Ziemniaki - jemy je niemal codziennie, bez względu na porę roku, i ciągle mamy na nie apetyt. Trudno sobie wyobrazić, że mogłoby ich nie być. Nie znalibyśmy wówczas smaku nie tylko purée, ale i chrupiących placków, klusek śląskich, pyz, frytek i wielu innych wspaniałych przysmaków. Mają mnóstwo zalet - są smaczne, tanie, pożywne, zdrowe i, wbrew powszechnej opinii, nie tuczą. Zawierają cenne dla naszego organizmu cukry (skrobię), minerały (potas, magnez, wapń) i witaminy (C oraz z grupy B). To najpopularniejsze w naszej kuchni warzywo tym razem wystąpi w roli głównej - zarówno w tradycyjnych, jak i bardziej wyszukanych, pomysłowych, ale zawsze niezwykle pysznych daniach. Jeśli chcecie zabłysnąć prawdziwym kunsztem kulinarnym i wprawić w zachwyt rodzinę, a nawet najbardziej wybrednych gości, koniecznie zajrzyjcie na karty książki Barbary Jakimowicz-Klein Potrawy z ziemniaków! Zamieszczone w niej przepisy z pewnością możecie wykorzystać na każdą okazję. Naprawdę warto!
Ziemniaki – jemy je niemal codziennie, bez względu na porę roku, i ciągle mamy na nie apetyt. Trudno sobie wyobrazić, że mogłoby ich nie być. Nie znalibyśmy wówczas smaku nie tylko purée, ale i chrupiących placków, klusek śląskich, pyz, frytek i wielu innych wspaniałych przysmaków. Mają mnóstwo zalet – są smaczne, tanie, pożywne, zdrowe i, wbrew powszechnej opinii, nie tuczą. Zawierają cenne dla naszego organizmu cukry (skrobię), minerały (potas, magnez, wapń) i witaminy (C oraz z grupy B). To najpopularniejsze w naszej kuchni warzywo tym razem wystąpi w roli głównej – zarówno w tradycyjnych, jak i bardziej wyszukanych, pomysłowych, ale zawsze niezwykle pysznych daniach. Jeśli chcecie zabłysnąć prawdziwym kunsztem kulinarnym i wprawić w zachwyt rodzinę, a nawet najbardziej wybrednych gości, koniecznie zajrzyjcie na karty książki Barbary Jakimowicz-Klein Potrawy z ziemniaków!
Zamieszczone w niej przepisy z pewnością możecie wykorzystać na każdą okazję. Naprawdę warto!
Książka ta to skrótowy, ale jakże interesujący przegląd przepowiedni dotyczących przyszłości poszczególnych narodów i całego świata. Jeśli zatem chcesz wiedzieć, co na temat perspektyw rodu ludzkiego mają do powiedzenia jasnowidze, wizjonerzy i media świeckie, zajrzyj koniecznie do tej książki.
Książka Kuchnia grecka autorstwa Barbary Jakimowicz-Klein nawiązuje do podstawowych tradycji, z których wywodzi się każda kuchnia śródziemnomorska. Ogólnie kuchnia grecka postrzegana jest jako zdrowa i prosta. Charakteryzuje się częstym stosowaniem czosnku, oliwy z oliwek, liści winorośli, a także dużej ilości warzyw: pomidorów, papryki, świeżych ziół. Z mięs, które jadało się rzadko, kuchnia grecka korzysta z baraniny, mniej z wołowiny i wieprzowiny, natomiast bogata jest w duże ilości ryb.
Do posiłków pije się wina greckie, cenione już od starożytności. Kuchnia grecka bazuje także na kuchni bizantyjskiej, do której włączono nowe składniki takie jak: kawior, gałka muszkatołowa. Ryby nadal stanowią istotną część diety.
Autorka w sposób płynny przedstawia mutacje kuchni greckiej, na składnikach której opiera się dzisiejsza nowoczesna kuchnia europejska i światowa, zwłaszcza śródziemnomorska. Każdy z nas może docenić niepowtarzalny smak mezathes ( różnorodne przystawki ), zupy z soczewicy, keftethes (pikantne klopsy z mielonej baraniny), pites ( ciasteczka nadziewane na słodko lub słono) czy wspaniałych potraw rodem z Bizancjum – sera feta, wędzonej ikry czy tradycyjnego chleba wypiekanego z kukurydzy, jęczmienia i żyta. Zapraszam zatem do lektury, a potem do kuchni, aby zaskoczyć gości potrawami kuchni greckiej. Smacznego.
- objętość 298 stron plus 32 strony kolorowych ilustracji z potrawami kuchni greckiej.
- oprawa twarda
Różaniec, to modlitwa Kościoła Rzymskokatolickiego, pierwotnie znana pod nazwą Psałterza Najświętszej Maryi Panny i kultywowana od czasów średniowiecza w tradycji katolickiej, oraz obdarzona przez Chrześcijan szczególnym znaczeniem duchowym i łaską błogosławieństwa. Symbolika różańca oparta jest na objawieniach maryjnych potwierdzonych przez Kościół katolicki. Termin różaniec oznacza także wspólne odmawianie modlitwy różańcowej w kościele, domu, wszędzie. Nazwa różaniec (wieniec róż) – wywodzi się ze średniowiecza. Kwiaty pełniły wówczas istotną rolę, symbolizowały różne cechy i często ofiarowywano je Bogu i ukochanym osobom. Modlitwy traktowane były jako duchowe kwiaty i dlatego odmawianie różańca porównywano z dawaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli różańcem. Do odmawiania różańca, skupienia się na modlitwie służą tzw. różańce modlitewne. Są to połączone ze sobą za pomocą drucików i łańcuszków paciorki z drewna, tworzywa sztucznego lub cennego kruszcu, nieraz nawleczone na sznurek, którego końce są ze sobą złączone. Nazywane koronką, używane są do liczenia odmawianych modlitw. Obecna forma paciorków różańcowych ewoluowała wraz z modlitwą różańcową. Wyrabia się także metalowe obrączki różańcowe, często ze srebra, z 10 guzkami lub beleczkami i znakiem krzyżyka. Została też zaprojektowana i opatentowana przez Polaka koronka różańca na karcie plastikowej, czyli Karta Różańcowa.
Powieść historyczna Henryka Sienkiewicza publikowana w latach 1897-1900 w "Tygodniku Illustrowanym", wydana w 1900 w Warszawie przez wydawnictwo "Gebethner i Wolff" (wydanie jubileuszowe), rękopis powieści przechowuje Biblioteka Narodowa.Powieść przedstawia dzieje konfliktu polsko-krzyżackiego, a akcja utworu toczy się od 1399 (rok śmierci królowej Jadwigi) do 1410 (bitwa pod Grunwaldem).W okresie publikacji powieść była protestem przeciwko germanizacji prowadzonej przez władze zaboru pruskiego. Henryk Sienkiewicz w swojej książce przywołał Polskę w okresie świetności jej oręża i skupił się na zwycięstwie nad zakonem krzyżackim.Tłem historycznym Krzyżaków jest fragment historii Polski przedstawiający konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim. Przy pisaniu powieści autor korzystał z Kroniki Janka z Czarnkowa, Historii Jana Długosza, dzieł takich historyków jak Stanisław Smolka i Karol Szajnocha, niemieckich i francuskich opracowań historycznych, map, odpisów ksiąg itd.Na tle znaczących wydarzeń historycznych autor opisuje dzieje barwnych i wyrazistych postaci. Bohaterami powieści są: Jurand ze Spychowa i jego córka Danusia, a także polski rycerz Maćko i jego bratanek Zbyszko z Bogdańca. Tragiczna miłość Zbyszka i Danusi stanowi wątek melodramatyczny, a walka ze zdradzieckimi Krzyżakami miała podnosić ducha Polaków pod zaborami.Kulminacją powieści jest zwycięska bitwa pod Grunwaldem, przedstawiona jako tryumf oręża polsko-litewskiego. Przebieg bitwy Sienkiewicz odtworzył według Jana Długosza i pod wpływem obrazu Jana Matejki. Powieść opisuje wiele wydarzeń i postaci historycznych, choć nie wszystkie opisane są zgodnie z prawdą.Książkowe wydanie powieści w roku 1900 uwieńczyło jubileusz dwudziestopięciolecia pracy pisarza. Krzyżacy ze względu na antyniemiecką wymowę byli pierwszą książką wydaną w Polsce po zakończeniu II wojny światowej; powieść została wydana w sierpniu 1945 roku.
Powieść historyczna Henryka Sienkiewicza publikowana w latach 1897-1900 w "Tygodniku Illustrowanym", wydana w 1900 w Warszawie przez wydawnictwo "Gebethner i Wolff" (wydanie jubileuszowe), rękopis powieści przechowuje Biblioteka Narodowa.Powieść przedstawia dzieje konfliktu polsko-krzyżackiego, a akcja utworu toczy się od 1399 (rok śmierci królowej Jadwigi) do 1410 (bitwa pod Grunwaldem).W okresie publikacji powieść była protestem przeciwko germanizacji prowadzonej przez władze zaboru pruskiego. Henryk Sienkiewicz w swojej książce przywołał Polskę w okresie świetności jej oręża i skupił się na zwycięstwie nad zakonem krzyżackim.Tłem historycznym Krzyżaków jest fragment historii Polski przedstawiający konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim. Przy pisaniu powieści autor korzystał z Kroniki Janka z Czarnkowa, Historii Jana Długosza, dzieł takich historyków jak Stanisław Smolka i Karol Szajnocha, niemieckich i francuskich opracowań historycznych, map, odpisów ksiąg itd.Na tle znaczących wydarzeń historycznych autor opisuje dzieje barwnych i wyrazistych postaci. Bohaterami powieści są: Jurand ze Spychowa i jego córka Danusia, a także polski rycerz Maćko i jego bratanek Zbyszko z Bogdańca. Tragiczna miłość Zbyszka i Danusi stanowi wątek melodramatyczny, a walka ze zdradzieckimi Krzyżakami miała podnosić ducha Polaków pod zaborami.Kulminacją powieści jest zwycięska bitwa pod Grunwaldem, przedstawiona jako tryumf oręża polsko-litewskiego. Przebieg bitwy Sienkiewicz odtworzył według Jana Długosza i pod wpływem obrazu Jana Matejki. Powieść opisuje wiele wydarzeń i postaci historycznych, choć nie wszystkie opisane są zgodnie z prawdą.Książkowe wydanie powieści w roku 1900 uwieńczyło jubileusz dwudziestopięciolecia pracy pisarza. Krzyżacy ze względu na antyniemiecką wymowę byli pierwszą książką wydaną w Polsce po zakończeniu II wojny światowej; powieść została wydana w sierpniu 1945 roku.
Kołduny, rosolnik, szpekuchy, bliny, miód żmudzki... Iluż z nas z serdeczną łezką w oku wspomina ich smak i cudowny aromat? Dla iluż z nas z kolei to w zasadzie nic nieznaczące słowa? I dla jednych, a tym bardziej i dla drugich Wydawnictwo ASTRUM przygotowało kolejną pozycję z cieszącej się dużą popularnością serii "Kuchnie świata". KUCHNIA UKRAIŃSKA I INNE KUCHNIE KRESOWE to wspaniały przewodnik po kulinarnym świecie dawnych polskich Kresów, Litwy, Ukrainy, Białorusi itp. Dzięki zawartym w nim recepturom zarówno na wykwintne, jak i proste, na tanie i drogie, na jarskie i mięsne potrawy mieszkańców Wilna, Lwowa, Kijowa można powrócić w kraj lat dziecinnych, można też odkryć nieznane dotąd przyjemności podniebienia. A wszystko to "pod czujnym okiem" (zaproponowanych na marginesach) zdrowotnych ziół przyprawowych Diety Funkcjonalnej Lecha Tkaczyka, dzięki którym każde danie nie tylko nabiera niesamowitego smaku i oryginalnego aromatu, ale także przyczynia się do utrzymania na długie lata zgrabnej sylwetki, dobrego humoru, sił witalnych, pięknych włosów itp. Czyż nie warto wybrać się w tę kulinarną podróż?
Kołduny, rosolnik, szpekuchy, bliny, miód żmudzki... Iluż z nas z serdeczną łezką w oku wspomina ich smak i cudowny aromat? Dla iluż z nas z kolei to w zasadzie nic nieznaczące słowa? I dla jednych, a tym bardziej i dla drugich Wydawnictwo ASTRUM przygotowało kolejną pozycję z cieszącej się dużą popularnością serii "Dietetyk Lech Tkaczyk poleca". "Kuchnia kresowa" Barbary Jakimowicz-Klein to wspaniały przewodnik po kulinarnym świecie dawnych polskich Kresów. Dzięki zawartym w nim recepturom zarówno na wykwintne, jak i proste, na tanie i drogie, na jarskie i mięsne potrawy mieszkańców Wilna czy Lwowa można powrócić w kraj lat dziecinnych, można też odkryć nieznane dotąd przyjemności podniebienia. A wszystko to "pod czujnym okiem" (zaproponowanych na marginesach) zdrowotnych ziół przyprawowych Diety Funkcjonalnej Lecha Tkaczyka, dzięki którym każde danie nie tylko nabiera niesamowitego smaku i oryginalnego aromatu, ale także przyczynia się do utrzymania na długie lata zgrabnej sylwetki, dobrego humoru, sił witalnych, pięknych włosów itp. Czyż nie warto wybrać się w tę kulinarną podróż?
Kołduny, rosolnik, szpekuchy, bliny, miód żmudzki... Iluż z nas z serdeczną łezką w oku wspomina ich smak i cudowny aromat? Dla iluż z nas z kolei to w zasadzie nic nieznaczące słowa? I dla jednych, a tym bardziej i dla drugich Wydawnictwo ASTRUM przygotowało kolejną pozycję z cieszącej się dużą popularnością serii "Kuchnie świata". KUCHNIA KRESOWA Barbary Jakimowicz-Klein to wspaniały przewodnik po kulinarnym świecie dawnych polskich Kresów, Litwy,Ukrainy,Białorusi itp. Dzięki zawartym w nim recepturom zarówno na wykwintne, jak i proste, na tanie i drogie, na jarskie i mięsne potrawy mieszkańców Wilna,Lwowa,Kijowa można powrócić w kraj lat dziecinnych, można też odkryć nieznane dotąd przyjemności podniebienia. A wszystko to "pod czujnym okiem" (zaproponowanych na marginesach) zdrowotnych ziół przyprawowych Diety Funkcjonalnej Lecha Tkaczyka, dzięki którym każde danie nie tylko nabiera niesamowitego smaku i oryginalnego aromatu, ale także przyczynia się do utrzymania na długie lata zgrabnej sylwetki, dobrego humoru, sił witalnych, pięknych włosów itp. Czyż nie warto wybrać się w tę kulinarną podróż?
Album malarski ""Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach"", to poruszający motyw Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa na Golgotę w sztuce. Droga Krzyżowa (łac. via crusis) - w Kościele Katolickim, to nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia do grobu.
Proponujemy Państwu podróż śladami nieprawdopodobnych przygód bogów i herosów starożytnej Grecji i Rzymu, na nowo opowiedzianych przez pryzmat miłości i towarzyszących jej uczuć, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Autorka antologii - Alicja Wach-Brzezińska - odsłania przed nami jedną z podstawowych prawd, że w życiu człowieka prawie nic się nie dzieje bez udziału miłości. Odnajdujemy ją u podłoża wielkich wydarzeń, które rozstrzygały o losach świata, oraz zwykłych ludzkich decyzji, podejmowanych każdego dnia. Miłość kieruje naszymi poczynaniami, jest motorem naszych działań, daje nam moc i wolę tworzenia, ale bywa też siłą niszczycielską, źródłem nieszczęść i upadków. Mitologia Greków i Rzymian ukazuje szczególny aspekt antycznych opowieści. Zaczerpnięte z nich uniwersalne pojęcia określające wartości i postawy, jak: miłość, przyjaźń, zdrada, nienawiść, zazdrość, chciwość, niewierność, wolność, bohaterstwo, nadzieja, są niezmiennie obecne w myśli każdego człowieka wszystkich epok i żyją do dziś, nie tracąc nic ze swej aktualności mimo upływu czasu. Przyjrzyjmy się zatem mitycznym wątkom oplecionym wokół tematu miłości, by dostrzec ich ponadczasowość i wyraziste analogie, jakie istnieją między ich przesłaniem a historiami, o których czytamy bądź słyszymy niemal codziennie. Tę interesującą lekturę polecamy wszystkim miłośnikom barwnej epoki starożytnej, a także uczniom studiującym kulturę tego okresu.
Kropla na liściu… to debiutancka powieść biograficzna Beaty Hytkowskiej. Pisanie o sobie, obnażanie siebie jest zawsze szczytem odwagi. Tę siłę do opisania swojej drogi życiowej od dzieciństwa do dorosłości autorka w sobie znalazła, wierząc, że zaciekawi ona wielu czytelników.
I chyba się nie myliła. Jej życie pełne niespodzianek, zawirowań i odkrywanych na nowo tajemnic czyni tę książkę doskonałą powieścią. Nie brak tu łez, smutku i bólu dojrzewania, ale przede wszystkim jest w tej książce naturalna afirmacja życia - tego, co piękne wokół nas i w nas. Autorka jest osobą pogodną, pełną wrażliwości na drugiego człowieka i dobro, którego ludzie są źródłem. Kocha przyrodę, zachwyca się nawet drobnymi przejawami jej piękna i naturalności. Kocha drzewa i wierzy, że mają one duszę. Że można z nimi rozmawiać, przytulać się do nich, czerpać z nich energię. Jej droga do dorosłości, do sukcesu, do tego, kim jest dzisiaj nie była usłana różami. Spotykała na tej drodze różnych ludzi, tych oddanych, dobrych i uczciwych, ale także i tych z drugiej strony… Niezależnie od ich intencji zawsze potrafiła znaleźć wartość w drugim człowieku i czerpać życiową inspirację ze zdarzeń z nimi związanych. Wrodzony optymizm, wzmocniony niezawodną kobiecą intuicją, pomagał jej w każdej sytuacji życiowej wybrać właściwą drogę do celu. Miłość. Miłość do rodziny, do najbliższych, do męża i syna, do odnalezionego rodzeństwa, a nawet do perfekcjonizmu w pracy zawodowej. Niech więc ta książka będzie dla Ciebie, czytelniku, drogowskazem afirmacji życia, niech Cię upewni, że mimo zawirowań i przeciwności losu, zawsze warto być dobrym człowiekiem, bo dobro prędzej czy później do nas wraca.
Zapraszam do lektury tej niezwykle ciekawej książki.
Stron 202
okładka kolorowa, oprawa miękka
Powróżyć?! Powróżyć?! Pokaż rękę, a prawdę Ci powiem! Z pewnością nie raz i nie dwa otrzymałeś gdzieś taką propozycję. Bez względu jednak na to, czego się dowiedziałeś i jakie były tego skutki, propozycja ta nie była bezpodstawna. Z ludzkiej ręki bowiem bardzo wiele da się wyczytać! I nie trzeba do tego jakichś specjalnych predyspozycji czy umiejętności. Każdy z nas może (i powinien) zgłębić arkana chirologii za pomocą świetnego podręcznika Teresy Stąpór.Dowiedzieć się z niego można, jakie są astrologiczne typy dłoni, czym charakteryzuje się człowiek z ręką łopatkowatą, czy osoba z dłonią uczonego faktycznie jest uczona, czego możemy się spodziewać po kimś z kwadratowym kciukiem. Poza tym w książce tej znaleźć można informacje na temat wszystkich linii, wzgórz, kratek, kropek i innych znaków obecnych na dłoniach. Ważną częścią kompendium jest rozdział o zdrowiu i chiromancji oraz o sposobach poprawiania samopoczucia (i kondycji) za pomocą własnych rąk. Jeśli zatem nie zdawałeś sobie dotąd sprawy z potęgi dłoni, zajrzyj do ""Chirologii"". Niejedno Cię zaskoczy!
Jezus Chrystus urodził się ok. 3 roku p.n.e. w Betlejem. Jest on centralną postacią religii chrześcijańskiej. Uznawany jest za Boga jako Syn Boży, współistotny Bogu Ojcu i Duchowi Świętemu. Według Nowego Testamentu narodził się z Ducha Świętego przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny. Jego opiekunem był Święty Józef.Jako dorosły przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela. Następnie nauczał i gromadził wokół siebie uczniów (najbliższych nazwano apostołami), dokonując w tym czasie cudów. W nauczaniu Jezusa centralnym motywem było Królestwo Boże, rozumiane jako sfera panowania Bożego, w której znaleźć się może każdy, poprzez zmianę swego życia, czyli tzw. (gr.) metanoia. W pełni miało się to objawić w czasach ostatecznych. Było ono oparte na Starym Testamencie, jednak treści starotestamentowe zostały zreinterpretowane. Synteza nauki Jezusa Chrystusa przedstawiona została w Kazaniu na górze zawartym w dwóch nieco różnych wersjach w Ewangelii Mateusza i Ewangelii Łukasza.Jezus nauczał między innymi, jak należy żyć. Po przyjeżdzie do Jerozolimy został powitany z entuzjazmem przez mieszkańców. To, co twierdził, zwłaszcza nazywając się Mesjaszem, spowodowało jednak wrogość faryzeuszy i saduceuszy. Jezus przepowiedział swój los podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy ustanowił sakrament Eucharystii. Zdradzony tej samej nocy przez jednego z uczniów, Judasza, został pojmany i postawiony przed religijnym sądem żydowskim, który uznał go za winnego bluźnierstwa. Wydany został w ręce rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata, który skazał go na śmierć przez ukrzyżowanie. Jezus umarł na krzyżu, jednak trzeciego dnia po złożeniu jego zwłok w kamiennym grobie zmartwychwstał, a następnie przez 40 dni spotykał się ze swoimi uczniami, tłumacząc sens swojej męczeńskiej śmierci i zmartwychwstania, po czym wstąpił do nieba.
Geneza powieści Lalka autorstwa Bolesława Prusa
9 lutego 1887 w 30 numerze warszawskiego dziennika „Gazeta Polska” ukazała się informacja o odbytym w Bernie procesie młodej kobiety, która została oskarżona o kradzież lalki. Została ona uniewinniona, ponieważ sprzedawca zeznał, że zabawka jednak była zakupiona u niego. O tym sprawozdaniu prasowym Prus napisał kilka zdań w XX arkuszu swoich Notatek o kompozycji. Scenę o podobnej tematyce wprowadził później także do powieści (tom II, rozdział VIII). Z wypowiedzi samego pisarza wynika, iż proces ten miał decydujące znaczenie w skrystalizowaniu się pomysłu na powstanie Lalki. Z tego też wydarzenia narodził się tytuł utworu. Wyjaśnił to Prus w liście z 8 lutego 1897 do Władysława Korotyńskiego:
W powieści Lalka znajduje się rozdział poświęcony procesowi o kradzież lalki, rzeczywistej lalki dziecinnej. Otóż taki proces miał miejsce w Wiedniu. A ponieważ fakt ten wywołał w moim umyśle skrystalizowanie się, sklejenie się całej powieści, więc przez wdzięczność użyłem wyrazu Lalka za tytuł. Powieść, o której mówię, powinna mieć tytuł: «Trzy pokolenia». Może nawet byłaby lepiej rozumiana z takiem nazwiskiem.
W sierpniu i na początku września tego samego roku Prus intensywnie pracował nad Lalką. Zbierał także informacje niezbędne do jej powstania: w tym celu skontaktował się z Franciszkiem Bagieńskim – uczestnikiem powstania węgierskiego w 1848 roku.
Publikacja w „Kurierze Codziennym”
29 września 1887 rozpoczął się w „Kurierze Codziennym” druk Lalki. 5 maja 1888, w 123 numerze Kuriera ukazał się ostatni odcinek I tomu powieści. Nastąpiła miesięczna przerwa w publikacji. Na skutek procesu sądowego Prus postanowił zmienić nazwisko subiekta Moraczewskiego na Mraczewski. 8 czerwca tegoż roku rozpoczęto druk II tomu Lalki na łamach „Kuriera” (od nr. 157). Natomiast 5 sierpnia w nr. 215 dziennika ukazała się ostatnia część III rozdziału II tomu powieści, po czym nastąpiła nie zapowiedziana przerwa spowodowana wyjazdem autora do Nałęczowa. Redakcja poprosiła listownie Prusa o dostarczanie kolejnych partii tekstu do druku ze względu na zaniepokojonych czytelników. 30 sierpnia wydrukowano informację, że otrzymano od Prusa zapewnienie o szybkiej publikacji dalszych części. Autor nie dotrzymał jednak obietnicy, sytuacja się przeciągała, więc redakcja Kuriera postanowiła na początku października rozpocząć druk nowego opowiadania Henryka Sienkiewicza Ta trzecia. Ciąg dalszy Lalki ukazał się dopiero 21 listopada (nr 323). Od tamtego momentu publikowano już powieść regularnie. Ostatni odcinek ukazał się 24 maja 1889 w 142 numerze „Kuriera”. W pierwodruku powieść dzieliła się na dwa tomy. W skład pierwszego tomu wchodziło dziewięć rozdziałów, z których ostatni (Złudzenia i rozczarowania) był objętościowo znacznie dłuższy od pozostałych, dlatego też w pierwszym wydaniu książkowym autor podzielił go na dziewięć rozdziałów. Tom drugi składał się z 12 rozdziałów, które w wydaniu z 1890 zostały podzielone na 19. Na podstawie zachowanych rękopisów stwierdzono, że w pierwodruku gazetowym omyłek drukarskich jest bardzo niewiele, co świadczy o staranności korektorów i zecerów.
Jestem komiwojażerem. Podróżuję jedenaście miesięcy w ciągu roku. Jadę zazwyczaj pociągiem, najczęściej trzecią klasą, i prawie zawsze odwiedzam żydowskie miasta i miasteczka. Bo po cóż bym jeździł tam, gdzie nie ma Żydów?
Mój Boże! Ileż to dziwolągów spotyka się po drodze!
Jako komiwojażerowi zdarzają mi się w drodze całe dnie, gdy nic nie robię. Siedzę i myślę. Ot, choćby tłuc łbem o ścianę! Przyszedł mi więc dobry pomysł do głowy. Kupiłem kajet i ołówek. Wszystko, co tylko po drodze słyszę lub widzę, notuję w moim kajecie.
Nie jestem pisarzem ani belfrem, ani żadnym łazęgą. Jestem kupcem.
O autorze:
Szolem Alejchem to żydowski pisarz, jeden z klasyków literatury pięknej w języku jidysz, który swą karierę literacką rozpoczynał od twórczości w języku hebrajskim. Pozostawił po sobie spuściznę składającą się z czterdziestu tomów. Wiele utworów przetłumaczonych zostało na wszystkie główne języki świata. Jego twórczość obejmuje powieści, zbiory opowiadań, dramaty, komedie, nowele, humoreski, felietony, książki dla dzieci. Utwór najbardziej znany to Dzieje Tewji Mleczarza (Tewje der Milchiker), na podstawie którego powstał głośny musical Skrzypek na dachu. Charakterystyczne dla utworów Szolema Alejchema są liczne wątki autobiograficzne. Humor, ironia, sarkazm, ale także zrozumienie natury ludzkiej i znajomość ludzkich losów – oto cechy stylu, które przysporzyły pisarzowi popularności.
Jestem komiwojażerem. Podróżuję jedenaście miesięcy w ciągu roku. Jadę zazwyczaj pociągiem, najczęściej trzecią klasą, i prawie zawsze odwiedzam żydowskie miasta i miasteczka. Bo po cóż bym jeździł tam, gdzie nie ma Żydów?
Mój Boże! Ileż to dziwolągów spotyka się po drodze!
Jako komiwojażerowi zdarzają mi się w drodze całe dnie, gdy nic nie robię. Siedzę i myślę. Ot, choćby tłuc łbem o ścianę! Przyszedł mi więc dobry pomysł do głowy. Kupiłem kajet i ołówek. Wszystko, co tylko po drodze słyszę lub widzę, notuję w moim kajecie.
Nie jestem pisarzem ani belfrem, ani żadnym łazęgą. Jestem kupcem.
O autorze:
Szolem Alejchem to żydowski pisarz, jeden z klasyków literatury pięknej w języku jidysz, który swą karierę literacką rozpoczynał od twórczości w języku hebrajskim. Pozostawił po sobie spuściznę składającą się z czterdziestu tomów. Wiele utworów przetłumaczonych zostało na wszystkie główne języki świata. Jego twórczość obejmuje powieści, zbiory opowiadań, dramaty, komedie, nowele, humoreski, felietony, książki dla dzieci. Utwór najbardziej znany to Dzieje Tewji Mleczarza (Tewje der Milchiker), na podstawie którego powstał głośny musical Skrzypek na dachu. Charakterystyczne dla utworów Szolema Alejchema są liczne wątki autobiograficzne. Humor, ironia, sarkazm, ale także zrozumienie natury ludzkiej i znajomość ludzkich losów – oto cechy stylu, które przysporzyły pisarzowi popularności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
