Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Tomasz Szlendak i Krzysztof Olechnicki z przeciwległych biegunów opisują życie kulturalne Polaków po 1989 roku. Pierwszy przez pryzmat świata festiwali - wielozmysłowej kultury iwentu, drugi z perspektywy zamkniętych enklaw czy też subświatów internetu. Efektem jest fascynujący reportaż socjologiczny nie tyle o uczestnictwie Polaków w kulturze, ile o Polakach jako społeczeństwie posttransformacyjnym.
Nowe praktyki kulturowe Polaków to lektura obowiązkowa nie tylko dla socjologów, lecz także dla kulturoznawców, animatorów kultury oraz tych, którzy odpowiadają za ofertę kulturalną.
Monografia zawiera panoramę kluczowych zagadnień dotyczących newsów oraz kunsztu powiadamiania za pośrednictwem mediów zarówno tradycyjnych, jak i elektronicznych.
Tom 4 "Prolegomenów". podobnie jak poprzednie, to znakomita i wielostronna analiza zjawisk związanych z komunikowaniem się ludzi, w tym tomie szczególnie wewnątrzpodmiotowych, inspirowana najważniejszymi osiągnięciami badawczymi w obszarze nauki o komunikowaniu, komunikologii, lingwistyki, kognitywistyki, neurofizjologii oraz anatomii mózgu i związanych z nim aparatów percepcji: fonetycznego, wizualnego, słuchowego, węchowego i dotykowego człowieka. Dostarczają one Autorowi mocnych argumentów dla ewolucyjnej analizy zjawiska komunikowania się ludzi, postrzegania. poznawanie świata, powstawanie jego wewnętrznych reprezentacji, ale i ich ekspresji za pomocą różnych form językowych, tworzących współczesne sieci komunikacyjne, ulegające dalszej ewolucji twórczej pod wpływem ich użytkowania przez ludzi opartej na determinantach biologicznych, myślowych, językowych oraz kulturowych.
Z recenzji prof. dr. hab. Ignacego S. Fiuta
„Człowiek i Społeczeństwo” to czasopismo naukowe Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, wydawane jest w wersji papierowej i elektronicznej. Koncentruje się ono na problemach jednostki i ludzkich społeczności w kontekście współczesnej kultury. Czasopismo wyróżnia interdyscyplinarne podejście wynikające ze stosowania metod i teorii właściwych dla poszczególnych kierunków tworzących Wydział Nauk Społecznych UAM, a więc filozofii, kognitywistyki, kulturoznawstwa, psychologii, socjologii. Celem czasopisma jest przełamywanie barier międzydyscyplinarnych, integrowanie badań w obszarze nauk społecznych oraz wskazywanie nowych obszarów badawczych wymagających interdyscyplinarnego podejścia. Czasopismo chce także służyć, poprzez inicjowane na jego łamach dyskusje, wypracowaniu nowych płaszczyzn i punktów widzenia na zagadnienia będące dotąd przedmiotem zainteresowania poszczególnych nauk społecznych, a tym samym przyczyniać się do ich rozwoju.
Przemiany, jakie dokonały się w ostatnich dekadach znacząco zmieniły postrzeganie cielesności. Jego ponowoczesne oblicza są ściśle związane z transformacjami. Zakres rozumienia cielesności wciąż ewoluuje, a dawne kulturowe kryteria uległy rozmyciu. Czy można odnaleźć odpowiedzi na podstawowe pytania o miejsce ciała w dzisiejszej cywilizacji i kulturze?
Monografia zawiera analizę wątków związanych z cielesnością i jej postmodernistycznymi odczytaniami i „zastosowaniami” zarówno pod kątem czysto badawczym i analitycznym, jak i odnoszącym się bezpośrednio do czasów obecnych i nie tak dawnych wydarzeń – z perspektywy analiz antropologicznych, ale także socjologicznych i czysto historycznych.
Złoty okres rozwoju psychologii społecznej przypada na lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte XX wieku. To z tego czasu pochodzą przełomowe odkrycia, które do dziś budzą gorące dyskusje i stanowią inspirację dla badaczy. Nieprzypadkowo jest to również okres największej popularności eksperymentu terenowego – metody badawczej, która dziś jest już używana coraz rzadziej.
Tomasz Grzyb analizuje status eksperymentu terenowego we współczesnej psychologii. Rozważa możliwości prowadzenia badań psychologicznych tą metodą z zachowaniem najwyższych standardów etycznych (problem świadomego uczestnictwa w badaniach, kwestia rejestracji przebiegu eksperymentu), porządkuje kwestie metodologiczne, które należy wziąć pod uwagę, planując badania eksperymentalne (m.in. operacjonalizacja zmiennych, doprecyzowanie procedur, szkolenie pomocników eksperymentatora). Osobny rozdział Autor poświęca możliwościom publikacji wyników badań eksperymentalnych w liczących się periodykach – a więc de facto statusowi uzyskiwanych tą drogą danych we współczesnej psychologii społecznej.
Psychologowie-badacze znajdą w tej książce praktyczne wskazówki dotyczące realizacji eksperymentów terenowych oraz doniesienia z najbardziej znaczących w psychologii społecznej badań realizowanych metodą eksperymentu terenowego. Tomasz Grzyb przekonuje, że mimo nieco bardziej skomplikowanej metodologii oraz koniecznych do rozstrzygnięcia dylematów natury etycznej eksperymenty terenowe można – i trzeba – prowadzić.
Tomasz Grzyb jest jednym z niewielu badaczy w Polsce (a obecnie również na świecie), którzy konsekwentnie prowadzą przede wszystkim badania terenowe. Bardzo dobrze się zatem stało, że właśnie on jest autorem przełomowej, moim zdaniem, książki w polskiej literaturze psychologicznej.
Z recenzji prof. dr hab. Dariusza Dolińskiego
Są książki, w których badaniom terenowym poświęcony jest jeden lub kilka rozdziałów, brak jednak pracy poświęconej temu tematowi. Ta monografia usuwa te lukę i może pozwolić psychologom społecznym nie tylko na uzyskanie wiedzy, jak takie badania prowadzić, lecz także tworzy swoistą tożsamość psychologii społecznej.
Z recenzji prof. dr hab. Władysława Jacka Paluchowskiego
Dr Tomasz Grzyb – psycholog społeczny, adiunkt w Katedrze Psychologii Społecznej Filii Uniwersytetu SWPS we Wrocławiu, visiting lecturer w NATO School w Oberammergau w Niemczech, konsultant przy projektach NATO dotyczących operacji psychologicznych.
Naukowo zajmuje się psychologią wpływu społecznego, technikami wpływu i propagandą. Jest współautorem replikacji słynnego eksperymentu Stanleya Milgrama, autorem oraz współautorem licznych eksperymentów terenowych. Publikował w Psychologii społecznej, Polish Psychological Bulletin, European Journal of Applied Psychology, Journal of Applied Social Psychology, Social Psychological and Personality Science. Interesuje się metodologią badań (zarówno naukowych, jak i marketingowych), historią najnowszą oraz techniką (od pralki automatycznej przez nożyce hydrauliczne do czołgu Abrams).
We wrocławskim oddziale SWPS prowadzi zajęcia z zakresu technik wpływu społecznego, statystyki i metodologii, SPSS oraz badań marketingowych. Jego główną ambicją jest przekonanie wszystkich dookoła (ze szczególnym uwzględnieniem trójki własnych dzieci), że na wszystkie, nawet najbardziej dziwaczne pytania można znaleźć odpowiedź.
Dr Tomasz Grzyb jest doświadczonym popularyzatorem nauki – w Charakterach oraz prasie lokalnej publikował popularnonaukowe artykuły dotyczące technik wpływu społecznego, prowadził wykłady dla dzieci i seniorów dotyczące mechanizmów działania reklamy oraz wykład dla rodziców w Strefie Rodzica SWPS.
Książka jest pierwszą w Polsce publikacją na temat internacjonalizacji klubów i innych organizacji sportowych. Pokazuje także możliwości zwiększenia umiędzynarodowienia przedsiębiorstw dzięki powiązaniu ze sportem. Sport jako zjawisko społeczne jest dziedziną niezwykle różnorodną i wielowymiarową, w której zachodzą systematyczne zmiany, wynikające z rozwoju cywilizacji oraz przemian społecznych, kulturowych, technologicznych, ekonomicznych.
Sport podlega profesjonalizacji i komercjalizacji. Organizacje sportowe różnego szczebla i z różnych dyscyplin sportowych realizują zarówno cele sportowe, jak i ekonomiczne, muszą więc pozyskiwać zasoby finansowe dla swego funkcjonowania. Według autora organizacje sportowe, podobnie jak przedsiębiorstwa produkcyjne i usługowe, podlegają procesowi internacjonalizacji, rozumianej jako zwiększanie zaangażowania w działania na rynkach zagranicznych. Zwrócił on też uwagę na zjawisko semiglobalizacji, czyli jednoczesnego przywiązania do społeczności lokalnej i rozwijania internacjonalizacji organizacji sportowych, jak pozyskiwanie z zagranicy zasobów niezbędnych do ich funkcjonowania, tj. sportowców, trenerów, menedżerów zasobów finansowych i rzeczowych, oraz działania marketingowe i sprzedażowe na rynkach zagranicznych.
Książkę wzbogacają liczne analizy przypadków rozwoju działania organizacji sportowych na rynkach zagranicznych oraz internacjonalizacji przedsiębiorstw stosujących strategię powiązania ze sportem.
Książka jest przeznaczona dla studentów uczelni ekonomicznych i akademii wychowania fizycznego, chcących specjalizować się w zarządzaniu klubami sportowymi, a także dla osób profesjonalnie związanych z klubami i organizacjami sportowymi oraz firm, które zamierzają wykorzystać sport do internacjonalizacji swoich działań.
Czy Woody Allen nakręci film w Polsce i pomoże w promocji naszego kraju? Autor niezwykle praktycznej książki „City Placement. Miasto w filmie. Film w mieście” i na to pytanie próbuje odpowiedzieć.
W 2016 roku polskie kina sprzedały 52 mln biletów w tym 13 mln na polskie filmy. Przeciętny Polak ogląda telewizję średnio przez 4 godz. i 36 min dziennie.
Tylko te dane pokazują, że warto lokować: gminy, miasta, powiaty, regiony i atrakcje turystyczne w filmach oraz serialach. Rzecz jednak w tym, aby robić to efektywnie, a nie tylko efektownie. Warto więc obserwować m.in. takie miasta jak Lublin, choćby na przykładzie filmu Juliusza Machulskiego „Volta”, który właśnie trafił na ekrany polskich kin.
W książce „City Placement. Miasto w filmie. Film w mieście” czytelnik znajdzie wiele polskich przykładów bardziej i mniej udanego city placementu. Dowie się również jak maksymalnie wykorzystać obecność filmowców w mieście do działań promocyjnych, zarówno jeśli chodzi o promocję zewnętrzną jak i wewnętrzną.
Autor, Robert Stępowski, jeden z najbardziej znanych w Polsce specjalistów od marketingu terytorialnego i city placementu, z charakterystycznym dla siebie zacięciem, pokazuje również ile poszczególne samorządy, musiały zapłacić filmowcom za taką właśnie promocję i stara się dociec, czy ta promocja była skuteczna.
Z książki dowiesz się również m.in.:
Czym jest city placement?
*Dlaczego city placement jest skutecznym narzędziem promocji Jednostek Samorządu Terytorialnego?
*Jak praktycznie i efektywnie wykorzystać city placement do promocji miasta oraz jakich błędów unikać?
*Czy city placement może być jedynym narzędziem promocji miasta lub regionu?
*Czy city placement pomaga wygrywać wybory samorządowe?
*Co o wykorzystaniu city placementu do działań promocyjnych mówią przedstawiciele samorządów, które już to narzędzie wykorzystywały?
Dlaczego kupujemy produkty luksusowe? Czy można wpływać na konsumentów poza ich świadomością? Kto i kiedy kupuje pod wpływem impulsu? Na te i wiele innych pytań odpowiadają Autorki książki „Psychologia konsumenta”. Katarzyna Stasiuk i Dominika Maison wskazują, skąd można czerpać wiedzę o zachowaniach konsumentów, a następnie określają znaczenie podstawowych procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych w podejmowaniu przez nich decyzji. Wnioski Autorek poparte są wynikami badań naukowych oraz zilustrowane przykładami zastosowania wiedzy psychologicznej w działaniach marketingowych.
Książkę wyróżnia opis zachowań konsumenckich z trzech punktów widzenia:
· klasyczna perspektywa podstawowych procesów psychologicznych (spostrzegania, wiedzy, procesów emocjonalnych, motywacji i postaw),
· analiza procesów nieświadomych, automatycznych konsumenta,
· perspektywa praktyki badań nad konsumentem, czyli badań marketingowych.
Jedna z najważniejszych prac nurtu psychologii dobra i zła. Autor interesująco prezentuje analizę eksperymentu stanfordzkiego i wykazuje ścisły związek z tym, co później wydarzyło się w więzieniu w Abu Ghraib. Przedstawia mechanizmy i czynniki, które czynią ze zwykłego człowieka oprawcę i ofiarę systemu. Udowadnia możliwość zmiany lub zapobiegania niechcianym zachowaniom jednostki lub grupy, dzięki zrozumieniu, jakie siły, wartości i skłonności przez nie przejawiane są wnoszone w daną sytuację. Uważa, że można mieć większy wpływ na zredukowanie niepożądanych indywidualnych reakcji przez wiedzę, pokazuje, jak ich unikać lub je modyfikować.
Zimbardo poszukuje wyjaśnienia dla stwierdzonych zależności, odwołując się do dotychczasowych badań nad jednostkowymi postawami (poczucie władzy, konformizm i posłuszeństwo), a także nad oddziaływaniami szerszego środowiska społecznego (odindywidualizowanie, odczłowieczenie i znieczulica). Książkę zamyka rozdział na temat oporu wobec niepożądanych nacisków ze strony sytuacji społecznych i analiza postawy heroicznej, którą autor uważa za remedium na grożące nam z różnych stron zło.
...Problematyka ubioru, bardziej niż jakikolwiek inny przedmiot zainteresowania historii kultury materialnej, ściśle łączy się z zagadnieniem form i technik komunikacji społecznej w epoce przednowoczesnej. W czasach przemysłowej produkcji odzieży i wynikającej stąd uniformizacji i globalizacji stroju, zatracił on wiele ze swoich pierwotnych cech dystynktywnych. Droga odzież wizytowa lub biznesowa, projektowana i szyta przez najbardziej prestiżowych markowych producentów, będzie różniła się od swych dużo tańszych odpowiedników jakością użytych materiałów i starannością wykonania, raczej jednak nie zaś tym, czym odróżniała się dawniej, czyli barwą, rodzajem użytej materii, krojem oraz bogactwem użytych dodatków..."
fragment
Inteligentna i zrównoważona gospodarka sprzyjająca włączeniu społecznemu – wyzwania dla systemów prawnych Unii Europejskiej i państw członkowskich to dzieło będące owocem konferencji naukowej zorganizowanej przez Katedrę Prawa Europejskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, która miała miejsce w dniach 14–16 czerwca 2015 r. w Gródku nad Dunajcem. Publikacja składa między innymi z następujących artykułów naukowych, przedłożonych przez uczestników Konferencji: Zdolność administracyjna europejskiego systemu administracji; Zasada zrównoważonego rozwoju jako podstawa rozwoju jako podstawa wykładni sądowej; Płaszczyzny powiązań polityki energetycznej i polityki w dziedzinie środowiska Unii Europejskiej w kontekście zrównoważonego rozwoju; Promowanie odnawialnych źródeł energii przez państwa członkowskie w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; Promowanie odnawialnych źródeł energii przez państwa członkowskie w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; Zwalczanie zmian klimatu jako wyzwanie dla UE; Status prawny i ochrona map jako opracowań kartograficznych; Zwalczanie nieuczciwej reklamy w mediach społecznościowych; Obywatelstwo UE a intercyza europejska w kontekście nowych programów Unii Europejskiej na lata 2020; Wpływ Porozumienia SPS na bezpieczeństwo żywności w UE w kontekście sporów przed organami WTO. Jednym z największych atutów prezentowanej publikacji jest zespół autorski, który składa się z wybitnych specjalistów.
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Przełomowa, wnikliwa i kontrowersyjna książka, która jest szczególnie potrzebna w aktualnych czasach
Kobietom, które nie decydują się na macierzyństwo, często mówi się, że będą ubolewać z tego powodu do końca życia. Jednak nikt nie myśli o odwrotnej sytuacji. Wydaje się, że kobieta, która ma już dziecko, nie może żałować decyzji o jego urodzeniu. Socjolog Orna Donath przerywa milczenie, rzucając światło społeczne na tabu wokół macierzyństwa. Żałując macierzyństwa to odważne dzieło zawierające wynik długoletnich badań i wywiadów z kobietami, które wolałyby nigdy nie urodzić dzieci.
Donath przedstawia ten swoisty żal z feministycznego punktu widzenia. Pokazuje, że z kulturowego założenia wynika, iż macierzyństwo wiąże się z narzuconymi przez społeczeństwo ograniczeniami i jest nazywane naturalną rolą kobiety. Nie zawsze jednak chcą się one na to godzić. Donath pokazuje, że powody, dla których badane przez nią matki urodziły dzieci, były przeróżne. Niektóre chciały uniknąć rozwodu, wykluczenia z rodziny czy odstawania od znajomych. Kolejne nie czuły się z tym dobrze, ale uznały to za normę społeczną, której muszą się podporządkować aby prowadzić naturalne życie. Jeszcze inne kobiety żałowały tej roli mimo początkowego zapału i chęci bycia matką. Chociaż motywacje były różne, kobiety łączy silne poczucie żalu. Często cierpią z powodu ogromnego poczucia winy i trudu radzenia sobie z wewnętrznym konfliktem - choć kochają swoje dzieci, to nie lubią być matkami.
Donath wyjaśnia, że jeśli jesteśmy oburzeni ideą kobiet, które zmagają się z tym dylematem, powinniśmy głęboko się zastanowić. Zamiast je szykanować i obrzucać obelgami, musimy odpowiedzieć sobie na trudne pytanie: Dlaczego społeczeństwo narzuca macierzyństwo jako naturalny krok człowieka?
"Michnikowszczyzna. Zapis choroby", publicystyczna książka Rafała Ziemkiewicza, ukazuje się w formie audiobooka, w interpretacji samego autora.
Sam Ziemkiewicz o swojej książce mówi tak: „Adam Michnik interesuje mnie… jako propagandysta przez wiele lat bez skrupułów używający jako narzędzia do urabiania opinii publicznej i robienia polskiej inteligencji wody z mózgów…”
„O nie kochani. Do takiego wniosku dojść oczywiście nie możemy, stop, w tył zwrot! Adam Michnik bredzić nie może, a już zwłaszcza cynicznie. Adam Michnik jest wielkim człowiekiem, autorytetem moralnym, bohaterem podziemia, laureatem niezliczonych tytułów honorowych, nagród i medali, et cetera, et cetera. Więc jeśli zastanowienie nad tym co mówi ma kogoś doprowadzić do takich wniosków - to znaczy, że nie wolno się zastanawiać. Wyłączcie swoje mózgi, złóżcie ręce do oklasków - tak się właśnie rodzi michnikowszczyzna”.
W monografii zostały podjęte ważne i aktualne problemy, które zajmują również ukraińskich naukowców, w tym socjologów, politologów, pedagogów oraz wszystkich tych, którym nie jest obojętny los współczesnego młodego pokolenia, szczególnie w realiach obecnie dla Ukrainy tak trudnych. Dlatego niewątpliwie prezentowana monografia ma ważne znaczenie tak teoretyczne, jak i praktyczne.
z recenzji dr hab. Liudmyły Krywaczuk, prof. Uniwersytetu Lwowskiego
W moim przekonaniu opiniowana książka ma podwójny walor. Pierwszy to kontynuacja badań nad nierównościami oświatowymi mającymi w polskiej socjologii i pedagogice społecznej długą tradycję, sięgającą okresu międzywojennego, gdy stanowiły one rzeczywisty problem społeczny, ponieważ system edukacyjny miał wyraźnie klasowy charakter i były w niego wmontowane skuteczne bariery selekcyjne. Równie bogaty materiał przyniosły badania realizowane już po wojnie, szczególnie od początku lat sześćdziesiątych, nasilone w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Ich wyniki […] pokazywały, że nierówności o społecznym charakterze nadal się utrzymują, a szczególnie, że młodzież wiejska, w tym głównie chłopska, ma znacznie gorsze warunki do realizacji swoich edukacyjnych aspiracji. Drugi walor tej pracy to próba wypełnienia luki, jaka pojawiła się w badaniach nad nierównościami edukacyjnymi, których źródeł trzeba szukać nie w historii i przeszłości, ale w teraźniejszości. Zmiany wywołane transformacją systemową nie są jeszcze do końca rozpoznane i udokumentowane. Odnosi się to także do problematyki nierówności edukacyjnych – czy pojawiły się jakieś nowe mechanizmy, które je generują? Badania na pograniczu polsko-ukraińskim i powstała na ich bazie książka wpisują się w nurt poszukiwania odpowiedzi na takie pytania.
z recenzji dr. hab. Mariana Niezgody, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego
Książka oparta jest na ryzykownym, ale interesującym założeniu teoretyczno-badawczym. W skrócie mówiąc, chodzi o wykorzystanie metod i skrzynki narzędziowej antropologii wizualnej w celu dotarcia do sposobów przeżywania codzienności przez osoby, które odznaczają się niskimi kompetencjami językowymi. Koncepcja książki dowodzi, że socjologia wizualna, socjologia zmysłów (antropologia wizualna, antropologia zmysłów określana przez Autora mianem sensorycznej) szczęśliwie wyszły już
poza fazę założycielską polegającą na doprecyzowaniu własnego pola badawczego, własnej terminologii. Docenić należy umiejętności warsztatowe oraz dojrzałość metodologiczną Autora. Zrealizowane przez niego przedsięwzięcie badawcze nie należało do łatwych, wymagało szczególnej empatii, szczególnej troski o rzetelność badawczą oraz szczególnego wyczulenia na wszelkie kwestie etyczne związane z prowadzeniem badań terenowych.
Z recenzji prof. dr hab. Rafała Drozdowskiego
W publikacji zostały omówione metody i instrumenty rozwoju lokalnego, takie jak LEADER, Rozwój Lokalny Kierowany przez Społeczność oraz innowacje społeczne. Jej autorzy są członkami interdyscyplinarnego zespołu badawczego, w skład którego wchodzą socjolog (pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego z bogatym doświadczeniem praktycznym w zakresie współpracy z lokalnymi grupami działania) i geografowie (pracownicy Instytutu Rozwoju Miast w Krakowie, specjalizujących się m.in. w tematyce projektów rewitalizacji, na co dzień współpracujący z przedstawicielami samorządów różnego szczebla). W ciekawy i przystępny sposób zaprezentowali oni istotę i problemy związane z wdrażaniem wskazanych metod i instrumentów, poświęcając wiele uwagi praktycznym przykładom rewitalizacji i innowacji społecznych (stosunkowo słabo znanym w Polsce). Walorem książki są praktyczne rekomendacje dotyczące przeprowadzania rewitalizacji miast, a także wdrażania innowacji społecznych w różnych układach lokalnych, sformułowane w odniesieniu do poszczególnych zasad Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność, który w obecnej perspektywie programowania jest jednym z najważniejszych instrumentów rozwoju lokalnego.
Andrzej Potocki dominikanin i profesor socjologii, autor wielu publikacji z zakresu socjologii religii, teologii pastoralnej i katechetyki jest niekwestionowanym autorytetem spajającym środowisko socjologiczne z teologicznym i odwrotnie. Książkę O Kościele także socjologicznie świadomie przygotował w formie przewodnika i łącznika między tymi dwiema dyscyplinami. Namawia w niej do wzajemnej konfrontacji perspektyw badawczych, metodologii, a także języka, w jakim opisywany jest wielowymiarowy fenomen Kościoła katolickiego i religijność jego wyznawców. Teologów uwrażliwia na społeczne aspekty Kościoła, socjologów zaś przekonuje, że Kościół to coś więcej niż tylko jego widzialna powłoka. Przy tym badawczej ostrożności stara się uczyć jednych i drugich. Książka przynosi w istocie zgrabnie ujętą syntezę, swego rodzaju podsumowanie, wieloletnich badań autora nad różnymi aspektami życia Kościoła katolickiego w Polsce. Rozprawa jest wielowątkowa i bardzo obszerna, lecz - jak zapewnia Autor - przyjazna czytelnikowi. Można ją czytać fragmentarycznie, gdyż każda część pomyślana jest jako problemowo samodzielna całość. Lektura książki wciąga. Autor ciekawie prowadząc narrację zgrabnie przeprowadza czytelnika przez zawiłe meandry złożoności podjętej problematyki. Komunikatywny i ładny język to atut dodatkowy, ale i niezbędny gdy książka dedykowana jest do tak polifonicznego środowiska czytelników: teoretyków i praktyków, świeckich i duchownych, nauczycieli i studentów. Każdy znajdzie w niej dla siebie coś ciekawego i niebanalnego.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Marii Libiszowskiej-Żółtkowskiej
Książka Migawki z tradycji uciśnionych jest poświęcona obrazom uchodźców, choć zaproponowana w niej perspektywa różni się od tej, jaka dominuje w głównym nurcie debaty publicznej. Autor stara się przede wszystkim przesunąć akcent z migrantów rozumianych jako przedmiot reprezentacji, na doświadczenie wygnania jako coś, co każe przemyśleć na nowo podstawowe kategorie związane z funkcjonowaniem obrazów. Tym samym więc pokazuje uchodźców jako tych, których obecność stawia również pod znakiem zapytania dominujące modele wizualnych narracji i stojące za nimi relacje władzy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
