Książka przedstawia raport z badań młodzieży polskiej realizowanych w odstępie 13 lat. Jest to kolejny autorski projekt A. Szczurek-Boruty obejmujący diagnozę zadań rozwojowych i społecznych warunków edukacji szkolnej, a jednocześnie pierwszy o charakterze komparatywnym próba uchwycenia zmian kojarzonych z upływem czasu i przekształceniami warunków życia. Książka jest swoistym zapisem próby poszukiwania czynników porządkujących i wyznaczających obraz wychowania. Przedstawia interesującą i wartościową poznawczo propozycję rozpatrywania wychowania jako układu termodynamicznego, w którym zachodzą energetyczne przemiany w zakresie osobowości wychowanka i w działaniach pedagogicznych. Praca może zainteresować osoby, którym bliska jest problematyka młodzieży, szkoły, głównie pedagogów, nauczycieli praktyków, ale także psychologów, socjologów, badaczy kultury oraz osoby odpowiedzialne za kształtowanie polityki oświatowej i społecznej.
Już teraz czytelnicy są pod głębokim wrażeniem ogromu i bogactwa chińskiej porcelany i związanej z nią kultury. Podczas gdy ceramika odzwierciedla zbiorową mądrość całego świata, porcelana jest raczej wyłącznym skarbem Chińczyków.
Zebrane w tym tomie opracowania wybitnych znawców problematyki samorządu terytorialnego i zarządzania jednoznacznie przekonują, jak ogromne znaczenie ma dostosowanie mechanizmu i zasad sterowania rozwojem wilkich miast i jednostek osadniczych wokół nich do ich realnych potrzeb rozwojowych. Książka ta skłania także do refleksji nad tym, czy polskie środowiska polityczne będą w stanie uruchomić nowe czynniki prorozwojowe w najbliższym czasie, czy również metropolitalny projekt modernizacyjny zostanie zaniechany w atmosferze ostrej walki politycznej?
Alfred Lutrzykowski
ależy podkreślić, że zarówno konstrukcja metodologiczna badań, jak i zgromadzony oraz zaprezentowany przez Autorkę materiał empiryczny budzą uznanie. [...] Tak skomponowana struktura badań zasługuje na pochwałę ze względu na jej logikę, a jednocześnie otwartość oraz adekwatność wobec założonych celów badawczych. [...]
Uzyskane wyniki skłoniły ponadto Autorkę do wyprowadzenia kilku interesujących wniosków dotyczących możliwości praktycznego doskonalenia Sił Zbrojnych RP jako militarnej organizacji uczącej się. Zaliczyła do nich: analizę i wykorzystanie doświadczeń żołnierzy uczestniczących w misjach wojskowych, liberalizację praktyk dowódczych polegającą na stopniowym włączaniu podwładnych w proces decyzyjny, kształtowanie nowych wzorów praktyk dowódczych (m.in. dwustronna komunikacja na linii dowódca–podwładny), dobór i kształcenie dowódców niższego szczebla w duchu służenia przykładem podwładnym. Na podstawie powyższych wniosków sformułowała również kilka trafnych zaleceń selekcyjno-szkoleniowych w zakresie stanowisk dowódczych w jednostkach liniowych.
dr hab. Mariusz Kubiak, prof. UPH
Znawcy problematyki współczesnych Chin są zgodni w opisie sytuacji duchowej kraju w kategoriach dwuznacznych, ambiwalentnych. Z jednej strony podkreślają skutki długiego okresu propagowania ideologii ateistycznej i antyreligijnej, rozbicie tradycyjnych wartości społecznych i moralnych prowadzi do gonitwy za rozwojem ekonomicznym, szerzącej mentalność nie mniej materialistyczną jak poprzednio. Także tradycyjna więź rodzinna i równowaga demograficzna zostały mocno zakłócone przez politykę „jednego dziecka”.
W rezultacie wielu mówi o przeraźliwej pustce duchowej i kryzysie moralnym, które drążą głęboko społeczeństwo współczesnych Chin. Z drugiej strony właśnie na tej pustyni wielu, zwłaszcza spośród młodego pokolenia, sygnalizuje głębokie pragnienie wiarygodnych odpowiedzi na ich głód wewnętrzny. Dlatego w Chinach mówi się też o „odrodzeniu religijnym”, wyrażającym się zainteresowaniem różnego rodzaju przejawami religijności obecnymi w kraju. Chrześcijaństwo w tym kontekście jawi się jako szczególnie atrakcyjne. Także władze są świadome, że trzeba uznać wymiar religijny jako stały czynnik rzeczywistości życia, jako istotny składnik harmonii i zwartości społeczeństwa.
Przenika się tu wymiar specyficznie religijny i duchowy refleksji ogólnoludzkiej i chrześcijańskiej kierowanej do Chin przez Kościół, reprezentowany dziś przez Papieża Franciszka. Jego istotą jest orędzie miłosierdzia Boga przeznaczonego dla wszystkich. Staje się ono źródłem pojednania wobec ran przeszłości i ufności wobec przyszłości. Papież zaskakuje nie ograniczając tego orędzia miłosierdzia do katolików, ale rozciąga je na cały naród chiński, wzywając do pojednania ze swoją historią, włącznie z punktami światła i cieni, włącznie z błędami. Franciszek sugeruje „zdrowy realizm”, który po tym, jak „będzie się pojednanym ze sobą”, będzie prowadził ku „poprawie rzeczywistości i zmianie kierunku”, żyjąc sytuacją twórczego „napięcia” między „problemem współczesnym” a „przeszłością dawnej mądrości”. To napięcie niesie „owocność spojrzenia ku przyszłości”. Papież jest przekonany, że „wielkość Chin dzisiaj tkwi w patrzeniu na przyszłość z perspektywy obecnej wspieranej przez pamięć swojej kulturowej przeszłości”.
o. Federico Lombardi S.I.
Historia powstania i działalności Stadttheater Stettin przy dostojnym Königsplatz 13 została gwałtownie zakończona w czasie nalotów dywanowych w 1944 roku. Z zachowanej dokumentacji wynika, że uszkodzone zostały jedynie górne partie teatru, który pierwotnie przeznaczono do odbudowy. Ostatecznie w wyniku licznych dyskusji i współcześnie trudnej do zrozumienia argumentacji podjęto decyzję o jego wyburzeniu. […] miasto pozbawiono nie tylko cennego architektonicznego dziedzictwa, ale także samodzielnego budynku opery, mogącego spełniać funkcje artystyczne, społeczne, kulturotwórcze i reprezentacyjne na poziomie porównywalnym z możliwościami teatru zaprojektowanego przez Carla Ferdinanda Langhansa.
Fragment Podsumowania
Lotnictwo to stosunkowo młody, ale niezwykle dynamicznie rozwijający się rodzaj sił zbrojnych i jedno z najbardziej doniosłych osiągnięć technicznych człowieka, który wreszcie spełnił odwieczne marzenie o lataniu na podobieństwo ptaków. Czy dziś podróżując szybkim, komfortowym i niezawodnym samolotem pasażerskim, zdajemy sobie sprawę, że lotnictwo to dziedzina, która niedawno obchodziła studziesięciolecie istnienia, a w 2018 roku obchodziliśmy jubileusz stulecia lotnictwa polskiego? Że niedawno minęło sto lat od pierwszego wykorzystania samolotu w działaniach wojennych? Jeszcze niespełna sto lat temu przypominały one latające etażerki z patyków i płótna pospinane linkami i drutem, a każdy lot był igraniem ze śmiercią. Dziś trudno wyobrazić sobie świat bez samolotów. Stało się tak, gdyż zdobywanie błękitnych przestworzy zawsze fascynowało wielu, ale tylko wybranym dane było usiąść za sterami samolotu. Kto chociaż raz tego spróbował, ten do końca życia będzie pamiętał niecodzienne wrażenia i będzie miał satysfakcję ze swojego czynu. Książka prezentuje niełatwą drogę skromnego chłopca z małej wioski do grona takich właśnie zdobywców, do elity Polskich Sił Zbrojnych. Przybliża czytelnikowi nieodległą, ale jakże inną od współczesnej atmosferę lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia oraz burzliwe przemiany, jakie nastąpiły w naszym kraju (a przede wszystkim w wojsku) w latach osiemdziesiątych i później. Nie wszystkim udało się przejść przez nie bezboleśnie. Dla wielu, w tym dla autora książki, oznaczały one konieczność zaczynania życia od nowa. Przemiany te odcisnęły także pięt-no na lotnictwie wojskowym, a zwłaszcza na szkolnictwie lotniczym w naszym kraju, co jest przedstawione we wspomnieniach autora, który nie ukrywa, że poświęcił mu najlepsze lata swojego życia.
Książka autorstwa Wojciecha Krzysztofa Szalkiewicza i Marka Sokołowskiego to bardzo interesująca praca, dająca świadectwo rzetelnej znajomości tematyki dominującej we współczesnej polskiej polityce i jej medialnych reprezentacjach: procesy polityczne odzwierciedlane są każdorazowo w języku, w jakim mówi się do wyborców oraz w jaki politycy rozmawiają z przedstawicielami mediów masowych. Czytając pracę, widać, że mamy do czynienia z książką interesującą pod względem merytorycznym, ale też i dobrze skomponowaną treściowo, co ważne jest dla czytelnika. Publikacja ta – co chyba najważniejsze z naukowego punktu widzenia – pobudza do myślenia i budzi chęć dyskusji.
Prof. dr hab. Marek Jeziński
Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Dla małej przybrzeżnej wioski z początkiem roku nastał trudny czas, rok wcześniej trudno było przeczuć, co przyniesie następny. Mieszkańcy wsi ciesząc się dobrym humorem, trwali pilnie przy pracy, jednakże powili zaradał się osobliwy nastrój. Chociaż wieś leżała w bezpośrenim sąsiedctwie morza, mieszkańcy nie zdawali sobie z tego sprawy przez ponad rok. Na zastawionych stołach rzadko można było spotkać owoce morza, wyłącznie koty potrafiły docenić ich smak.
Niniejsza książka jest nader aktualna i powinna być napisana, stąd mamy nadzieję, że jej publikacja przyczyni się do przyjrzenia się chińskiej specyfice w działaniach na rzecz globalnego zarządzania kształcenia i powiększenia kwalifikacji.
Autor zafascynowany jest nie tyle górską przyrodą, co osiągnięciami nauki końca wieku dwudziestego. Ratowanie żywotów ludzkich poprzez zamrażanie, rola nauki i współczesnej techniki
w zachowaniu istnień są tutaj wyraźnie uwypuklone i odgrywają ogromną rolę. Ale poprzez zasygnalizowanie osiągnięć naukowych naszego wieku autor stara się ukazać fakt, iż ludzie, bez względu na warunki, w których przychodzi im egzystować, pozostają ludźmi, kierującymi się nakazami serca i sumienia. Problem moralności jest niezwykle wyraźny i mocny w powieści Łukaszewskiego. To chyba najważniejszy temat książki. Ale na pytanie, czy bohaterowie postępują słusznie, czytelnik sam będzie musiał sobie udzielić odpowiedzi.
Edward Dusza (fragment słowa wstępnego)
Autorzy postanowili przyjrzeć się działalności organizacji nauczycielskich w XIX w, w okresie, kiedy normą w państwach konstytucyjnych stawały się skupiające obywateli stowarzyszenia, w tym te reprezentujące nauczycieli szkół elementarnych. Postawili sobie za cel naszkicowanie głównych linii ich rozwoju i działalności w krajach Europy Środkowej, które w XIX w.w większości wchodziły w skład wielonarodowej monarchii Habsburgów. Dla prześledzenia ewolucji i stałego progresu działalności towarzystw nauczycielskich jako podstawowy obszar badawczy wybrano terytorium Śląska Austriackiego. Chociaż teren ten w okresie swego istnienia (1742-1918) nie był największą jednostką administracyjną wchodzącą w skład naddunajskiej monarchii, to był dogodną przestrzenią do obserwacji wszystkich najważniejszych problemów epoki, począwszy od forsownych procesów industrializacji i urbanizacji, szybkiego wzrostu demograficznego, skomplikowanych stosunków społecznych, religijnych i językowych, które skutkowały gorącymi animozjami wyznaniowymi, a przede wszystkim narodowymi i politycznymi.
Fragment wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
