Droga do zachowania sprawności w wieku senioralnym nie jest łatwa, ale możliwa. Piotr Błajet zwraca uwagę na trzy aspekty życia, które warto pielęgnować mimo upływających lat - radość, sport i seks. Poza rozważaniami teoretycznymi proponuje proste ćwiczenia i praktyki, które na długo pozwalają zachować aktywność fizyczną, a także psychiczną i duchową. Publikacja jest kierowana do seniorów i ich rodzin oraz do instytucji opiekuńczych, by pomóc w zrozumieniu, czym jest zdrowie i w jaki sposób o nie dbać, aby cieszyć się nim jak najdłużej.Seria ,,Jesień Życia?"" dostarcza wiedzy o procesie starzenia się oraz motywuje seniorów do aktywnego życia. Publikacje w niej wydane mają na celu zmianę wizerunku osób 60+, przeciwdziałanie dyskryminacji ludzi starszych oraz dostarczanie seniorom i ich opiekunom narzędzi mogących poprawić jakość ich życia. Wskazówki zawarte w naszych książkach służą polepszeniu zarówno zdrowia fizycznego, jak i stanu psychicznego.W SERII UKAZAŁY SIĘ:- Jesień życia? Wiosna możliwości! Przewodnik po późnej dorosłości, Moniki Mularskiej-Kucharek i Ewy Czernik- Opieka nad osobami starszymi. Wspierający i wspierani, Zofii Szwedy-Lewandowskiej- Srebrne tabu. Przyjaźń, miłość i seks w wieku dojrzałym, Moniki Kamieńskiej i Moniki Mularskiej-Kucharek- Emocje - relacje - empatia w wieku dojrzałym. Warsztat: jak zadbać o siebie, Jolanty Marchlewskiej
W sytuacjach granicznych, np. w stanie miłosnego uniesienia czy podczas trudnej wspinaczki górskiej, najpełniej doświadcza się jedności tego, co powszechnie, choć błędnie, dzieli się na odrębne byty: ciało i duszę. Wówczas bowiem dwie sfery naszego ja zbliżają się do siebie i tworzą harmonijny związek – można wtedy mówić o witalności i zdrowiu człowieka. „Ogołoceni” ze wszystkiego (w przenośni – jak w górach, lub dosłownie – jak w seksie), odkrywamy jedność i wynikającą z niej moc naszej cielesno-duchowej natury. Wiek senioralny, zwany III wiekiem albo III tercją życia, jest zwieńczeniem ludzkich losów. Przebieg tej fazy zależy od wcześniejszych zdarzeń. Jednakże nawet gdy dotychczas ponosiliśmy porażki, zawsze jest czas, aby zmienić swoje życie. Aktywność i wgląd w siebie pozwalają odkryć pokłady sił, które z różnych powodów nie zostały do tej pory uwolnione. Sport i seks należą do najbardziej przystępnych, a jednocześnie efektywnych metod skoncentrowania się na sobie i aktualizacji potencjału wewnętrznego, a przez to – doświadczania radości. Jedna i druga forma działania wzmacnia zdrowie i może być traktowana jako jego wskaźnik. Obie stanowią najlepsze antidotum na stereotyp ukazujący seniora jako pacjenta geriatrycznego, który chcąc w miarę normalnie funkcjonować, musi systematycznie odwiedzać lekarza i przyjmować leki.
Niniejsze opracowanie traktuje o człowieku zmagającym się z wyzwaniami w aktywności cielesnej, jaką jest sport. Przy tym sport ? w przeciwieństwie do pracy fizycznej, mającej zazwyczaj charakter rutyny ? przez zawartą w nim niepewność i nieustanną konieczność podejmowania wyzwań jak żadna inna forma aktywności cielesnej otwiera człowieka na jego ciało, uczy go ciała. Sport jest więc formą wychowania do ciała, ale też wychowania człowieka cielesnego. Nie chodzi tu oczywiście o redukcję bytu ludzkiego do poziomu cielesnego, ale o pełny rozwój potencjału cielesnego człowieka i kształtowanie zdolności wykorzystywania go.
Celem prezentowanej monografii nie jest opis rozwiązań wszystkich problemów, które pedagogika i pedagogika sportu mogłyby stawiać przed edukacją sportową i olimpijską. Stanowi ona jedynie próbę antropologicznego uzasadnienia sensu edukacji sportowej i olimpijskiej, próbę integralnego ujęcia problematyki przez pokazanie jedności doświadczenia (którego podział zarysowany w książce ma charakter czysto teoretyczny, porządkujący) i wyeksponowanie znaczenia aktywności sportowej dla integralnego rozwoju człowieka. Nawet jeśli sportowiec doznaje różnych stanów podczas aktywności sportowej: cielesnych, psychicznych, duchowych, to każde to skoncentrowane doświadczenie promieniuje na pozostałe sfery przeżywania. Sportowiec, wykonując jakąś trudną próbę, doznaje cielesnej radości z pokonania kolejnego progu technicznego, czuje również psychiczną satysfakcję z dobrze wykonanego zadania, a także jakąś formę duchowego spełnienia w związku z przekroczeniem samego siebie, bo dokonał tego, co wydawało się niewykonalne.
Założeniem zastosowanej metody jest nie systematyczny ogląd sportu, ale raczej próba refleksji w głąb fenomenów sportu. Intencję, która mi przyświecała, trafnie wyjaśnia cytat z pracy Michała Hellera Wszechświat jest tylko drogą. Kosmiczne rekolekcje:
Nie chcę przez to twierdzić, że moje myśli są rzeczywiście głębokie. ?W głąb? jest kierunkiem moich intencji, a niekoniecznie wykonania. I z podobnymi intencjami Czytelnik powinien nachylać się nad tymi stronicami. Bo jedno jest pewne ? błądząc po powierzchni, niczego nie da się usprawiedliwić.
Taki wysiłek spojrzenia w głąb w celu lepszego i głębszego rozumienia sportu, czyli jego ?usprawiedliwienia?, powinien być udziałem każdego, kto zajmuje się sportem: nauczycieli, trenerów, zawodników, menedżerów, psychologów, dziennikarzy, kibiców i wreszcie badaczy, którzy chcieliby wyjść poza empiryzm i wąski pragmatyzm. I to przede wszystkim do nich adresowana jest ta monografia.
Autor
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
