Candid, moving, exhilarating, uplifting, and frequently humorous, the words Oprah shares in What I Know For Sure shimmer with the sort of truth that readers will turn to again and again.
As a creative force, student of the human heart and soul, and champion of living the life you want, Oprah Winfrey stands alone. Over the years, she has made history with a legendary talk show (the highest-rated program of its kind), launched her own television network, become the USA's only African-American billionaire, and been awarded both an honorary degree by Harvard University and the Presidential Medal of Freedom. From all her experiences, she has gleaned life lessons – which, for fourteen years, she's shared in O, The Oprah Magazine's widely popular 'What I Know For Sure' column, a monthly source of inspiration and revelation.
Now, for the first time, these thoughtful gems have been revised, updated, and collected in What I Know For Sure, a beautiful book with a ribbon marker, packed with insight and revelation from Oprah Winfrey. Organized by theme – joy, resilience, connection, gratitude, possibility, awe, clarity, and power – these essays offer a rare, powerful and intimate glimpse into the heart and mind of one of the world's most extraordinary women, while providing readers a guide to becoming their best selves.
PRZETRWAŁY NAJWIĘKSZE LUDOBÓJSTWO W DZIEJACH ŚWIATA „Powiedziałaś mi, że chcesz żyć” – usłyszała Zofia od swojej mamy. Razem zbiegły z obozu na Majdanku. Krystyna razem z rodzicami uciekała kanałami z płonącego warszawskiego getta. Danuta przez całą wojnę zdana była na łaskę obcych sobie ludzi. Zajęcie terytorium Polski przez nazistów oznacza dla tutejszych Żydów koniec spokojnego życia. Zaczynają się pierwsze szykany – pobicia, kradzieże, nakaz noszenia tzw. gwiazdy Dawida. Dochodzi do zbrodni. Ludzie zamykani są w gettach, w których panuje głód i szerzą się choroby. Jeśli komuś uda się przetrwać, to czeka go obóz koncentracyjny. To piekło przeżyją nieliczni. Niczym nie zawiniły. Nikogo nie skrzywdziły. Miały pecha, że urodziły się w żydowskich rodzinach. Wychowane w czasach pokoju nagle musiały stanąć oko w oko z okropieństwami wojny. Po kolei traciły najbliższych. Były poniewierane, głodzone i gwałcone. Żyły w nieustannym strachu. Pozbawiono je godności. Nieliczne spotkały na swojej drodze dobrych ludzi, inne musiały o siebie zadbać same. Jednak przetrwały. Czasami jako jedyne z całej rodziny. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Back on the earth after three spaceflights, Chris Hadfield's captivating memoir An Astronaut's Guide to Life on Earth reveals extraordinary stories from his life as an astronaut, and shows how to make the impossible a reality.
Colonel Chris Hadfield has spent decades training as an astronaut and has logged nearly 4,000 hours in space. During this time he has broken into a Space Station with a Swiss army knife, disposed of a live snake while piloting a plane, been temporarily blinded while clinging to the exterior of an orbiting spacecraft, and become a YouTube sensation with his performance of David Bowie's 'Space Oddity' in space. The secret to Chris Hadfield's success – and survival – is an unconventional philosophy he learned at NASA: prepare for the worst – and enjoy every moment of it.
In his book, An Astronaut's Guide to Life on Earth, Chris Hadfield takes readers deep into his years of training and space exploration to show how to make the impossible possible. Through eye-opening, entertaining stories filled with the adrenaline of launch, the mesmerizing wonder of spacewalks and the measured, calm responses mandated by crises, he explains how conventional wisdom can get in the way of achievement – and happiness. His own extraordinary education in space has taught him some counter-intuitive lessons: don't visualize success, do care what others think, and always sweat the small stuff.
You might never be able to build a robot, pilot a spacecraft, make a music video or perform basic surgery in zero gravity like Colonel Hadfield. But his vivid and refreshing insights in this book will teach you how to think like an astronaut, and will change, completely, the way you view life on Earth – especially your own.
Ta historia to moje życie i marzenia. Rocznik Dona 69, by był w wieku Aniston. Dziewczyny inny rok, ale miały mieć 19 lat, to zmieniłem. Dni te same. Karolinka tylko 90 rocznik i ona z Rejowca. Studia – Wrocław. Nigdy ze mną nie rozmawiała, ale datę urodzin znam, bo znam każdej ślicznej dziewczynki. Nie jestem muzykiem, mało pisałem piosenek, trzy tylko, i nic nie komponowałem. Piosenki tu zawarte to zespół Czarni i Biali Indianie. Przetłumaczyłem na angielski i ciut zmieniałem słowa, by mi pasowały, ale nie komponowałem. To, co myślę o Rihannie, to myślę, kto słyszy, to ją tak oceni, śliczna, bo ja lubię czarne, nie tylko ona. U nas Pakosińska, bo mi się podoba. Popu nie słucham, ale jak Wyszkoni i Dąbrowska coś skomponują dobrego, to posłucham, tylko Wyszkoni, tylko Agnieszka. Dąbrowska z trzy tylko. To nie pop, to muzyka rozrywkowa, a ja tego nigdy… Brodka wybitna, to tak myślę. „Dancing Shoes” słucham często. Pograłbym, ale nie mam palców. To, że Don zna wiersze Mickiewicza, Broniewskiego i Yeatsa, to i ja znam na pamięć. Tak, głupi jestem, że i Miłosza znam, kto zna „Na śmierć poety”, no ja. (fragment książki)
Świetny sposób na spędzenie czasu z babcią. Jeszcze lepszy, by na zawsze zachować wspomnienia. Nowoczesny pamiętnik dla babć i wnuków w każdym wieku. Czy kiedykolwiek się zastanawialiście, jaka była babcia w waszym wieku? Jak wyglądała, kiedy poszła do pierwszej klasy? Co robiła jako nastolatka? Gdzie poznała waszego dziadka? Gdzie była, kiedy urodziła się wasza mama lub wasz tata? Kiedy pękała z dumy z powodu osiągnięć swojego dziecka, a waszego rodzica? A co doprowadzało ją do szału? W tym dzienniku opowie wam o sobie i podzieli się historią waszej rodziny. Najlepiej z waszą pomocą! A kiedy dorośniecie, ta niezwykła i wzruszająca pamiątka nabierze dla was szczególnej wartości. I choć może dzisiaj ten podarunek wydaje się wam trochę dziwny, zachowajcie go. Po rozmawiajcie z babcią, poproście ją, by opowiedziała jeszcze inne historie – poszukajcie zdjęć, które moglibyście do tego dziennika dołączyć, a kiedyś w przyszłości będziecie naprawdę szczęśliwi, że zadaliście sobie ten trud. Zrozumiecie, że ta książeczka to skarb. z listu wydawcy do młodych Czytelniczek i Czytelników
W styczniu 2018 roku Tomasz “Czapkins” Mackiewicz i Elisabeth Revol stanęli na wymarzonym szczycie Nanga Parbat. Mieli to zrobić po swojemu i bez żadnego rozgłosu. Jednak w drodze powrotnej Czapkinsa dopadła choroba wysokościowa, szybko tracił siły i coraz gorzej widział. Revol sprowadziła go do szczeliny w śniegu około 800 m. poniżej szczytu, gdzie został na zawsze. - Jest mi zimno, chcę odpocząć - miał powiedzieć w ostatnich słowach, które wspomina Francuzka.
Ocalała dzięki brawurowej akcji ratowniczej prowadzonej przez himalaistów, którzy w tym czasie uczestniczyli w Zimowej Narodowej Wyprawie na K2 – Adama Bieleckiego, Jarosława Botora, Denisa Urubkę i Piotra Tomalę, Revol po raz pierwszy z takimi szczegółami wspomina przebieg tych tragicznych wydarzeń. Szczera do bólu konfrontuje się z własną traumą i emocjami, by swoimi słowami opowiedzieć tę intymną historię, która wydarzyła się na oczach milionów internautów.
Muszę żyć z tym ostatnim obrazem Tomka, tam na górze, z jego zachrypniętym głosem i z tymi słowami pełnymi nadziei, które mu wtedy zostawiłam, wierząc, że jeszcze przyjdzie pomoc
- mówiła Elisabeth w wywiadach po francuskiej premierze swojej książki.
O tym, jak pisanie pomogło jej przetrwać i jak poradziła sobie z traumą za pomocą terapii oraz
uniknęła amputacji odmrożonych rąk i stóp pisze w książce “Żyję. Moja tragedia na Nanga Parbat”.
Revol jest pierwszą kobietą na świecie, która w ciągu 16 dni zdobyła trzy ośmiotysięczniki bez tragarza i tlenu (2008r). W 2017 roku weszła na Lhoste - czwarty najwyższy szczyt świata - bez tlenu.
Z zawodu Elisabeth jest wuefistką, jednak po pamiętnych wydarzeniach pod Nanga Parbat nie wróciła już do pracy. W wiosce w Prowansji, obok domu Elizabeth, pojawiło się wielu dziennikarzy, zadających pytania, na które nie była gotowa. Przez długi czas nie była także gotowa na powrót w góry. Ostatecznie przełamała i tę barierę i ruszyła ponownie w góry.
Moje podejście się zmieniło. Po Nanga Parbat aspekt sportowy nie jest dla mnie tak istotny. Szukam tego, co mnie pociąga w górach, i emocji, które w nich przeżywam. Podążam w stronę fascynacji i kontemplacji zamiast wyczynu
– mówiła w wywiadach po premierze swojej książki we Francji.
"Pieśni plemienia goryli" to znacznie więcej niż historia osoby z autyzmem. To pean na cześć wszystkiego, co jest w życiu najważniejsze. Historia Dawn Prince-Hughes ma szansę wpłynąć na czytelnika, zmuszając nas, podobnie jak samą autorkę, do odkrycia i oceny naszego rozumienia ludzkich emocji.
***
Książka ta jest opowieścią o autyzmie. Ściśle rzecz biorąc, opowiadam w niej o moim własnym autyzmie – zarazem podobnym i niepodobnym do innych jego przypadków. To również opowieść o procesie, w efekcie którego wynurzyłam się z mroku autyzmu i uświadomiłam sobie jego wewnętrzne piękno. O drodze, na której zatoczyłam pełen krąg – od dzikiej istoty, która jako dziecko nie potrafiła odnaleźć dla siebie żadnego kontekstu, do dzikiej istoty, która znalazła go dzięki rodzinie goryli – zwierząt, które mnie ucywilizowały. To właśnie wielkie małpy pokazały mi piękno bycia kimś dzikim i dobrym jednocześnie. – Prince Dawn-Hughes
Piotr Szyber, profesor, jeden z nielicznych w Polsce chirurgów transplantologów, oddaje w ręce Czytelnika książkę, w której opisał różne przygody ze swojej chirurgicznej przeszłości i ciekawostki terapeutyczne. Wszystkie opisane sytuacje są prawdziwe. Autor chciałby ukazać problemy służby zdrowia na konkretnych przykładach, ma nadzieję, że ta książka będzie przeciwwagą licznych publikacji, szczególnie prasowych przedstawiających służbę zdrowia w negatywnym świetle, a także ukazujących jej problemy powierzchownie i jednostronnie.
Edward Snowden, the man who risked everything to expose the US government's system of mass surveillance, reveals for the first time the story of his life, including how he helped to build that system and what motivated him to try to bring it down.
In 2013, twenty-nine-year-old Edward Snowden shocked the world when he broke with the American intelligence establishment and revealed that the United States government was secretly pursuing the means to collect every single phone call, text message, and email. The result would be an unprecedented system of mass surveillance with the ability to pry into the private lives of every person on earth. Six years later, Snowden reveals for the very first time how he helped to build this system and why he was moved to expose it.
Spanning the bucolic Beltway suburbs of his childhood and the clandestine CIA and NSA postings of his adulthood, Permanent Record is the extraordinary account of a bright young man who grew up online - a man who became a spy, a whistleblower, and, in exile, the Internet's conscience. Written with wit, grace, passion, and an unflinching candor, Permanent Record is a crucial memoir of our digital age and destined to be a classic.
Od dnia wbijającej w fotel premiery Czarne lustro przeistoczyło się w globalny fenomen.Charlie Brooker i Annabel Jones snują opowieść utrzymaną w stylistyce historii mówionej i zabierają nas w podróż po wszystkich dziewiętnastu filmach pierwszych czterech sezonów. Towarzyszą im głosy licznych współtwórców, w tym: Bryce Dallas Howard, Jona Hamma, Jodie Foster, Jodie Whitaker, Mackenzie Davis, Gugu Mbathy-Raw, Alexa Lawthera, Letitii Wright i wielu, wielu innych.
Ponad 30 wspomnień o Stachurze ludzi dobrze go znających i takich, którzy zetknęli się z nim raz lub dwa razy. Ulotne wrażenia, głębsze analizy, zaskakujące konstatacje, czasem nawet sprzeczne oceny. Obraz poety widziany z różnorodnych perspektyw, odkrywający nieznane aspekty jego osobowości. Właściwie nowa biografia.Wśród wspominających są osoby publicznie znane, jak Daniel Olbrychski czy Adam Jasser oraz niemal anonimowe, jak motorniczy kierującego pociągiem, który potrącił Stachurę w 1979 roku. Są fani Stachury i osoby traktujące go z dużym dystansem. Czytelnik otrzymuje sugestywne tropy, ale ostatecznie na ich podstawie sam musi zbudować swój osobisty portret Edwarda Stachury.
Wspomnienia z młodości ubogiej służącej zawierają obrazki z życia gdańskiego mieszczaństwa oraz biedoty drugiej połowy XIX wieku, czyli okresu wciąż słabo znanego zarówno gdańskiej historiografii, jak i współczesnemu polskiemu czytelnikowi. Narracja książki prowadzona jest najczęściej w żartobliwym tonie, językiem soczystym, pozornie naiwnym i okraszonym lokalnym słownictwem. Podczas lektury czytelnik zagląda do domów mieszczan, kwater wojskowych, suteren biedoty, miejskich sklepów i zakładów produkcyjnych, wraz z narratorką wędruje po tętniących życiem ulicach Gdańska, jego cichych przedmieściach i wiejskich okolicach.
Dofinansowano ze środków Miasta Gdańska
„W odległym od wydarzeń europejskich zakątku,
w szczelnie odciętej od powstającego właśnie
państwa polskiego ziemi, działy się rzeczy wielkie, o całej
przyszłości tego kraju na długie czasy decydujące. Padał
w gruzy dawny porządek, oparty na rządach dynastii
carskiej, ale zarazem starano się także doszczętnie zburzyć
wszelkie ślady dominującej tam kulturalnie polskości.
Autorka patrzała z bliska na postęp tych usiłowań i miała
sposobność obserwować je jak najdokładniej, będąc jedną
z ich ofiar. (…) Toteż opis wydarzeń, jakie ludność, czy to
polska, czy to ruska, przeżyła od wybuchu rewolucji rosyjskiej
aż do wkroczenia pierwszych oddziałów regularnych
wojsk polskich, będzie z pewnością raz na zawsze jednym
z najcenniejszych i najwiarygodniejszych materiałów dla
przyszłych historyków tych wypadków”.
ze Wstępu Stanisława Estreichera
do pierwszego wydania Pożogi
„Opowieści ze smakiem” to kolejna książka Beaty Boruckiej, znanej z sieci i mediów, jako Mądra Babcia. Tym razem to ogromna porcja wspomnień, anegdot i przywołania ciekawych postaci z życia autorki. Czytając przenosimy się o pół wieku wstecz, do podwarszawskiego Radzymina i kroczymy przez gierkowski PRL, aż do czasów współczesnych. „Opowieści ze smakiem” to nie jest książka kucharska, to jest książka o miłości. O miłości do ludzi, do życia i do gotowania. To romans autorki z czasami młodości, ze wspaniałymi postaciami z jej otoczenia. Ta książka, to pochwała radości życia ze wspaniałym jedzeniem w tle. Tytuł najlepiej oddaje klimat książki, a zdjęcie na okładce jej autorkę, która z łobuzerskim uśmiechem opowiada anegdoty i humorystyczne przygody kulinarne i nie tylko. Autorka zaprasza nas do swojego domu pełnego ciepła i humoru, a przede wszystkim do stołu, zastawionego pysznym jedzeniem. Czytelnikowi trudno się oprzeć chęci natychmiastowego ugotowania pysznego rosołu, zrobienia „przecieraków” czy usmażenia jajecznicy, z przepisu prosto z Indii. W trakcie lektury odkrywamy też wiele sekretów kulinarnych, skrzętnie gromadzonych w zapiskach kilku pokoleń i w starym brulionie. Klimat, język i styl autorki powodują, że mamy wielką ochotę wstać i pojechać do jej chaty w lesie, żeby wspólnie pobiesiadować. Książka wywołuje zarówno wybuchy śmiechu, jak i łzy wzruszenia, a przede wszystkim natychmiastową ochotę zjedzenia czegoś dobrego, najlepiej z przepisu autorki. Dopełnieniem są piękne fotografie, pełne artefaktów i wspaniale pokazanych dań, a także zdjęć autorki, wykonanych z przymrużeniem oka i dystansem do siebie i rzeczywistości. Ta książka to prawdziwe, zabawne i wzruszające opowieści ze smakiem.
Numer 1 na liście bestsellerów Sunday TimesPonad 100 tysięcy sprzedanych egzemplarzy w Wielkiej BrytaniiPrawdziwa historia poruszająca niczym Tatuażysta z Auschwitz i Chłopiec w pasiastej piżamieGustav, skromny tapicer polskiego pochodzenia, i jego nastoletni syn Fritz byli Żydami. W Austrii w przededniu wojny nie było gorszego przewinienia. W 1939 roku, rozdzieleni z rodziną, trafiają do obozu w Buchenwaldzie. Tam każdego dnia znoszą głód, katorżniczą pracę i najgorsze ludzkie okrucieństwa.Ale mają siebie. Niezwykła więź daje ojcu i synowi siłę, by przetrwać.Kiedy więc Gustav trafia na listę do Auschwitz, Fritz wie, że to wyrok śmierci.Podejmuje heroiczną decyzję: sam zgłasza się do obozu.Napisana na podstawie sekretnego dziennika Gustava Kleinmanna, opowiedziana z niezwykłą wrażliwością prawdziwa historia podróży w głąb piekła nazistowskich obozów, heroicznej walki o przetrwanie i niewiarygodnego ocalenia.Opowieść o miłości, która daje odwagę, by zejść do piekła.I siłę, by to piekło przetrwać.Portret głębokiej ludzkiej relacji i opowieść o codziennym życiu obozu sprawiają, że zwłaszcza w dzisiejszych czasach książka zasługuje na jak najszersze grono czytelników. Daily ExpressWszyscy powinniśmy przeczytać tę zdumiewającą książkę. Niesamowita historia więzi ojca i syna, której nic nie może zniszczyć. Daily MailPowyższy opis pochodzi od wydawcy.
Katorżniczy trening i zdobycie sportowych szczytów. Łzy radości na igrzyskach w Atenach i tragiczna śmierć brata. Życie Otylii Jędrzejczak to prawdziwy rollercoaster i gotowy scenariusz na film. Najlepsza zawodniczka w dziejach polskiego pływania po kilka latach od zakończenia kariery zawodowej postanowiła podzielić się swoją historią w szczerej autobiografii.Otylia. Moja historia to intymna i przejmująca opowieść o życiu wielkiej sportsmenki, którą los wyniósł na piedestał, by strącić w przepaść. Słynna pływaczka otwiera się przed czytelnikami, by na własnym przykładzie pokazać, jak ulotne potrafią być chwile szczęścia. W kobiecie, która wydaje się twarda jak stal, widzimy osobę wrażliwą i dojrzałą, która zdołała się podnieść po najtragiczniejszym z ciosów. Chcę, by czytając tę książkę, ludzie odnaleźli w niej cząstkę siebie. I zrozumieli, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście, mówi mistrzyni.Swoją historię Otylia Jędrzejczak wzbogaca fragmentami skrupulatnie prowadzonych pamiętników, listami do brata oraz własnymi próbkami poetyckimi. Czytelnicy dowiedzą się, jak wielka potrafi być cena sportowych sukcesów, a także jak poradzić sobie z internetowym hejtem, który jest obecny w życiu Otylii od wielu lat. Prowadzona w pierwszej osobie, niezwykle szczera opowieść o życiu najbardziej utytułowanej obok Ireny Szewińskiej, Justyny Kowalczyk i Anity Włodarczyk kobiety w historii polskiego sportu dowodzi, że pływając od ściany do ściany i wylewając hektolitry łez, można marzyć. A właściwie nie można, ale trzeba. Żeby wytrzymać nadludzki wysiłek. Nie tylko fizyczny.
Kuchnia to serce domu. Zaproszenie do niej może być postrzegane jako dowód zaufania i przyjaźni, odsłonięcie przed odwiedzającym miejsca, które może nie zawsze lśni czystością, ale w którym toczy się życie. Sprytnie wykorzystując fakt znajomości okraszony szczyptą sympatii, postanowiłem wślizgnąć się i zaprosić was do świata pokręconych, śmiesznych i oryginalnych historii moich wspaniałych przyjaciół. Opowiadają mi oni o swoich pierwszych kulinarnych wspomnieniach, rozpamiętują smaki dzieciństwa oraz popisowe dania mam i babć. Zdradzają, w jakich lokalach lubią bywać i co z chęcią szamają. Mówią, czym się kierują w swoich codziennych wyborach, uchylając nam tym samym odrobinę swojego prywatnego świata. Każdy z nich oprócz ciekawej, inspirującej rozmowy serwuje mi swój oryginalny przepis na ulubione danie, ja bekhendem odbijam smacznie piłeczkę i proponuję coś bardziej w moim klimacie.
Zgłodnieli?
ZAPRASZAM DO ŚWIATA BRZUCHOMOWCOW!
Vienio * Organek * Mazolewski * PabloPavo * Ten Typ Mes * Piotr Kędzierski * Olga Frycz * Orina Krajewska * Mikołaj Komar * Natalia Przybysz * Kosi * Aleksander Baron
Magda Umer poznała Zuzię Łapicką w 1977 roku. Zbliżyła je emigracja w Paryżu, kiedy Zuzia i jej mąż Daniel Olbrychski stali się dla Umer „rodziną zastępczą“.„Przeżyłyśmy kawał życia“, mówi Magda Umer we wzruszającej rozmowie z Marcinem Zaborskim.
Kultowy basista i współzałożyciel Red Hot Chili Peppers opowiada historię swojego życia.
Z Australii, przez nowojorskie przedmieścia, aż po Los Angeles – w Acid for the Children Flea zabiera czytelników w osobistą i pełną anegdot podróż po miejscach swojej młodości. Opowiada o doświadczeniach, które ukształtowały go jako artystę i jako człowieka, i zaprasza nas do Miasta Aniołów lat 70. i 80., gdzie brud współegzystuje z przepychem, a zabawa jest chaotyczna i niebezpieczna.
Młody Flea chce odseparować się od toksycznej rodziny. Znajduje akceptację w społeczności artystów i ćpunów, którzy podobnie jak on wybrali życie na krawędzi. Imprezuje i kradnie, ale to w muzyce odnajduje prawdziwe ujście dla emocji. Wraz z przyjaciółmi, bratnimi duszami i towarzyszami szalonych eskapad, wpada na pomysł założenia zespołu. Tak rodzi się Red Hot Chili Peppers.
Acid for the Children to świeży i nietuzinkowy debiut, proza równie zabawna i nieprzewidywalna co jej autor. To napisana przez jednego z najbardziej cenionych muzyków naszych czasów, przepełniona osobistymi wspomnieniami opowieść o dojrzewaniu, a także bezwstydnie szczery list miłosny, którego adresatką jest muzyka.
„Moja potrzeba, by mieszać, burzyć i wzniecać ogień, sprzyjała kreatywności. Pieprzyłem system. Chciałem szaleć w tej zwariowanej przestrzeni, w której wszystko było możliwe, być niczym Arthur Rimbaud, gdy nasrał na stół w restauracji”.
So Sweet Challenge to przepustka do wciągającej zabawy, która będzie trwać cały rok!
Poznajcie unikatową książkę – połączenie activity book ze zbiorem wyzwań, wspólnym gotowaniem, jedzeniem słodkości i wymianą zdjęć! Za całość odpowiedzialny jest gwiazdor polskiego TikToka, Musical.ly, Youtube’a i Instagrama – Dominik Rupiński! Dominik ma dla swoich fanów przepis na to, by każdy dzień nadchodzącego roku był maksymalnie słodki! Wyzwanie trwa cały rok i jest połączone z filmikami, które będzie przygotował i publikował u siebie Dominik. Sprawdźcie sami! Ta książka to wspaniały sposób na długie godziny niesamowitej zabawy!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
