Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Cyfrowa grafosfera to rodzaj pogłębionego przewodnika po współczesnych praktykach wizualnych, obecnych w środowisku sieciowym. Autorka sytuuje swoje diagnozy naukowe w polu badań interdyscyplinarnych, łącząc różnorodne perspektywy humanistyczne: kulturoznawstwo, semiotykę, metodę ikoniczną, antropologię, studia nad kulturą wizualną, software studies i cały szereg subdyscyplin, które zajmują się maszynami i mediami cyfrowymi, percepcją, obrazami i interakcjami komunikacyjnymi. Badaczka precyzyjnie rozkłada na czynniki pierwsze mechanizmy medialne, protokoły i reguły rządzące powstawaniem obrazu, jego cyfrowym i interfejsowym przetwarzaniem, parametrami komunikacyjnymi i użytkowymi.
Celem książki jest z jednej strony próba znalezienia fundamentów nauk o mediach, które obecnie tworzą m.in. bibliolodzy, filolodzy, filozofowie, historycy, kulturoznawcy, muzykolodzy, pedagodzy, politolodzy, prawnicy, psycholodzy, socjolodzy, teolodzy, a nawet ekonomiści, informatycy i biznesmeni. Z drugiej zaś uporządkowanie wiedzy na ten temat oraz znalezienie sposobów łączenia metod badawczych, zastosowanych w poszczególnych dyscyplinach, i wykorzystanie ich właśnie w nauce o mediach.
Autorzy tekstów zawartych w tomie próbowali też wskazać na to, co jest dla medioznawstwa fundamentem w zakresie określenia przedmiotu i metodyki badań, czym badania medioznawcze mogą się różnić od badań m.in. literaturoznawczych, językoznawczych socjologicznych czy filmoznawczych.
Zmiany w ustroju terytorialno-administracyjnym Polski, które zaszły na przełomie XX i XXI wieku, przyczyniły się do decentralizacji władzy i realizacji zasady subsydiarności. Województwa samorządowe w dużej mierze stały się podmiotami odpowiedzialnymi za kreowanie rozwoju regionalnego. Priorytetowe znaczenie rozwoju regionalnego determinowane jest postępującymi tendencjami globalizacyjnymi, regionalizacyjnymi i decentralizacyjnymi. Akcesja Polski do Unii Europejskiej wymagała szczególnego podejścia do zagadnień rozwoju regionalnego w aspekcie polityki rozwoju regionalnego UE, m.in. koncepcji regionów Wśród celów rozwoju regionalnego należy wyróżnić szeroko rozumiane zaspokojenie potrzeb mieszkańców regionu, kreowanie rozwoju gospodarczego regionu, zapewnienie ciągłości i zrównoważenia rozwoju, właściwe funkcjonowanie regionalnych systemów instytucjonalnych – zarówno w zewnętrznych, jak i wewnętrznych powiązaniach. Zasadniczym warunkiem rozwoju regionalnego w czasach gospodarki opartej na wiedzy i innowacyjności w kontekście nowego zarządzania publicznego – poza wykorzystaniem zasobów wewnętrznych organizacji – jest szeroka i dobra współpraca z innymi instytucjami i organizacjami.
Problematyka rozwoju regionalnego nabiera coraz większego znaczenia dla gospodarki także ze względu na niwelowanie niepożądanych skutków, np. konfliktów w zakresie gospodarowania przestrzenią, degradacji środowiska oraz poszukiwania nowych źródeł wspomagania rozwoju społecznego.
Ze wstępu
Oddajemy do rąk Czytelnika kolejny, trzeci tom z cyklu Perswazja językowa w różnych dyskursach, powstały pod auspicjami Katedry Pragmatyki Komunikacji i Akwizycji Języka Instytutu Rusycystyki i Studiów Wschodnich Uniwersytetu Gdańskiego oraz Pracowni Badań nad Perswazją Językową afiliowanej przy Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego.
Dynamiczne zmiany zachodzące w paradygmacie nowej sytuacji socjokulturowej i mocno stechnicyzowanych nowoczesnych mediów masowych implikują złożoną refleksję o aspektach sztuki komunikacji perswazyjnej i pozwalają na nowo odczytać znane słowa Hansa Georga Gadamera: „Kto ma język, ten «ma» świat”. Wielowymiarowość podejścia do pragmatykonu mechanizmów oddziaływania językowego, opierającego się na idei rozumienia mowy jako narzędzia inicjującego działalność kognitywną i behawioralną człowieka, skłoniła do refleksji nad komunikacją sugestywną i manipulacyjną przedstawicieli różnych dziedzin naukowych i szkół badawczych – lingwistów, medioznawców, literaturoznawców, psychologów, politologów, socjologów, historyków sztuki i pedagogów – z ośrodków polskich i zagranicznych.
Przed czytelnikiem tom spostrzegawczych i refleksyjnych analiz psychologów, pedagogów i socjologów, którzy przyglądają się Archipelagowi Młodości, w perspektywie oscylowania jego fal przypływu i odpływu na biegunach ZAGROŻEŃ i zachowań zrównoważonych. Autorzy trafnie ukazują specyfikę współczesności, którą nazywają „nowym światem”, w którym socjalizują się i doświadczają szczególnej zmienności kontekstowej nastolatkowie, dzieci i młodzież. W kryteriach tej zmienności znajdują się między innymi: „prawda”, która co rusz jest podważana, zniekształcana, relatywizowana; „wolność”, która nieodmiennie pulsuje pomiędzy wolnością do… i wolnością od… oraz nieoczywistość, nieodgadnioność najbliższej przyszłości naznaczonej niebywałym tempem zmian, choćby z powodu wpadania w infostrady, rwące w szaleńczym tempie megabajtów informacji, komunikatów, wzorców i antywzorców. Opracowanie cechuje aktualność i poruszanie się po obszarach zbyt rzadko nawiedzanych analitycznie i wychowawczo, a także troska o wyniki młodzieńczej brawury, zagubienia i niepewności.
dr hab. Jacek Kurzępa, prof. AHE
Wraz ze zmianami społecznymi i przechodzeniem od społeczeństwa tradycyjnego do ponowoczesnego, katalog zagrożeń społecznych zdecydowanie się zmienia, a w każdej dekadzie powstaje co najmniej jedno znaczące nowe zagrożenie, którego koszty obciążają wiele sfer życia społecznego. Ich cechą charakterystyczną jest opóźniona reakcja na nie, co skutkuje w pierwszej kolejności niedowierzaniem, że tak jest, a w drugiej kolejności opóźnionymi już działaniami. Tak się stało z „dopalaczami”, tak jest z cyberzagrożeniami. Powstaje zatem pytanie, czy społeczeństwo i jego instytucje są przygotowane na zmiany w sferze dysfunkcjonalnych zachowań dzieci i młodzieży. Do tych nowych zagadnień nawiązuje kolejna publikacja przygotowana pod kierunkiem wytrawnych pedagogów – praktyków. Powinni po nią sięgnąć nie tylko nauczyciele i pedagodzy, rodzice, dyrektorzy szkół, przedstawiciele władz oświatowych odpowiadający za oświatę i wychowanie. władze samorządowe, czy politycy społeczni.
dr hab. Eugeniusz Moczuk, prof. PRz
Praca dotyka niezwykle ważnych ze społecznego punktu widzenia, a jednocześnie poznawczo interesujących kategorii problemowych. Zaliczają się do nich w szczególności kwestie uwarunkowań rozwoju psychofizycznego dzieci i młodzieży rozpatrywane w kontekście zmiany społecznej. W zasadzie nieustannie zaznaczają one swoją obecność w przestrzeni interdyscyplinarnie zorientowanych dociekań prowadzonych na gruncie pedagogiki, socjologii wychowania, psychologii, filozofii czy prawa. Trzeba zaznaczyć, że fenomen zmiany społecznej i związanych z nią szans oraz zagrożeń dla przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży nieodmiennie fascynuje badaczy, a jednocześnie stanowi przedmiot dynamicznej, wielopłaszczyznowej, społecznej debaty. Przedkładana Czytelnikowi praca stanowi w tej debacie ważny głos. Jego wartość dodatkowo podkreśla fakt oparcia jej o wyniki rzetelnie przeprowadzonych, naukowych dociekań. Jest to walor niebagatelny, bowiem pozwala na znalezienie równowagi pomiędzy ważkimi, ale częstokroć skrajnie różniącymi się stanowiskami, a jednocześnie w znacznym stopniu neutralizuje jakże często pojawiające się w takich przestrzeniach wątki obarczone populizmem. Sądzę, że praca powinna zainteresować zarówno przedstawicieli środowisk akademickich, jak osoby zorientowane na praktykę wsparcia społecznego dzieci i młodzieży.
dr hab. Przemysław Frąckowiak, prof. WWSSE
Tom zatytułowany Media a społeczeństwo. Współczesne problemy i wyzwania wydany pod redakcją naukową Katarzyny Konarskiej i Pawła Urbaniaka inauguruje serię „Studia i Perspektywy Medioznawcze”, w której raz w roku będą ukazywały się artykuły stanowiące pokłosie konferencji o tej samej co seria nazwie, organizowanej przez Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego.
Teksty zawarte w niniejszej publikacji skupiają się na relacjach zachodzących między mediami a społeczeństwem i jego różnorodnymi podmiotami. Kolejne artykuły skutecznie wykazują, że media mają siłę kształtowania społecznych zachowań, są w stanie kreować postawy obywatelskie w społeczeństwie, mogą jednak również mieć dysfunkcyjny charakter i generować społeczne konflikty, niepokoje czy też społecznie niepożądane zachowania i postawy. Media mogą ponadto pełnić wobec społeczeństwa funkcje edukacyjno-poznawcze, lecz mogą także zniekształcać rzeczywistość przez świadome działania dziennikarzy i ludzi mediów lub z powodu braku ich kompetencji. Wiele zjawisk obecnych współcześnie na polskiej scenie medialnej może niepokoić, niektóre mogą napawać optymizmem, a część z nich doskonale opisują autorzy tekstów zawartych w przedstawianym tomie.
Dziesiąty numer „Dziennikarstwa i Mediów” poświęcony jest medialnym wizerunkom kobiet. Renata Łukaszewska opisuje obraz Zofii Beksińskiej wyłaniający się z książki Magdaleny Grzebałkowskiej. Sylwia Dec-Pustelnik ukazuje, jak w prasie prezentowana była Wanda Rutkiewicz. Urszula Tes nie tylko zajęła się wybitną polską dokumentalistką, Ireną Kamieńską, ale przeanalizowała także, w jaki sposób autorka Robotnic ukazuje w swoich filmach kobiety. Z kolei Agnieszka Całek przygląda się powieści Margaret Atwood Opowieść podręcznej i powstałemu na jej podstawie serialowi, wpisując je w dyskusje na temat praw kobiet. Kolejne dwa artykuły dotyczą kwestii związanych z komunikowaniem marketingowym. Patrycja Kochanek bada medialny wizerunek Chiary Ferragni, Krzysztof Waraksa i Dominika Ziętek zaś przeprowadzają analizę mitologizacji ról genderowych we współczesnych reklamach perfum. Ostatni tekst, autorstwa Katarzyny Pruś, dotyczy antropologii medycznej i terapeutycznej roli baśniowych opowieści.
Niniejsza publikacja przedstawia w sposób porównawczy problemy współczesnych Włoch i Hiszpanii. Najważniejsze kwestie poruszone przez autorów to m.in. korupcja, bezrobocie, upadek elit, emigracja, zadłużenie, stosunek Kościoła katolickiego wobec zmian społecznych. Książka zawiera wyniki najnowszych badań empirycznych i adresowana jest do studentów i badaczy stosunków międzynarodowych.
It has been almost a generation since Sebastião Salgado first published Exodus but the story it tells, of fraught human movement around the globe, has changed little in 16 years. The push and pull factors may shift, the nexus of conflict relocates from Rwanda to Syria, but the people who leave their homes tell the same tale: deprivation, hardship, and glimmers of hope, plotted along a journey of great psychological, as well as physical, toil.
Salgado spent six years with migrant peoples, visiting more than 35 countries to document displacement on the road, in camps, and in overcrowded city slums where new arrivals often end up. His project includes Latin Americans entering the United States, Jews leaving the former Soviet Union, Kosovars fleeing into Albania, the Hutu refugees of Rwanda, as well as the first “boat people” of Arabs and sub-Saharan Africans trying to reach Europe across the Mediterranean ea. His images feature those who know where they are going and those who are simply in flight, relieved to be alive and uninjured enough to run. The faces he meets present dignity and compassion in the most bitter of circumstances, but also the many ravaged marks of violence, hatred, and greed.
With his particular eye for detail and motion, Salgado captures the heart-stopping moments of migratory movement, as much as the mass flux. There are laden trucks, crowded boats, and camps stretched out to a clouded horizon, and then there is the small, bandaged leg; the fingerprint on a page; the interview with a border guard; the bundle and baby clutched to a mother’s breast. Insisting on the scale of the migrant phenomenon, Salgado also asserts, with characteristic humanism, the personal story within the overwhelming numbers. Against the indistinct faces of televised footage or the crowds caught beneath a newspaper headline, what we find here are portraits of individual identities, even in the abyss of a lost land, home, and, often, loved ones.
Termin kultura studencka odnosi się do całego szeregu formalnych i nieformalnych praktyk, wartości oraz postaw, które określa się jako charakterystyczne dla życia w trakcie studiów uniwersyteckich. Choć definicyjnie możemy się spierać nad różnymi wyznacznikami tej charakterystyki, to kluczowe jest tutaj coś innego. W zasadzie różne formy kultury studenckiej wykształciły się nieomalże jednocześnie wraz z pierwszymi uniwersytetami i ukształtowaniem się szkolnictwa wyższego. Zasadniczo jednak okres jej właściwego tworzenia się możemy lokować w momencie, kiedy szkolnictwo wyższe staje się szkolnictwem masowym, dostępnym każdemu. Zniesienie ograniczeń w tym względzie powoduje, że kultura ta dotyczy na tyle dużej liczby osób, że zaczynamy postrzegać ją właśnie jako swoistą kulturę czy wręcz subkulturę […].
W sensie ogólnym rozumiemy kulturę studencką jako rozciągniętą pomiędzy dwoma punktami. W zależności od tego, do którego punktu w danym momencie ciągnie, charakteryzuje się naciskiem na inne swoje środki wyrazu. Z jednej strony takiej osi mielibyśmy instytucjonalną kulturę studencką, a z drugiej – spontaniczną kulturę studencką. Ta pierwsza charakteryzowałaby się albo wysokim stopniem związków z władzą, jak miało to miejsce w PRL, albo związkiem z instytucjami życia pozastudenckiego, gdzie kulturę studencką rozumielibyśmy jako przygotowanie do tego życia. Spontaniczna kultura studencka, jak można by to określić, wskazywałaby raczej na te obszary studenckiej kultury, które wymykają się instytucjonalnym ramom. Do takich praktyk należałoby np. uczestnictwo w działaniach politycznych wykraczających poza instytucjonalne formy lub przeniesienie wzorców kontrkulturowych do kultury studenckiej […].
Założeniem naszej publikacji było pokazanie wzajemnych relacji, związków i napięć między tymi dwoma porządkami. Studencka kultura instytucjonalna w PRL z jednej strony pozostawała bardzo często w opozycji do kultury spontanicznej. Z drugiej strony jednak często studenckie instytucje pełniły funkcję parasola ochronnego wobec różnorakiej działalności, która mogła być uznana za związaną z kulturą spontaniczną. O ile nie wręcz z opozycją wobec władzy. W książce nie tylko chcieliśmy ukazać te wspomniane napięcia, ale także próbować scharakteryzować główne obszary studenckiej aktywności.
Ze Wstępu
The book presents the image of home as experienced and expressed by the men and women who are affected by the crisis of homelessness and live in specialized institutions. The author presents her own experience in carrying out research in total institutions and, above all, she focuses on describing and interpreting the stories of people from homeless centers who speak about the ups and downs of their lives. The researcher draws her attention on the stereotypically idealised image of home, which shows its real face when it is seen as a social construct, taking into account the gender perspective as well as other cultural and individual contexts.
The book is addressed to people who have a social sensibility; to people working with and for the men and women who are affected by the homelessness crisis; who work and/or managed the aid centers and who are also the volunteers in different type of institutions and associations addressed for the people in need; to the students of social and humanistic science.
Autorzy poszczególnych tekstów nawiązują do najważniejszych wartości: poczucia przynależności do określonej grupy, wpajania szacunku, przywiązania do tradycji własnego regionu, jego osiągnięć, kultury przodków, lokalnej gwary i ludzi, którzy go zamieszkują. Zwracają uwagę – w aktualnych kontekstach społecznych i kulturowych – na etos narodowy, etos pracy, cenione przez młodzież wartości w życiu codziennym i znaczenie kultury regionalnej w transmisji międzypokoleniowej. Podjęte rozważania stwarzają zarazem Czytelnikowi z jednej strony – możliwość poznania dziedzictwa kulturowego, tradycji regionalnej oraz wartości tkwiących w tym regionie, a z drugiej – szanse na otwarcie się na inne społeczności, na inne środowiska kulturowe i/lub inne regiony. Wszyscy Autorzy są zgodni co do tego, że życie oraz twórczość naukowa i literacka Profesora Jana Szczepańskiego potwierdzają słuszność tezy o „życiodajnym efekcie pogranicza”.
Autorzy artykułów reprezentują różne ośrodki naukowe, zróżnicowane dziedziny wiedzy, a zagadnienie mniejszości postrzegają z różnych perspektyw. Pragną zabrać głos w imieniu tych wszystkich, którzy z różnych powodów znajdują się na marginesie grup większościowych. Według Alberta Camusa rolą pisarza jest występowanie w obronie wykluczonych, którym odebrano ów oskarżycielski głos. Harold Pinter chce odkrywać „rzeczywistość przez sztukę” dla odbudowania ludzkiej godności. Działania te mają na celu, jak pisała Emma Goldman w swym eseju o wymownym tytule Mniejszości wobec większości, „rozdzielić i rozbić” to, co większościowe, bowiem „zawsze - niezależnie od epoki - mniejszości niosły sztandar wielkiej idei, wysiłku wyzwolenia. Przeciwnie działa masa, której ciężar uniemożliwia ruch”. Ta orędowniczka praw kobiet i wolności seksualnej nie pragnie bynajmniej wyrazić pogardy dla „tłumu”, lecz zwrócić uwagę na siłę sprawczą myślącej istoty ludzkiej, gotowej do zmiany zmurszałego i niesprawiedliwego systemu na rzecz prawdziwie demokratycznego społeczeństwa składającego się z wolnych ludzi: „żywe jednostki i życiowa prawda społecznego i ekonomicznego dobrobytu mogą się urzeczywistnić jedynie za sprawą gorliwości, odwagi i bezkompromisowej determinacji inteligentnych mniejszości, nie zaś dzięki masom”.
Tomasz Kaczmarek
Monografia jest wynikiem badań poświęconych roli zachowań niewerbalnych w komunikacji multimodalnej, których celem było krytyczne omówienie formy i funkcji gestów wskazujących z perspektywy komunikacyjnej, rozwojowej, a także kulturowej – pokazanie, że gesty wskazujące, często określane w literaturze jako proste i podstawowe środki komunikacji, stanowią w istocie złożone morfologicznie i konceptualnie interakcyjne akty multimodalne. Autorka wyodrębniła i opisała atrybuty formy gestów wskazujących, które mogą świadczyć o ich potencjalnej komunikacyjnej intencjonalności, gdyż mimo licznych prac dowodzących, że gesty pełnią różnorakie funkcje w procesie komunikacji, niewiele z nich wyjaśnia, na jakiej podstawie gesty są interpretowane jako działania intencjonalne komunikacyjnie, nie zaś przypadkowe ruchy.
Książkę podzielono na dwie części. W pierwszej krytycznie omówiono zagadnienia funkcji i formy gestów wskazujących z perspektywy ontogenetycznej, filogenetycznej oraz kulturowej. Część druga zawiera wieloaspektową analizę materiału badawczego, przedstawia cechy gestów wskazujących, które mogą być interpretowane jako przejawy intencjonalności komunikacyjnej, jak również ich współwystępowanie w ramach jednego gestu oraz interakcję między komunikującymi się osobami i jej potencjalny wpływ na sposób wykonania gestów.
Niechaj Czytelników nie zaskoczy wielość tematów, problemów i stanowisk badawczych zaprezentowanych w publikacji. Autorzy podjęli bowiem nie lada wyzwanie – podążania tropami, jakie na swej wieloletniej drodze naukowej pozostawiła Profesor Barbara Bogołębska. Retoryka, dziennikarstwo, stylistyka, literaturoznawstwo, media, genologia, perswazja – to najważniejsze z nich. Tom dedykowany Pani Profesor jest okazją do spotkania z praktycznym zastosowaniem różnych podejść metodologicznych, warsztatem dziennikarskim oraz refleksjami nad procesem twórczym. Mamy nadzieję, że dla badaczy szeroko rozumianej komunikacji medialnej, praktyków, a także studentów kierunków humanistycznych stanie się on inspiracją do samodzielnych, wielodyscyplinarnych studiów prowadzących do lepszego rozumienia zjawisk, których jesteśmy świadkami i uczestnikami.
Redaktorki
Published in collaboration with WikiLeaks.
WikiLeaks came to prominence in 2010 with the release of 251,287 top-secret State Department cables, which revealed to the world what the US government really thinks about national leaders, friendly dictators, and supposed allies. It brought to the surface the dark truths of crimes committed in our name: human rights violations, covert operations, and cover-ups.
The WikiLeaks Files exposes the machinations of the United States as it imposes a new form of imperialism on the world, one founded on tactics from torture to military action, to trade deals and “soft power,” in the perpetual pursuit of expanding influence. The book also includes an introduction by Julian Assange examining the ongoing debates about freedom of information, international surveillance, and justice.
An introduction by Julian Assange—writing on the subject for the first time—exposes the ongoing debates about freedom of information, international surveillance, and justice.
With contributions by Dan Beeton, Phyllis Bennis, Michael Busch, Peter Certo, Conn Hallinan, Sarah Harrison, Richard Heydarian, Dahr Jamail, Jake Johnston, Alexander Main, Robert Naiman, Francis Njubi Nesbitt, Linda Pearson, Gareth Porter, Tim Shorrock, Russ Wellen, and Stephen Zunes
The following news story apparently first appeared in the Las Vegas Sun:
'A circus dwarf, nicknamed Od, died recently when he bounced sideways from a trampoline and was swallowed by a yawning hippopotamus waiting to appear in the next act. More than 1,000 spectators continued to applaud wildly until they realized the tragic mistake.'
And yet, of course, Od never existed; which doesn't stop the story appearing every few years as a news item, set in fictional circuses from Manchester to Thailand and Sydney. The hippo-eats-dwarf story is a) bizarre, b) almost certainly fake and c) masquerading as real, which describes a disturbing amount of what we hear and read about in magazines and on the web.
Scientific investigator Alex Boese, who has for ten years run the web's biggest myth-busting website www.museumofhoaxes.com, has collected together a wonderfully entertaining anthology of the best urban myths of recent years, from bonsai kittens reared in jars to keep them small to male lactation, and confirms or de-bunks them once and for all. So did Burger King really release a left-handed Whopper, with all of the condiments rotated through 180 degrees? Is dehydrated water available to buy online? Or are they just hippo-eats-dwarf urban myths?
Czasopismo "Studia Socjologiczno-Polityczne". "Seria Nowa" bezpośrednio nawiązuje do Studiów Socjologiczno-Politycznych założonych w 1957 roku przez Juliana Hochfelda i wydawanych do roku 1968. Jest to tradycyjny półrocznik naukowy otwarty na różne nurty teorii społecznej, wpisujący się w program socjologii i politologii zaangażowanej, odwołujący się do idei wolności, równości, solidarności i sprawiedliwości i łączący diagnozy rzeczywistości społecznej z projektami zmian. W centrum zainteresowania czasopisma znajduje się zjawisko władzy politycznej, która spaja różnego rodzaju wspólnoty, w tym najważniejszą z nich - państwo. Inne wielkie tematy żywo interesujące redakcję to demokracja, kondycja obywatelstwa i społeczeństwa obywatelskiego. Kwestie państwa, demokracji, obywatelstwa, społeczeństwa obywatelskiego rozpatrywane są zarówno w porządku normatywnym, jak i deskryptywnym.
Prymat w czasopiśmie ma problematyka funkcjonowania polskiego systemu politycznego, ale redakcja zabiega też o studia komparatystyczne oraz o teoretyczne analizy procesów globalnych, jak również o równowagę artykułów o charakterze teoretycznym i artykułów referujących badania empiryczne.
Autorzy postanowili przyjrzeć się działalności organizacji nauczycielskich w XIX w, w okresie, kiedy normą w państwach konstytucyjnych stawały się skupiające obywateli stowarzyszenia, w tym te reprezentujące nauczycieli szkół elementarnych. Postawili sobie za cel naszkicowanie głównych linii ich rozwoju i działalności w krajach Europy Środkowej, które w XIX w.w większości wchodziły w skład wielonarodowej monarchii Habsburgów. Dla prześledzenia ewolucji i stałego progresu działalności towarzystw nauczycielskich jako podstawowy obszar badawczy wybrano terytorium Śląska Austriackiego. Chociaż teren ten w okresie swego istnienia (1742-1918) nie był największą jednostką administracyjną wchodzącą w skład naddunajskiej monarchii, to był dogodną przestrzenią do obserwacji wszystkich najważniejszych problemów epoki, począwszy od forsownych procesów industrializacji i urbanizacji, szybkiego wzrostu demograficznego, skomplikowanych stosunków społecznych, religijnych i językowych, które skutkowały gorącymi animozjami wyznaniowymi, a przede wszystkim narodowymi i politycznymi.
Fragment wstępu
Małgorzata Święcicka jest uznaną i cenioną socjolingwistką. Jej prace cechują: solidna podstawa materiałowa, jasność naukowego wywodu, a przede wszystkim – świadomość metodologiczna. Tak jest także w przypadku monografii Miasto i jego mieszkańcy. Język – obraz – stereotyp. Składają się na nią artykuły wcześniej już opublikowane, ale rozproszone w rozmaitych źródłach, teraz zaś zebrane, poprzedzone wstępem stanowiącym swoiste credo autorki, a zakończone nie tylko wnioskami, ale i nakreśleniem perspektyw badawczych dla naukowców zajmujących się problematyką miasta – zwłaszcza miejskich odmian polszczyzny i językowego obrazu miast. Na szczególne podkreślenie zasługuje bogactwo literatury przedmiotu przywoływanej w każdym artykule.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
