W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Książka Arteterapia. Transformacje jest kolejną publikacją w serii wydawnictwa Difin poświęconej sztuce i arteterapii. Ma formę przewodnika po różnych metodach prowadzących do szeroko pojętej transformacji. Opisano w niej sposoby i techniki transformacji terapeutycznych w psychiatrii, psychologii i sztuce. Spośród dziesiątków realizowanych przez Autorów warsztatów zostały wybrane takie, na których przykładzie można zaobserwować sposób rozwiązywania najczęstszych trudności pojawiających się w tego typu przedsięwzięciach. Każdy opis warsztatu zawiera założenia, koncepcję działań, polecenia, krótki opis realizacji, sposób prezentacji i opinie uczestników na temat metody i jej efektywności oraz odczucia związane z realizacją. Książka składa się z dwóch rozdziałów. Rozdział pierwszy poświęcony jest rozważaniom, czym jest transformacja w różnych ujęciach. Rozdział drugi (praktyczny) to trzynaście podstawowych jednostek mediów artystycznych. Każda jednostka składa się z trzech warsztatów zrealizowanych przez autorów publikacji w różnych miejscach, z różnymi uczestnikami i z różnymi przesłaniami. Warsztaty uzupełnione są kolorowymi fotografiami, co pozwala na dokładne ich zrozumienie i odczucie atmosfery działania oraz przybliżenie powstałych rezultatów. Książka nie jest klasycznym podręcznikiem. Jest zbiorem przykładów działań arteterapeutycznych, które mogą stać się pretekstem, inspiracją do wykorzystania przez prowadzących różne własne projekty arteterapeutyczne, warsztaty, ćwiczenia z grupami biorącymi udział w zajęciach arteterapii. Może też być kierunkowskazem dla poszukujących odpowiedzi, na czym skupić swoje działania. Publikacja jest ofertą dla osób poszukujących zmiany w życiu codziennym, w pracy, w środowisku, w którym żyją. Z książki tej, jak z przewodnika, korzystać będą mogli wszyscy, którzy poszukują atrakcyjnych metod pracy z projektami arteterapeutycznymi, warsztatami, ćwiczeniami dającymi radość tworzenia i polepszenie zdrowia w ujęciu holistycznym. Spis treści: Wstęp Rozdział 1. Transformacje Rozdział 2. Realizacje 2.1. Rysunek 2.1.1. Rysunek pięcioma ołówkami 2.1.2. Rysowanie mydłem krawieckim na tkaninie 2.1.3. Rysunek na śniegu 2.2. Malarstwo 2.2.1. Metoda dziesięciu palców 2.2.2. Ręka w rękę, dłoń w dłoń 2.2.3. Spray art 2.3. Płaskorzeźba 2.3.1. Kompozycja z masą solną 2.3.2. W bieli 2.3.3. Białe i czarne 2.4. Rzeźba 2.4.1. Rzeźby z kartonu. Coś z niczego 2.4.2. W składzie drewna 2.4.3. Mój pomnik 2.5. Obiekt artystyczny 2.5.1. Porządkowanie 2.5.2. Plastikowy obiekt 2.5.3. Kolorowe ule 2.6. Instalacja (Sztuka instalacji) 2.6.1. Moje miejsce 2.6.2. Przedmioty 2.6.3. Witryny sklepowe 2.7. Kolaż 2.7.1. Gazetowy kolaż. Mój kolażowy portret 2.7.2. Makulaturowy kolaż 2.7.3. Portret marzenie 2.8. Książka artystyczna 2.8.1. Niteczki, nitki, sznureczki, sznurki, sznury 2.8.2. Opowieści w wytłaczankach na jajka 2.8.3. Książka bez tekstu 2.9. Land art 2.9.1. W lesie 2.9.2. Na polu 2.9.3. Na plaży 2.10. Upcykling 2.10.1. Gazetowe fantazje 2.10.2. Klucze 2.10.3. Z korków 2.11. Body painting i body art 2.11.1. Body painting 2.11.2. Woda i 2.11.3. Tożsamość ciała 2.12. Performance (Performance art) 2.12.1. Chleb i nóż 2.12.2. Z białą tkaniną 2.12.3. Historia w oknie 2.13. Street art (sztuka ulicy) 2.13.1. Street art 2.13.2. Stary Rynek w Łodzi 2.13.3. Na ulicach
Grunge. Brudny, chropawy rock and roll, wyrosły z miłości do punka i heavy metalu. Długie włosy, wojskowe buty i flanelowe koszule miały być symbolami buntu pokolenia, które w gazetach, telewizjach i stacjach radiowych uparcie nazywano straconym "pokoleniem X". Szczycił się swoją odmiennością i sarkastycznym, mrocznym poczuciem humoru. Kapele nie stroiły się w szaty rockmanów i były dumne z tego, jak bardzo nie pasują do sławnych zespołów z MTV. Jednak z muzyki zwykłych dwudziestolatków i młodych buntowników grunge przerodził się w końcu w towar globalnego rynku, a nagły sukces okazał się dla niektórych śmiertelną pułapką.Piotr Jagielski jest przewodnikiem po zawiłych losach grunge'u. Pisze nie tylko o największych gwiazdach sceny, jak Nirvana, Pearl Jam czy Soundgarden, ale z wnikliwością śledzi również losy jej prekursorów. Jego książka jest przede wszystkim opowieścią o grupie przyjaciół z miasta na końcu świata, którym udało się podbić rynek muzyczny. Jest też przestrogą, by uważać, czego się pragnie - spełnienie marzeń może okazać się przekleństwem."Zawsze porusza mnie i napełnia wdzięcznością, gdy dostaję szansę cofnięcia się w czasie i podzielenia się wspomnieniami mojej młodości. Czas mija, a moje spostrzeżenia dotyczące przeszłości się zmieniły, jestem jednak wdzięczny losowi, za to wszystko, co mogłem przeżyć. Piotr Jagielski zadzwonił do mnie, zbierając materiały o scenie Seattle. Jego błyskotliwe pytania sprawiły, że rozmowa ta była czystą przyjemnością." Dave Abbruzzese, perkusista Pearl Jam w latach 1991-1994
Przełomowy esej Lindy Nochlin zapowiadał narodziny feministycznej historii sztuki, a dzisiaj wciąż ma fundamentalne znaczenie dla rozumienia sztuki. Pouczający i prowokujący od pierwszego zdania, angażuje czytelnika bez reszty i zachęca go, by odsunął na bok swe dotychczasowe założenia i zaczął poszukiwać nowych dróg. Linda Nochlin nie próbuje odpowiedzieć wprost na pytanie, dlaczego nie było "wielkich artystek" - uważa, że zostało błędnie postawione. Zamiast tego rozkłada na czynniki pierwsze samo pojęcie wielkości i wyjaśnia podstawowe założenia, które skutkowały fallocentryczną naturą geniuszu w sztuce. Z nadzwyczajną przenikliwością obnaża przy tym fakt, że przyjęcie perspektywy białych mężczyzn w historii myśli o sztuce niosło z sobą porażkę nie tylko moralną, lecz także intelektualną.W tym wydaniu, rocznicowym, esejowi Lindy Nochlin towarzyszy tekst pod tytułem Trzydzieści lat później, w którym autorka przygląda się swoim rozważaniom z perspektywy czasu. Ten tekst, napisany w epoce rozkwitu teorii feministycznej, a także teorii queer i studiów postkolonialnych, jest poruszającą refleksją nad pojawieniem się zupełnie nowego kanonu. Odwołując się do takich artystek, jak Louise Bourgeois, Cindy Sherman i wiele innych, Linda Nochlin z niezrównaną pasją i zachwycającą precyzją diagnozuje kondycję zarówno kobiet, jak i sztuki. Esej Dlaczego nie było wielkich artystek? stał się zawołaniem bojowym, które rozbrzmiewa we wszystkich warstwach kulturowych i społecznych. Przesłanie Lindy Nochlin pozostaje aktualne. Jak sama powiedziała w 2015 roku: "Przed nami wciąż jeszcze daleka droga".Wydanie z okazji pięćdziesiątej rocznicy ukazania się eseju ze wstępem Catherine GrantLinda Nochlin (1931-2017) wykładała sztukę nowoczesną w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego. Jest autorką licznych publikacji dotyczących kwestii płci w historii sztuki, a także opracowań na temat dziewiętnastowiecznego realizmu. Wydała między innymi takie książki, jak Women, Art and Power; Representing Women;Courbet, Women Artists oraz Misre.Catherine Grant wykłada sztukę nowoczesną i współczesną w Courtauld Institute of Art, do niedawna zaś pracowała na Wydziale Sztuki i Kultur Wizualnych w Goldsmiths (Uniwersytet Londyński). Jest autorką wielu tekstów poświęconych wątkom feministycznym w sztuce współczesnej, a także współredaktorką książek Girls! Girls! Girls!,Creative Writing and Art History oraz Fandom as Methodology.
Beata Biały z czułością składa portret Jana Nowickiego z rozmów z jego bliskimi i z własnych wspomnień.A także z zapisków samego aktora, który jako pisarz przelał kawał swojego życia na karty książek.Jan Nowicki. Aktor, pisarz, poeta. Dla większości Wielki Szu, choć on sam najbardziej dumny był ze swoich książek. Uważał, że aktorem może być każdy, a prawdziwych pisarzy jest niewielu. Nikt tak nie uwodził słowem jak on. Szuler doskonały. Również w miłości, której nieustannie szukał. Uważał, że w życiu mu się po prostu udało. Bo nie miał wielkich marzeń. Prosty chłopak z małego Kowala na Kujawach wybrał się w świat i zdobył tam więcej, niż się spodziewał. Wracał jednak zawsze w rodzinne strony, bo najbardziej cenił prostotę wiejskiego życia. Żył, jak chciał, na własnych warunkach. I tak odszedł.
Wciągająca, barwna opowieść o amerykańskiej nieprzewidywalnej kulturze, a jednocześnie wnikliwe rozważania na temat sztuki, ambicji, władzy i łupów wojennych - to ważna, przełomowa książka. - Abbott Kahler, autorka The Ghosts of Eden Park (jako Karen Abbott)W styczniu 1939 roku Pablo Picasso był sławny w Europie, w Stanach Zjednoczonych jednak jego sztukę odrzucano. Rok później Amerykanie w całym kraju głośno domagali się jego dzieł na wystawach. Jak kontrowersyjny lider paryskiej awangardy wdarł się do serca amerykańskiej kultury?Po odpowiedź trzeba sięgnąć do czasów wcześniejszych, kiedy irlandzko-amerykański odszczepieniec, prawnik John Quinn, postanowił stworzyć największą na świecie kolekcję Picassa. Jego marzenie o muzeum, w którym mogłaby się pomieścić, ziściło się dopiero za sprawą wizjonera kultury Alfreda H. Barra Jr., który w wieku dwudziestu siedmiu lat został dyrektorem nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej.Plany Barra i Quinna mogły jednak zostać pogrzebane - przez ogólną wrogość, kryzys, paryskie intrygi i samego Picassa. Trzeba było aż kampanii Hitlera skierowanych przeciwko Żydom i sztuce współczesnej oraz pełnego napięć sojuszu Barra z Paulem Rosenbergiem, prześladowanym marszandem artysty, aby wywieźć z Europy najważniejsze jego dzieła. Zorganizowana w cieniu wojny przełomowa wystawa "Picasso - czterdzieści lat twórczości" wprowadziła go do Ameryki, zdefiniowała MoMA w takim kształcie, jaki znamy, i przeniosła centrum świata sztuki z Paryża do Nowego Jorku.Wojna o Picassa to po raz pierwszy opowiedziana historia o tym, jak jedna wystawa, przygotowywana przez dziesięć lat, bezpowrotnie odmieniła amerykański gust, a tym samym ocaliła dziesiątki dzieł sztuki XX wieku o nieprzemijającym znaczeniu przed nazistami. Zręcznie łącząc nowe podejście do badań naukowych z żywą narracją, Hugh Eakin ukazuje, jak dwóch mężczyzn z obsesją na punkcie Picassa wprowadziło świat sztuki na nowe tory.
Ta książka to podręcznik dla tych, którzy scenariusze piszą, tych, co starannie je czytają oraz tych, którzy je realizują. Powstała na podstawie wieloletnich doświadczeń w pracy twórczej i edukacyjnej, przełamującej granice pomiędzy warsztatem filmowca i psychologa. Scenarzysta, reżyser, script doctor czy kreatywny producent otrzymują nowe praktyczne narzędzia do pracy z opowiadaniem filmowym, których centralnym elementem jest zjawisko przemiany - jedno z fundamentalnych pojęć scenopisarskich i jednocześnie jedno z najważniejszych ludzkich doświadczeń.Dzięki wykorzystaniu teorii i praktyki psychologii procesu Arnolda Mindella dowiemy się kim - na głębszym poziomie - powinien być nasz bohater i jak to osiągnąć. Co i dlaczego w jego lub jej przypadku musi wydarzyć się na przestrzeni trzech aktów, żeby przemiana była możliwa i w jaki sposób struktura dramaturgiczna odzwierciedla etapy tego procesu. W sposób dogłębny, poparty wieloma przykładami oraz szczegółowymi analizami filmów, które odniosły komercyjne i artystyczne sukcesy, autor przeprowadza czytelnika krok po kroku przez relację pomiędzy klasyczną dramaturgią i strukturą filmową a strukturą procesu zmiany, pokazując, że dopiero połączenie obu tych porządków prowadzi do stworzenia spójnego, wiarygodnego świata, a przemiana bohatera staje się wówczas sensowna i przejmująca dla widza.
Chcesz się zagłębić w tajemnice sztuki?W tej książce czeka na Ciebie 25 zagadek, które pozwolą Ci miło spędzić czas i potrenować mózg, a przy okazji poznać niesamowite historie, ciekawostki o artystach i ich dziełach. Wyrusz w podróż w czasie i od odwiedź między innymi prehistoryczne jaskinie, których ściany pokrywają malowidła, a także zakątki nowoczesnych miast, ozdobione wyjątkowymi graffiti.Żeby dać Ci możliwość pozostawienia swojego śladu w historii sztuki, na końcu książki zostawiamy miejsce na Twój autoportret oraz proponujemy Ci kilkanaście artystycznych zadań.Tym razem w rozwiązaniu zagadek pomoże lusterko dołączone do książki.
Czym powinno być współczesne projektowanie urbanistyczne? Nauka coraz częściej wskazuje na to, jak miejsca, w których żyjemy: uczymy się, pracujemy i mieszkamy, kształtują nasze życie. W niniejszej publikacji zostały wskazane elementy, których zastosowanie pozwala na wykreowanie cech przestrzennych Zdrowej Urbanistyki. Zdrowe miasto to zadanie zależne od wielu czynników, na które nie ma prostego przepisu, takich jak: czas, miejsce, charakter zabudowy, relacje przestrzenne pomiędzy budynkami czy relacje społeczne, będące spoiwem środowiska zbudowanego i wprowadzające dodatkowo czynnik oczekiwań, wyobrażeń czy subiektywnej interpretacji. Opracowanie obejmuje trzy zagadnienia: zrównoważony rozwój, planowanie przestrzenne oraz zdrowie.
The magic and mastery of anime springs to life in this gorgeous celebration of the genre that features more than one hundred and fifty full-color frames. A uniquely powerful form of artistic expression, anime has embraced complex and provocative ideas since its inception in the mid twentieth century. This dynamic and wide-ranging book explores eighty key themes of the genre, from wars to natural disasters, nature to ecology, childhood to magic, dystopias to fables. It looks at more than one hundred masterpieces of Japanese animation, including Akira, Ghost in the Shell, One Piece, Princess Mononoke, Grave of the Fireflies and Howl's Moving Castle, to show how practitioners consistently balance tradition with modernity and how anime's distinct style has influenced other forms of media such as video games, comic books and live-action films. Covering an enormous range of talent-from Isao Takahata, Katsuhiro O tomo, and Makoto Shinkai to Studio Ghibli and Mamoru Oshii-it demonstrates how anime makes room for limitless creativity. Unfettered by the physical constraints of nature's laws, these artists realize our deepest emotions and our wildest dreams.
Rysuj zwierzęta, konie, jednorożce, dinozaury i pojazdy krok po kroku! Kochasz rysować ale masz wrażenie, że nie zawsze ci to wychodzi? Marzysz o tym, żeby nauczyć się rysować w ekspresowym tempie? Zatem do dzieła!Proste instrukcje pokażą ci jak krok po kroku, przy pomocy kilku ruchów ołówkiem czy flamastrem wyczarować wspaniałe rysunki przedstawiające zwierzęta, dinozaury, konie, kucyki i różnego rodzaju pojazdy. Nie potrzebujesz nawet zeszytu, bo w książce zaplanowano specjalne miejsce na twoje prace. Rysowanie to nie tylko świetna zabawa, ale także ćwiczenie cierpliwości i ręki, co ułatwia późniejszą naukę pisania.
Obrazy Jacka Malczewskiego wymagają skupienia. Pierwszy odbiór jego prac może być mylący.Nie można dać się zwieść i zagubić w bogatej formie, składającej się z oryginalnej, śmiałej kompozycji,intensywnych kolorów czy zaskakującego kostiumupostaci. Żeby zagłębić się w tę twórczość, trzeba na chwilę się zatrzymać i skoncentrować na szczegółach, które w pierwszej chwili nam umykają. Nie zawsze od razu odnajdziemy ukryty przez artystę sens, ale samo patrzenie, szukanie, a w konsekwencji poznawanie jego malarstwa zawsze przynosi satysfakcję.Bogato ilustrowany album Malczewski. Zbliżenia pozwala uważniej przyjrzeć się dziełom pochodzącym zarówno z kolekcji największych polskich muzeów, jak i ze zbiorów prywatnych. Autorka książki prowadzi nas drogą od młodzieńczych poszukiwań Malczewskiego po jego dojrzałą, obfitującą w symbole twórczość. Omawiając portrety, pejzaże, malarstwo rodzajowe i symboliczne, Paulina Szymalak-Bugajska pokazuje, jak Malczewski widział rolę artysty i sztuki oraz jak interpretował drogę do wolności Polski i Polaków. Wskazuje na literackie i malarskie inspiracje, a także przybliża interesujące okoliczności powstania tych wyjątkowych dzieł.
Przedstawiamy drugi tom publikacji o patronackich osiedlach robotniczych. Tym razem czytelnik pozna mniej oczywiste miejsca, o odmiennej historii, tradycji i kulturze.Czym osiedla robotnicze Zagłębia Dąbrowskiego różnią się od tych górnośląskich? Czy w Sosnowcu są familoki? Kto i dla kogo je zbudował? Dlaczego kolonie z powiatów wodzisławskiego i rybnickiego pozostają nieco na uboczu zainteresowań badaczy, niejako w cieniu Katowic i centrum województwa śląskiego? Widok ceglanego domu wielorodzinnego kojarzy się głównie z terenami Katowic, Rudy Śląskiej, Chorzowa, Bytomia, a znacznie mniej z terenami np. Sosnowca, Będzina czy Dąbrowy Górniczej Zagłębie Dąbrowskie należy do silnie zindustrializowanych regionów Polski i Europy, tworząc z górnośląską częścią okręg przemysłowy, nazywany Okręgiem Katowickim. Z kolei osiedla z terenu np. Rybnika, Pszowa czy Radlina - miast leżących na południe od centrum regionu - są nadal poza głównym nurtem badań architektów i historyków sztuki. Tą publikacją spróbujemy to zmienić! Odkryjemy również, kim jest ów "patron", decydujący o powstaniu osiedla, nazywanego "patronackim".W książce tej opisano wybrane osiedla Zagłębia Dąbrowskiego (w Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, Czeladzi, Będzinie, Wojkowicach, a także Zawierciu) oraz południowo-zachodniej części województwa śląskiego (w Czerwionce-Leszczynach, Rybniku, Radlinie, Pszowie, Rydułtowach, Gorzyczkach i Olzie). Drugi tom stanowi uzupełnienie tomu pierwszego, oddaje należne miejsce ważnemu regionowi, jakim jest Zagłębie Dąbrowskie. Przemysłowy Górny Śląsk to nie tylko industrialny okręg wokół Katowic, lecz także nieco mniejsze - chociaż równie istotne - miejscowości tzw. Rybnickiego Okręgu Węglowego. Czytelnikom może nasunąć się pytanie: dlaczego w jednej publikacji połączono osiedla z powiatów rybnickiego i wodzisławskiego z tymi z Zagłębia Dąbrowskiego? Otóż wszystkie one - o różnych uwarunkowaniach historycznych, kulturowych i społecznych - leżą dziś na terenie jednego województwa, wpisując się w jego unikatowy różnorodny charakter. W tym tomie również zaprezentowane zostały stare pocztówki i fotografie, mapy i plany oraz archiwalia. Całość obrazuje - dziś zanikającą - historię starych osiedli robotniczych.
Wybitne i podziwiane, ale też nieodkryte i zapomniane. Artystki, bez których nie byłoby polskiej sztuki. Kobiety są przywódczyniami krajów, architektkami, pracują naukowo, prowadzą ciężarówki i latają w kosmos. Jednak ich dzieła stanowią ledwie ułamek zbiorów najważniejszych muzeów. Tymczasem kobiety zajmują się sztuką co najmniej od antyku. Od początku było ich znacznie mniej niż artystów mężczyzn, deprecjonowano ich działalność, prawo kazało im podporządkować się ojcu czy mężowi. Ale tworzyły równolegle z mężczyznami. Przełom nastąpił pod koniec XIX wieku, gdy kobietom dano dostęp do edukacji artystycznej. Do dziś każda musi utorować sobie drogę w zdominowanym przez mężczyzn świecie. Ich upór i wytrwałość mogą być inspiracją dla innych.
Sylwia Zientek, autorka książek „Polki na Montparnassie” oraz „Lunia i Modigliani”, tym razem nie skupia się na jednej epoce. Opisuje losy 20 wybitnych polskich artystek, od oświecenia po wiek XX. „Tylko one” nie są próbą ułożenia kanonu, ale opisem barwnych życiorysów twórczyń i ich niebanalnego dorobku. Nieco zapomniane artystki, jak Anna Rajecka, nadal dobijające się do szerszej publiczności, jak Mela Muter, sąsiadują w książce z wybitnymi, docenionymi już postaciami polskiej kultury, jak Magdalena Abakanowicz, Zofia Stryjeńska i Alina Szapocznikow. Sylwia Zientek- autorka książek biograficznych („Polki na Montparnassie”, „Lunia i Modigliani”), powieści historycznych (cykl „Hotel Varsovie”, „Kolonia Marusia”) oraz tekstów poświęconych malarstwu i życiu artystów. Pasjonatka sztuki, poszukiwaczka śladów nieznanych artystek, wielbicielka Warszawy i Paryża, znawczyni kultury francuskiej. Kolekcjonuje razem z mężem obrazy polskich malarek i malarzy z kręgu école de Paris. Przez większość życia związana z Warszawą, obecnie mieszka z rodziną w Luksemburgu.
W Czterech zaginionych miastach Annalee Newitz zabiera czytelników w podróż do historii miejskiego życia. Newitz bada powstanie i upadek czterech starożytnych miast, z których każde stanowiło centrum cywilizacji: neolityczne atalhyk w środkowej Turcji, rzymskie miasteczko Pompeje na południowym wybrzeżu Włoch, średniowieczne megamiasto Angkor w Kambodży i autochtoniczna metropolia Cahokia, która znajdowała się nad rzeką Missisipi.Newitz podróżuje do wszystkich czterech miejsc - i opierając się na najnowocześniejszych badaniach archeologicznych - ujawnia zmiany środowiskowe oraz polityczne zawirowania, które skazały te starożytne osady na upadek. Śledząc wczesny rozwój urbanistyki, Newitz przedstawia nam również anonimowych robotników - niewolników, kobiety, imigrantów - budujących miasta i tworzących pomniki, które przetrwały tysiąclecia.Cztery zaginione miasta to podróż w zapomnianą przeszłość, ale także spojrzenie w przyszłość, w której większość ludzi na Ziemi będzie mieszkać w miastach, może też ujawnić coś z naszego własnego losu.
Katalog poświęcony twórczości Andrzeja Łobodzińskiego jedego z czołowych przedstawicieli łódzkiej neoawangardy działającego od lat 50-tych, którego twórczość obejmowała równolegle dwie dziedziny: malarstwo i eksperymentalną sztukę dźwiękową. Sztuka Andrzeja Łobodzińskiego stanowi osobny rozdział w rozwoju polskiej sztuki powojennej. Istotną rolę w kształtowaniu się jego postawy twórczej miało odwołanie się do intuicji i przypadku jako istotnych czynników stymulujących proces twórczy. Badanie własności materii malarskiej w relacji do struktury formalnej obrazu doprowadziło go wypracowania modelu kompozycji o charakterze otwartym, inicjujących przepływ przestrzeni między składnikami obrazu, a następnie do budowania sekwencji dźwiękowych. Stosowanie zaawansowanych środków technicznych w tworzeniu kompozycji dźwiękowych szło u niego w parze z konsekwentnym rozwijaniem języka malarstwa. Artysta traktował obie dziedziny swojej twórczości za wzajemnie komplementarne i jednakowo uprawnione w odkrywaniu nowych aspektów sztuki. Jego prace z lat 19561972 sytuują się na pograniczu malarstwa i sztuki environment, której tworzywem były przetwarzane elektronicznie dźwięki. Andrzej Łobodziński należał do grona łódzkich twórców poetów, pisarzy, malarzy i grafików skupionych w grupie "Piąte Koło", działającej od 1957 roku. Prace powstałe na przełomie lat 50. i 60. XX wieku prezentował m.in. na wystawie w Galerii Krzysztofory w Krakowie (1961). Uczestniczył w wystawach Konfrontacje organizowanych przez Galerię Krzywe Koło w Warszawie (1963, 1964). Wraz z Krystynem Zielińskim zaprezentował seans dźwiękowy Audycja w Galerii Foksal w Warszawie (1968) oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi (1972). Urodzony w 1931 roku w Łodzi. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w latach 19501954 na Wydziale Architektury Wnętrz. Dyplom w 1955 roku. W drugiej połowie lat 50. zajmował się scenografią filmową, plakatem, grafiką książkową. W latach 19722001 prowadził Pracownię Podstaw Kompozycji w macierzystej uczelni obecnie Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 1993 roku otrzymał tytuł profesora. Uprawia twórczość w zakresie malarstwa i grafiki, głównie linorytu.
Publikacja koncentruje się na późniejszym okresie twórczości malarza, między latami 60/70. Liczne powstałe wówczas prace artysty wyzbyte znamion konwencjonalnej portretowości dają się ująć terminem głowy lub maski. Ich wyjątkowość pozwala na wyodrębnienie z całego ouvre artysty i skonfrontowanie z jego doświadczeniem egzystencjalnym. Nacht-Samborski był w jednej osobie świadkiem i niedoszłą ofiarą Zagłady, ocalonym i ocalającym innych. Dzisiejsza socjologia umieszcza go w grupie żydowskich Polaków. Wystawa nie zawężając możliwości interpretacyjnych jego dzieła ma za zadanie podsunąć jedną z wielu odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób malarz spłacał, wedle słów jego przyjaciela Adolfa Rudnickiego, dług wyobraźni i pamięci wobec historii. Nacht-Samborski ukrywał i zacierał rozmaite wątki swojej biografii. Z wyjątkiem najbliższych niemal nikomu nie wspominał o swych przeżyciach z okresu Holokaustu, a podobną dyskrecję zachowywał w odniesieniu do swych obrazów niezbyt chętnie je pokazywał i nieczęsto wystawiał. Nie datował ich, bardzo rzadko je sygnował i tytułował. Późne obrazy pozycjonują artystę na uboczu kapistowskiego koloryzmu. Dużo częściej bywał wtedy ekspresjonistą. Tym samym obecna wystawa skupia się na wyjątkowej sile ekspresji malarza w nawiązaniu do jego niezwykłego życia (Ryszard Stanisławski). Jej linia narracyjna prowadzi od wczesnych przykładów dialogu malarza z awangardami lat 20., przez lata tuż powojenne i krótki epizod socrealistyczny, po ewolucję zarysowującą zagadnienie portret przekształca się w głowę-maskę i jego apogeum idiom całkowicie wyemancypowanej z cech indywidualnych głowy czy popiersia. To właśnie wtedy Nacht dochodzi do szczytów cierpkiej, aforystycznej prostoty (Joanna Pollakówna). Artur Tanikowski
Gwiazda, która błyszczała u Konwickiego, Kieślowskiego, Trelińskiego, w dziesiątkach przedstawień, filmów i seriali. Grała kobiety demoniczne i dziewice, intelektualistki i szefowe gangów, matki i córki, żony i kochanki. Jej twarz jest jedną z ikon kina moralnego niepokoju, a oczy o lodowym blasku nie mają sobie równych w polskim kinie.Niedawno wróciła na duży ekran, odnosząc ogromny sukces. Za drugoplanową rolę w "Johnnym" otrzymała Złotego Orła, najbardziej prestiżową nagrodę filmową w Polsce. Ale "Moja nitka" to coś więcej niż opowieść o aktorskiej karierze. Maria Pakulnis przy wsparciu Doroty Wodeckiej zagląda w miejsca, do których nie chce się wracać pamięcią, konfrontuje czytelników i siebie z mrocznymi obrazami własnego dzieciństwa, dojrzewania, z żałobą i stratą. W tej emocjonalnej, mądrej i intymnej rozmowie wrażliwych kobiet każdy odnajdzie okruchy swoich doświadczeń.W filmie "Dolina Issy", pierwszym, w jakim zagrałam, jeden z bohaterów zastanawia się, dlaczego innym jest dobrze, a jemu nie. I odpowiada sobie, że "być może każdemu dano taką nitkę, jego los i albo schwyci jej koniec i wtedy cieszy się, że postępuje jak należy, albo nie schwyci". Wydaje mi się, że można zgubić nitkę, ale szczęściem jest spotkać ludzi, którzy pomogą ci ją złapać, albo na powrót włożą ci ją do ręki. I ja takich ludzi bezinteresownie mi życzliwych spotkałam.Maria Pakulnis
Chłopska fotografia - ta rodzinna, prywatna - nie ma zwykle odrębnego miejsca w archiwach czy instytucjach. Przez wiele dekad mało kto się nią interesował, nie była traktowana jako części "narodowego dziedzictwa", a śladowa liczba zachowanych zbiorów pozwala sobie wyobrazić, ilu zdjęć i historii nie da się nigdy odzyskać, ile fotografii zostało spalonych, wyrzuconych, nieodnalezionych.Fotografia nie jest przezroczysta - nie pokazuje "po prostu", neutralnie ani obiektywnie. Podobnie jak historia, gdy pisana jest z jednej tylko perspektywy. Wiele w interpretacji fotografii i historii zależy od kąta patrzenia, od zachowanej materii i zauważania tego, co dotychczas pomijane.Agnieszka Pajączkowska opisuje wybrane chłopskie zdjęcia, a swoje spostrzeżenia uzupełnia o rozmowy, zapisy historii mówionej, dokumenty, mikroreportaże, rozważania teoretyczne, cytaty z esejów o fotografii i nowe refleksje dotyczące historii ludowej. Rdzeniem książki pozostaje pytanie, czym właściwie jest to, co widzimy. Czego fotografia nie pokazuje i nie rozstrzyga? To nie tyle opowieść o osobach widocznych na zdjęciach, ile o samych zdjęciach i tych, którzy je wykonywali - fotografach i fotografkach, o ich motywacjach, warsztacie pracy, miejscu w wiejskiej społeczności. Tak oglądane chłopskie fotografie pozwalają spojrzeć z mniej oczywistej perspektywy na polską historię XX wieku.Nieprzezroczyste to próba zwrócenia spojrzenia na to, co dotychczas było zauważane zbyt rzadko - na trzeci plan, na tło, rzeczy i ludzi poza kadrem.
Książka traktuje o fenomenie dźwięku w procesie powstawania radiowego reportażu artystycznego. Autorka proponuje nowe spojrzenie na etapy powstawania reportażu radiowego, które ujmuje jako proces zdeterminowany przez świadome użycie tworzywa dźwiękowego (zostaje zaproponowany termin: determinizm tworzywa). Prześledzenie owego procesu pozwala na wyeksponowanie tych cech i wartości reportażu dźwiękowego, których nie odnajdziemy w gatunkach prasowych, telewizyjnych czy filmowych.
Czwarty już tom bestsellerowej serii omawiającej ukryte kody w dziełach arcymistrzów malarstwa i rzeźby. Nieznane historie i niezauważane przez lata detale decydujące o wymowie dzieła. Zaskakujące szczegóły biografii geniuszy sztuki, rzucające nowe światło na ich twórczość. * Polski trop u Fridy Kahlo: Raniony stół. * Brzydko, coraz brzydziej. Jan van Eyck, Madonna kanonika van der Paele * Zaszyfrowana formuła z Wawelu. Pieter Brueghel Młodszy, Alchemik * Literalnie czy symbolicznie? Clara Peeters, Martwa natura z kwiatami, słodyczami, pucharem, dzbanem i preclami * O czym myśli najsłynniejszy błazen w historii Polski? Jan Matejko, Stańczyk * Czy drewniana drabina może być mistyczna? Klasztor na Synaju, Drabina do raju * Tajemnica Królewskiej Gry. Sofonisba Anguisola, Gra w szachy * Reliktowy starorak z flamandzkiego obrazu. Frans Snyders, Targ rybny * Skąd Leonardo znał to Oblicze. Leonardo da Vinci, Salvator Mundi * Malarz Madonn. Botticelli, Madonna z Dzieciątkiem, św. Janem Chrzcicielem i Aniołem * Duchowość impresjonisty. Vincent van Gogh, Dobry Samarytanin * Co potrafi małpa? Szympans Congo, Obraz z piętnastej sesji Zabieramy cię w porywającą podróż tropami błysków geniuszu. Czytelnicy znajdą tu wszystko na co czekają; tajemnicę, tło historyczne i znaczeniowe tropy pozostawione przez artystów oraz zaskakujące konkluzje autorów książki, Joanny Łenyk-Barszcz i Przemysława Barszcza, niestrudzonych detektywów historii i popularyzatorów sztuki wysokiej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Cybulski. Podwójne salto [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/cybulski-podwojne-salto-2025.jpg "Cybulski. Podwójne salto [2025]. Autor: Karaś Dorota. Dobreksiazki.pl")
