Monografia powstała dzięki zaangażowaniu niegdysiejszych uczniów Szkoły: muzykologów i teoretyków muzyki, którzy przygotowali teksty poświęcone wybitnym osobowościom wywodzącym się z tej zacnej toruńskiej placówki, a także dyrygentów, instrumentalistów i wokalistów, którzy napisali własne biogramy i wspomnienia związane ze Szkołą. To właśnie one mają największą moc uobecniania. Przenoszą nas w czasy wcześniejszych lokalizacji Szkoły i spotkań z ludźmi, których wyjątkowość, choć nie ma ich już z nami, wciąż pozostaje w naszej pamięci. Są wśród nich m.in.: Regina Smendzianka, Piotr Perkowski, Kazimierz Serocki, Jan Michał Wieczorek, Jerzy Godziszewski, Jan Kusiewicz, Wiesław Lisecki, Jarosław Mianowski. Teksty w rozdziałach trzecim i czwartym im dedykowane bez wątpienia nadają publikacji szczególną wartość dokumentacyjną. Walory archiwalne monografii pogłębiają również licznie zebrane historyczne w swym znaczeniu fotografie. Dbałość o poznawczy wymiar publikacji dopełniają też przypisy zawierające nie tylko uzupełnienia tekstów głównych, ale też źródła bibliograficzne.
Monografia Muzykalności nadając wyższą formę. 100-lecie Zespołu Szkół Muzycznych w Toruniu, czerpiąca motto z fundamentalnego tekstu Wychowawcza rola kultury muzycznej w społeczeństwie autorstwa patrona Szkoły, składa się na interesujący i ważny przyczynek do szerszej panoramy życia muzycznego w regionie kujawsko-pomorskim. W przyszłości książka ta może stać się ważnym źródłem wiedzy, a może nawet lekturą obowiązkową dla badaczy polskiego życia muzycznego w wieku XX i pierwszych dekadach XXI stulecia.
Fragment recenzji prof. UAM dr hab. Justyny Humięckiej-Jakubowskiej
Feliks Nowowiejski jako autor "nieoficjalnego", jak chcą niektórzy, lub "drugiego", jak utrzymują inni, hymnu państwowego - Roty do słów Marii Konopnickiej - niezwykle głęboko wrósł w świadomość kilku pokoleń Polaków, ustępując pod tym względem pola bodaj tylko Fryderykowi Chopinowi i Stanisławowi Moniuszce. Po śmierci na długie lata znalazł się w głębokim cieniu Karola Szymanowskiego oraz jego licznych zwolenników i następców. Co gorsza, przypięto Nowowiejskiemu łatkę najgorszą z możliwych, a właściwie nieprawdziwą: epigona późnego romantyzmu, twórcy, który spod uroku tej nie wiedzieć czemu silnie dyskredytowanej epoki nigdy nie zdołał się wyzwolić.
Niniejsza książka stanowi pierwszą próbę przewartościowania wizerunku muzyki tego kompozytora i zarazem pierwszą próbę omówienia najważniejszych dzieł autora Roty.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
