W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Tom jest wynikiem konferencji Antyk w polskiej sztuce i kulturze artystycznej końca XVIII – początku XXI wieku: od Franciszka Smuglewicza do Igora Mitoraja, która została zorganizowana przez Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata w dniach 21–23 września 2022 roku w Pawilonie SARP w Warszawie. Teksty z konferencji z uwagi na ich liczbę i różnorodność tematyczną podzielono na dwa tomy: 1. Antyk w polskiej sztuce i kulturze artystycznej końca XVIII i w XIX wieku ukazał się jako X rocznik „Sztuki Europy Wschodniej”, 2. Antyk w polskiej sztuce i kulturze artystycznej XX i początku XXI wieku publikowany jest w niniejszym 17 roczniku „Pamiętnika Sztuk Pięknych”. Tom zawiera teksty poświęcone inspiracjom klasycznym w polskiej sztuce XX i początku XXI wieku. Jest to przegląd różnorodnych zagadnień z zakresu architektury, malarstwa i rzeźby. Składają się one na wyobrażenie przemian od naśladownictwa form antycznych na początku XX wieku do nowych idei artystycznych, które przekształcają je zgodnie z konwencjami epoki modernizmu. Od motywów antycznych w architekturze i dekoracji architektonicznej, przez konwencje stylu nowego klasycyzmu w malarstwie i rzeźbie w okresie międzywojennym, przechodzimy zatem do różnorodnych realizacji teatralnych, architektury teatru, filmu, malarstwa figuratywnego, kończąc na analizach postklasycyzującej twórczości rzeźbiarskiej z początku XXI wieku, w tym Igora Mitoraja – wybitnego rzeźbiarza, wykształconego w Krakowie, a tworzącego we Włoszech.
Wybitna artystka, ikona performance'u, której udało się dotrzeć z często kontrowersyjnymi dziełami do szerokiego grona odbiorców, także spoza kręgów koneserów sztuki współczesnej.Doświadczyłam wolności absolutnej - czułam, że moje ciało nie zna ograniczeń, że ból nie ma żadnego znaczenia, że nic się nie liczy - i to mnie upoiło.W 2010 roku zdarzyło się coś niezwykłego - ponad 750 tysięcy ludzi ustawiło się w kolejce do nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, by wziąć udział w trwającym w sumie ponad 700 godzin performansie Mariny Abramović - usiąść naprzeciw niej i nawiązać z nią milczące porozumienie.Córka partyzantów, bohaterów drugiej wojny światowej, dorastała w Jugosławii rządzonej przez Titę. Mimo że zdążyła zdobyć międzynarodowy rozgłos i wyjść za mąż, wciąż mieszkała z matką, która kontrolowała ją i stawiała surowe ograniczenia. Nic nie zdołało jednak poskromić jej nienasyconej ciekawości świata, pragnienia kontaktu z ludźmi ani specyficznego, bałkańskiego poczucia humoru, którymi przesycone są jej życie i sztuka.Opowieść Mariny, poruszająca, pełna przygód i po prostu zabawna, to historia jej wyjątkowej kariery artystycznej związanej z poddawaniem ciała ekstremalnym próbom strachu, bólu, wyczerpania czy zagrożenia w dążeniu do emocjonalnej i duchowej przemiany, to także historia zgoła operowego romansu i dwunastoletniej współpracy artystki z performerem Ulayem - związku, który dobiegł dramatycznego końca na Wielkim Murze. O Marinie AbramovićPokonać mur to historia nieustępliwej, odważnej i niezależnej artystki, która dąży do nawiązania relacji totalnej z jednym człowiekiem, by ostatecznie dotrzeć do tysięcy odbiorców. Źródłem magii Mariny jest jej zyskująca coraz większą sławę metoda polegająca na badaniu własnej siły, wytrzymałości i woli przetrwania, kojarząca się bardziej z treningiem komandosów niż ze światem sztuki nowoczesnej. Nie mogłem się oderwać od tej książki, tak samo jak nie byłem w stanie przejść obojętnie obok jej performansów. -TOM REISS, zdobywca Nagrody Pulitzera oraz nagrody literackiej PEN, autor Czarnego hrabiego i Orientalisty.Marina Abramović zdobyła sławę jako artystka, która poprzez swoją sztukę całkowicie i bezwzględnie poddaje siebie, swoje ciało i duszę licznym transformacjom. Czytając te jakże intymne wspomnienia, słyszę jej głos. Marina się spowiada, zwierza, żali, naucza i snuje refleksje na temat swojego trudnego, lecz magicznego życia, oraz pracy, która daje jej wolność, a wszystko to z wielką dozą inteligencji i humoru. -WILLEM DAFOEAbramović jest najsłynniejszą na świecie artystką performansu i sztuki konceptualnej. I prawdopodobnie jedyną z poczuciem humoru. -BRYAN APPLEYARD, "Sunday Times"Pokonać mur to piękna, poruszająca i głęboka książka. Szczerze podziwiam sposób, w jaki Marina stawia czoło wszystkim dziwnym sprzecznościom i mitom towarzyszącym naszemu życiu codziennemu. Dzieli się osobistymi przeżyciami, jest samokrytyczna, ale jednocześnie maluje swój bogaty autoportret, który jest pełen dumy i poczucia własnej wartości. Cóż za życie! -LAURIE ANDERSONMarina uważa, że jej rolą jako artystki z całą artystyczną arogancją, która wygląda dość naiwnie i niewinnie, oraz pokorą, która tłumi w zarodku najlżejszy nawet impuls, by poczuć się urażonym - jest zabieranie widzów w pełną niepokojów podróż do miejsca, gdzie będą się mogli uwolnić od wszystkiego, co ich ogranicza. -JUDITH THURMAN, "The New Yorker"Dla Mariny Abramović różnica między sztuką a życiem nie istnieje; życie jest marzeniem, dopóki trwa, obecnością absolutną w pustce. -ALEJANDRO JODORKOWSKY
Nowa książka autora bestsellerowych instruktażowych książek o sztuce, które do tej pory sprzedały się w 4 milionach egzemplarzy na całym świecie. „Maluję od dawna, od wielu lat uczę też malarstwa i odkryłem, że nawet jeśli rezultaty naszych wysiłków nie są udane, samo nakładanie farby na papier, deskę czy płótno jest bardzo stymulujące i przyjemne. Wierzę, że każdy może malować, jeśli tylko ma na to ochotę i jest w stanie poświęcić trochę czasu na ćwiczenia”. Tak do rozpoczęcia przygody z malowaniem zachęca Barrington Barber – malarz i rysownik, autor bestsellerowych podręczników takich jak „Każdy może rysować” czy „Rysujmy jak wielcy mistrzowie”, które sprzedały się na świecie w ponad 4 milionach egzemplarzy. Jego najnowsza ukazująca się na polskim rynku książka „Szkoła malowania” – w łatwy i przystępny sposób wprowadza tym razem w tajniki najpopularniejszych technik malarskich. Książka przedstawia metody malowania krok po kroku oraz zawiera wiele ćwiczeń do samodzielnego wykonania. Czytelnik znajdzie tutaj niezbędną wiedzę a także praktyczne rady oraz ćwiczenia ułatwiające rozpoczęcie przygody z farbami akwarelowymi, kryjącymi (gwaszem), akrylowymi i olejnymi. Krok po kroku prześledzi kolejne etapy powstawania obrazów, doboru kolorów, czy odpowiedniej techniki kładzenia farby, zaznajomi się z praktyczną stroną powstawania portretów, pejzaży czy martwej natury, a podążając za wskazówkami autora z łatwością sam stworzy swoje pierwsze dzieła.
Ilu miała kochanków? Czy za pomocą tabletek usypiała męża, by móc się spotykać z innymi mężczyznami? Czy jako wdowa leżała krzyżem w kościele? Aleksandra Wierzbicka i Kalina Jędrusik znały się ponad ćwierć wieku. To o niej Jędrusik mówiła „córka”. To w jej ramionach zmarła. To ona znała aktorkę, piosenkarkę i ikonę PRL-u jak nikt inny. I to ona rzuca zupełnie nowe światło na barwne życie Kaliny Jędrusik. Po raz pierwszy mówi o Kalinie tak dużo i tak intymnie. Szczerze i bez lukrowania opowiada Mikołajowi Milckemu o Kalinie prywatnej, domowej, bez makijażu i bez blichtru, który towarzyszył jej przez całe życie. To też osobiste listy Kaliny Jędrusik i Stanisława Dygata oraz nigdy wcześniej niepublikowane fotografie gwiazdy, która do dziś budzi skrajne emocje i – choć nie żyje od ponad 30 lat – wciąż jest bohaterką plotek. Wszystkie książki, filmy i pikantne relacje mają się nijak do niezwykłej historii, którą trzymacie w rękach. W tej książce znajdziecie prawdę o Kalinie Jędrusik. Mikołaj Milcke, pisarz i dziennikarz, autor popularnych powieści obyczajowych, znany m.in. z serii „Gej w wielkim mieście” i książki „Chłopak z drugiego planu”. Opowieści Aleksandry Wierzbickiej o Kalinie Jędrusik słuchał z wypiekami na twarzy. Żałuje, że nie wszystko, co zostało powiedziane, mogło być napisane. Możliwość współtworzenia tej książki to dla niego zaszczyt, przyjemność i powrót do pasji, jaką od zawsze są wywiady. Spacerując po Żoliborzu – teraz już świadomie – zawsze skręca w uliczki, którymi chadzała Kalina Jędrusik. Aleksandra Wierzbicka Dygatów poznała jako mała dziewczynka. To ją Kalina Jędrusik nazywała córką. Książki o swojej drugiej matce nie chce nazywać biografią, woli określenie „opowieść”. Napisała opowieść o niezwykłej osobie i wydarzeniach, których była nie tylko świadkiem, ale również uczestniczką. Jest jedyną spadkobierczynią Kaliny Jędrusik. Mieszka na warszawskim Żoliborzu i – jak Kalina – kocha zwierzęta.
Wyczekiwana polska wersja ćwiczeń do osławionego podręcznika Dariusza Terefenki - Teoria Jazzu od podstaw do poziomu zaawansowanego. Prezentowany Zeszyt ćwiczeń do teorii jazzu jest obszernym suplementem do podręcznika Teoria jazzu (wydanego w 2020 ), zawierającym wiele cennych materiałów dydaktycznych zarówno dla adeptów sztuki jazzowej, jak i profesjonalnych muzyków oraz wykładowców. (...) Jest on ułożony w porządku zgodnym z uporządkowaniem treści w podręczniku, czyli od podstaw, prostych ćwiczeń do trudniejszych, bardziej skomplikowanych. Dariusz Terefenko (fragment wstępu)
Wersja językowa wydania: pol, eng, ukrNiniejsza publikacja to pierwsze ilustrowane wydanie nutowe od czasu odzyskania niepodległości Ukrainy, które wprowadza dzieci w magiczny świat dźwięków i zapoznaje je z najlepszymi światowymi wzorcami muzyki fortepianowej dla początkujących.Książka zawiera utwory kompozytorów klasyków oraz kompozytorów ukraińskich XX i XXI wieku. Utwory są ułożone zgodnie z rozwojem umiejętności muzycznych dziecka.Publikacja obejmuje pierwsze dwa lata nauki gry na fortepianie, a równocześnie jest w pewnym stopniu uniwersalna, ponieważ przeznaczono ją dla wszystkich dzieci, niezależnie od ich zdolności. Zabawowy charakter książki pomaga zdobyć umiejętności niezbędne dla rozwoju zarówno przyszłego profesjonalisty, jak i słuchacza amatora sztuki muzycznej. tłumaczenie z języka ukraińskiego Ołena Żurowa-Ciołka
Wersja językowa wydania: pol, eng, ukr Niniejsza publikacja to pierwsze ilustrowane wydanie nutowe od czasu odzyskania niepodległości Ukrainy, które wprowadza dzieci w magiczny świat dźwięków i zapoznaje je z najlepszymi światowymi wzorcami muzyki fortepianowej dla początkujących.Książka zawiera utwory kompozytorów klasyków oraz kompozytorów ukraińskich XX i XXI wieku. Utwory są ułożone zgodnie z rozwojem umiejętności muzycznych dziecka.Publikacja obejmuje pierwsze dwa lata nauki gry na fortepianie, a równocześnie jest w pewnym stopniu uniwersalna, ponieważ przeznaczono ją dla wszystkich dzieci, niezależnie od ich zdolności. Zabawowy charakter książki pomaga zdobyć umiejętności niezbędne dla rozwoju zarówno przyszłego profesjonalisty, jak i słuchacza amatora sztuki muzycznej. tłumaczenie z języka ukraińskiego Ołena Żurowa-Ciołka
Utwory włączone do zbioru Zaczarowana wiolonczela skierowane są do uczniów szkoły muzycznej I stopnia oraz początkowych klas szkoły muzycznej II stopnia. Ten album, podobnie jak moja pierwsza publikacja pod tytułem Moja wiolonczela, powstał dzięki inspirującym wieloletnim doświadczeniom pedagogicznym, które zdobyłam, pracując jako nauczyciel wiolonczeli. Utwory charakteryzują się różnorodnością zagadnień technicznych i interpretacyjnych i pozwalają rozwinąć wyobraźnię muzyczną młodych wiolonczelistów. Agnieszka Kaszuba Utwory w publikacji: Pobudka Gonitwa II Jesienna zaduma Pociąg Skoczek Tańcowała igła z nitką Walc wiosenny Wariacje dziecięce na temat własny Wspomnienie
Wybór najbardziej znanych kompozycji Mozarta. W niniejszej publikacji zawarte zostały popularne utwory na fortepian o różnym stopniu trudności. Zbiór otwiera słynny Menuet z Serenady Eine kleine Nachtmusik, a zamyka Fantazja d-moll.
Utwory w publikacji:
12 Wariacji na temat piosenki francuskiej "Ah, vous dirai-je, maman"
9 Wariacji na temat "Lison dormait" z Julie Nicolasa Dezede KV 264
Fantazja d-moll KV 397
Menuet z Serenady "Eine kleine Nachtmusik" KV 525
Sonata A-dur KV 331 cz. I i III
Sonata a-moll KV 310 cz. I
Sonatina wiedeńska nr 6, cz. I i IV
Oazy w latach 80. i 90. były jednym z największych ruchów w Polsce. Gromadziły setki tysięcy ludzi w różnym wieku. Były udziałem głównie dzieci i młodzieży. Piosenki oazowe z czasem weszły do muzyki liturgicznej mimo, że nie wszystkie są liturgicznym śpiewem kościoła. Bez względu na wyrażane opinie o nich, ten tom zawiera opracowanie religijnych piosenek młodzieżowych, zwanych powszechnie oazowymi; piosenek i pieśni, które mocno zaistniały w świadomości muzycznej Polaków. Piosenki oazowe stały się już nie indywidualną formą modlitwy Autorów, lecz muzycznym, publicznym wyznaniem wiary całych grup społecznych i środowisk. Dzięki Ruchowi Światło - Życie, intensywnie rozwijającego się w latach 80. Kościół urósł wówczas w siłę a wiara tych młodych pogłębiała się. Prawdopodobnie to ona jest dziś siłą kościoła wobec postępującej laicyzacji. Niniejszy tom jest nie tylko efektem braku na rynku muzycznym takich opracowań; nie bez znaczenia była tu korespondencja wielu, proszących o nie. Mam pełną świadomość, że w niniejszych propozycjach przełamuję pewne zasady utrwalone w harmonii klasycznej, niemniej autorskie opracowania otrzymują dzięki temu indywidualny koloryt, współtworzący wyjątkowy nastrój tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadałyby im zupełnie inny brzmieniowy kształt. Dziękuje za życzliwe przyjęcie opracowań Kolęd i pastorałek oraz pieśni maryjnych. Te wydania upewniły mnie o potrzebie i sensie opracowywania i harmonizacji kolejnych. Od Autora
W prezentowanej książce pojęcie "ogród" zostało ujęte wieloaspektowo - jako system, symbol, metafora, środek wyrazu artystycznego, forma wypowiedzi literackiej, przedmiot badań naukowych, i poddane wielowymiarowemu oglądowi. Tekst publikacji wyraźnie dzieli się na dwie części. W pierwszej z nich przedstawione są trzy zasadnicze wątki, które pomyślane zostały jako rama refleksji i szczegółowych opisów w części drugiej. Obydwie części stanowią z kolei intelektualne "tło", które ma dialogować z bogactwem znaczeń, jakie niesie ze sobą obraz w kolekcji fotografii zamieszczonych po dyskursie teoretycznym. Jak twierdzą redaktorzy, łącznie tekst i obrazy mają tworzyć sieć "permutacji", która winna zachęcić odbiorcę do aktywnego współtworzenia "przedmiotów" estetyczno-intelektualnych.
"Szkice o (nie)oryginalności" - najogólniej rzecz ujmując - to rozważania o oryginalności i nad oryginalnością dzieła sztuki. Oryginalność należy dziś do grupy najważniejszych kategorii deskryptywnych sztuki, ale też tworzących z nią różne konfiguracje, zarówno w obszarze praktyki artystycznej, jak i dyskursów teoretycznych. Ustabilizowana przez modernizm ranga oryginalności (w efekcie także nowości, niekonwencjonalności, wyjątkowości), uczyniła z oryginalności jedną z wiodących i szczególnie pożądanych własności sztuki nowoczesnej, o niebagatelnym wpływie na proces redefiniowania granic doświadczenia artystycznego. I choć mówimy tu o pojęciu o historycznie ugruntowanych (od XIX wieku) pozytywnych konotacjach, wzajemność relacji ze sztuką (w diachronicznym ujęciu) nie jest i wcale nie była tak jednoznaczna, jak mogłoby się wydawać. Dotyczy to doświadczenia oryginału i oryginalności zarazem. Poruszane tutaj kwestie odwołują się do historycznej niejednoznaczności kategorii oryginalności, kontekstów redefinicji, dyskursu nowoczesności; omawiają zmienność kryteriów, ich konwencjonalizm i lokalność, a także niektóre dylematy związane ze współczesną praktyką artystyczną, której ekspansywność, różnomedialność czy interaktywność niejednokrotnie podają w wątpliwość zasadność tradycyjnych zestawów interpretacyjnych sztuki, jak również kryterialną efektywność części pojęć, w tym kategorii oryginalności. Publikacja adresowana jest do grona czytelników i przedstawicieli różnych dyscyplin humanistyki zajmujących się szeroko rozumianą teorią i historią sztuki, ale także twórców, krytyków sztuki oraz studentów szczególnie kierunków artystycznych. W dalszej kolejności do szerokiej rzeszy potencjalnych odbiorców i uczestników współczesnej kultury artystycznej.
Osoby dramatu:arogancki chłopak, który pożyczał bez pozwolenia cudze płyty i zmyślał wydarzenia z młodości,niezbyt schludnie ubrany psychofan Woodyego Guthriego,poeta symbolista, porażający starszych od siebie wizyjnością piosenek,muzyk świadomie gwałcący muzyką elektryczną oczekiwania swoich konserwatywnych wielbicieli,obsesyjnie chroniący bezpieczeństwa własnej rodziny wiejski malarz amator,nieposkromiony kobieciarz,autobiograf mylący za sobą tropy jak wytrawny szpieg,żarliwy kaznodzieja neofita,stary szaman, widzący dalej, więcej i głębiej,zagubiony artysta, którego czas bezpowrotnie mijał,artysta-prorok, laureat Nobla, Grammy, Pulitzera, Polara i Oscara, który odnalazł przyszłość w przeszłości,milioner potajemnie ofiarowujący sute darowizny, a sam żyjący byle czym,twórca nierozumiany, ale analizowany przez miliony Te wszystkie i wiele innych postaci mieści jedna niepozorna osoba dziś 82-letniego artysty, który nadszedł znikąd i samodzielnie zrewolucjonizował nie tylko muzykę, ale też całą kulturę popularną. Mistrz słowa poetyckiego na miarę Szekspira, wirtuoz zagadek, obdarzony niezwykłym, jedynym w swoim rodzaju, irytującym, hipnotycznym głosem. Człowiek, bez którego nie sposób sobie wyobrazić współczesnego świata. Robert Allen Zimmerman, Shabtai Zisel ben Avraham, który stał się Bobem Dylanem. To opowieść o jego przedziwnym życiu.
Problematyka badawcza dotycząca miast jest bardzo ważna i niezwykle aktualna, ponieważ Ziemia stała się planetą miast, a proces urbanizacji jest jednym z najbardziej uderzających przejawów współczesnej cywilizacji.
Celem książki jest próba przedstawienia czytelnikom idei i koncepcji inteligentnych miast oraz ich wdrożeń w kontekście łagodzenia problemów związanych z urbanizacją. W podręczniku wyjaśniono, czym jest inteligentne miasto i na jakich koncepcjach się opiera. Pokazano, dlaczego szerzenie idei i koncepcji inteligentnych miast jest koniecznym wyzwaniem XXI wieku. Niezależnie bowiem od tego, gdzie pracujemy i gdzie mieszkamy, wszyscy w mniejszym lub większym stopniu jesteśmy zainteresowani jakością środowiska, harmonijnym rozwojem miast, racjonalnym rozplanowaniem sieci transportowej, redukcją odpadów, niekontrolowaną ekspansją miast na tereny wiejskie, redukcją zanieczyszczeń powietrza w miastach i innymi podobnymi problemami. W obecnych czasach poprzez większy udział publiczny w procesie stanowienia o mieście coraz częściej mamy możliwość wpływania na decyzje, które będą oddziaływały na sposób rozwoju miast w przyszłości, uwzględniający przesłanie, jakie wynika z wdrażania idei inteligentnych miast.
Książka może być pewnym elementem łańcucha edukacji proekologicznej w zakresie relacji człowiek miasto - środowisko. Adresowana jest zarówno do studentów różnych kierunków studiów, którym problematyka ochrony środowiska i zrównoważonego/optymalnego rozwoju miast i naszej planety jest szczególnie bliska, jak i do wykładowców oraz osób pracujących w administracji samorządowej, w instytucjach zajmujących się ochroną środowiska, rozwojem regionalnym, planowaniem i gospodarką przestrzenną, w organizacjach społecznych i innych ośrodkach mających wpływ na zrównoważony rozwój miast i regionów.
W powszechnym przekonaniu wystrój mieszkań w PRL-u był monolitem. Nic bardziej mylnego - polityczne zawirowania kolejnych dekad, przemiany gospodarcze, stosunki społeczne i polityka mieszkaniowa gruntownie wpływały na wygląd mieszkań. Zniszczenia II wojny światowej i przesunięcia granic spowodowały, że polskie powojenne wnętrza tworzone były niemal od zera. Kolejne lata niosły nadzieję na poprawę i wyraźnie pokazały, że zarządzanie gospodarstwem domowym wpisywało się w nowoczesny, szeroko zakrojony projekt inżynierii społecznej. Dziś "wnętrze z PRL-u" przemieniło się w kliszę utrwalaną przez kulturę popularną: to obraz tandety i bylejakości albo zbiór pięknych, nowoczesnych przedmiotów, "ikon designu". W obu przypadkach wyjmujemy przedmioty z kontekstu, zapominając, że powstały tyleż z fascynacji nowoczesnością, ile z dojmującego braku, ciasnoty i prowizorki.Badaczka Agata Szydłowska wykonała tytaniczną pracę, poszukując odpowiedzi na pytanie: jak tak naprawdę urządzano się w PRL-u? Błyskotliwie łączy historię społeczną, opowieść o przemianach politycznych i kulturowych z bogactwem materiałów i świadectw.Futerał nie jest książką o straszno-śmiesznej krainie bareizmów i rozklekotanej meblościanki ani o szczytowym okresie dizajnu - to nowatorska opowieść o mieszkaniu jako jednym z centralnych obiektów zmartwień, troski, zabiegów, dumy, snobizmów i zaradności pokoleń Polek i Polaków. I tak jak dla Waltera Benjamina dom jest "futerałem dla człowieka prywatnego", tak dla Szydłowskiej jest też jednym z kluczy do odczytywania polskiej historii XX wieku.
Utwory te napisane po arabsku, francusku i polsku obejmują dwie dekady, od lat 60. do początku lat 80. Książka prezentuje i zarysowuje kontekst dla jego niepublikowanych prac w charakterze nieustającej podróży. Odbywała się ona na wielu poziomach: między Marokiem a Polską; między guerillą językową, praktykami konceptualnymi i poezją konkretną. Rozpościerała się między działaniami aktywistycznymi a nauką w łódzkiej szkole filmowej; między językiem polskim, francuskim i arabskim; wreszcie pomiędzy marokańskim światem lewicy literackiej a kręgami polskiej awangardy artystycznej. Utwory i teksty Lagty to dzieło zakorzenione w walkach trójkontynentalnych i ruchach opozycyjnych w Maroku, kiedy wymyślanie języka na nowo okazywało się zarówno poetycką, jak i polityczną koniecznością, a wiersz stawał się bronią. Z wprowadzeniem Abdelkadera Lagty oraz tekstami krytyka literackiego Khalida Lyamlahyego, filmoznawczyni Li Morin i historyka sztuki Przemysława Strożka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?