Dwa teatry"" [...] to istne kompendium wiedzy na temat słuchowiska radiowego, poczynając od jego początków, a na dzisiejszej wiedzy kończąc. To doskonała monografia tematu, łącząca wzgląd historyczny z teoretycznym, uzgadniająca w wielu interpretacjach arkany warsztatowe sztuki radiowej z literaturoznawstwem. Profesjonalni medioznawcy i studenci dziennikarstwa znajdą wiele dociekliwych i kompetentnych analiz i interpretacji, z których wnioski odnieść będzie można nie tylko do medium radiowego. Podobnie można powiedzieć o literaturoznawcach, którzy znajdą nazwiska interesujących ich pisarzy nieraz w niespodziewanych kontekstach, jako twórców posługujących się audialnymi środkami wyrazu, tworzących dzieła przeznaczone do emisji w eterze albo dzieła do tego się po prostu nadające.
In my 20s. 26 lekcji, które dałabym młodszej sobieDlaczego nikt nie dał nam instrukcji obsługi dorosłości?Jako nastolatkowie wyobrażaliśmy to sobie zupełnie inaczej. Ekscytowaliśmy się wizją pełnoletniości, przekonani, że po osiemnastce świat stanie przed nami otworem. A potem nastąpiło zderzenie z rzeczywistością.Szkoła uczy wzoru skróconego mnożenia, ale nie tego, jak sobie poradzić z poczuciem zagubienia, wszechobecną presją i porównywaniem się do idealnych obrazków na Instagramie. Twoje życie po dwudziestce, które miało być kwintesencją długo upragnionej dorosłości, okazuje się chaosem: niepewnych decyzji, relacji bez etykiet i ciągłego poczucia stania w miejscu, podczas gdy wszyscy inni biegną do przodu. To czas nawigowania po omacku w świecie, którego zasad dopiero się uczysz, i ciągłej walki o to, by nie dać się wcisnąć w cudze definicje szczęścia i sukcesu.In My 20s to nie jest kolejny poradnik, który powie Ci, jak żyć. W tej książce Aleksandra Pawlik, twórczyni internetowa i autorka podcastu Opowieści Różnej Treści, zebrała 26 szczerych lekcji, które sama chciałaby usłyszeć, wchodząc w dorosłość. To głos starszej siostry, która chwyci Cię za rękę i powie: "Chodź, tędy będzie trochę łatwiej. Nie jesteś w tym sam/sama".To przewodnik po dorosłości nieidealnej, nieoczywistej i czasem absurdalnej właśnie takiej, jaką większość z nas naprawdę przeżywa.
Któż dziś nie słyszał o ćwiczeniach jogi, o jej pozytywnym wpływie na zdrowie fizyczne i duchowe człowieka. Wiele Domów Kultury i innych ośrodków reklamuje się, że prowadzi zajęcia z jogi. Obok tego typu ćwiczeń, bardzo rozpowszechniony jest wegetarianizm i weganizm, jako zdrowy sposób odżywiania, promowana też jest wiara w reinkarnację. Powszechne staje się powiedzenie: "Jestem tym, co jem", albo inne, równie powszechne: "Dobro zawsze powraca".
Wiele osób nie zdaje sobie jednak sprawy, że wszystko to, co zostało wyżej wymienione, zostało do nas importowane z Dalekiego Wschodu. Dodać należy, że import ten został "odgórnie" narzucony, a nie - jak niektórzy sądzą - zrodził się w naszym społeczeństwie niejako "oddolnie".
ze wstępu
s. Michaela Pawlik OP
Siostra Michaela OP, niestrudzona misjonarka Chrystusa, odkrywająca prawdę o religiach Wschodu, sektach, uwikłaniach, obcych naukach w wywiadzie-rzece, którą przeprowadziła jej rodzona młodsza o 10 lat siostra Aleksandra, lekarz medycyny. Skąd w Siostrze pojawiła się chęć wyjazdu na misję, jaka była historia jej powołania i trudności z nim związane, dlaczego warto walczyć o Prawdę? A ponad to czym są jarzynowe... jajka, dlaczego joga jest szkodliwa, a wegetarianizm może zrujnować nasz organizm.?
Aleksandra Pawlik, urodzona w 1948 roku w Ryglicach, powiat Tarnów. Po ukończeniu szkoły średniej (w 1966 r.) studiowała na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej, uzyskując tytuł mgr w zakresie etyki. Tytuł pracy magisterskiej: „Etyczne problemy związane z obowiązkiem ratowania życia i zdrowia”. (Praca napisana pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Tadeusza Ślipko.)Następnie studiowała na Akademii Medycznej w Warszawie, na Wydziale Lekarskim; studia te ukończyła w 1978 roku. Przez trzydzieści pięć lat pracowała jako lekarz – najpierw w szpitalu w Wyszkowie, później losy rzuciły ją na Podkarpacie. Przed siedemnastoma laty powróciła na Mazowsze i osiedliła się na stałe w Żyrardowie. Mając kontakt z Wydziałem Filozoficznym UKSW, podjęła studia doktoranckie z zakresu deontologii lekarskiej (nadal pracując zawodowo jako lekarz). Pracę doktorską, pisaną również pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Tadeusza Ślipko obroniła w 2003 roku. (Praca ta, wydana drukiem w 2006 roku, nosi tytuł: „Stany terminalne a prawo pacjenta do prawdy”.) Te kilka lat, w czasie których powstawała powyższa dysertacja, pozwoliły jej dogłębnie przemyśleć sposób prowadzenia trudnych rozmów z ciężko i nieuleczalnie chorymi pacjentami.Starsza od niej o 10 lat siostra Zofia była dla niej od najmłodszych lat dużym autorytetem. Obie siostry pozostawały zawsze w ścisłym kontakcie, wspierając się nawzajem w różnorakich życiowych sytuacjach. Ukazanie całego niezwykle ciekawego życia swojej siostry było od dawna jej pragnieniem i stało się inspiracją do powstania tej książki.?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
