Autorzy recenzowanej publikacji od wielu lat prowadzą badania nad dzieckiem i różnorakimi aspektami dzieciństwa na ziemiach polskich doby zaborów, głównie drugiej połowy XIX i początków XX wieku. Posiadają też w tym zakresie obszerny dorobek publikacyjny w postaci monografii, artykułów czy wyborów źródeł – w tym także współautorskich. Książka pt. „Dziecko i dzieciństwo na ziemiach polskich w źródłach narracyjnych i ikonograficznych z drugiej połowy XIX i początku XX wieku” jest bez wątpienia kontynuacją ich dotychczasowych zainteresowań badawczych oraz współpracy naukowej. Zawarte w niej treści odzwierciedlają doskonałą orientację Autorów w zakresie dorobku rodzimych badań nad dzieckiem i dzieciństwem, kierunków możliwych dalszych poszukiwań oraz niezbędnej do ich podejmowania bazy źródłowej. To swoiste kompendium (merytoryczne i metodologiczne) dla wszystkich osób zainteresowanych tą właśnie problematyką.
Należy także podkreślić, że recenzowaną publikację wyróżnia płynna narracja i syntetyczne oraz problemowe ujmowanie prezentowanych treści. Jej Autorzy uwzględnili zarówno teoretyczne, jak i praktyczne aspekty badań nad problematyką dziecka i dzieciństwa, przedstawili wyniki dotychczasowych, badań, ze szczególnym uwzględnieniem publikacji przełomowych oraz najnowszych, wskazali także liczne kierunki dalszych eksploracji badawczych. Doskonałe uzupełnienie treści teoretycznych zawartych w I części pracy stanowi przemyślany i starannie przygotowany wybór materiałów źródłowych z części II.
Z recenzji dr hab. prof. UMK Agnieszki Wałęgi
Zabójstwa, zamachy, więzienne tortury, próby samobójcze czy groźby odebrania dzieci tego wszystkiego doświadczają niezależni dziennikarze na Białorusi od początku rządów Alaksandra Łukaszenki. W ciągu ostatniego roku dotknęła ich największa fala represji we współczesnej historii tego państwa. Za samą próbę dotarcia do informacji Białorusinom grozi prześladowanie. Zbiór reportaży pod redakcją Arlety Bojke i Michała Potockiego pokazuje, na ile ważna i jak niezwykle ryzykowna jest praca dziennikarzy na Białorusi. Cały dochód ze sprzedaży książki zostanie przeznaczony na pomoc właśnie im, a wszyscy autorzy napisali swoje teksty pro bono.Książka Partyzanci. Dziennikarze na celowniku Łukaszenki to zbiór 20 reportaży napisanych przez 29 dziennikarzy. Na ponad 300 stronach przedstawiają oni historie m.in. Ramana Pratasiewicza i Sciapana Puciły, dzięki którym Białorusini z każdego zakątka kraju sami pokazywali, co działo się u nich po ostatnich wyborach. To historie Kaciaryny Andrejewej czy Darji Czulcowej, które pokazywały antyłukaszenkowskie protesty na żywo mimo dojmującej świadomości, że ta praca skończy się dla nich więzieniem. To historia Juliji Słuckiej, szefowej białoruskiego Press Clubu, której zapiski z ponad 6-miesięcznego już pobytu w więzieniu boleśnie uświadamiają odczłowieczenie tamtejszego systemu. To historie Natalii Radzinej, która od 10 lat marzy o powrocie na Białoruś, czy Iosifa Siaredicza, który zna Łukaszenkę jak mało kto. To wreszcie historia Andrzeja Poczobuta, który za kratami przechorował Covid-19, a jego rodzina tygodniami nie dostawała jego listów. Listów, które są dla nich jedyną możliwością kontaktu. Białoruscy dziennikarze mówią krótko: najważniejsze, żebyście o nas nie zapominali. Ale chodzi też o to, by to oni nie musieli zapomnieć o wykonywaniu swojego zawodu lub nawet o wolności.Autorzy reportaży: Adrian Bąk (Raport o stanie świata), Wiktoria Bieliaszyn (Gazeta Wyborcza), Arleta Bojke (Telewizja Polska), Marysia Ciupka (Visegrad Insight, Res Publica Nowa), Piotr Drabik (Radio Zet), Anna Hałas-Michalska (Polsat), Wojciech Jakóbik (BiznesAlert.pl), Maciej Jastrzębski (Polskie Radio), Magdalena Karpińska, Katarzyna Kopeć-Ziemczyk, Radosław Korzycki, Piotr Kościński, Mariusz Kowalczyk (Newsweek), Anna Łabuszewska (Tygodnik Powszechny), Joanna Łada (Telewizja Polska), Monika Maciejewska (Portal TV Republika), Sandrine Meunier (Telewizja Polska), Michał Owerczuk, Piotr Pogorzelski (Biełsat, Po prostu Wschód), Michał Potocki (Dziennik Gazeta Prawna), Justyna Prus (Polska Agencja Prasowa), Maria Przełomiec (Telewizja Polska), Wojciech Przybylski (Visegrad Insight, Res Publica Nowa), Ewa Raczyńska (Onet), Zbigniew Rokita, Grzegorz Sajór (Radio 357, Press), Michał Tracz (TVN24), Bianka Zalewska (Discovery TVN), Adam Zawadzki (Portal TV Republika).Bohaterowie reportaży: Andrej Alaksandrau (BiełaPAN), Kaciaryna Andrejewa (TV Biełsat), Kaciaryna Barysiewicz (Tut.by), Nadzieja Bużan (Nasza Niwa), Darja Czulcowa (TV Biełsat), Barys Harecki (BAŻ), Alaksandr Iwulin (Tribuna.com), Ihar Łosik (Biełarus gołownowo mozga), Ksienija Łuckina (Press Club Belarus), Natalla Łunbnieuska (Nasza Niwa), Pawieł Mażejka (TV Biełsat), Andrzej Pisalnik (Znadniemna.pl), Andrzej Poczobut (Gazeta Wyborcza), Raman Pratasiewicz (Biełarus gołownowo mozga), Sciapan Puciła (NEXTA), Natalla Radzina (Charter97.org), Iosif Siaredzicz (Narodnaja Wola), Julija Słucka (Press Club Belarus), Pawieł Szaramiet (Białoruski Partyzant), Alena Tałkaczowa (Tut.by), Maryna Zołatawa (Tut.by).Partnerami wydania książki są Press Club Polska, Press Club Belarus i Informacyjne Biuro Białoruś w Fokusie.
Historia Makau to temat w Polsce mało znany. Sądzę, że nadal wiele osób nie ma pojęcia, co to za miejsce i gdzie leży. Makau na fora turystyki weszło przy okazji Hongkongu, ale w przewodnikach turystycznych zajmuje zaledwie kilka stron, a większość to zdjęcia i mapki. I nie ma w nich historii, podjęłam więc próbę jej opowiedzenia.AutorkaPlonem spotkania dwóch światów, funkcjonującym blisko pół tysiąclecia pod portugalską flagą, ale w cieniu Chin, stała się maleńka enklawa Makau. Autorka - równie wytrawna na niwie dyplomacji, nauki i literatury - spogląda nań, jak to często bywa w przypadku wycinkowego studiowania tytanicznego smoka, w sposób bardzo osobisty, często inaczej niż wielu nieraz głośnych twórców. Ta specyfika narracji jest największą zaletą książki. Poczytajmy.- prof. Jakub PolitTo cenna pozycja, przedstawiająca historię enklawy portugalskiej w Chinach, istniejącej od 1557 do 1999 roku. Książka dla wszystkich, którzy chcą wiedzieć więcej o historii Chin i lepiej zrozumieć dzisiejsze Chiny.- Krzysztof Szumski, Ambasador RP w Chinach 2005-2009
Otłoczyn – ta nazwa prawdopodobnie już zawsze będzie kojarzyć się z wypadkiem, do którego doszło w pobliżu tej miejscowości 19 sierpnia 1980 roku. W tej najtragiczniejszej w skutkach katastrofie kolejowej po 1945 roku życie straciło 67 osób. Nazwałem ją „najlepiej wyjaśnioną niewyjaśnioną katastrofą”. Jej przebieg odtworzono z bardzo dużą dokładnością, ale nigdy nie ustalono, dlaczego tej feralnej nocy pociąg towarowy nagle ruszył ze stacji Otłoczyn wprost na nadjeżdżający z naprzeciwka osobowy skład 5130. Po 40 latach od tej nocy postanowiłem wrócić do wszystkich akt, które udało mi się zgromadzić, z największą starannością zrekonstruować ostatnie 25 godzin życia maszynisty pociągu towarowego i spróbować odpowiedzieć na pytanie, które od czterech dekad pozostaje niewyjaśnione. Jednym z głównych celów była także publikacja nieznanych wcześniej świadectw i zdjęć, które przez dekady pozostawały ukryte w archiwach prokuratorskich i teczkach Służby Bezpieczeństwa PRL. Był to dla mnie niezwykle pasjonujący, ale i bardzo trudny proces. Wiem, że jego efekt spotka się zapewne z silną krytyką, gdyż nie jest to łatwa lektura. Mam jednak nadzieję, że ta książka będzie nie tylko pomnikiem pamięci wszystkich tych, którzy 19 sierpnia 1980 roku wyruszyli w swoją ostatnią podróż, ale także impulsem do rozpoczęcia otwartej, szczerej, a przede wszystkim przejrzystej dyskusji o bezpieczeństwie na polskich kolejach.
Od autora
Książka pod patronatem medialnym portalu Węzeł Przesiadkowy.
Ksiądz Jerzy Czarnota jest – jak zwykło się mawiać, spotykając taki typ liryki – poetą kultury. Ktoś, kto obserwuje dzieła sztuki, penetruje przestrzeń idei... Sztuka dlań – jak sugeruje to w paru utworach – zwłaszcza ta najwyższego lotu, odzwierciedla doskonałość natury, a więc świata, kosmosu i jego Stwórcy... Myślę, że wiersze Jerzego Czarnoty są zaproszeniem do dialogu – zresztą one same są wieloraką rozmową, na różną porę i światło dnia, wtedy kiedy „niebezpiecznie łatwo wypełnia mnie spokój i kiedy możemy otrzymać łaskę wysokiej pogardy”.
Konstanty Pieńkosz („Ład”)
Nikodemowa liryka pytań to koncepcja zbliżona nieco do herbertowskiej poezji Pana Cogito. Jednak jest to tylko podobieństwo zewnętrzne, w samej konstrukcji, dramaturgii. Nikodem Czarnoty to postać inna niż Pan Cogito... Nieprzypadkowo bowiem zadając pytania i rozmawiając z sobą, bohater liryczny nosi imię wysnute nie z Kartezjusza, lecz z... Ewangelii. Nie mówi on „myślę, więc jestem”, lecz raczej „wierzę, więc jestem”... Wiara występuje tu nie jako coś, co zostało dane, lecz jako to, co zadane...
Bogdan Ostromęcki („Literatura”)
Wiersze Jerzego Czarnoty mają „dobrą duszę”. Przypominają staruszkę z Domu Emerytów, coraz bardziej niematerialną. Chrystusa przesuwającego ledwo widoczną wskazówkę południa, czarne topole, do których poeta się zwraca: od was chcę się dowiedzieć dokąd idę. W całym tomie ani razu nie spotykamy słowa miłość, raz jeden tylko słowo samotność. Poeta nie posługuje się wielkimi słowami, małe słowa więcej powiedzą. W wierszach Czarnoty to, co milczy, rzuca światło.
Ks. Jan Twardowski („Więź”)
Niniejsza monografia to praktyczne vademecum dla nauczyciela, terapeuty, specjalisty realizującego w przedszkolu, szkole czy placówce zajęcia o charakterze specjalistycznym, jak również udzielającego uczniom i wychowankom szeroko rozumianej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Korzystając z opracowania, specjalista, nauczyciel, terapeuta może precyzyjnie zweryfikować przydatność wykorzystania sugerowanej pomocy w toku realizowanego programu terapeutycznego, adekwatnie wybierając rodzaj ćwiczeń i stosowanych pomocy terapeutycznych do potrzeb oraz możliwości konkretnego dziecka. Proponowane pomysły, wraz ze szczegółowym uzasadnieniem ich implementacji w procesie terapii, mogą stanowić doskonałe wsparcie dla studentów i studentek kierunków nauczycielskich i pedagogicznych, w szczególności terapii pedagogicznej, oligofrenopedagogiki, tyflopedagogiki czy surdopedagogiki, a także logopedii, którzy w trakcie praktyk lub na początku swojej drogi zawodowej poszukują rzetelnych informacji i zarazem inspiracji ukierunkowującej na wsparcie ucznia, dziecka i wychowanka. Sposób opracowania poszczególnych opisów zorientowany jest również na wsparcie rodzica, który zdecyduje się wykorzystać konkretną pomoc, chcąc stymulować percepcję i wskazane funkcje swojego dziecka.
Publikacja zawiera merytoryczne opisy, prezentację 28 pomocy dydaktycznych wraz z charakterystyką ich zastosowania i odwołaniami do wiedzy naukowej budowanej na podstawie aktualnych wyników badań z zakresu szeroko rozumianej terapii, w tym zwłaszcza terapii pedagogicznej. Monografię wieńczy obszerny wykaz bibliograficzny, umożliwiający zainteresowanemu Czytelnikowi rozszerzenie wiedzy w obszarze interesujących zagadnień. Każdy opis autorsko wykonanego narzędzia opatrzony jest kolorową fotografią prezentującą skonstruowaną pomoc, co umożliwia Czytelnikowi precyzyjne zapoznanie się z proponowanymi pomysłami.
Prezentowana książka jest skryptem ćwiczeniowym z dziedziny edukacji społeczno-przyrodniczej dedykowanym studentom pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej, a także nauczycielom rozpoczynającym pracę w zawodzie. Celem publikacji jest przygotowanie studentów do podejmowania działań w zakresie treści społeczno-przyrodniczych, a w efekcie nabycie umiejętności nauczania przyrody.To wspaniały materiał dydaktyczny do kształcenia studentów oraz świetna pomoc metodyczna i źródło inspiracji w pracy nauczyciela przedszkola i klas I-III szkoły podstawowej. Wykorzystanie ćwiczeń podczas zajęć ze studentami pozwala na łączenie teorii z praktyką, a tym samym na rozwijanie kompetencji dydaktycznych przyszłych nauczycieli oraz inspirowanie ich do podejmowania działań innowacyjnych, nieszablonowych, będących podstawową przesłanką przygotowania i realizacji efektywnego procesu dydaktyczno-wychowawczego.
Nikt tak bardzo zachłannym na zdobywanie autorytetu nie jest, jak ten, kto posiadł władzę.Na subiektywność tego zabiegającego o autorytet władcy jest skazany zasadniczo każdy, kto żyje w społeczeństwie.Ale czy ma inno wyjście?Władza swą złośliwością się popisuje i za sprawiedliwość bierze to, co w ustosunkowaniu się do rządzonych ma do zaoferowania samemu Bogu w ofierze. Władza poczucie czynienia samego dobra ma. I nim się szczyci. Ponad wszystko zabiega, by jej rzędy dusz przebiegały tak jak trzeba, czyli zgodnie z potrzebami większości.
Niniejsza monografia jest kolejnym tomem prezentującym szeroki zakres doświadczeń badawczych w płaszczyźnie: kompetencji dyrektora szkoły, gier i rytuałów szkolnych, rodziny, szkoły i świetlicy socjoterapeutycznej, śmiechu i komizmu w rzeczywistości szkolnej, zarządzania zasobami ludzkimi w szkole.
Zaprezentowana książka odpowiada obecnym potrzebom teorii i praktyki z zakresu pedagogiki i pedagogiki specjalnej. Monografia jest próbą całościowego, holistycznego ujęcia pracy nauczyciela z uczniami o zróżnicowanych potrzebach edukacyjnych i zmieniających się potrzebach edukacyjnych na przestrzeni lat. [...] Wyniki analiz ilościowych są znaczące dla rozwoju pedagogiki i wiedzy z zakresu pracy nauczyciela wczesnej edukacji. Analiza badań jakościowych wypowiedzi nauczycielek umożliwia dokładne poznanie wyzwań, jakie są stawiane przed pedagogami we współczesnej szkole. [...] Poziom merytoryczny i oryginalność prezentowanych rozwiązań zachęcają Czytelnika do zapoznania się z publikacją i do krytycznej analizy poszczególnych obszarów tematycznych. Autorki zgromadziły imponujący materiał badawczy, który stanowi cenny element pogłębiający wiedzę pedagogów.
Z recenzji wydawniczej
dr hab. Jolanty Andrzejewskiej, prof. UMCS
Monografia ""Zdrowie i choroba przewlekła w kontekście interdyscyplinarnym"" stanowi uzupełnienie aktualnych pozycji na rynku wydawniczym, prezentując wieloaspektowe podejście do złożonych aspektów zdrowia i problemów pacjentów chorujących przewlekle.Publikacja składa się z 3 części. Pierwsza z nich koncentruje się na interdyscyplinarnych aspektach opieki nad seniorami. Druga część nawiązuje do interdyscyplinarnego ujęcia zdrowia i choroby przewlekłej. Ostatnia część dotyczy aspektów etycznych, prawnych, kształcenia przed- i podyplomowego w organizacji opieki nad chorym przewlekle.Monografia adresowana jest do szerokiego grona odbiorców-pracowników systemu ochrony zdrowia-pielęgniarek, lekarzy, w ramach doskonalenia zawodowego a także nauczycieli akademickich i studentów kierunków studiów w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu.
Autor zmierzył się z jednym z najpotężniejszych i najbardziej olśniewających dzieł naszej kultury intelektualnej, jakim są tragedie Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa. Uczynił to w sposób unikalny, tragedie te bowiem stają się dla niego w istocie źródłem refleksji nad politycznymi warunkami rozwoju humanizmu i racjonalnego spojrzenia na rzeczywistość społeczną. Temat niewątpliwie został podjęty z fascynacji kulturą intelektualną starożytnych Greków, jej zdumiewającą siłą inspiracyjną - wciąż niewyczerpaną, prowadzącą hermeneutyczny dialog z kolejnymi odsłonami współczesności. Rzeczywiście fascynujące jest to, jak poważnych i odkrywczych refleksji może dostarczyć lektura starożytnych dzieł literackich w obszarze polityczno-prawnym.
Fragment recenzji wydawniczej dr hab. Anny Rossmanith
Regiony usytuowane przy granicach państowych, czyli pogranicza, jak magnes przyciągają pisarzy, poetów, fotografów, dziennikarzy, ale przede wszystkim badaczy z różnych dziedzin nauki. Każdy z nich socjolog, antropolog, etnograf, pedagog, folklorysta, muzykolog, językoznawca itd. zawsze znajdzie tu dla siebie interesujące pole badawcze, pogranicze wszak to przestrzeń mieszania się kultur, ludzi i ich interesów.
Książka jest adresowana głównie do: studentów kierunków przygotowujących do pracy w administracji samorządowej i w instytucjach pomocy społecznej, do pracowników socjalnych, opiekunów i wychowawców, pedagogów społecznych. Publikacja zawiera 15 tekstów traktujących o różnych aspektach i kontekstach pracy socjalnej. Znalazły się tutaj teksty o charakterze teoretycznym, a także empirycznym. W większości są to teksty przeglądowe, prezentujące ogólny stan wiedzy w odniesieniu do kolejno omawianych zagadnień. Autorzy są przedstawicielami m.in.: polityki społecznej, pedagogiki społecznej, psychologii. Całość opracowania jest wartościowa merytorycznie i metodycznie. Warto do niej sięgnąć, by zapoznać się z różnymi obszarami pracy socjalnej w Polsce.
The Peculiarity of Man to seria wydawnicza, której celem jest ukazywanie specyfiki natury ludzkiej w aspekcie osobniczym, społecznym i gatunkowym przez pryzmat istotnych dla człowieka problemów. Zadanie to wymaga więc bardzo szerokiego podejścia do omawianych zagadnień, toteż łamy tej serii muszą być otwarte dla przedstawicieli najróżnorodniejszych dziedzin wiedzy, od najszerzej pojętej humanistyki aż po nauki ścisłe. Ambicją jej pomysłodawców jest, aby w multi- i interdyscyplinarnym języku dochodziło do komunikacji pomiędzy różnymi dziedzinami, gdyż, naszym zdaniem, tylko w taki sposób można ogarnąć zakres działalności ludzkiej i istotę człowieczeństwa, Sucha analiza prowadzi do alienacji coraz węższych dziedzin, wprowadzając więcej szumu informacyjnego niż tego, o co nam chodzi - wiedzy o nas samych. Dlatego należy wrócić do umiejętności dokonywania syntezy, gdyż tylko wtedy możemy dostrzec w rozwoju jakikolwiek sens.
omasz ŁączekCelem publikacji było poznanie świadomości młodzieży akademickiej dotyczącej sukcesu życiowego w przestrzeni dystansu społecznego w czasie panującej pandemii choroby COVID-19 w Polsce, przy czym utrzymywanie dystansu społecznego było skutkiem wymogów epidemiologicznych związanych z pandemią tej choroby.Współcześnie przestrzeganie dystansu społecznego nie tyle wynika z barier psychologicznych, ale jest prawnie zaleconym obostrzeniem, które może oddziaływać na jakość kontaktów społecznych, na przeżycie codzienności i postrzeganie rzeczywistości. Taka sytuacja jest całkiem nowa. Podobno okoliczności nigdy nie miały w Polsce miejsca. Można stwierdzić, że w tym przypadku wektor oddziaływania został zmieniony. Czynnikiem warunkującym pojawienie się dystansu społecznego i stanowiącym o jego rozmiarach nie są, tak jak dotychczas bariery psychologiczne, ale to narzucony dystans społeczny może wyzwolić i szeroko uaktywnić pewne bariery psychologiczne w kontaktach interpersonalnych. Skutków oddziaływania na jednostkę tego ""nowego"" dystansu społecznego, jak również jego rozmiarów nikt nie jest w stanie do końca przewidzieć.
Miasto (...) nie jest dziełem przypadku. Powstaje w odpowiedzi na ludzkie potrzeby w określonym miejscu i czasie i ma dwoisty charakter. Widziane z lotu ptaka jest właściwie uporządkowanym, całościowym i zintegrowanym systemem, stojącym nieraz w opozycji do naszej indywidualnej oceny i stanu faktycznego. Z jednej strony mamy do czynienia z miastami dobrze prosperującymi, tętniącymi życiem, z bogatą ofertą różnego rodzaju atrakcji kulturalnych, muzeów, teatrów, klubów nocnych i restauracji oraz przyciągającymi ze względu na możliwość łatwego znalezienia zatrudnienia. Za sprawą tych wszystkich czynników mieszkańcy oceniają wysoko poziom jakości swojego życia w tych miejscach. Z drugiej strony wiele miast boryka się z biedą, bezrobociem, narkomanią czy wysokimi wskaźnikami przestępczości. Do tego dochodzą korki, brudne powietrze czy zniszczona i podupadająca infrastruktura mieszkaniowa. Problemy tego typu uzależnione są od wielu czynników, w tym między innymi od kategorii miast, a więc od tego, czy mówimy o metropoliach, aglomeracjach, miastach przemysłowych, czy uzdrowiskach.
Fragment wstępu
Dorobek historiografii polskiej skupionej na dziejach dziecka i dzieciństwa nadal jest niezadowalający. Świadczy o tym niedostatek, a niekiedy wręcz brak tej problematyki w syntetycznych opracowaniach, w tym również w podręcznikach historii wychowania. W ostatnich latach daje się jednak zauważyć wzrost zainteresowania tą tematyką, a podejmowane badania dotyczą wielu aspektów życia dziecka w minionych wiekach. Tendencja ta rodzi nadzieję na przełamanie swoistego impasu w tym obszarze dociekań naukowych. Ponadto historyczno-pedagogiczna analiza zagadnień dotyczących rodziny jako środowiska wychowawczego może wnieść istotny wkład do ogólnego dorobku nauk społecznych.Prezentowany tom jest ilustracją wspomnianego, wieloaspektowego ujmowania problematyki rodziny i dziecka. Autorami zamieszczonych w nim tekstów są zarówno historycy wychowania, jak i pedagodzy. Dzięki nakładaniu się na siebie perspektywy pedagogicznej i historycznej problematyka rodziny i dziecka zyskuje głębię ujęcia, a aktualistyczne wnioski z badań pedagogicznych nabierają realnej wartości naukowej na tle uogólnień i refleksji natury historycznej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
