Standardy opieki na pacjentem, rola opiekuna, choroby otępienne

Briefly Perfectly Human

Być może sądzisz, że ugruntowane w naszej kulturze zwyczaje pogrzebowe pozwalają oddać zmarłym należyty szacunek. Caitlyn Doughty, doświadczona pracownica zakładu pogrzebowego, uważa, że jest zgoła odwrotnie: narzucone przez przemysł pogrzebowy zwyczaje pompowania ciał chemikaliami i grzebania w betonie są w istocie bezosobowe i niepotrzebnie podsycają nasz paniczny lęk przed śmiercią.   Dlatego w tej książce zabiera czytelników w pełną intrygujących faktów i czarnego humoru podróż dookoła świata, by wspólnie przyjrzeć się egzotycznym, osobliwym, a czasem – zdawałoby się – zupełnie szalonym rytuałom pogrzebowym oraz zrozumieć ukryty w nich sens filozoficzny, psychologiczny i duchowy. Dzięki niej możesz towarzyszyć japońskiej rodzinie wyławiającej kości zmarłego z popiołu przy użyciu pałeczek, odkryć boliwijskie ludzkie czaszki spełniające życzenia i poznać tajniki pochówków ekologicznych.    Między uczestniczeniem w hucznych obchodach meksykańskiego święta zmarłych a obserwowaniem indonezyjskich mumifikatorów Doughty zachęca do zakwestionowania „nowoczesnego” zachodniego podejścia do żałoby i śmierci, podkreśla głębokie znaczenie towarzyszenia bliskim w odchodzeniu i przełamuje kulturowe tabu.

Książka dotyczy procesu uczenia się stawania osobą starą oraz sposoby wytwarzania jest tego typu autoidentyfikacja na poziomie indywidualnym. Autor opisuje cztery obszary sprawczości reprezentujące różne przejawy agencyjności człowieka w późnej dorosłości. Ukazuje wewnętrzny i zewnętrzny wymiar doświadczania własnej starości. Monografia zawiera model uczenia się stawania osobą starą, które rozpatrywane jest zarówno w ujęciu statycznym, jak i dynamicznym, co wskazuje na wielowariantowość i wielowymiarowość typowych scenariuszy tworzącej się identyfikacji osoby starej. Publikacja jest kierowana do gerontologów społecznych, andragogów, pedagogów, geragogów, geriatrów, pielęgniarek geriatrycznych, opiekunów społecznych, pracowników socjalnych, wolontariuszy oraz praktyków i specjalistów pracujących z seniorami. Można ją również polecić studentom specjalności medycznych i społecznych, badaczom skupionym na jakościowej metodologii badań, a także osobom zainteresowanym zagadnieniem starości i starzenia się.

Why We Die

How to Prevent Dementia begins with the principle that the more we know about dementia, the easier it is to prevent or delay it. A better foundation of knowledge also helps people to understand and interact thoughtfully with loved ones living with the condition. The book shows that dementias exist on a spectrum, starting with perfectly normal performance and ending at the extremes of mental dysfunction. Dr Restak also provides practical advice on how to reduce your risk of developing the condition, and sheds light on both the positive and more challenging consequences of pioneering new dementia medications that will soon be available. At the end of the book, the reader will understand what practical steps can be taken each day to lessen the odds of dementia, and how to take advantage of new medications, all while gaining a better understanding of thinking, and what it is like to have it falter.

Recenzowana książka jest wartościowa pod względem naukowym, gdyż jest odważnym manifestem człowieczeństwa, a w samym centrum proponowanej perspektywy gerontologii humanistycznej stawiana jest osoba starzejąca się i stara oraz najbliższe otoczenie osób towarzyszących jej w drodze. To perspektywa, w której tryumfuje człowiek, a starość jawi się jako etap rozwojowy zanurzony w biografii jednostki, postrzegany holistycznie. Humanistyczna perspektywa rozwoju w starości budowana jest na niezbywalnym fundamencie, a jest nim godność osobowa. Jednakże adresatami publikacji nie muszą być jedynie osoby naukowo zajmujące się procesami starzenia się. To książka, którą przeczytać może każdy. Bez względu na to czy pomoże czytelnikowi lektura tej książki zrozumieć starość swoich bliskich, własną starość, czy też uwrażliwi na problemy egzystencjalne, skonfrontuje ze stereotypami, to będzie wartościowym doświadczeniem wyzwalającym refleksję nad ludzkim istnieniem. Z recenzji dr. hab. Artura Fabisia, prof. WSB Z uwagi na szeroki zakres podejmowanych zagadnień oraz przyjętą humanistyczną perspektywę książka wzbudzi zainteresowanie gerontologów, w tym gerontologów społecznych, geragogów. Będzie też niezwykle użyteczna jako literatura w szkolnictwie wyższym, na kierunkach pedagogicznych, do realizacji zajęć dydaktycznych z zakresu gerontologii, andragogiki czy geragogiki itp. Również osoby pracujące z osobami starszymi i na ich rzecz, m. in. pracownicy instytucji pomocy społecznej oraz szeroko pojętej oświaty i kultury, mogą odnaleźć tu cenne inspiracje i wiedzę gerontologiczną, w ten sposób poszerzając własne kompetencje. Z recenzji dr hab. Anny Leszczyńskiej-Rejchert, prof. UWM

New Techniques of Grief Therapy: Bereavement and Beyond expands on the mission of the previous two Techniques books, featuring innovative approaches to address the needs of those whose lives have been shadowed by loss—whether through bereavement, serious illness, the rupture of a relationship, or other complex or intangible losses, such as of an identity-defining career. The book starts with several framing chapters by prominent theorists that provide a big- picture orientation to grief work and follows with a generous toolkit of creative therapeutic techniques described in concrete detail and anchored in illustrative case studies to convey their use in actual practice. New Techniques of Grief Therapy is an indispensable resource for professionals working in hospice, hospital, palliative care, and elder care settings; clinicians in broader health-care and mental health-care practices; executive coaches; and students in the field of grief therapy.

Przedstawiony do recenzji tom stanowi przykład interdyscyplinarnego podejścia do zagadnienia zachowań samobójczych i autowiktymizacyjnych. Docenić należy zaangażowanie w przygotowanie książki tak teoretyków, jak i praktyków. Różnorodność przedstawianych perspektyw powoduje, że jest to pozycja kierowana do szerokiego spektrum odbiorców. Interesujące wątki znajdą tu dla siebie nauczyciele, wychowawcy, psychologowie, biegli sądowi, przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, ale także studenci nauk społecznych i humanistycznych. Zebrane w tomie teksty są ciekawe, dostarczają nie tylko rzetelnej wiedzy merytorycznej, ale także uwrażliwiają na człowieka będącego w kryzysie. Dr hab. Agnieszka Barczykowska, prof. UAM Samouszkodzenia ciała oraz zachowania samobójcze stanowią istotne wyzwanie dla specjalistów związanych z ochroną zdrowia, systemem edukacyjnym, wymiarem sprawiedliwości, ale również zajmujących się socjologią, filozofią czy religią. [] Niepokój wzbudza również obniżanie się wieku, w którym młode osoby podejmują próby samobójcze czy dokonują samouszkodzeń. Przyczyny tych zjawisk są złożone, wymagają współpracy wielu specjalistów, zajęcia się nie tylko ich konsekwencjami, ale również przyczynami, stworzenia programów profilaktycznych zapobiegających rozwojowi zaburzeń psychicznych oraz zachowań autodestrukcyjnych. Książka ma charakter monografii wieloautorskiej. Wśród autorów znalazły się osoby prowadzące w tym obszarze badania naukowe, na co dzień pracujące z pacjentami oraz zajmujące się innymi ważnymi elementami związanymi z przyczynami i konsekwencjami zachowań autodestrukcyjnych. Autorzy w oparciu o przegląd literatury, a także własne doświadczenia, przedstawiają najważniejsze trudności pacjentów, widziane zarówno z perspektywy osób wymagających pomocy, jak i z perspektywy specjalistów. Prof. dr hab. med. Agnieszka Słopień

Poruszające studium kwestii śmiertelności. W dziele podsumowującym jego pracę i osobiste doświadczenie Yalom pomaga rozpoznać, jak strach przed śmiercią leży u podstaw większości naszych niepokojów. Omawia doświadczenia, które mogą nam to uświadomić. Należą do nich poczucie straty (śmierć ukochanej osoby, rozwód, utrata pracy lub dachu nad głową), marzenia senne, trauma czy starzenie się. Autor przekonuje, że zmierzenie się z własną śmiertelnością inspiruje nas do zmiany priorytetów. Dzięki temu możemy głębiej komunikować się z tymi, których kochamy, doceniać piękno życia i podejmować ryzyko, wiodące do osobistego spełnienia. Irvin D. Yalom – emerytowany profesor psychiatrii na uniwersytecie Stanforda, psychoterapeuta mający wieloletnie doświadczenie w pracy z ludźmi. Autor błyskotliwych powieści psychologicznych i podręczników. W swoich pracach prezentuje terapię w ujęciu egzystencjalnym. Jest autorem klasycznych już podręczników, takich jak: Psychoterapia grupowa. Teoria i praktyka, Psychoterapia egzystencjalna, Dar terapii. Wspaniałe gawędziarstwo autora można poznać w opowiadaniach terapeutycznych: Kat miłości, Mama i sens życia oraz w powieściach: Leżąc na kozetce, Kiedy Nietzsche szlochał.

Problemy psychiczne także w polskim społeczeństwie nasiliły się po ponad dwóch latach trwania pandemii COVID-19. W szczególnie trudnej sytuacji znajduje się młodzież, wśród której liczba samobójstw podwoiła się. Również w starszych grupach wiekowych obserwuje się wzrost zaburzeń psychicznych, co może zaowocować w przyszłości większą liczbą zachowań samobójczych. W tych trudnych czasach, w cieniu toczącej się wojny w Ukrainie, trwającego kryzysu energetycznego i gospodarczego, rodzą się pytania o rolę i miejsce osób duchownych w profilaktyce samobójstw. W książce dość szczegółowo opisano zjawisko samobójstw w Polsce i na świecie, koncentrując się na konsekwencjach społecznych zjawiska. Opisano specyfikę samobójstw i zachowań samobójczych oraz ich druzgocące skutki wśród młodzieży, seniorów i kobiet. W książce odwołano się do skutków pandemii COVID-19, przedstawiając najnowsze dane z Komendy Głównej Policji. Przedstawiono także tematykę samobójstw w Biblii. Wiele miejsca poświęcono ukazaniu podejścia Kościoła Rzymskokatolickiego do zjawiska samobójstw i do samobójców w historii. Zwrócono tu uwagę zwłaszcza na poglądy św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu, a także na ustalenia licznych soborów. W oddzielnym rozdziale poruszono temat samobójstw i samobójców we współczesnej wykładni Kościoła Rzymskokatolickiego, odnosząc się do dokumentów Soboru Watykańskiego II i późniejszych. W książce przedstawiono także współczesną praktykę duszpasterską stosowaną wobec samobójców i ich rodzin.

Latem 1994 roku w położonej 60 km od Wrocławia niewielkiej wsi Szklary, na terenie nieczynnej, poniemieckiej kopalni niklu wydarzyła się jedna z najbardziej niezwykłych ludzkich historii. Zaplanowana na godzinę, lub dwie przygoda okazała się śmiertelną pułapką. Głód, zimno, cisza i nieprzenikniona ciemność w ciągu kilku pierwszych dni doprowadziły Adama i Rafała na skraj obłędu i śmierci głodowej... Książka jest pierwszą pełną relacją bohaterów i uczestników wydarzeń, daleko wykracza poza ramy reportażu, porusza niezwykłe i ważne tematy śmierci, miłości, losu i wiary. Zawiera 45 barwnych, w większości nie publikowanych fotografii. "Początek typowo amerykański, część podziemna - bardzo dobra, nie mogłem się oderwać /../ To co dają główni bohaterowie jest pełne i naprawdę bardzo dobre" - MARIUSZ SZCZYGIEŁ pisarz, reportażysta, laureat Grand Press, European Book Prize i Nagrody Literackiej Nike [z korespondencji email do autora]. "To było przekroczenie wszelkich barier fizycznych i psychicznych, taka sytuacja się nigdy jeszcze na świecie nie zdarzyła, nigdy!" - PIOTR SNOPCZYŃSKI, alpinista, himalaista, ratownik GOPR, który po 24 dniach dotarł do Adama i Rafała.

Nowe - poszerzone o rozdział pomagający nam zrozumieć doświadczenie wojny - wydanie poradnika Ewy WoydyłłoUmiera ktoś bliski. Rozpada się nasz związek. Dowiadujemy się o chorobie. Tuż za naszą granicą wybucha konflikt zbrojny. Te i inne sytuacje mają wspólny mianownik: rozsypuje się nasz dotychczasowy świat.Ceniona psycholożka pokazuje, jak radzić sobie z emocjami po traumie. Woydyłło przekonuje, że akceptacja utraty to nie kapitulacja, a pomagając innym, pomagamy sobie.Autorka odwołuje się do własnej biografii, osobistych doświadczeń utraty i skutecznych sposobów, które pomogły jej wyjść z trudności."Żal po stracie. Sztuka akceptacji" pozwala odnaleźć się w nowej sytuacji oraz odzyskać spokój i poczucie bezpieczeństwa.

"Obrażam się na babcię to książka obrazkowa o byciu wychowywanym bez rodziców przez babcię. Pokazuje ona uniwersalne doświadczenie postrzegania starości przez dzieci i jak ta perspektywa zmienia się i dojrzewa wraz z wiekiem." Karolina Olchowska jest absolwentką filologii angielskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie specjalizowała się w książkach obrazkowych. Jej praca magisterska dotyczyła obrazu migrantów i uchodźców w tych dziełach. W Polsce zajmowała się wolontariatem na rzecz społeczności romskiej, a po przeprowadzce do Irlandii kontynuuje tę pracę w Donegal Intercultural Platform— organizacji pomagającej społecznościom z grup mniejszości etnicznych. Interesuje ją, w jaki sposób książki obrazkowe mogą zbliżyć do siebie ludzi z różnych grup etnicznych i wiekowych. Karolina tworzy ilustracje akwarelowe oraz druki linorytowe. "The book is about being brought up without parents by my grandmother. It shows the universal experience of how old age is perceived by children and how this perspective changes and matures with age." Karolina Olchowska is a graduate of English Language and Literature at the University of Wrocław, where she specialized in picture books. Her master's thesis focused on the image of migrants and refugees in these works. She volunteers with the Donegal Intercultural Platform - an organization that helps communities from ethnic minority groups in the county. She is interested in how picture books can bring people of different ethnic and age groups closer together. Karolina creates watercolor illustrations and linocut prints.

Дитина підростає і вперше у своєму житті усвідомлює людську смертність, зокрема і власну. Прийняття теми смерті, переживання її – одна із важливих криз у житті дитини. Без нього неможливе гармонійне дорослішання. Але це усвідомлення може дуже травмувати дитину, особливо якщо ця тема, досить табуйована в нашому суспільстві, так і залишиться непроговореною. Книжка відомої дитячої психологині Світлани Ройз «Таємниця Життя та смерті» – це власне спосіб, у який можна проговорити з дітьми цю непросту тему, щоб уникнути страху і навчитися щодня святкувати Життя. Книга – практикум – роздуми призначена для читання батьків з дітьми.

Now more than ever, we need to talk about getting older. Many of us are living to a very great age. But how do we give those we love, and eventually ourselves, long lives that are as happy and healthy as possible? Dr Lucy's book gives us answers to the questions we can voice - and those that we can't. A long life should be embraced and celebrated, but it's not all easy. Yet even the most challenging situation can be helped by the right conversation. How do we start? How do we ask whether it's worth taking seven different medicines? Is it normal to find you're falling out of love with someone, as they disappear into dementia? Should Dad be driving, and if not, who can stop him? What are the secrets of the best care homes? When does fierce independence become bad behaviour? How do you navigate near-impossible discussions around resuscitation and intensity of treatments? And who decides what happens when we become ill? Serious, funny, kind and knowledgeable, this readable book helps guide us through essential conversations about getting older that go straight to the heart of what matters most.

Analizy, jakie zostały podjęte w ramach niniejszej pracy, miały umożliwić prześledzenie ewentualnych powiązań pomiędzy liczbą zgonów a czynnikami społeczno-ekonomicznymi i politycznymi w populacji kujawskiej, zamieszkującej obszar parafii Kowal na Kujawach Wschodnich w Królestwie Polskim (lata 1815–1914). Dzięki nim możliwa stała się rekonstrukcja zmian poziomu umieralności mieszkańców wsi kujawskiej w XIX w. W pierwszych dziesięcioleciach badanego okresu modelowały ją głównie kolejne, charakteryzujące się wyraźną sezonowością, fale epidemii, których wpływ selekcyjny z czasem jednak tracił na znaczeniu. Skalę strat spowodowanych chorobami epidemicznymi potęgowały okresy niedożywienia, będące pochodną kryzysów polityczno-społecznych i zawirowań ustrojowych, ale też wywołane po prostu niekorzystnymi warunkami klimatycznymi (m.in. suszami lub długotrwałymi mroźnymi zimami). Osłabiona nimi populacja w dalszej perspektywie była bardziej narażona na choroby, o charakterze zarówno endemicznym, jak i epidemicznym.

"Jak radzić sobie z otępieniem" - 76 pytań opiekunów i odpowiedzi ekspertów to wyjątkowa publikacja, która posłuży pomocą wszystkim, którzy mają do czynienia z osobami z otępieniem, nie tylko opiekunom chorych, lecz także lekarzom, pielęgniarkom i terapeutom. Forma książki sprawia, że można ją czytać zarówno tradycyjnie od pierwszej do ostatniej strony, jak i wyrywkowo wybrane pytania, co znacznie ułatwia wyszukiwanie informacji. Zawiera szereg wskazówek i praktycznych rad, dotyczących m.in. sposobu urządzania domu podopiecznego, codziennych problemów i organizacji czasu osoby chorej, a także opisy sytuacji z życia wziętych wraz z komentarzem Autorów. Oddzielny rozdział poświęcono omówieniu różnych aspektów związanych z leczeniem otępienia. Na końcu książki zawarto aktualną listę wybranych ośrodków i organizacji alzheimerowskich w Polsce.

Dlaczego się starzejemy? Co przesądza o długości życia człowieka i wszelkich innych gatunków? Biologia starzenia podejmująca problematykę starzenia biologicznego, to pierwszy podręcznik na ten temat od momentu wyjaśnienia przyczyn starzenia się i długowieczności. Treść angażuje Czytelnika i została skomponowana tak, że ma się wrażenie, iż jest to opowieść, jednocześnie bez szkody dla dokładności, która jest cechą nieodłączną jakiegokolwiek tekstu biologicznego. Poznanie biologicznego procesu starzenia się wymaga zrozumienia podstawowych koncepcji z zakresu biochemii i fizjologii, które mają zastosowanie do wszystkich form życia i wszystkich jego etapów. Dlatego też każdy z rozdziałów rozpoczyna się od omówienia podstawowych praw biologicznych odnoszących się do systemów, które nie uległy procesowi starzenia się. Ilustracje są łatwo zrozumiałe i towarzyszą im obszerne legendy, stanowiąc uzupełnienie tekstu głównego, a nie jego zwykłe powtórzenie. We wszystkich rozdziałach kluczowe pojęcia zostały pogrubione, a ich definicje znajdują się z obszernym Słowniku pojęć. Ramki uszczegóławiają wywód z tekstu głównego bądź wprowadzają dygresje związane z tematem rozdziału. Kluczowe pojęcia stanowią podsumowanie najważniejszych wiadomości zaprezentowanych w każdym z rozdziałów. Pytania do dyskusji stanowią pomoc dydaktyczną, zaś Literatura uzupełniająca to lista źródeł przyporządkowanych każdemu z rozdziałów. W rozdziałach 1 i 2 omawiane są podstawowe pojęcia z zakresu biogerontologii, które odnoszą się zarówno do jej zastosowań eksperymentalnych, jak i klinicznych. Została w nich zaprezentowana i wytłumaczona terminologia, którą posługują się biogerontolodzy, przedstawiono rozwój tej subdyscypliny, a ponadto opisano organizmy modelowe, które naukowcy wykorzystują do badania procesu starzenia się i długowieczności. Przyglądamy się bliżej podstawowym metodom używanym przez biogerontologów do pomiaru tempa starzenia się osobnika i populacji. Rozdziały 3–6 dotyczą odkryć w dziedzinie biogerontologii ewolucyjnej, komórkowej i genetycznej, którym zawdzięczamy obecny stan wiedzy na temat przyczyn i mechanizmów starzenia się. Śledzimy rozwój teorii ewolucyjnych na temat długowieczności i starzenia się, począwszy od dawnych propozycji obserwacyjnych, a skończywszy na eksperymentach matematycznych i laboratoryjnych prowadzonych przez współczesnego ewolucjonistę. Tłumaczymy, w jaki sposób prawa termodynamiki określają fundamentalną zasadę starzenia komórkowego, głoszącą, że odzwierciedla ono akumulację uszkodzonych białek. Przedstawiając mechanizmy biochemiczne i fizjologiczne odpowiadające za akumulację uszkodzonych białek i określoną długość życia komórki, odwołujemy się do dwóch zjawisk: stresu oksydacyjnego i skracania telomerów. Omawiamy wyniki wyrafinowanego badania laboratoryjnego na drożdżach i robakach, dzięki któremu zidentyfikowano konkretne geny odpowiadające za długość życia. Omawiamy starzenie się roślin, a także znaczenie tego procesu dla zjawiska starzenia się człowieka i zwierząt. Z kolei w rozdziałach 7–10 mowa jest o związkach między opisaną wcześniej podstawową wiedzą a zjawiskami starzenia się człowieka i jego długowieczności. Uwzględniony został tu także związek między starzeniem się a chorobami, a ponadto mowa jest w nim o sposobach, w jakie można spowolnić tempo starzenia się człowieka. Przyglądamy się nowemu obszarowi badań na temat starzenia się i długowieczności – biodemografii gerontologicznej oraz analizujemy przyczyny bezprecedensowego wzrostu oczekiwanej dalszej długości trwania życia w XX wieku. Omawiamy zależne od czasu zmiany głównych układów fizjologicznych, tj. związane z wiekiem zmiany, które – ogólnie rzecz biorąc – nie zwiększają ryzyka choroby lub zgonu, ale też takie, których konsekwencją może być rozwój choroby, w związku czym zwiększa się umieralność i chorobowość. Książkę zamyka rozdział podsumowujący obecny stan wiedzy naukowej na temat możliwej modulacji starzenia się i długowieczności.

A Matter of Death and Life