The Book “Socmodernism. Architecture of Central Europe during the Cold War “ is a fascinating and richly illustrated journey into the history of socialist modernism, which for decades remained underestimated and marginalized in the study of 20th-century architecture. The publication is not only an analysis of architectural phenomena, but also an attempt to reconstruct a fuller story of the post-war transformations of Central Europe.
The association of socialist modernism with industrialized and collectivized architecture has too often obscured the outstanding achievements of artists who developed their own unique aesthetic languages and engaged in dialogue with the rich heritage of previous eras. This book sheds light on architects who were confident in their vision, operating in a reality full of constraints in the GDR, Czechoslovakia, Yugoslavia, the Polish People’s Republic, Lithuania, Latvia, Estonia, and exploiting to their advantage the opportunities arising from the utopian spirit of those times.
The authors – Dr. Łukasz Galusek and Dr. Michał Wiśniewski – point out that the history of post-war Europe has for years been a narrative full of silences and absences – both in the political and cultural spheres. While these gaps in socio-political history have been slowly filled in the last 30 years, architecture remains an area full of omissions. This publication is a response to the need for a new perspective, restoring balance in the narrative of the modernist heritage of Central Europe.
This is a book that forces us to reflect on the contemporary reception and meaning of post-war architecture. It is also an appeal for a more nuanced look at the legacy of the Cold War era – full of contradictions, but also a wealth of artistic exploration.
The first comprehensive and panoramic account of the architecture of socialist modernity in Central Europe from the mid-1940s to the 1990s, from Tallinn to Ljubljana and from divided Berlin to Bucharest and Skopje.
Książka "Socmodernizm. Architektura Europy Środkowej czasu zimnej wojny" to fascynująca i bogato ilustrowana podróż w głąb historii modernizmu socjalistycznego, który przez dekady pozostawał niedoceniany i marginalizowany w badaniach nad architekturą XX wieku. Publikacja stanowi nie tylko analizę zjawisk architektonicznych, ale także próbę rekonstrukcji pełniejszej opowieści o powojennych przemianach Europy Środkowej. Skojarzenie socmodernizmu z uprzemysłowioną i skolektywizowaną architekturą zbyt często przesłaniało wybitne osiągnięcia twórców, którzy rozwijali własne, unikalne języki estetyczne i prowadzili dialog z bogatym dziedzictwem poprzednich epok. Ta książka rzuca światło na architektów pewnych swojej wizji, działających w rzeczywistości pełnej ograniczeń w NRD, Czechosłowacji, Jugosławii, PRL-u, Litwie, Łotwie, Estonii, i wykorzystujących na swoją korzyść możliwości wynikających z utopijnego ducha tamtych czasów. Autorzy - dr Łukasz Galusek i dr Michał Wiśniewski - zwracają uwagę, że historia powojennej Europy była przez lata narracją pełną przemilczeń i nieobecności - zarówno w obszarze politycznym, jak i kulturowym. O ile te luki w historii społeczno-politycznej powoli zapełniano w ciągu ostatnich 30 lat, architektura nadal pozostaje obszarem pełnym przeoczeń. Publikacja ta jest odpowiedzią na potrzebę nowego spojrzenia, przywracającego równowagę w narracji o modernistycznym dziedzictwie Europy Środkowej. Książka zmusza do refleksji nad współczesnym odbiorem i znaczeniem architektury powojennej. To także apel o bardziej zniuansowane spojrzenie na spuściznę epoki zimnej wojny - pełnej sprzeczności, ale też bogactwa artystycznych poszukiwań.
Mamy zaszczyt poinformować, że w 10. rocznicę śmierci profesora Tomasza Mańkowskiego – architekta i pedagoga, ukazała się poświęcona mu monografia. Premiera odbędzie się 20 czerwca w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie, a następnego dnia zapraszamy na otwarcie wystawy poświęconej profesorowi w Muzeum Architektury we Wrocławiu.
Michał Wiśniewski w książce „Budowanie świata. Wokół twórczości Tomasza Mańkowskiego” nakreślił niezwykłe dzieje bohatera na tle losów polskiej architektury, wyjątkowo skomplikowanych ze względu na polityczną historię naszego kraju.
Wstępem zatytułowanym „Architekt w poszukiwaniu wolności” opatrzył tę pozycję profesor Jacek Purchla, a zamyka ją posłowie „Ostatni Mohikanin” napisane przez Ewę Mańkowską-Grin, córkę architekta, oraz Irka Grina.
Historia Tomasza Mańkowskiego to alternatywna historia polskiej architektury, która zdarzyła się naprawdę. Zaczynał w Krakowie w epoce Nowej Huty, ale ominął go socrealizm. Uczył architektury mieszkaniowej, lecz nie budował blokowisk, ale wręcz promował domki jednorodzinne. Był zza żelaznej kurtyny, ale studiował u Louisa Kahna. Wcześnie odkrył postmodernizm, ale nigdy nie wyrzekł się modernizmu. A kiedy upadł PRL i wszyscy rzucili się w biznes, zaprosił przyjaciół z Polski i zagranicy do projektu eksperymentalnego ośrodka opiekuńczego – Wioski Dziecięcej. Fascynujący dorobek i postawa twórcy, który w każdych okolicznościach tworzył architekturę głęboko humanistyczną i najlepszą możliwą w danych warunkach.
Grzegorz Piątek
[…] wkład [Tomasza Mańkowskiego] w wychowanie pokoleń architektów i znacząca dla polskiej architektury twórczość od lat domagały się podsumowania i rzetelnej prezentacji. Ponadto ja i wielu współpracowników oraz wychowanków Profesora nie wiedzieliśmy o Nim wszystkiego. Tę lukę wypełnia znakomita książka pióra Michała Wiśniewskiego, systematyzująca zawodowe dokonania Tomasza Mańkowskiego, uzupełniona doskonałym wstępem prof. Jacka Purchli oraz przejmującą relacją córki Profesora Ewy Mańkowskiej-Grin i jej męża Irka Grina, odsłaniającą tragiczne losy rodziny Eibenschützów. W czasie II wojny światowej uległ bowiem całkowitej zagładzie świat młodości Profesora, a on sam, cudem przeżywszy, stracił większość swojej rodziny i szkolnych przyjaciół.
Gorąco polecam tę ważną historycznie i poruszającą publikację.
Krzysztof Ingarden
Michał Wiśniewski – historyk architektury, absolwent historii sztuki (Uniwersytet Jagielloński) i architektury (Politechnika Krakowska). Stypendysta Fulbrighta (Graduate School of Architecture Planning and Preservation, Uniwersytet Columbia). Pracownik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (Katedra Historii Gospodarczej i Społecznej) oraz Międzynarodowego Centrum Kultury (Ośrodek Edukacji – Akademia Dziedzictwa). Autor wielu publikacji naukowych i popularyzatorskich poświęconych architekturze Krakowa oraz Polski XIX i XX wieku, m.in. monografii krakowskich architektów Ludwika Wojtyczki i Adolfa Szyszko-Bohusza. Członek zarządu Fundacji Instytut Architektury. Współautor wystawy i publikacji tworzonych przez zespół Instytutu Architektury.
To przejmująca opowieść o młodym człowieku, który pogubił się na ścieżkach życia. Tytułowy bohater - Krzysiek - uwiedziony przez narkotyki, zaprzepaszcza swoje szczęście. Porzuca rodzinę. Żebranie to jego sposób zarabiania na jedzenie i alkohol. Któregoś dnia na swojej drodze spotyka Ankę - studentkę farmacji. Dziewczyna nie potrafi przejść obojętnie obok kloszarda i zaprasza go na śniadanie. Wkrótce ich poranne spotkania stają się rytuałem. Okazuje się, że tych dwoje ma ze sobą wiele wspólnego i rodzi się między nimi przyjaźń. Anka zrobi wszystko, by pomóc Krzyśkowi i powrócić do normalnego życia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
