Das Buch ist die erste Publikation über die Architektur und Ausstattung von mehreren hundert protestantischen Kirchen und Kapellen, die im 19. und frühen 20. Jahrhundert in Westpreussen errichtet wurden. Die Monographie befasst sich unter anderem mit der Theorie der Bauwesen evangelischer Gebäude und rekonstruiert Kircheninvestitionsprozesse in Westpreussen. Der Autor identifiziert Architekten, Bildhauer, Maler und Glasmaler, die am Bau und der Ausstattung von hunderten neuen Kirchen und Kapellen beteiligt sind. Das Kapitel über die Ausstattung von Kirchen behandelt erstmals die Geschichte vieler bestehender und nicht vorhandener Altäre, Kanzeln, Taufbecken, Glocken, Orgeln und Kirchengefässe. Das Thema der Verbindungen zwischen dem Preußischen Staat und der Unierten Kirche, die ein starkes Instrument des politischen Einflusses des Staat und Kaisers auf die Gesellschaft in Deutschland und Westpreussen wurden, schließt die Monographie ab.
Celem redaktorów i autorów książki W 500-lecie Reformacji (1517–2017). Z dziejów Kościołów ewangelickich w dawnych Prusach Królewskich i Książęcych było ukazanie szerokiej panoramy miejscowego ewangelicyzmu, zarówno w aspekcie chronologicznym, jak i tematycznym. Pierwszy z tomów, który prezentujemy Czytelnikowi, dotyczy krainy znanej na przestrzeni wieków głównie jako Pomorze Gdańskie, Prusy Królewskie, Prusy Zachodnie, a po II wojnie światowej także jako Pomorze Nadwiślańskie. Wyznania katolickie i ewangelickie na tym terenie od czasów Reformacji aż do 1920 roku miały porównywalną liczbę wiernych. Na niektórych zaś obszarach, np. w Gdańsku, Elblągu czy na Żuławach, protestanci stanowili większość miejscowej ludności aż do 1945 roku.
Oprócz przedstawienia uporządkowanych pod względem chronologicznym losów Kościoła, duchownych oraz wiernych, przedstawiono także uwarunkowania, w jakich żyli i działali. Informacje o tych zagadnieniach Czytelnik znajdzie w artykułach Piotra Bireckiego, Lucyny Żukowskiej, Jarosława Kłaczkowa, Jerzego Domasłowskiego, Tadeusza Stegnera i Michała Dzimiry. Kwestie społeczne i demograficzne zostały omówione w tekście Agnieszki Zielińskiej, a zagadnienia związane z architekturą i sztuką kościelną – w kolejnych studiach Piotra Bireckiego.
Po 1945 roku zbory ewangelicko-augsburskie na Pomorzu miały charakter diaspory liczącej kilka tysięcy osób. Mimo trudnych warunków rozwijały one życie parafialne i starały się zaznaczyć swoją obecność na mapie wyznaniowej Pomorza, nawiązując do tradycji protestantyzmu na tych ziemiach od czasów Reformacji do II wojny światowej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
