Książka Jarosława Kiliasa zawiera dwa studia z historii myśli socjologicznej. Autor poddaje krytycznej analizie podręczniki i historie socjologii. Są one warte uwagi ze względu na ich znaczenie dla tożsamości socjologii jako dyscypliny naukowej. Socjologia jest nauką zróżnicowaną zarówno pod względem metod i teorii, jak i podejmowanej problematyki, podręczniki i historie zaś jako jedne z niewielu zawierają obraz dyscypliny jako całości. Książka traktuje o sposobach uprawiania profesji socjologa oraz przedstawiania dziejów tej dyscypliny. Zawarte w niej spostrzeżenia, obserwacje i opinie autora są bardzo trafne, rzetelnie udokumentowane i inspirujące.
Książka adresowana jest do osób zajmujących się naukowo socjologią oraz studiujących ją, a także czytelników zainteresowanych socjologią jako dyscypliną akademicką.
Jarosław Kilias podjął próbę ukazania statusu socjologii polskiej w nauce światowej, co jest przedsięwzięciem ze wszech miar potrzebnym i godnym uznania. Pierwsza to próba w naszej nauce nie licząc prezentowanych od czasu do czasu subiektywnych opinii, częstokroć zabarwionych megalomanią narodową. Czytelnik tej książki otrzyma próbę syntetycznego obrazu socjologii polskiej okresu lat 60. XX wieku – śpieszę dodać – nie będącego tylko epizodem w jej dziejach, lecz zarówno pewną klamrą spajającą przeszłość z teraźniejszością i w efekcie z przyszłością (choćby poprzez spotkania dwóch pokoleń socjologów polskich, tych ukształtowanych na socjologii proweniencji międzywojnia z tymi, którzy znaleźli się pod urokiem „zamerykanizowanej” nowej socjologii i „otwartego marksizmu”), jak i także socjologią polską wchodzącą w tamtej dekadzie, jak nigdy dotąd, w międzynarodową sieć instytucji socjologicznych, co stało się od tego momentu normą.
Z recenzji prof. dr hab. Włodzimierza Wincławskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
