W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Ten oryginalny w formie album jest wspólnym dziełem dwóch autorów: ks. Pawła Tkaczyka, dyrektora Muzeum Diecezjalnego w Kielcach, mającego pod swoją troskliwą pieczą zabytki sakralne znajdujące się na terenie diecezji kieleckiej, oraz Krzysztofa Pęczalskiego, znanego kieleckiego fotografa, od lat zajmującego się dokumentowaniem urody i walorów ziemi świętokrzyskiej.
Historia kieleckiej katedry obchodzącej właśnie swój jubileusz 850-lecia została zatem opowiedziana zarówno poprzez sugestywne, barwne słowo, jak i piękny, nastrojowy obraz. Przeglądając karty albumu, zgłębiamy burzliwą biografię tej świątyni, powstałej z fundacji biskupa krakowskiego Gedeona w 1171 r. i poświęconej w 1213 r. przez jego następcę bpa Wincentego Kadłubka. Na przestrzeni wieków, zachowując ciągłość kultu, przechodziła szereg architektonicznych przeobrażeń, zyskując w końcu obecny wygląd barokowej budowli, z wysmukłą sygnaturą oraz apsydą z romańskich ciosów pozostałych po pierwotnym kościele i naznaczonych gmerkami, znakami pierwszych budowniczych. Z kolejnych rozdziałów – Niebo, Ofiara, Skarb – dowiadujemy się wielu ciekawych informacji na temat programu ikonograficznego dekoracji malarskiej tej bazyliki, wyposażenia wnętrza i otoczenia kościoła, licznych ołtarzy, w tym głównego z imponującą nastawą i obrazem Wniebowzięcia NMP autorstwa Szymona Czechowicza, czy cennych zabytków przechowywanych w katedralnym skarbcu.
Zapoznając się z materialnym bogactwem kieleckiej katedry, poznajemy też jej gospodarzy i opiekunów: biskupów i proboszczów, artystów i mecenasów, duchownych i świeckich, którzy na miarę własnych możliwości dbali o swoją świątynię, będącą świadkiem ich silnej wiary i dziejowych przemian. Historia kieleckiej katedry to wszak szczególny dokument życia tutejszej wspólnoty wiernych i samych Kielc.
Karol Antoni Juliusz Sym, występujący w filmie i teatrze jako Igo Sym, był postacią o niezwykłym i wyjątkowo burzliwym życiorysie. W czasie I wojny światowej walczył na froncie włoskim w armii austro-węgierskiej, a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości brał udział już jako polski żołnierz w walkach o Śląsk Cieszyński.Zadebiutował w polskim kinie w 1925 r. i już po roku trafił do Wiednia, gdzie stał się jedną z największych gwiazd wytwórni Sascha-Film. Przyjaźnił się z Marlene Dietrich, którą nauczył grać na muzycznej pile, regularnie pojawiał się na okładkach austriackiego magazynu filmowego Mein Film i promował polską kulturę na arenie międzynarodowej. Na przełomie lat 20. i 30. występował zaś w kinie niemieckim u boku takich gwiazd jak Lilian Harvey, Lil Dagover i Olga Czechowa. Pod koniec 1931 r. zdecydował się na powrót do Polski, gdzie stał się jedną z głównych gwiazd teatrów rewiowych.Jak wyglądała droga Igo Syma do filmu? Z kim występował na wielkim ekranie i co sądził o swoich filmowych partnerkach? Jakie utwory wykonywał w warszawskich teatrach rewiowych? Jakim był synem, bratem, mężem i ojcem? Co sprawiło, że postanowił pójść na współpracę z Niemcami? Kto i na jakiej podstawie zdecydował o jego likwidacji?Książka Upadły amant. Historia Igo Syma odpowiada na wiele pytań dotyczących przedwojennego gwiazdora filmu i sceny, a z dokumentów, prasy i wspomnień artystów wyłania się obraz człowieka, który miał świat u stóp, lecz zaprzepaścił wszystko swoimi życiowymi wyborami.
Czy to jest przyjaźń, czy to jużPomyślałem kiedyś, że tomy współredagowane przez kilku autorów rzadko są plonem ich wzajemnej miłości. Postanowiliśmy wraz z Alicją, z którą od wielu lat wędrujemy przez życie, to zmienić. Zakochani redaktorzy zaprosili zatem przyjaciół naszej przyjaciółki do współpracy. Nie chcieliśmy tworzyć kolejnego dzieła ku pamięci, bo Grażyna Stachówna jakoś nie planuje zostać pomnikiem. Monografia miłości jest w istocie monografią. Prawdziwą. Chcieliśmy, aby książka, którą oddajemy teraz czytelnikom, zrywała z tradycją publikacji jubileuszowych. To dlatego autorzy poproszeni zostali o przedstawienie rozdziałów poświęconych różnym wariantom kina opowiadającego o miłości, a nie tekstów z kategorii co mi w duszy gra. Ten tom jest jednocześnie prezentem dla Grażyny z okazji jej urodzin. Wszystkiego najlepszego!Andrzej Pitrus
„Namysł nad istnieniem dzieła sztuki proponuję w formie meditatio tylko dlatego, że nie wyobrażam sobie rozważań na ten temat w jakiejkolwiek innej formie. Medytacja – słuchanie własnego myślenia – pozwala mi dotrzeć do metafizycznych źródeł dzieła. Metafizyczne źródło nie jest źródłem byle jakim, ale właśnie tym absolutnym i koniecznym początkiem istnienia rzeczy. Trudno taką absolutność i konieczność odnaleźć w tak zwanym świecie realnym, gdzie stoły i krzesła mają ważniejszą pozycję ontologiczną od myśli czy idei. Trudno też byłoby odnaleźć to źródło za pomocą sztywnych analiz, dla których ważniejsza jest metoda i pojęcie niż samo istnienie czy rzecz, którą chcę zbadać. Medytacja jest tutaj najrozsądniejszym wyjściem także i z tego powodu, że jest ona osobistym badaniem, osobistym zmaganiem się z przedmiotem badanym. Takie podejście natomiast uważam za najbardziej owocne w badaniu istnienia i nieistnienia dzieła sztuki i sztuki w ogóle”. Ze Wstępu
Jarek Skurzyński – doktor filozofii, autor eseju Tylko ateiści zostaną zbawieni (2015), powieści Zrolowany wrześniowy Vogue (2020) i dramatów wizualnych W raju się nie zgubisz oraz Ślepowidzenie (2020). Publikował między innymi w „Ruchu Filozoficznym” i „Stanie Rzeczy”. Tworzy i mieszka w Szczecinie.
Autor opisuje twórczość Janusza Nasfetera, tym samym pokazując, że to artysta oryginalny i niebanalny, wart uwagi i badawczego oglądu. Istnieją artyści nie wiadomo czemu pomijani, spychani na margines zainteresowań, wpychani w schematy poznawcze, którym przyprawia się, mówiąc za Gombrowiczem, „gęby”. Autor skupia się na twórczości Janusza Nasfetera, przypomina ją, a także osadza w kontekście historii kina polskiego.
Janusz Nasfeter został on zapamiętany głównie jako twórca filmu dziecięcego, a przecież przestrzeń jego twórczości okazuje się o wiele większa. Koleje jego życiowego losu sprawiły, że jest on jednym z najbardziej niedocenionych artystów. Drugi blok wśród jego spuścizny tworzy grupa filmów wojennych: Nasfeter był jednym z prekursorów gatunku partyzanckiego w polskim kinie. I wreszcie trzeci blok, który autor określa mianem „intymistycznego”. W tym wcieleniu Nasfeter obierał tematykę złożonych relacji rodzinnych, miłosnych. Interesowała go – czasem karkołomna – walka bohaterów o prawo do osobistego szczęścia.
Nasfeter spełniał się też – chociaż zdecydowanie rzadziej – w twórczości literackiej.
Warszawa jest położona na pokładach wody uwięzionej blisko dwieście metrów pod powierzchnią ziemi, między skałami pochodzącymi z okresu oligocenu. W latach dziewiędziesiątych na terenie miasta powstało blisko sto ujęć wody oligoceńskiej, które stanowiły istotny element infrastuktury miejskiej. Obecnie praktyka korzystania z wody oligoceńskiej podupada, a wiele budynków z ujęciami jest zamykanych i popadają w ruine. Artystyczny duet Michaela Meier i Christoph Franz dokumentują przejściowy stan zanikania tego lokalnego fenomenu.
Góry Warszawskie zostały pomyślane jako publiczny grand projet – wyniosły i piękny jak piramidy, ale praktyczny jak autostrady i zapory. W rzeczy samej będą zaporą, która zatrzyma sprawl – bezładny rozrost przedmieść – i zmusi miasto do zagęszczania się w obecnych granicach. Dziś jedyną granicą dla sprawlu jest wciąż uciekający horyzont. Nie ma żadnej bariery naturalnej ani prawnej. Może szybciej niż prawo, uda się poprawić przyrodę?
Wielkie dziedzictwo Polaków
Kultura Sztuka Sport
Trzeci tom monumentalnego dzieła poświęconego wkładowi Polaków do światowego
dziedzictwa kultury, nauki i ducha. Muzycy, kompozytorzy i malarze, których dzieła biją rekordy na aukcjach. Poeci i pisarze. Nobliści i noblistki. Aktorzy, śpiewacy, tancerze i reżyserzy. Laureaci Oskarów i Złotych Palm w Cannes. Sportowcy o których powinieneś wiedzieć; ci z pierwszych stron gazet i ci niedocenieni przez historię.
Łączyła ich polska nić wspólnoty.
Nobliści literaccy: Henryk Sienkiewicz, Władysław Reymont, Czesław Miłosz, Wisława Szymborska i Olga Tokarczuk
Artyści literatury fantastycznej - Stanisław Lem i Andrzej Sapkowski
Najbardziej znana polska autorka – św. Siostra Faustyna Kowalska
Fryderyk Chopin, Ignacy Jan Paderewski i Artur Rubinstein – poeci fortepianu
Jan Kiepura – superstar operetki
Krzysztof Penderecki – człowiek dwóch pasji – muzyki i ogrodów
Andrzej Wajda – malarz zza kamery
Roman Polański – chimeryczny lokator w matni
Janusz Kamiński – współpracownik Spielberga
Helena Modrzejewska – propagatorka Szekspira
Wacław Niżyński – bóg tańca XX wieku
Pola Negri – pierwsza gwiazda Hollywoodu
Tamara Łempicka – autoportret w zielonym bugatti
Raymond Kopaczewski – na przekór przeznaczeniu
Wanda Rutkiewicz – zew gór wysokich
Andrzej Gołota – wielka nadzieja białych
Robert Lewandowski – Lewangoalski
Lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy interesują się historią i tych, którzy dobrze życzą Polsce. Tego nie uczyli Cię w szkole.
Lucyna Legut była wybitną aktorką, pisarką i malarką. Przez ponad trzydzieści lat występowała na scenie Teatru Wybrzeże i wykreowała tam blisko osiemdziesiąt ról. Jej dorobek pisarski obejmuje książki dla dzieci i dorosłych, słuchowiska radiowe oraz utwory sceniczne. Jako malarka miała ponad 20 wystaw indywidualnych. W latach 50. ubiegłego wieku łączył ją namiętny związek z Wojciechem Hasem. Has, uznawany dzisiaj za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej szkoły filmowej, był wówczas początkującym reżyserem. Gdy się poznali, przy-szły twórca Rękopisu znalezionego w Saragossie oraz Sanatorium pod klepsydrą pracował w łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych i dopiero marzył o fabularnym debiucie. Pod koniec życia Lucyna Legut postanowiła opowiedzieć o tym jak zapamiętała Hasa oraz opublikować listy, które pisali do siebie. Powstał w ten sposób ""Ptak srebrnopióry"". Musiało minąć aż 10 lat od śmierci autorki, aby ten niezwykle osobisty, intymny zapis mógł w książkowej formie trafić do czytelników.
Seria Łatwe rysowanie to poradniki dla początkujących prezentujące wybrane zagadnienia rysunku w prosty do opanowania sposób. Autor, Mark Bergin, prowadzi nas przez wszystkie etapy rysunku, dając jasne instrukcje krok po kroku, od pierwszych szkicowych kresek aż do skończonego projektu. Łatwe rysowanie: KOTY I KOCIĘTA. Z tej książki dowiemy się jak w prosty sposób narysować trudne do uchwycenia pozy i sylwetki naszych czworonożnych pupili. Rozpoczynamy od rysowania podstawowych kształtów, z których budujemy szkic rysunku, poznajemy zarys anatomii kociego ciała, uczymy się zastosowania zdjęć jako pomocy przy pracy i po omówieniu głównych póz i ruchów kotów dochodzimy do rysunku złożonych kocich portretów. Książki zawierają słowniczek przydatnych terminów i indeks. Pamiętaj, jeśli coś widzisz lub potrafisz to sobie wyobrazić, możesz to również narysować!
Seria Łatwe rysowanie to poradniki dla początkujących prezentujące wybrane zagadnienia rysunku w prosty do opanowania sposób. Autor, Mark Bergin, prowadzi nas przez wszystkie etapy rysunku, dając jasne instrukcje krok po kroku, od pierwszych szkicowych kresek aż do skończonego projektu. Łatwe rysowanie: LUDZIE. Rysowanie postaci, twarzy, dłoni to jedno z najciekawszych ale i najbardziej wymagających dla rysownika zagadnień. Ta książka w zrozumiały sposób pokazuje zasady i przystępne metody rysowania głowy, twarzy, mimiki. Uczymy się jak rysować dzieci, dorosłych czy postacie komiksowe. Poznajemy, jak powstaje rysunek całego ciała, postaci człowieka, w różnych pozach lub ruchu. Zapoznajemy się także z zasadami rysowania dłoni i stóp. Książki zawierają słowniczek przydatnych terminów i indeks. Pamiętaj, jeśli coś widzisz lub potrafisz to sobie wyobrazić, możesz to również narysować!
Ramon uwielbia rysować. Traci jednak zapał do tworzenia, kiedy brat wyśmiewa jego rysunki. Cóż, może faktycznie wazon nie wygląda jak wazon Siostra Ramona twierdzi jednak, że wygląda wspaniale, bo wazonow-a-to.Ramon nie kopiuje rzeczywistości, on tworzy własną! Odzyskuje radość z rysowania i zaczyna nawet pisać wiersze (wyglądają wierszow-a-to!).Hołd złożony kreatywności przez niezrównanego mistrza ilustracji, autora m.in. Kropki i Kiedyś.Kreatologia wyjątkowa seria książek, która zachęca dzieci do odkrywania, badania i rozwijania swoich talentów! Tytuły w serii: Kropka, A to.
Uznawany za jednego z najważniejszych polskich artystów współczesnych zdobył sławę w kraju i zagranicą. W swojej twórczości wychodzi poza blejtram, dosłownie i w przenośni – maluje światłem i betonem, przełamuje schematy, przekłada rzeczywistość na język obrazu i przestrzeni. Leon Tarasewicz w rozmowie z Małgorzatą Czyńską opowiada o swojej białoruskiej tożsamości i skomplikowanych stosunkach Białorusinów z Polakami, o fascynacji naturą i zwierzętami, zwłaszcza kurami, które z pasją hoduje, wspomina czasy studenckie, ale przede wszystkim mówi o sztuce, której podporządkował całe swoje życie. „Sztuka to jest poczucie niemożliwości. Twórca każdą kolejną pracą przekracza granice, o których sam jeszcze nie wie. I trzeba mocno wierzyć w to, że ma się przed sobą drzwi do otwarcia, drogi, którymi jeszcze nie szedłeś, ani ty, ani inni”. Leon Tarasewicz (ur. 1957) – malarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych, wiceprezes Związku Hodowców Drobiu Rasowego „Gallus” w Polsce. Mieszka i tworzy we wsi Waliły. Laureat wielu nagród, między innymi Nagrody im. Jana Cybisa, Nagrody Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich, Paszportu „Polityki", Nagrody im. Jerzego Giedroycia, Nagrody im. prof. A. Gieysztora, Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida, Nagrody Stulecia ZAiKS-u. Współpracuje z warszawską Galerią Monopol, Galerią Foksal, rzeszowską Galerią Tabot, poznańską Galerią Ego, a także lubelską Galerią Białą.
Wydawnictwo PWN przedstawia nowe wydanie popularnej książki z zakresu rysunku technicznego maszynowego wykładowcy z Politechniki Krakowskiej – dra Pawła Romanowicza. W stosunku do I wydania książki znacznie poszerzono i zaktualizowano kwestie formalne związane z zgodnością z najnowszymi przedmiotowymi normami (2021 r.), podano aktualne oznaczenia GPS oraz położono nacisk na praktykę modelowania CAD. Książka zawiera unikatowe przykłady do samodzielnego rozwiązania – np. z zakresu rzutowania, przekrojów czy struktur geometrycznych powierzchni. Wyjaśnia też współczesne zasady przedstawiania elementów maszyn i urządzeń na rysunku technicznym. Unikalnym wyróżnikiem książki jest również osobny rozdział dotyczący praktyki projektowania grafiki inżynierskiej w AutoCAD Mechanical z przykładami. Czytelnik będzie dzięki temu mógł poznać sposób wykorzystania tego programu do rysowania i modelowania dotyczące popularnych zagadnień inżynierskich – np. projektowanie zbiorników, wałów maszynowych czy kół zębatych. Książkę kierujemy zarówno do praktyków, wykonujących rysunki techniczne – np. personelu inżynieryjno-technicznego zakładów przemysłowych, jak i studentów studiów inżynierskich, na których wykładane są przykładowo: Grafika inżynierska, Rysunek techniczny, Podstawy konstrukcji maszyn itp.
Twórcą prezentowanym w kolejnym minialbumie z serii Malarstwo jest Maksymilian Gierymski (1846–1874) – malarz i rysownik, powstaniec styczniowy, starszy brat Aleksandra – również malarza. Był przedstawicielem tzw. szkoły monachijskiej, twórcą realistycznego malarstwa pejzażowego. Początkowo warsztatu uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej, a później pod okiem innego wybitnego artysty – Juliusza Kossaka. W 1867 roku wyjechał do Monachium, gdzie podjął studia w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Z biegiem czasu artysta wykształcił oryginalny styl malarski, a jego prace – choć w Polsce przyjmowane raczej obojętnie – spotykały się z dużym uznaniem m.in. w Londynie, Wiedniu, Berlinie, i Hamburgu. Wstęp do albumu oraz wybór ilustracji przygotowała dr Aleksandra Krypczyk-De Barra.
Teodor Axentowicz (1859–1938) – malarz, grafik oraz rysownik, profesor i pierwszy powołany w wyborach rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pochodził ze szlacheckiej rodziny polskich Ormian, która trzy lata po jego urodzeniu zamieszkała we Lwowie. Edukację artystyczną rozpoczął w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, później kontynuował ją w Paryżu pod kierunkiem E. A. Carolusa-Durana. Po odbyciu szeregu twórczych podróży po Europie, w 1895 roku przyjechał do Krakowa. Malarsko dał się poznać przede wszystkim jako autor portretów inspirowanych rodzimym folklorem. Album, opatrzony wstępem dr Stefani Krzysztofowicz-Kozakowskiej, prezentuje najważniejsze dzieła artysty.
Pierwsza kompletna biografia legendarnego artystyMiał zostać kajakarzem lub zecerem, ale wybrał muzykę, a raczej muzyka wybrała jego. Andrzej Zaucha to jeden z największych talentów i najwspanialszych głosów w historii polskiej muzyki, wokalista obdarzony niezwykłą barwą i skalą, a także saksofonista i perkusista. Do tego kochający mąż i ojciec, świetny przyjaciel, facet tryskający humorem, brat łata bez krzty gwiazdorstwa. Jarek Szubrycht, ceniony dziennikarz muzyczny, proponuje kompletną biografię Andrzeja Zauchy od historii rodzinnej poprzez młodość, początki muzykowania, ogólnopolską karierę i występy zagraniczne, aż po tragiczną śmierć, na którą autor próbuje rzucić nowe światło.Nie szukałem sensacji, ale prawdy. Nie piszę o tragicznej, głośnej śmierci Zauchy, lecz o jego barwnym życiu, na przekór peerelowskiej szarzyźnie. O tym, skąd wziął się ten muzyczny diament, jakie wydarzenia go szlifowały i dlaczego nigdy nie zaświecił pełnym blaskiem mówi Jarek Szubrycht.Opowieść o zwykłymniezwykłym życiu Zauchy (jak w piosence C'est la vie Paryż z pocztówki i kultowym teledysku) jest spójna, lecz wielogłosowa. Autor rozmawiał z ponad sześćdziesięcioma osobami z otoczenia artysty od cioci, która go wychowywała, i ukochanej córki przez kolegów ze szkolnej ławy, przyjaciół i znajomych, muzyków i realizatorów, z którymi nagrywał i koncertował, autorów piosenek, które śpiewał, aż po gwiazdy estrady, z którymi dzielił scenę, współpracował i konkurował. Biografia Andrzeja Zauchy jest jednocześnie opowieścią o wyjątkowej scenie muzycznej Krakowa, balansującej pomiędzy rozrywką a jazzem, o równie barwnym, co siermiężnym PRL-u, wreszcie o życiu w trasie i o tym, co dotąd pozostawało za kulisami.
Komiksowa, humorystyczna opowieść o zjawisku, które opanowało świat. Dzięki smartfonom możemy się fotografować do woli w każdej sytuacji. A jak ludzie sobie radzili z potrzebą utrwalania swojego wizerunku, kiedy smartfonów nie było?Razem Kinią, Robim i psem Fafikiem wędrujemy do różnych momentów w historii ludzkości i szukamy źródeł selfie, przy okazji poznając wiele ciekawostek z zakresu historii sztuki i historii techniki. Jakie powinno być selfie? Czytelnik sam może wyciągnąć wnioski, musi być jednak świadomy, że pstrykając sobie fotkę, dokumentuje swoją współczesność.Dla czytelnika 8+
„Ryk bestii” to pasjonująca opowieść obejmująca dekady rozwoju, kształtowania się i udoskonalania metalu, jednego z najbardziej zdywersyfikowanych i fascynujących gatunków muzycznych: od legendarnych początków Black Sabbath, poprzez ugruntowanie potęgi Judas Priest, nadejście New Wave of British Heavy Metal, amerykańską scenę Los Angeles, rozwój thrashu, death metalu, black metalu i wszystko to, co nastąpiło później.
Ian Christe oparł swoją opowieść o setki wywiadów przeprowadzonych z bezpośrednimi uczestnikami i twórcami sceny metalowej. Wzbogacił ją własnymi przemyśleniami i refleksjami. Autor jest dziennikarzem, specjalistą w swojej dziedzinie, ale również pasjonatem prawdziwie oddanym muzyce. Jego książka pozwala odkryć niesamowitą historię determinacji i samozaparcia, jakie od zarania kształtowały wyraźnie odrębny gatunek muzyczny, który dał nam takie mocarne zespoły, jak chociażby Iron Maiden, Van Halen, Napalm Death, Metallikę, Candlemass, Morbid Angel czy Emperor.
Muzyka metalowa nigdy nie straciła nic ze swojej pierwotnej siły wyrazu. Nawet w latach kryzysu, gdy komercyjne triumfy święciły zespoły grunge’owe a później nu-metalowe. Pomimo trudności i zawirowań rynku, metal kontynuował zmienianie życia setek tysięcy fanów, dla których muzyka zawsze pozostawała ważnym elementem budującym ich osobowość. Metal podlegał nieustannemu rozwojowi, otwarty był na wszelkie stylistyczne innowacje, dzięki czemu pozostał gatunkiem inspirującym i onieśmielającym swym bogactwem. I właśnie to bogactwo świadczy o jego potędze i to ono przyciąga kolejne pokolenia fanów poszukujących w muzyce prawdziwych emocji.
Drugie, uzupełnione, poszerzone i poprawione wydanie książki zawiera dodatkowy rozdział Iana Christe’ego, prezentujący jego przemyślenia o zmianach, jakie nastały w metalu XXI wieku oraz materiały przygotowane przez znanych luminarzy i polskich znawców gatunku, jak Peter Wiwczarek, Jarosław Szubrycht, Kamil Staniszek, Maciej Krzywiński, Łukasz Orbitowski i Michał Zdancewicz.
„Bez celebracji” to oficjalna biografia jednego z najważniejszych zespołów nurtu death doom metalu. David Gehlke poświęcił wiele miesięcy na rozmowy z członkami formacji, byłymi muzykami zespołu, ludźmi związanymi z wytwórniami i członkami ekipy technicznej po to, aby w jak najpełniejszy sposób nakreślić rozwój kariery Paradise Lost. Dzięki temu otrzymujemy najdokładniejszą biografię zespołu jaka kiedykolwiek trafiła na rynek. Co więcej, mimo zaangażowania członków formacji w proces powstawania książki, autor nie ucieka od kwestii problematycznych, związanych z narastającymi konfliktami w zespole, złymi decyzjami artystycznymi, czy przypisywanym formacji „koniunkturalizmem” muzycznym. Paradise Lost poznajemy od ich skromnych początków i koncertów w klubach Halifax, po drobne utarczki z My Dying Bride, próbę zawojowania mainstreamowych list przebojów i powrót do doommetalowych korzeni. Polskie wydanie książki wzbogacone zostało o dodatkowy rozdział napisany przez Gehlke, a dotyczący najnowszego albumu w dyskografii zespołu, „Obsidian”.
„Bez celebracji” zapewnia doskonały wgląd w proces przygotowywania wszystkich albumów zespołu oraz zakulisowe działania wytwórni, dążących niejednokrotnie do prób wywarcia wpływu na muzyczny rozwój zespołu. Dzięki szczerości muzyków, wyczuwalnej bezstronności autora i niezliczonym anegdotom czerpanym z pierwszej ręki, David Gehlke zdołał nakreślić niezwykle żywotny i intrygujący obraz jednej z najważniejszych formacji współczesnej sceny metalowej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
