Adam Regiewicz - prof. zw. dr hab. nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, filolog i filmoznawca; Dyrektor Instytutu Literaturoznawstwa Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie. Jest także autorem powieści kryminalnych: "Kamienica przy Antycznej", "Ucieczka Jakuba Krafta" oraz rozgrywającego się w Zabrzu cyklu z inspektorem Ryszardem Bułkowskim. Cykl ten zamyka czwarta część - "Post mortem".
W nielegalnie pozostawionych odpadach zwierzęcych zostaje odnaleziona dziewczęca ręka. Kilka dni później podczas koncertu ginie chłopak. Coraz więcej młodych dokonuje samookaleczeń. Śledztwo prowadzone przez zabrzańskich policjantów ujawnia związki ze światem arabskim, subkultura metalową a w końcu sztuką i wiedeńskimi akcjonistami. Wszystko po to, by wyjaśnić, kto i w jakim celu doprowadza młodych na skraj samobójstwa.
Policja zostaje wezwana do wypadku kolejowego. Na trasie towarowej pociąg rozjechał człowieka. Wezwany na miejsce sierżant Jakubowski w niedługim czasie zostaje napadnięty i pobity przez nieznanych sprawców. Zabrzańska Policja zostaje postawiona na nogi. Inspektor Ryszard Bułkowski podejrzewa, że sprawy te coś łączy. Ofiarą z torów okazuje się mieszkaniec Ukrainy, a wypadek przeradza się w morderstwo. Na nodze denata odnaleziono nacjonalistyczny tatuaż i trop prowadzi ku polskim narodowcom. To powieść o zmieszaniu historii, o tym, że przeszłość nie pozostaje z tyłu, za drzwiami i o tym, że się nam wymyka.
Odnalezione w zabrzańskim lesie nagie przywiązane do drzewa ciało szesnastoletniej Amelii wstrząsa mieszkańcami. Policja bada różne tropy. Jeden z nich prowadzi do nastolatków zafascynowanych satanizmem. Atmosferę podgrzewa fakt, że właśnie mija 20 rocznica rytualnego mordu dokonanego w Rudzie Śląskiej Halembie.W morderstwo dziewczyny wplątany jest lokalny polityk i sama rodzina dziewczyny. Śledztwo prowadzi młodszy inspektor Ryszard Bułkowski, nazywany przez kolegów "Bagietą" z pomocą kolegów z Komendy: sierżanta Jakubowskiego i inspektora Morawskiego. Wszystko składa się w całość: są motywy, poszlaki, powiązana. Nie ma narzędzia zbrodni. Wielu jest winnych. Ale czy jest wśród nich morderca? A może nigdy go nie było?
Zbrodnia bez ciała, kara bez winy, miasto bez sumienia.
Kiedy Jakub Kraft, profesor Uniwersytetu w Tel Awiwie, pojawia się na jednej z prowincjonalnych uczelni, nikt nie podejrzewa, że przyjechał do rodzinnego miasta, aby podjąć śledztwo. Jego przyjazd zbiega się z tajemniczymi zniknięciami młodych studentek z Ukrainy i nagłą absencją młodego adiunkta. Nikt, nawet on sam, nie podejrzewa, że przyjdzie mu rozliczyć się ze swoją historią i demonami z przeszłości. Potykając się o wystające fragmenty kostki chodnikowej i słuchając punka lat 80., szuka odpowiedzi na najważniejsze dla siebie pytania.
Czy odnajdzie tego, kogo szuka? Czy zachowa twarz w obliczu przeszłości, która wyrywa się, by wziąć na nim odwet? Podda się jak ostatnio, czy też wystąpi czynnie przeciwko morzu nieszczęść?
Wielowątkowa, poruszająca i do bólu prawdziwa opowieść o współczesnym świecie, gdzie brak jest miejsca dla autsajderów.
– A pan, przepraszam, to kim jest? Bo nie dosłyszałam. – Kobieta postanowiła zapełnić niepokojącą lukę w swoim kosmosie wiedzy o świecie. Ogniki w spojrzeniu sekretarki lustrowały mężczyznę w średnim wieku, ubranego w zielono-szary prochowiec. Rozczochrane blond włosy i nieogolona twarz mogły świadczyć, że ma do czynienia albo z bezdomnym, albo z polonistą.
– Kuba, to znaczy Jakub Kraft – odpowiedział menel, wyciągając nieporadnie ręce z kieszeni płaszcza. – Krystian zaprosił mnie tutaj… to jest na waszą uczelnię. Mam poprowadzić wykłady.
– A ja nic nie wiem – obruszyła się Wandzia. – A tego nicponia uparcie nie ma. Widzi pan. I co my z tym zrobimy? Wziął i zniknął. To się w głowie nie mieści, jak można tak znikać, nikomu nic nie mówiąc.
I to był fakt. Krystiana uparcie nie było.
Dialog filmu z literaturą to oryginalne pomysły na połączenie nauczania języka polskiego z przekazywaniem wiedzy na temat filmu.
Książka zawiera: gotowe scenariusze lekcji, w których porównuje się teksty literackie z wybitnymi dziełami filmowymi, propozycje tematów wypracowań oraz zagadnienia do przeprowadzenia próbnej matury. Warta podkreślenia jest staranność, z jaką autor wybrał tytuły do omówienia na lekcji, aby były one ciekawe i inspirujące dla uczniów.
Nowe wydanie książki Dialog filmu z literaturą jest znacznie obszerniejsze od poprzedniego. Uwzględnia wymagania obecnego egzaminu maturalnego i przede wszystkich proponuje więcej nowych interesujących filmów.
Religijność nowych mediów jest już szóstym tomem serii Audiowizualne Aspekty Kultury w Ponowoczesności realizowanej w ramach projektu badawczego Zakładu Teorii Literatury Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Tym razem autorzy skupiają się na religijnym, mitycznym, rytualnym, a nawet teologicznym wymiarze działania nowych mediów.Podobnie jak każda religia, także i technologia, wyrażana w szczególny sposób przez nowe media, odnosi się do możliwości przekraczania i zachowania przez człowieka własnej natury. Współczesna technologia staje się manifestacją transcendencji w świecie. Przyjęta przez autorów kryptoreligijna perspektywa pozwala dostrzec związek pomiędzy technologią a teologią, rozumianą jako symboliczna powłoka kultury, do niedawna jeszcze opasająca cywilizację zachodnią. Obie powłoki można potraktować jako rodzaj metanarracji kulturowej, za pomocą której cywilizacje starają się oswoić rzeczywistość i ukierunkować działania człowieka w świecie.
Droga w dół jest zawsze naznaczona śmiercią. Gdy z ciemnością mierzą się wielcy bohaterowie, rodzą się mityczne opowieści. Co jednak gdy w otchłań mroku będą musieli zejść nieco odczarowani mieszkańcy śląskiej kamienicy oraz Lucjusz Tehm komisarz lokalnej żandarmerii? Kamienica przy Antycznej to nie tylko kryminał, ale także opowieść iluminacyjna, usytuowana w estetyce późnego modernizmu. Ta historia o odkrywaniu światła, prawdy i sensu, podszyta filozofią, niejednego z pewnością zaskoczy. Czy warto podążać ku prawdzie? Czy nie lepiej pozostać w błogiej nieświadomości? Jaką cenę trzeba zapłacić za chwilę oświecenia?
Wtargnięcie technologii cyfrowej czy szerzej mediów elektronicznych w przestrzeń życia codziennego spowodowało zmiany nie tylko na płaszczyźnie komunikacji, ale także biologii czy nawet ontologii. Wobec powyższych procesów determinowanych obecnością nowych mediów autorzy książki Edukacja w czasach cyfrowej zarazy stawiają kluczowe pytanie: Na ile współczesna edukacja odpowiada na ten problem? Nie chodzi tu jednak o wprowadzanie nowych mediów jako narzędzi w praktyce pedagogicznej, ale o stworzenie całkowicie nowego spojrzenia na edukację, zbudowaną na koncepcji nowych mediów i ich właściwości, odpowiadającej strategiom uczenia się i percepcji zgodnych z najnowszymi odkryciami z zakresu psychologii i neurobiologii, przy jednoczesnym utrzymaniu powagi i statusu humanistyki.
Książka zawiera szereg pomysłów, jak korzystać z konkretnych dzieł filmowych przy ukazywaniu ważnych prawd ewangelicznych. Jednak odwołuje się nie tylko do filmów, które w oczywisty sposób kojarzą się z religijnym przekazem, ale i do takich, które na pierwszy rzut oka wydają się dalekie od ducha pobożności, zważywszy na brutalne czy erotyczne sceny. Jak mówi Autor: ""Każde dzieło filmowe stanowi ważki przekaz na temat sensu ludzkiego życia, gdyż zawiera się w nim jakiś kawałek prawdy, składający się na swoistą układankę - mozaikę rzeczywistości"". Proponowane tu medytacje filmowe nie roszczą sobie pretensji do moralizowania, ale są odnajdywaniem śladów Boga w codzienności. Są w swej istocie kerygmatyczne, bowiem przepowiadają Dobrą Nowinę i wzywają do nawrócenia. Obrazy, które stały się kanwą zawartych w książce rozważań, zapraszają czytelnika do zejścia w najgłębsze warstwy egzystencji.
Adam Regiewicz Prof. zw. dr hab. nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, filolog i filmoznawca, od 2012 kieruje Instytutem Filologii Polskiej Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie. Zajmuje się badaniem zjawisk na pograniczu literaturoznawstwa i komparatystyki kulturowej, m.in. transkulturowym badaniem średniowieczności, antropologią i kulturą współczesną badanymi w perspektywie chrześcijaństwa jako paradygmatu kulturowego Europy i jego kryzysu w dobie sekularyzmu, audiowizualnością oraz muzycznością literatury. W ramach badań nad średniowiecznością literatury i kultury popularnej opublikował monografie: Ślady obecności średniowiecznego wizerunku inkwizytora i «civitas diaboli» w polskiej literaturze fantasy po roku 1989 (2009) oraz Mediewalizm wobec zjawisk audiowizualnych i nowych mediów (2014). Książka Średniowieczność w literaturze i kulturze popularnej jest kontynuacją podjętych przez autora badań nad śladami obecności kultury średniowiecznej w zjawiskach kultury współczesnej. Autor skupia się w niej na badaniu średniowieczności (jawnej i ukrytej) w literaturze przede wszystkim polskiej i przede wszystkim popularnej. Większą część książki wypełniają analizy poszczególnych tropów średniowiecznych zawartych w literaturze popularnej. Refleksja obejmuje badanie obecności średniowiecznych form czy gatunków w obrębie współczesnych narracji (metapowieść historiograficzna) a także wpisywanie tematów czy motywów kultury elitarnej Średniowiecza w formy popularne (romans, powieść kryminalna, fantasy). Ważne wydają się także transpozycje pewnych postaci (czarownicy, inkwizytora) czy motywów oraz możliwość wpisania ich we współczesny dyskurs kulturowy, naznaczony politycznością. Średniowiecze pomimo „czarnego PR-u” nadal pozostaje największym dla kultury (w Polsce obok romantyzmu) punktem referencyjnym. Ta książka jest tylko niewielkim wycinkiem możliwości odczytywania współczesności w kluczu mediewalistycznym i uświadamia jak wiele potencjału kreacyjnego tkwi w samym napięciu pomiędzy średniowiecznym zabytkiem, traktowanym często jako relikt przeszłości a jego recepcją. Okazuje się, że odczytywane przez pryzmat literatury współczesnej Średniowiecze, nie daje się zamknąć w muzeum, rozsadzając schematy, utarte przez dyskurs naukowy ramy, wypełniając wciąż swoje zadanie, jakie wynika z każdego dzieła sztuki – aby inspirować.
Książka pt. Przepływy, protezy, przedłużenia...Przemiany kultury polskiej pod wpływem nowych mediów po 1989 roku to pozycja dla tych, którzy żyjąc w czasach nieustannego rozwoju technologicznego, chcą zorientować się w najważniejszych konsekwencjach, jakie wynikają z niego dla kultury. Monografia jako projekt nie tylko odnoszący się do nowych pojęć, ale i sytuujący te nowe pojęcia w obszarze wielorakiej kultury i wskazujący na zależności między nowymi zjawiskami a kulturą, to pozycja ciekawa, podnosząca nowe kwestie, pokazująca pewne zagadnienia w nowym świetle. Pozwalająca poszerzyć horyzonty widzenia dzisiejszej kultury i dostrzec zjawiska, które wymagają dalszych badań. Autorzy zadbali o możliwie dokładne wyjaśnienia zagadnień funkcjonujących dziś w dyskursie powszechnym, ale i o pokazanie szerokich ich kontekstów, odnosząc dane obszary do różnych dziedzin sztuki i nauki.
Z recenzji dr hab. Beaty Bigaj-Zwonek
Książka została napisana w żywy, wciągający sposób, zachowując jednocześnie konieczny porządek systematycznego wykładu. Układ treści, który stanowi autorski wybór, nie narzuca jednak czytelnikowi pewnej określonej z góry wizji rozumienia mediów. Przeciwnie, dzięki bogactwu bardzo trafnych przykładów, zachęca do samodzielnych, dalszych studiów. Odwołanie się do historii polskich mediów oraz przykładów z przestrzeni polskiej kultury wyróżnia recenzowaną książkę spośród wielu innych prac. Stanowi ono jednocześnie o jej wielkiej zalecie. Nie tylko ze względu na to, że dowartościowuje polską twórczość, ale również dlatego, że dzięki temu staje się znacznie bardziej atrakcyjna dla polskiego czytelnika.
Z recenzji dra hab. Wojciecha Balucha
Prezentowana publikacja jest próbą odpowiedzi na wątpliwości dotyczące włączania osobistego doświadczenia w praktykę interpretacyjną, ze szczególnym uwzględnieniem doświadczenia religijnego i wiary. Zderzenie ze sobą praktyki interpretacyjnej z deklaracją wiary wskazuje z jednej strony na „wspólnotowe” źródła lektury (każde czytanie odbywa się w konkretnej wspólnocie kulturowej), z drugiej zaś na osobisty charakter spotkania z tekstem i rozpoznania znaczenia. Wejście w relację osobistą z tekstem oznacza interakcję, która rodzi w czytającym potrzebę odpowiedzi na usłyszane słowo literackie. Książka proponuje przeniesienie metod wywiedzionych z praktyki czytania pism natchnionych do interpretacji w duchu krytyki literackiej - modeli lektury wywiedzionych z ducha egzegetycznego: mesjańskiego, midraszowego, kerygmatycznego i ikonicznego, a także sięgającego do tradycji talmudycznej i wczesnochrześcijańskiej.
Czwarty tom serii Audiowizualne Aspekty Kultury w Ponowoczesności podejmuje zagadnienie polityczności mediów. Pojęcie polityczności rozumiane jest przez autorów jako rodzaj wpływu sfery publicznej, społecznej czy kulturowej na komunikację międzyludzką toczącą się za pośrednictwem mediów. Te ostatnie ujmowane są nie tyle przez pryzmat technologii, ale także jako mechanizm komunikacji społecznej. Autorzy, analizując poszczególne media: muzykę, radio, telewizję oraz media cyfrowe, podejmują refleksję nad wpływem tychże mediów na budowanie powszechnych znaczeń poprzez zawłaszczanie wyobraźni i utrwalanie pewnych kalek kulturowych. Jednocześnie zwracają uwagę, jak mechanizm uwodzenia, czy wręcz zniewalania odbiorcy przez te media jest przez nie sankcjonowany i traktowany jako narzędzie kontroli społecznej.
Najważniejszymi walorami książki są: bogaty materiał źródłowy, bibliograficzny, ilustracyjny, pogłębione wnioski i przybliżenie czytelnikowi tematu dotąd słabo znanego (kto by się spodziewał, że polska poezja cybernetyczna rozwija się na tak szeroką skalę?). Autorzy omawianej pracy kompetentnie przedstawiają liczne niuanse i trudności metodologiczne związane z poszukiwaniem narzędzi opisu zjawisk sytuujących się na pograniczu literatury i nowych mediów. Książka ta świadczy o rosnącym zainteresowaniu badaczy literatury przemianami społeczno - kulturowymi w świecie nowych mediów i technologii. [...] Praca jest odpowiedzią na konieczność prowadzenia stałej refleksji na ten temat. Trzeba mieć nadzieję, że za myślą teoretyczną zacznie nadążać edukacyjna rzeczywistość.
Fragment recenzji krytycznej Lilianny Dorak - Wojakowski
Mediewalizm wobec zjawisk audiowizualnych i nowych mediów podejmuje zagadnienie średniowieczności rozumianej jako sposób uobecniania się średniowiecznych dyskursów kulturowych w różnych kategoriach widowiskowości i audiowizualności kultury współczesnej. Odwołując się do imagologii i antropologii kulturowej, tematyka książki oscyluje wokół współczesnych zjawisk społeczno-kulturowych, udostępnianych odbiorcy przede wszystkim poprzez przekaz audiowizualny lub przez inne formy widowiskowe, w których elementem konstytutywnym staje się kategoria atrakcji rozumiana jako realizacja średniowiecznych konstrukcji, mechanizmów, dyskursów, symboli. Autor stara się pokazać jak dużo we współczesnych rytuałach życia zbiorowego, widowiskach i dyskursach publicznych, narracjach audiowizualnych i nowych mediach pozostałości po wiekach średnich, a tym samym zadaje pytanie o świadomość bądź nieświadomość recepcji średniowiecza w kulturze współczesnej, oraz o pojawiające się fantazmaty tegoż średniowiecza, jego klisze, makiety, kalki uobecniane na różnych poziomach i w różnych przestrzeniach dyskursu kulturowego. Podjęta analiza pozwala lepiej zrozumieć sytuację dzisiejszego człowieka w zglobalizowanej i zmedializowanej rzeczywistości, określić jego tożsamość i czynniki ją kształtujące. Wpisuje się w myśl Giambatisto Vico, który jako pierwszy dostrzegł prawidłowość polegającą na powtarzalności paradygmatów historyczno-kulturowych w kolejnych epokach, oraz w dyskusję na temat znaczenia recepcji w dalszym rozwoju kulturowym, jej dynamikę „niedokładnego” powtórzenia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
