W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Kompozycja w sztuce cyfrowej odsłania tajniki komponowania i kadrowania obrazu. Książka w przystępny sposób pokazuje jak na podstawie tradycyjnych wzorców stosowanych od wieków stworzyć nowoczesny, interesujący przekaz.To doskonała pozycja zarówno dla grafików projektujących dla branży gier komputerowych jak i dla każdego, kto pasjonuje się fotografią, komiksem czy nagrywaniem filmów.
Tamara, siostra wulkanu to oparta na faktach powieść o życiu wybitnej polskiej malarki Tamary Łempickiej. Jest kontynuacją jej losów ukazanych w powieści „Ja, Tamara”, która została wydana w 2020 r. W pierwszym tomie czytelnik śledził jej tragiczne losy w Rosji w czasie Rewolucji Październikowej, potem jej oszałamiającą karierę artystyczną w Paryżu w latach 20-30 XX wieku. Jej przyjaźnie z wybitnymi osobistościami w przedwojennej Europie - od książąt i markizów po Coco Chanel, Ernesta Hemingway’a czy Picassa.. Pierwszy tom kończył się wiosną 1939 r., gdy na parę miesięcy przed wybuchem 2 wojny światowej Tamara Łempicka wkracza wraz ze swym drugim mężem, węgierskim baronem Raoulem Kuffnerem na pokład transatlantyku wywożącego ich do Ameryki. Ameryka nie złożyła jednak hołdu paryskiej sławie, ma już własnych idoli malarstwa abstrakcyjnego, jak Jackson Pollock czy Mac Rothko. Łempicka, nazywana drwiąco „baronową z pędzlem” łykać musi ironiczne recenzje z nielicznych wystaw, na temat swego „staroświeckiego malarstwa”. Rozgoryczona opuszcza Nowy Jork aby w 1940 r. zamieszkać wraz z mężem w Hollywood, co jest jej kolejnym błędem. Spragniona rozgłosu, obwieszona biżuterią staje się uosobieniem luksusu i odrzucana jest przez wpływową cyganerię. Podróż do zrujnowanej po wojnie Europy wpędza Tamarę w depresję. Europa przestała być jej domem, jednak takim domem nie stała się też nigdy Ameryka. Ostatecznie decyduje się porzucić USA i zamieszkać w Cuernavaca, pod wulkanem El Popo w Meksyku, gdzie przyjacielem jej ostatnich lat staje się młody rzeźbiarz meksykański, występujący w powieści pod imieniem Pablo. Łempicka szczęśliwie zdołała dożyć dni, gdy na parę lat przed śmiercią zostanie ponownie odkryta w Paryżu przez grupkę młodych zafascynowanych jej malarstwem absolwentów sztuk pięknych. Zorganizowana przez nich jej wystawa w Galerie Luxembourg w 1973 r. staje się międzynarodową sensacją.
Temat snu do polskiej sztuki nagrobnej wprowadził Berrecci w pomniku dziecięcym zamówionym w roku 1525. Wnet inni rodzice zaczęli tak upamiętniać przedwcześnie zmarłych. Zbliżone ujęcia powracają też w kilku zaprojektowanych przez Włocha wizerunkach osób dorosłych, jak Zygmunt Stary, które zainicjowały długotrwały popyt na typ kompozycji zwany sansovinowskim. Liczba takich figur wyróżnia nowożytną sztukę sepulkralną Rzeczypospolitej na tle Europy. Ta część twórczości artysty została omówiona na podstawie systematycznych studiów nad kształtem rzeźb oraz licznych nieuwzględnionych dotąd źródeł wizualnych i pisanych. Autor wydobywa oryginalność i klasę artystyczną posągów, dotąd niekiedy niedocenianą, a także weryfikuje domysły o neoplatońskim wydźwięku poruszonych postaci. Dowodzi, że zgodnie z nauką Kościoła dzieła te wyrażają nadzieję na zmartwychwstanie. O sukcesie artysty świadczy przegląd ponad stu przykładów z różnych regionów Rzeczypospolitej i krain sąsiednich, których twórcy nawiązywali do Berrecciego. Marcin Fabiański (ur. 1956) - profesor historii sztuki nowożytnej w Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1997-2020 również wicedyrektor Zamku Królewskiego na Wawelu. Specjalizuje się w renesansowej sztuce włoskiej i kulturze Krakowa tego okresu. Obok artykułów w międzynarodowych periodykach naukowych do jego najważniejszych publikacji należą książki: Correggio and Sacra Conversazione (1994), Correggio. Le mitologie d'amore (2000), Złoty Kraków (2010), Zamek króla Zygmunta I na Wawelu. Architektura - dekoracja architektoniczna - funkcje (2017), Wokół wawelskiego dworu Jagiellonów. Cztery studia o sztuce renesansowej (2020), Nagrobek biskupa Jana Konarskiego w katedrze na Wawelu (2020).
Whitney Houston i Robyn Crawford poznały się jako nastolatki i spędziły razem dwadzieścia dwa lata. W tym czasie Whitney została globalną supergwiazdą. Biła kolejne rekordy popularności jako wokalistka, przyciągała do kin tłumy jako aktorka i zawładnęła wyobraźnią całego pokolenia. Robyn towarzyszyła jej na każdym etapie tej podróży.Ich relacja zaczęła się od fascynacji i przyjaźni, ale szybko przerodziła się w intymny związek dwóch bezgranicznie oddanych sobie kobiet. W amerykańskim showbiznesie lat 80. XX wieku takie uczucie wciąż stanowiło nienaruszalne tabu. Sama Whitney wiedziała, że plotki dotyczące orientacji seksualnej mogą przyćmić nawet najbardziej spektakularną karierę. Zwłaszcza kobiecą. Przez całe życie stanowczo więc im zaprzeczała, odsuwając Robyn coraz dalej i jednocześnie nie pozwalając jej nigdy do końca odejść.Ta historia to opowieść o lojalności i zaufaniu - o dwóch dziewczynach, które zawarły pakt, by nawzajem się chronić i wspierać. Ale to również opowieść o manipulacji, kontroli, głodzie władzy, kwestiach rasowych, uzależnieniu i presji, jaką przemysł rozrywkowy wywiera na kobiety. Ponad wszystko jest to jednak opowieść o trwałej przyjaźni.
"Rób, co chcesz" opowiada historię czterdziestoletniej kariery Bad Religion, zaczynając od momentu, kiedy czterech nastolatków spotkało się w garażu w San Fernando Valley, aż do czasów współczesnych, gdy ich punkrockowa kapela występuje w roli głównej gwiazdy na największych festiwalach muzycznych na całym świecie. Głównymi narratorami książki są cztery niepowtarzalne osobowości tworzące Bad Religion: Greg Graffin, który w wieku kilkunastu lat został ikoną punk rocka w Los Angeles, Brett Gurewitz, nastolatek, który rzucił szkołę i założył niezależną wytwórnię płytową Epitaph Records, z czasem stając się magnatem przemysłu muzycznego, Jay Bentley, surfer i skater, który zyskał uznanie fanów po części swoją grą na basie, a po części swoimi ekscesami na scenie i poza nią, i wreszcie Brian Baker, założyciel legendarnego Minor Threat, który do Bad Religion dołączył w 1994 roku i wniósł do tej opowieści świeże spojrzenie na historię zespołu. Za pomocą unikalnego brzmienia i zmuszających do myślenia tekstów Bad Religion przygotowali grunt pod eksplozję popularności punk rocka w latach dziewięćdziesiątych i przetarli drogę do szerszej publiczności takim zespołom jak NOFX, The Offspring, Rancid czy Green Day. Uprawomocniając równocześnie bunt i refl eksję intelektualną, konsekwentnie niosą swój przekaz w świat od czterdziestu lat. Muzyka to punk rock, ale przesłanie zespołu jest uniwersalne, a teksty ciągle zyskują na aktualności. BAD RELIGION powstali w Los Angeles w 1980 roku i znajdują się w czołówce najważniejszych zespołów punkrockowych wszechczasów. Wydali siedemnaście albumów, sprzedanych łącznie w ponad pięciu milionach egzemplarzy, a ich koncerty regularnie wyprzedają się na całym świecie. JIM RULAND od początku lat 90-tych pisze do punkrockowych zinów, takich jak "Flipside", i regularnie publikuje w "Razorcake", amerykańskim niezależnym non-profitowym fanzinie muzycznym. Jest współautorem książki "My Damage", napisanej razem z Keithem Morrisem, założycielem i wokalistą zespołów Black Flag, Circle Jerks i OFF!
Niniejszy skrypt powstał na podstawie notatek do wykładów i ćwiczeń audytoryjnych z teorii sterowania, teorii optymalizacji i wprowadzenia do sterowania układami o parametrach rozłożonych (podstaw sterowania w przestrzeniach Hilberta), które autor prowadził na różnych kierunkach kształcenia studiów podstawowych i doktoranckich. Notatki te były rozwijane i publikowane w latach 20052020 na stronie internetowej autora w eksperymentalnej technologii XML/MathML. Nacisk położony jest na ścisłość prezentacji tematyki. Pomimo to zakres materiału jest porównywalny ze zbiorami zadań i problemów znanych z podobnych publikacji zagranicznych. Monografia stanowi istotny wkład do metodologii rozwiązywania problemów i zadań z zakresu teorii sterownia i optymalizacji. Autor konsekwentnie stosuje zaawansowany aparat algebry liniowej i analizy funkcjonalnej oraz dba o ścisłość wywodów i różnorodność zagadnień.
Stanisław Moniuszko (18191872) kompozytor, dyrygent, pedagog, twórca słynnej Halki, Strasznego dworu i Hrabiny oraz blisko trzystu pieśni zawartych w Śpiewnikach domowych. Jego twórczość operowa i pieśniarska ma ogromną wagę dla muzyki polskiej i umuzykalniania polskiego społeczeństwa. Lecz nie są to jedyne wybitne jego utwory. Mniej znana muzyka kantatowa, religijna czy fortepianowa wciąż czeka na wyjście z niesprawiedliwego cienia jego słynniejszych dzieł. Spojrzenie Ignacego Zalewskiego na postać Moniuszki odkrywa w sposób pozbawiony patosu i zastałych etykiet czy uprzedzeń ciekawego człowieka i interesującego kompozytora. Autor przenosi go z niedostępnego cokołu ojca opery narodowej na grunt codziennego życia, kreśląc jego przekonujący portret m.in. przy pomocy listów i tekstów z epoki. Wsłuchuje się także w głosy najnowszych biografów, niuansujących sylwetkę kompozytora.
Nikifor (Epifaniusz Drowniak) to jeden z najbardziej fascynujących artystów sztuki europejskiej XX wieku, samouk, półanalfabeta - postać tajemnicza i kontrowersyjna.Znaczną część swojego życia spędził w skrajnej nędzy, aby pod koniec dostąpić zaszczytu wystawiania swoich obrazów w prestiżowych galeriach na całym świecie, w zyskując międzynarodową sławę.Album stanowi wybór najlepszych prac słynnego malarza prymitywisty z całego okresu twórczości. Znalazło się w nim ponad 50 kolorowych reprodukcji obrazów Nikifora. Całość uzupełnia wstęp Zbigniewa Wolanina, znawcy twórczości krynickiego Matejki, kierownika Muzeum Nikifora w Krynicy.
Katalog wystawy Mariola Przyjemska. Kosumpcja, konstrukcja i melancholia jest efektem pracy z powstającym na przestrzeni czterech dekad zbiorem obrazów, fotografii i filmów artystki. Redaktorki i kuratorki wystawy: Ewa Majewska i Ewa Opałka przypominają najważniejsze cykle prac Przyjemskiej, proponują różne perspektywy badawcze zapraszając do współpracy badaczki sztuki kobiet: profesor Izabelę Kowalczyk, Camilę McHugh i Dorotę Jagodę Michalską. Ujęty w atrakcyjną oprawę graficzną projektu Jakuba de Barbaro nawiązującą do pism life-stylowych katalog ujmuje również kalendarium życia i twórczości artystki.
Polsko-angielski album towarzyszący wystawie (od 31 marca) "Od Baku po Paryż. Fotograficzne przygody Witolda Marczewskiego", w którym znaleźć można wybór ze zdjęć prezentowanych na wystawie. Autorki albumu i kuratorki wystawy - Anna Brzezińska i Barbara Galus-Roszuk - prezentują w nim esencję z ogromnej spuścizny polskiego inżyniera elektryka i wielkiego pasjonata fotografii - Witolda Marczewskiego. Od czasu, kiedy Witold Marczewski zaczął fotografować, minęło ponad 100 lat. Podróżował po świecie ze swoim dużym, nieporęcznym aparatem, z pasją, i talentem, które predestynują go do miana zawodowego fotografa, utrwalał tamten świat" - piszą kuratorki we wstępie do albumu. Od pól naftowych w azerbejdżańskim Baku, przez Stambuł, Grecję, Francję, Włochy aż po polskie wsie i miasta - Lublin, Puławy, Kazimierz nad Wisłą, Warszawę... Wszędzie zabierał ze sobą - prawdopodobnie nie jeden - aparat fotograficzny. Jak doszło do tego, że w fotografii się zakochał? Tego nie wiemy. Była to jednak miłość na tyle silna, by pozostały po niej tysiące klisz i szklanych negatywów. W albumie znalazły się fotografie krajobrazów, architektury, czy wręcz reporterskie ujęcia dokumentujące wydarzenia historyczne (na przykład tragiczne wydarzenia w trakcie konfliktu ormiańsko-azerskiego), życie codzienne mieszkańców odwiedzanych krajów i ich portrety. Wśród fotografii znalazły się też migawki z życia rodziny Marczewskich oraz fotografie studyjne.
Publikacja Szyja. Awangarda i alkohol opowiada o losach polskiej sztuki powojennej z przyziemnej perspektywy; nie przez pryzmat wielkich idei artystycznych, ważnych dzieł, wydarzeń czy nurtów, lecz przez bliższe spojrzenie na rolę alkoholu w tworzeniu sztuki i w życiu artystów. Swoimi doświadczeniami w rozmowach z Łukaszem Gorczycą oraz Łukaszem Rondudą podzielili się artyści: Wojciech Bąkowski, Krzysztof Bednarski, Jerzy Bereś, Rafał Bujnowski, Oskar Dawicki, Edward Dwurnik, Paweł Jarodzki, Leszek Knaflewski, Józef Robakowski, Adam Rzepecki, Wilhelm Sasnal, Marek Sobczyk, Zbigniew Warpechowski i Ryszard Waśko. Fragment wywiadu z Wilhelmem Sasnalem dostępny jest do przeczytania na portalu dwutygo?dnik.com
Franciszek Brodniewicz, Aleksander Żabczyński, Adam Brodzisz, Zbigniew Rakowiecki, Witold Zacharewicz To do nich wzdychały wielbicielki przedwojennego kina i z zazdrością patrzyły na ich filmowe partnerki, marząc, by pewnego dnia znaleźć się na ich miejscu.Amanci filmowi II Rzeczypospolitej doskonale wiedzieli, jak kreować swój wizerunek, aby stale pojawiać się na łamach prasy i cieszyć się nieustannym zainteresowaniem publiczności. Wybuch II wojny światowej przerwał ich błyskotliwe kariery, lecz pamięć o nich pozostała żywa, a filmy z ich udziałem nadal cieszą się sporym zainteresowaniem.Kim byli aktorzy przedwojennego kina? W jakich okolicznościach pojawili się na wielkim ekranie? Czy prywatnie byli równie czarujący jak w filmach, w których grali? Jak potoczyły się ich powojenne losy?Na podstawie dokumentów, wywiadów prasowych i wspomnień Marek Teler przypomina życiorysy piętnastu przedwojennych elegantów, którzy zawojowali świat filmu. Opisuje zarówno tych występujących na ekranie przez wiele lat, jak i tych, którym wybuch II wojny światowej nie pozwolił w pełni rozwinąć skrzydeł. I jak to zwykle bywa, okazuje się, że najciekawszy scenariusz napisało im prawdziwe życie.
"Elegancja to jedyne piękno, które nigdy nie przemija.Moim największym zwycięstwem było to, że nauczyłam się przebywać sama z sobą i zaakceptowałam swoje wady."Audrey HepburnAudrey Hepburn to niezrównana ikona wdzięku i elegancji. W historii kina zapisała się jako jedna z najbardziej uwielbianych gwiazd. Łagodnym uśmiechem i niepowtarzalnym stylem potrafiła uwieść tłumy. Karierę rozpoczęła w szkole baletowej i stała się jedną z największych gwiazd Hollywood, uhonorowaną najbardziej prestiżowymi nagrodami.Poznaj jej fascynujące życie i styl, który w wyjątkowy sposób wpłynął na popkulturę oraz szczegóły jej udziału w akcjach humanitarnych, dzięki którym pod koniec życia niosła pomoc dzieciom na całym świecie. Zobacz piękne fotografie ukazujące ponadczasowy styl legendarnej gwiazdy "Rzymskich wakacji", "Sabriny", "Śniadania u Tiffany'ego" i "My Fair Lady"."Nie istnieje na świecie kobieta, która nie marzy, żeby być podobną do Audrey Hepburn.", Hubert de Givenchy
Secesja, Jugendstil, art nouveau, styl nowoczesny to najczęstsze, chociaż nie jedyne, określenia dla nowoczesnego ruchu artystycznego, który zdominował kulturę wizualną przełomu XIX i XX wieku. Jego twórcy szukali inspiracji w otaczającym świecie, dlatego ich sztuka jest przepełniona pięknymi, swobodnie wijącymi się liniami, przedstawieniami roślin i zwierząt, zmysłowymi wizerunkami kobiet i kształtami geometrycznymi. Powstałe w tej tendencji dzieła zachwycają do dziś.W albumie Secesja, bogato ilustrowanym kompendium wiedzy o tej epoce, scharakteryzowano nurt i jego tło historyczne, najwybitniejszych twórców, zróżnicowanie geograficzne oraz wszelkie dziedziny życia, w jakich styl się objawił.Autorem tekstu jest Bartłomiej Gutowski, historyk sztuki, który specjalizuje się w sztuce i architekturze secesji, a także sztuce cmentarnej XIX i XX wieku. W obszarze jego zainteresowań jest również problematyka utopii miejskich oraz zagadnienia związane ze sztuką po 1945 roku.
Nowy język plastyczny, jakim było art déco, powstał na skutek zmęczenia ograniczeniami i restrykcjami okresu wojennego. Artyści odczuwali potrzebę tworzenia opartego na dekoracyjności oraz bogactwie wzorów i materiałów. Ich twórczość łączyła pewne cechy tradycji z innowacjami inżynieryjnymi ery maszyn. Prezentowany album to bogato ilustrowana opowieść o świecie lat dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Obecny wówczas styl art déco rozwinął się przede wszystkim w obrębie sztuk wizualnych: w architekturze, rzeźbie, malarstwie, grafice użytkowej i rzemiośle artystycznym.
Yan Michalski, „wielkie nazwisko kultury brazylijskiej”, urodzony w 1931 roku w Częstochowie jako Jan Majzner, w Brazylii stał się jednym z najważniejszych krytyków teatralnych XX wieku. W czasach dyktatury wojskowej krytycznie przyglądał się interwencjom organów władzy w brazylijską produkcję artystyczną. Nigdy nie zabrakło mu odwagi, by głośno mówić o nadużyciach ze strony aparatu cenzury.
Polskę opuścił po drugiej wojnie światowej, podczas której stracił całą najbliższą rodzinę. Po przybyciu do Rio de Janeiro o swoim dzieciństwie mówił mało i niechętnie. W jednym z wywiadów na pytanie dziennikarza dotyczące jego wojennych losów Yan odpowiedział zwięźle: „Moje dzieciństwo było podobne do tego opisanego przez Annę Frank”. Również od najbliższych mu przyjaciół i współpracowników można do dziś usłyszeć co najwyżej jedno krótkie zdanie: „Yan musiał ukrywać się w szafie”. Dopiero niedawne odkrycie korespondencji wysyłanej z częstochowskiego getta przez jego matkę pozwala zapoznać się z okresem jego dzieciństwa. Historia wojennych losów Yana, odkryta trzydzieści lat po jego śmierci, daje nowe spojrzenie na jego brazylijską twórczość.
Publikacji dotyczących ceramiki nie ma zbyt wiele i na ogół ich tematyka zostaje zawężona do danego rodzaju ceramiki pozostającego w zbiorach konkretnego muzeum. Natomiast jeśli dotyczą one dużego zakresu czasu i rozległego obszaru, to najczęściej mają charakter encyklopedyczny.W porównaniu z nimi monografia autorstwa Agnieszki Gubernat i Magdaleny Zarzeckiej-Napierały jest zupełnie inna z jednej strony stanowi rodzaj kompendium historycznego zbierającego w skrótowej formie najważniejsze fakty z niezwykle długiej i bogatej historii materiałów ceramicznych oraz sposobów ich wykorzystania w różnych dziedzinach aktywności ludzkiej, a z drugiej jest barwną podróżą po epokach, kulturach, stylach i technikach dekoracji.Historię ceramiki autorki przedstawiły na przestrzeni wielu epok oraz rozległego terytorium licznych ziem i krajów, wraz z ich przenikającymi się wpływami, inspiracjami, powiązaniami i kontekstami. Praca opisuje ceramikę od pierwszych nieporadnych wytworów do szczytowego osiągnięcia, jakim było wynalezienie porcelany twardej, a także jej dalszy wspaniały rozwój, w tym zarówno technik wytwarzania, jak i technik zdobniczych.Opracowanie nie ogranicza się do podania nagich faktów, nie ma charakteru encyklopedycznego, to żywa opowieść archeologa, historyka sztuki, znawcy ceramiki tak dalekowschodniej, jak i europejskiej, a także specjalisty w dziedzinie materiałów budowlanych który proponuje czytelnikowi spojrzenie na historię i wykorzystanie materiałów ceramicznych w szeroki sposób, ukazuje ich znaczenie w przeszłości (rozwój technologii, ewolucja idei) oraz we współczesnej nauce (datowanie warstw archeologicznych), a także w wielu dziedzinach życia i działalności człowieka od religii, przez budownictwo, sztukę dekoracyjną i użytkową po nowoczesny przemysł. Swoją opowieść snuje ze swadą, nierzadko okraszając ją anegdotami, które towarzyszyły rozwojowi tej wspaniałej dziedziny nauki i sztuki. Przystępny język i ciągłość narracji sprawiają, że pracę czyta się naprawdę doskonale.Na szczególną uwagę zasługuje dokumentacja ilustracyjna. Znakomicie dobrane, liczne i piękne fotografie omawianych wyrobów ceramicznych świetnie pracę ubogacają, dobrze wpisują się w narrację i sprawiają, że jest ona dla czytelnika niezwykle interesująca zarówno od strony merytorycznej, opisowej, jak i wizualnej.To wydawnictwo ze wszech miar potrzebne i ciekawe nie tylko dla studentów kierunków materiałowych, ale również dla osób, które zaczynają się interesować ceramiką lub chcą sobie przypomnieć najważniejsze fakty z jej historii, oraz wszystkich choć trochę interesujących się przeszłością. Zamiast poszukiwać informacji w wielu książkach, nierzadko w suchym encyklopedycznym wydaniu, otrzymają je skondensowane w jednej publikacji napisanej przystępnie i bardzo ciekawie.
Krakowska Książka Miesiąca - styczeń 2021
Kaja ? ktokolwiek orientuje się choćby odrobinę w świecie symfonii, suit i koncertów, wie, o kogo chodzi. Kaja Danczowska, wybitna skrzypaczka, gwiazda polskiej wiolinistyki, laureatka międzynarodowych konkursów. Nagrywała płyty, koncertowała na całym świecie, występowała w radiu i telewizji. A jaka jest naprawdę ? tego nadal nie wie nikt… Jej życie prywatne zawsze było tajemnicą, splotem niedomówień i domysłów. W rodzinnym Krakowie, dokąd ? uparcie i niezmiennie ? wracała traktowano ją najpierw jak maskotkę z przyklejoną etykietką „cudowne dziecko”, potem gwiazdę, a z czasem wtopiła się naturalnie w kolorowy krajobraz miasta, rozmyła w wibrującym tłumie.
Książka przedstawia drogę Kai do sławy, jej spektakularne sukcesy i ciężką, morderczą pracę, uchyla też rąbka wielkiej tajemnicy prywatności. Fragmenty bogatej i barwnej korespondencji Kai są dokumentalnym rarytasem dla muzyków, odsłaniającym kulisy i cenę sukcesu, ale też ? obrazem życia muzycznego drugiej połowy XX wieku. Kaja. Biografia Kai Danczowskiej to barwna opowieść o życiu radosnej dziewczyny, która z pełną świadomością, mimo trudności i niełatwych wyborów, poświęciła życie muzyce.
Katarzyna Marczak – klarnecistka, teoretyczka muzyki, dziennikarka. W 2009 roku obroniła doktorat (DMA in Clarinet Performance) na University of British Columbia w Vancouver (Kanada). Autorka artykułów o tematyce muzyczno-publicystycznej w czasopismach i książeczkach CD oraz pozycji Eugenia Umińska – dama wiolinistyki we wspomnieniach Kai Danczowskiej, wydanej w 2019 roku przez Akademię Muzyczną w Krakowie. Zajmowała się muzyką współczesną i kameralistyką, prowadziła Centrum Muzyki i Muzykoterapii „Gaia” oferujące zajęcia muzyczne dla dzieci i niemowląt. Interesują ją ludzie i ich historie, zwłaszcza w kontekście sztuki. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Dante Rossetti to jeden z założycieli Bractwa Prerafaelitów, które swoją twórczość wzorowało na sztuce wczesnego włoskiego renesansu. Rossetti doskonale odzwierciedlił założenia bractwa we wspaniałych obrazach Oblubienica oraz Sen na jawie. Twórczość artysty charakteryzuje zachwyt nad kobiecym pięknem, co w pełni uwidoczniło się kiedy poznał swoją pierwszą modelkę i przyszłą żonę Elisabeth Siddal. Artysta stworzył wiele przedstawień niezwykłej urody kobiet pełnych tajemniczości, erotyzmu i melancholii, np. Beata Beatrix. Obrazy Rossettiego wyróżnia także niezwykła kolorystyka, dekoracyjność oraz niesamowita precyzja, jak Prozerpina, jedno z bardziej znanych płócien artysty.
Książka dotyczy uwikłań współczesnej sztuki wynikających z kondycji późnej nowoczesności. Broni tezy, że sztuka współczesna, wciągana w gry obronne z nowoczesną apokalipsą, które prowadzą do jej ekonomicznej, politycznej, ideologicznej funkcjonalizacji i swego rodzaju pauperyzacji, kryje w sobie jednak silny potencjał niezależności i dystansu wobec fikcji konstruowanych przez nowoczesną kulturę.
Ma nietypową formę „żywego”, otwartego pod względem formalnym dialogu filozoficzno-artystycznego. Jego uczestnicy – Iwona Lorenc, filozofka, i jej rozmówca, filozofujący artysta Sławomir Marzec – omawiają na przykładzie wybranych praktyk artystycznych strategie artystyczne i problemy filozoficzne, które kształtują pole dzisiejszej sztuki. Miejscami ze sobą polemizując, miejscami wzajemnie się uzupełniając, analizują wnikliwie zjawiska w sztuce najnowszej i przez odniesienie ich do filozoficznych kontekstów interpretacyjnych ukazują szerokie spektrum tematów. Zachowując należną dbałość o warsztat naukowy, wychodzą poza tradycyjne „traktatowo-monologowe” formy wypowiedzi filozoficznej, aby uatrakcyjnić lekturę i ułatwić odbiór książki szerszym kręgom czytelników zainteresowanych zarówno sztuką, jak i humanistyką.
******
On Art on the Titanic. Talks with Sławomir Marzec
The book explores the entanglements of modern art resulting from the condition of late postmodernism. It is written in the form of a “lively”, formally open, philosophical and artistic dialogue, whose participants – a philosopher and a philosophizing artist – draw on selected examples of artistic practices to discuss the artistic strategies and philosophical problems which shape the field of today’s art. They analyze in depth a number of phenomena in modern art, and by relating them to philosophical interpretative contexts, throw light on a wide range of subjects. Maintaining due care for scholarly method, they go beyond traditional “treatise-monologue” forms of philosophical expression so as to make the book more appealing and approachable for a wider audience of readers interested in both art. And the humanities.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
