Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Dwie jakże różne osobowości. Piotr Najsztub – popularny dziennikarz, człowiek o artystycznych zainteresowaniach, lekko podchodzący do życia, przez wielu uważany za ekscentryka, i Dorota Sumińska – lekarz weterynarii, osoba o wielkim sercu i z nie mniejszym poczuciem obowiązku. Irena A. Stanisławska rezygnuje tym razem z klasycznego wywiadu na rzecz rozmowy trojga znajomych. Taką bardzo życiową – o motywach podejmowanych decyzji, stosunku do innych ludzi, chwilach szczęścia i obawach, rozczarowaniach i marzeniach, umiejętności radzenia sobie w szczególnych sytuacjach. Oprócz licznych porównań ze światem zwierząt nie brak tu słownych utarczek, plotek, anegdot i kawałów. Czytelnik nawet nie zauważa, kiedy sam daje się wciągnąć w dialog i rozpoczyna dyskusję z rozmówcami.
Czy chrześcijańskie wartości mogą współgrać z naszą kulturą?
Bob Briner odpowiedziałby: „Jak najbardziej!”.
Ryczące owieczki to manifest właściwej postawy chrześcijanina wobec mechanizmów społecznych. Chrześcijanie mogą, a nawet powinni potrząsać społeczeństwem – by je przemieniać. Mają za zadanie być „ryczącymi owieczkami”, czyli tymi, którzy przenikając do różnych sfer życia, wpływają na nie poprzez swoją wiarę.
Książka Ryczące owieczki zrodziła się z osobistego doświadczenia autora – producenta telewizyjnego i laureata nagrody Emmy. Przedstawia sposoby kształtowania kultury, z jakich śmiało może korzystać każdy z nas, by „zaryczeć” w swoim miejscu pracy.
Największą spuścizną Boba Brinera okazał się jego „ryk”, który pomógł niezliczonej rzeszy chrześcijan odważnie wydać głos. Dołącz do nich i zmieniaj świat!
„[…] przykuwa uwagę ludzi myślących – zarówno chrześcijan, jak i niechrześcijan”.
Wiliam F. Buckley Junior
Przedmiotem badań przedstawionych w książce są sprawcy zabójstw , którzy dopuścili się zbrodni działając z różnych motywów, w różnych okolicznościach, ujawniając różny poziom demoralizacji. Zasadniczym celem opracowania było stworzenie w miarę wyczerpującej psychospołecznej charakterystyki sprawców zabójstw i opracowanie projektu oddziaływań resocjalizacyjnych, który adresowany jest do tej kategorii sprawców. Przeprowadzone badania umożliwiły stworzenie modelowego ujęcia sprawców zabójstw, które opierają się nie tylko na zróżnicowaniu sprawców ze względu na motyw główny popełnionego czynu ale przede wszystkim ze względu na m.in. zróżnicowany poziom demoralizacji, profil osobowościowy, doświadczenia socjalizacyjne, które to cechy pozwalają określić podatność resocjalizacyjną i prognozowanie. W książce zawarto także autorski projekt obejmujący oddziaływania terapeutyczne, resocjalizacyjne i penitencjarne, który opracowany został z myślą o readaptacji sprawców zabójstw. Poza ogólnymi wskazaniami przedstawiono także indywidualne wytyczne do projektu oddziaływań resocjalizacyjnych z uwzględnieniem indywidualnych predyspozycji, możliwości badanych sprawców.
Książka przeznaczona dla osób zajmujących się zawodowo resocjalizacją penitencjarną, czyli przede wszystkim może być przydatna pracownikom działów penitencjarnych zakładów karnych różnych rodzajów i typów. W książce zawarto dokładnie omówione wskazania resocjalizacyjne wraz z przykładowymi rozwiązaniami oddziaływań uwzględniających indywidualne predyspozycje i możliwości skazanych (zawarta jest także dokładna prezentacja przypadków).
Poza tym adresowana jest do studentów specjalności pedagogika resocjalizacyjna i pedagogika penitencjarna.
W publikacji w sposób dogłębny, szczególnie od strony ilościowej, dokonano analizy wielostronnych zachowań ryzykownych współczesnej młodzieży. Diagnoza tego negatywnego zjawiska jest niezbędna i konieczna, by zorganizować i podjąć skuteczne działania profilaktyczne, resocjalizacyjne, opiekuńczo-terapeutyczne w placówkach oświatowych, poradniach psychologicznych, a także w społecznościach lokalnych. Przedstawione w książce treści mają charakter empiryczny i stanowią doskonały obraz nowego zjawiska, jakim są zachowania ryzykowne młodzieży, oraz jego przyczyn. Na szczególną uwagę zasługuje część dotycząca rodziny jako ważnego komponentu chroniącego przed podejmowaniem zachowań ryzykownych.
prof. dr hab. Henryk Cudak
Redagowane przez prof. Mariusza Jędrzejko i ks. prof. Romana Sieronia prace słyną ze swej psychospołecznej wartości podejmowanego tematu, autentycznej troski o wchodzące w dorosłe życie pokolenie młodych Polaków, cennego łączenia wymiarów praktycznego z naukowym. Opracowania te zawierają wiele konkretnych, uporządkowanych treści, które przygotowywane są w sposób przejrzysty, przystępny dla czytelnika, a jednocześnie udokumentowany badawczo i zawierający odwołania do licznych źródeł. Stanowią cenny materiał edukacyjny, przydatny w zastosowaniu profilaktycznym i wychowawczym. Wyrosłe z praktyki i badań naukowych sugestie zawarte w publikacji Zachowania ryzykowne nastolatków mające na celu doskonalenie działań edukacyjnych, wychowawczych i profilaktycznych mają sens i zasługują na uznanie. Troska o młode pokolenie jest bowiem zadaniem o szczególnej doniosłości, wymaga stałej obserwacji i uwzględniania potrzeb wynikających ze zmieniającej się rzeczywistości. Kształtowanie postaw innych wiąże się z nieodzownością permanentnego formowania siebie, pogłębiania wiedzy i doskonalenia własnych metod pracy. Publikacje, takie jak recenzowana książka, mogą być w tym pomocne.
dr hab. Urszula Dudziak, prof. KUL
Margaret Mead (1901-78) rozpoczęła swoją błyskotliwą karierę naukową od studiów antropologicznych na Samoa. Prowadziła później kolejne badania terenowe wśród Indian amerykańskich, na wielu kolejnych wyspach Pacyfiku (m.in. na Nowej Gwinei, na Bali) i w wielu innych miejscach. Zawsze koncentrowała się na kulturze, tożsamości w tym szczególnie tożsamości seksualnej czy pokoleniowej. Interesowały ją – jakże ciągle istotne – studia nad zmianami społecznymi. Obecnie uznawana jest za jednego z klasyków socjologii Książka „Mężczyźni i kobiety” to zaś jedna z jej najważniejszych publikacji a jej publikacja w Polsce wypełnia niezwykłą lukę w modnych obecnie gender studies. Bowiem ta książka jest na świecie uznawana za absolutnie klasyczną fundamentalną książka w gender studies, która stara się odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: Co tak naprawdę znaczy być mężczyzną czy być kobietą? „Mężczyźni i kobiety” to książka o społecznych i kulturowych uwarunkowaniach płci. Książka absolutnie niezbędna dla każdego, kto zajmuje się tematyką społecznej roli kobiety i mężczyzny, gender studies, współczesnego feminizmu, ale przecież nie tylko – to książka dla każdego myślącego czytelnika/czytelniczki – wszak wszyscy (prawie) jesteśmy mężczyznami lub kobietami
Czym właściwie jest miasto? Co stanowi o jego charakterze? W jaki sposób powstawały miasta i jak się zmieniały? Na czym polega rywalizacja między miastami? Co znaczy dla miasta tłum i jego gniew?Odwołując się m.in. do historii, urbanistyki i ekonomii, Deyan Sudjic rozkłada miasto na czynniki pierwsze. Pokazuje, jak rozumieć jego strukturę, funkcjonowanie i rozwój. Podaje dziesiątki przykładów z historii i współczesności, a przy tym nie ogranicza się do jednego regionu czy kontynentu, pisze m.in. o Nowym Jorku lat 50., starożytnym Ur w Mezopotamii, XIX-wiecznym Londynie, XX-wiecznym Stambule, współczesnym Mumbaju, Szanghaju czy Kairze. Pasjonująca, napisana z werwą i dociekliwością panorama miejskości.Deyan Sudjic jest dyrektorem Design Museum w Londynie. Współtworzył miesięcznik poświęcony architekturze Blueprint, jako krytyk współpracował także z The Observer. W 2002 roku był dyrektorem Biennale Architektury w Wenecji. W 2013 roku nakładem wydawnictwa Karakter ukazał się jego Język rzeczy, znakomicie przyjęte przez czytelników wprowadzenie do świata współczesnego dizajnu. W Polsce ukazały się także: B jak Bauhaus. Alfabet współczesności (wyd. Karakter) oraz Kompleks gmachu. Architektura władzy (wyd. Centrum Architektury).
In this completely revised and updated edition of international bestseller WATCHING THE ENGLISH, anthropologist Kate Fox takes a revealing look at the quirks, habits and foibles of the English people. Now with new survey data to add weight to her original fieldwork findings, and more extensive field-research and experiments to back up earlier observations, Kate Fox has deciphered yet more enigmatic behaviour codes, adding new rules, new subcultures, new chapters and over 100 updates. If you’re English, this new edition of Kate Fox’s acclaimed international bestseller will make you stand back and re-examine everything you take for granted - and if you aren’t English you’ll finally understand all our peculiar little ways. WATCHING THE ENGLISH has sold more than half a million copies and has been translated into many languages. Not only a worldwide bestseller, but also a set text for university anthropology courses, WATCHING THE ENGLISH has been widely praised as a revealing and entertaining dissection of the English national character
Nagość jest czymś, co się zauważa, co przykuwa uwagę, przynajmniej osób doświadczających jako normy ubrania. Ale czy na pewno wiemy jak ludzie doświadczają nagości własnej? Jak doświadczają nagości innych? Czego szukają w nagości innego i jak znają własną nagość? Tylko na pierwszy rzut oka odpowiedzi są proste i banalne. To prawda, że w naszym kręgu kulturowym jest ona doświadczeniem w dużej mierze subiektywnym, intymnym i prywatnym. Autorce książki udaje się udowodnić, że ma też inną stronę. Codzienność ubrania skutecznie przesłania fakt, że nagość powstała w społecznej fabryce, która wytwarza kody i język narracji o niej, miejsca i ich charakter, sposoby postępowania i uczucia, oczekiwania względem innych, a nawet klasyfikacje i hierarchie.
Autorka pokazała, że nasze doświadczenia związane z nagością nie są dowolne ani zindywidualizowane w takim stopniu, jak zwykło się sądzić, są „pochłonięte” przez instytucje i historię, które nadają im kształt i znaczenie. Jest to praca prawdziwie socjologiczna. Pozwala również obejrzeć warsztat i rozterki badacza mierzącego się z ludzką intymnością.
Ewa Banaszak – doktor nauk humanistycznych (w zakresie socjologii). Czasem socjolog, a czasem socjolożka, absolwentka UAM w Poznaniu, doktorat obroniła na Uniwersytecie Wrocławskim, pracuje w Instytucie Socjologii UWr. Współredaktorka prac zajmujących się ciałem, cielesnością, seksualnością, płcią społeczno-kulturową oraz autorka i współautorka artykułów z socjologii ciała. Obszary jej zainteresowań są dość zróżnicowane: od kultury, komunikacji społeczno-kulturowej, socjologii ciała po ubranie i modę. Obecnie zajmuje się dociekaniami związanymi z ubraniem codziennym (Wrocław Fashion Project) oraz badaniami Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Prześladują ją myśli o kolejnym projekcie badawczym dotyczącym intymności. Nie ma czasu wolnego, ale lubi: własne życie prywatne, uprawianie ski-touringu i bycie na usługach dwóch leciwych kotek.
Dr Suzana Flores napisała wpływową książkę, która pełni decydującą rolę w zrozumieniu wpływu Facebooka na zmieniającą się kulturę, nasze rozumienie siebie oraz, co najważniejsze, na los młodych ludzi.
Za pośrednictwem przejmujących historii prawdziwych osób, ujawniła głębię tego międzynarodowego zjawiska, pozwalając nam zajrzeć pod jego powierzchnię i zrozumieć istotę skutków oddziaływania tego narzędzia społecznościowego. Nie możemy cofnąć czasu. Facebook już z nami jest. Ale za pośrednictwem spostrzeżeń dr Flores, podanych z humorem, z którego autorka słynie, możemy zrozumieć konsekwencje bycia uzależnionym i pochłoniętym przez internetowe narzędzie, jakie skrzywdziło wiele osób. Doktor Flores potrafi inteligentnie wypowiedzieć się na temat, w który jesteśmy zaangażowani i nadmiernie od niego zależni.
Dzika reprywatyzacja albo rewitalizacja. Kawiarnie Starbucks i wakacje w Toskanii. Podpalenie klubu Jadłodajnia Filozoficzna, czy zatrważająca epidemia celiakii, choroby uniemożliwiającej spożycie glutenu. Co łączy te zjawiska? Czym jest gentryfikacja, w jaki sposób się rozwija oraz jak należy ją mierzyć? Odpowiedzi na te pytania kreśli książka Łukasza Drozdy, będąca rzetelnym kompendium wiedzy o tym zjawisku, charakterystycznym dla współczesnej przestrzeni zurbanizowanej, a coraz bardziej widocznym również w Polsce. „Uszlachetniając przestrzeń” opowiada o tym jak rodzi się i przebiega proces rugowania mniej zamożnych mieszkańców ze zdegradowanych sąsiedztw, kto za niego odpowiada, oraz jakie to przynosi skutki: społeczne, ekonomiczne i przestrzenne. Książka ta pokazuje jak badać gentryfikację, aby dokonywać jej trafnych pomiarów i ocen, przygląda się różnym kontekstom „uszlachetniania” (dotyczącym także pomijanych w wielu gentryfikacyjnych debatach obszarów wsi), czy sprawdza w jaki sposób proces ten postępuje w Polsce. Ta pozycja z zakresu studiów miejskich stanowi ważny głos w dyskusji o przekształceniach osadnictwa w naszym kraju oraz popularnej w ostatnim czasie tematyce rewitalizacji.
Łukasz Drozda (ur. 1990) ? politolog i urbanista. Doktorant w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym SGH, gdzie w Instytucie Gospodarstwa Społecznego prowadzi badania nad wieloczynnikową waloryzacją przestrzeni. Wcześniej studiował w Instytucie Nauk Politycznych UW oraz gospodarkę przestrzenną na Wydziale Leśnym SGGW. Stały współpracownik „Le Monde Diplomatique ? edycja polska” oraz stypendysta programu naukowych stypendiów doktoranckich Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności „PhDo w Stoczni” (2015/16). Opublikował m.in. „Lewactwo. Historia dyskursu o polskiej lewicy radykalnej” (2015).
Zagadnienia roli społecznej w perspektywie symbolicznego interakcjonizmu
Rodzina i role społeczne w niej pełnione
Rodzinne role społeczne - metodologiczne podstawy przeprowadzonych badań, charakterystyka, analiza
Książka składa się z trzech rozdziałów, z których pierwszy jest przeglądem wiedzy zastanej. Ukazano w nim genezę pojęcia „wsparcie społeczne” i różnorodne spojrzenia na to, co jest jego istotą dla przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych. W tym samym rozdziale opisano problemy pojawiające się na wczesnych etapach rodzicielstwa – od poczęcia dziecka, poprzez prawidłowo rozwijającą się ciążę, aż do porodu. Podjęto
kwestie takie jak: obawy ciężarnej kobiety o zdrowie własne i rozwijającego się płodu, lęk przed porodem oraz przeciążenie obowiązkami po urodzeniu dziecka. Uwagę poświęcono również przeżyciom mężczyzny, który oczekując na potomka, także doświadcza lęku,emocjonalnej labilności i bywa niepewny, czy podoła roli ojca. Po opisaniu rodzicielskichdylematów związanych z ciążą o prawidłowym przebiegu, pochylono się nad sytuacją
rodziców, u których dziecka rozpoznano wadę letalną. W dalszej części opracowania scharakteryzowano możliwości wsparcia rodziców w okresie prenatalnym i perinatalnym udzielanego przez różne podmioty: w pierwszej kolejności przez współmałżonka/partnera i innych członków grupy rodzinnej, następnie przez personel medyczny, szkołę rodzenia oraz inne osoby i instytucje, niekiedy komercyjne. Odnosząc się do rodziców dzieci z wadąletalną, rozszerzono katalog potencjalnych źródeł wsparcia między innymi o hospicjum
perinatalne oraz możliwości, jakie stwarza Internet.
Ze wstępu
Żyjemy w zachodniej kulturze, która jest wręcz opętana przez ideę „tolerancji”. Kiedy jednak tolerancja jest słabo zdefiniowana i jest uczyniona absolutnym dobrem, wtedy podąża ku nietolerancji. Wtedy musi, argumentuje D.A.Carson, być rozmyślnie zakwestionowana, zarówno dla dobra Kościoła, jak też dla dobra szerzej pojętej kultury.
Carson sprawdza, jak definicja tolerancji się zmieniała, szczególnie w ostatnich dziesięcioleciach. Obecnie ma ona mniej do czynienia z tolerowaniem osoby lub jej postawy, a bardziej z odm?wieniem twierdzenia, że inni się mylą. Jest niemożliwością stosowanie tej nowej tolerancji konsekwentnie, w wyniku czego rzeczywista praktyka jest często kapryśna i arbitralna. Gorzej, słowa „tolerancja” i „nietolerancja” stały się zaledwie retorycznymi określeniami akceptacji i odrzucenia.
Pomimo wielu ujemnych rzeczy związanych z tymi nowymi, często etycznie niedoskonałymi definicjami tolerancji, z chrześcijańskiej perspektywy miały także miejsce pewne zdobycze. W tym wartościowym i przystępnym tomie Carson podaje przykłady i cytaty, aby zilustrować swoją analizę i kończy praktyczną poradą w kwestii przedstawienia wartości i zachęcenia do prowadzenia cywilizowanego publicznego dyskursu.
Jak to się stało, że spośród dziesiątków tysięcy gatunków jedynie my opanowaliśmy niebywałą zdolność mówienia?
W swojej fascynującej książce światowej sławy antropolog i psycholog ewolucyjny Robin Dunbar rozwija autorską wizję powstania języka – tego najpotężniejszego narzędzia komunikacji, jakim dysponują ludzie. To również opowieść o tym, jak zdrady, kłamstwa i oszustwa – a także silna presja na to, by to wszystko ograniczyć, uczyniły nas ludźmi.
W tej książce nie tylko uważnie przyjrzę się temu, co robimy z językiem, lecz także postaram się znaleźć odpowiedzi na bardziej fundamentalne pytania dlaczego mamy język, skąd on się wziął i jak dawno powstał. Będzie to zaczarowana podróż pełna przeskoków z jednego nieoczekiwanego zakamarka naszej struktury biologicznej do drugiego, od historii do hormonów, od bardzo ostentacyjnych zachowań małp do chwil największej ludzkiej intymności. Opowieść ta poprowadzi nas w przeszłość poprzez różne etapy naszych dziejów aż do czasów, gdy nie byliśmy jeszcze ludźmi, lecz zaledwie nie tak znowu niezwykłymi małpami człekokszałtnymi. Jak brzmiały najwcześniejsze języki? Kto nimi mówił? Dlaczego rozwinęły się w to, czym są dzisiaj? Dlaczego wciąż się zmieniały do tego stopnia, że dziś istnieje około 5000 różnych języków (nie licząc tych, które wymarły na przestrzeni tysiącleci, zanim ktoś zdążył je zapisać)? [fragment wstępu]
Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie. Słynie z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jeden osoby, czyli tzw. liczby Dunbara. Autor m.in. książek Nowa historia ewolucji człowieka (CCPress 2013), Człowiek. Biografia (CCPress 2015), Anatomia miłości i zdrady (CCPress 2016).
Zapewne tak jak długo interesuje nas fenomen narodzin człowieka, tak też fascynuje nas od pokoleń zagadnienie śmierci. W historii pojawiała się ona w różnych kontekstach kulturowych. Można założyć tezę, że miarą poziomu cywilizacyjnego był stosunek człowieka do śmierci. [...] Obrzędy związane z tradycją chowania zmarłych bardzo mocno związane są z przekonaniem, że życie na ziemi jest tylko etapem istnienia człowieka. [...] U wielu ludów i kultur pamięć była sposobem na przedłużenie ziemskiej obecności zmarłego wśród żywych. We współczesnym świecie dostrzegamy wiele takich znaków pamięci [...].Fragment
Dynamiczny rozwój cywilizacji przyniósł ze sobą także pewne zagubienie prawdy o człowieku, co jest współcześnie przejawem kryzysu jego tożsamości. Refleksja nad ciałem człowieka została sprowadzona do twierdzeń nauk przyrodniczych. Sfera duchowa często pozostaje jedynie na marginesie codziennej troski ludzi. Zjawiska zagubienia własnej płci, tzw. "miłość wirtualna", aseksualność jako nowa "orientacja", świadoma ucieczka w samotność, urzeczowienie spotkania seksualnego, bezwstyd kultury, uporczywe poszukiwanie sposobu poszerzenia sfery doznań erotycznych, traktowanie człowieka jako towaru i inne są tego przykładem. Ponowne odkrycie integralnej prawdy o sobie, a więc samoodkrycie człowieka, jest ciągle konieczne. Kościół od wieków wskazuje na miłość jako obszar, na którym może dojść do odbudowy szacunku człowieka do samego siebie.
Co to znaczy – spotkać i n n e g o? Czy inność jest tym, co oddziela mnie od drugiego, czy przeciwnie? Co jest potrzebne, żeby inny stał się bliskim? Na te i tym podobne pytania szukał odpowiedzi ks. Józef Tischner. Pod koniec życia zaczął pisać nową książkę – kontynuację Filozofii dramatu i Sporu o istnienie człowieka. Nie skończył, ale pozostawił fragmenty, które dają do myślenia.
W świecie, w którym ludziom – nawet podobnym do siebie, należącym do jednej wspólnoty, ukształtowanym przez tę samą tradycję – coraz trudniej się spotkać, Tischnerowska refleksja o spotkaniu nabiera wyjątkowego znaczenia. Tym bardziej, kiedy spojrzymy szerzej, na punkty zapalne w różnych miejscach naszego globu, warto posłuchać głosu myśliciela, któremu chodziło przede wszystkim o to, by „zrozumieć człowieka i jego dramat”.
„Tischner był stróżem człowieka. Nie zaganiającym do stada, lecz zapuszczającym się na manowce i pustkowia, by człowieka odnaleźć. Stróż musi być czujny, jego praca nigdy się nie kończy. Stróżowanie to ciągłe zaczynanie od nowa, poszukiwanie dróg i sposobów. Dynamika myśli Tischnera, ciągle krążącej wokół człowieka, znakomicie to pokazuje.” (Dobrosław Kot)
Jaka jest sytuacja życiowa dorastającej jednostki w przestrzeni życiowej wyznaczonej przez rodzinę migracyjną?
Czy istnieje zależność pomiędzy preferowanymi przez rodziców stylami wychowania a czasem rozłąki migracyjnej?
Jaki jest obraz samego siebie osób dorastających w relacjach interpersonalnych w aspekcie cech wewnętrznych określonych stylami funkcjonowania?
Na te i wiele innych pytań próbuje odpowiedzieć dr Anna Dąbrowska, której zainteresowania naukowe skupiają się wokół rodzin patologicznych, dysfunkcjonalnych oraz stojących w obliczu różnego typu kryzysów. Szczególną uwagę skupia na postrzeganiu rzeczywistości społecznej przez młodzież wychowującą się w tego rodzaju środowiskach rodzinnych.
W niniejszej publikacji na podstawie wyników badań przeprowadzonych w 300 szkołach przedstawia sytuację życiową dorastających wychowujących się w rodzinach rozłączonych przestrzennie, a także nakreśla dla nich strategię działań wspierających w formie modelu realnego (zalecanego) oraz modelu wzorcowego.
Książka jest kierowana do osób, które z racji wykonywanego zawodu i pełnionych funkcji potrzebują rzetelnej wiedzy o rodzinie migracyjnej – dość nowym i wciąż jeszcze mało rozpoznanym typie środowiska wychowawczego.
Anna Dąbrowska – dr nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W monografii Mityczni obcy. Dzieci i starcy w polskiej kulturze ludowej przełomu XIX i XX wieku Tomasz Kalniuk przygląda się mitowi organizującemu kulturę ludową w życiu codziennym i świątecznym jej przedstawicieli, koncentrując uwagę na dzieciach i starcach. Wybór ten jest nieprzypadkowy. W kulturze ludowej traktowano ich bowiem w sposób najbliższy ujęciu mitycznemu, rodzącemu postawy ambiwalentne charakteryzujące świat „obcych”. Z jednej strony byli oni typowymi przedstawicielami własnej społeczności, z drugiej natomiast jednostkami wyróżnionymi spośród „swoich”. Ich społeczna i gospodarcza marginalizacja, m.in. ze względu na nieproduktywny wiek, spotykała się z mityczną – sakralizującą waloryzacją. Dzieci i starcy umieszczeni w grupie „obcych” ilustrują wówczas zasady funkcjonowania światopoglądu mitycznego przypisywanego chłopstwu z przełomu wieku XIX i XX, a rozpiętego pomiędzy „swoim” i „obcym”.
Książka daje nam nie tylko nowe zrozumienie ludzkiej podróży we wszechświecie, ale też pokazuje nam miejsce, w którym my sami i nasi bliźni znajdujemy się na drabinie duchowego oświecenia oraz odnośnie naszej własnej, osobistej podróży do stania się tym, kim moglibyśmy się stać.Opisany w książce rozkład poziomów mocy w relacjach ludzkich odsłania niezwykłe rozróżnienie między mocą a siłą oraz ich odpowiednimi jakościami. Ta anatomia świadomości oddaje kształt całej ludzkiej kondycji, pozwalając na wykorzystanie obszernej analizy emocjonalnego i duchowego rozwoju jednostek, społeczeństw i rasy ludzkiej w ogóle.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
