Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Monografia jest ważną pozycją wydawniczą, kierowaną do szerokich grup czytelników, jednak jej szczególnym adresatem są osoby odpowiedzialne za kreowanie postaw społeczeństwa w stosunku do osób starszych. Wiele zaniedbań w życiu społecznym wynika z niezrozumienia problemu, a to z kolei ma swoje źródło w braku wiedzy. Prezentowane opracowanie wskazuje na niekorzystne czynniki, które jednak zbiorowym wysiłkiem są możliwe do usunięcia. W tym tkwi wartość książki, która oparta jest na obiektywnych badaniach naukowych, często przeprowadzanych bezpośrednio przez Autorów poszczególnych rozdziałów. […] Praca traktuje wprawdzie o negatywnych aspektach starości, jednak zawiera pozytywne przesłanie w postaci wskazania istoty problemu i możliwości jego rozwiązania. Monografia jest kompetentnym, opartym na naukowych faktach opracowaniem, które stanowi ostrzeżenie i jednocześnie mobilizuje do jak najszybszych działań prowadzących do wyeliminowania, a przynajmniej ograniczenia zła towarzyszącego starzeniu się.
prof. dr hab. med. Leszek Bidzin
Przedstawiony w recenzowanym tomie problem nie jest oczywiście zjawiskiem nowym, a na temat zmian demograficznych powstały liczne opracowania naukowe. Jednakże redaktor książki wraz z dobranym zespołem autorów zaprezentowali krytyczne podejście do problemu starzenia się społeczeństwa w kontekście postrzegania tego zjawiska w przestrzeni publicznej. […] Recenzowany zbiór opracowań odnosi się do ważnego społecznie problemu, jaki stanowi nie tylko starzenie się społeczeństwa, ale także analiza tego zagadnienia w ujęciu interdyscyplinarnym. Jednocześnie uwzględnione jest szerokie spektrum społeczne, polityczne i prawne tego zjawiska.
prof. dr hab. Grzegorz Janusz
Proponowana książka wpisuje się w wielowymiarowe i wieloobszarowe sposoby poznania, poznawania, oglądu i opisu starzenia się i starości. Ma ona charakter interdyscyplinarny, a koncentruje się wokół społecznych teorii starzenia się i starości. Przeprowadzono w niej analizę różnych aspektów starzenia się i starości w perspektywie doświadczania jednostkowego oraz zbiorowego na poziomie indywidualnym i demograficznym, z wieloma odniesieniami do zadań oraz działań z pola polityki społecznej i pracy socjalnej. Umieszczając te rozważania i dociekania w paradygmacie aktywnego starzenia się, nie tylko uwypuklamy zalety, możliwości i potencjalności okresu starości, lecz także nie uciekamy od pokazywania opresyjności starzenia się i starości, ograniczeń i niemożności charakterystycznych dla tego okresu w życiu, a wszystko to w kontekście szeroko i wielopłaszczyznowo ujmowanych uwarunkowań jednostkowych, społecznych, rodzinnych, ekonomicznych, gospodarczych, zdrowotnych, często zawierających się w przedmiocie polityki społecznej. W prezentowanej pracy zaproponowano dwa porządki oglądu starzenia się oraz starości i zjawisk z nią współwystępujących. W pierwszym zakres tematyczny podejmowanych rozważań obejmuje możliwości i ograniczenia kształtujące oblicza współczesnej starości i warunki społeczno-kulturowe procesu starzenia się – zarówno w wymiarze jednostkowym, jak i społecznym. W drugim usystematyzowano treści opisujące starzenie się i starość oraz zjawiska i procesy z nią współwystępujące, tak aby podkreślić epistemologiczny walor książki, a jednocześnie jej elementarny, podręcznikowy charakter. W kolejnych rozdziałach opisano kształtowanie się gerontologii jako nauki o starzeniu się i starości, uwarunkowaniach tego procesu i jego przebiegu. Omówiono teorie starzenia się i starości ze wskazaniem na główne strategie adaptacji do tego okresu życia, wreszcie opisano cechy starości stanowiące o jej odmienności od pozostałych etapów życia i dość wysublimowanej specyfice. Dość szczegółowemu oglądowi poddano starość w wymiarze jednostkowym i parametry ją opisujące, takie jak: codzienność seniorów, ich potrzeby z uwzględnieniem ich zmienności i specyfiki, zdrowie, życie rodzinne i przestrzeń fizyczna, wreszcie intymność i prywatność ludzi starszych. Wymiar jednostkowy uzupełniono o społeczny aspekt starzenia się, w którym szczegółowemu opisowi w pierwszej kolejności poddano kapitał jednostkowy osób starszych – ich możliwości i przestrzeń aktywności edukacyjnej, społecznej, kulturalnej, wyznaczające ramy ich rozwoju oraz budowania tożsamości i podmiotowości. W tym aspekcie nie mogły zostać pominięte procesy i zjawiska społeczne zagrażające funkcjonowaniu seniorów, stanowiące blokady w ich uczestnictwie społecznym. Nie brak w książce odniesień do zagadnień egzystencjalnych obecnych w życiu ludzi starszych oraz problemów, z którymi przychodzi zmagać się wielu z nich, takich jak: lęki, cierpienie, żałoba i poczucie braku sensu życia, a także ubóstwo, samotność, uzależnienia oraz przemoc doświadczana w starości. Całość dopełniona została treściami odwołującymi się do aksjologicznej warstwy procesu starzenia się i przeżywania starości. Książka, którą oddajemy do rąk Czytelników, mimo wielu jej epistemologicznych, aksjologicznych, a także prakseologicznych walorów nie daje odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania o naturę starości i różnorodność jej przeżywania. Wierzymy, że rozbudzi w Czytelnikach ciekawość do dalszych pogłębionych teoretyczno-empirycznych poszukiwań i ustaleń. Autorzy
Miasta różnią się między sobą. Każde z nich dostarcza odmiennych możliwości konsumpcji kulturowej i stwarza swoiste nisze dla rozwoju przemysłów kultury. To od nich zależą zdolności przyciągania turystów i pożądanych grup mieszkańców, kulturowy potencjał rozwoju i tym samym przyszłość miasta. Niniejsza książka stanowi skondensowany wykład teorii z zakresu kulturowych studiów miejskich, w którym autorzy rozwijają własną perspektywę kulturową badania przekształceń współczesnych miast. Proponują oni nowatorski model teoretyczny oraz dostarczają narzędzi analitycznych, które następnie wykorzystują do pomiaru i opisu dynamiki kulturowej polskich miast i miasteczek. Przedstawiają profile i wymiary ich zróżnicowania kulturowego, a także opisują ich kulturowy charakter.Otrzymujemy wykład koncepcji wyjaśniającej znaczenie kultury w mieście, ale przede wszystkim interesujące i pobudzające do dyskusji wyniki badań nad wymiarami kulturowymi polskich miast. Uważam, że publikacja będzie stanowić ważny wkład zarówno w refleksję nad rolą kultury w odradzaniu się miast, jak i dyskusję nad specyfiką miejskiej sceny kulturowej w Polsce. Naukowcy, praktycy i pasjonaci otrzymają narzędzie do określania sytuacji miast w Polsce, porównywania ich położenia i wytyczania strategii dalszego rozwoju. Zapowiada się istotna dla dorobku polskich urban studies pozycja.Z recenzji dr. hab. Tomasza Nawrockiego, prof. UŚ
Dorota Wellman, jedna z najbarwniejszych osobowości polskiego dziennikarstwa, zdradza, jak wygląda medialne życie poza kamerami. Jak zrobić karierę w TV? Kto jest prawdziwą gwiazdą, a kto tylko wydmuszką? Dlaczego show must go on? I wreszcie. Jak stworzyć udany duet? Na potrzeby tej książki powstał jeden z nich. Błyskotliwe i dowcipne teksty ilustruje najzdolniejszy rysownik młodego pokolenia, znany jako Andrzej Rysuje.
Zmienia się oblicze społeczeństwa polskiego szczególnie po roku 1989. Kryzys na łonie rodziny, konsumistyczne nastawienie do życia, patologie społeczne, kryzys w przekazie i odchodzenie od wartości chrześcijańskich generują wśród wielu nastolatków zachowania świadczące o niedostosowaniu społecznym młodych ludzi.
Od ponad 25 lat salezjanie w Polsce intensyfikują swoje działania na rzecz młodzieży trudnej pochodzącej bardzo często z rodzin patologicznych. W wielu ośrodkach wychowawczych o nachyleniu resocjalizacyjnym aplikowany jest system prewencyjny ks. Bosko. Brak jest jednak systematycznych badań empirycznych i pogłębionej refleksji na płaszczyźnie teoretycznej. W tej perspektywie wydają się być w pełni usprawiedliwione poszukiwania naukowe idące w kierunku zgłębiania specyfiki oddziaływań resocjalizacyjnych w ośrodkach salezjańskich.
Niniejsza publikacja w języku włoskim (Prevenzione salesiana e rieducazione dei ragazzi socialmente disadattati nel contesto polacco. Indagine interpretativa e prospettica - Prewencja salezjańska i resocjalizacja młodzieży niedostosowanej społecznie w kontekście polskim. Badania interpretatywne i prospektywne), w pierwszej części teoretycznej, deskryptywnej, skupia się na tym, aby przybliżyć istotę systemu prewencyjnego i niejako "usprawiedliwić" jego ewentualne zastosowanie w kontekście pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie. W części badawczej o nachyleniu jakościowym, która została przeprowadzona metodą monografii instytucji (the case study method), autor formułuje dwa główne problemy badawcze: 1) Na ile omawiany Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Trzcińcu realizuje główne założenia i zasady systemu prewencyjnego w warunkach resocjalizacyjnych; 2) Jaka jest specyfika oddziaływań resocjalizacyjnych w kontekście pracy przy pomocy systemu prewencyjnego ks. Bosko.
Motywem przewodnim książki jest nie tyle indagacja na temat oddziaływań resocjalizacyjnych w Polsce, ile chęć wniknięcia w istotę systemu prewencyjnego i jego zastosowanie, oraz odczytywanie tejże metody wychowawczej w kluczu resocjalizacyjnym. Przeprowadzone badania empiryczne wykazują ponadto konieczność wdrażania dalszych poszukiwań naukowych, które winny iść w kierunku zbadania efektywności, jakości oddziaływań resocjalizacyjnych przy użyciu systemu prewencyjnego ks. Bosko.
Obecne czasy naznaczone dynamicznym rozwojem mediów cyfrowych i najnowszych technologii informacyjno-komunikacyjnych stawiają przed osobami starszymi szczególne wyzwania. Liczne trudności - natury społecznej, psychologicznej czy finansowej - stają się przyczyną wykluczenia społecznego, a w szczególności wykluczenia cyfrowego tej grupy.
Autor, który przez wiele lat wspierał swoją wiedzą w zakresie nowych mediów Uniwersytety Trzeciego Wieku w południowej części Polski, analizując miejsce seniorów w przestrzeni nowych mediów opisuje dobre praktyki w wymiarze edukacyjnym z zakresu obsługi urządzeń cyfrowych.
Publikacja adresowana jest do osób zajmujących się organizowaniem działań edukacyjnych w instytucjonalnych formach kształcenia, a więc: UTW, klubach seniora, NGO, a także w ramach działań wolontariackich (np. „Latarnicy Polski Cyfrowej”). Autor dedykuje książkę również studentom kierunków pedagogicznych, gerontologii oświatowej oraz słuchaczom kursów dających podstawy do pracy z osobami w wieku senioralnym.
Gospodarka doświadczeń - koncepcja, która powstała w Stanach Zjednoczonych pod koniec XX wieku - powoli wkracza także do Polski. Przedstawia ona nowy sposób patrzenia na nowoczesnego konsumenta oraz ofertę rynkową przedsiębiorstw. Współczesny człowiek, funkcjonujący w świecie przepełnionym różnorodnymi informacjami, coraz częściej podejmuje decyzje zakupowe bazując na emocjach, a nie na racjonalnych przesłankach. Oferowanie konsumentowi niezapomnianych doświadczeń powiązanych z produktem czy usługą jest doskonałym sposobem na wyróżnienie się i stworzenie trwałej relacji z marką.
Niniejsza książka stanowi istotny wkład do zrozumienia warunków i perspektyw rozwoju gospodarni doświadczeń w Polsce.
Najlepsza Książka Psychologiczna 2015
w kategorii Styl życia decyzją Internautów!
Książka składa się z czterech głównych rozdziałów. Pierwszy ma charakter teoretyczny. Przedstawiono w nim najważniejsze tezy socjologiczne, psychologiczne i pedagogiczne odnoszące się do sensu życia w kontekście przemian społecznych (w tym samotności osób starszych) oraz wyzwań edukacyjnych, jakie za sobą pociągają. W rozdziale drugim ukazano metodologiczne założenia badań własnych, które osadzono w paradygmacie badań ilościowo-jakościowych.
Kolejny rozdział ksiażki to analiza wyników badań własnych. Zaprezentowano w niej i porównano poczucie sensu życia osób starszych, uwzględniając miejsce zamieszkania i płeć osób badanych. Poczucie sensu życia przeanalizowano również w kontekście relacji do innych osób, do własnej starości, ojczyzny, Boga oraz w odniesieniu do samotności. Zaproponowane ujęcie poddanych analizie wyników badań ma swoje uzasadnienie, które zostało zaprezentowane w części teoretycznej. Ostatni rozdział pracy to swoiste tropy edukacyjne, jakie należy podjąć w kontekście przygotowania osób starszych do całościowego uczenia się, w tym szczególnie przygotowania do życia usensowionego.
Na końcu książki zamieszczono bibliografię. Powstał naukowo-badawczy ogląd w odniesieniu do poczucia sensu życia osób starszych dzięki wiedzy i naukowemu kunsztowi autorów wymienionych pozycji, a niniejsza publikacja przyjęła prezentowany w dalszej części kształt. Lektura licznych prac pozwoliła wyjść poza ramy tendencyjnego myślenia o sensie życia osób starszych oraz nakreślić jego wieloaspektowość i wartość w budowaniu celów egzystencji człowieka, których wiek nie może ograniczać.
Książka w zamierzeniu autora adresowana jest do pedagogów społecznych, pracowników socjalnych, studentów kierunków pedagogicznych, psychologii, socjologii, politologii, nauk o rodzinie i teologii. Powinna być również dobrze przyjęta przez wszystkich opiekunów formalnych i nieformalnych, dla których ważne jest, aby osoby starsze nie utraciły sensu życia. W sytuacjach granicznych ważne wydaje się upatrywanie sensu zarówno w tym, co było, jak i w tym, co jest i będzie. Dostrzeganie w życiu sensu jest siłą motywującą do aktywnego realizowania go. Niezależnie bowiem od stanu psychofizycznego niezmiernie ważnym atutem życia człowieka jest odszukiwanie sensu tak w tym, co jest, jak i w tym, co będzie, w czasie obecnym, jak i przyszłym, w życiu ziemskim, jak i transcendentnym.
Czwarty tom serii Audiowizualne Aspekty Kultury w Ponowoczesności podejmuje zagadnienie polityczności mediów. Pojęcie polityczności rozumiane jest przez autorów jako rodzaj wpływu sfery publicznej, społecznej czy kulturowej na komunikację międzyludzką toczącą się za pośrednictwem mediów. Te ostatnie ujmowane są nie tyle przez pryzmat technologii, ale także jako mechanizm komunikacji społecznej. Autorzy, analizując poszczególne media: muzykę, radio, telewizję oraz media cyfrowe, podejmują refleksję nad wpływem tychże mediów na budowanie powszechnych znaczeń poprzez zawłaszczanie wyobraźni i utrwalanie pewnych kalek kulturowych. Jednocześnie zwracają uwagę, jak mechanizm uwodzenia, czy wręcz zniewalania odbiorcy przez te media jest przez nie sankcjonowany i traktowany jako narzędzie kontroli społecznej.
Trzecie wydanie niniejszej książki zawiera nowe wprowadzenie, w którym Geertz ponownie przywołuje znamienną dla swej twórczości ideę relacji między wiedzą abstrakcyjną i konkretną w antropologii - tego, jak krążymy między rozumieniem idei i rzeczy a rozumieniem kultur, które je tworzą. Wykorzystując tarcia między tymi obszarami rozumienia, Geertz zachęca czytelników, by do swych doświadczeń przykładali inną miarę.
Rozpocznę od stwierdzenia, że pod mało wdzięcznym tytułem kryje się ciekawa i solidna praca, kawał dobrej roboty socjologicznej. Jest to tym bardziej godne podkreślenia, że gros prac traktujących o społecznej pladze alkoholizmu nie wykracza poza ramy śmiertelnie nudnych opisów krążących wokół poziomu spożycia alkoholu na głowę mieszkańca. Relacja Autorki "z pola walki" jest precyzyjna, zgodna z zaleceniami metodologii jakościowej, przeplatana przywołaniem alternatywnych kontekstów interpretacji, wykraczających poza opłotki standardowych opisów trajektorii życiowych. autorka podjęła się bardzo trudnego zadania dotarcia do subiektywności osób pochodzących z rodzin z problemem alkoholowym. Zadanie to zrealizowała dobrze, wykazując się talentem analitycznym i dociekliwością badawczą.
Z recenzji prof. Aleksandra Manterysa
Zapowiedziany w tytule książki problem jest wielokrotnie rozpatrywany przez autorów. Zakresem swoich zainteresowań obejmują oni przede wszystkim edukację polonistyczną, a ponadto - wczesnoszkolną i regionalną, a także nauczanie języków obcych i kształcenie akademickie w kontekście wykorzystania mediów. Przedmiotem refleksji czynią między innymi takie kwestie, jak: przygotowanie medialne nauczycieli, rola ucznia i nauczyciela w cyfrowym świecie, e-podręczniki, gry internetowe w edukacji. Część autorów koncentruje się wokół rozważań teoretycznych i metodologicznych, niektórzy ograniczają się jedynie do zarysowania podejmowanego przez siebie problemu na podstawie literatury przedmiotu, jeszcze inni przedstawiają wyniki badań własnych lub dzielą się propozycjami rozwiązań dydaktycznych, zweryfikowanych w praktyce szkolnej. Rekomendowana monografia zbiorowa na temat nowych mediów w edukacji - z uwagi na podejmowane w niej problemy oraz różne (teoretyczne, badawcze i aplikacyjne) sposoby ich ujęcia przez poszczególnych autorów - w moim przekonaniu będzie cieszyła się dużym zainteresowaniem pedagogów, polonistów, dydaktyków, nauczycieli i studentów kierunków nauczycielskich.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Heleny Synowiec
Celem niniejszej rozprawy jest diagnoza poczucia tożsamości regionalnej mieszkańców regionu lubelskiego. Główny problem badawczy zawiera się w pytaniu o to, czy stan świadomości mieszkańców regionu jest na tyle wysoki, aby wytworzyć poczucie identyfikacji nie tylko z najbliższym miejscem zamieszkania, lecz także z całym regionem. W doświadczeniu potocznym stwierdzenie „jestem z Lubelszczyzny” nie niesie za sobą takiego znaczenia ani ładunku, jak np. określenie „jestem Ślązakiem”, ani nie znajduje uprawomocnienia w świadomości mieszkańców. Podstawę empiryczną prezentowanej pracy stanowią badania terenowe przeprowadzone metodą sondażową, w których narzędziem był kwestionariusz wywiadu. Zrealizowano je w 2006 r. w ramach projektu „Poczucie tożsamości regionalnej mieszkańców województwa lubelskiego” finansowanego przez Europejski Fundusz Społeczny oraz budżet państwa polskiego.
Stojący w opozycji do starogreckiego stylu spędzania czasu, chrześcijański etos pracy od stuleci nie ulegał większym zmianom; praca była nie tylko źródłem utrzymania, nie tylko – poprzez rodzaj – określała status społeczny, lecz również, a może przede wszystkim, stanowiła jedyną akceptowalną formę egzystencji, wywodzącą się ze starotestamentowych przykazów. Ten raz na zawsze ustalony porządek uległ w ciągu zaledwie kilku ostatnich dekad gwałtownemu rozbiciu i przeobrażeniu, „etos pracy” zamieniając na „rynek pracy”. Rewolucji, która wstrząsnęła współczesną ekonomią, poświęcona jest Marginalizacja na rynku pracy. Teorie a implikacje praktyczne, pod red. profesora Norberta G. Pikuły. W kilkunastu rozdziałach, zgrupowanych w trzech częściach, Autorzy nie tylko pokazują, jakim przeobrażeniom uległa współczesna definicja pracy, ale i poddają analizie trzy z wielu problemów, z jakimi borykają się uczestnicy (często mimowolni) ekonomicznego „wyścigu szczurów”; i tak część pierwsza poświęcona jest dyskryminacji seniorów na rynku pracy, część druga omawia bariery, z jakimi zmierzyć się musi czynna zawodowo kobieta, wreszcie – część trzecia koncentruje się na kreowaniu lepszej przyszłości dla młodych ludzi, pochodzących z rodzin, dotkniętych tytułową marginalizacją.
Prezentowana publikacja składa się z trzech głównych części, poprzedzonych artykułami wprowadzającymi w zagadnienie etosu pracy i jej wartości. Autorzy problematykę pracy ujmują z perspektywy nauki Jana Pawła II.
W pierwszej części, zatytułowanej Dyskryminacja na rynku pracy, autorzy skoncentrowali się na trudnościach z zatrudnianiem osób starszych. Zwrócono również uwagę na indywidualne i społeczne konsekwencje bezrobocia. Druga część – Kobieta na rynku pracy – jest zbiorem artykułów traktujących o wartościach, możliwościach i pozytywnych efektach wynikających z zatrudniania kobiet, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na czynniki płynące z rynku pracy, które uniemożliwiają ich zatrudnienie, rozwój zawodowy, karierę zawodową. Natomiast ostatnia, trzecia część, nosząca tytuł Młodzież – edukacja – praca, dotyczy możliwości zapobiegania zjawisku marginalizowania młodzieży wywodzącej się z rodzin doświadczających wykluczenia oraz osób niepełnosprawnych poprzez zastosowanie odpowiednich strategii edukacyjnych, wychowawczych, a także adekwatnych do potrzeb form wsparcia.
W książce tej ukazane są krytyczne postawy i negatywne oceny młodzieży polskiej dotyczące religii katolickiej i Kościoła rzymskokatolickiego jako instytucji, na podstawie badań socjologicznych zrealizowanych wśród licealistów i studentów. Kontestacji podlega wiele elementów religii katolickiej i aktywności Kościoła rzymskokatolickiego: narzucenie katechezy szkolnej (młodzi chcieliby jej powrotu do sal parafialnych), ingerencja hierarchów i księży parafialnych w świeckie sfery życia Polaków – państwa i wspólnot lokalnych, wmuszanie Polakom zasad moralności katolickiej jako jedynej i zasadnej religijnie, ingerencja w etos życia małżeńskiego i rodzinnego, w etos prokreacji, a także nachalna krytyka metody zapłodnienia In vitro, ingerencja w moralność seksualną ludzi, jak również wpływanie Kościoła na świadomość polityczną wyborców i negatywne sankcjonowanie osób i środowisk nieposłusznych woli postulatom biskupów i księży. Badana młodzież nastawiona krytycznie odrzuca dominującą rolę religii katolickiej i bezwzględny wpływ Kościoła instytucjonalnego na własne życie religijne świeckie.
Badania osobowościowych uwarunkowań zażywania alkoholu i uzależniania się liczą co najmniej pół wieku i dowodzą braku „osobowości alkoholiczej”, „przedalkoholiczej” czy „nałogowej”. Występują jednak dość wyraźne związki między określonymi cechami osobowości a ryzykiem rozwoju problemów alkoholowych i uzależnienia. Badania przeprowadzone przez Ryszarda Poprawę dowodzą, iż najbardziej predysponującą cechą osobowości jest impulsywność, a zwłaszcza jej elementy składowe w postaci wysokiej porywczości, braku wytrwałości i premedytacji oraz skłonności do poszukiwania doznań. Cechy te, jak dowodzi Autor, stanowią specyficzne deficyty lub defekty skutecznej regulacji emocji i radzenia sobie ze stresem oraz samokontroli zachowania. (…)
Książka dr. R. Poprawy jest wynikiem jego wieloletnich doświadczeń pracy z osobami uzależnionymi od alkoholu i badań poświęconych wyjaśnieniu przyczyn używania alkoholu. Praca adresowana jest przede wszystkim do profesjonalistów z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi, terapii uzależnienia oraz zainteresowanych profilaktyką zachowań ryzykownych dla zdrowia dzieci i młodzieży. Monografia będzie z pewnością pomocna dla badaczy i studentów zajmujących się psychologicznymi, społecznymi i zdrowotnymi problemami związanymi z alkoholem.
prof. dr hab. Zygfryd Juczyński (fragmenty recenzji)
Ryszard Poprawa – dr nauk humanistycznych, psycholog, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, pracownik Zakładu Psychologii Klinicznej i Zdrowia Instytutu Psychologii UWr. Od ponad 30 lat zajmuje się problematyką uzależnień. Jest trenerem asertywności. Jego praca naukowa koncertuje się z jednej strony na poszukiwaniu przyczyn i mechanizmów picia alkoholu i uzależniania się oraz nałogowego korzystania z internetu, a z drugiej strony na rozpoznawaniu podmiotowych zasobów skutecznego radzenia sobie w życiu i prowadzenia dobrego życia. Jest autorem ponad 50 prac naukowych poświęconych wynikom prowadzonych przez siebie studiów i badań.
Mateusz Marciniak autor „Orientacje konsumpcyjne młodzieży akademickiej” podejmuje się trudnego zadania, dyskusji z założeniami Zygmunta Baumana, jednego z najchętniej czytanych i cenionych polskich socjologów ostatnich lat. Analiza baumanowskich postulatów, prognoz i apeli dotyczących zwłaszcza konsumpcyjnego podejścia do elementów życia społecznego, przebiega w sposób rzeczowy, solidny i przejrzysty. Treść opracowania charakteryzuje się wysoką erudycją autora oraz trafny dobór i krytyczne wykorzystanie dostępnego piśmiennictwa, oraz badań własnych.
Książka podejmuje dosyć ważne w aktualnej refleksji socjologicznej zjawiska. Wg. Baumana modelowy uczestnik społeczeństwa, konsument, wszystkie elementy rzeczywistości traktuje na wzór relacji z towarami konsumpcyjnymi. Zjawisko to dotyczy: czasu, przestrzeni, przedmiotów, innych ludzi, siebie, wartości i społeczeństwa. Wszystko podlega konsumpcji. Autor, na podstawie wyników badań przeprowadzonych wśród grupy studentów UAM stara się odpowiedzieć, czy takie podejście w istocie jest słuszne. Czy i jak dalece ukształtowanie orientacji konsumpcyjnej potwierdza tę koncepcję? Czy podejście Baumana nie jest już nieco zdezaktualizowane, czy było słuszne dotychczas, czy nazywanie społeczeństwa – konsumpcyjnym, nie było przekoloryzowaniem? Tytułowa orientacja konsumpcyjna dotyczy tego, na ile „konsumowanie” staje się podstawowym schematem poznawczym, na podstawie współczesnej młodzieży akademickiej. Wrażenie robi zwłaszcza empiryczne podejście do analizowanych teorii i wzorcowo ujęta metodologia cyklu badań nad wybraną grupą.
Można się zastanawiać, czy określanie konsumpcji duchem epoki – motorem współczesnych społeczeństw, jest uzasadnieniem słusznym. Z pewnością warto się nad zagadnieniem pochylić i spróbować poddać go weryfikacji, odczarować pewne zastane założenia. Jak słusznie zauważa prof. Czerepaniak-Walczak są to analizy uwalniające pojęcie konsumpcji i tego syndromu od statusu wytrychów albo ozdobników.
Podręcznik szeroko omawia projektowanie studium przypadku i wykorzystanie jego metodologii jako solidnego narzędzia badawczego. Pokazuje praktyczne zastosowania metody i przywołuje przykłady z szerokiego spektrum dyscyplin akademickich i nauk stosowanych. Znakomita praca o tym, jak rzetelnie i solidnie przeprowadzić badanie naukowe, uzupełniona charakterystyką „wzorcowego studium przypadku”. Książka jest świetnie napisana –potwierdza w praktyce to, czego uczy o wypowiadaniu się na piśmie. Przykłady są bardzo pomocne, wszystko zostało przedstawione zwięźle i z zadziwiającą jasnością. Dr Lee Robbins, Golden Gate University Podręcznik Yina jest dla studentów doskonałym przewodnikiem na drodze od badań ilościowych do jakościowych, choć sam autor podkreśla szczególną użyteczność badań mieszanych. Joy C. Phillips, East Carolina University Niewątpliwą zaletą opracowania jest to, że, choć odnosi się ono głównie do metod studium przypadku, może znaleźć zastosowanie we wszystkich metodach badawczych. Jest to najlepszy sposób potraktowania każdego typu badań, niezależnie od metodologii. Michael F. Ruff, Bentley University Studium przypadku cechuje się godną podziwu zwięzłością. Yin przedstawia materiał w sposób zrozumiały, bez wielosłowia i powtórzeń. Dr Jon Patterson, Chicago State University
W niniejszej publikacji zasadniczym celem uczyniłam rekonstrukcję i krytykę dyskursów o młodzieży (w ramach pewnego historycznie określonego „pola dyskursywnego”) i ostatecznie identyfikację relacji wiedzy – władzy, w której znajduje oparcie i legitymizację praktyka sprawowania władzy nad współczesną młodzieżą. Ostatecznie książka ta pomyślana jest jako narracja na temat urządzania młodzieży w Polsce. Zwracam się w stronę stworzonej przez Foucaulta jednej z najbardziej inspirującej poznawczo we współczesnych naukach społecznych koncepcji urządzania. (…)
Strukturę i kierunek wywodu wyznaczyło przyjęcie założenia, że współczesne dyskursy o młodzieży stanowią konstytutywny element urządzania społeczeństwa. W związku z tym zasadnicza linia rozważań obejmuje analizę tego, jak określone reprezentacje młodzieży (profile epistemiczne, wiedza, racjonalności) czynią możliwymi, uprawomocniają istnienie pewnych typów praktyk społecznych (technik, interwencji, strategii, programów). Celem Autorki było bowiem ukazanie owego permanentnego i konstytutywnego powiązania episteme i techne w praktykach dyskursywnych i polityce młodzieżowej. Z tego powodu rozpoczyna od refleksji nad problematyką władzy w perspektywie pedagogiki analityczno-krytycznej, w której to odnajduje teoretyczne i metodologiczne ugruntowanie analiz prowadzonych w kolejnych częściach pracy.
Czy możemy sobie wyobrazić jakąś receptę na szczęście? Czy szczęście wiąże się z bogactwem, osobistym sukcesem, zdrowiem, nadzieją na przyszłość, a więc raczej z "mieć" czy "być"? Czy wręcz przeciwnie - szczęście to nieograniczona perspektywa doskonalenia bytu osobowego, przekraczająca warunki doczesnej egzystencji?
Ideę szczęścia, w przeglądzie historycznym od starożytności po współczesność, komentują znani francuscy humaniści: filozof, historyk kultury i znawczyni epoki Oświecenia.
Trzy wypowiedzi, zapisane nie tyle w formie wykładu, ile swobodnej rozmowy, stanowią doskonały impuls do naszej własnej refleksji na temat szczęścia w jego indywidualnym i społecznym wymiarze.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
