
Numer ISBN: 978-83-66382-98-5
EAN: 9788366382985
Cena: 280.00 zł
Opis:
Potop.-druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.
Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.
Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884–1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów – potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem – Babinicz – bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny.
Pierwotnie "potop" miał oznaczać powszechne, zbrojne powstanie ludności polskiej, zalewające ze wszystkich stron wrogie wojska szwedzkie i wyzwalające w ten sposób ojczyznę[1].
Źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_(powie%C5%9B%C4%87)#Tre%C5%9B%C4%87
Książka pt: WOŁYŃ. Zosia jest pierwszą z trzech powieści stanowiących serię Saga rodzinna, opisujących skomplikowane losy Polaków na Wołyniu i Kresach Wschodnich. Część pierwsza WOŁYŃ. Zosia zaczyna się tuż przed wybuchem II Wojny Światowej, w okresie poprzedzającym tragiczne losy narodu polskiego, zakończone ludobójstwem ludności polskiej dokonanym przez Ukraińców. Do czasu tzw. rzezi wołyńskiej Polacy i Ukraińcy żyli tam w symbiozie i nic nie wskazywało na tak tragiczny koniec stosunków sąsiedzkich na Wołyniu w latach 1942 i 1943, kiedy nastąpiło apogeum. Główną bohaterką tej części sagi jest Zosia Kalińska - córka Polaka i Ukrainki, dorastająca z braćmi w rodzinnym majątku na Wołyniu. Tu zakochuje się w Adamie Dobrzyńskim, młodym pracowniku jej ojca. Gdy zaczynają się pogromy Polaków, dziewczyna wyjeżdża z matką i młodszym bratem – Igorem, do Krakowa. Ojciec - Bonawentura, starszy brat - Wiktor i ukochany - Adam, zostają na Wołyniu, by razem z innymi odeprzeć ataki UPA.
W okupowanym Krakowie Zosia przypadkowo natrafia na ślad działalności konspiracyjnej i poznaje ludzi z podziemnego Teatru Rapsodycznego. Słowa młodego poety i studenta teologii, Karola Wojtyły, które tam usłyszała, sprawiły, że podjęła brawurową decyzję... Jaką? Zapraszam do lektury. W tej wołyńskiej sadze rodzinnej, którą mam nadzieję czytać będziecie Państwo z wypiekami na twarzy, odnaleźć można ( czego autorka nie kryje) reminiscencje trylogii sienkiewiczowskiej. W powieści o losach Zosi jest miłość i walka o nią. W części drugiej pojawia się także bohater negatywny, Wiktor Kaliński, brat Zosi, żołnierz, który niczym Kmicic-Babinicz przechodzi pozytywną metamorfozę osobowości. Część trzecia to losy Adama, ukochanego Zosi, którego nie akceptuje rodzina Kalińskich.W powieści nie brakuje scen drastycznych, ukazujących okrucieństwo, ale są również delikatne, pełne ciepła sceny miłosne. Losy bohaterów to nie tylko dramat, sensacja, krew i łzy, to również romans, miłość, chwile radości i szczęście. Każdy, kto ma w rodzinie korzenie kresowe znajdzie tu coś dla siebie.
Część druga Sagi rodzinnej nosi tytuł WOŁYŃ. Wiktor.
Część trzecia Sagi rodzinnej nosi tytuł: WOŁYŃ. Adam.
Kuchnia tajska kojarzy się nam z egzotyką. Zwłaszcza, że zgłębiając jej tajniki można się dowiedzieć, jak smakują mrówki, koniki polne czy szarańcza!Tajska sztuka kulinarna uznawana jest za jedną z najbardziej oryginalnych kuchni świata. Jej symbolem jest curry, podstawowym składnikiem ryż, a tajemnicę smaku stanowią lokalne, najostrzejsze na świecie przyprawy. Komponując je z wieprzowiną, mięsem drobiowym czy różnorodnością owoców morza, otrzymujemy całe bogactwo egzotycznych smaków i kolorów. Charakterystyczna dla kuchni tajskiej jest również dbałość o równowagę między pięcioma podstawowymi smakami. A łączenie lokalnych składników z pochodzącymi z innych stron świata pozwala tworzyć dania niezwykłe, co umożliwiają przepisy zebrane w tej książce. Warto spróbować!
Książka edukacyjna, bajka dla dzieci, którą masz przed sobą, została napisana z myślą o ciekawych świata i kochających przygody maluchach. Jej autor Lech Tkaczyk zgodnie ze sprawdzoną zasadą nauka poprzez zabawę, w nowatorski i ciekawy sposób zapoznaje dzieci z zawodem DENTYSTY w serii książeczek Poznajemy zawody. Wykorzystując wierszowaną formę opowieści, przystępnie tłumaczy, czym charakteryzuje się ten zawód.
Gdyby zwierzęta umiały mówić jest niezwykłą serią wydawnictwa stworzoną z myślą o najmłodszych czytelnikach. Astrum. Każda bajka w magiczny sposób opowiada o burzliwych przygodach najlepszych przyjaciół małego człowieka zwierząt. Autor książeczek, słuchowisk, audiobooków i komiksów, Lech Tkaczyk wykorzystał jedną z najbardziej przyjemnych dla dzieci figur stylistycznych personifikację. Nadanie zwierzętom ludzkiego głosu sprzyja pozytywnej stymulacji dziecięcej wyobraźni. Bajeczki pisane są wierszem, dzięki czemu zajmują uwagę nawet najbardziej aktywnego malucha. Każda historia zakończona jest zabawną puentą, która w delikatny sposób pomaga najmłodszym zrozumieć te bardzo ludzkie zachowania zwierząt. Autor uczy dzieci jak dobierać przyjaciół, czym grozi oszustwo i kradzież, jakie korzyści daje praca. Moralizatorski charakter bajeczek sprawia, że czytanie i słuchanie staje się nie tylko przyjemnym poznawaniem nowych słów, ale także najwcześniejszą formą nauki życia w społeczeństwie, rozróżniania dobra i zła, a także cech charakteru.
O Autorze: Lech Tkaczyk - ur. w 1956 roku absolwent Wydziału Technologii Żywności Akademii Rolniczej we Wrocławiu i Międzynarodowych Studiów Doktoranckich na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Lech Tkaczyk jest autorem wielu tomików poezji. Napisał on ponad 150 piosenek wydanych na płytach dla najmłodszych i dla dorosłych.W swoim dorobku ma już ok.100 bajek dla dzieci o charakterze moralizatorsko-edukacyjnym, pisanych wierszem. Także ponad 100 słuchowisk i audiobooków. Prowadzi spotkania z dziećmi w szkołach, przedszkolach i bibliotekach. Wyprodukował także trzy filmy animowane dla dzieci, które udostępnia na You Tube - Bajka o Panu Zegarze uczy dzieci posługiwania się zegarem, a dzięki bajce Mama uczy cyferek pokolenia dzieci nauczyły się liczyć. Potwierdzają to listy od rodziców. Otrzymał Medal Komisji Edukacji za działania na rzecz edukacji dzieci. Lech Tkaczyk nadal działa aktywnie - pisze książki dla dzieci i dorosłych, nagrywa słuchowiska, pisze wiersze. Kocha poezję oraz piosenkę poetycką.
Strony: adresy do stron autora Lecha Tkaczyka www.wydawnictwo-astrum.pl
https://www.facebook.com/lech.tkaczyk
https://twitter.com/tkaczyk1
https://www.instagram.com/ksiazkidladzieciautor/
mail: l.tkaczyk@astrum.wroc.pl
Pogadanki autora o książkach dla dzieci na You Tube: Radio ASTRUM dzieciom: TV RADIO ASTRUM - YouTube https://www.youtube.com/@TV_RADIO_ASTRUM
Miniony, XX, wiek to czas rozkwitu wszelkich form międzynarodowej komunikacji. Nauka mówiąca właśnie o tym, jak słowa i obrazy oraz zawarte w nich znaczenia pokonują bariery wyznaczane granicami państw, różnicami językowymi czy konfliktami etnicznymi ma w Polsce, niestety, bardzo krótką historię. A przecież różne formy międzynarodowego i międzykulturowego komunikowania towarzyszyły ludziom od momentu zawalenia się wieży Babel! Warto zatem poznać zasady i reguły rządzące owymi procesami międzynarodowego komunikowania. Prezentowane Państwu ""Komunikowanie międzynarodowe"" to jeden z nielicznych, interdyscyplinarny podręcznik wyjaśniający kwestie terminologiczne, zagadnienia związane z socjolingwistyką, historią komunikowania międzynarodowego, postępującą globalizację. Omawia on też problemy dotyczące mediatyzacji współczesnego życia, powstawania społeczeństwa informacyjnego czy wreszcie public relations.
Ogniem i mieczem - pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią Trylogii, pisanej dla pokrzepienia serc przez Henryka Sienkiewicza w latach 1884-1888.Pisarz tworząc powieść opierał się na Szkicach historycznych autorstwa Ludwika Kubali. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648-1651, w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Pozostałe części Trylogii to Potop i Pan Wołodyjowski. Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1883-1884 w warszawskim dzienniku ,,Słowo"" i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do ,,Słowa"", także w krakowskim dzienniku ,,Czas"". Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1884 w Warszawie. Wydanie książkowe miało inne zakończenie powieści aniżeli wersja wydrukowana w czasopismach. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Autor mija się chwilami z historyczną prawdą, co nie ujmuje dziełu wartości literackich. Sienkiewicz tworzył swoją powieść, aby podnieść na duchu żyjących pod zaborami Polaków.W 1999 powieść Ogniem i mieczem została zekranizowana - powstał film fabularny oraz serial telewizyjny w reżyserii Jerzego Hoffmana. W roku 1958 w Stanach Zjednoczonych ukazała się komiksowa adaptacja powieści w serii Classics Illustrated (no.146).Do 1970 Ogniem i mieczem przetłumaczono na 26 języków.
"Pan Wołodyjowski" to trzecia część słynnej Trylogii Henryka Sienkiewicza, w której autor z rozmachem kontynuuje epicką opowieść o losach Polski i Litwy w XVII wieku. Bohaterem książki jest Michał Wołodyjowski – doświadczony i nieustraszony rycerz, znany ze swojej odwagi i lojalności wobec ojczyzny, który walczy z zagrożeniami ze strony Tatarów i Turków. Po stracie ukochanej, Małego Rycerza czeka ciężka próba ducha i nowa miłość, która odrodzi jego serce.
Sienkiewicz kreśli pełne napięcia sceny bitewne, emocjonujące pojedynki oraz splata losy postaci, które zmierzą się z różnymi wyzwaniami – zarówno na polu walki, jak i w życiu prywatnym. Historia Wołodyjowskiego to hołd dla patriotyzmu, honoru i braterstwa w obliczu trudnych czasów. Książka wprowadza czytelnika w atmosferę XVII-wiecznej Rzeczypospolitej, odmalowując dramatyczne losy kraju, zawiłości polityczne oraz wielkie uczucia – miłość, przyjaźń, żal i poświęcenie.
"Pan Wołodyjowski" to nie tylko opowieść o wojnie, ale także o sile ludzkiego charakteru, o moralnych dylematach oraz o tym, jak wielkie wartości pozwalają przetrwać nawet najcięższe próby.
Ogniem i mieczem - pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią Trylogii, pisanej dla pokrzepienia serc przez Henryka Sienkiewicza w latach 1884-1888.Pisarz tworząc powieść opierał się na Szkicach historycznych autorstwa Ludwika Kubali. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648-1651, w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Pozostałe części Trylogii to Potop i Pan Wołodyjowski. Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1883-1884 w warszawskim dzienniku ,,Słowo"" i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do ,,Słowa"", także w krakowskim dzienniku ,,Czas"". Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1884 w Warszawie. Wydanie książkowe miało inne zakończenie powieści aniżeli wersja wydrukowana w czasopismach. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Autor mija się chwilami z historyczną prawdą, co nie ujmuje dziełu wartości literackich. Sienkiewicz tworzył swoją powieść, aby podnieść na duchu żyjących pod zaborami Polaków.W 1999 powieść Ogniem i mieczem została zekranizowana - powstał film fabularny oraz serial telewizyjny w reżyserii Jerzego Hoffmana. W roku 1958 w Stanach Zjednoczonych ukazała się komiksowa adaptacja powieści w serii Classics Illustrated (no.146).Do 1970 Ogniem i mieczem przetłumaczono na 26 języków.
Ogniem i mieczem – pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią Trylogii, pisanej dla pokrzepienia serc przez Henryka Sienkiewicza w latach 1884–1888. Pisarz tworząc powieść opierał się na Szkicach historycznych autorstwa Ludwika Kubali[1]. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648–1651, w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Pozostałe części Trylogii to Potop i Pan Wołodyjowski. Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1883–1884 w warszawskim dzienniku „Słowo” i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do „Słowa”, także w krakowskim dzienniku „Czas”. Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1884 w Warszawie. Wydanie książkowe miało inne zakończenie powieści aniżeli wersja wydrukowana w czasopismach. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Autor mija się chwilami z historyczną prawdą, co nie ujmuje dziełu wartości literackich. Sienkiewicz tworzył swoją powieść, aby podnieść na duchu żyjących pod zaborami Polaków.
W 1999 powieść Ogniem i mieczem została zekranizowana – powstał film fabularny oraz serial telewizyjny w reżyserii Jerzego Hoffmana. W roku 1958 w Stanach Zjednoczonych ukazała się komiksowa adaptacja powieści w serii Classics Illustrated (no.146)[2]. Do 1970 Ogniem i mieczem przetłumaczono na 26 języków[3].
Opis fabuły
Śmierć Podbipięty pod Zbarażem, ryc. Juliusza Kossaka W powieści przeplata się wątek walk polsko-kozackich z historią miłosną Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczówny. Poznajemy przebiegłego i pełnego poczucia humoru Jana Onufrego Zagłobę oraz obdarzonego ogromną siłą, ale naiwnego i dobrego jak dziecko Litwina Longinusa Podbipiętę, który ślubował czystość, dopóki mieczem przodków, Zerwikapturem, nie zetnie trzech głów „pohańców” za jednym zamachem. Poznajemy także „małego rycerza” Michała Wołodyjowskiego, pierwszą szablę Rzeczypospolitej, sługę Skrzetuskiego Rzędziana, beznadziejnie zakochanego w Helenie Bohuna, jak również dwie ważne postaci historyczne epoki: Bohdana Chmielnickiego i Jeremiego Wiśniowieckiego. Powieść rozpoczyna się ucieczką Chmielnickiego na Sicz, gdzie organizuje wielkie powstanie Kozaków sprzymierzonych z Tatarami. Powstańcy pokonują część wojsk koronnych nad Żółtymi Wodami i pod Korsuniem. Bunt próbuje stłumić na własną rękę książę Jeremi Wiśniowiecki, w którego prywatnym wojsku służą Skrzetuski z Wołodyjowskim, do których dołącza Podbipięta. Obowiązek żołnierski odrywa Skrzetuskiego od ukochanej Heleny. Nie ma możliwości, by obronić ją przed wojną i gotowym na wszystko Bohunem.
Wojska Wiśniowieckiego nie mogą liczyć na pomoc innych magnatów, którzy chcą ugody z Kozakami. Pospolite ruszenie, zebrane pod Piławcami, ucieka na wieść o przybyciu Tatarów. Wojska pod wodzą księcia fortyfikują się w twierdzy Zbaraż, gdzie oblega ich wielka armia Chmielnickiego i chana Islama III Gireja. Szlachta w liczbie kilkunastu tysięcy żołnierzy broni się dzielnie, ale nie ma szans wobec ogromnej potęgi przeciwnika.
Książę posyła ochotnika (jest nim Podbipięta), by przekradł się przez obóz Kozaków i zawiadomił króla o trudnym położeniu. Longinus ginie jednak nie wykonując zadania. Misja udaje się następnemu śmiałkowi – Skrzetuskiemu – dzięki któremu król Jan Kazimierz podejmuje próbę odsieczy Zbaraża; po nierozstrzygniętej bitwie pod Zborowem następuje ugoda i w tym momencie kończy się zasadniczy wątek powieści.
Helena po wielu przygodach zostaje ocalona, a Bohun schwytany (ale Skrzetuski przebacza mu porwanie Heleny). Powieść kończy się opisem zwycięskiej dla Polaków bitwy pod Beresteczkiem, ale jednocześnie dowiadujemy się, że „nienawiść zatruła krew pobratymczą”, co zapowiada, że okrutne wojny na Ukrainie będą trwały jeszcze długo.
W Wędrowcu i jego cieniu skupia się Nietzsche, podobnie jak we wcześniejszym o sześć lat tomie Ludzkie aryludzkie, na tematyce moralnej, na podstawowych pojęciach etyki. Także w Wędrowcu..., określanym zresztą często jako drugi tom Ludzkiego..., posługuje się autor formą aforyzmu, który jak pisze w biografii Nietzschego J. Kohler zrywa światu maskę z oblicza, odzienie z ciała.
Tytuł: Potop.Tom1. Autor Henryk Sienkiewicz. Wydanie I 2021. Astrum Media.
Opis:Album z ilustracjami i rycinami. Format: A4 wys. 290 cm szer.21 cm.
Oprawa miękka. Stron 262 Plus 24 ilustracje i ryciny czarno białe.
Numer ISBN: 978-83-64786-69-3
EAN: 9788364786693
Cena: 95.00 zł
Opis:
Potop.Tom 1-druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.
Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.
Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884–1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów – potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem – Babinicz – bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny.
Pierwotnie "potop" miał oznaczać powszechne, zbrojne powstanie ludności polskiej, zalewające ze wszystkich stron wrogie wojska szwedzkie i wyzwalające w ten sposób ojczyznę[1].
Źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_(powie%C5%9B%C4%87)#Tre%C5%9B%C4%87
Geneza powieści Lalka autorstwa Bolesława Prusa
9 lutego 1887 w 30 numerze warszawskiego dziennika „Gazeta Polska” ukazała się informacja o odbytym w Bernie procesie młodej kobiety, która została oskarżona o kradzież lalki. Została ona uniewinniona, ponieważ sprzedawca zeznał, że zabawka jednak była zakupiona u niego. O tym sprawozdaniu prasowym Prus napisał kilka zdań w XX arkuszu swoich Notatek o kompozycji. Scenę o podobnej tematyce wprowadził później także do powieści (tom II, rozdział VIII). Z wypowiedzi samego pisarza wynika, iż proces ten miał decydujące znaczenie w skrystalizowaniu się pomysłu na powstanie Lalki. Z tego też wydarzenia narodził się tytuł utworu. Wyjaśnił to Prus w liście z 8 lutego 1897 do Władysława Korotyńskiego:
W powieści Lalka znajduje się rozdział poświęcony procesowi o kradzież lalki, rzeczywistej lalki dziecinnej. Otóż taki proces miał miejsce w Wiedniu. A ponieważ fakt ten wywołał w moim umyśle skrystalizowanie się, sklejenie się całej powieści, więc przez wdzięczność użyłem wyrazu Lalka za tytuł. Powieść, o której mówię, powinna mieć tytuł: «Trzy pokolenia». Może nawet byłaby lepiej rozumiana z takiem nazwiskiem.
W sierpniu i na początku września tego samego roku Prus intensywnie pracował nad Lalką. Zbierał także informacje niezbędne do jej powstania: w tym celu skontaktował się z Franciszkiem Bagieńskim – uczestnikiem powstania węgierskiego w 1848 roku.
Publikacja w „Kurierze Codziennym”
29 września 1887 rozpoczął się w „Kurierze Codziennym” druk Lalki. 5 maja 1888, w 123 numerze Kuriera ukazał się ostatni odcinek I tomu powieści. Nastąpiła miesięczna przerwa w publikacji. Na skutek procesu sądowego Prus postanowił zmienić nazwisko subiekta Moraczewskiego na Mraczewski. 8 czerwca tegoż roku rozpoczęto druk II tomu Lalki na łamach „Kuriera” (od nr. 157). Natomiast 5 sierpnia w nr. 215 dziennika ukazała się ostatnia część III rozdziału II tomu powieści, po czym nastąpiła nie zapowiedziana przerwa spowodowana wyjazdem autora do Nałęczowa. Redakcja poprosiła listownie Prusa o dostarczanie kolejnych partii tekstu do druku ze względu na zaniepokojonych czytelników. 30 sierpnia wydrukowano informację, że otrzymano od Prusa zapewnienie o szybkiej publikacji dalszych części. Autor nie dotrzymał jednak obietnicy, sytuacja się przeciągała, więc redakcja Kuriera postanowiła na początku października rozpocząć druk nowego opowiadania Henryka Sienkiewicza Ta trzecia. Ciąg dalszy Lalki ukazał się dopiero 21 listopada (nr 323). Od tamtego momentu publikowano już powieść regularnie. Ostatni odcinek ukazał się 24 maja 1889 w 142 numerze „Kuriera”. W pierwodruku powieść dzieliła się na dwa tomy. W skład pierwszego tomu wchodziło dziewięć rozdziałów, z których ostatni (Złudzenia i rozczarowania) był objętościowo znacznie dłuższy od pozostałych, dlatego też w pierwszym wydaniu książkowym autor podzielił go na dziewięć rozdziałów. Tom drugi składał się z 12 rozdziałów, które w wydaniu z 1890 zostały podzielone na 19. Na podstawie zachowanych rękopisów stwierdzono, że w pierwodruku gazetowym omyłek drukarskich jest bardzo niewiele, co świadczy o staranności korektorów i zecerów.
Samotność - powieść autorstwa Krystyny Jarockiej, to podróż własną drogą w głąb biblijnych, nowotestamentowych losów Jezusa Chrystusa.Autorka skupia się na aspekcie człowieczeństwa Syna Bożego, jego relacji z ludźmi, postrzegania go jako Boga i człowieka.Opisuje brak zrozumienia przez ówczesne społeczeństwo, w którym przyszło żyć Chrystusowi, jego działań na polu zbawienia świata. Ukazuje Jezusa jako człowieka porzuconego, głęboko samotnego.Tytułowa samotność Syna Bożego jest najbardziej widoczna w przepięknej scenie modlitwy Jezusa Chrystusa w Ogrójcu. Dziwny to widok. Udręczony, opuszczony przez apostołów, modlący się w Getsemani Jezus Chrystus, którego, według wierzeń, nie opuszcza jedynie anioł stróż. To człowiecza samotność w bólu modlitewnym.Stefano Zufii, włoski znawca nowotestamentowej ikonografii, dostrzega w postawie Zbawiciela z Ogrójca moment tragicznego napięcia, wręcz rozłamu pomiędzy ludzką i boską naturą Jezusa oraz wyraz Jego tragicznej samotności. Autorka powieści Samotność, zachęcając nas do lektury tej niezwykle ciekawej książki chce nam powiedzieć, że samotność jest integralną częścią człowieczeństwa, tu, na Ziemi. A antidotum na samotność jest wiara i głęboka, żarliwa modlitwa w intencjach nam tylko znanych. Zapraszamy do lektury.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
