Oceniając w sposób całościowy książkę, należy mocno podkreślić jej pionierski u nas charakter [...] jest bardzo cennym wkładem w polskie badania nad Harmoniemusik, budzi uznanie rozległością przeprowadzonych za granicą kwerend i wnikliwością analiz, wzbogacając zaraz perspektywę studiów światowych nad tą zaniedbaną ciągle sferą aktywności muzycznej o nowe źródła i wątki interpretacyjne.
Fragment recenzji prof. dr. hab. Ryszarda Wieczorka
Ze względu na swoją specyfikę podjęcie tej właśnie problematyki – z punktu widzenia badacza niezwykle oryginalnej - zasługuje na uznanie, a trafność jej wyboru dodatkowo potwierdza fakt, że w polskiej literaturze muzykologicznej była ona dotąd prawie w ogóle niepodejmowana.
Fragment recenzji prof. dr. hab. Remigiusza Pośpiech
Książka ukazuje różne postaci i zakresy niepewności, która towarzyszy dziś jednostkom i grupom społecznym. Przekonuje, że współczesna kultura - niezapewniająca już trwałych i nienaruszonych fundamentów aksjologicznych, moralnych czy semiotycznych - sama pozostaje we wciąż niedokończonej i niedookreślonej formie.
Książka wpisuje się w trwającą od lat wśród socjologów, dyskusję na temat religijnego kształtu świata, współczesnej roli religii, znaczenia Kościoła katolickiego, czy szerzej tradycyjnych Kościołów chrześcijańskich w warunkach europejskiej kultury modernistycznej i postmodernistycznej oraz strukturalnej globalizacji świata.
Książkę kończy seria prowokujących pytań o przyszłość religii. Pozostawiono je bez odpowiedzi. Czas pokaże, jak będzie, przyszłość zweryfikuje futurologiczne prognozy i probabilistyczne scenariusze.
Książka warta jest namysłu i uważnej lektury.
Fragment Przedmowy
prof. zw. dr hab. Maria Libiszowska-Żółtkowska
Dzień dobry, Drogi Czytelniku. Ostatnio zajmowaliśmy się filozofią Kanta, w książeczce Kant dla początkujących. Teraz chciałbym wprowadzić Cię w labirynt filozofii Georga Wilhelma Hegla. Błagam, nie staraj się skwitować naszego wysiłku dowcipem: „No to Kanta heblem!”. Taka fraza jest niepoprawna językowo, a poza tym, kto kogo przezywa, ten się sam tak nazywa!
fragment wstępu
Dzień dobry, Kochany Czytelniku. Nazywam się Mirosław Żelazny i jestem profesorem na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Przyznasz, że mam nazwisko bardzo dobre dla profesora. Wystarczy je raz usłyszeć i już się go na ogół nie zapomina. Jak się zapewne domyślasz, przed laty, jako przedszkolak nie byłem z niego równie zadowolony, ale to już zupełnie inna historia.
fragment wstępu
Lublin. Rozwój przestrzenny i funkcjonalny od średniowiecza do współczesności to interdyscyplinarne opracowanie łączące dotychczasową wiedzę z zakresu historii, archeologii, urbanistyki, geografii, kartografii i GIS z wynikami wieloletnich badań autorki dotyczących uwarunkowań rozwoju Lublina na przestrzeni wieków. Opracowanie stanowi unikalny przykład syntezy wiedzy na temat miasta, co znalazło odzwierciedlenie w recenzjach. Prof. Zygmunt Górka podkreśla, że „praca stanowi cenne studium z zakresu geografii miast, a głównym osiągnięciem autorki jest rekonstrukcja funkcjonalno-przestrzennej struktury Lublina – sięgająca piętnastu wieków wstecz od obecnych czasów oraz wykonana przy użyciu metodyki GIS i wykorzystaniu różnorodnych źródeł, w tym historycznych i archeologicznych. Na szczególną uwagę zasługuje model sąsiedztwa funkcji i kategorii oraz identyfikacja zmiennego wpływu różnorodnych czynników na stan omawianej struktury w kolejnych okresach historii Lublina”. W opinii prof. Stanisława Liszewskiego publikacja „otwiera nowe możliwości w badaniach historyczno-osadniczych, zwłaszcza miast. Po raz pierwszy w polskiej literaturze autorka nie tylko prześledziła rozwój funkcjonalno-przestrzenny miasta, ale starała się wyjaśnić zachodzące przekształcenia przez analizę celowo wybranych trzech czynników: przyrodniczych, gospodarczych i politycznych. Tak głębokie studia nad czynnikami kształtującymi strukturę przestrzenną miasta są czymś wyjątkowym w polskiej geografii osadnictwa. Jest to pierwszy znany mi przypadek tak głęboko (ujęcie dynamiczne) i szeroko przestrzennie (przestrzeń miasta) prowadzonych badań. Ich rezultaty w postaci typów sąsiedztwa wejdą zapewne do literatury przedmiotu”.
Największą przygodą mojego życia jest to, że przez trzydzieści dziewięć lat mogłem być i pracować u boku kardynała Karola Wojtyły, a potem Papieża Jana Pawła II. Wszystko zaczęło się w 1966 roku, kiedy poprosił mnie, bym został jego sekretarzem. Miałem wtedy dwadzieścia siedem lat. Nie przypuszczałem, że przez te wszystkie lata, dzień po dniu, będę świadkiem życia, pracy, modlitwy i świętości człowieka, który wyrósł na jednego z wielkich duchowych liderów współczesnego świata. […] Z perspektywy dziesięciu lat, które minęły od śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II, a także czasu, który upłynął od Jego beatyfikacji i kanonizacji, nieustannie powracam do wartości, jakie głosił światu, Kościołowi i każdemu z nas. One są i zawsze będą aktualne. Dlatego z wielką radością przyjąłem publikację toruńskiego historyka Zbigniewa Grochowskiego Śladami Świętego Jana Pawła II Wielkiego – Mojego – Twojego – Naszego Patrona. 1111 zadań i rozwiązań. Książka została napisana z pasją oraz widocznym szacunkiem i utożsamianiem się z poglądami Świętego Jana Pawła II.
Fragment słowa wstępnego Ks. Kardynała Stanisława Dziwisza, Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego
O Świętym Janie Pawle II napisano wiele publikacji, dlatego wydawało się, że żadna nowa książka tematycznie związana z Wielkim Papieżem Polakiem nie jest w stanie zaskoczyć i wzbogacić wiedzy Czytelnika. Okazało się jednak, że książka Zbigniewa Grochowskiego, historyka i pisarza, znanego i cenionego w Polsce popularyzatora wiedzy o ludziach Kościoła i wiedzy regionalnej, charakteryzująca się nowatorskim sposobem opisu, rzetelnością i wieloma – często zaskakującymi fotografiami, właśnie to czyni. Książkę polecam uczniom wszystkich typów szkół, katechetom, historykom, polonistom i w ogóle każdemu, któremu bliskie są wartości głoszone przez najwybitniejszego Polaka, Jana Pawła II Wielkiego, naszego Patrona.
Fragment recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Maliszewskiego, kierownika Zakładu Metodologii Historii i Wiedzy o Kulturze Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
Chociaż w naukowych opracowaniach z zakresu mediów w Polsce poświęcono sporo miejsca na analizę katolickich środków przekazu, problematyka ich struktury oraz jej roli w systemie medialnym nie była podejmowana. Tymczasem okres dwudziestu pięciu lat od rozpoczęcia transformacji ustrojowej wyraźnie wskazuje, że specyfika mediów katolickich sprowadza się nie tylko do ich zawartości i własnej doktryny, lecz również specyficznej struktury.
Fragment Wstępu
Uczeni chyba zbyt często wbijają nas, współcześniaków, w przeświadczenie, że nauka w tym świecie jest jedna. Sami też zastanawiają się, jak wyjść z matni humanizmu, którego charakterystyczną cechą są przeciążenia poznawcze. Humanizm ma wręcz „przeżerać” umiejętności w tym zakresie. Z drugiej jednak strony ludzkość „przećwiczyła się” już chyba dostatecznie w szukaniu porozumień, źródeł nadziei dla sytuowania w przyszłości stale wyłaniających się rezerw intelektualnych. Byle by tylko nie przecinać, nie przeskakiwać etapów dochodzenia do porozumień i nie dewastować obszarów, na których jak w szczególności we wnętrzu jednostki, w jej duchu, porozumienia odzyskują wciąż nowe, charakterystyczne w danej kulturze zalążki. Dla pedagoga, którym jest autor książki sięgnięcie wzrokiem poza tradycyjne dostępne mu pola dociekań stało się w jakimś sensie wyprawą w nieznane. Ale właśnie ten świat już wymaga, by poruszać się w nim z „rozmachem”, w szczególności z odważnym spojrzeniem na to wszystko, co przynosi ze sobą Wielki Wschód.
SKANSEN- odkrywanie straconego czasu to publikacja opowiadająca o: narodzinach radia, jezuitach, o Chodlu, Połocku, Harbinie w „rosyjskiej” Mandżurii oraz Lublinie, o szlaku herbacianym, kolei transsyberyjskiej, kryptologii i matematyce. Można by powiedzieć, że jest to książka o „dziwnym skansenie”. Kompozycja książki jest wzorowana na arcydziele Prousta.
Książka stanowi bardzo interesującą próbę rewitalizacji aksjologicznej refleksji na użytek współczesnej filozofii kultury. Zakłada się w niej – i słusznie – że wartościowanie leży u podstaw wszelkiego poznania rzeczywistości, a nie tylko u podstaw wszelkiego poznania rzeczywistości, a nie tylko u podstaw działania, że logika poznania świata przyrody bynajmniej nie musi prowadzić do wykopywania przepaści między przyrodoznawstwem a humanistyką. (...) W świetle rozważań autorki żaden porządek wartości, żadna z prób wyjścia z chaosu aksjologicznego nie może pretendować do roli absolutnego ich uporządkowania.
Nie ma tu nic stałego, jest twórczość, ale nie arbitralna, bo zdeterminowana materią procesów z pozoru chaotycznych i prób budowania. Koło historii okazuje się zarazem kołem aksjologicznym i nie da się ono sprowadzić do chaosu emocji poddawanych inżynierii społecznej. Książka zachęca do odpowiedzialnego współmyślenia o tym i to jest jej ogromna wartość poznawcza.
Dr hab. Ryszard Wiśniewski, prof. UMK
Autorka wykazuje się znaczną erudycją w zakresie podjętej problematyki. Umiejętnie porusza się ona między różnymi dziedzinami humanistyki badającymi świat ludzkich wartości, przywołuje różne tradycje tych badań i poddaje ich wyniki wnikliwej refleksji. Dlatego też uzyskujemy spójny autorski wywód i możemy poznać własny punkt widzenia Autorki, a zarazem uczestniczyć w dyskusji, w której do głosu dochodzą różne i dalece odmienne stanowiska. Książka jest ważnym przyczynkiem do dyskusji nad współczesnym doświadczaniem i rozumieniem wartości.
Jej publikacja powinna przyczynić się do zintensyfikowania toczącej się dyskusji i wyeksponowania w niej częstokroć słabiej obecnych wątków.
Dr hab. Marek Rembierz
Należy podkreślić, że bardzo ciekawy jest sam projekt publikacji. Autor postawił sobie za cel wniknięcie w perspektywę poznawczą samych osadzonych, szczególnie tę odnoszącą się do ich rozwoju osobowego. Takie podejście zasługuje na uznanie i świadczy o znajomości problemów penitencjarnych [...]. Praca jest cennym źródłem wiedzy dla naukowców i praktyków pracujących z osadzonymi i byłymi więźniami, a także dla wychowawców, rodziców, katechetów. Autor monografii poruszył problem bardzo ważny nie tylko w obszarze pomocy postpenitencjarnej, ale również istotny w procesie wychowania każdego człowieka.
Fragment recenzji dr hab. Anny Fidelus, prof. UKSW
Książka ta dotyczy istotnych i bardzo interesujących aspektów uwzględniających problematykę kształtowania się osobowości człowieka, jego odpowiedzialności i powinności, a także różnic w zachowaniach uwarunkowanych środowiskowo. [...] Jest oryginalna, interesująca, a przede wszystkim dotyka ważnego problemu, jakim jest funkcjonowanie rodziny w kontekście kształtowania powinności i odpowiedzialności u młodzieży oraz u osób pozbawionych wolności. [...] Zarysowane tu elementy koncepcji i wizji oraz zaprezentowane wyniki badań z pewnością przyczynią się do poszerzenia perspektywy badawczej pedagogiki resocjalizacyjnej.
Fragment recenzji dr hab. Anny Kieszkowskiej, prof. UJK
Publikacja (...) jest interesującą i ważną monografią w pedagogice wczesnoszkolnej. Podjęto w niej trud uporządkowania i ujęcia całościowego różnych, ale zintegrowanych w edukacji dziecka obszarów jego wychowania i kształcenia, wynikiem których jest kształtowanie zintegrowanej i autonomicznej osobowości dziecka w jego rozwoju...
Fragment z recenzji dr hab. Urszuli Szuścik
Tematyka publikacji koncentruje się na zagadnieniach dotyczących dziedzin wychowania w odniesieniu do pierwszego etapu kształcenia - edukacji wczesnoszkolnej. Książka posiada wyraźne przesłanie – wychowanie stanowi świadome i celowe oddziaływanie pedagogiczne, którego konsekwencją są zmiany, głównie w sferze emocjonalno-motywacyjnej osobowości dziecka, dlatego też jego rola w dzisiejszym dynamicznym świecie jest ogromnie ważna (...) koncentruje nasz ogląd rozwoju wychowanka na bardzo szybko zmieniających się obszarach współczesnego życia...
Fragment z recenzji dr hab. Teresy Parczewskiej
Tom pierwszy trylogii pt. Miasteczko (nominowany do Nagrody Literackiej Centralnej Europy Angelus) przedstawiał tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w Kępnie w roku 1945, poszukiwanie nieznanego autorce ojca i odkrywanie jego przeszłości, pierwszy w Polsce proces funkcjonariuszy Urzędu bezpieczeństwa oraz losy bohaterek: nowojorskiej artystki Nory i początkującej pisarki polskiego pochodzenia Ingrid.
W tomie drugim - Siódmy krąg – autorka kontynuuje poszukiwania ojca i odkrywa istnienie antykomunistycznej grupy niepodległościowej Konspiracyjne Wojsko Polskie, działającej na terenie Kępna w latach 1948-1949 pod dowództwem Edmunda Pośpiecha. Na podstawie dokumentów autorka odtwarza historię jej działalności, zdradę, aresztowania jej członków, długotrwałe śledztwo, procesy, wyroki oraz odbywanie kar w więzieniach lat stalinowskich (m.in. w najcięższym we Wronkach i w kamieniołomach Piechcina). Poznajemy też dalsze losy Nory i Ingrid, dopiero rozpoczynającej życie w Nowym Jorku.
W przygotowaniu tom trzeci.
Pracę [...] cechuje daleko idąca merytoryczna trafność i logiczna spójność, Bogactwo wątków informatyczno-dydaktycznych i pedagogicznych świadczy o tym, ż mamy do czynienia z interesującym i bardzo aktualnym kompendium wiedzy stosowanej, co prawdopodobnie stanowi odpowiedź na zapotrzebowanie czytelników żądnych wiadomości i praktycznych umiejętności, aby sprostać wyzwaniom wciąż doskonalącej się technologii informacyjno-komunikacyjnej w i dla edukacji.
Ku czemu zmierza świat i człowiek, ku czemu zmierzamy sami, czy istnieje jakaś współzmienność i współzależność na tej linii zjawisk i zdarzeń, czy dlatego coś się dzieje na terenie współbycia, że miały i mają miejsce nieodwracalne stany rzeczy w jednej, drugiej i trzeciej dziedzinie? Chciałoby się pokusić o skrajne wnioski, ale właśnie one, dla recenzenta Wypatrując homo eligens, prof. UJK Olega Leszczaka, są wątpliwe. Nie sprzeciw, ale poczucie, że autor tejże książki posuwa się za daleko w dyskwalifikacji postawy pragmatycznej, mimo że sam prezentuje artystyczne skłonności, a - jak wiadomo - pragmatyków wśród artystów nie brakuje. Wskazany recenzent nie ma natomiast za złe autorowi książki, że "kreuje wyraźną opozycję pomiędzy charakterystycznym dla egzystencjalizmu poważnym, wręcz tragicznym, podejściem do personalnego losu ludzkiego (odwołując się wielokrotnie do Schopenhauera) a ironicznym >>komedianctwem<<, którego źródło autor upatruje w pragmatyzmie". Tak wygląda spotkanie autora z opinią o jego dziele, którą go zaszczycił lingwista i antropolog. Natomiast recenzent(ka) - pedagog - zaszczyciła niniejszą książkę wniknięciem w zaprezentowaną w niej sztukę międzydyscyplinarnego i samoistnego zarazem spojrzenia na kondycję człowieka współczesnego i jego odniesienia do pedagogiki. Gdy antropolog zauważył rzadkość rozważań filozoficznych autora w polskim dyskursie filozoficznym, to pedagog - prof. UŚ Urszula Szuścik - podkreśliła oryginalność niniejszej książki, mierzoną nawiązaniami do pragmatyki codzienności. Różnorodność spojrzeń na HOMO ELIGENS, w nawiązaniu do koncepcji stylów życia, mającej zasadnicze znaczenie dla zrozumienia zjawisk społecznych, pełnych nieprzewidywalności, zmuszających do ambiwalencji, ale zarazem do mierzenia i sprawdzania swych osobowych sił witalnych, swej duchowości, recenzentka oceniła jako znaczącą dla pedagogiki ukierunkowanej na integrację uczestników społecznych przestrzeni edukacyjnych.
Szczepan Kutrowski
Znajomość źródeł prawa żydowskiego i jego wpływu na proces kształtowania się współczesnych systemów prawnych, typizacja przestępstw i systematyka funkcjonujących w nim na przestrzeni lat sankcji karnych, założenia procesu karnego, a także wpływ tradycji na aktualnie obowiązujące prawo Izraela, są kluczem do zrozumienia przyczyn zmian nie tylko prawnych, ale i politycznych zachodzących we współczesnym świecie. Należy wyrazić nadzieję, że książka niniejsza stanowić będzie w tym względzie ważne źródło informacji, pozwalające usystematyzować problematykę judaistycznego prawa karnego.
Autorzy
Temat książki zrodził się z obserwacji rzeczywistości, w której zauważamy wielość rozbudowanych monologów uprawianych „pod płaszczykiem” rozmowy. Bardzo dużo debat publicznych, politycznych, kulturalnych, a nawet uniwersyteckich podejmuje różnego rodzaju polemiki, które często kończą się w sposób „urwany”, nie dając nawet szansy dojścia do próby spotkania się we wspólnym punkcie. Nawet kompromis w takim ujęciu wydaje się myśleniem życzeniowym. Skłoniło nas to do postawienia sobie pytania: Czy dialog jest możliwy w świecie monologów? Aby na nie odpowiedzieć, należy najpierw zapytać: Czym jest autentyczny dialog i w jaki sposób należy go uprawiać? To właśnie definicji i roli dialogu w XXI wieku chcemy poszukiwać.
Do naszego projektu zaprosiłyśmy osoby reprezentujące różne dziedziny życia społecznego, by wspólnie z nimi poszukać odpowiedzi na te pytania. Wychodząc od klasycznej definicji dialogu wywodzącej się z tradycji antycznych, poprzez próby określenia tej definicji na gruncie współczesności (rola dialogu w ujęciu naszych rozmówców z perspektywy ich dziedziny naukowej/zawodowej), chciałyśmy zbadać problem trudności komunikacyjnych w dzisiejszym świecie. Mamy nadzieję, że po części nam się to udało. Życzymy udanej lektury.
Autorki
Prezentowana książka jest próbą rekonstrukcji obrazu świata, który wyłania się z kart druków jezuickiej oficyny w Kaliszu, będących jednym z elementów składowych procesu komunikacji w epoce nowożytnej. Poszukuje odpowiedzi na pytania: Jakimi wartościami kierowano się, dokonując życiowych wyborów? Jak wyobrażano sobie bezpieczne i szczęśliwe życie? Co sądzono o niezwykłych i cudownych zdarzeniach? Jak rozumiano zło i cierpienie? Czy refleksja eschatologiczna była obecna w potocznym doświadczaniu świata? Różnorodność i mnogość materiału źródłowego pozwoliły na szeroką analizę stylistyki, sposobów obrazowania i zasad kodowania zdarzeń. Historia jezuickiej drukarni jest dla historyka kultury punktem wyjścia do projektowania pewnej normy wyobraźni, która w dużej mierze decyduje o formie i interpretacji świata.
Młodzież boryka się ze stawianymi przed nią zadaniami, które coraz trudniej jest realizować. Wynika to ze zmieniających się oczekiwań, tempa życia, niepewności co do stałości norm i zasad oraz samotności i braku autorytetów.
Szukamy więc wspólnie odpowiedzi - jak pomagać i wspierać młodego człowieka w jego dążeniu do rozwoju we współczesnej rzeczywistości? Odkrywamy młodzież ciągle na nowo...
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?