Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Kolejna publikacja z serii Instytutu Książki i Czytelnictwa „Z Badań nad Czytelnictwem” – Nastoletni czytelnicy Zofii Zasackiej – prezentuje wyniki naukowych obserwacji z zakresu uczestnictwa w kulturze, nie podejmowanych przez socjologów kultury po 1989 roku w tak szerokiej skali. Praca jest raportem z badań dotyczących preferencji czytelniczych i edukacji literackiej młodzieży kończącej powszechną obowiązkową szkołę.
Badanie ankietowe, obejmujące uczniów wybranych klas trzecich 70 gimnazjów w Polsce, zrealizowano w połowie maja 2003 roku, a więc na początku drugiego etapu reformy ustroju szkolnego. Prezentując wyniki swoich obserwacji, autorka analizuje problemy związane z kształtowaniem się tożsamości młodych ludzi – ich samooceną i społeczną identyfikacją, widzianymi z perspektywy aktywności czytelniczej i literackich wyborów.
Ważną część badań stanowi analiza recepcji lektur obowiązkowych oraz czytelnictwa w czasie wolnym, pozostającego w kręgu oddziaływania kultury popularnej. Przyjęte kryteria ocen – aktywność i sytuacje czytelnicze – pozwoliły na dokonanie interesującej typologii młodych czytelników (czytelnicy spontaniczni, szkolni, aktywni i zaangażowani).
Praca jest obszernym studium z zakresu uczestnictwa w kulturze dorastającej młodzieży, a jednocześnie – interesującym głosem w toczącej się aktualnie dyskusji nad intelektualnym i kulturalnym profilem absolwenta gimnazjum.
Zaniżona samoocena dotyka bardzo wielu osób. Jest to poważny problem, który może powodować znaczne obniżenie jakości życia, niepewność w sytuacjach społecznych, stawianie sobie zaniżonych celów czy rezygnację z realizacji różnych zadań w obawie przed poniesieniem porażki. Problemem może też być samoocena zawyżona. Autorzy omawiają między innymi zjawisko tak zwanej kruchej wysokiej samooceny, która polega na tym, że w oczach otoczenia osoba ma wysoką samoocenę, jednak szybko okazuje się, że musi być ona nieprzerwanie potwierdzana. Osoba taka nieustannie oczekuje przejawów szacunku, uznania, reaguje złością, jeśli ich nie dostrzega, bardzo ją też irytują oznaki lekceważenia. Ktoś mający tak zwaną bezpieczną wysoką samoocenę nie potrzebuje nieprzerwanie dowodów swojej wartości; przeciwnie, nawet przejawy lekceważenia i braku szacunku nie naruszają jego samooceny.
W książce omówiono obecny stan wiedzy na temat tych i bardzo wielu innych zagadnień związanych z samooceną, w tym przedstawiono wyniki najnowszych badań. Jest to więc niejako publikacja „z frontu badań" nad samooceną, zawierająca skalę, dzięki której każdy czytelnik może sprawdzić, jaka jest jego/jej samoocena.
„Z zadowoleniem należy przyjąć pojawienie się monografii, która podejmuję próbę całościowego przyjrzenia się samoocenie. Publikacja ma wiele walorów poznawczych, ale podkreślić należy jej bezsprzeczne walory edukacyjne, stanowi bowiem kompendium wiedzy na temat możliwości kwestionariuszowego pomiaru samooceny (...). Obszerne wprowadzenie pozwala również na ujednolicenie terminologii dotyczącej tego zagadnienia. W wymiarze edukacyjnym praca zapewnia zatem cenny przegląd teorii, metod i badań, przydatny dla wszystkich badaczy interesujących się tą tematyką, ale także studentów, którzy będą mogli z jednego źródła dowiedzieć się, jak badać samoocenę, a przy okazji z jakimi zmiennymi i jak mierzonymi się ona wiąże. Monografia będzie również z pewnością ciekawa dla praktyków zainteresowanych pomiarem tej niezwykle istotnej dla funkcjonowania człowieka zmiennej. Co ważne, wprowadzono w niej także nową skalę badania samooceny (SLCS-R, Self-liking/Self-Competence Scalę Revised), która uzupełnia dostępne na rynku polskim metody badania analizowanej postawy".
Z recenzji dra hab. Michała Wierzchonia
Pomiędzy ukraińskością a sowieckością
Praca jest dojrzałym studium socjologicznym polegającym na wykorzystaniu znanych kategorii badawczych do diagnozy stanu świadomości narodowej na pograniczu ukraińsko- -rosyjskim, a więc na zupełnie nowym z polskiego punktu widzenia obszarze badawczym.
Z recenzji dr hab. Dariusza Niedźwiedzkiego
Recenzowana książka jest przykładem wartościowej analizy rekonstrukcji tożsamościowych i świadomości narodowej w warunkach zmiany społecznej. Przy tym stanowi interesujące studium przypadku wielokulturowej społeczności Zaporoża. Nie mam wątpliwości, że wzbogaca ona naukową wiedzę o tożsamościowych następstwach zmian społecznych. Co więcej, jest ona oparta na badaniach terenowych przeprowadzonych zgodnie ze współczesnym kanonem.
Z recenzji prof. dr hab. Andrzeja Sadowskiego
Główną wartość naukową, merytoryczną rozprawy upatruję w jej warstwie empirycznej, w postaci przeprowadzonych bardzo rzetelnie badań terenowych na mało znanym pograniczu ukraińsko-rosyjskim, z wykorzystaniem metod i technik o charakterze jakościowym, co pozwoliło Autorce dotrzeć do autentycznych postaw i motywacji narodowo-etnicznych mieszkańców społeczności lokalnych ulokowanych na ukraińsko- -rosyjskim pograniczu. Jeżeli podkreśliłem, że podstawową wartość pracy upatruję w jej części empirycznej, że jest ona najważniejsza, to nadto dlatego, iż może ona stanowić bardzo dobre źródło do późniejszych może nieco innych interpretacji stanu i przeobrażeń ukraińskiej świadomości narodowej.
W antologii WTS udostępniamy „w pigułce” całą serię, wramach której opublikowaliśmy dotychczas 24 książki autorskie. Na dwa tomy składają się rozdziały najistotniejsze z punktu widzenia proponowanych w nich koncepcji teoretycznych. Ogrom wiedzy, pomysłów interpretacyjnych, sposobów myślenia poszczególnych autorów uporzadkowany jest w nastąpujący sposób.W I tomie zawarte są teksty dotyczące analizy zjawisk społecznych z dwóch perspektyw: po pierwsze – od strony człowieka jako istoty społecznej, jego tożsamości, uczestnictwa w interakcjach międzyludzkich i sieciach społecznych, po drugie – od strony pokazania sposobów konstruowania teorii socjologicznej w rozumieniu przede wszystkim ogólnych i możliwie systematycznych wyjaśnień oraz interpretacji zjawisk i procesów społecznych. W tomie II z kolei proponujemy ujęcia teoretyczne, nawiązujące do strukturalnych i świadomościowych procesów makrospołecznych, popularnie też czasem określany jako nurt makrosocjologiczny.
W wielu przypadkach uczonych, autorów książek serii WTS, można zaliczyç do kilku nurtów badawczych, przeplatających się, czasem zanikających i potem powracających w nowej postaci. Nie wszyscy z naszych autorów mogą byż zresztą w ogóle przyporządkowani do jakiejś jednoznacznej, szerszej orientacji teoretyczno-metodologicznej. Zdając sobie sprawę z tego, że każde uporządkowanie może być dyskusyjne, i że w jakiejś mierze jest arbitralne, jednocześnie mamy nadzieję, że proponowana antologia stanie się zasobem podręcznej wiedzy prezentującej szczególnie nośne w socjologii wizje rzeczywistości społecznej, takie, które pozwalają lepiej rozumieć dzisiejszy i przyszły Świat.
Janusz Mucha, Irena Borowik
Jest to obszerna (…) pozycja naukowa wpisująca się w naukowy dyskurs o zjawisku dzieci ulicy, jego różnych obszarach i płaszczyznach, które systematycznie potrzebują uaktualnień oraz rzetelnego spojrzenia badawczego (…). Autorka zjawisko dzieci ulicy definiuje głównie poprzez uwzględnienie funkcji ulicy, wieku dziecka i dysfunkcjonalności podstawowych środowisk wychowawczych dziecka: rodziny i szkoły. (…) Zwraca uwagę na rolę strukturalnych predykatorów przyczyniających się do ucieczki dzieci na ulicę. Podkreśla destrukcyjne następstwa migracji zarobkowych rodziców. Zwraca uwagę na zjawisko anomii towarzyszące przemianon społeczno-ekonomicznym, kulturowym i przestrzennym, które również sprzyja pogłębianiu się problemów młodych ludzi.
Całość recenzowanej monografii dopełniają uogólnienia i wnioski. Jest to bardzo inspirująca część pracy. Uzyskane wyniki przeprowadzonych badań mogą przyczynić się do zerwania pewnych stereotypów dotyczących zjawiska dzieci ulicy. Autorka postuluje konieczność prowadzenia dalszych badań, głównie uwzględniających korelacje pomiędzy poszczególnymi czynnikami etiologicznymi w procesie stawania się dzieckiem ulicy. Zwraca także uwagę na konieczność uwzględniania tych przyczyn w pracy z dziećmi funkcjonującymi w środowisku ulicy.
Z recenzji dr hab. Anny Fidelus, prof. UKSW
Partnership as an idea and as an organizational form to initiate and carry out activities that contribute to the public benefit has had a long history in Europe. However, in the role of a regular instrument to implement public policies and deliver public services, partnerships are a more recent phenomenon.
„Studia Edukacyjne” to interdyscyplinarne czasopismo naukowe poświęcone problemom współczesnej pedagogiki i edukacji. Stanowi ono płaszczyznę pozytywnej konfrontacji różnorodnych sposobów postrzegania i badania rzeczywistości społecznej; płaszczyznę interparadygmatycznego i interdyskursywnego dialogu reprezentantów odmiennych opcji teoretycznych i metodologicznych. Debaty na łamach czasopisma pozwolić mają na swoistą krystalizację najważniejszych dylematów współczesnych nauk o edukacji oraz relacji między wychowaniem a tożsamością człowieka. „Studia Edukacyjne” rezygnują z jakiejkolwiek pedagogicznej ortodoksji, a ich celem jest szeroko rozumiana diagnoza współczesnej rzeczywistości edukacyjnej.
Najnowszy tom „Colloquia Anthropologica et Communicativa” nosi tytuł Wygnańcy, buntownicy, uciekinierzy. Wygnanie może być rodzajem kary, skazaniem na symboliczną śmierć społeczną, ale historia zna wiele przypadków dobrowolnej rezygnacji z uczestnictwa w określonym porządku, jawnego wystąpienia przeciwko niemu, będącego wyrazem kontestacji, próbą wprowadzenia zmiany lub zanegowania jego sensu. Takie działania rodzą odmienne perspektywy, wskazują na różnorodność punktów widzenia, otwierają w końcu zupełnie nowe możliwości. Wygnańcy, buntownicy i uciekinierzy wzbudzają emocje rozciągające się między strachem a podziwem. Wszystko, co nie pasuje do potocznego doświadczenia człowieka jako członka pewnej społeczności, może bowiem wywoływać niepokój swoją nieprzystawalnością, a także — zmuszać do kwestionowania pewności i oczywistości kanonów, a zatem mieć pozytywne konsekwencje. Postaci wygnańców, buntowników i uciekinierów prowokują do refleksji dotyczącej dyskusyjności i względności taksonomicznych reguł służących zdefiniowaniu kondycji człowieka i jego świata.
Autorka podjęła się wykazania, czy współcześnie ma miejsce modelowanie określonego wzorca demokracji wśród nadawców komunikatów medialnych. W zasięgu jej naukowych eksploracji znalazła się toruńska rozgłośnia Radio Maryja, dzięki czemu powstał obraz specyficznej instytucji, która ma niezwykłą moc oddziaływania na postawy i zachowania słuchaczy. [...] Na podkreślenie zasługuje dobre rozłożenie akcentów przy połączeniu wielu wątków, które doprowadzają czytelnika do konkluzji i pytania o miejsce Radia Maryja w procesie Przygotowania do demokratycznych reguł, bo jako medium rozgłośnia ta odpowiada także za przygotowanie człowieka do rozumienia otaczającej go rzeczywistości. [...] Stwierdzam, że książka jest znakomita, a ze względu na poruszaną problematykę, wagę i aktualność dla rozwoju współczesnej myśli społecznej jej publikacja jest w pełni pożądana. Wnosi ona niezaprzeczalnie spory wkład w rozwój nauki, głównie ze względu na dokumentalny charakter zawartego w niej materiału oraz niewątpliwe walory pogłębionej analizy problemów społecznych.
Z recenzji dr hab. Marii Marty Urlińskiej, prof. UMK
W debacie wokół przemian współczesnych rodzin i wzorców płci rzadko dyskutuje się o doświadczeniach kobiet spoza klasy średniej. W istocie niewiele wiemy na temat tego, jak po 1989 roku zmieniały się biografie, tożsamości i role rodzinne rolniczek i robotnic. Tymczasem od co najmniej kilku dekad to właśnie zwalniane z restrukturyzujących się fabryk pracownice, rolniczka i gospodynie domowe są bohaterkami cichej, niewidzialnej, choć masowej ewolucji. Jako (nie)legalne migrantki – sprzątaczki i opiekunki dzieci, osób starszych i chorych – zamieszkujące wraz z milionami podobnych sobie globalnych robotnic getta migracyjne w metropoliach Europy i Ameryki, musiały zmierzyć się z nowymi nierównościami, gruntownie przeorganizować rolę, tożsamości rodzinne i wzorce płci. Jak Polki radziły sobie z wieloletnią przymusową rozłąką z dziećmi w sytuacji, gdy „opieka na odległość” stała w sprzeczności z figurą matki rezydencjalnej utrwaloną w świadomości jako kanoniczna i niemodyfikowalna? Jak zmieniały się przy tym ich relacje z mężami, rodzinami i społecznościami lokalnymi? O jakich doświadczeniach , jakim językiem mówi „matka Polka na odległość”? Jakie kulisy życia polskich rodzin zaczęła odsłaniać, kiedy znalazła się tak – poza granicami domu, tradycyjnego świata społecznego wsi, miasteczka, państwa? Z czym wiąże się „postmodernizacja ubogich”? Autorka odpowiada na te pytania, zastanawiając się jednocześnie, czy od 1989 roku – kiedy okno dla masowych migracji kobiet otworzyło się szerzej – mieliśmy do czynienia z niedostrzeżoną rewolucją płci w społecznościach zwykle szufladkowanych jako twierdze tradycyjności.
Analizy powstały na podstawie zebranych przez autorkę narracji autobiograficznych kobiet, których doświadczenie życia między dwoma krajami wpisało się w dwie dekady transformacji 1989-2010. Książka nie mogłaby jednak powstać bez intensywnych badań terenowych, prowadzonych w Polsce I Belgii. Dały one wgląd w życie migrantek, ich rodzin i społeczności na wsiach i w małych polskich miasteczkach, a także w gettach migracyjnych Brukseli.
Jaką rolę w związkach intymnych pełnią dziś moment rozpoczęcia relacji, zamieszkania razem oraz ślubu, a jaką pełniły dawniej? W jakim stopniu koncepcja miłości romantycznej opisuje doświadczenia współczesnych par? Czy trafne są tezy mówiące o indywidualizacji, kryzysie rodziny lub rosnącej popularności życia w pojedynkę?
Cel tej pracy to analiza przemian charakteru związków intymnych w kontekście ogólnych trendów obecnych w kulturze europejskiej ostatnich stuleci, ze zwróceniem szczególnej uwagi na relację między życiem intymnym a formami zamieszkiwania. Punktem wyjścia jest problematyzacja uproszczeń towarzyszących nieraz myśleniu o przemianach intymności, takich jak wyobrażenie przeszłości jako ery licznej i wielopokoleniowej rodziny, miłości – jako zjawiska kulturowo niezmiennego, czy współczesności – jako epoki ludzi niezdolnych do tworzenia bliskich relacji, żyjących w świecie pozbawionym kulturowych wzorów. Zarówno przeszłość, jak i współczesność pary intymnej jak znacznie bardziej wielowątkowa, dynamiczna i pełna napięć oraz zawsze uwikłana w różne formy uspołecznienia, a książka dokumentuje to na trzy sposoby.
Pierwszy to analiza zmieniających się historycznie relacji między miłością, mieszkaniem razem, małżeństwem i rodziną – z naciskiem na kontekst Polski – oparta na teoria przemiany więzi społecznych oraz bogatych danych z prac historyków i socjologów. Drugi to analiza badań intymności prowadzonych współcześnie, dotyczących zwłaszcza trwałości związków, rosnącej liczby singli i upowszechniania się ko habitacji, a także pułapek związanych z ich projektowaniem i interpretowaniem. Trzeci to wnioski z badań autora przeprowadzonych w Polsce, od sondażowych po pogłębioną eksplorację historii dwudziestu par młodych ludzi.
Do rąk czytelnika trafia kolejna książka Ewy J. Nowackiej. Ta publikacja, oprócz wydanej w 2009 roku Wprowadzenie do doktryny społecznej Benedykta XVI — w tym wydaniu uzupełnionej o rozdział Znaczenie analizy historii państwa rzymskiego dla rozważań o państwie Benedykta XVI, zawiera nową część Państwo i społeczeństwo w poglądach Franciszka. Franciszek w swych poglądach nawiązuje do Jana Pawła II, a także do Benedykta XVI. Znajdujemy tu też elementy doktryny Augustyna, a także Tomasza z Akwinu. Franciszek rozwija myśli społeczne Soboru Ekumenicznego Watykańskiego II. Autorka poświęciła też uwagę najnowszej encyklice Franciszka Laudato si’.
Teoretyczna część pracy daje czytelnikowi możliwość poznania aktualnego stanu wiedzy oraz sformułowanych dotychczas koncepcji przybliżających znaczenie stresu, na jaki narażeni są członkowie grup mniejszościowych, niezależnie od tego, jaki wymiar ich tożsamości decyduje o znalezieniu się poza główną częścią społeczeństwa.
Charakterystyka problemu badawczego, opis metody i uzasadnienia poszczególnych decyzji badacza pozwalają czytelnikowi na zbudowanie jasnego obrazu pracy badawczej autora i śledzenie toku jego rozumowania. Wyniki prezentowane są zrozumiale, a towarzyszące im graficzne budowanie modelu badanego zjawiska ułatwia krytyczną analizę tekstu. Książka napisana jest bardzo starannie, językiem niezawierającym nadmiaru sformułowań hermetycznych, których stosowanie, co warto zauważyć, jest ograniczone do minimum, a tam, gdzie się pojawiają, są klarownie wyjaśnione.
Z recenzji prof. dra hab. n. med. Jacka Bomby
Być może przyjdzie czas, gdy w badaniach psychologicznych orientacja seksualna stanie się jedną ze zmiennych, o którą będziemy pytali w metryczce. I nie będzie potrzeby istnienia psychologii LGB, która powstała trochę jako niechciane dziecko naszych czasów, gdy badając osoby biseksualne i homoseksualne, musimy pamiętać o specyfice ich rozwoju, o trudnościach i zmaganiach, z jakimi muszą się mierzyć w swoim życiu. Mając taką nadzieję, wspominam paradę tolerancji i równości, w której uczestniczyłem w czerwcu 2013 roku w Lizbonie. W porównaniu z polskimi paradami widok całkowicie odmienny. Zamiast kordonu policji - kilku stróżów prawa z uśmiechem przyglądających się kolorowemu tłumowi. Zamiast osób wykrzykujących wyzwiska i rzucających kamieniami – ludzie na chodnikach, na balkonach, w oknach, podrygujący i machający w takt grających bębenków. Przygotowując książkę do druku, pozostaję z nadzieją, że ku takim paradom zmierzamy, a może i one kiedyś nie będą już potrzebne?
Ze wstępu
Przeobrażenia społeczno-polityczne i gospodarcze jakie zaistniały w Polsce po 1989 roku powodują pewną ewolucję życia rodzinnego, są istotnym czynnikiem zmian aksjologicznych, strukturalnych i funkcjonalnych rodziny polskiej. Konsekwencją tych przeobrażeń są obserwowalne zjawiska kryzysowe w rodzinach końca XX i początku XXI wieku, które ujawniają się w coraz mniejszej trwałości małżeństwa i rodziny, narastającej konfliktowości, atomizacji wewnątrzrodzinnej, zaniku tradycji i więzi rodzinnych, przyjmowaniu modeli życia z państw Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych.
Niniejsza publikacja stanowi zbiór rozważań dotyczących problematyki w niewielkim jeszcze stopniu rozpoznanej pod względem naukowym, a odnoszącej się do szeroko pojmowanej polityki pamięci zbiorowej oraz tożsamości kulturowej. W szczególności zagadnienia mityzacji pamięci zbiorowej, stereotypizacji tożsamości społeczno-politycznej i polityki historycznej złożyły się na interesującą pracę zbiorową 20 badaczy poszukujących nowych form w ujmowaniu tych kwestii.
Lektura książki Mity polityczne i stereotypy w pamięci zbiorowej społeczeństwa może inspirować do refleksji w zakresie myślenia politycznego, integrującego odniesienia do przeszłości, próby wytłumaczenia złożoności współczesnych realiów politycznych, a także wyobrażeń dotyczących przyszłości.
Książka zachęca do rozpoznania i wyjaśnienia tego, co określa się mianem osobliwości ludzkiego myślenia o czasoprzestrzeni społeczno-politycznej.
Książka składa się z czterech głównych rozdziałów. Pierwszy ma charakter teoretyczny. Przedstawiono w nim najważniejsze tezy socjologiczne, psychologiczne i pedagogiczne odnoszące się do sensu życia w kontekście przemian społecznych (w tym samotności osób starszych) oraz wyzwań edukacyjnych, jakie za sobą pociągają. W rozdziale drugim ukazano metodologiczne założenia badań własnych, które osadzono w paradygmacie badań ilościowo-jakościowych.
Kolejny rozdział ksiażki to analiza wyników badań własnych. Zaprezentowano w niej i porównano poczucie sensu życia osób starszych, uwzględniając miejsce zamieszkania i płeć osób badanych. Poczucie sensu życia przeanalizowano również w kontekście relacji do innych osób, do własnej starości, ojczyzny, Boga oraz w odniesieniu do samotności. Zaproponowane ujęcie poddanych analizie wyników badań ma swoje uzasadnienie, które zostało zaprezentowane w części teoretycznej. Ostatni rozdział pracy to swoiste tropy edukacyjne, jakie należy podjąć w kontekście przygotowania osób starszych do całościowego uczenia się, w tym szczególnie przygotowania do życia usensowionego.
Na końcu książki zamieszczono bibliografię. Powstał naukowo-badawczy ogląd w odniesieniu do poczucia sensu życia osób starszych dzięki wiedzy i naukowemu kunsztowi autorów wymienionych pozycji, a niniejsza publikacja przyjęła prezentowany w dalszej części kształt. Lektura licznych prac pozwoliła wyjść poza ramy tendencyjnego myślenia o sensie życia osób starszych oraz nakreślić jego wieloaspektowość i wartość w budowaniu celów egzystencji człowieka, których wiek nie może ograniczać.
Książka w zamierzeniu autora adresowana jest do pedagogów społecznych, pracowników socjalnych, studentów kierunków pedagogicznych, psychologii, socjologii, politologii, nauk o rodzinie i teologii. Powinna być również dobrze przyjęta przez wszystkich opiekunów formalnych i nieformalnych, dla których ważne jest, aby osoby starsze nie utraciły sensu życia. W sytuacjach granicznych ważne wydaje się upatrywanie sensu zarówno w tym, co było, jak i w tym, co jest i będzie. Dostrzeganie w życiu sensu jest siłą motywującą do aktywnego realizowania go. Niezależnie bowiem od stanu psychofizycznego niezmiernie ważnym atutem życia człowieka jest odszukiwanie sensu tak w tym, co jest, jak i w tym, co będzie, w czasie obecnym, jak i przyszłym, w życiu ziemskim, jak i transcendentnym.
Książka ukazuje mnogość społecznych i kulturowych problemów, z jakimi chorzy na raka muszą zmierzyć się podczas terapii i nie tylko - okazuje się bowiem, że rak to choroba, która zmusza ludzi do głębokiej rekonstrukcji życia także po leczeniu.
W książce czytelnik znajdzie wnikliwe analizy materiału etnograficznego zebranego przez autora w środowisku pacjentów oraz zapozna się z literaturą dotyczącą kulturowego i społecznego wymiaru chorób onkologicznych.
Tom stanowi pierwszą w Polsce kompleksową próbę opisania i zrozumienia świata osób dotkniętych chorobami onkologicznymi za pomocą narzędzi i kategorii oferowanych przez etnografię i antropologię kulturową. Jest także próbą wyjścia poza medyczny i psychologizujący język opisu tych chorób - autor kładzie nacisk na subiektywne doświadczenia i narracje samych chorych. Zastosowana metodologia, jak również tematyka pracy - antropolodzy w Polsce niezwykle rzadko zapuszczają się na tak egzotyczny teren jak medycyna i choroby - czyni tę pozycję nie tylko na swój sposób wyjątkową, ale także pożyteczną.
Czy choroby onkologiczne to problem stricte medyczny?
Czy antropolog kultury może je badać?
Jak chorzy i ich bliscy rozumieją choroby onkologiczne i doświadczają ich?
Dzięki znakom człowiek orientuje się w świecie i nadaje mu sens, nazywa jego elementy, interpretuje je i komunikuje się z innymi ludźmi. Znaki tworzą kulturę i same bez kultury nie mogą istnieć. Są uporządkowane w logicznie połączone przebiegi sekwencyjne, dyskursy czy narracje, organizując wyobraźnię i tworząc pewien ład poznawczy. Kultura jest ogólnodostępnym dobrem takiej czy innej wspólnoty. Jednocześnie otwiera drogę do kształtowania się konkurencyjnych wizji rzeczywistości i prowadzenia o nie sporu, do tworzenia światów możliwych werbalnych i wizualnych.W proponowanym ujęciu znaki są nośnikami złożonych treści o charakterze dyskursywnym, więc można je uznać za reprezentacje sporu o wartości. Z kolei komunikacja to umiejętność korzystania z tych samych znaków, ale rozumianych na wiele sposobów. Celem książki jest przełożenie teorii na praktyki badawcze, nie tylko językowe, lecz także literackie i historyczne - a wszystko w kontekście kulturowym.Maciej Czerwiński filolog slawista, pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, tłumacz, eseista. Zajmuje się językami i literaturami byłej Jugosławii oraz semiotyką i semiotyczną teorią kultury, retoryką i analizą dyskursu, pograniczami języka i literatury
Książka podejmuje tematykę kampanii społecznych rozumianych jako działania socjotechniczne, ukierunkowane na rozwiązywanie ważnych problemów społecznych.
Szczegółowo omówiono w niej:
- problematykę inżynierii społecznej traktowanej jako socjotechniczna próba przebudowy świata, zgodnie z systemem wartości dominującym w danej kulturze,
- kwestie pojęciowe oraz charakterystykę terminów: marketing społeczny, kampania społeczna i reklama społeczna,
- elementy krytyki kampanii społecznych ukazujące je jako swoisty wyrzut sumienia społeczeństwa konsumpcyjnego, socjotechniczne i prakseologiczne źródła kampanii społecznych,
- związki marketingu społecznego z marketingiem komercyjnym,
- zagadnienie cause related marketing i społecznej odpowiedzialności biznesu,
tematykę kampanii profrekwencyjnych, stanowiących specyficzną postać kampanii społecznych związanych z legitymizacją władzy w systemach demokratycznych,
- perspektywy nowych mediów jako narzędzia popularyzowania reklam społecznych.
Autorzy książki zajmują się problematyką socjotechniki i marketingu, w tym marketingu społecznego, na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu.
Dwadzieścia cztery godziny na dobę przez siedem dni w tygodniu.
Od kilku lat Departament Obrony Stanów Zjednoczonych przeznacza ogromne środki na badania nad pewnym gatunkiem ptaków. Pasówka białobrewa jest w stanie latać przez kilka dni i nocy bez przerwy na sen. Badania mają doprowadzić do odkrycia metody pozwalającej utrzymać długotrwałą, niewymagającą snu aktywność także u ludzi. Stawką jest stworzenie żołnierza, a w dalszej perspektywie również pracownika i konsumenta, który przez wiele dni może się obyć bez snu. W świecie zachodniego kapitalizmu ideałem jest nieprzerwana aktywność i dyspozycyjność - dwadzieścia cztery godziny na dobę przez siedem dni w tygodniu. W tak skonstruowanej rzeczywistości nie ma miejsca na sen; staje się on ekskluzywnym i nieco anachronicznym dobrem. Odwołując się do filozofii, filmów i dzieł sztuki, Jonathan Crary analizuje proces stopniowego zawłaszczania naszego czasu, w tym także snu, przez kapitalistyczną logikę wydajności i produktywności. Patrząc z tej perspektywy, sen okazuje się jednym z ostatnich przyczółków buntu i wolności jednostki. Śpijcie spokojnie!
Co roku wydaje się miliardy dolarów na badania nad tym, jak doprowadzić do skrócenia czasu podejmowania decyzji i wyeliminowania bezużytecznych minut poświęconych na refleksję i kontemplację. Oto, czym jest dziś postęp – polega on na coraz większym przejmowaniu kontroli nad czasem i doświadczeniem człowieka. [fragment książki]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
