W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Katalog towarzyszy pierwszej wystawie z tak obszerną prezentacją prac Marioli Przyjemskiej, przybliżającą jej dorobek ze wszystkich okresów twórczości. Na monograficznej wystawie zostanie zaprezentowane ponad 100 dzieł wykonanych na przestrzeni ostatnich czterech dekad. Ekspozycja ma za zadanie przybliżyć twórczość artystki, zawsze w nowatorski sposób sięgającej zarówno po najnowsze, jak i tradycyjne media od malarstwa i rysunku, przez fotografię, po wideo. Przyjemska w żywy i zaangażowany sposób komentuje przeobrażenia realnego i symbolicznego polskiego krajobrazu potransformacyjnego. Na początku lat 90. XX wieku niemal dekadę przed socjologami i badaczami kultury odkryła, jak wielkie znaczenie we współczesnym świecie mają marka i logo. Artystka mimo to nie zajęła dotąd należnego jej miejsca w kanonie współczesnej sztuki polskiej pojawiała się na ważnych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, często w kontekście sztuki krytycznej, ale bez większego oddźwięku. Publikacja w języku polskim i angielskim z tekstami krytycznymi o sztuce Przyjemskiej autorstwa Camili McHugh, Izabeli Kowalczyk, Doroty Michalskiej, Ewy Majewskiej i Ewy Opałki.
Pasjonująca rozmowa o miłości do muzyki, życia i gotowania.Dobrissimo to długie rozmowy prowadzone ciepłym letnim wieczorem przy kieliszku dobrego wina.To przyjaźń, która rodzi się niepostrzeżenie podczas zajadania się truskawkowym tortem.To wspólne spędzanie czasu na słuchaniu muzyki, pasjonujących rozmowach o niej, na wspólnym gotowaniu i jedzeniu.Dobrissimo to esencja tej wyjątkowej książki.Aleksandrę Kurzak, najsłynniejszą polską śpiewaczkę operową, oraz Marzenę Rogalską, dziennikarkę uwielbianą przez Polki, połączyła miłość do opery. Porywające historie o emocjach i namiętnościach stały się inspiracją do rozmowy o tym, co im w duszy gra.Bo opera to tak naprawdę życie. To radość bycia razem, którą Aleksandra i Marzena chcą się podzielić z każdym z nas. Przywołując operowe smaczkii rozkoszując się smakami ulubionych, jeszcze parujących potraw, przy pięknie zastawionym stole rozmawiają o rodzinie, przyjaźni, pasji i muzyce, która bywa światłem w najtrudniejszych momentach życia.
Książka przedstawia niezrealizowane koncepcje muzeów, które formułowano w kontekście przełomowych dla Warszawy momentów XX w. Były one pretekstem do fizycznej transformacji i symbolicznego przechwycenia budowli postrzeganych jako „negatywne dziedzictwo” (Lynn Meskell). Muzea te miały służyć zagospodarowaniu i przekształceniu budynków, o których dalszą przyszłość toczono publiczne spory: opuszczony przez wiernych w 1915 r. sobór prawosławny na pl. Saskim, szykowany do powojennej odbudowy Zamek Królewski, odziedziczony po PRL-u Pałac Kultury i Nauki. Kto i dlaczego domagał się utworzenia muzeów w tych obiektach? Dlaczego te muzea nie powstały? Co z tego wynikło? Podstawą analiz są m.in. materiały archiwalne, dokumentacja projektowa, artykuły prasowe, a nawet utwory literackie.
Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej, która w 2020 roku otrzymała wyróżnienie w konkursie Nagroda Prezydenta m.st. Warszawy za prace dyplomowe z zakresu rozwoju Warszawy.
Praca stanowi część projektu ECHOES, który otrzymał finansowanie z Programu Unii Europejskiej Horyzont 2020 na rzecz badań i innowacyjności na podstawie umowy grantowej nr 770248.
******
Museums–Pretexts. Unrealised Museum Projects Against Negative Heritage in Warsaw
The book presents unrealised museum projects, which were conceived in the context of the 20th century breakthrough moments for Warsaw as pretexts for physical transformation and symbolic interception of buildings perceived as “negative heritage”. Such museums were meant to exploit and transform the buildings whose future was the subject of public debate.
Niezwykły portret jednej z najwybitniejszych polskich projektantek sztuki użytkowej Hanna Lachert słynie głównie jako autorka projektu tapicerowanego krzesła Muszla z charakterystycznym „guzikiem” i kwadratowego stolika z zaokrąglonymi narożami i z czarną szklaną płytą umieszczoną na drewnianym blacie, które należą dziś do klasyki wzornictwa lat 50. XX wieku. Chociaż należy do czołowych powojennych projektantek mebli dla Spółdzielni Artystów „Ład”, projektowała nie tylko sprzęty, lecz także setki wnętrz – mieszkań, sklepów, kawiarni, hoteli, przychodni. Pomiędzy zleceniami dla „Ładu” i Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Sztuk Plastycznych tworzyła własne projekty, które sprzedawała w Desie: lampy, meble o metalowych konstrukcjach, a także biżuterię z… dość zaskakujących materiałów. Poza tym bawiła się, podróżowała po świecie, szusowała na nartach, wygłupiała się na balach, rozwiodła się, by wyjść za mąż za miłość swojego życia, i wędrowała po górach, czym zyskała sobie w rodzinie przydomek Powierucha. Na podstawie dokumentów archiwalnych, a także rozmów z samą Lachert Katarzyna Jasiołek stworzyła kompletną biografię jednej z najważniejszych polskich projektantek ubiegłego wieku na tle powojennej historii polskiego wzornictwa użytkowego i architektury wnętrz, a także zmian społecznych. Ta książka to hołd dla zmarłej w 2021 roku Lachert, której projekty mebli są dziś ikonami designu. Katarzyna Jasiołek (ur. 1982) – absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Jej pasją jest wnętrzarstwo, polskie i zagraniczne wzornictwo. Lubi odwiedzać targi staroci, niekoniecznie po to, by kupić coś wartościowego, bo nie ma zacięcia kolekcjonerki. Pisze artykuły i teksty do katalogów wystaw poświęconych wzornictwu i rzemiosłu. Autorka książek Asteroid i półkotapczan. O polskim wzornictwie powojennym (Marginesy 2020) i Opakowania, czyli perfumowanie śledzia. O grafice, reklamie i handlu w PRL-u (Marginesy 2021). W swoich publikacjach popularyzuje rodzime wzornictwo.
Portret popularnego aktora.Zamknięty w sobie, po śląsku hardy i osobny? A może delikatny, wrażliwy, z gołębim sercem? Jaki był Franciszek Pieczka, wybitny aktor, który zagrał 500 ról filmowych i teatralnych?Ty pieronie! to wnikliwy i czuły obraz jego aktorskiej wielkości połączonej ze skromnością, prawością i uczciwością.Do bliskiego kręgu Franciszek Pieczka dopuszczał garstkę osób. Ale wszyscy, którzy go znali, mówią, że był niezwykle skromny i ciepły. Nigdy się nie wywyższał, nie pchał się na pierwszy plan. Bardzo rzadko bywał na bankietach, nie znosił rozgłosu.Koledzy z Teatru Powszechnego w Warszawie żartują, że po premierze przy pierwszym ukłonie stał na przedzie sceny, przy drugim był blisko kulis, przy trzecim siedział już w domu w Falenicy. Dom to rodzina: żona, dwójka dzieci i wnuki. Oni byli jego światem.Jan Jakub Kolski powiedział, że miarą bezinteresowności i życzliwości powinna być jedna pieczka. I trudno się z tym nie zgodzić
,,Urodziłem się z sercem ekscentryka.""
Niezwykła książka przebojowego artysty, który odkrywa, że najlepszą wersją siebie stał się wtedy, kiedy nauczył się poddawać.
Historia życia Bono, pełna luźnych historii, prześmiewcza, wnikliwa i pouczająca, jest ułożona - ale nie nazbyt schludnie - wokół czterdziestu piosenek U2.
Artysta dorastał w północnym Dublinie z ojcem katolikiem i matką protestantką, w czasach, kiedy w Irlandii nasilała się przemoc na tle religijnym. Miał czternaście lat gdy stracił matkę i ta bolesna nieobecność zdeterminowała jego późniejsze poszukiwanie rodziny. Dorastał czując się jak przeciętniak, jednak jego życie jest dowodem, że nikt nie jest przeciętny.
Twórczość Bono jest chaotyczna, ale kreatywność nigdy go nie opuszcza... w studiu, na scenie, podczas protestów, w korytarzach Kongresu, czy barze na rogu.
W książce przeczytamy o zmaganiach artysty z własną agresją, co znajduje odbicie w jego tekstach o miłości i unikaniu przemocy, usłyszymy też wyznanie o ,,ego większym od poczucia własnej wartości"".
W ciągu czterech dekad z grupy nastolatków aspirujących do sławy U2 przekształciło się w jeden z najważniejszych zespołów na świecie, a Bono z aktywisty na pół etatu stał się wpływowym działaczem, który walczy o anulowanie długów najbiedniejszych krajów i przekonuje rządy, zwłaszcza rząd Stanów Zjednoczonych, by odpowiedziały na globalny kryzys związany z AIDS.
Bono opisuje, jak rodził się PEPFAR, Prezydencki Awaryjny Plan Pomocy ds. AIDS (President's Emergency Plan for AIDS Relief), wtedy największa w historii medycyny inicjatywa dotycząca ochrony zdrowia, nastawiona na walkę z konkretną chorobą. Pisze też o ,,faktywistach"", czyli działaczach współzałożonej przez niego pozarządowej organizacji ONE, a jej siostrzaną instytucję (RED) opisuje jako ,,narkotyczną furtkę"" do aktywizmu.
Fani U2 dowiedzą się dlaczego, według Bono, U2 wciąż istnieje pomimo dziesięcioleci osobistych zmagań i nieporozumień oraz znajdą klucz do zrozumienia najpopularniejszych i najważniejszych piosenek zespołu.
Książka otwiera drzwi do wewnętrznego życia Bono. Stale nurtującym go tematem jest marnowanie ludzkiego potencjału, tak samo, jak kwestia wiary, którą porównuje do wyłuskiwania ważnych sygnałów ze zgiełku, do ,,cichego głosu"", który najsilniej słyszy w swoim małżeństwie, muzyce i walce przeciwko skrajnej biedzie.
Ale ,,Surrender"" to przede wszystkim historia miłosna, napisana dla żony, którą zaprosił na pierwszą randkę w tym samym tygodniu, gdy zespół miał pierwszą próbę. To Alison Stewart nadaje kierunek każdej ważnej scenie w tej opowieści, przede wszystkim trzeciemu rozdziałowi, w który małżonkowie właśnie wkraczają, mając więcej pytań, niż odpowiedzi dotyczących tego, o co warto walczyć i kiedy się poddać.
Bono, urodzony jako Paul David Hewson, od przeszło czterech dekad, razem z U2 wypełnia stadiony na całym świecie. Zespół sprzedał 170 milionów płyt i zdobył 22 nagrody Grammy oraz wiele innych nagród, w tym Freedom of the City przyznawaną przez miasto Dublin, czy Nagrodę Ambasadora Sumienia Amnesty International (Amnesty International's Ambassadors of Conscience).
Mieszka w Dublinie ze swoją żoną Ali i czwórką dzieci. ,,Surrender"" to jego pierwsza książka.
Kryzys planowania przestrzennego w Polsce narasta od wielu lat. Rezultatem niekontrolowanej urbanizacji i rozlewania się miast jest nierówny dostęp do infrastruktury i podstawowych usług publicznych. Autorka sprawdza, w jaki sposób warszawiacy odczuwają skutki tych deficytów. Rekonstruuje praktyki podejmowane przez mieszkańców wybranych dzielnic, pokazując ich klasowe zróżnicowanie. Książka stanowi źródło informacji na temat społecznych kosztów nierównomiernego rozwoju miasta. Pomaga też zrozumieć oczekiwania społeczne zgłaszane wobec samorządu i państwa jako głównych dostarczycieli usług publicznych.
Na polskim rynku wydawniczym brakowało książki, którą charakteryzowałyby zarazem rygor metodologiczny i zaangażowanie społeczne i która łączyłaby problemy żywiołowości procesów urbanizacji, wyrażone w decyzjach mieszkaniowych gospodarstw domowych, z systematyczną analizą uzyskiwania dostępu do usług publicznych w miejscu zamieszkania
dr hab. Katarzyna Kajdanek, prof. Uniwersytetu Wrocławskiego
Nie ma jednej Warszawy. Czym innym żyje się na Nowym Wilanowie, czym innym na Zawadach, jeszcze czym innym na Starej Ochocie czy na osiedlach Wawra. Justyna Orchowska pokazuje funkcjonowanie tych światów i zderzenia między nimi. Bez wiedzy zawartej w jej książce trudno myśleć o ich pogodzeniu.
dr hab. Maciej Gdula, Uniwersytet Warszawski
Justyna Orchowska, doktor nauk społecznych, socjolożka, pracuje w Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych EUROREG na Uniwersytecie Warszawskim. Jej zainteresowania badawcze obejmują socjologię miasta, partycypację społeczną oraz klasy społeczne i stratyfikację. Od 2014 roku związana z warszawskim trzecim sektorem oraz ruchami miejskimi.
Historia o tym, jak tyczkowatemu dzieciakowi ze Springfield w stanie Wirginia udało się spełnić szalone marzenie. Mimo że dziś Dave Grohl jest znanym na całym świecie rockmanem, pozostał skromnym facetem, który wciąż zachwyca się siłą muzyki i z pokorą przyjmuje sławę. W gawędziarskim stylu - i z ogromnym poczuciem humoru - wspomina swoją pierwszą trasę koncertową z zespołem Scream, opowiada o czasie spędzonym w Nirvanie i tragicznym końcu zespołu, o powstaniu Foo Fighters, kiedy znalazł się na życiowym zakręcie, o graniu z Iggym Popem, występie na ceremonii rozdania Oscarów, tańczeniu z chłopakami z AC/DC, przypadkowym spotkaniu z Little Richardem, a także życiu rodzinnym, zwłaszcza bliskiej relacji z trzema córkami Lista jest długa.Historie Grohla są pełne muzyki. Warto ich posłuchać.
To pozycja, którą każdy miłośnik designu i kolekcjoner ceramiki powinien mieć! Design przełomu dekad lat 50. i 60. XX wieku reklamowano często jako „new look”. Ten wpadający w ucho zwrot stał się hasłem wywoławczym debiutanckiej kolekcji Christiana Diora, do Polski zaś nowe trendy dotarły na krótko przed polityczną „odwilżą” 1956 roku. Niezwykłą rolę w propagowaniu „nowoczesności” i pojęcia „dobrego wzoru” odegrał założony przez Wandę Telakowską Instytut Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie. Ceramiczny design lat 50. i 60. w Polsce to jednak nie tylko projekty powstające w pracowniach Zakładu Ceramiki i Szkła IWP – to ciekawa i dotąd rzadko prezentowana oferta polskich wytwórni porcelany, porcelitu i fajansu. W tej bogato ilustrowanej książce (ponad 200 kolorowych fotografii) znajdują się informacje o historycznych kontekstach rozwoju europejskiego i polskiego wzornictwa i animatorskiej roli IWP. Są też historie i dokonania poszczególnych ośrodków (fabryk w Wałbrzychu, Jaworzynie Śląskiej, Chodzieży, Ćmielowie, Pruszkowie, Tułowicach, Bogucicach, Włocławku, Mirostowicach), wytwórni prywatnych (Steatyt) i zakładów związanych z Cepelią (Kadyny, Bolesławiec, Włocławek, Łysa Góra). Książkę wzbogacają zapisy rozmów z projektantami, wykaz projektów rzeźby figuralnej i biogramy artystów. Barbara Banaś, dr historii sztuki, kustosz Działu Ceramiki i Szkła Współczesnego Muzeum Narodowego we Wrocławiu, adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego; zajmuje się zagadnieniami rzemiosła artystycznego XX wieku i współczesnego designu. Współautorka publikacji poświęconych historii polskiego wzornictwa m.in.: Rzeczy Pospolite. Polskie wyroby 1899–1999 (2001), Poradnik polskiego kolekcjonera (2003), Out of Ordinary (2011); autorka monografii: Krystyna Cybińska (2008), Zbigniew Horbowy (2009), Secesja wrocławska (wspólnie z fotografem Leszkiem Szurkowskim, 2009).
Kraków lat 60., Warszawa lat 70., Londyn lat 80. XIX wieku, miasta i miasteczka Ameryki, metropolie i prowincja Stanów Zjednoczonych. Każdy z tych ośrodków i wiele innych, tutaj niewymienionych, z własnym DNA – świadomą bądź intuicyjną polityką kulturalną, historyczną i ekonomiczną, z własną cenzurą, włodarzami, kreatorami przestrzeni społecznej i towarzyskiej – miały swój udział w decyzjach i wyborach Modrzejewskiej na różnych płaszczyznach. Stosowane przez badaczy metody dotyczące szeroko pojętego społecznego kontekstu badanej postaci, oparte na analizie subiektywnych samoświadectw, dokumentów osobistych, stojących nierzadko, jak w przypadku badania plotki środowiskowej, na granicy storytellingu, analizy prasoznawczej czy ikonograficznej, tworzą szerokie tło historyczne działalności aktorki.
Słynny śląski familok - czym jest? Kto i dla kogo go zbudował? Kto w nim mieszka? Widok ceglanego domu wielorodzinnego to jedno z pierwszych skojarzeń, dotyczących przemysłowego Górnego Śląska. Ale czy na pewno słuszne? Poznajmy świat robotniczych osiedli budowanych w XIX i XX wieku - ich historię, wygląd, architekturę i mieszkańców. Oprócz typowego familoka i ceglanych kamienic, tworzących całe miejskie kwartały, dostrzeżemy także inne budynki - domy o śnieżnobiałych ścianach ulokowane w ogrodach - przywołujące krajobraz sielskiej wsi. Odkryjmy, czym jest "patronackie osiedle robotnicze", a także kim jest ów "patron", który dbał, by na terenie osiedla stworzyć mikroświat. W tej przestrzeni robotnik rodził się, uczył, pracował, spędzał niemal całe swoje życie, mając w pobliżu wszystko co potrzebne.W ciągu ostatnich 200 lat na terenie Górnego Śląska powstało ponad 200 patronackich osiedli i kolonii robotniczych, a znaczna część z nich już nie istnieje bądź zachowała się tylko częściowo. W tej książce opisano wybrane osiedla w Boruszowicach, Bytomiu, Chorzowie, Gliwicach, Katowicach, Knurowie, Rudzie Śląskiej, Siemianowicach, Świętochłowicach, Tarnowskich Górach i Zabrzu. Dla mieszkańców tych osiedli i kolonii ta bogato ilustrowana publikacja może stać się pretekstem do wspomnień oraz do zachowania pamięci o miejscach, które powoli znikają z miejskiego krajobrazu. Dla czytelników spoza regionu będzie impulsem do odkrywania nowych odmiennych przestrzeni.Autor, korzystając z bogatych zbiorów archiwów, muzeów i bibliotek, informacje o historii osiedli, ich architekturze i aktualnym stanie wzbogacił licznymi, mapami, rycinami, pocztówkami oraz archiwalnymi zdjęciami.
W 1936 roku Ernst Neufert opublikował w Niemczech pierwsze wydanie swojego przełomowego wówczas, a dziś już klasycznego, dzieła Bauentwurfslehre (Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego). Od tego czasu w ojczyźnie autora na bieżąco aktualizowano zawartą w książce wiedzę, wydając kolejną wersję podręcznika średnio co dwa lata. W Polsce książka ukazała się po raz pierwszy w 1980 roku, w 2022 publikujemy ją już po raz piąty.Podręcznik z każdą kolejną wersją zyskiwał na objętości - bogatszy o uwspółcześnione treści i zupełnie nowe tematy, które są odpowiedzią na osiągnięcia, trendy oraz potrzeby architektury i technologii budowlanych.W obecnie publikowanym w języku polskim wydaniu warto zwrócić uwagę na treści w znaczy sposób poszerzone, uzupełnione, zaktualizowane lub zupełnie nowe w porównaniu z poprzednią edycją. Są to między innymi zagadnienia:związane z projektowaniem uniwersalnym, które uwzględnia przede wszystkim potrzeby osób ze szczególnymi potrzebami (projektowanie bez barier);dotyczące projektowania architektury mieszkaniowej zarówno wielo-, jak i jednorodzinnej (znaczna liczba nowych przykładów i realizacji referencyjnych);odnoszące się do projektowania miejsc zgromadzeń, hoteli, szkół, placów zabaw, muzeów, świątyń i obiektów przemysłowych (nowe wytyczne zostały zmienione zgodnie ze współczesnymi wytycznymi i tendencjami projektowymi);opisujące planowanie i kierowanie budową;światła dziennego i sztucznego w architekturze;architektury kontenerowej.
Magdalena Abakanowicz (1930–2017) to rzeźbiarka, twórczyni tkaniny artystycznej i jedna z najbardziej znanych w świecie polskich artystek, która zrewolucjonizowała wykorzystywanie tkanych form w sztuce. W połowie lat sześćdziesiątych przekształciła skromny sizalowy materiał w monumentalne wiszące formy, znane jako abakany, które urzekły publiczność i przyniosły jej międzynarodową sławę. W latach siedemdziesiątych łączyła je w rozległe organiczne instalacje — environmenty, czasami dodając do nich liny. Przesiąknięte znaczeniami instalacje stanowiły przestrzeń, którą można było kontemplować, doświadczać i zanurzać się w nią.
Ta książka pokazuje wyjątkowy charakter tych awangardowych dzieł i przenosi czytelnika do świata wyobraźni artystki. Zagłębiając się w mniej znane konteksty świata sztuki, z którego wyłoniła siętwórczość Abakanowicz, i opowiadając o innych aspektach niezwykłej, sześćdziesięcioletniej kariery artystki, ujawnia wpływ, jaki wywarła na rzeźbę przestrzenną, jak również głębokie osobiste zainteresowanie Abakanowicz zjawiskami ze świata natury i kultury. Ukazuje abakany w zupełnie nowym świetle oraz celebruje kunszt i żarliwość tej niezwykłej artystki. Książka została wydana we współpracy z Tate, najsłynniejszą siecią brytyjskich galerii sztuki, z okazji wystawy Magdaleny Abakanowicz w Tate Modern.
Publikacja jest obszerną prezentacją działalności Oddziału Grobów Wojennych KGA w Krakowie. Opowiada o aktywności KGA w kontekście historii Galicji z okresu I wojny światowej, ale przede wszystkim przedstawia sylwetki tworzących dla KGA artystów.
Oddział funkcjonował w latach 1915–1918, zajmował się między innymi porządkowaniem pól bitewnych oraz budową cmentarzy na obszarze Galicji Zachodniej. Współpracowało z nim ponad 40 artystów – architektów, malarzy, rzeźbiarzy, grafików i fotografów z różnych krajów monarchii.
Wprowadzeniem do opowieści o KGA jest tekst dr. Kamila Ruszały, prezentujący wojenne losy Galicji. Ruszała pisze o tułaczce ludności cywilnej i lęku, który budziła armia rosyjska, ale także o tym, skąd wziął się pomysł tworzenia cmentarzy wojennych, przekształcony później w ogromny projekt imperialny.
Drugi esej, autorstwa dr Beaty Nykiel, szczegółowo opisuje strukturę KGA, zasady działania i genezę powstania Oddziału. Przedstawia sylwetki stojących na jego czele osób, w szczególności Rudolfa Brocha i Hansa Hauptmanna. Nykiel osadza historię powstawania zespołu galicyjskich cmentarzy wojennych w szerszym kontekście austro-węgierskiej propagandy i polityki historycznej.
W ostatnim tekście Partridge przybliża biografie współpracujących z KGA artystów. Autorka przypomina wystawy, na których prezentowane były ich prace i opisuje powojenne losy dzieł. Opisuje osiągnięcia twórców znanych , jak Dušan Jurkovič, Henryk Uziembło, Jan Szczepkowski i Alfons Karpiński. Przywraca także pamięć o artystach zapomnianych, których wojenne dokonania zostały częściowo odkryte i opisane w ostatnim dziesięcioleciu. Do tej grupy należą między innymi Hans Mayr, Gustav Ludwig, Heinrich Scholz, Adolf Kašpar, Robert Pochop czy Franz Poledne.
Część tekstową uzupełniają ilustracje. Są to reprodukcje szkiców, akwareli, gwaszy, a także zdjęcia wybranych przykładów sztuki medalierskiej. Tematyka prac to życie koszarowe, pola bitew, miejsca tymczasowych pochówków oraz sceny rodzajowe i widoki Krakowa.
„W wyzwolonej zachodniej części prowincji, usianej tysiącami grobów żołnierskich, rozpoczęto dzieło tworzenia cmentarzy wojennych jako projektu na miarę imperium Habsburgów. W ten sposób Galicja stała się teatrem przemyślanej i znakomicie zorganizowanej narracji o działaniach wojennych, pełnym wymownych pomników żołnierzy, które swoją świeżością i rozmachem kontrastowały nierzadko z ruinami wojennymi.” (Kamil Ruszała)
Biografia światowej sławy rzeźbiarza.Autorka śledzi losy osobiste i artystyczne najsłynniejszego polskiego rzeźbiarza, poczynając od narodzin w 1944 roku w niemieckim Oederan, dokąd jego matka została wywieziona na roboty przymusowe, przez dramatyczne dzieciństwo i lata młodzieńcze, w tym studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Tadeusza Kantora, czas spędzony w Paryżu, który okazał się przełomowy i wiązał się nie tylko z ciężką pracą, ale i przyniósł pierwsze wystawy i sukcesy, aż po włoski okres w życiu Mitoraja - w najważniejszym dla niego miejscu z wyboru, miasteczku Pietrasanta w Toskanii. Malowany przez Stabro obraz dopełnia wzruszający opis śmierci rzeźbiarza w roku 2014 w Prowansji.Agnieszka Stabro podążyła śladami Igora Mitoraja, by w miejscach, które były znaczące w jego życiu, szukać odpowiedzi na pytania o źródła rzeźbiarskiego geniuszu. Aby uzupełnić narrację, przeprowadziła rozmowy z osobami, które znały Igora nie tylko zawodowo, ale też prywatnie. Wyjątkowość tej biografii kryje się w podejściu autorki do jej bohatera - Stabro kreśli bardzo osobisty portret artysty: ważne dla niej jest nie tylko to, jak wielkim był twórcą, lecz i to, że za maską geniuszu krył się ciepły, dobry człowiek, którego łączyła bardzo bliska więź z matką i przyjaciółmi.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
