Wydawnictwo Adam Marszałek ukończyło prace redakcyjne nad książką pt. „Inteligent niepokorny w kraju realnego socjalizmu” autorstwa Andrzeja Titkowa – poety, reżysera, scenarzysty, producenta filmowego i wykładowcy akademickiego. Ukazująca się naszym nakładem publikacja jest zbiorem esejów i artykułów eksplorujących filmowe i literackie kręgi, ale przede wszystkim swoistym świadectwem zmagań wybitnego twórcy kultury z przeciwnościami systemu politycznego. Na jej kartach pojawiają się takie postaci jak: Bursa, Konwicki, Hłasko czy Bunuel, ale między nimi jest jeszcze cały osobny i bardzo szczególny świat. Książka będzie dostępna w sprzedaży we wrześniu.
Trzeba odwagi poznawczej i determinacji organizacyjnej, by podjąć się zadania tak trudnego i ambitnego jak opis mediów w czasach pandemii COVID-19. Profesor Marek Sokołowski, socjolog i medioznawca, inicjator i redaktor naukowy przedsięwzięcia, wraz z Zespołem w bardzo krótkim czasie stworzył dzieło ukazujące media i społeczeństwo w dynamicznym stanie „nowej normalności”, nacechowanej „tymczasowością, zmiennością, niepewnością”.
Uderzającą cechą analiz i przedstawień zawartych w przedłożonym tomie jest ich różnorodność tematyczna i metodologiczna – mozaika ujęć, wizerunków, przedmiotów i perspektyw tworząca wszelako spójną całość, wielowymiarowy obraz zjawisk i procesów składających się na nieobecny dotąd w naszych doświadczeniach fenomen pandemii.
Podjęty dyskurs jest nie tylko ciekawy i aktualny, ale też społecznie doniosły (...). Sfera informacji w czasach niebezpieczeństw i kryzysów nabiera szczególnej wagi, ponieważ w istotny sposób oddziałuje na emocje, postawy, poglądy, wyobrażenia ludzi, a w konsekwencji na ich samopoczucie i zdolność do podejmowania działań zapobiegawczych i obronnych.
Monografia istotnie wzbogaca wiedzę o funkcjonowaniu środków przekazu, komunikacji społecznej i sferze publicznej w sytuacjach powszechnego zagrożenia. Ma przy tym nie tylko wysokie walory badawcze, ale może być też praktycznie użyteczna, poszerzając nasz horyzont poznawczy poprzez ogląd nieznanych dotąd, aktualnie zachodzących zjawisk i procesów.
Fragment recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jerzego Jastrzębskiego
Książka stanowi istotny wkład w dyskusję nad kształceniem animatorów kultury w Polsce, promowaniem profesjonalizacji animacji kultury oraz ukierunkowaniem myślenia o identyfikowaniu i doskonaleniu kluczowych kompetencji osób zajmujących się działalnością animacyjną, nie tylko na polu kultury. W części ogólnej znalazły się opracowania wprowadzające w rozważania terminologiczne oraz semantyczne w odniesieniu do trzech kategorii: kompetencji, kształcenia i animacji kultury. W części szczegółowej z kolei przedstawiono w usystematyzowanej formule charakterystyki wybranych kompetencji animatorów kultury ze zwróceniem szczególnej uwagi na możliwości ich kształcenia formalnego, pozaformalnego i nieformalnego. Składają się na nią rozdziały poświęcone takim kompetencjom, jak: emancypacyjność, kreatywność, międzykulturowość, alternatywność, dialogiczność, metodyczność, aksjologiczna ideowość, krytyczna apolityczność, empatia, inkluzywność, multikomunikatywność, wrażliwość estetyczna, ekologiczność, performatywność, transgresyjność, transsynergiczność oraz uważność.
W klasycznym ujęciu funkcji zarządzania nie występuje decydowanie. Analiza czynności menedżera pozwala stwierdzić, że dokonywanie rozstrzygnięć jest zasadniczą częścią jego poczynań. To przekonanie stało się podstawą opracowania monografii. Zbigniew Ścibiorek, autor wielu opracowań z zakresu zarządzania, wieloletni nauczyciel akademicki, zawarł w swojej książce najistotniejsze kwestie dotyczące pracy menedżera oraz współczesnych i przyszłych uwarunkowań procesu decyzyjnego. W bardzo skondensowanej formie przedstawił zasadnicze kwestie tego procesu. Godny podkreślenia jest fakt mocniejszego zaakcentowania znaczenia informacji, którą autor określił jako podstawę decydowania. Przez całe opracowanie przewijają się kwestie dotyczące personelu, co należy uznać za słuszne chociażby dlatego, że decyzje podejmują i realizują ludzie, a ich skutki z reguły wpływają na personel organizacji.
To jedna z najdziwniejszych opowieści, jakie przeczytałem w życiu.Czy aby na pewno ten, kto tę książkę zaopiniował do druku ją czytał?Przecież wszystko w niej jest politycznie niepoprawne!Przedziwna , pełna złośliwości do wszystkiego i wszystkich, pisana z takim też humorem. Można by rzec: autorowi nikt i nic się nie podoba! Każdemu napotkanemu człowiekowi wymyśla biografię na podstawie - najczęściej detali - zachowania, ubrania, wyglądu, tego co i jak mówi, albo i nie mówi; obojętne! O każdym ma coś złego do powiedzenia. Dobrego też, ale rzadko. Można by rzec: gardzi wszystkimi i wszystkim!Ze sobą włącznie.- Janusz Andrzejczak
Teoria opanowywania trwogi ułatwia sięgnięcie pod powierzchnię obserwowanych zjawisk społecznych i dostrzeżenie ich głębszego podłoża, uwarunkowanego m.in. silnie przenikającą ludzką psychikę oraz kulturę tanatofobią oraz jej złożonymi konsekwencjami objawiającymi się w zróżnicowany sposób w rozmaitych systemach wartości, normach, przekonaniach i zachowaniach. Niniejsza książka jest wynikiem przekonania, że uzupełniając dotychczas proponowane wyjaśnienia fenomenu Państwa Islamskiego o perspektywę teorii opanowywania trwogi, znacznie łatwiej będzie nam zrozumieć, jak zróżnicowane, a czasem pozornie sprzeczne ze sobą motywy wypływają ze wspólnego, uniwersalnego źródła, składając się na spektakularny, choć tymczasowy, sukces owego „śmiałego eksperymentu”. Przyjęcie wspomnianej perspektywy pozwala – w ocenie autora – na dokładne prześledzenie mechanizmu realizacji funkcji „radykalnie dogmatycznego” systemu znaczeń, rozumianego jako złożony, spójny, psychologicznie skuteczny system buforowania lęku egzystencjalnego. To zaś z kolei pozwala na lepsze zrozumienie genezy, anatomii, dynamiki ewolucyjnej oraz źródeł atrakcyjności skrajnie dogmatycznych światopoglądów tego rodzaju, konsekwentnie i powtarzalnie prezentujących charakterystyczne diagnozy, prognozy oraz programy działania. Celem opracowania jest zatem z jednej strony zaprezentowanie światopoglądu Państwa Islamskiego jako specyficznego typu „maszyny do produkcji bezpieczeństwa ontologicznego”. Z drugiej strony światopogląd ten pełni tu funkcję laboratoryjnego preparatu pozwalającego lepiej zapoznać się z eksplanacyjnymi możliwościami teorii opanowywania trwogi w badaniach nad ekstremizmem i przemocą polityczną. Praca kierowana jest głównie do osób zainteresowanych zjawiskami politycznego ekstremizmu, religijnego radykalizmu, przenikania się psychologii, polityki i religii w działaniach ruchów i ugrupowań określanych jako ekstremistyczne i radykalne, a także przemocy politycznej. Ta ostatnia traktowana jest w prezentowanej książce jako epifenomen szeregu dających się zidentyfikować mechanizmów psychologicznych oraz socjokulturowych, a zarazem wielofunkcyjne narzędzie podtrzymujące stabilność i funkcjonalność dogmatycznych światopoglądów rozpatrywanych jako systemy opanowywania trwogi.
Wyprostował się, wyciągnął przed siebie nogi i zaczerpnął głęboko powietrza. Ściągnął z ramienia torbę i wyjął książkę. Nerwowo wertował strony. Nie mógł skoncentrować się na czytaniu. Myślał o Sandrze. Nie wiedział, czy cierpi, a może jest już po zabiegu? Siedział i wspominał ich przyjemne wspólne chwile. Nie pierwszy raz przekonał się, że obecność tej kobiety działa na niego dobrze. Martwił się o nią. Nagle drzwi od gabinetu badań otworzyły się. Wyszła z nich najpierw pielęgniarka, za nią Sandra, następnie lekarz, który na chwilę zatrzymał się przy nim i zapytał: - Pan jest mężem?
Maria Skłodowska-Curie, podwójna noblistka i Polka wszech czasów, oraz Warszawa, jej rodzinne miasto, są bohaterami najnowszej książki Zbigniewa Grochowskiego, cenionego w kraju pasjonata historii. Książka charakteryzuje się nie tylko uzasadnioną fascynacją jej autora uczoną i dziejami stolicy, ale także ciekawą i bogatą treścią, wymagającą ogromnego wysiłku w zbieraniu i porządkowaniu źródeł. Publikację polecam miłośnikom działalności naukowej Marii Skłodowskiej-Curie i historii Warszawy oraz wszystkim, którzy interesują się niezwykłymi postaciami i miastami.- fragment recenzji prof. Zbigniewa Karpusa, dziekana Wydziału Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie UMK w Toruniu
Do jakich wyższych celów w poznaniu aspiruje dziś ten, kto uważa się za budowniczego dobrych relacji na planie współbycia? Czy chodzi mu głównie o rozpraszanie ciemnych chmur na horyzontach ludzkiego świata? A jeśli tak, to czy scalanie tego, czym samo życie pobrzmiewa, z wynikami poznania jest osiągalne? W cywilizacji nie może być inaczej niż właśnie tworzyć wyobrażenia spójności tam, gdzie ona się rozlatuje. Rzecz tylko w tym, że wszelkie wyobrażenia jedności są tylko czymś, co stale dopiero się staje. Ale nie dla władców tego świata. Oni każdy ka-wałek świata tego uznają za wynik czegoś już niepodważalnego, gotowego. Dla nich prawda jest tam, gdzie własnych korzyści kram. Sporów o te korzyści w tym świecie nie brakuje. Ktoś zwycięża w sporze, a ktoś przegrywa. Obstawanie za zwycięzcami tylko grozi upadkiem cywilizacji (Spengler). Boją się tego ludzie do tego stopnia, że ku wiecznym powrotom w dążeniu do prawdy się zwracają (Nietzsche). Dawać wyrazy swej czujności wobec człowieczego ducha to rozpoznawać męskie charaktery. To pośród nich kryją się zdolności odchodzenia od przemocy i sięgania po umiar (Spinoza). Rzecz tylko w tym, że nigdy nie wygasają ludzkie skłonności kierowania się tam, gdzie zwycięża zło (Machiavelli). Dawać, czy nie dawać złu szańce to podstawowy dylemat w świecie sztuki. Ona chce być obecna tam, gdzie pojawia się człowiek, gdziekolwiek by on wędrował. Sztuka to wielkie imaginarium ludzkich dążeń. Ona nie tylko je rejestruje, ale i je napędza. Ona pobrzmiewa wielorakością tonów, umuzycznia się w każdej swej postaci. Przybliżeniu tego posłannictwa sztuki niniejsza wypowiedź dr Szczepana Kutrowskiego daje wyraz, krocząc po zakrętach, które w sztuce się zdarzają, m.in. w twórczości Aleksandra Wata, Jerzego Zawieyskiego, Jerzego Wittlina. Nie brakuje też plastycznych akcentów w tej wypowiedzi.
Przedstawiona Czytelnikowi kolejna monografia z cyklu Współczesne wyzwania szkolnictwa muzycznego, tym razem o podtytule Tradycja i perspektywy, zrodziła się z potrzeby znalezienia wspólnego mianownika dla wiedzy naukowej i praktyki szkolnej. Zaprezentowane tu teksty są rezultatem corocznych spotkań naukowców i czynnych nauczycieli przedmiotów teoretycznych szkół muzycznych, które odbywają się w ramach Konferencji Naukowo-Metodycznej „Teoria muzyki w praktyce” organizowanej przez Akademię Sztuki i Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie. Wykłady, warsztaty i panele dyskusyjne sprzyjają głębokiemu namysłowi nad własnym doświadczeniem zarówno nauczycieli, jak i naukowców. Ten niezwykle skuteczny sposób budowania praktyki zawodowej, a zarazem doskonalenie refleksji nad nią to niezbędne drogi poznania własnego warsztatu pracy, z której świadomie korzysta coraz więcej nauczycieli, wspierając tym samym swój rozwój. Autorzy tekstów prezentowanych w tej monografii jako znawcy rzeczywistości szkolnej i specyfiki specjalistycznej edukacji muzycznej umiejętnie łączą teorię naukową z praktyką edukacyjną, opisując w nich aktualne problemy, zarówno te tradycyjne, jak i perspektywy zastosowania ich w przyszłości.
W związku z tym monografia została podzielona na dwie części. Pierwsza z nich dotyczy treści z dziedziny nauk społecznych, dyscyplin psychologii i pedagogiki jako nauk służebnych edukacji muzycznej. Druga jest częścią metodyczną, dotykającą problematyki ich praktycznego wykorzystania dla poszczególnych obowiązkowych przedmiotów kształcenia w szkolnictwie muzycznym.
dr Alicja Delecka-Bury
Akademia Sztuki w Szczecinie
Seria wydawnicza Biblioteki Azji i Pacyfiku to niepowtarzalne przedsięwzięcie, które propaguje najważniejsze prace polskich i zagranicznych naukowców poświęcone studiom azjatyckim.
O sukcesie serii świadczy liczba książek, które co roku ukazują się pod charakterystycznym szyldem Biblioteki Azji i Pacyfiku.
Kolekcja przyciąga doświadczonych i cenionych autorów, lecz również młodych naukowców, dla których jest ona formą upowszechnienia wyników swoich badań. To unikalny zbiór książek, które pozwalają Czytelnikom poznać i zrozumieć Azję, odkrywając jej historię i kulturę oraz uczyć się, w jaki sposób tworzyć nowe projekty z azjatyckimi partnerami.
Seria wydawnicza Biblioteki Azji i Pacyfiku to niepowtarzalne przedsięwzięcie, które propaguje najważniejsze prace polskich i zagranicznych naukowców poświęcone studiom azjatyckim.O sukcesie serii świadczy liczba książek, które co roku ukazują się pod charakterystycznym szyldem Biblioteki Azji i Pacyfiku.Kolekcja przyciąga doświadczonych i cenionych autorów, lecz również młodych naukowców, dla których jest ona formą upowszechnienia wyników swoich badań. To unikalny zbiór książek, które pozwalają Czytelnikom poznać i zrozumieć Azję, odkrywając jej historię i kulturę oraz uczyć się, w jaki sposób tworzyć nowe projekty z azjatyckimi partnerami.
W odpowiedzi na dynamicznie zmieniający się kontekst społeczno-kulturowy i ekonomiczno-polityczny oraz ze względu na wielowymiarowość procesów rozwoju człowieka autorzy wysuwają propozycje nowych rozwiązań i inicjatyw zarówno w sposobie myślenia, jak i w sferze działalności edukacyjnej. Odsłaniając nowe przestrzenie edukacyjne, akcentują potrzebę wzmocnienia kompetencji międzykulturowych jako fundamentalnych umiejętności życiowych. []Przywołane w niniejszym tomie doświadczenia społeczne niewątpliwie stanowią inspirujące źródło dla działań edukacyjnych i poczynań badawczych. Mamy nadzieję, że przedstawiony w szerokiej perspektywie teoretycznej materiał empiryczny zachęci Czytelników do ewaluacji własnych działań podejmowanych na polu edukacji międzykulturowej oraz pobudzi do podejmowania nowych wyzwań upowszechniających jej idee.Fragment Wprowadzenia
Jak oceniamy naszą wspólną drogę do nowoczesności? Jak postrzegamy czynniki, bariery i efekty indywidualnych i zbiorowych działań, które miały do niej prowadzić?. Czy cel, jaki był realizowany przed 1989 rokiem ("modernizacja socjalistyczna") oraz po przełomie ("modernizacja liberalno-demokratyczna"), był trafny? Czy koszty, jakie ponieśliśmy, by go osiągnąć, były opłacalne? Czy warto było wejść na drogę modernizacji? Jak dzisiaj rozumiemy i oceniamy ten proces? Pytania, które tu stawiamy, tylko z pozoru są pytaniami o przeszłość. Refleksja historyczna jest niezbędnym elementem analizy socjologicznej i politologicznej ukierunkowanej na zrozumienie obecnego stanu życia społeczno-politycznego i jego perspektyw rozwojowych.
Ze wstępu
Bardzo wysoko oceniam wartość erudycyjną opracowania. Autorka legitymuje się ogromną wiedzą w różnych dziedzinach związanych z istnieniem i oddziaływaniem zjawiska wspomagania po traumie. (...) w upowszechnieniu zawartej w książce wiedzy widzę olbrzymią szansę doskonalenia procesów wychowawczych, opiekuńczych, rozwojowych szkoły oraz systemu wychowawczego, opiekuńczego i resocjalizacyjnego, które pilnie potrzebują doskonalenia.(...) Uważam opracowanie dr A. Bzymek za doniosłe wydarzenie na gruncie refleksji o wychowaniu. Mamy w literaturze pedagogicznej polskiej kilka interesujących opracowań na temat zjawiska resilience, ciągle jednak jest to problematyka nowa, nieprzebijająca się do głównego nurtu refleksji pedagogicznej w stopniu, na jaki zasługuje.Fragment recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha
Książka podejmuje bardzo ważny, a jednocześnie mocno zaniedbany i słabo opisany w polskiej literaturze temat pracy w grupach. Wspomniane rozwiązanie niekiedy traktowane jest jako strategia pracy, innym razem jako metoda, a czasami tylko jako forma organizowania zajęć. Znaczenie pracy grupowej dostrzeżone zostało na początku XX wieku, kiedy w wyniku krytyki tradycyjnych form edukacji zaczęto poszukiwać rozwiązań inspirowanych potencjałem dzieci i ich potrzebami (...). Z uwagi na temat traktuję pomysł na książkę jako bardzo trafny.- fragment recenzji dr hab. Agnieszki Nowak-Łojewskiej, prof.UG
Jak piękne stałoby się życie komuny ludowej, gdyby wszyscy jej członkowie mieli taki stosunek do pracy, kolektywu, współmieszkańców wsi i własności społecznej, jak Abdullah! Ale byli i tacy, jak Kuwahan, nie właściciele ziemscy i nie kontrrewolucjoniści, i nie bandyci, ale nienawidzący dobrych ludzi, nienawidzący ich za to, że są dobrzy. Tego, który postępuje zgodnie z zasadami, który jest szlachetny, kto całe serce od-daje wspólnej sprawie - takich oni starają się utytłać. I im bardziej bez skazy jest człowiek, tym bardziej napływają krwią oczy zawistników, kołacze się w nich wściekły gniew i nie mogą się doczekać, by takiego człowieka wymazać kałem. Nawet wtedy, gdy im samym to nie przynosi żadnej korzyści, oni jednak będą mazać i mazać, i mazać... Oczernić człowieka, wymazać kałem - to jest ich główne zadanie, cel życia - nie pozwolić dobrym ludziom żyć normalnie. Może oni rozumieją, że sam fakt istnienia dobrych ludzi dla złych to straszne zagrożenie. Gdyby nie tacy, jak Abdullah, a jest ich niemało niemożliwym byłoby zorganizowanie komuny, niemożliwe było by prowadzenie kolektywnej produkcji, pod-trzymanie ogólnego dobrobytu.- fragment powieści
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
