Zakochani w czerwcu i inne opowiadania Janusza Stanisława Czarneckiego to niezwykle zajmujące historie, które zapraszają czytelnika do podróży po zapisach bacznego i mądrego obserwatora natury człowieka. A może lepiej powiedzieć: natur człowieka, bo jest ich tyle, ile bogactw, różnorodności i zmienności tego świata. Te opowieści to swoiste raporty pisarza w skórze lekarza, a może na odwrót, bo to lekarz w ciele rasowego artysty pióra. Jest tu doskonale widoczna autobiograficzna strona tych świetnych opowiadań – autor potrafi bardzo dobrze uchwycić swoje doświadczenia, obserwacje, refleksje i wrażenia. Wiele tu czułości wobec tego dziwnego zwierzęcia pochodzącego od małpy, wiele troski o gatunek homo sapiens, współczucia, empatii, ciepłego i przyjaznego spojrzenia na potomków Abla i Kaina. Ratunkiem – może zbyt trudnym? – na osuwającą się spod stóp ziemię są po prostu miłość, rozum i oko, ale i gest pomocy, wynikający nie tylko z wierności swemu zawodowemu powołaniu, czyli powinności lekarskiej, ale i zwyczajnej życzliwości, gotowości niesienia pocieszającej oraz łagodzącej rany ciała i ducha ulgi. Autor Zakochanych w czerwcu skomponował tom, w którym niegdysiejsi egzystencjaliści znaleźliby godnego następcę choćby Alberta Camusa. Toruński prozaik jest jak on – pełen zadumy nad znaczeniem ludzkiego sumienia, nad kulturą i naturą człowieka, tego najbardziej zdumiewającego zwierzęcia na kuli ziemskiej. I jak w twórczości francuskiego pisarza znajdziemy w opowiadaniach doktora Janusza Czarneckiego wzruszające i poruszające zapisy głębokiego humanizmu.
Dr hab. Paweł Tański, prof. UMK
Wspaniała podróż sentymentalna dla mojego pokolenia. Czas, kiedy Grzegorz Grabowski wpadł na pomysł i zrealizował go w postaci festiwalu Rock Na Pojezierzu, nie był przeciez łatwy. To okres stanu wojennego i okres niełatwego funkcjonowania kultury. Jednak mimo to festiwal odniósł sukces. Był jednym z najważniejszych, obok Jarocina, festiwali rockowych w Polsce.Dość szerokie spektrum artystyczne - od punk rock, poprzez rockowy mainstream, do bluesa i reggae - powodowało, że każdy dzień tego festiwalu był zawsze bardzo atrakcyjny.Polecam Brodnica Blues nie tylko przedstawicielom mojego pokolenia, ale przede wszystkim młodym ludziom, aby dowiedzieli się, również z tej książki, że nie zawsze było łatwo, ale... się działo!Zbyszek Krzywański, Republika
Książka stanowi kompendium wiedzy związanej z lojalnością konsumentów i inwestorów.Charakteryzuje programy, które stanowią narzędzie wykorzystywane do budowania i zarządzania lojalnością. O nowatorstwie monografii decyduje fakt, że wskazano w niej na implementację narzędzia wykorzystywanego w marketingu i zarządzania klientami do obszaru finansów i zarządzania strukturą akcjonariuszy.
W dobie globalizacji coraz częściej odnajdujemy się w sytuacji konieczności współpracy z przedstawicielami różnorodnych kultur. Zdarzają się sytuacje, w których jako członkowie organizacji nie zawsze mamy wpływ na wybór współpracowników, jednak aby relacje układały się poprawnie, konieczna jest znajomość oraz respektowanie różnic kulturowych, które nas odróżniają i niekiedy dzielą [,,,]. Różnorodność kulturowa stanowi o potencjale tradycyjnej firmy. Tam gdzie akceptuje się i potrafi pozytywnie wykorzystać kapitał różnorodności kulturowej, jest dostęp do unikalnej wiedzy: o zagranicznych rynkach, specyfice odbiorców i ich preferencjach, zachowaniach oraz potrzebach. W klubie sportowym dla realizacji celów organizacji kluczowe są talent i umiejętności sportowe, z kolei różnice kulturowe mogą być wartością dodaną lub źródłem problemów, które staną na drodze do celu. Zespoły wielokulturowe w profesjonalnym sporcie są dzisiejszą rzeczywistością, a praktyka pokazuje, że zarządzanie w sporcie przez pryzmat kultury kwestionuje wiele założeń dotyczących zarządzania przyjętych jako oczywiste, jednocześnie wskazując, że istnieje wiele wspólnych problemów zarządzania dla sportu i biznesu. Warto także rozważyć, jaką wagę należy przywiązywać do czynników kulturowych w odniesieniu do innych ludzi, tłumacząc lub przewidując ich zachowania.Fragment Wstępu
Metoda, w ramach której dzieciom opowiada się lub czyta historyjki czy bajki w języku obcym, wizualizując jednocześnie ich treść, to metoda narracyjna. Celem niniejszej monografii jest przybliżenie Czytelnikowi założeń teoretycznych właśnie tej metody [...], ukazanie, jak w praktyce wygląda nauczanie języków obcych metodą narracyjną na etapie przedszkolnym [...], zaprezentowanie instrumentów pomiaru sprawności językowych, które pozwolą na zmierzenie za jej pomocą nabytych przez dzieci sprawności językowych [...], a także przedstawienie wyników badań empirycznych nad efektywnością jej stosowania w nauczaniu języka obcego na etapie przedszkolnym [...]. Monografia ma stanowić przede wszystkim zachętę oraz inspirację dla wszystkich osób, które zajmują się nauczaniem języków obcych na etapie przedszkolnym, a więc nauczycieli czy lektorów, lub które będą trudniły się tym zajęciem w przyszłości, a więc studentów kierunków filologicznych o specjalności nauczycielskiej. Ponadto ma także pomóc w obaleniu powszechnie panującej opinii, że aby uczyć języka obcego w przedszkolu, nie trzeba legitymować się obszerną wiedzą z zakresu metodyki nauczania języka obcego na etapie przedszkolnym.Fragment Wstępu
Czterysta lat globalizacji gospodarczej a los ChinNowa strategiczna ścieżka pokojowego wzrostu, reform i otwarcia ChinDualność w trzeciej rundzie globalizacji""Globalna społeczność wspólnej przyszłości"" oparta na ""wspólnych interesach"" i ""wspólnocie interesów"" oraz teorii stosunków międzynarodowych w nowej epoceNowa runda globalizacji i nowe perspektywy pokojowego rozwoju Chin
W opracowaniu podjęto próbę nakreślenia współczesnej wizji niepełnosprawności związanej z równoczesnymi, dualnymi zaburzeniami funkcji słuchowych i wzrokowych w wielu kontekstach, wpisanych w paradygmat zarówno medycznej percepcji niepełnosprawności, jak i społecznego podejścia do potrzeb tej kategorii osób. Książka może pomóc w poznaniu istoty, złożoności, możliwości generowanych przez równoczesną słuchowo-wzrokową niepełnosprawność, przyczynić się do promowania wiedzy o osobach doświadczających jej konsekwencji oraz ukierunkować działania dążące do budowania społeczeństwa wrażliwego na potrzeby osób głuchoniewidomych, potrafiącego je zaspokajać na możliwie najwyższym poziomie jakościowym i ilościowym. Z kolei osoby z równoczesną słuchowo-wzrokową niepełnosprawnością może zachęcić do aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa i konstruowania własnego wkładu w rozwój ludzkiej cywilizacji.Ferie zimowe 2022
Osiąganie autonomii przez nauczycielki pracujące w wiejskich szkołach podstawowych, które są bohaterkami tej książki, uwikłane jest w wielowymiarową opresję. Jest ona związana z ich osobistą sytuacją życiową i wpływem innych osób, a także szerszą sytuacją ekonomiczną i historyczno-polityczną oraz uwarunkowaniami społeczno-kulturowymi. Nauczycielki godzą się na opresję w określonych obszarach, w innych natomiast walczą w obronie własnej wolności. Przyczyniają się również do wyzwolenia swoich społeczności i emancypacji poprzez edukację uczniów i uczennic. Szeroki wachlarz ich reakcji na opresję ukazuje ich niejednoznaczność, która wpisuje się w koncepcję dwuznaczności rozwiniętą przez Simone de Beauvoir, umożliwiającą bardziej dokładne dostrzeżenie etycznych zmagań osób i przez to bliższą ich rzeczywistym doświadczeniom.
„Nauczyciel–uczeń w przestrzeniach życia i edukacji – dobre praktyki” to zbiór tekstów traktujących o różnych sytuacjach edukacyjnych, w jakich uczestniczą uczniowie w przestrzeni edukacji i poza nią. Oddziaływania nauczycieli, pedagogów jako kreatorów procesów – dobrych działań – są przedmiotem analiz autorów publikacji zajmujących się edukacją, diagnozą i terapią, by zapewnić uczniom najbardziej optymalne warunki wsparcia, rozwoju, edukacji i wychowania.
W monografii wyodrębniono dwie części. Pierwsza, zatytułowana „Nauczyciel i uczeń ważnymi podmiotami w procesie edukacji”, składa się z siedmiu tekstów dotyczących dwóch podmiotów i relacji między nimi – nauczyciela i ucznia.
Druga część monografii – „Praktyki edukacyjno-rozwojowe w przestrzeni życia i edukacji” – składa się z sześciu tekstów nawiązujących do rozwiązań metodycznych i dobrych praktyk edukacyjnych.
Książka jest kierowana do szerokiego grona czytelników: pedagogów, nauczycieli, wychowawców, rodziców lub prawnych opiekunów i studentów kierunków pedagogicznych.
Uważam, że książka Szpitalne oddziały ratunkowe kompendium dla profesjonalistów jest pozycją przydatną zarówno dla profesjonalistów pracujących na co dzień w SOR i Izbach Przyjęć, jak i wsparciem dla osób zaangażowanych w zarządzanie tego typu jednostkami.dr n. med. Maciej Cyran, prof. UM MSC,Uczelnia Medyczna im. Marii Skłodowskiej Curie w WarszawieTreści zawarte w książce porządkują całość działalności Szpitalnego Oddziału Ratunkowego i mogą stanowić nieocenione źródło informacji dla osób zarządzających jednostką. (...) mogę z pełnym przekonaniem zarekomendować recenzowaną książkę jako jedną z ważnych pozycji, która powinna znaleźć się na półce studenta, ratownika medycznego, pielęgniarki czy lekarza.dr n. med. Sylwia Jałtuszewska,Kierownik Zakładu Ratownictwa Medycznego, Akademia Pomorska w Słupsku,Konsultant Wojewódzki Województwa Pomorskiegow Dziedzinie Pielęgniarstwa ratunkowego
Monografia powstała dzięki zaangażowaniu niegdysiejszych uczniów Szkoły: muzykologów i teoretyków muzyki, którzy przygotowali teksty poświęcone wybitnym osobowościom wywodzącym się z tej zacnej toruńskiej placówki, a także dyrygentów, instrumentalistów i wokalistów, którzy napisali własne biogramy i wspomnienia związane ze Szkołą. To właśnie one mają największą moc uobecniania. Przenoszą nas w czasy wcześniejszych lokalizacji Szkoły i spotkań z ludźmi, których wyjątkowość, choć nie ma ich już z nami, wciąż pozostaje w naszej pamięci. Są wśród nich m.in.: Regina Smendzianka, Piotr Perkowski, Kazimierz Serocki, Jan Michał Wieczorek, Jerzy Godziszewski, Jan Kusiewicz, Wiesław Lisecki, Jarosław Mianowski. Teksty w rozdziałach trzecim i czwartym im dedykowane bez wątpienia nadają publikacji szczególną wartość dokumentacyjną. Walory archiwalne monografii pogłębiają również licznie zebrane historyczne w swym znaczeniu fotografie. Dbałość o poznawczy wymiar publikacji dopełniają też przypisy zawierające nie tylko uzupełnienia tekstów głównych, ale też źródła bibliograficzne.
Monografia Muzykalności nadając wyższą formę. 100-lecie Zespołu Szkół Muzycznych w Toruniu, czerpiąca motto z fundamentalnego tekstu Wychowawcza rola kultury muzycznej w społeczeństwie autorstwa patrona Szkoły, składa się na interesujący i ważny przyczynek do szerszej panoramy życia muzycznego w regionie kujawsko-pomorskim. W przyszłości książka ta może stać się ważnym źródłem wiedzy, a może nawet lekturą obowiązkową dla badaczy polskiego życia muzycznego w wieku XX i pierwszych dekadach XXI stulecia.
Fragment recenzji prof. UAM dr hab. Justyny Humięckiej-Jakubowskiej
Czytelnik tej książki, należącej do gatunku s.f., nie znajdzie w niej przygód rodem z Gwiezdnych wojen czy książek tego rodzaju.Znajdzie natomiast przygodę intelektualną, coraz bardziej potrzebną w naszej rzeczywistości. Ta podróż w czasie i przestrzeni domaga sie refleksji o tym, skąd jesteśmy i dokąd możemy dotrzeć. Teorie i hipotezy naukowe pozwalają autorowi na snucie wynikających z nich fantazji - a przecież już nie raz okazywało się, że fantazja realizuje się szybciej niż byśmy się tego spodziewali.Książka Janusza Czarneckiego jest zaproszeniem do myślenia, zaproszeniem, z którego trzeba skorzystać.Marek Wawrzkiewicz
Kiedy chcemy zdefiniować słowa języka, właściwym miejscem, by zacząć, jest słownik. Tak jak nie każde narzędzie nadaje się do wszystkiego, aby dotrzeć do sedna znaczenia tradycyjnych pojęć i zwrotów chińskiej filozofii, literatury i sztuki, tak potrzebujemy jednak narzędzia, które wyniesie nas na wyższy poziom. Koncepcje obrastają w konotacje i asocjacje na drosze intesnywnego przekazu kulturowego oraz poprzez wyjanianie kontekstu, w którym zostały osadzone. Niniejsza książka pozwala nczytelnikowi zatopić się w bogactwie chińskiej kultury.
Książka wpisuje się w nurt bardzo aktualnych tendencji polskiego systemu penitencjarnego, upatrujących doskonalenie tego systemu w twórczej reoscjalizacji. Z powyższych względów już na wstępie należy powiedzieć, że podjęcie się trudu przeprowadzenia badań związanych z twórczym oddziaływaniem teatru na zachowania nieletnich (...) należy uznać za bardzo słuszne i celowe.
Dwa teatry"" [...] to istne kompendium wiedzy na temat słuchowiska radiowego, poczynając od jego początków, a na dzisiejszej wiedzy kończąc. To doskonała monografia tematu, łącząca wzgląd historyczny z teoretycznym, uzgadniająca w wielu interpretacjach arkany warsztatowe sztuki radiowej z literaturoznawstwem. Profesjonalni medioznawcy i studenci dziennikarstwa znajdą wiele dociekliwych i kompetentnych analiz i interpretacji, z których wnioski odnieść będzie można nie tylko do medium radiowego. Podobnie można powiedzieć o literaturoznawcach, którzy znajdą nazwiska interesujących ich pisarzy nieraz w niespodziewanych kontekstach, jako twórców posługujących się audialnymi środkami wyrazu, tworzących dzieła przeznaczone do emisji w eterze albo dzieła do tego się po prostu nadające.
Pomysł napisania „biografii” Wysp Cooka kiełkował we mnie od dawna. Kraj ten jest bowiem niemal zupełnie nieznany polskiemu czytelnikowi, a w najlepszym razie budzi pocztówkowe skojarzenia z egzotycznym krajobrazem, w którym palmy kokosowe pochylają się nad plażami pokrytymi białym piaskiem i oblewanymi lazurowymi wodami Oceanu Spokojnego. Obrazek ten, aczkolwiek do pewnego stopnia prawdziwy, stanowi jednak zaledwie niewielki fragment wyspiarskiej rzeczywistości. A ponieważ zadaniem naukowców i ekspertów jest prezentowanie i analizowanie przyczyn, przebiegu oraz skutków różnorodnych wydarzeń i procesów (nie tylko stanowiących mainstream bieżących zainteresowań społecznych, lecz także tych, których potencjalne znaczenie nie zostało jeszcze należycie docenione, a nawet dostrzeżone), toteż realizacja projektu polegającego na przedstawieniu i wyjaśnieniu złożoności panoramy stosunków społecznych, gospodarczych i politycznych Wysp Cooka, wpisuje się w postrzeganie (a zarazem wartościowanie) nauki przez pryzmat jej użyteczności dla poszerzania horyzontów poznawczych i rozumienia określonych zagadnień przez całe społeczeństwo. Odpowiadając natomiast na pytanie o zasadność prowadzenia badań dotyczących sytuacji tego akurat państwa, należy stwierdzić, że Wyspy Cooka stanowią swoistą soczewkę, ogniskującą problemy i wyzwania, z którymi borykają się wszystkie małe, wyspiarskie wspólnoty pacyficzne. Należą do nich przede wszystkim peryferyjne położenie geograficzne; wzajemne oddalenie poszczególnych części składowych; niekorzystne zmiany klimatyczne i środowiskowe; niewielki potencjał demograficzny; powolny rozwój społeczny (w tym niski poziom wykształcenia i kwalifikacji zawodowych mieszkańców); ujemny bilans migracyjny; podatność na przyswajanie zewnętrznych wzorców kulturowych, wypierających rodzimą kulturę i obyczajowość; stanowiący spuściznę kolonialną wysoki poziom zależności politycznej i gospodarczej od dawnej metropolii; warunkowana ograniczonym dostępem do zasobów ludzkich, materiałowych i finansowych niska efektywność instytucji publicznych; nadmierna elastyczność rozwiązań ustrojowych i niestabilność systemu partyjnego; wysoki poziom zależności od zewnętrznych źródeł finansowania; a nawet niejedno-znaczność statusu prawnomiędzynarodowego. To (niepełne) wyliczenie wyraźnie wskazuje, że badanie sytuacji społecznej, gospodarczej i politycznej Wysp Cooka może stanowić (i istotnie stanowiło) pasjonującą przygodę naukową, prowadzącą niekiedy do całkiem zaskakujących (a tym samym odkrywczych) wniosków.
Bartłomiej H. Toszek
Autorzy recenzowanej publikacji od wielu lat prowadzą badania nad dzieckiem i różnorakimi aspektami dzieciństwa na ziemiach polskich doby zaborów, głównie drugiej połowy XIX i początków XX wieku. Posiadają też w tym zakresie obszerny dorobek publikacyjny w postaci monografii, artykułów czy wyborów źródeł – w tym także współautorskich. Książka pt. „Dziecko i dzieciństwo na ziemiach polskich w źródłach narracyjnych i ikonograficznych z drugiej połowy XIX i początku XX wieku” jest bez wątpienia kontynuacją ich dotychczasowych zainteresowań badawczych oraz współpracy naukowej. Zawarte w niej treści odzwierciedlają doskonałą orientację Autorów w zakresie dorobku rodzimych badań nad dzieckiem i dzieciństwem, kierunków możliwych dalszych poszukiwań oraz niezbędnej do ich podejmowania bazy źródłowej. To swoiste kompendium (merytoryczne i metodologiczne) dla wszystkich osób zainteresowanych tą właśnie problematyką.
Należy także podkreślić, że recenzowaną publikację wyróżnia płynna narracja i syntetyczne oraz problemowe ujmowanie prezentowanych treści. Jej Autorzy uwzględnili zarówno teoretyczne, jak i praktyczne aspekty badań nad problematyką dziecka i dzieciństwa, przedstawili wyniki dotychczasowych, badań, ze szczególnym uwzględnieniem publikacji przełomowych oraz najnowszych, wskazali także liczne kierunki dalszych eksploracji badawczych. Doskonałe uzupełnienie treści teoretycznych zawartych w I części pracy stanowi przemyślany i starannie przygotowany wybór materiałów źródłowych z części II.
Z recenzji dr hab. prof. UMK Agnieszki Wałęgi
Zabójstwa, zamachy, więzienne tortury, próby samobójcze czy groźby odebrania dzieci tego wszystkiego doświadczają niezależni dziennikarze na Białorusi od początku rządów Alaksandra Łukaszenki. W ciągu ostatniego roku dotknęła ich największa fala represji we współczesnej historii tego państwa. Za samą próbę dotarcia do informacji Białorusinom grozi prześladowanie. Zbiór reportaży pod redakcją Arlety Bojke i Michała Potockiego pokazuje, na ile ważna i jak niezwykle ryzykowna jest praca dziennikarzy na Białorusi. Cały dochód ze sprzedaży książki zostanie przeznaczony na pomoc właśnie im, a wszyscy autorzy napisali swoje teksty pro bono.Książka Partyzanci. Dziennikarze na celowniku Łukaszenki to zbiór 20 reportaży napisanych przez 29 dziennikarzy. Na ponad 300 stronach przedstawiają oni historie m.in. Ramana Pratasiewicza i Sciapana Puciły, dzięki którym Białorusini z każdego zakątka kraju sami pokazywali, co działo się u nich po ostatnich wyborach. To historie Kaciaryny Andrejewej czy Darji Czulcowej, które pokazywały antyłukaszenkowskie protesty na żywo mimo dojmującej świadomości, że ta praca skończy się dla nich więzieniem. To historia Juliji Słuckiej, szefowej białoruskiego Press Clubu, której zapiski z ponad 6-miesięcznego już pobytu w więzieniu boleśnie uświadamiają odczłowieczenie tamtejszego systemu. To historie Natalii Radzinej, która od 10 lat marzy o powrocie na Białoruś, czy Iosifa Siaredicza, który zna Łukaszenkę jak mało kto. To wreszcie historia Andrzeja Poczobuta, który za kratami przechorował Covid-19, a jego rodzina tygodniami nie dostawała jego listów. Listów, które są dla nich jedyną możliwością kontaktu. Białoruscy dziennikarze mówią krótko: najważniejsze, żebyście o nas nie zapominali. Ale chodzi też o to, by to oni nie musieli zapomnieć o wykonywaniu swojego zawodu lub nawet o wolności.Autorzy reportaży: Adrian Bąk (Raport o stanie świata), Wiktoria Bieliaszyn (Gazeta Wyborcza), Arleta Bojke (Telewizja Polska), Marysia Ciupka (Visegrad Insight, Res Publica Nowa), Piotr Drabik (Radio Zet), Anna Hałas-Michalska (Polsat), Wojciech Jakóbik (BiznesAlert.pl), Maciej Jastrzębski (Polskie Radio), Magdalena Karpińska, Katarzyna Kopeć-Ziemczyk, Radosław Korzycki, Piotr Kościński, Mariusz Kowalczyk (Newsweek), Anna Łabuszewska (Tygodnik Powszechny), Joanna Łada (Telewizja Polska), Monika Maciejewska (Portal TV Republika), Sandrine Meunier (Telewizja Polska), Michał Owerczuk, Piotr Pogorzelski (Biełsat, Po prostu Wschód), Michał Potocki (Dziennik Gazeta Prawna), Justyna Prus (Polska Agencja Prasowa), Maria Przełomiec (Telewizja Polska), Wojciech Przybylski (Visegrad Insight, Res Publica Nowa), Ewa Raczyńska (Onet), Zbigniew Rokita, Grzegorz Sajór (Radio 357, Press), Michał Tracz (TVN24), Bianka Zalewska (Discovery TVN), Adam Zawadzki (Portal TV Republika).Bohaterowie reportaży: Andrej Alaksandrau (BiełaPAN), Kaciaryna Andrejewa (TV Biełsat), Kaciaryna Barysiewicz (Tut.by), Nadzieja Bużan (Nasza Niwa), Darja Czulcowa (TV Biełsat), Barys Harecki (BAŻ), Alaksandr Iwulin (Tribuna.com), Ihar Łosik (Biełarus gołownowo mozga), Ksienija Łuckina (Press Club Belarus), Natalla Łunbnieuska (Nasza Niwa), Pawieł Mażejka (TV Biełsat), Andrzej Pisalnik (Znadniemna.pl), Andrzej Poczobut (Gazeta Wyborcza), Raman Pratasiewicz (Biełarus gołownowo mozga), Sciapan Puciła (NEXTA), Natalla Radzina (Charter97.org), Iosif Siaredzicz (Narodnaja Wola), Julija Słucka (Press Club Belarus), Pawieł Szaramiet (Białoruski Partyzant), Alena Tałkaczowa (Tut.by), Maryna Zołatawa (Tut.by).Partnerami wydania książki są Press Club Polska, Press Club Belarus i Informacyjne Biuro Białoruś w Fokusie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
