Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Interdyscyplinarność pedagogiki, która dziś wydaje się być nie tylko modą, ale raczej chyba i koniecznością, uzewnętrznia się w recenzowanej publikacji książkowej w dobrym tego słowa znaczeniu. Opracowania traktuję jako wysoce interesujące poznawczo. Uznaję, iż treści wnoszą nową wiedzę do teorii i praktyki związanej z opracowanym ciekawie i w miarę innowacyjnie zagadnieniem. Wartością publikacji, a zarazem osiągnięciem Autora, jest: a) uniknięcie jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów zainteresowania pedagogów resocjalizacyjnych oraz jednoczesne zachowanie spójności i precyzji w formułowaniu prezentowanych myśli; b) przemyślana, logiczna struktura, odznaczająca się przejrzystością wywodu, i co najważniejsze – wnosząca nowe treści w postaci próby humanistycznej oceny działań związanych z działalnością resocjalizacyjną; c) fakt, że w publikacji, oprócz głęboko i poprawnie metodologicznie poczynionych analiz, odnaleźć można także treści o charakterze porównawczo-przeglądowym, jak i takie, które mają służyć rozwojowi teorii, zwłaszcza z obszaru pedagogiki społecznej i resocjalizacyjnej.
Niezwykle świeże i szalenie przydatne podejście do wychowania. W swoim następnym życiu chcę być Holenderką!
Pamela Druckerman, autorka W Paryżu dzieci nie grymaszą
Fascynująca książka. Żałuję, że nie przeczytałam jej wcześniej! Szczerze mówiąc, coraz bardziej kusi mnie przeprowadzka z całą rodziną do Holandii.
Sarah Turner, autorka The Unmumsy Mum
Dlaczego:
Holenderskie dzieci są takie zadowolone z życia i tak dobrze śpią?
Holenderscy rodzice pozwalają swoim dzieciom bawić się na dworze bez opieki?
Holenderskie dzieci mogą same jeździć do szkoły na rowerze?
W holenderskich podstawówkach nie zadaje się prac domowych?
Holenderskie nastolatki się nie buntują?
Na czym polega sekret wychowywania najszczęśliwszych dzieci na świecie?
Holenderskie niemowlęta więcej śpią.
Holenderskim dzieciom w szkole podstawowej zadaje się mniej prac domowych (albo wcale).
Holenderskie dzieci nie tylko się widzi, lecz także się ich słucha.
Holenderskie dzieci mogą same jeździć na rowerach do szkoły.
Holenderskie dzieci mogą się bawić na dworze bez nadzoru.
Holenderskie dzieci regularnie jedzą posiłki z resztą rodziny.
Holenderskie dzieci spędzają więcej czasu z rodzicami.
Holenderskie dzieci doceniają proste przyjemności i cieszą się z używanych zabawek.
Bycie liderem w erze cyfrowej oznacza wiele nowych wyzwań, ponieważ podwładni są bardziej niezależni finansowo, lepiej wykształceni i mogą łatwiej zmieniać pracę. To sprawia, że liderzy napotykają coraz więcej barier w odgrywaniu swojej roli.
W tym kontekście na szczególną uwagę zasługuje omówiona w książce teoria ograniczonego przywództwa, zgodnie z którą liderzy muszą się zmierzyć z wieloma ograniczeniami. Jednak era cyfrowa, stwarzając wyzwania, oferuje zarazem narzędzia, takie jak platformy społecznościowe, pomagające liderom w przewodzeniu.
Publikacja jest wynikiem kilkuletnich badań nad fenomenem przywództwa w erze cyfrowej prowadzonych m.in. na Harvard University oraz w INSEAD Business School, a także doświadczenia zdobytego podczas realizacji projektów doradczych z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi na rynkach polskim i zagranicznym.
Liderzy w erze cyfrowej – choć muszą działać pod ogromną presją nowych wyzwań i w warunkach ograniczonego przywództwa – mogą dzięki wykorzystaniu platform społecznościowych sprostać tym wyzwaniom i efektywnie odgrywać swoje role przywódcze.
***
Dr Paweł Korzyński – pracownik Katedry Zarządzania Akademii Leona Koźmińskiego. W latach 2011–2013 stypendysta na Harvard University. Od 2014 roku współpracownik INSEAD Business School w zakresie realizacji projektów badawczych. Zainteresowania badawcze dra Korzyńskiego koncentrują się wokół przywództwa, mediów społecznościowych oraz zarządzania zasobami ludzkimi. Jego artykuły dotyczące powyższych obszarów badawczych ukazały się m.in. w „International Journal of Manpower”, „Journal of Managerial Psychology”, „Business Horizons”, „European Management Journal” oraz „Harvard Business Review”. Dr Korzyński pełni funkcję redaktora naczelnego „Journal of Management and Business Administration. Central Europe” oraz edytora pomocniczego w „Management Decisions”. Oprócz pracy akademickiej realizuje projekty doradcze jako partner w globalnej firmie executive search N2Growth.
Książka Miry Marcinów, zawierająca antologię rodzimych tekstów z dziedziny psychopatologii, jest pierwszą próbą stworzenia archeologii polskiego szaleństwa.
Księgi polskich obłąkanych XIX stulecia nie ma. Gdyby jednak istniała, trzeba by jej szukać gdzieś pomiędzy Liber chamorum, spisem luźnych ludzi czy katalogiem przypłotnic. Mieszkańcom szalonych kamienic, czubkom, smutnodurnym, ludziom zadumowym należałoby się jednak szczególne miejsce w tym konglomeracie wykluczonych. Historia polskiego szaleństwa w XIX wieku jest bowiem historią bezprecedensowej medykalizacji. Wiek XIX uznał prawo do choroby umysłowej, ale to wiek XX i XXI całkowicie utożsamił szalonego z „chorym na szaleństwo”.
Obłęd, szaleństwo, pomieszanie zmysłów to mroczne i budzące lęk aspekty ludzkiej kondycji, które potrafią nas także pociągać, uwodzić i intrygować. Niezwykła książka Miry Marcinów bezpiecznie prowadzi nas do wrót duchowego Hadesu, gdzie po przeżyciu katharsis zostajemy przywróceni samym sobie. Pozwala nie tylko zapoznać się z niemal nieznaną, a przecież fascynującą przeszłością rodzimej psychopatologii, ale w niebagatelny sposób przyczynia się także do wzrostu naszego samopoznania.
dr hab. Bartłomiej Dobroczyński, Instytut Psychologii UJ
Eksploracje przedstawione w recenzowanej publikacji mają charakter badań o charakterze panelowym. Zostały tutaj porównane najnowsze wyniki (z lat 2014–2015) z rezultatami podobnych badań prowadzonych przed kilku czy kilkunastu laty. To wartość sama w sobie, tego typu zabiegi są rzadko dokonywane (...), to trud organizacyjny i badawczy nade wszystko wymagający kooperacji i koordynacji, na które stać niewielu badaczy w naszym kraju, co mocno tutaj podkreślam, doceniając wykonaną pracę i wartość wysiłku cieszyńskiej szkoły naukowej profesora Lewowickiego. (...) Uważam, że publikacja jest zbudowana w sposób przemyślany, problemy główne wpisują się w nurt tematyki pogranicza i obszar edukacji międzykulturowej. Ma miejsce powiązanie obrazu Innego obecnego w świadomości badanej młodzieży z postawą młodzieży wobec niego. Mamy nie tylko pokazane badanie i jego wyniki wpisane w czas historyczny i kontekst społeczny, ale także wyciągnięte wnioski, które pokazują zmiany, jakie zaszły, i ich wpływ na kształtowanie się tożsamości młodzieży.
Z recenzji dr hab. Marii Marty Urlińskiej, prof. UMK
Szkoła przekazuje następnym pokoleniom kulturę i tym samym wzmacnia lub osłabia nierówności społeczne.Polityka edukacyjna staje się więc polem ścierania się interesów klasowych.Jednocześnie relacje klasowe nierzadko przesądzają o sukcesie bądź porażce reform oświatowych.System edukacyjny odgrywa kluczową rolę w procesie odtwarzania struktur władzy i społeczeństwa.Za sprawą symboliki, którą nasycony jest program nauczania, państwo przestaje być zbiorem instytucji i staje się wyobrażoną całością.Szkoły, przedszkola i świetlice stanowią naczynia włosowate państwa i mogą (re)definiować wspólnotę.Odwołując się do koncepcji zarządzania publicznego, etnografii państwa i socjologii Pierre'a Bourdieu,Przemysław Sadura śledzi związki między państwem, szkołą i strukturą klasową.Na podstawie analiz teoretycznych i wyników własnych badań, opisuje kolejne próby reformowania oświaty,traktowanej jako mechanizm reprodukcji społecznej.
Media są istotnym składnikiem kultury, edukacji, funkcjonowania społecznego, rynku pracy i demokracji. Książka, którą oddajemy w ręce czytelników poświęcona jest tematyce związanej z procesami wyrażania, komunikowania i edukowania, w których media pełnią znaczące role. Naukowe dociekania ukazujące związki mediów z kulturą, edukacją i funkcjonowaniem społecznym w polskiej przestrzeni akademickiej mają bogatą tradycję. W obrębie nauk o edukacji dawno dostrzeżono, że media mogą pełnić wielorakie funkcje edukacyjne, wspomagać procesy akwizycji wiedzy, stanowić efektywne i atrakcyjne źródła wiedzy. Nowe media na naszych oczach stają się nie tylko dziedziną narzędzi intelektualnych, wykorzystywanych w tworzeniu struktur wiedzy, ale przede wszystkim nową, ogólnoświatową domeną komunikowania, edukacji, funkcjonowania zawodowego i demokracji.
Treść książki zgrupowana jest wokół kilku obszarów. Pierwszy z nich dotyczy ukazania problematyki nowych mediów w globalnym, kulturowym, technologicznym i edukacyjnym charakterze. Drugi, to wieloaspektowe spojrzenie na pedagogikę i edukację medialną w perspektywie dorobku polskiej myśli pedagogicznej. Trzeci, ukazuje różnorodne konteksty kulturowych, edukacyjnych i społecznych zastosowań nowych mediów.
Zamieszczone w monografii teksty są pióra znawców problematyki; podsumowują aktualne dociekania naukowe, ukazują nowatorskie rozwiązania, budzą refleksje, z drugiej strony, otwierają obszary nowych, interesujących rozważań o dużym potencjale teoretycznym i praktycznym oraz wskazują kierunki nowatorskich badań.
Książka „Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna” składa się z czterech części, które zatytułowane są kolejno: Rozwój mowy i języka, Zagadnienia językowe, Współczesna logopedia, Proces diagnozy i usprawniania w logopedii. W pierwszej części znalazły się teksty dotyczące kwestii odkrywania znaczenia słów przez dzieci, czynników wpływających na rozwój leksykalny, mowy skierowanej do dziecka oraz dziecięcej kreatywności językowej. W drugiej części zamieszczono artykuły dotyczące zagadnień językowych – definiowania oraz rozumienia pojęć, a także posługiwania się nazwami. Trzecia część tomu, zatytułowana Współczesna logopedia, zawiera teksty poruszające aktualne oraz ważne dla środowiska logopedycznego zagadnienia, m.in. relacji pomiędzy logopedią i socjolingwistyką oraz rozwoju mowy i języka u dzieci z wadą słuchu. Natomiast w ostatniej części znalazły się opracowania dotyczące metod diagnozowania zaburzeń mowy i języka, sposobów prowadzenia efektywnych działań terapeutycznych, praktycznych aspektów pracy. /Ze Wstępu/
Religijność nowych mediów jest już szóstym tomem serii Audiowizualne Aspekty Kultury w Ponowoczesności realizowanej w ramach projektu badawczego Zakładu Teorii Literatury Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Tym razem autorzy skupiają się na religijnym, mitycznym, rytualnym, a nawet teologicznym wymiarze działania nowych mediów.Podobnie jak każda religia, także i technologia, wyrażana w szczególny sposób przez nowe media, odnosi się do możliwości przekraczania i zachowania przez człowieka własnej natury. Współczesna technologia staje się manifestacją transcendencji w świecie. Przyjęta przez autorów kryptoreligijna perspektywa pozwala dostrzec związek pomiędzy technologią a teologią, rozumianą jako symboliczna powłoka kultury, do niedawna jeszcze opasająca cywilizację zachodnią. Obie powłoki można potraktować jako rodzaj metanarracji kulturowej, za pomocą której cywilizacje starają się oswoić rzeczywistość i ukierunkować działania człowieka w świecie.
Mimo, iż wielokulturowość jest zjawiskiem silnie akcentowanym w ponowoczesnym dyskursie naukowym, mnogość zjawisk i procesów, które uobecniają się w wielowymiarowych przestrzeniach życia człowieka oraz wspólnot kulturowych (dywersyfikowanych przez różnice kulturowe), wymaga aktualnych, adekwatnych oraz innowacyjnych interpretacji jej dyskursywnych, teoretycznych oraz empirycznych sensów.
Wychodząc temu naprzeciw, tematyka podejmowana na łamach czasopism Mulitcultural Studies osadza proponowany dyskurs, z jednej strony, na fundamencie empirycznym, ujawniając szeroką gamę nowatorskich perspektyw badawczych i metodologicznych w badaniach nad wielokulturowością, z drugiej zaś strony skupia się na specyfice wskaźników kulturowych, będących przedmiotem ciągłej zmiany w kontekście instytucjonalnie i pozainstytucjonalnie manifestowanej wielokulturowości, a więc w ramach transmisji kulturowej, socjalizacji, akulturacji, edukacji (formalnej i nieformalnej), resocjalizacji, komunikacji międzykulturowej, międzykulturowego uczenia się, kontaktów z różnicą kulturową w ramach aktywności zawodowej, itp.
W konsekwencji tak sformułowanych zakresów problemowych ujawnia się interdyscyplinarny ogląd współcześnie pojmowanej różnicy kulturowej, facylitujący jej uprawomocnienie jako potencjału, ale i zadania, które wymagają adekwatnego odczytania w przestrzeni społecznej, instytucjonalnej, administracyjnej, ekonomicznej i edukacyjnej. Ergo, przedmiotem zainteresowania twórcy czasopisma czynią elementy budujące kompromis kulturowy, ale też opór aktorów życia społecznego wobec różnicy kulturowej. W konsekwencji eksponowanie roli nauki w tworzeniu płaszczyzny porozumienia na rzecz dialogu międzykulturowego staje się misją czasopisma.
Noam Chmsky (ur. 1928) to chyba obecnie najsłynniejszy amerykański naukowiec, na pewno najczęściej cytowany. Jest lingwistą, psychologiem, filozofem, a także niezwykle zaangażowanym politycznie działaczem lewicowym, Intelektualistą lewicowym, sam deklaruje się jako zwolennik anarchosyndykalizmu, a właściwie ""libertariańskiańskiego socjalizmu"", u którego podstaw leżą m.in. idee anarchizmu. W ""Requiem dla amerykańskiego snu"" ukazuje w jaskrawym świetle utopijną ideologię neoliberalizmu, absurdalnej idei, według której rynki powinny decydować o wszystkich aspektach funkcjonowania ludzkości. Wskazuje także jak bardzo odległy jest dzisiejszy neoliberalny świat i neoliberalna ideologia od założeń liberalizmu w wersji ""ojca"" liberalizmu Adama Smitha. Rozprawia się z fatalnymi konsekwencjami tej ideologii dla społeczeństwa, kultury i polityki. Tłumaczy, jak korporacje zindoktrynowały ludzi, środowisko akademickie i środki masowego przekazu, aby uczestniczyli w projekcie, który zniszczył życie pracujących mężczyzn i kobiet i unicestwił powszechne dobro. Każda obietnica orędowników neoliberalizmu to kłamstwo. Jest narzędziem służącym do dokonania największego w dziejach transferu bogactwa ""wzwyż"", do 1 procenta (Chomsky mówi wręcz o promilu) najbogatszych, powodując spadek zarobków, redukcję świadczeń i doprowadzając do ubóstwa ludzi pracy. Niszczy demokratyczne instytucje. Wykorzystuje umowy handlowe do unikania podatków i zakładania firm wyzyskujących tanią siłę roboczą. Jak dowodzi Chomsky, możliwość wprowadzania własnych praw i przepisów doprowadziła do powstania mafijnego systemu ekonomicznego i mafijnego systemu politycznego. Wskazuje też ewentualne drogi wyjścia. Warto sprawdzić!
Dzisiaj nasz świat jest rozbity i nierzeczywisty, a pojęcia są ułomne. Żyjemy na resztkach tego, czego fundamenty stale podcinamy – diagnoza postawiona przez Chantal Delsol jest raczej ponura. Francuska filozofka pyta nas – współczesnych Europejczyków – o to, na czym nam zależy. Jakimi zasadami kierujemy się w życiu? Co stanowi podstawę naszej tożsamości? Dlaczego zdradzamy wartości europejskie i szukamy dla nich substytutów? Sięga w głąb europejskiej tradycji i odkrywa jej elementarne zasady, nasze kamienie węgielne, odniesienia kulturowe, które – w głębi serca – kochamy i bez których nie potrafimy się obejść.
Późna nowoczesność sprawia, że wstydzimy się kochać konkretną ojczyznę, każe nam być obywatelami świata i kochać cały świat, udając, że inne światy kulturowe są nam tak samo bliskie jak nasz własny. (…) Ale to wszystko jest sztuczne. Kochać można tylko to, co szczególne. Żadna kobieta nie kocha wszystkich mężczyzn ani odwrotnie. Miłość do świata kulturowego jest przywiązaniem do konkretnej, szczegółowej kultury i nie ma w tym nic wstydliwego.
[z Wprowadzenia]
Chantal Delsol (ur. 1947) – francuska filozofka. Zajmuje się filozofią polityczną, historią idei i antropologią filozoficzną. Autorka kilkunastu książek filozoficznych i powieści, jako publicystka współpracuje m.in. z „Le Figaro” oraz „Valeurs Actuelles”. Członkini Akademii Francuskiej, profesor Uniwersytetu Paris-Est Marne-la-Vallée. Założycielka Ośrodka Studiów Europejskich.
Społeczeństwo polskie dziś. Samoświadomość, uznanie, edukacja to książka interdyscyplinarna. Jest rezultatem współpracy specjalistów z wielu dziedzin nauki (m.in. socjologów, literaturoznawców, historyków), którzy postawili sobie zadanie wspólnego rozpoznania, kim w Polsce jesteśmy i kim chcemy być. Wszystkie wypowiedzi łączy zgoda, że tylko na gruncie wiedzy społeczeństwa o sobie samym może się pojawić projekt rekonstrukcji wartości, odnowy więzi i ukształtowania własnej tożsamości.
Inspiracją dla powstania książki była konferencja pt. „Społeczeństwo polskie dziś. Samoświadomość, uznanie, edukacja” zorganizowana przez Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Narodowe Centrum Kultury. Konferencja odbyła się w dniach 8–9 grudnia 2016 i stanowi część interdyscyplinarnego programu badającego współczesną tożsamość Polaków, zainicjowanego przez NCK we współpracy z UKSW.
„Wiemy, że się zmieniamy, odczuwamy tempo i siłę przemian, którym podlegamy, wciąż jednak niezupełnie znamy ich przyczyny i nie potrafimy ich okiełznać. Wciąż jesteśmy zaskakiwani kierunkiem i dynamiką rozwoju procesów społecznych, w których przecież sami uczestniczymy”.
(fragment Wprowadzenia)
Minął czas, gdy Europa i chrześcijaństwo były tożsamymi pojęciami. Demografia wyznaniowa uświadamia fakt, że religii, która stworzyła ten kontynent, wyrosło dwóch konkurentów: ateizm i islam. Jednak według danych statystycznych chrześcijanie wciąż stanowią zdecydowaną większość europejskiej populacji. Nie da się zatem zrozumieć zjawisk społecznych – także negatywnych – i ogólnego klimatu kulturowego, abstrahując od tego, co dzieje się w społeczności nominalnych chrześcijan. Problemem Kościoła w Europie nie są spadające liczby w rozmaitych statystykach, ale brak wiary w Jezusa Chrystusa.
Dwie wieże i minaret to zbiór refleksji nad aktualnymi wyzwaniami społecznymi i kościelnymi, podejmowanych z punktu widzenia katolickiej nauki społecznej. Pojawiają się w nim pytania o rodzinę, o ideologię gender, politykę niedyskryminacji, demokrację, prawo do sprzeciwu sumienia, migrację, wolność religijną czy przyczyny milczenia Zachodu w obliczu prześladowania chrześcijan. Udzielane odpowiedzi być może pomogą Czytelnikowi żyć w większej wierności Jezusowi w miejscu, w którym w sąsiedztwie katedry wzniesiono wieże symbolizujące inne religie i ideologie.
„Profesor Józef Baniak od prawie czterdziestu lat wszechstronnie bada wszystkie aspekty celibatu. Przedstawione w książce wyniki badań socjologicznych realizowanych przez niego, ale też przez innych socjologów, dają najpełniejszy do tej pory w polskiej literaturze socjologicznej obraz opinii i postaw dotyczących zasadności i celowości utrzymania celibatu w Kościele rzymskokatolickim oraz jego przestrzegania przez osoby duchowne.
Czytelnik otrzymuje tym samym do rąk książkę będącą kompletnym – w obecnym stanie wiedzy socjologicznej – opracowaniem tego trudnego zagadnienia. Autor unika łatwych uogólnień, czyniąc liczne zastrzeżenia metodologiczne dotyczące możliwości generalizowania jego wniosków dotyczących coraz częstszego podważania zasady celibatu w Kościele i jego naruszania przez księży diecezjalnych i zakonnych. Pisze tylko
o tym, co sam lub inni socjologowie zbadali, nie siląc się, by wnioski te rozciągać na całe środowisko kościelne. Staranność Autora, by pomimo tych trudności pracować zgodnie z metodologią badań socjologicznych, budzi uznanie. W sytuacji, gdy na temat celibatu jako praktyki społeczno-religijnej nie wiedzieliśmy nic lub wiedzieliśmy bardzo niewiele, obracając się co najwyżej w sferze domysłów i stereotypów, prezentowana książka stanowi ogromny krok do przodu w poszerzeniu naszej wiedzy na temat tego zjawiska. Autor stosuje w swojej książce Denzinowską metodę triangulacji, tzn. bada różne punkty widzenia reprezentowane przez różne kategorie badanych. Reasumując, książka Profesora Józefa Baniaka jest w polskiej socjologii wydarzeniem niezwykłym. Imponuje wszechstronnością ujęcia tematu, pomysłowością i kulturą metodologiczną, aksjologiczną neutralnością, z jaką Autor interpretuje wyniki swoich badań i kompetencjami last but not
least również teologicznymi”.
Z recenzji prof. dra hab. Wojciecha Pawlika
Kompetencja komunikacyjna to stan twórczego napięcia między byciem stosownym a skutecznym w komunikacji. Dlaczego kompetencja komunikacyjna to nowa jakość w komunikacji? Czym wyróżnia się kompetentny komunikator? Czy social media istotnie wpływają na kompetencję komunikacyjną? Jaka jest kompetencja komunikacyjna studentów dziennikarstwa w Polsce? Dlaczego jest tak ważna w dziennikarstwie?
W tej książce znajdziesz odpowiedzi i nowe inspiracje do komunikacji.
Trzy nowelki Grażyny Kałowskiej śmiało i odważnie odsłaniają współczesne bolączki Polaków. Sieci biznesowe, korupcja, czy powrót do systemu monarszego. Nic tu nie jest jednoznaczne, zaś każda opowiastka w zaskakujący sposób ukazuje ludzką naiwność, żądzę pieniądza, czy pełną kastę władzy, byleby tylko mieć nad wszystkim kontrolę i wgląd w każdą dziedzinę życia.
Przekonania społeczne to jedno z fundamentalnych pojęć pozwalających zrozumieć działania ludzkie i zjawiska społeczne. Rozprawa Pawła Matuszewskiego stanowi próbę socjologicznego wyjaśnienia tego, w jaki sposób owe przekonania społeczne się tworzą. Autor formułuje przekonującą hipotezę, że znaczna ich część jest konsekwencją racjonalnego procesu wnioskowania jednostki, opartego na logicznych przesłankach. Nie skupia się jednak przy tym na wyjaśnianiu rozmaitych przekonań pojedynczych osób, ale formułuje podstawy koncepcji, która pozwala wyjaśnić przekonania współdzielone przez duże zbiorowości.
Sięgając do dorobku wielu autorytetów w dziedzinie socjologii i matematyki (m.in. Maxa Webera, Raymonda Boudona, Eviatara Zerubavela,Thomasa Bayesa), autor tworzy własny kognitywistyczny model przekonań społecznych. Centrum modelu stanowi jednostka, traktowana jednak jako „istota społeczna”, tj. posiadająca określone kompetencje, wiedzę, system przekonań, wartości i interesy, postrzegająca i interpretująca świat wokół niej, ale jednocześnie istota otoczona przez innych ludzi, funkcjonująca w ramach różnego rodzaju społeczności, w konkretnym kontekście historycznym, kulturowym, gospodarczym czy technologicznym. Celem książki jest jednak nie tylko opis modelu, ale także pokazanie, jak na jego podstawie można budować weryfikowalne empirycznie hipotezy.
Zbigniew Mikołejko, wytrawny znawca problematyki religijnej, religioznawczej i eklezjalnej, analityk meandrów duchowości, wiary i zwątpienia, zdecydował się na zebranie […] swoich rozproszonych „prac drobniejszych”, publikowanych w ostatnich latach w różnych miejscach. I nader trafna to decyzja. Otrzymujemy bowiem opracowanie szczególne, które stanowi swoistą wiwisekcję duchowej kondycji Polek i Polaków w nowym stuleciu, widzianą dodatkowo na tle europejskim. Chodzi o nas wszystkich w tym podstawowym sensie, że […] 95 procent populacji uważa się za katolików, ergo ich „polskość” jest ściśle określona także w terminach religijnej identyfikacji. Jednocześnie jednak, co pokazuje autor w kolejnych szkicach, wielce złudne to przekonanie – zarówno to o naszej wyjątkowym przywiązaniu do wartości chrześcijańskich, odmienności naszej wiary i jej intensywności (zwłaszcza intelektualnej), jak i o prostym, jednoznacznym związku tożsamości narodowej z pewną wersją katolicyzmu „unarodowionego”. Częścią narodowego etosu jest także Kościół instytucjonalny i jego personel, budujący dzisiaj wizję religijności daleką od uniwersalizmu, z którego chrześcijaństwo tak jest dumne. […] Książka jest niezwykle gęsta, autor powraca niekiedy w formie przypomnienia albo rozwinięcia do wątków już poruszanych wcześniej, ale po to tylko, by wzmocnić sądy, oświetlić je z każdej możliwej strony. Nikt lepiej i szerzej nie pokazał, dlaczego polska wersja katolicyzmu tak bardzo oddaliła się od uniwersalności, a tak bardzo stała prowincjonalna i „wyłączająca” inne nurty. Każdy dzień potwierdza właściwie diagnozy Mikołejki, warto więc sięgnąć po tę książkę także jak po intelektualny przewodnik po obszarach bólu, sprzeciwu i niezgody, o jakich katolicy krajowi „opowiadają” w ramach mitologii religijnej, dla której najważniejsze jest to, co rzekomo zdarzyło się pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku.
Prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta
Cechą charakterystyczną tego zbioru studiów jest powiązanie rozważań naukowych z czysto – rzec można – popularnymi, ba, mającymi na celu oddziaływanie na kobiety-czytelniczki. Autorki, poza pewnymi bardziej naukowymi fragmentami (rozważania o historii problematyki gender, a także o zmianach w światowym ruchu feministycznym, a także – analiza przemian podejść naukowych do badania sytuacji kobiet) starają się dostarczyć czytelnikowi (szczególnie czytelniczkom!) wiedzę w taki sposób, żeby pozwalała im na refleksję nad własną sytuacją, sytuacją własnej, kobiecej grupy i czyniła bardziej prawdopodobnym – włączenie się w działalność społeczno-polityczną. (…) Z wielką uwagą przeczytałem o pracy samych kobiet nad... kobietami, pracy, polegającej na szkoleniach, warsztatach i innych zajęciach, których zadaniem było – i jest! – nie tylko przekonanie ich do udziału w działalności lokalnej, ale też dostarczenie im wiedzy i umiejętności, pozwalających na efektywne włączenie się w działalność samorządową.
(z recenzji prof. dr. hab. IRENEUSZA KRZEMIŃSKIEGO)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
