Książkę tę kieruję do wszystkich ludzi, bez względu na kolor ich skóry czy wyznanie, bowiem każdy z nas zetknie się kiedyś ze śmiercią własną lub cudzą. Do wydarzenia tego trzeba się odpowiednio przygotować, a w szczególności, gdy jest się chorym, w podeszłym wieku lub gdy ma się w rodzinie kogoś, kto wielkimi krokami zbliża się do przejścia nazywanego potocznie "śmiercią". Jeżeli utraciłeś kogoś bliskiego i jesteś w żałobie, to książka ta jest w sam raz dla ciebie. Mądrość tu zawarta pomoże ci również uleczyć traumatyczne przeżycia z przeszłości wynikające ze śmierci bliskich ci osób. Większość ludzi boi się śmierci. Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że nic innego jak właśnie lęk przed śmiercią jest przyczyną większości, jeżeli nie wszystkich, nieszczęść tego świata? Wynika on nie tyle ze samej śmierci, co z braku informacji na jej temat. Stąd wiedza o śmierci jest w życiu tak samo ważna, jak powietrze, którym oddychasz. Zapoznawszy się z niniejszym opracowaniem przestaniesz marnować swoje życie na ciągłą frustrację. Jeżeli na głębokich poziomach swojej istoty przyswoisz sobie zawarte tu wskazówki, raz na zawsze pozbędziesz się strachu. A bez niego zaczniesz dokonywać innych, bardziej świadomych wyborów. Wtedy zaś niewykluczone, że staniesz się niesłychanie mądry i szczęśliwy. Wanda Prątnicka jest magistrem psychologii, parapsychologiem, jasnowidzem, egzorcystą. Podczas swojej 40-to letniej praktyki pomogła kilkudziesięciu tysiącom klientów na całym świecie. Jej pierwsza książka Opętani przez duchy - Egzorcyzmy w XXI stuleciu zyskała w Polsce status bestsellera wkrótce po wydaniu pierwszej edycji. Książka ta została przetłumaczona na języki angielski, niemiecki, hiszpański i rosyjski, a w przygotowaniu znajdują się kolejne tłumaczenia. Jej książki sprzedawane są w kilkudziesięciu krajach na całym świecie.  Poznaj Prawdę i bądź wolny Spis treści: Wprowadzenie Wstęp Kilka słów o sobie Kim jesteś Twoje narodziny Czym jest dusza? Temat tabu Tęk przed śmiercią Błędne przekonanie Rozważanie o śmierci Życie na ziemi Zrozumieć życie Szkoła zwana życiem Przekuwanie wiedzy w mądrość Samoświadomość Doświadczenia Czas nauki Koniec nauki? Ciało Związek z innymi Złudny cel życia Ty a bóg Kim zatem jesteś Plan życia Zetknięcie ze śmiercią O śmierci Jak patrzą na śmierć dzieci Samobójstwo. jaka jest jego przyczyna? oswajanie się ze śmiercią decyzja duszy walka o życie przeczuwanie własnej śmierci zanim umrzesz śmiertelna choroba jesteś chory? jak działa podświadomość korzyści płynące z choroby ciało to nie ty wysłuchana modlitwa, czyli jak przeprogramować podświadomość tworzenie nowych nawyków praca nad sobą spełniona modlitwa gdy dusza pragnie odejść czy musimy umierać? choroba i śmierć dzieci opieka nad nieuleczalnie chorym dzieckiem jak zadbać o ciężko chorego? modlitwa w intencji chorego przygotowanie się do przejścia zwanego śmiercią a jak jest w praktyce? uczestnictwo dzieci podczas ciężkiej choroby śmierć rodziców zatajenie śmierci czas po usłyszeniu diagnozy ułomności cywilizacji godne zakończenie życia ostatnia wola ostatnie chwile bycie żywym tu i tam moment śmierci śmierć i co dalej? kolejka jadąca do nieba ciała człowieka umieranie w pełnej świadomości umieranie w nieświadomości jak dochodzi do opętania skutki lęku przed śmiercią przegląd życia transformacja zwana śmiercią powrót do domu świadomość tzw. „nleba" prawdziwe życie za kurtyną śmierci W poszukiwaniu nieba i boga przekazy natura boga religie skutki błędnych wierzeń strefy świata astralnego utknięcie w myślokształcie uwięzieni w kokonie nałogi etapy powrotu do domu pogrzeb udział dziecka w pogrzebie charakter

Pierwsza i jedyna na polskim rynku wydawniczym publikacja, w której Autorzy przekazują aktualną wiedzę na temat procesów inwolucyjnych i przedstawiają starość jako naturalny tok życia, który częściowo można zmienić tak, aby okres ten stał się pogodny, radosny i pełen nowych doświadczeń. W początkowych rozdziałach opisane są wybrane ogólnoustrojowe zjawiska związane ze starzeniem się organizmu, a w następnych - zmiany związane z wiekiem w poszczególnych narządach i układach. Omówiono m.in. narząd wzroku, narządy laryngologiczne, tkanki miękkie, kości, mięśnie szkieletowe, układ sercowo-naczyniowy, płuca, nerki, układ moczowo-płciowy, seksualność osób starszych, wybrane aspekty żywienia ludzi w podeszłym wieku itp. Jest także rozdział poświęcony aktywności ruchowej i znaczeniu ćwiczeń fizycznych w grupie osób w wieku starszym, który zawiera opis ćwiczeń wraz z ilustracjami. Książka napisana przez wybitnych specjalistów: lekarzy, biologów, fizjologów i fizjoterapeutów nie tylko dla osób mających szansę dożyć w dobrym zdrowiu sędziwego wieku, ale także dla obecnych i przyszłych studentów medycyny, biologii, fizjoterapii, wychowania fizycznego. Skorzystają z niej również praktykujący lekarze i fizjoterapeuci oraz wszyscy, którzy w swojej pracy zawodowej bądź w relacjach rodzinnych zamierzają pomagać ludziom starszym w ich drodze do osiągnięcia jak najwyższej jakości życia w schyłkowym okresie. Może być też przydatna dla pracowników opieki społecznej i władz administracji państwowej odpowiedzialnych za formułowanie polityki społecznej. Jest to więc publikacja dla wszystkich – dla różnych grup społecznych i wiekowych. O Autorach: Redaktorzy naukowi to pracownicy naukowi AWF w Krakowie; autorzy (45) to wybitni specjaliści w danych dziedzinach z różnych ośrodków naukowych całej Polski (większość z AWF w Krakowie, UJ, uniwersytety medyczne) dr hab. Anna Marchewka, profesor nadzwyczajny, Dziekan Wydziału Rehabilitacji Ruchowej AWF w Krakowie, Kierownik Katedry Rehabilitacji Klinicznej AWF w Krakowie. prof. dr hab. Zbigniew Dąbrowski, Kierownik Pracowni Patologii Narządu Ruchu AWF w Krakowie prof. dr hab. Jerzy Żołądź, Kierownik Katedry Fizjologii i Biochemii AWF w Krakowie

„Zaradnik terapeutyczny. Jak pracować z seniorami w domu pomocy społecznej?” został napisany, aby zaradzić różnym trudnym sytuacjom, które mogą pojawić się w pracy terapeuty oraz, gdy te już się pojawią, pomóc je rozwiązywać. Prezentowana publikacja ma zatem na celu wsparcie osób pracujących (lub chcących pracować) z osobami starszymi poprzez zaprezentowanie form aktywizacji seniorów z różnymi niepełnosprawnościami. Jest to swoiste vademecum, do którego można sięgnąć, gdy znajdziemy się na takim etapie pracy, że wydaje się, że nic nowego już nie wymyślimy. Szczególnie gdy pracujemy z osobami ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, czasami trudno jest znaleźć taki rodzaj terapii, który będzie dostosowany do możliwości uczestnika, ale również będzie odpowiadał jego zainteresowaniom, da mu chwilę wytchnienia, odpoczynku i może zapomnienia o swoich dolegliwościach, o tym, że dawno nikt go nie odwiedził, że współmieszkaniec nie pozwala otworzyć okna itp. Dla osób, które dopiero przygotowują się do tej trudnej i odpowiedzialnej pracy, lektura „Zaradnika…” będzie okazją do zapoznania się z jej specyfiką i przygotowania się na to, czego (i kogo) można się spodziewać. Dzięki temu terapeuci czy opiekunowie poznają zasady pracy z osobami starszymi i będą mogli już na wstępie swojej pracy wypracować sobie optymalne do niej podejście. Autorki przygotowały „Zaradnik…” nie tylko na bazie wiedzy teoretycznej, ale przede wszystkim na podstawie kilkuletnich doświadczeń w pracy z seniorami w domu pomocy społecznej.

Obecnie, głównie dzięki szybkiemu wzrostowi liczby badaczy i zwiększającej się łatwości publikowania prac, literatura naukowa mnoży się wręcz lawinowo. Dotyczy to również literatury naukowej z zakresu bioetyki, z którą powiązane są dość ściśle opracowania przedmiotu biojurysprudencji. Interesujące dane tego rodzaju podaje zespół współautorski wspomnianej wcześniej Bibliography of Bioethics w tomie 35. z 2009 roku. Bibliography obejmuje tylko część ogółu publikacji z zakresu bioetyki w świecie, głównie w języku angielskim, a mimo to ich liczba jest bardzo duża i wzrasta szybko z każdym rokiem. Oto, dla przykładu, liczby z ostatnich kilku lat: 2006 rok ? 676; 2007 rok ? 2162; 2008 rok ? 4229. W początkach 2012 roku, dość duży, wieloosobowy zespół badaczy opracowujący Bibliography nie zdołał jeszcze ogarnąć liczby publikacji z 2009 roku. W obecnych czasach, w większości dyscyplin naukowych, do których należy również bioetyka, żaden pojedynczy badacz, a nawet zespół badaczy, nie są w stanie poznać całej opublikowanej literatury naukowej dotyczącej jego dyscypliny. Uwaga ta nie dotyczy jednak względnie młodego nurtu myśli jakim jest jeszcze biojurysprudencja. Możliwość poznawania niemal wszystkich publikacji dotyczących biojurysprudencji oczywiście ułatwia formułowanie wynikających z nich wniosków. Główny wniosek odnosi się do uzasadnionej potrzeby przechodzenia od przestarzałego już prawa do tworzenia i stosowania bioprawa opartego na teoretycznych podstawach biojurysprudencji. Tworzone i stosowane bioprawo krajowe, międzynarodowe i globalne dotyczy głównie, jak dotychczas, sfery życia cielesnego człowieka, życia zwierząt i życia przyrody. W nieodległej przyszłości należy oczekiwać niezbędnego rozszerzenia pól bioprawa na sfery życia duchowego człowieka i różne sfery życia społecznego.

Książka przedstawia wszechstronną koncepcję rozpoznawania zespołu stresu pourazowego (PTSD), depresji, lęku i innych objawów związanych z urazem psychicznym oraz wskazówki do opracowania elastycznego planu terapii przystosowanego do indywidualnych potrzeb. Chociaż model ten jest oparty głównie na teorii poznawczo-behawioralnej, autorzy kładą także znaczny nacisk na czynniki rozwojowe, znaczenie systemu rodzinnego oraz wartości humanistyczne. Przykładowe instrukcje, przypadki kliniczne oraz wskazówki dotyczące przezwyciężania możliwych trudności pomagają terapeucie w zachęceniu dzieci, nastolatków i ich rodziców do wspólnej pracy nad kształtowaniem i utrwalaniem zasadniczych umiejętności w takich sferach, jak regulacja emocji i bezpieczeństwo. Szczególną uwagę poświęcono sposobom dopasowania terapii do potrzeb pacjentów wywodzących się z różnych kultur oraz tych ze złożonymi problemami klinicznymi, a także trudną sytuacją rodzinną. W przydatnych aneksach można znaleźć listę lektur, ulotki oraz informacje na temat uzyskania dodatkowego przeszkolenia. Miarodajny, bardzo praktyczny przewodnik, stanowi niezbędną pozycję wśród lektur psychologów i psychiatrów klinicznych, pracowników socjalnych oraz specjalistów w dziedzinach pokrewnych. Jest to także nieocenione źródło dla badaczy i studentów zainteresowanych terapią dzieci oraz PTSD.

Książki o samobójstwie są czymś szczególnym, ?kultowym?, jeśli opowiadają o własnych doświadczeniach autora jak ?Podnieść na siebie rękę? Jeana Améry?ego czy ?Bóg Bestia? Alvareza. Al(fred) Alvarez (ur. 1929), angielski poeta i krytyk literacki, autor wielu książek non-fiction, swoje studium samobójstwa z 1972 roku zaczyna od słynnego (zamierzonego lub nie) samobójstwa Sylvii Plath (1963), którą znał jako redaktor ?Observera?. Jej historię rozbudowuje w rozważania nad miejscem samobójstwa lub raczej jego możliwości w świecie twórców literatury. Apokaliptyczny ?Bóg Bestia? karmiący się krwią towarzyszy zdaniem Alvareza naszym czasom. Mnogość samobójstw wśród pisarzy i poetów skłania do poszukiwań odpowiedzi na egzystencjalne pytania w twórczości tych, którzy odebrali sobie życie od romantyków przez Plath po Hemingwaya. Sam Alvarez też ?eksperymentował? ze śmiercią, o czym szczegółowo powiadamia czytelnika w tym eseju należącym do kanonu pisarstwa traktującego o tych, którzy próbują ?podnieść na siebie rękę? i dają temu literacki wyraz.

Dziś nad śmiercią zapadło milczenie. Konstatacja tego faktu skłoniła Philippe?a Ariesa (1914?1984) do napisania swego opus magnum. Aries, jeden z najwybitniejszych historyków francuskich w XX wieku, autor m.in. słynnej Historii dzieciństwa (Paris 1960; wyd. pol. Warszawa 2010), opisuje w swojej monografii (1977) stosunek człowieka do śmierci w ciągu ostatniego tysiąclecia. Wraz z rosnącą prywatyzacją i indywidualizacją ludzkiego życia śmierć przestaje być czymś ?wspólnym?, bliskim, z czym społeczeństwo obcuje w zażyły sposób, i staje się sprawą osobistą. Współczesny człowiek odrzuca samoistność zła, a wraz z tym ratunek przed nim w postaci ?dobrej śmierci?. Wiara w zło była niezbędna do oswojenia kresu życia, który teraz nabiera ?dzikiego? charakteru: jest przerażającą, irracjonalną wyrwą. Powrót śmierci do ?stanu dzikości? sprawia, że dzisiejszy człowiek usiłuje ją przemilczeć. Tę ewolucję Aries wykazuje na podstawie fascynującego (jak zwykle w jego książkach) materiału historycznego z poszczególnych epok. Śmierć, choć tak dojmująca egzystencjalnie, stanowi w jego ujęciu pewien konstrukt społeczny. Badanie jej losów pomogłoby może dzisiejszemu człowiekowi na nowo się z nią ?oswoić?.

CHOROBIE ALZHEIMERA MOŻNA ZAPOBIEC! Większość osób uważa, że albo nic nie da się zrobić, żeby uniknąć choroby Alzheimera, albo można jej zapobiegać tylko w bardzo niewielkim stopniu. Naukowcy wiedzą już, że to nieprawda. W rzeczywistości najwybitniejsi badacze twierdzą obecnie, że naszą największą i być może jedyną nadzieją na pokonanie choroby Alzheimera jest zapobieganie tej chorobie. Gdy autorka bestsellerów Jean Carper odkryła, że jest nosicielką genu zwiększającego podatność na alzheimera, z determinacją postanowiła dotrzeć do najnowszych doniesień naukowych na temat możliwości zapobiegania tej chorobie. Odkryła 100 zaskakująco prostych, naukowo udowodnionych sposobów, aby radykalnie zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju choroby Alzheimera, pogorszenia pamięci i wystąpienia innych form demencji. Czy wiesz, że witamina B12 chroni twój mózg przed zmniejszaniem się, sok jabłkowy działa jak jeden z powszechnie stosowanych leków na alzheimera, a surfowanie po Internecie wzmacnia starzejące się komórki mózgu? Czy wiedziałeś, że zwykła infekcja oraz popularne leki stosowane do znieczulania mogą spowodować demencję, oraz że medytacja przyczynia się do powstawania nowych neuronów, a ćwiczenia fizyczne wspomagają mózg? Możesz w ogromnym stopniu wpłynąć na swoją przyszłość i jak najdłużej opóźniać wystąpienie objawów choroby Alzheimera za pomocą zaledwie kilku prostych działań profilaktycznych. Jeśli uda ci się opóźnić początek alzheimera o pięć lat, zmniejszasz tym samym ryzyko wystąpienia tej choroby o połowę. A gdy opóźnisz jej wystąpienie o dziesięć lat, najprawdopodobniej nigdy na nią nie zachorujesz! Książka 100 sposobów zapobiegania chorobie Alzheimera zmieni sposób, w jaki postrzegasz tę chorobę i pozwoli ci zapoznać się z pasjonującymi, aktualnymi informacjami o najnowszych badaniach nad mózgiem, dzięki którym ustrzeżesz siebie i swoją rodzinę przed tą straszną chorobą.

Ludność w Polsce starzeje się. Jednocześnie w czasie procesu transformacji zakres ochrony ekonomicznej, jaką społeczeństwo poprzez szeroko rozumiane instytucje państwowe zapewnia swoim członkom, uległ znaczącemu zmniejszeniu. W połączeniu z trudnymi warunkami ekonomicznymi, których efektem jest zmniejszenie wpływów z podatków oraz rosnąca liczbą osób potrzebujących pomocy, zagrożona jest realizacja podstawowej funkcji systemu ubezpieczeń społecznych, czyli zapewnienie adekwatnych środków do życia dla osób starszych. Książka analizuje poziom zagrożenia tych osób ryzykiem ubóstwa. Badamy przy tym nie tylko bezpośrednie ryzyko ubóstwa, wywołane niskimi dochodami bądź brakiem możliwości zarobkowania, ale również ryzyka pierwotne, z których część nie jest zwykle bezpośrednio związana z sytuacją ekonomiczną, jednak również niesie ze sobą znaczące skutki ekonomiczne.

Depresja obok otępienia jest najczęstszym schorzeniem psychicznym wieku podeszłego. Często przyjmuje maski somatyczne, bo osoby starsze rzadziej uskarżają się na smutek, częściej na rozmaite bóle, zaparcia i zmęczenie. Ponadto objawy depresji w wieku podeszłym, takie jak problemy z pamięcią, zaburzenia uwagi, zobojętnienie i utrata energii są interpretowane jako starzenie się. Trudności w diagnozowaniu wynikają też z tego, że oba zaburzenia - depresja i demencja - często występują jednocześnie. Książka łączy w sobie cechy poradnika dla opiekuna z podstawowymi informacjami przeznaczonymi dla terapeuty (lekarza POZ, psychologa, pracownika socjalnego). Jest całościowym opracowaniem problemów depresji w starszym wieku. Otrzymała w 2006 roku nagrodę Brytyjskiego Stowarzyszenia Medycznego za najlepszą pozycję dotyczącą opieki nad osobami w wieku starszym.

W książce szczegółowo omówiono sposoby rozwiązywania problemów zdrowotnych i pielęgnacyjnych u pacjentów z różnymi schorzeniami przewlekłymi, niesamodzielnymi w wieku dojrzałym oraz w podeszłym wieku. Pierwsza część książki zawiera krótkie wprowadzenie z zakresu podstawowych pojęć dotyczących: opieki i pielęgnacji, modelu sprawowania opieki, zespołu terapeutycznego, potrzeb człowieka chorego oraz zakażeń szpitalnych. W drugiej części szczegółowo omówiono zasady pielęgnowania w różnych sytuacjach chorobowych oraz związanych z niesprawnością. Zawarta w książce dokumentacjapomoże w systematycznym planowaniu, wykonywaniu i dokumentowaniu czynności pielęgnacyjnych i opiekuńczych. Publikację zilustrowano licznymi rycinami, przedstawiającymi m.in. sprzęt pomocniczy, który ma za zadanie usprawnić pracę opiekunów i zwiększyć samodzielność podopiecznych.Książka adresowana jest przede wszystkim do osób kształcących się w zawodzie opiekuna medycznego. Może być również przydatna dla pracowników socjalnych, asystentów osób przewlekle chorych oraz ich rodzin.

"Ludzie młodzi, w wieku średnim i starsi troszczą się o innych, którzy potrzebują opieki: o dzieci, starzejących się i chorych rodziców oraz niepełnosprawnych małżonków. Ciężar tej opieki jest ogromny. Często jesteśmy tak przytłoczeni, że nawet nie przychodzi nam do głowy myśl, żeby szukać pomocy. – Zadbaj o możliwość wyjścia – Naucz się mówić ,,nie” – Zaakceptuj wszystkie swoje uczucia – Ustal swoje tempo – Oczekuj ukrytych błogosławieństw – Znajdź ,,towarzyszy podróży” – Zdobywaj wiedzę – Bądź dobry dla siebie – Pamiętaj, że śmiech to zdrowie O książkach z serii Bóg wie, że… Poprzez opowiadane historie pełne oryginalnych myśli, spostrzeżeń i praktycznych wskazówek każdy tytuł w tej serii przedstawia klarowność, pocieszenie i zachętę, gdy poruszamy się po zakrętach życiowej wędrówki. "

Jeszcze kilka lat temu wybierający kremację byli uważani zasadniczo za wrogów Kościoła, a samo spopielenie zwłok stanowiło najwyższy wyraz tej wrogości. Obecnie górę wzięły racje publiczne lub prywatnego pożytku, a rozporządzenia Kościoła nie sprzeciwiają się kremacji, jeśli osoba wyraziła wolę bycia poddaną kremacji. - rozwój i ewolucja problemu spopielania zwłok - wypowiedzi Ojców Kościoła i papieży na temat kremacji - przedstawienie norm Kościoła dotyczących obrzędu pogrzebu tych, którzy wybrali kremację - omówienie jedynego przypadku kremacji, który opisano w Biblii, a któremu nie poświęcono żadnego opracowania - przedstawienie prawodawstwa wybranych krajów, w których zalegalizowano kremację - prezentacja norm prawodawstwa kościelnego i cywilnego.

Co decyduje o tym, że człowiek w fazie starości podejmuje aktywność lub dopasowuje się do stereotypu bezużytecznego staruszka?

Jeżeli rzeczywistość nas przerasta – a tak jest, skoro jesteśmy jej częścią – to poznanie jej i opisanie nie może być rzeczą łatwą. Arnold Mindell z pewnością nie lęka się rzeczywistości. Stawia jej pytania i – wydaje się, że – uzyskuje satysfakcjonujące odpowiedzi. W jego przekonaniu ma ona charakter niedualistyczny, a zatem – czytając jego kolejną książkę – możemy się spodziewać, iż usłyszymy, że naukowcy i mistycy mówią o tym samym i to samo, a jedynie nieco innym językiem i z pewnym przesunięciem w czasie: mistycy „od zawsze”, a naukowcy dopiero „ostatnio”. A jednak wizjoner i sceptyk, mistyk i naukowiec, teoretyk i praktyk wyświadczają sobie wzajemnie nieocenioną przysługę. Nie ma nic bardziej praktycznego – skonstatował ktoś humorystycznie – od dobrej teorii. Arnold Mindell konsekwentnie sprawdza swoje (i nie tylko swoje) teorie w praktyce, która z kolei prowadzi go do stawiania nowych pytań i formułowania nowych teorii. W swojej jednoczącej wizji przywołuje wielu wybitnych naukowców, błyskotliwych myślicieli i ponadczasowych mędrców; jednakowo czerpie z dorobku nauki, jak i z przesłania różnych tradycji religijnych. Cytuje wersety świętych ksiąg religii Wschodu, choć wydaje się, że również – choć implicite – Biblii: „...w ciszy i ufności leży wasza siła” (Iz 30, 15).Siła ciszy Spis treści Część I Siła ciszy zawarta w symptomach Rozdział 1. Siła nieskończoności Rozdział. 2. Tęczowa Medycyna Rozdział 3. Nanoflirty i mądrość ciała Rozdział 4. Hiperprzestrzenie symptomów Rozdział 5. Szamanizm i esencja symptomów Rozdział 6. Czym jest życie? Rozdział 7. Duch atomów Rozdział 8. Pieśń światów równoległych Rozdział 9. Kąpiel koherencji jako medycyna kwantowa Część II Medycyna nielokalna: Świat w symptomach Rozdział 10. W jaki sposób społeczeństwo wpływa na ciało? Rozdział 11. Problem w relacji – hiperprzestrzennym lekarstwem Rozdział 12. Symptomy jako lekarstwo z przyszłości Rozdział 13. Wolność od genetyki Rozdział 14. Genetyczne działanie wsteczne – jak sny wpływają na geny Część III Starzenie się: chemia, buddyzm i entropia Rozdział 15. Starzenie się i buddyzm Rozdział 16. Dlaczego wolne rodniki zabijają? Rozdział 17. Telomery zapowiadają koniec Rozdział 18. Demony świadomości kwantowej Rozdział 19. Śmierć – czy to koniec? Część IV Styl życia kwantowego demona: Ciało uwolnione od czasu Rozdział 20. Medycyna nielokalna w praktyce Rozdział 21. Nietoksyczne style życia Dodatek A Fale: Crossover stanu kwantowego Dodatek B Światy: teoria wielu światów Everetta Dodatek C Umysł kwantowy Bibliografia

Niekwestionowanie najlepsze, najbardziej profesjonalne opracowanie psychologii starzenia się. Podstawowa lektura dla psychologów klinicznych i terapeutów. "The Psychologist" Zrozumiały, bogaty w materiał źródłowy tekst, który jest przystępny i dobrze się go czyta. "British Journal of Social Work" Trudno znaleźć zagadnienie psychogerontologiczne, które zostałby tu pominięte. Książka ta jest kompletna, ujmuje problem z każdej możliwej perspektywy. Jako wprowadzenie Psychologia starzenia się jest bezkonkurencyjna i z pewnością pretenduje do stania się klasyką. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto pragnie zrozumieć psychologiczny proces starzenia się. "Nursing Standard" Profesor Ian Stuart-Hamilton prowadził prace badawcze w Age and Cognitive Research Centra na University of Manchester, a następnie został pierwszym pełnoetatowym wykładowcą psychologii na University of Buckingham. Obecnie jest wykładowcą na wydziale psychologii University College w Worcester.

Książka dotyczy procesu uczenia się stawania osobą starą oraz sposoby wytwarzania jest tego typu autoidentyfikacja na poziomie indywidualnym. Autor opisuje cztery obszary sprawczości reprezentujące różne przejawy agencyjności człowieka w późnej dorosłości. Ukazuje wewnętrzny i zewnętrzny wymiar doświadczania własnej starości. Monografia zawiera model uczenia się stawania osobą starą, które rozpatrywane jest zarówno w ujęciu statycznym, jak i dynamicznym, co wskazuje na wielowariantowość i wielowymiarowość typowych scenariuszy tworzącej się identyfikacji osoby starej. Publikacja jest kierowana do gerontologów społecznych, andragogów, pedagogów, geragogów, geriatrów, pielęgniarek geriatrycznych, opiekunów społecznych, pracowników socjalnych, wolontariuszy oraz praktyków i specjalistów pracujących z seniorami. Można ją również polecić studentom specjalności medycznych i społecznych, badaczom skupionym na jakościowej metodologii badań, a także osobom zainteresowanym zagadnieniem starości i starzenia się.

Recenzowana książka jest wartościowa pod względem naukowym, gdyż jest odważnym manifestem człowieczeństwa, a w samym centrum proponowanej perspektywy gerontologii humanistycznej stawiana jest osoba starzejąca się i stara oraz najbliższe otoczenie osób towarzyszących jej w drodze. To perspektywa, w której tryumfuje człowiek, a starość jawi się jako etap rozwojowy zanurzony w biografii jednostki, postrzegany holistycznie. Humanistyczna perspektywa rozwoju w starości budowana jest na niezbywalnym fundamencie, a jest nim godność osobowa. Jednakże adresatami publikacji nie muszą być jedynie osoby naukowo zajmujące się procesami starzenia się. To książka, którą przeczytać może każdy. Bez względu na to czy pomoże czytelnikowi lektura tej książki zrozumieć starość swoich bliskich, własną starość, czy też uwrażliwi na problemy egzystencjalne, skonfrontuje ze stereotypami, to będzie wartościowym doświadczeniem wyzwalającym refleksję nad ludzkim istnieniem. Z recenzji dr. hab. Artura Fabisia, prof. WSB Z uwagi na szeroki zakres podejmowanych zagadnień oraz przyjętą humanistyczną perspektywę książka wzbudzi zainteresowanie gerontologów, w tym gerontologów społecznych, geragogów. Będzie też niezwykle użyteczna jako literatura w szkolnictwie wyższym, na kierunkach pedagogicznych, do realizacji zajęć dydaktycznych z zakresu gerontologii, andragogiki czy geragogiki itp. Również osoby pracujące z osobami starszymi i na ich rzecz, m. in. pracownicy instytucji pomocy społecznej oraz szeroko pojętej oświaty i kultury, mogą odnaleźć tu cenne inspiracje i wiedzę gerontologiczną, w ten sposób poszerzając własne kompetencje. Z recenzji dr hab. Anny Leszczyńskiej-Rejchert, prof. UWM

Przedstawiony do recenzji tom stanowi przykład interdyscyplinarnego podejścia do zagadnienia zachowań samobójczych i autowiktymizacyjnych. Docenić należy zaangażowanie w przygotowanie książki tak teoretyków, jak i praktyków. Różnorodność przedstawianych perspektyw powoduje, że jest to pozycja kierowana do szerokiego spektrum odbiorców. Interesujące wątki znajdą tu dla siebie nauczyciele, wychowawcy, psychologowie, biegli sądowi, przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, ale także studenci nauk społecznych i humanistycznych. Zebrane w tomie teksty są ciekawe, dostarczają nie tylko rzetelnej wiedzy merytorycznej, ale także uwrażliwiają na człowieka będącego w kryzysie. Dr hab. Agnieszka Barczykowska, prof. UAM Samouszkodzenia ciała oraz zachowania samobójcze stanowią istotne wyzwanie dla specjalistów związanych z ochroną zdrowia, systemem edukacyjnym, wymiarem sprawiedliwości, ale również zajmujących się socjologią, filozofią czy religią. [] Niepokój wzbudza również obniżanie się wieku, w którym młode osoby podejmują próby samobójcze czy dokonują samouszkodzeń. Przyczyny tych zjawisk są złożone, wymagają współpracy wielu specjalistów, zajęcia się nie tylko ich konsekwencjami, ale również przyczynami, stworzenia programów profilaktycznych zapobiegających rozwojowi zaburzeń psychicznych oraz zachowań autodestrukcyjnych. Książka ma charakter monografii wieloautorskiej. Wśród autorów znalazły się osoby prowadzące w tym obszarze badania naukowe, na co dzień pracujące z pacjentami oraz zajmujące się innymi ważnymi elementami związanymi z przyczynami i konsekwencjami zachowań autodestrukcyjnych. Autorzy w oparciu o przegląd literatury, a także własne doświadczenia, przedstawiają najważniejsze trudności pacjentów, widziane zarówno z perspektywy osób wymagających pomocy, jak i z perspektywy specjalistów. Prof. dr hab. med. Agnieszka Słopień

Problemy psychiczne także w polskim społeczeństwie nasiliły się po ponad dwóch latach trwania pandemii COVID-19. W szczególnie trudnej sytuacji znajduje się młodzież, wśród której liczba samobójstw podwoiła się. Również w starszych grupach wiekowych obserwuje się wzrost zaburzeń psychicznych, co może zaowocować w przyszłości większą liczbą zachowań samobójczych. W tych trudnych czasach, w cieniu toczącej się wojny w Ukrainie, trwającego kryzysu energetycznego i gospodarczego, rodzą się pytania o rolę i miejsce osób duchownych w profilaktyce samobójstw. W książce dość szczegółowo opisano zjawisko samobójstw w Polsce i na świecie, koncentrując się na konsekwencjach społecznych zjawiska. Opisano specyfikę samobójstw i zachowań samobójczych oraz ich druzgocące skutki wśród młodzieży, seniorów i kobiet. W książce odwołano się do skutków pandemii COVID-19, przedstawiając najnowsze dane z Komendy Głównej Policji. Przedstawiono także tematykę samobójstw w Biblii. Wiele miejsca poświęcono ukazaniu podejścia Kościoła Rzymskokatolickiego do zjawiska samobójstw i do samobójców w historii. Zwrócono tu uwagę zwłaszcza na poglądy św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu, a także na ustalenia licznych soborów. W oddzielnym rozdziale poruszono temat samobójstw i samobójców we współczesnej wykładni Kościoła Rzymskokatolickiego, odnosząc się do dokumentów Soboru Watykańskiego II i późniejszych. W książce przedstawiono także współczesną praktykę duszpasterską stosowaną wobec samobójców i ich rodzin.