Trzydziestoletni Franciszek Murek, urzędnik w powiatowym magistracie, ma wszelkie powody do zadowolenia — udało mu się, mimo chłopskiego pochodzenia, zostać doktorem praw, ma dobrą pracę i piękną narzeczoną z wyższych sfer, Nirę Horzeńską. Nie ma tylko talentu do intryg, co mści się w sposób niespodziewany. Murek przekonuje się, że brak politycznej przeszłości, to jeszcze nie powód, by nie zostać za nią zwolnionym, a wrodzona uczciwość częściej stanowi przeszkodę niż atut. Gdy droga z powrotem na szczyt zostaje przed nim zamknięta, Murkowi pozostaje tylko podróż w dół drabiny społecznej. Po katastrofalnym w skutkach romansie ze służącą, przyjeżdża do Warszawy. Przed nim wiele rozczarowań i zaskoczeń. Będzie śmieciarzem i bezdomnym, pozna prawdziwe oblicze Niry, barwny warszawski półświatek i stanie oko w oko z własnymi słabościami. Losy doktora Murka trafiły dwukrotnie na srebrny ekran — w 1939 roku powstał film Doktór Murek, a w 1979 serial Doktor Murek.
Cóż to takiego kiwon? To figurka, którą „jak tylko palcem dotknąć, to (…) głową kiwa i kiwa, bez końca”. Cezary, stryj głównego bohatera, Józefa Domaszki, je uwielbia. Potakiwania wymaga również od bratanka, aspirującego filozofa i literata. W końcu sukces jest na wyciągnięcie ręki, wystarczy tylko trzymać się zasady: „zawsze w życiu stosować się do tego, co jest przyjęte i uznane przez szanowanych, poważnych i spokojnych ludzi” i pamiętać, że „sztuka życia nie polega na wyróżnianiu się, lecz na stosowaniu się do ogólnych form”. Dziwnym trafem KIWON to także Komitet Intelektualnej Więzi Ogniska Niezależnych, nowy salon literacki, do którego przyłącza się Józef. Powieść Kiwony po raz pierwszy ukazała się w odcinkach na ramach dziennika „ABC” w 1932, jednak na premierę książkową czekała… ponad 50 lat! Co ciekawe, przez ten czas nie straciła na aktualności. Słabostki, które Dołęga-Mostowicz wytyka społeczeństwu okresu międzywojennego, wydają się niepokojąco znajome.
Andrzej Dowmunt, dzielny przemysłowiec z kapitałem zdobytym w Afryce, powraca ożywić i uzdrowić handel zbożem w Polsce. W powieści, będącej ostrą satyrą na realia Polski w dwudziestoleciu międzywojennym, obserwujemy sensacje szpiegowskie, a także perypetie miłosne głównego bohatera. Otoczony przez bezwzględnych karierowiczów, gorzko podsumowuje ich intrygi: „Całe nasze pokolenie jest tą ostatnią brygadą niewoli, ostatnią brygadą wielkiej wojny... I póki nie wymrze to pokolenie, póki nie przyjdzie pomór na ostatnią brygadę, póty nie zacznie się nowe życie”.
Alicja Horn, mimo swoich młodych lat, jest znakomitą prawniczką, nawet chlubą prokuratury warszawskiego sądu okręgowego. Lada chwila czeka ją awans, wysokie stanowiska. Najtęższym jurystom imponuje logiką, przenikliwością i podbijającym talentem oratorskim. Nawraca i upokarza wszystkich wrogów feminizmu, wszystkich niedowiarków i kpiących z umysłowych zdolności kobiet. Oskarżenia jej mają cechy klasycznej wartości prokuratorskiej. I wszystko dobrze, wszystko genialnie i pod względem etycznym wzorowo, dopóki w grę nie wszedł "on" - człowiek działający na pograniczu prawa, w którym się zakochała. (Na podstawie recenzji z 1933 r.).
Uniwersalna powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, aktualna w każdej epoce i ustroju. Nikodem Dyzma po latach spędzonych na prowincji szuka szczęścia w Warszawie. Ubrany we frak usiłuje otrzymać pracę fordansera, wszędzie jednak spotyka się z niechęcią i pogardą. Przypadkiem odnajduje zaproszenie na raut. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności z fałszywą legendą staje się częścią elity, a nie mając żadnych kwalifikacji otrzymuje posadę prezesa Banku Zbożowego.
Ciąg dalszy kultowego Znachora. Profesor Wilczur odzyskuje pamięć i stanowisko kierownika kliniki.Jednak na skutek okrutnej intrygi swojego rywala, prof. Dobranieckiego, ponownie traci wszystko. Decyduje się wrócić do Radoliszek, gdzie był szczęśliwy i spełniał się zawodowo, lecząc ubogich. Jego śladem podąża zakochana w nim młoda lekarka Łucja Kańska, która liczy na zdobycie serca profesora.Tymczasem los szykuje Wilczurowi niespodziankę, ponownie stawiając Dobranieckiego na jego drodze, choć w zupełnie innym niż dotąd charakterze.
Znakomita powieść jednego z najpoczytniejszych polskich pisarzy dwudziestolecia międzywojennego, autora m. in." Znachora, Profesora Wilczura" i wielu innych powieści,które, sfilmowane, stały się również przebojami polskiego filmu. Niezapomnianą kreację stworzył Roman Wilhelmi w telewizyjnej wersji "Kariery NikodemaDyzmy", opowiadając jak z bezrobotnego zostać mężem opatrznościowym kandydującym do najwyższych urzędóww państwie. Przewrotna baśń dla dorosłych, jednocześnie nieodparcie zabawna i gorzka, aktualna w każdym miejscu i czasie. - Gratka dla kolekcjonerów- Przepiękne wydania- Unikat na rynku wydawniczym
Znachor to „ten, kto zna”choroby. To osoba bez wykształcenia medycznego, zajmująca się leczeniem ludzi, Znachorstwo jest często związane z zabobonami.Stosuje się w nim metody irracjonalne, w tym praktyki rytualne, i magiczne, które są rozpowszechnione wśród ludzi niewykształconych,ale niekoniecznie.Sporadycznie w społeczeństwach cywilizowanych. Wiedzę znachor otrzymywał od wykształconych poprzedników i znawców medycyny ludowej.Medyczna wiedza ludowa oparta była i jest na korzystaniu z naturalnych właściwości leczniczych przyrody. Jej główny dział stanowi ziołolecznictwo.Dopiero lata 50. i 60. XX w. zmieniły sytuację, ponieważ na terenach wiejskich pojawili się lekarze. Powieść „ Znachor” Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał w roku 1937. Dzieło to powstało początkowo jako scenariusz filmowy. Kiedy jednak scenariusz odrzucono, autor przerobił go na powieść.
Treścią jest historia renomowanego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który pewnego dnia dowiaduje się, że jego ukochana żona Beata odeszła z kochankiem, zabierając ich córeczkę Marysię. Zrozpaczony włóczy się po mieście i pada ofiarą bandytów. Ciężko pobity doznaje amnezji. Nie wiedząc, kim jest, tuła się po wioskach, chwytając się dorywczych prac. W końcu przyjmuje go pod swój dach wiejski gospodarz i Wilczur, już jako Antoni Kosiba, rozpoczyna swoją znachorską działalność. Po udanej operacji kalekiego syna gospodarza zyskuje sławę wielkiego uzdrowiciela. Miejscowy lekarz, zazdrosny o sukces, grozi mu sądem za nielegalne wykonywanie praktyki lekarskiej...
Sukces powieści zachęcił autora do napisania kontynuacji losów profesora Wilczura. W 1939 roku wydana została powieść „Profesor Wilczur” przedstawiająca jego dalsze losy. W 1936 roku pisarz przebywający w majątku Piwnickich w Sikorzu,odwiedził z gospodarzami w ramach wycieczki oddaloną o 10 km wieś Radostki, w której znajdował się młyn wodny. Przyjmował w nim pacjentów jeden z pracowników młyna, miejscowy zielarz i znachor nazwiskiem Różycki. Liczni pacjenci woleli leczyć się u znachora niż u drogich i mało skutecznych lekarzy.
Krótko wcześniej, w 1935 w dzienniku „ ABC”, z którym Dołęga-Mostowicz współpracował, ukazała się notatka o lekarzu, doktorze Ferdynandzie Dolanim, absolwencie uczelni medycznej w Brukseli, który w małopolskiej wsi Borek został aresztowany za znachorstwo. Dolani zataił posiadanie dyplomu doktora medycyny, ponieważ znachorom powodzi się lepiej niż lekarzom. Historie te zainspirowały pisarza, a Radotki stały się pierwowzorem Radoliszek, które autor przeniósł jednak do północno-wschodniej Polski, na Wileńszczyznę i tereny białoruskie, skąd sam pochodził.
Wątek pobicia doktora Wilczura mógł nawiązywać do przeżyć pisarza, który za krytykę władz został pobity w 1927 roku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Znachor
Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach.
Profesor Wilczur, to druga część powieści pod tytułem Znachor Tadeusza Dołęgi Mostowicza.Czytelnik oczekuje,że po kłopotach z odzyskaniem pamięci Profesor Wilczur będzie wiódł sielki żywot. Po odnalezieniu córki i ponownym objęciu stanowiska ordynatora szpitala z zapałem będzie kontynuował praktykę medyczną. Nic bardziej mylnego. Są ludzie, których nie cieszy jego powrót i są gotowu zrobić wiele,aby się go pozbyć. W takiej sytuacji profesor Wilczur decyduje się na powrót na wieś. Czytelnika czeka emocjonująca kontynuacja losów bohaterów Znachora, przed nimi intrygi, nagłe zwroty akcji. W powieści Profesor Wilczur nie brakuje też wątków romantycznych. Powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, autora Kariery Nikodema Dyzmy, Znachor, które to dzieła bogato ilustrowane, wydane w wersji albumowej udostępniło czytelnikom Wydawnictwo Astrum, cieszyły się i nadal cieszą się ogromną popularnością-wiele z nich zostało zekranizowanych. W latach trzydziestych powstała filmowa trylogia o losach Rafała Wilczura, której dwie pierwsze części, Znachor i Profesor Wilczur, oparte były na książkach, a trzecia, Testament profesora Wilczura, na scenariuszu, napisanym specjalnie przez samego Dołęgę-Mostowicza. Niestety, nie zachowała się żadna kopia tego filmu. Ważną częścią fabuły jest idea zmarłego profesora Wilczura - zorganizowania racjonalnego lecznictwa na wsi - wprowadza w czyn Jemioł, człowiek o ciemnej przeszłości, którego Wilczur uratował przed ostatecznym upadkiem . . . Powstaje Fundacja im.Profesora Wilczura. żródło Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach
Do rąk Państwa oddajemy dwie powieści Znachor i Profesor Wilczur w jednej książce jako całość losów Rafała Wilczura autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.
Znachor to„ten, kto zna”choroby. To osoba bez wykształcenia medycznego, zajmująca się leczeniem ludzi, Znachorstwo jest często związane z zabobonami.Stosuje się w nim metody irracjonalne, w tym praktyki rytualne, i magiczne, które są rozpowszechnione wśród ludzi niewykształconych,ale niekoniecznie.Sporadycznie w społeczeństwach cywilizowanych. Wiedzę znachor otrzymywał od wykształconych poprzedników i znawców medycyny ludowej.Medyczna wiedza ludowa oparta była i jest na korzystaniu z naturalnych właściwości leczniczych przyrody. Jej główny dział stanowi ziołolecznictwo.Dopiero lata 50. i 60. XX w. zmieniły sytuację, ponieważ na terenach wiejskich pojawili się lekarze. Powieść „Znachor” Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał w roku 1937. Dzieło to powstało początkowo jako scenariusz filmowy. Kiedy jednak scenariusz odrzucono, autor przerobił go na powieść.
Powieść Profesor Wilczur została wydana w roku 1939 i przedstawia dalsze losy tego,który „zna choroby”.
Rafał Wilczur,to osoba bez wykształcenia medycznego zajmująca się leczeniem ludzi.
Po odzyskaniu pamięci Rafał Wilczur powraca do swej dawnej pracy w klinice. Jednak intrygi jego dotychczasowego zastępcy Dobranieckiego doprowadzają Wilczura do zniechęcenia. W końcu postanawia opuścić stolicę i zamieszkać z powrotem na wsi, gdzie czuje się bardziej potrzebny. W 1936 roku pisarz przebywający w majątku Piwnickich w Sikorzu,odwiedził z gospodarzami w ramach wycieczki oddaloną o 10 km wieś Radostki, w której znajdował się młyn wodny. Przyjmował w nim pacjentów jeden z pracowników młyna, miejscowy zielarz i znachor nazwiskiem Różycki. Liczni pacjenci woleli leczyć się u znachora niż u drogich i mało skutecznych lekarzy.
Wątek pobicia doktora Wilczura mógł nawiązywać do przeżyć pisarza, który za krytykę władz został pobity w 1927 roku. Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Znachor;
https://pl.wikipedia.org/wiki/Profesor_Wilczur
Magdalena Nieczaj, córka rzeźnika, odnosi prawdziwy sukces na scenie w Złotej Masce, pojawiają się propozycje kinowe. Ale ciężka to kariera, a na dodatek przychodzi kryzys przełomu lat 30. XX wieku. Warszawskie lokale pustoszeją, brakuje pieniędzy. Ludzie zamykają się w domach, a artyści biedują.I wtedy odnajduje ją on. Młody, przystojny, bogaty ziemianin ze wspaniałego pałacu. Tylko że to nie scenariusz do bajki, a wspaniała, gorzka powieść znającego życie przedwojennego pisarza, który przenikliwie opisuje psychologiczne meandry mezaliansu, pustotę i powierzchowność arystokracji, pychę i próżność, a z drugiej strony pozostający ciągle ideałem marzeń sposób życia, maniery i szeroki gest.Kontynuacja opowieści o życiu Magdy Nieczajówny (pierwszą część poznaliśmy w Złotej Masce) w przedwojennej rzeczywistości mazowieckiego majątku. Warto przeczytać choćby i po to, by uprzytomnić sobie, że nasze wyobrażenia o ich życiu w tamtych czasach warte są konfrontacji.
Osiemnastoletnia Magda, córka właściciela sklepu rzeźnickiego z warszawskiego Powiśla, marzy o lepszym życiu artystki. W tajemnicy przed ojcem, wspierana przez siostrę i narzeczonego uczęszcza na kursy tańca. Pewnego dnia korzysta z okazji i rozpoczyna pracę w warszawskim teatrze rewiowym Złota Maska.Rozpoczyna karierę artystki, co jednak wiąże się z ciężką pracą, upokarzającą biedą, umiejętnością odnalezienia się wśród zakulisowych intryg oraz rozczarowujących romansów.W wyniku rywalizacji między teatrami Magda zostaje wylansowana na nową gwiazdę, co przynosi jej popularność. Jednak akurat wtedy Złota Maska z powodu kryzysu staje na skraju bankructwa. I wówczas z pomocą przychodzą księgowe umiejętności Magdy, których nauczyła się w sklepie ojca
Do rąk Państwa oddajemy dwie powieści Znachor i Profesor Wilczur w jednej książce jako całość losów Rafała Wilczura autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.
Znachor to„ten, kto zna”choroby. To osoba bez wykształcenia medycznego, zajmująca się leczeniem ludzi, Znachorstwo jest często związane z zabobonami.Stosuje się w nim metody irracjonalne, w tym praktyki rytualne, i magiczne, które są rozpowszechnione wśród ludzi niewykształconych,ale niekoniecznie.Sporadycznie w społeczeństwach cywilizowanych. Wiedzę znachor otrzymywał od wykształconych poprzedników i znawców medycyny ludowej.Medyczna wiedza ludowa oparta była i jest na korzystaniu z naturalnych właściwości leczniczych przyrody. Jej główny dział stanowi ziołolecznictwo.Dopiero lata 50. i 60. XX w. zmieniły sytuację, ponieważ na terenach wiejskich pojawili się lekarze. Powieść „Znachor” Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał w roku 1937. Dzieło to powstało początkowo jako scenariusz filmowy. Kiedy jednak scenariusz odrzucono, autor przerobił go na powieść.
Powieść Profesor Wilczur została wydana w roku 1939 i przedstawia dalsze losy tego,który „zna choroby”.
Rafał Wilczur,to osoba bez wykształcenia medycznego zajmująca się leczeniem ludzi.
Po odzyskaniu pamięci Rafał Wilczur powraca do swej dawnej pracy w klinice. Jednak intrygi jego dotychczasowego zastępcy Dobranieckiego doprowadzają Wilczura do zniechęcenia. W końcu postanawia opuścić stolicę i zamieszkać z powrotem na wsi, gdzie czuje się bardziej potrzebny. W 1936 roku pisarz przebywający w majątku Piwnickich w Sikorzu,odwiedził z gospodarzami w ramach wycieczki oddaloną o 10 km wieś Radostki, w której znajdował się młyn wodny. Przyjmował w nim pacjentów jeden z pracowników młyna, miejscowy zielarz i znachor nazwiskiem Różycki. Liczni pacjenci woleli leczyć się u znachora niż u drogich i mało skutecznych lekarzy.
Wątek pobicia doktora Wilczura mógł nawiązywać do przeżyć pisarza, który za krytykę władz został pobity w 1927 roku. Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Znachor;
https://pl.wikipedia.org/wiki/Profesor_Wilczur
Do rąk Państwa oddajemy dwie powieści Znachor i Profesor Wilczur w jednej książce jako całość losów Rafała Wilczura autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.
Znachor to„ten, kto zna”choroby. To osoba bez wykształcenia medycznego, zajmująca się leczeniem ludzi, Znachorstwo jest często związane z zabobonami.Stosuje się w nim metody irracjonalne, w tym praktyki rytualne, i magiczne, które są rozpowszechnione wśród ludzi niewykształconych,ale niekoniecznie.Sporadycznie w społeczeństwach cywilizowanych. Wiedzę znachor otrzymywał od wykształconych poprzedników i znawców medycyny ludowej.Medyczna wiedza ludowa oparta była i jest na korzystaniu z naturalnych właściwości leczniczych przyrody. Jej główny dział stanowi ziołolecznictwo.Dopiero lata 50. i 60. XX w. zmieniły sytuację, ponieważ na terenach wiejskich pojawili się lekarze. Powieść „Znachor” Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał w roku 1937. Dzieło to powstało początkowo jako scenariusz filmowy. Kiedy jednak scenariusz odrzucono, autor przerobił go na powieść.
Powieść Profesor Wilczur została wydana w roku 1939 i przedstawia dalsze losy tego,który „zna choroby”.
Rafał Wilczur,to osoba bez wykształcenia medycznego zajmująca się leczeniem ludzi.
Po odzyskaniu pamięci Rafał Wilczur powraca do swej dawnej pracy w klinice. Jednak intrygi jego dotychczasowego zastępcy Dobranieckiego doprowadzają Wilczura do zniechęcenia. W końcu postanawia opuścić stolicę i zamieszkać z powrotem na wsi, gdzie czuje się bardziej potrzebny. W 1936 roku pisarz przebywający w majątku Piwnickich w Sikorzu,odwiedził z gospodarzami w ramach wycieczki oddaloną o 10 km wieś Radostki, w której znajdował się młyn wodny. Przyjmował w nim pacjentów jeden z pracowników młyna, miejscowy zielarz i znachor nazwiskiem Różycki. Liczni pacjenci woleli leczyć się u znachora niż u drogich i mało skutecznych lekarzy.
Wątek pobicia doktora Wilczura mógł nawiązywać do przeżyć pisarza, który za krytykę władz został pobity w 1927 roku. Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Znachor;
https://pl.wikipedia.org/wiki/Profesor_Wilczur
Po odzyskaniu pamięci profesor Wilczur wraca do pracy w swojej klinice. Odzyskuje stanowisko i znów cieszy się szacunkiem, ale nie dla wszystkich jest to szczęśliwy rozwój wydarzeń. Zniechęcony podstępnymi intrygami ucieka z powrotem na wieś tam, gdzie czuje się naprawdę potrzebny. Czy Rafał Wilczur odnajdzie w poleskich Radoliszkach oczekiwany spokój? Czy miłość pięknej młodej kobiety stanie się skutecznym lekiem na jego depresję i pozwoli mu odnaleźć utraconą wiarę w sens życia? Książka jest kontynuacją Znachora.
Profesor Wilczur, to druga część powieści pod tytułem Znachor Tadeusza Dołęgi Mostowicza.Czytelnik oczekuje,że po kłopotach z odzyskaniem pamięci Profesor Wilczur będzie wiódł sielki żywot.
Po odnalezieniu córki i ponownym objęciu stanowiska ordynatora szpitala z zapałem będzie kontynuował praktykę medyczną. Nic bardziej mylnego.
Są ludzie, których nie cieszy jego powrót i są gotowu zrobić wiele,aby się go pozbyć. W takiej sytuacji profesor Wilczur decyduje się na powrót na wieś. Czytelnika czeka emocjonująca kontynuacja losów bohaterów Znachora, przed nimi intrygi, nagłe zwroty akcji. W powieści Profesor Wilczur nie brakuje też wątków romantycznych. Powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, autora Kariery Nikodema Dyzmy, Znachor, które to dzieła bogato ilustrowane, wydane w wersji albumowej udostępniło czytelnikom Wydawnictwo Astrum, cieszyły się i nadal cieszą się ogromną popularnością-wiele z nich zostało zekranizowanych. W latach trzydziestych powstała filmowa trylogia o losach Rafała Wilczura, której dwie pierwsze części, Znachor i Profesor Wilczur, oparte były na książkach, a trzecia, Testament profesora Wilczura, na scenariuszu, napisanym specjalnie przez samego Dołęgę-Mostowicza. Niestety, nie zachowała się żadna kopia tego filmu. Ważną częścią fabuły jest idea zmarłego profesora Wilczura - zorganizowania racjonalnego lecznictwa na wsi - wprowadza w czyn Jemioł, człowiek o ciemnej przeszłości, którego Wilczur uratował przed ostatecznym upadkiem . . . Powstaje Fundacja im.Profesora Wilczura.
Wzruszająca powieść, po którą mimo upływu lat sięgają kolejne pokolenia czytelników, osadzona w realiach międzywojennej Polski. Wybitny chirurg Rafał Wilczur w dramatycznych okolicznościach traci pamięć. Tułaczka, więzienie, skradziona tożsamość, praca w młynie i rosnąca sława wiejskiego znachora prowadzą do kolejnego przełomu w życiu bohatera. Na interesująco zarysowanym tle przedwojennej prowincji rozgrywa się także wątek miłosny ślicznej ekspedientki i zakochanego w niej z wzajemnością młodego arystokraty.
Przedwojenna Warszawa, pełna gwaru, samochodów, kawiarni i restauracji. Śledzimy losy bohaterki, która przyjechała z Poznania. Świetnie wykształcona, młoda, energiczna kobieta zostawia w domu niepracującego męża z córeczką i wyjeżdża do stolicy, by podjąć obowiązki kierowniczki w agencji turystycznej. Poprzez dalszą rodzinę wkracza w świat warszawskiej inteligencji, gdzie ścierają się poglądy dotyczące roli kobiet na rynku pracy i w społeczeństwie. Nowe prądy zwiastujące wolność i samostanowienie kobiet są nie do przyjęcia dla konserwatystów, widzą w tym degradację rodziny, tym tłumaczą krach na rynku pracy w dobie kryzysu, a liberałowie i feministki gwałtownie się temu sprzeciwiają.
Gdzie leży prawda? Czy dzisiaj, po tylu latach nasza dyskusja jest w innym miejscu, czy wciąż krążymy wokół tych samych kwestii? A może jednak niektóre postulaty są już całkiem za nami…
Barwna, ciekawa, pełen pasji opowieść Dołęgi-Mostowicza.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Na podstawie powieści powstał film z Leszkiem Lichotą w roli głównej! Od 27 września dostępny w serwisie Netflix.Znakomita powieść o losach słynnego chirurga, profesora Rafała Wilczura. Renomowany niegdyś chirurg, który stracił rodzinę i pamięć, dostaje szansę na nowe życie, gdy po latach spotyka swoją córkę.Wydanie zawiera fotosy z planu filmowego oraz informacje o powstawaniu filmu.
Przedwojenna Warszawa pełna restauracji, barów, nocnych dansingów. Bawi się elita artystyczna, bawią arystokraci, ziemiaństwo. Szerokim strumieniem leją się burgundy, koniaki, wódka i toczą dyskusje po świt… Wesoły i szaleńczy świat dobrobytu, bez jutra, bez zmartwień. On – hrabia, codzienny uczestnik nocnych eskapad, ona – jego kuzynka, wytworna, piękna i inteligentna; to w niej wszyscy się kochają. Ale nocne życie wciąga, psuje się barometr honoru i pragnień, kruszy się majątek, zaczyna się powolne spadanie. Jak to wygląda, tak dzień po dniu, w przedwojennej rzeczywistości? Wspaniałe studium psychologiczne postaci i bogata podróż po warszawskich realiach kreślona przez Tadeusza Dołęgę-Mostowicza – wybornego znawcę duszy ludzkiej i zapewne znawcę wielu warszawskich lokali epoki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
