Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Ćwiczenia percepcji i pamięci dla osób w podeszłym wieku.Ćwiczenia zawarte w tej książce przeznaczone są dla osób starszych, u których nastąpiło znaczne obniżenie sprawności umysłowej będące wynikiem starzenia się lub różnych chorób. Rozwiązywanie proponowanych łamigłówek i zadań spowolni rozwój problemów z pamięcią, myśleniem, rozumieniem, orientacją w czasie i przestrzeni, liczeniem, pisaniem, czytaniem i planowaniem. Niektóre pytania dotyczą życia osobistego, zmuszając do wspominania dawnych czasów (np. dzieciństwa, lat szkolnych) lub wydarzeń mających miejsce niedawno (np. uroczystości rodzinnych), a także utrwalania w pamięci ważnych informacji takich jak adres czy numer telefonu.
Dla rodzin, które decydują się oddać bliską sobie osobę do domu pomocy społecznej, jest to ogromnym obciążeniem psychicznym, etycznym i moralnym. Jeszcze kilka lat temu w Polsce przeważały rodziny wielopokoleniowe. Młodsze pokolenie opiekowało się starszym, jeśli wymagało ono pomocy. Nawet, gdy czynności wykonywane przy seniorze przekraczały możliwości rodziny, nie była ona gotowa oddać go do placówki opieki długoterminowej. Czasy się zmieniają. Wielu młodych ludzi wyjeżdża w mniej lub bardziej odległe zakątki świata. Spora grupa przestaje utrzymywać kontakty z rodzicami lub ogranicza je do rozmów telefonicznych. Osoby młode mają dziś łatwiejszy dostęp do mieszkań, co sprawia, że pokolenia rozwarstwiają się. Dzieci odchodzą na swoje, rodzice zostają sami. Zubożałe kontakty seniorów z dziećmi czy wnukami powodują niezauważanie przez nich oznak złego funkcjonowania. Widać je dopiero, kiedy symptomy są bardzo wyraźne i często jest już za późno na podjęcie leczenia, rehabilitacji czy wsparcie społecznego lub opiekuńczego.
Domy pomocy społecznej są instytucjami, które powstały, aby wyjść na przeciw potrzebom starzejącego się społeczeństwa.
Dzieci stają przed ogromnym dylematem wyboru sposobu opieki nad ojcem czy matką. Wahają się w podjęciu decyzji o umieszczeniu seniora w domu opieki długoterminowej. Boją się konsekwencji w postaci osądu społecznego. Mimo wielkich zmian w życiu dzisiejszych młodych ludzi, wciąż istnieje pogląd, że oddanie rodziców do instytucji, to dowód braku szacunku, lekceważenie, odtrącenie.
Instytucje te powstały jednak po to, aby mogły tu zamieszkać osoby chore, stare, z niepełnosprawnościami. Nie jest wstydem oddać osobę bliską, w celu zagwarantowania jej profesjonalnej opieki. Wstydem jest zostawienie osoby niesamodzielnej bez opieki. Nie jest wstydem prosić o pomoc, wstydem jest narazić osobę bliską na zaniedbanie, często z powodu braku sił do opieki nad nią.
Osoby starsze powinny zostać pod opieką kochającej je rodziny tak długo, jak tylko jest to możliwe. Jeżeli jednak opieka miałaby być zbyt obciążająca, powierzona jednemu opiekunowi, ograniczałaby jego sprawność, zdrowie, niezależność, właściwym rozwiązaniem będzie dom pomocy. Nie można dopuścić do sytuacji, żeby osoba pomagająca przez swoje całkowite zaangażowanie, sama stała się zależną od pomocy innych.
Dr Elisabeth Kubler-Ross, jedna z założycieli nowoczesnej opieki hospicyjnej, oraz David Kessler, znany ekspert zajmujący się żałobą i stratą bliskich osób, napisali wspólnie książkę Lekcje życia. Na podstawie doświadczeń tych, którzy znaleźli się na krawędzi życia, autorzy w piętnastu lekcjach pokazują, że każdego dnia trzeba żyć pełnią życia. Żyć prawdziwie, a nie tylko istnieć. Nikt z nas nie jest wieczny. Ta świadomość powinna towarzyszyć nam każdego dnia.To wydanie ukazuje się z przedmową Davida Kesslera do jubileuszowego wydania ""Lekcji życia"" z 2014 roku.
Grzegorz Kapla dziennikarz i podróżnik zabiera nas w fascynującą podróż do świata śmierci, wierzeń i rytuałów.Myśl o własnej śmierci odsuwamy od siebie z wielką starannością i zaangażowaniem. Ale coraz bardziej fascynuje nas śmierć innych ludzi. Przyciąga naszą uwagę w wiadomościach, literaturze i kinie.Czym była Księga Umarłych? Dokąd po śmierci wędrowali Grecy? Jak długo Żydzi obchodzą Sziwę, czyli żałobę? Na kogo czekają dziewice w raju muzułmanów? Kto może bliskim zdobyć odpust?Każda ludzka kultura musiała znaleźć sposób, żeby uporać się ze śmiercią. Czyniła to i wciąż czyni za pomocą opowieści i rytuałów czasami bardzo odległych od tego co znamy z własnego świata. Ta książka nie jest encyklopedią. Jest podróżą pośród cieni. Ale, jeśli nie pobłądzisz, na końcu być może jest światło
Zarówno dzieci jak i dorośli powinni do niej zaglądać zwłaszcza przy okazji licznych świąt: Pierwszego Listopada, Wielkanocą i zawsze wtedy, gdy pojawia się temat śmierci i umierania. Wszystkie dzieci prędzej czy później dotyka śmierć najbliższych im osób, a także ukochanych zwierzątek. Jak o tym rozmawiać? Autor, Leo Buscaglia, potrafi to znakomicie. Przepiękna opowieść o życiu, przemijaniu i śmierci. Książka sprzedawana w milionowych nakładach i przetłumaczona na kilkanaście języków, po raz pierwszy wydana w Polsce.
To opracowanie jest tylko podpowiedzią skierowaną do tych, których dotknęło cierpienie rozstania z kimś bliskim. Jest jedynie podpowiedzią, bo nie ma uniwersalnych przepisów na przeżywanie cierpienia, śmierci i żałoby. Odchodzenie bliskich jest dla każdego człowieka doświadczeniem bardzo osobistym i indywidualnym nie można go zamknąć w jakichś określonych ramach. Mamy jednak nadzieję, że treści zawarte w tej książce, choćby w niewielkim stopniu, złagodzą boleść serca i pomogą w świetle wiary odzyskać wewnętrzny pokój.
Każdy człowiek w najgłębszym wymiarze przeżywa swoje życie w indywidualny i charakterystyczny dla siebie sposób. Ma swoją jedyną jego interpretację. Ale niekiedy, aby lepiej rozumieć swoje doświadczenia, zwłaszcza te trudne potrzebuje wsparcia lub nawet informacji, jak inni je przeżywają i radzą sobie z nimi. Może mu to pomóc trafniej oceniać swoją sytuację i mieć nadzieję na pomyślne jej rozwiązanie. Dlatego wydaje się ważne, aby przedstawiać w literaturze przedmiotu dane dotyczące doświadczeń człowieka znajdującego się w różnych sytuacjach życiowych. Dane te mogą mieć ostać studiów przypadku, metaanalizy wyników badań oraz wyników badań empirycznych. Te dane są też ważne dla innych osób, które są związane czy to na drodze osobistych relacji, czy też profesjonalnej pomocy z osobą przeżywającą trudne doświadczenia. Pomagają ją lepiej zrozumieć i skuteczniej pomóc. Biorąc te fakty pod uwagę, autorzy mają nadzieję, że ich prace będą pomocne w zrozumieniu doświadczeń człowieka, tak zdrowego jak i chorego, i przyczynią się do udzielania mu jak najskuteczniejszej pomocy.
Droga do zachowania sprawności w wieku senioralnym nie jest łatwa, ale możliwa. Piotr Błajet zwraca uwagę na trzy aspekty życia, które warto pielęgnować mimo upływających lat - radość, sport i seks. Poza rozważaniami teoretycznymi proponuje proste ćwiczenia i praktyki, które na długo pozwalają zachować aktywność fizyczną, a także psychiczną i duchową. Publikacja jest kierowana do seniorów i ich rodzin oraz do instytucji opiekuńczych, by pomóc w zrozumieniu, czym jest zdrowie i w jaki sposób o nie dbać, aby cieszyć się nim jak najdłużej.Seria ,,Jesień Życia?"" dostarcza wiedzy o procesie starzenia się oraz motywuje seniorów do aktywnego życia. Publikacje w niej wydane mają na celu zmianę wizerunku osób 60+, przeciwdziałanie dyskryminacji ludzi starszych oraz dostarczanie seniorom i ich opiekunom narzędzi mogących poprawić jakość ich życia. Wskazówki zawarte w naszych książkach służą polepszeniu zarówno zdrowia fizycznego, jak i stanu psychicznego.W SERII UKAZAŁY SIĘ:- Jesień życia? Wiosna możliwości! Przewodnik po późnej dorosłości, Moniki Mularskiej-Kucharek i Ewy Czernik- Opieka nad osobami starszymi. Wspierający i wspierani, Zofii Szwedy-Lewandowskiej- Srebrne tabu. Przyjaźń, miłość i seks w wieku dojrzałym, Moniki Kamieńskiej i Moniki Mularskiej-Kucharek- Emocje - relacje - empatia w wieku dojrzałym. Warsztat: jak zadbać o siebie, Jolanty Marchlewskiej
We have long been encouraged to think of old age as synonymous with a decline in skills. Yet recent studies show that our decision making improves as we age, and our happiness levels peak in our eighties. What really happens to our brains as we get older?
In The Changing Mind, neuroscientist, psychologist and internationally bestselling author Daniel Levitin invites us to dramatically shift our understanding of aging, demonstrating its many cognitive benefits. He draws on cutting-edge research to offer realistic guidelines and practical cognition-enhancing tricks for everyone to follow during every decade of their life, and show us what we all can learn from those who age joyously.
Dr Annice Mukherjee went through the menopause at just 41 following a breast cancer diagnosis, and she is also a top UK hormone specialist with nearly 30 years of experience. In this book she combines her medical expertise and personal experience to develop an essential menopause toolkit offering balanced, practical and comprehensive advice designed for our modern world.
The author has used her unique holistic system to help thousands of women look better, feel younger and enjoy an improved quality of life in the long term. This book includes her lifestyle toolkit - which every woman can start implementing straight away to improve symptoms - as well as science based advice on the treatment options when self-management is not enough. It demystifies the big questions, including:
- Managing the menopause at work
- How things change in the decades after the menopause
- What happens if you have a medically induced menopause
- When to consider hormone therapies and alternatives to HRT
The ultimate guide to taking control, rebalancing your body for the better and successfully maintaining optimum health through and beyond menopause.
Książka ta zawiera pewne elementy autobiograficzne, czasami dokładne, a czasami nie. Opisane osoby są niekiedy złożone z cech kilku osób, a niekiedy z żadnej. Nie ma postaci absolutnie prawdziwej, a jednak nie ma i fałszywej. Jest starość zagrożona epidemią, jej wyjątkowość w tym okresie, jest zadziwienie, że pomimo galopującej technologii nic i nikt nie potrafi sobie jeszcze poradzić ani ze starością, ani z coronawirusem.
Cała prawda o polskiej branży funeralnej. Odpowiedzi na pytania, które boimy się zadać.Jak to jest na co dzień mieć kontakt ze śmiercią? Jakie są fakty i mity o branży pogrzebowej? I kiedy bywa naprawdę ciężko?Choć w Polsce umiera rocznie około 400 tysięcy osób, o branży pogrzebowej wiemy niewiele, a to, co usłyszymy od osób, które mają za sobą organizację pogrzebu, bywa kontrowersyjne i budzi w nas lęk. Prawie każdy zna mrożące krew w żyłach opowieści o łamaniu zmarłym kości, pijanych grabarzach czy niebotycznych cenach za pochówek. Jak naprawdę funkcjonuje branża pogrzebowa? Z czym na co dzień spotykają się jej pracownicy?Małgorzata Węglarz w rozmowach m.in. z przedsiębiorcami pogrzebowymi, balsamistami, tanatokosmetologami, mówcami pogrzebowymi i pracownikami hospicjów rozprawia się ze stereotypami i daje odpowiedzi na wiele ważnych pytań.Jak to jest mieć bezustanny kontakt ze śmiercią? Co po śmierci dzieje się z ciałem? Dlaczego Polacy obawiają się kremacji? Jak wygląda pogrzeb XXI wieku?Wszystko, co powinieneś wiedzieć, zanim umrzesz to wyprawa do świata umarłych, której przewodzą całkiem żywi, pełni pasji ludzie.
Dla wykładowców i studentów stykających się z problematyką starzenia się populacji na kierunkach związanych z polityką społeczną, pracą socjalną oraz nauk o zdrowiu, a także dla pracowników sektora pomocy społecznej i ochrony zdrowia oraz dla osób odpowiedzialnych za kreowanie i wdrażanie polityki społecznej wobec niesamodzielnych seniorów.W perspektywie ekonomicznej, społecznej, psychologicznej, medycznej oraz prawno-socjalnej w książce przedstawione zostały różne formy opieki długoterminowej nad niesamodzielnymi osobami starszymi realizowane przez:sektor pomocy społecznej w formie środowiskowej i stacjonarnejsektor ochrony zdrowia w formie środowiskowej i stacjonarnejopiekę nieformalną (rodzinną)prywatne placówki opiekuńcze.
A JEŚLI STARZENIE SIĘ TO CHOROBA… I TO CHOROBA ULECZALNA? CZY MOŻNA ŻYĆ DŁUŻEJ I STARZEĆ SIĘ WOLNIEJ? Żyjemy w przekonaniu, że starzenie się jest nieuniknione. Co jednak, jeśli wszystko, co dotychczas wiedzieliśmy o tym procesie, było mylne? Co, jeśli możemy wybrać, jak długo będziemy żyć? Doktor David Sinclair, światowy autorytet w dziedzinie genetyki i długowieczności, twierdzi, że starzenie się to choroba, którą można leczyć. Przedstawia badania, które uświadamiają nam, jak możemy spowolnić, a nawet odwrócić ten proces. Jednak nie jedynie naukowe odkrycia przybliżają nas do poznania sekretu długowieczności. Autor udziela nam również praktycznych porad. Okazuje się, że wystarczą małe zmiany w codziennym trybie życia, które pozwolą zachować młodość i zdrowie na dłużej. Ta książka to drogowskaz pokazujący, jak odzyskać panowanie nad swoim zdrowiem. Raz na zawsze zmieni nasz sposób myślenia o starzeniu się i o tym, co możemy w tej kwestii zrobić. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Jestem Śmierć,część życia, miłości iciebie.Bohaterką tej książki jest Śmierć, osoba miła i rozważna.Jej zadaniem jest odwiedzać wszystkich, którzy niebawem umrą - to mogą byćinsekty albo słonie, dzieci bądź starcy Śmierć pełni niezwykle ważną rolę -dopełnia Życie, dla którego robi nowe miejsce. Swoje zadanie wypełnia w sposóbjak najdelikatniejszy i troskliwy.Wspólnie z ""Jestem Życie"" książka ta wniezwykle piękny, nieoczywisty sposób zadaje podstawowe pytania dotyczące tegoczym jest śmierć i życie.
„Owinąłem taśmę klejącą wokół jej ust i nosa i patrzyłem, jak dusi się na śmierć… potem wróciłem do pracy”. ~ Były pułkownik David Russell Williams z Królewskich Kanadyjskich Sił Powietrznych, 2010 Christopher Berry-Dee, autor bestsellerów, powraca z książką, w której jeszcze bardziej zagłębia się w świat psychopatów. Tym razem analizuje psychikę i sposób działania zarówno seryjnych zabójców, których poznał osobiście, jak i zbrodniarzy, którzy przeszli do historii kryminologii. Autor przedstawia historie sadystycznego mordercy Petera Kürtena zwanego „Upiorem z Düsseldorfu”, pułkownika Davida Russella Williamsa z Kanadyjskich Sił Powietrznych, brytyjskich zabójców seksualnych Johna Christiego i Neville'a Heatha, a także innych równie mrocznych postaci. To nie jest książka dla osób o słabych nerwach, jest jednak niezaprzeczalnie fascynująca. Ukazuje potworne zbrodnie, które można popełnić, pozostając niezauważonym. Choć ich czyny wydają się tyleż niezrozumiałe, co przerażające, psychopaci mogą być bliżej, niż się nam wydaje… Do serii należą: Rozmowy z seryjnymi mordercami, Rozmowy z psychopatami, Rozmowy z seryjnymi morderczyniami, Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi na świecie.
Jeśli każda sekunda jest furtką, przez którą może wejść Mesjasz, diabeł zrobi wszystko, żeby tę furtkę przed nami zatrzasnąć. /fragment/ Jedno w naszym życiu jest pewne: każdy z nas dąży ku śmierci. W dzisiejszym świecie człowiek, nawet wierzący, zapomina o tej niezaprzeczalnej prawdzie. Jesteśmy zanurzeni w kulturze chwili. Tracimy przez to ostrość widzenia. Zapominamy o perspektywie wieczności... Ojciec Wojciech Surówka OP pragnie przypomnieć nam, że chrześcijaństwo rozpięte jest pomiędzy tym co „już” i „jeszcze”. Nasze serca powinno przepełniać, tak jak pierwotny Kościół, radosne wołanie Maranatha – Przyjdź, Panie! Jak jednak wzbudzić w sobie to oczekiwanie? Co zrobić, by przestać mówić, że się wiecznie nie ma czasu? I czy w Kościele pochłoniętym zamętem oraz kryzysem możemy odnaleźć prawdziwy pokój duszy? ------ Wojciech Surówka OP - duszpasterz „Ruchu Lednica 2000”. Wcześniej pracował w Rosji i na Ukrainie. W latach 2011-2019 był dyrektorem Instytutu Nauk Religijnych św. Tomasza z Akwinu w Kijowie.
Prawo do życia jest podstawowym prawem człowieka, które zostało dane jako istocie rozumniej i wolnej, na którym opierają się wszystkie prawa ludzkie. Ten dar życia został udzielony człowiekowi w charakterze misji, którą powinien podjąć i wypełnić. A zatem życie ludzkie jawi się zarówno jako wartość osobowa, odpowiadająca godności człowieka jak i jego transcendentne powołanie. W związku z powyższym prawo do śmierci wydaje się być zupełnie sprzeczne z prawem do życia. Jeżeli życie człowiek pojmuje w kategoriach fundamentalnych potrzeb, to prawo do życia nakłada bezwarunkową ochronę życia, a tym samym wyklucza jakąkolwiek formę zadawania śmierci. W medycynie walka o życie nie tylko wynika z przysięgi Hipokratesa, ale stanowi podstawowy obowiązek zawodowy lekarza. A zatem, jak pogodzić obowiązek ratowania życia ludzkiego z sytuacją, w której człowiek upomina się o prawo do śmierci?
W debacie współczesnej to zagadnienie nabiera szczególnego znaczenia zarówno w przypadku rezygnacji z uporczywej terapii jak i eutanazji. W obu powyższych sytuacjach mamy do czynienia z odwoływaniem się do argumentu godnej śmierci. Zasadnym jest zauważenie, że mówienie o prawie do śmierci bywa często podważane jako absurdalne. Jak słusznie zauważa Barbara Chyrowicz, posiadanie „prawa do” zakłada, że istnieje ktoś kto jest użytkownikiem tego prawa. A ponieważ śmierć jest koniecznością człowieka, związku z powyższym nie może być prawem, jest nieuchronnym imperatywem. Co więcej, prawo zakłada, że podmiot tego prawa mógłby z danego mu przywileju nie skorzystać, tymczasem śmierć stawia człowieka w sytuacji bez wyjścia. Jak zatem można mówić o prawie do śmierci? Czy może istnieć takie prawo? Należy również zaznaczyć za Wojciechem Bołozem, że każde uprawnienie, jeżeli ma być rzeczywistym przywilejem, to powinno również posiadać równoważnik w postaci czyjegoś obowiązku. Tak więc, jeżeli umierający miałby prawo do śmierci, to drugi człowiek miałby obowiązek zabicia go. Na kim miałby spoczywać ten obowiązek – na lekarzu? Gdyby nawet przyjąć, że spoczywa on na lekarzu, to pojawia się kolejne pytanie: na podstawie jakich racji lekarz miałby obowiązek przyspieszenia śmierci człowieka terminalnie chorego, czy też w stanie wegetatywnym. Tak więc prawo do śmierci rozumiane jako uprawnienia do zadawania sobie bądź drugiemu człowiekowi śmierci, takie prawo do śmierci nie istnieje. Czy zasadnym więc w perspektywie odpowiedzialności za życie, wydaje się stawianie pytania o prawo do godnej śmierci? W dobie rozwoju medycyny i możliwości przedłużania życia czy też odraczania śmierci, pytanie wydaje się jak najbardziej racjonalne.
Trzy historie, trzy sposoby oswajania śmierci w jednej z najbardziej poruszających powieści Olgi Tokarczuk.Tokarczuk ożywia zapomniane, porzucone miejsca, opowiadając historie trzech życiowych wojowniczek samotnie kreujących własne losy. FRANKFURTER RUNDSCHAUPisarka wpuszcza nieco światła do świata wypełnionego ciemnością. W mistrzowski sposób buduje wielowarstwowe opowieści, w których przywraca sens temu, co pozornie beznadziejne, na zawsze stracone. THE GUARDIANMimo że to najbardziej mroczna, gorzka i przejmująca książka Tokarczuk, a zdania bohaterów opowiadających o śmierci łamią się, kawałkują, osuwają w milczenie, to jednak czytelnik wie, o czym mówią i co się za tą pustką kryje. RYSZARD KOZIOŁEK
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
