W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Antologia gromadzi refleksje, manifesty i autokomentarze określające świadomość artystyczną ludzi teatru - wybitnych aktorów, reżyserów i inscenizatorów. Ich wypowiedzi są świadectwem różnych sposobów postrzegania sztuki scenicznej oraz zapisem doświadczeń płynących z własnej pracy twórczej. Dają podstawę do interpretacji zarówno postaw twórczych, jak i najważniejszych dzieł teatralnych drugiej połowy minionego stulecia.Zestawione w jednym tomie, w porządku chronologicznym, bez zachowania zwyczajowego podziału na gatunki czy środowiska, w których powstały, nabierają nowego znaczenia i pozwalają dostrzec bogactwo oraz wielobarwność dokonań całego polskiego teatru.
Piąty tom piątej częściMateriałów do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitejobejmuje monografie 19 kościołów i kaplic, w 17 miejscowościach zlokalizowanych w południowo-zachodniej części województwa brzeskolitewskiego, w okolicach Brześcia i Kobrynia. Ponad połowa obiektów o charakterze sakralnych została na tym terenie zniszczona, przetrwały nieliczne i tylko kilka z nich pozostało świątyniami rzymskokatolickimi. Dawne kościoły w Stawach i Wistyczach są obecnie cerkwiami prawosławnymi pełnią więc nadal funkcję kultową i dzięki temu zachowały wygląd zbliżony do pierwotnego.Obecnie wszystkie te miejscowości leżą w obwodzie brzeskim Republiki Białorusi, w rejonach brzeskim, kobryńskim i drohiczyńskim (Zakoziel i Popina).W czasie działań wojennych w latach 19391945 zniszczeniu uległy kościoły w Żabince i Zaościu. Ocalałe kościoły w Antopolu, Horodcu, Popinie i Dywinie decyzją władz radzieckich zostały przeznaczone na budynki użyteczności publicznej; świątynie w Zbirohach, Popinie i Dywinie zostały zdewastowane, a następnie rozebrane, kościół w Horodcu rozbudowano i przekształcono na szkołę z całkowitym zatarciem formy architektonicznej, zaś rozbudowana świątynia w Antopolu służy jako remiza strażacka (jako jedyna ma możliwą do odczytania pierwotną formę). Zachowane kościoły w Stawach i Wistyczach zostały zamknięte obecnie użytkowane są jako cerkwie prawosławne. Niemal cudem przetrwała neogotycka kaplica dworska w Zakozielu nieużytkowany, popadający w ruinę obiekt doczekał się w ostatnim roku remontu. Druga z omawianych w niniejszym tomie kaplic dworskich kaplica w Hruszowej nie istnieje została zniszczona wraz z dworem i folwarkiem, zapewne już po wojnie, kiedy majątek przejął kołchoz. Jedynym nieprzerwanie czynnym pozostawał nadal kościół w Kobryniu, zamknięty przez władze radzieckie w r. 1962, wówczas część wyposażenia rzeźby i obrazy wywiezione zostały do Narodowego Muzeum Sztuki Białoruskiej w Mińsku pozostałe elementy wystroju uległy zniszczeniu. Po upadku ZSRR zostały reaktywowane parafie w Żabince i Horodcu, wzniesiono na ich potrzeby nowe świątynie.
Podjęty temat dotyczy ciekawego okresu historycznego, jakim było stulecie XIX […]. Analiza pozornie nie najważniejszych kwestii, związanych z architekturą pałacu, jego rozplanowaniem oraz spełnianymi funkcjami w różnorodnej mierze, także z osobami powiązanymi z tym ważnym miejscem dla Krakowa i diecezji krakowskiej, wnosi nowe naświetlenie dla uchwycenia przynajmniej niektórych mechanizmów działalności Kościoła i jego pasterzy. Zainteresowanie tytułowym pałacem ma swoje istotne znaczenie, bo dotyka najważniejszego urzędu w diecezji i otwiera przestrzeń badawczą dla uchwycenia wielu szczegółów nie tylko z życia wyższych sfer, ale nade wszystko pozwala wniknąć w płaszczyznę najzwyczajniejszą, bo gwarantującą dotarcie do fundamentalnych zasad zwyczajnego poruszania się osoby ludzkiej, także wysoko postawionej.
z recenzji bp. prof. zw. Jana Kopca
Wśród wielu zabytków architektury, które przesądzają dziś o szczególnym miejscu Krakowa na mapie kulturowej Polski i Europy, niewiele jest budowli, które posiadałyby tak wielką silę znaczeniową jak pałac biskupów krakowskich przy ulicy Franciszkańskiej 3. […] Ten magiczny dziś adres nabierał szczególnego znaczenia dla Krakowa i dla Polski przez cały wiek XIX. Przesądziły o tym niezwykłe osobowości jego gospodarzy, a zwłaszcza Jana Pawia Woronicza i Albina Dunajewskiego, oraz zmieniające się konteksty polityczne. Dlatego wielką zasługą pani Marleny Hajduk jest zwrócenie uwagi na niezwykle intrygujący fenomen budowli, której dzisiejszy kształt jest funkcją losów Krakowa i jego kościoła w XIX wieku.
z recenzji prof. Jacka Purchli
Publikacja, która uzupełnia wciąż niewielką bibliotekę tekstów, jakie wyszły spod pióra artystów związanych z lubelską grupą Reflektor. Dotąd znani byli oni głównie z działalności awangardowego czasopisma oraz twórczości poetyckiej, jaka ciążyła w stronę nowatorskich rozwiązań dominujących w poezji pierwszej dekady międzywojnia. Publikacja szopek uzupełnia ten obraz, dodaje do portretu grupy nowe, interesujące rysy, świadczące o powinowactwie lubelskich awangardzistów z intensywnie rozwijającą się wówczas kulturą popularną, która przykuwała uwagę wielu ówczesnych literatów, między innymi futurystów czy skamandrytów. Na kabaretowych estradach i scenach szopek wykształcał się nowy model koegzystencji między sztuką a przemysłem rozrywkowym.- dr hab. Dariusz Pachocki, prof. KUL
Kim jest showrunner i co to jest bottle episode? Czym różni się sitcom od proceduralu i serialu analogowego? Co robi się, gdy aktor grający główną rolę złamie nogę?
Seriale stały się jednym z najważniejszych elementów współczesnej kultury. Nawet Olga Tokarczuk w swoim przemówieniu noblowskim wspomniała o serialowej narracji. Bo bez niej trudno zrozumieć współczesnego człowieka. Seriale to niesłychanie ciekawe zjawisko kulturowe, w którym kwestie biznesowe, technologiczne czy nawet prywatne problemy aktorów potrafią mieć bezpośredni wpływ na fabułę i sposób prowadzenia narracji.
Wszyscy oglądamy seriale, czas przyjrzeć się im z bliska.
Bohaterami „Wierszy znad palety” są zarówno malarze o gruntownym wykształceniu, jak i genialni samoucy; artyści zróżnicowani pod względem światopoglądu i estetyki prac; ci powszechnie znani oraz ci, o których pamięć należałoby przywrócić. Łączy ich skłonność do poezjowania i potrzeba lirycznego wyznania. Jednak niewielu z nich znamy jako poetów, ponieważ w większości nie publikowali swych tekstów lub – mimo druku – przechodziły one bez echa. Autorka książki przez lata poszukiwała ich wierszy – często dostępnych jedynie w rękopisach – gromadziła je i opisywała. Niniejsza publikacja stanowi zwieńczenie jej wieloletnich wysiłków, odsłania nie tylko wachlarz poetyckich prób malarzy, lecz także mało znany obszar polskiej humanistyki.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
"Krótka historia sztuki tworzonej przez kobiety opowiada pełną historię kobiet walczących o równe prawa do uprawiania sztuki i ich przełomowych dzieł, wkładu, jaki wniosły do rozwoju ważnych, zdominowanych zwykle przez mężczyzn kierunków w sztuce, oraz historię artystek zapomnianych lub usuniętych w cień, a obecnie odkrywanych na nowo. Zwarta w treści i bogato ilustrowana, książka ujawnia związki i relacje zachodzące pomiędzy różnymi okresami, artystami i stylami. Pozwala również czytelnikom poznać i zrozumieć najważniejsze osiągnięcia kobiet zajmujących się sztukami pięknymi. Susie Hodge jest historykiem sztuki, historykiem i artystką. Jest autorką wielu książek, a wśród nich: 50 Art Ideas, How to Survive Modern Art, Why Your Five Year Old Could Not Have Done That: Modern Art Explained oraz 50 Art Nouveau Works of Art You Should Know. "
Celem pracy jest przedstawienie złożoności zjawisk kształtujących zarządzanie rozwojem terytorialnym, które przybierają hybrydowe postaci, łącząc odległe – a nawet pozornie sprzeczne – procesy. Autor dąży do ukazania, w jaki sposób społeczeństwo informacyjne wpływa na zarządzanie publiczne. (…) Zamierzeniem jest zidentyfikowanie cech hybrydyzacji zarządzania rozwojem w kanonicznych fazach tego procesu i uwieńczenie wywodu próbą ujęcia modelowego, zawierającego rekomendacje dla tych, którzy kreują przyszłość jednostek terytorialnych. Autor dostrzega możliwość koegzystencji niekiedy sprzecznych systemów w modelowej postaci helisy.
Z Wprowadzenia
Aleksander Noworól, profesor nauk ekonomicznych, inżynier architekt, uzyskał habilitację z architektury i urbanistyki. Specjalizuje się w zarządzaniu rozwojem terytorialnym, polityce regionalnej i rewitalizacji. Praktyki zagraniczne odbywał we Francji, Szwajcarii, Japonii, Wielkiej Brytanii, USA, Izraelu i Hiszpanii. Związany w przeszłości z Politechniką Krakowską i Uniwersytetem Jagiellońskim, a obecnie – z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Zdobył doświadczenia praktyczne w projektowaniu architektonicznym, zarządzaniu w administracji samorządowej i przedsiębiorstwach. Autor i współautor 11 książek i ok. 120 innych publikacji, a także blisko 120 opracowań konsultingowych i eksperckich.
Niniejsza publikacja udowadnia, że szeroko rozumiane źródła epistolarne są cennym materiałem do poznania przeszłości komunistycznej Polski. List i jego pochodne nie tylko służyły do komunikacji społecznej i instytucjonalnej, lecz były także narzędziem politycznym, formą protestu i interwencji, a nawet „bronią słabych” w walce z opresyjnym reżimem. Mimo ograniczeń systemowych wpływały na ówczesną rzeczywistość polityczną, społeczną, kulturalną i gospodarczą. Czytając tę książkę, można się przekonać, że liczba okołoepistolarnych wątków jest tak duża, że pozwala uzyskać wgląd w niemal każdy aspekt funkcjonowania PRL.
Książka pokazuje źródła inspiracji wewnętrznych i zewnętrznych procesów komunikacyjnych PKF w latach 1944-1956, autorów komunikatów politycznych, kompetencje merytoryczne twórców komunikatów politycznych magazynu filmowego, propagandowy obraz pożądanego kształtu systemu politycznego i stylu przywództwa politycznego w powojennej Polsce, cechy pożądanego obrazu wzorca osobowego przodownika pracy, chłopa, inteligenta i duchownego oraz sposób, w jaki dokonywano dyskryminacji politycznej wrogów politycznych. W tym procesie badawczym pomogła Autorowi znajomość stosownej literatury różnorodnych materiałów archiwalnych. [] Doktor Łukasz Jędrzejski przeprowadził szerokie i owocne kwerendy, dzięki czemu zebrał interesujący materiał empiryczny i co najważniejsze potrafił go syntetycznie opracować oraz sformułować własne wnioski. Przy wyborze perspektywy badawczej został wykorzystany uniwersalny konstrukt teoretyczny stosowany przy badaniach procesu komunikowania politycznego.- prof. dr hab. Jolanta Chwastyk-Kowalczyk, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Rysunki, kolorowanki, naklejki, rozkładany plakat i różnego rodzaju zabawy plastyczne zachęcają do twórczego spędzania czasu, rozwijają wyobraźnię i inspirują do poznawania dzieł sztuki. Motywem przewodnim są arcydzieła Vincenta van Gogha, genialnego malarza, dzięki którym w prosty i przyjazny sposób można poznać ciekawe sposoby tworzenia obrazu, np. za pomocą intensywnych barw, wibrujących linii lub abstrakcyjnych wzorów. A na koniec każdy może stworzyć własną wersję arcydzieła van Gogha!
Tom Kultura ukazuje się w ramach serii wydawniczej Stosunki Polsko-Żydowskie, w całości jest poświęcony zagadnieniom kultury i edukacji na pograniczu polsko-żydowskim w XX wieku. Publikacja została podzielona na odrębne bloki tematyczne: literatura i prasa, kino i teatr oraz nauka i oświata.
Kultura ma charakter interdyscyplinarny. Autorzy artykułów są nie tylko historykami, ale także socjologami, literaturoznawcami, filologami, kulturoznawcami czy filozofami. Wielu z nich to uznani i cenieni badacze, ale są wśród nich także młodsi naukowcy, dopiero rozpoczynający karierę naukową. Zarówno dobór autorów, jak i podejmowanych przez nich tematów i zastosowanych metodologii pokazują, jak interesującym polem badawczym są studia żydowskie. W opublikowanych tekstach poruszane są kwestie zupełnie dotychczas nieznane lub jedynie zarysowane w literaturze. Autorzy nierzadko wykorzystują źródła nowe lub mniej znane. Poszerzają tym samym korpus materiałów do badania historii Żydów w XX wieku i pokazują różnorodny sposób ich interpretacji.
Na przełomie lat 60.i 70. XX wieku przez społeczeństwo Stanów Zjednoczonych przeszło tornado zmian. Zamieszki w Detroit, wojna w Wietnamie, hasła „make love not war” czy „flower power” podczas hipisowskich wieców, panoszące się rasizm, homofobia i szowinizm. Odpowiedź Nowego Jorku na wszystko, co działo się w tych latach, mogła być tylko jedna – awangardowa, wulgarna, pozbawiona zasad i zdrowego rozsądku. Punk. Jedna z najważniejszych subkultur w historii, która wywarła ogromny wpływ na modę, kulturę i sztukę, choć paradoksalnie jej u podstaw leżała jedynie kontestacja rzeczywistości bez politycznego zaangażowania. Kultowa książka Legsa McNeila (założyciela pisma „Punk”) oraz Gillian McCain to pierwszy i jedyny tak obszerny zapis historii punka w Stanach Zjednoczonych, przedstawiony w absolutnie nowatorskiej formie. Wypowiedzi najważniejszych postaci nowojorskiej sceny – od Andy’ego Warhola i protopunkowych MC5, The Stooges czy Velvet Underground, przez awangardowy teatr queerowy, bywalców CBGB, Patti Smith, Richarda Hella i New York Dolls, aż po schyłkowy okres lat 70., świadków słynnej historii Sida i Nancy czy odchodzących ze sceny ojców założycieli, bez cenzury wprowadzają nas w pełne seksu, narkotyków i rock’n’rolla sale zadymionych klubów i ciasnych nowojorskich mieszkań. „Please kill me. Punkowa historia punka” stanowi najpełniejszy zapis historii narodzin i upadku jednego z najradykalniejszych ruchów kontrkulturowych w historii muzyki, sztuki i filmu. To również doskonała podróż do narkotycznego Nowego Jorku lat 60. i 70., gdzie poezja mieszała się z papierosowym dymem, a gitarowe sprzężenia wibrowały w zagubionych duszach „pustej generacji”. „To pierwsza książka w historii, która opowiada o tym, jak było naprawdę.” William S. Burroughs „Prowokacyjne szaleństwo napędzane narkotykami […]. Lektura tej książki to jazda bez trzymanki.” Robert Christgau, „The New York Times Book Review” „Jako ktoś, kto doświadczył tych szalonych lat w Nowym Jorku, mogę bez wahania powiedzieć, że McNeil i McCain w stu procentach oddają niesamowitą atmosferę lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.” James Wolcott, „The New Yorker” „„Please kill me” może sprawić, że uronisz łzę zarezerwowaną dla wzruszeń przy lekturze wierszy zapomnianych poetów, ale przede wszystkim będziesz płakał ze śmiechu. Do bólu szczera, fascynująca i szczegółowa historia punka. Bez żadnej cenzury.” „Rolling Stone” „Ta książka, pozbawiona historycznego patosu i muzycznego bałwochwalstwa, jako jedyna tak dokładnie opisuje zachwycający styl „pustego pokolenia”, o którym śpiewał Richard Hell.” „MOJO” „Bezczelna i hałaśliwa wyprawa na ciemną stronę mocy, pełną skandalizujących opowieści, wypełnionych niekończącym się seksem, narkotykami i rock’n’rollem.” „PAPER” „„Please kill me” to szokujące i zakulisowe spojrzenie na życie tych, którzy przetrwali burzliwe lata siedemdziesiąte.” „New York Post” „„Please kill me” to raj dla fana ruchu punkowego. Kilkaset stron wypowiedzi najważniejszych postaci tej sceny, doskonale zredagowanych przez McCain i McNeila.” Greil Marcus, „Interview Magazine”
Z fotografiami Krzysztofa Skłodowskiego Zgrabne czteropiętrowce i przytłaczające drapacze chmur. W małych koloniach lub stojące samotnie. Otoczone zielenią lub surowym betonem. Osiedla bloków – choć wydaje nam się, że dobrze je znamy, kryją mnóstwo tajemnic i zaskakujących historii. A są wszędzie – od metropolii po najmniejsze miejscowości. Tak liczne, że trudno je zignorować, lecz zarazem tak dobrze wtopione w krajobraz współczesnych miast, że na co dzień prawie ich nie widać. Pospolite, a jednak prowokujące, często znienawidzone, obrastające mitami. W blokach i na blokowych osiedlach mieszka dziś co najmniej dwanaście milionów Polaków. To doświadczenie uniwersalne, wspólne lokatorom betonowej krainy Krakowa, Radomia, Berlina, Londynu i podparyskich przedmieść – choć każdy ma o nim własną opowieść. Beata Chomątowska przygląda się blokom bez uprzedzeń, z ciekawością reportera i dociekliwością badacza. „Betonia” nie jest jednak sentymentalną podróżą przez polskie, niemieckie i brytyjskie osiedla. To opowieść o idei masowego budownictwa, świetlanych szklanych domach przemienionych to w slumsy, to w luksusowe apartamentowce, a przede wszystkim brawurowa próba ukazania bloków takich, jakie są naprawdę – małych światów, które wywarły ogromny wpływ na historię współczesnej architektury. „Beata Chomątowska wędruje po blokowiskach Europy. Odwiedza słynne budynki i nieznanych ludzi. Po drodze opowiada o wzlotach i upadkach modernistycznej urbanistyki. O ideach, technologiach i procesach społecznych. Ta książka tłumaczy, jak XX wiek zaprojektował przestrzeń, w której wciąż mieszkamy. Betonia to nie miejsce. Betonia to epoka.” Marcin Wicha
Umiesz naszkicować niemal dowolny kształt, ale efekt wciąż nie spełnia twoich oczekiwań, a ty nie wiesz, w czym tkwi problem i jak poprawić rysunek? Chcesz podnieść swoje artystyczne umiejętności i wreszcie z uśmiechem spojrzeć na swoje prace? Z pomocą tego przewodnika zaczniesz na bieżąco korygować wykonywane szkice, a z czasem także unikać pewnych pomyłek.
Przy każdym projekcie przedstawionym w tej książce pokazano bowiem potencjalne błędy, jakie może popełnić początkujący artysta. Dołączono także wskazówki, jak dopracować rysunek. Dzięki tym informacjom nauczysz się omijać niektóre pułapki, a twoje prace zyskają artystyczny wyraz.
Postępy i przyjemność gwarantowane!
Jacek Wachowski – teoretyk performansu i widowisk; profesor zwyczajny w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów na Wydziale Antropologii i Kulturoznawstwa UAM. Zajmuje się badaniem performansów posttechnologicznych, a także nowych strategii komunikacyjnych w środowiskach transhumanistycznych i posthumanistycznych. W kręgu jego zainteresowań pozostaje również filozofia nauki i metodologia badań transdyscyplinarnych.
Transakty – ekscentryczne prace artystów, tworzone wspólnie z inżynierami i naukowcami – prowokują do pytań podstawowych: Jak są skontruowane? Jakie pełnią funkcje? W jakich relacjach pozostają do sztuki, nauki i technologii? Jak zmieniają nasze przyzwyczajenia poznawcze? Odpowiedzi na te pytania prowadzą do wniosku, że w transaktach nie chodzi wyłącznie o prowokacje. Tworzą one nowy paradygmat, który umożliwia powstawanie praktyk społecznych opierających się na modelu partycypacyjnym, i podważają instytucjonalno-hierarchiczny sposób wytwarzania wiedzy, podtrzymywany przez uniwersytety i korporacyjne laboratoria.
[Z recenzji prof. SWPS dr hab. Mirosława Filiciaka]
Transakty można czytać na wiele sposobów. To błyskotliwy i zwięzły – choć równocześnie gęsty i nasycony – przewodnik teoretyczny, zachęcający do dyskusji i podsuwający nowe koncepcje pozwalające okiełznać zjawiska współczesnej kultury nadmiaru oraz sproblematyzować ograniczoną społeczną refleksyjność związaną z wieloma obszarami uprawiania nauki (…) Równocześnie można tę książkę traktować jako katalog przykładów działań z ostatniego półwiecza, które problematyzowały przemiany kultury i – zgodnie z przekonaniem o performatywnym charakterze nowej wiedzy – wskazywały rozwiązania, czerpiąc z rozwoju paradygmatu art and science. (…) Nawet jeśli tytułowe transakty z perspektywy kulturowego mainstreamu są zjawiskiem marginalnym, a powstające za ich sprawą depozyty są – jak ujmuje to Autor – „bazami wiedzy niepraktycznej, ekscentrycznej, osobliwej”, to jednak kumulują w sobie zmiany i otwarcie na przyszłość. Są laboratoriami, w których wydarza się to, co dla przyszłości kultury być może najważniejsze. Za sprawą Transaktów zyskujemy okazję, by do nich zajrzeć w towarzystwie kompetentnego przewodnika. Nie mam wątpliwości, że ta książka w obecnych i przyszłych dyskusjach o relacjach nauki, kultury i technologii stanowić będzie istotny punkt odniesienia.
W książce zebrano ogólne wiadomości o przyczynach i objawach zniszczeń obiektów zabytkowych, omówiono zasady przeprowadzania remontów i konserwa cji elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych. Przedstawiono też technologię wykonania i konserwacji dekoracji i detali architektonicznych.
Książka adresowana jest do średniego personelu technicznego zatrudnionego w firmach zajmujących się renowacją zabytków budownictwa murowanego. Poziom zawartych w książce wiadomości odpowiada standardowi wymagań stawianych technikowi renowacji elementów architektury.
Drewniana architektura cerkiewna Wschodniej Galicji jest zjawiskiem, które nie ma sobie równych w skali Europy. Różnorodność typów i bogactwo form wprawia w zdumienie każdego, kto zapozna się z tym tematem. Szczególnie zachwycają się nim przybysze z krajów, gdzie buduje się z kamienia, a drewno służy głównie jako opał. Zachwycają, a jednocześnie dziwią, że można budować takie cuda, z tak nietrwałego materiału. Rzeczywiście pożary były plagą dziesiątkującą drewnianą architekturę sakralną, ale mimo to, do początku XX w. dotrwały setki przepięknych cerkwi, z których najstarsze sięgały początku XVI w. Później na cerkwie drewniane spadły inne nieszczęścia. Wiele bezcennych budowli rozebrano w związku z budową nowych – murowanych. Obie wojny światowe również zebrały swoje żniwo. Ciężki czas nastał, gdy tereny Galicji znalazły się pod panowaniem sowieckim. Znów najwyższej klasy świątynie rozpadały się pozbawione opieki lub były rozbierane. W albumie zaprezentowano również niemniej fascynujące cerkwie murowane, od tych najstarszych z XIII–XIV w., po budowle dwudziestowieczne. Ten niezwykły świat galicyjskich cerkwi został utrwalony na fotografiach z okresu od ostatniej ćwierci XIX w., po koniec czwartej dekady XX w. Wiele z tych zdjęć przepadło lub znajduje się w nieznanych nam miejscach, jednak sporą ich część zebrał Paweł Kusal, znany kolekcjoner z Leska, który od wielu lat, z wielkim zaangażowaniem gromadzi ten bezcenny zbiór. Dzięki jego pasji możemy przedstawić świat, który w dużej mierze jest już bezpowrotnie utracony – świat drewnianych cerkwi Galicji Wschodniej.
„Beksiński 4” to czwarty album prezentujący wyjątkową kolekcję prac Zdzisława Beksińskiego. Znajdą się w nim mniej znane i rzadko publikowane reprodukcje dzieł z zakresu malarstwa i rysunku, pochodzące z Muzeum Historycznego w Sanoku oraz kolekcji prywatnych. Wstęp – Wiesław Banach i Bogdan Szymanik.
Od prostych wież mieszkalnych, które służyły jednej rodzinie czy niewielkiej grupie, do dużych założeń obronnych z bastionami i bastejami, strzegących granic imperiów i szlaków handlowych. Od nieinwazyjnych metod badawczych, jak fotografia, analiza zobrazowań satelitarnych czy skaning laserowy, po badania powierzchniowe i wykopaliska archeologiczne.
Książka ta przybliża fascynujący świat niezwykle zróżnicowanych budowli obronnych wznoszonych przez wiele stuleci w rejonie Górnej Nubii (dzisiejszy północny i centralny Sudan). Można ją też jednak czytać jako swoisty „przewodnik po archeologii”. Prowadzona w swobodnym stylu narracja wciąga czytelnika w codzienność archeologów, pokazuje, w jaki sposób przygotowują się do prowadzenia badań, z jakimi problemami muszą się mierzyć w ich trakcie, stawia też nowe pytania badawcze i zachęca do własnych poszukiwań.
******
Fortresses of Upper Nubia in the light of archaeological and ethnological researches
From simple tower houses for one family or a small group of people, to huge defensive complexes with bastions and bastiles guarding the borders of empires and the trade routes. From non-invasive archaeological methods such as photography, analysys of the satellite imagery or laser scanning, to surveys and excavations.
The book presents the fascinating world of very diversified fortresses that were built over many centuries in the Upper Nubia region (today’s northern and central Sudan). However, it can be also read as a kind of „guide on archaeology”. Its informal narrative involves the reader into the every-day reality of the archaeologists, shows how they prepare for the research, and what kind of the problems they have to face during their work. The book also raises some new research questions and encourages the readers to start their own adventure with archaeology.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
