Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Książka ta jest interdyscyplinarnym wielogłosem na temat umiejscowienia nauczania o Zagładzie w Polsce. W żywym i propedeutycznym namyśle autorzy – teoretycy i praktycy – odpowiadają na potrzebę zdiagnozowania społecznych ram nauczania o Zagładzie w Polsce i barier, jakie ono napotyka. Z tych rozważań wyłania się podstawowe wyzwanie: jak uczyć o Zagładzie, integrując historię polskiego otoczenia Zagłady. Odpowiadając na nie, autorzy analizują usytuowanie nauczania o Zagładzie w programach nauczania i praktykach edukacyjnych, w klasie szkolnej i w edukacji nieformalnej, wskazują przykłady dobrych praktyk i zagrożenia, jakie niesie ze sobą niszczenie pamięci, a także kreślą warunki podmiotowego przyjęcia tej wiedzy.
Fragment recenzji
Książka ma formułę ,,rozmowy” prowadzonej przez znanych w Polsce ekspertów, reprezentujących różne dziedziny nauki i praktyki edukacyjnej: nauczycieli, historyków, socjologów, filozofów, artystów, literaturoznawców i innych. Konstrukcja książki oparta została na nowatorskiej koncepcji badań w działaniu, której jedną z podstawowych składowych jest dialog na temat praktyk edukacyjnych i ich założeń. Tematem tej swoistej konwersacji ekspertów są praktyki edukacyjne rozumiane w kategoriach zaangażowanego działania, analizy tkwiących u ich podstaw założeń oraz ich kulturowo-historycznego umiejscowienia.
[Z recenzji dr hab. Piotra Trojańskiego]
Katarzyna Liszka – dr, adiunkta w Katedrze Judaistyki im. T. Taubego Uniwersytetu Wrocławskiego, absolwentka kulturoznawstwa i filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. Zajmuje się problematyką Zagłady, współczesną filozofią, etyką, w tym filozofią żydowską. Jest autorką licznych przekładów i artykułów z zakresu współczesnej humanistyki, w tym monografii Etyka i pamięć o Zagładzie (2016), a także współredaktorką Beauty, Responsibility, and Power: Ethical and Political Consequences of Pragmatist Aesthetics (z L. Koczanowiczem, 2014), Między rozumieniem a porozumieniem. Eseje o demokracji niekonsensualnej (z R. Włodarczykim i L. Koczanowiczem, 2015), numeru „Studia Judaica” pt. Przeszłość teraźniejsza. Reprezentacje koegzystencji polsko-żydowskiej w obrazie i słowie (z M. Silberem, 2019) oraz numeru „Prac kulturoznawczych” pt. Czytanie Margalita (z J. Jezierską, 2020).
Constance Cumbey jako pierwsza na świecie opisała w 1983 roku ruch Nowej Ery wskazując na jego cele stworzenia globalnego rządu, globalnego zarządzania, wprowadzenia nowej rasy nadludzi, przeprowadzenia masowej depopulacji, zniesienia gotówki oraz powołania nowej globalnej religii i mesjasza.
W tamtym czasie programy Nowej Ery przeniknęły do wojska, jednostek siłowych, korporacji, edukacji, rozrywki, struktur rządowych czy monoteistycznych religii, modyfikując je od wewnątrz i przygotowując ludzi na nadchodzące drastyczne zmiany będące częścią globalnej rewolucji budującej Nowy Porządek Świata. Program ten był wspierany przez wpływowych miliarderów, wielkie firmy i organizacje takie jak ONZ czy Klub Rzymski, budujące zręby systemu globalnej kontroli.
Równolegle przywódcy Nowej Ery promowali wschodni mistycyzm, prądy kontrkulturowe, psychodeliczne narkotyki, modernistyczny synkretyzm atakując monoteistyczne religie, dążąc do wprowadzenia około 2025 roku zrębów nowej globalnej religii, by ostatecznie przeprowadzić globalne lucyferyczne inicjacje i zrealizować całą serię apokaliptycznych celów.
Obecnie, niemalże wszystkie fundamentalne założenia ruchu zostały zmaterializowane a wszechobecne tęcze i jednorożce będące głównymi symbolami ruchu oznajmiają nadejście ostatecznego rozwiązania.
Książka jest zbiorem refleksji o przedmiocie i przeobrażeniach polskiej socjologii wsi, z którą identyfikowałem się przez blisko pół wieku mojej aktywności naukowej.
Analizuję w niej stan samoświadomości dyscypliny w okresie ponad 250 lat rozwoju – od przełomu XVIII i XIX po drugą dekadę XXI wieku – penetrując jej wymiar teoretyczno-metodologiczny, opisując nieustające zmagania z definiowaniem ustawicznie przeobrażającego się przedmiotu badań, jak również sygnalizując wpływ na praktykę społeczną, rozumianą jako zaangażowanie w zmianę rzeczywistości wiejskiej oraz funkcjonowanie w strukturach akademickich.
Opracowanie stanowi swego rodzaju hołd złożony najstarszej i chyba „najszlachetniejszej” z licznych subdyscyplin socjologii w sytuacji, gdy ta desperacko walczy o przetrwanie.
Przyjaznym relacjom polsko-nowozelandzkim sprzyja długa historia kontaktów między naszymi społeczeństwami od polskich osadników w Aotearoa przed 150 laty po braterstwo broni na frontach II wojny światowej i kolejne fale migracji, zwłaszcza przybycie polskich sierot syberyjskich na zaproszenie Rządu Nowej Zelandii w 1944 roku. Środowisko tzw. Dzieci z Pahiatua stworzyło unikatową społeczność, niezmiennie przywiązaną do polskości i aktywnie działającą na rzecz polskiej suwerenności przed 1989 rokiem. W XXI wieku współpraca z Polonią, chętnie angażującą się w projekty promujące Polskę, należy do priorytetów polskiej dyplomacji w Nowej Zelandii. Niniejsza publikacja znacząco przyczynia się do popularyzacji tej wiedzy.
Ze wstępem Janiny Ochojskiej-OkońskiejNigdy wcześniej nie istniało tak wiele instytucji niosących pomoc. Karawana organizacji humanitarnych wraz z podążającymi ich śladem gwiazdami muzyki pop, aktorami, politykami i dziennikarzami sunie po planecie, przesuwając się od obszaru dotkniętego kryzysem do strefy wojennej, od przepełnionych obozów dla uchodźców, wzdłuż punktów dystrybucji żywności na obszarach dotkniętych głodem, do zbombardowanych wiosek i domów dziecka dla sierot wojennych.Niesienie pomocy stało się przemysłem, w którym obraca się miliardami, walczy o jak największy udział w rynku i robi wszystko, by uprzedzić konkurentów. A pomocy udziela się, nawet jeśli pieniądze i towary zasilają kasy wojenne walczących stron. Czy więc organizacje humanitarne mogą twierdzić, że są neutralne? Czy powinny pomagać, jeśli pomoc dociera tylko do najwyżej postawionych, ginie w sidłach korupcji albo przedłuża walki? Co jest na dłuższą metę bardziej okrutne pomagać czy pozwolić krajowi się wykrwawić albo samemu stanąć na nogi? Kiedy zasady humanitarne przestają być etyczne?Karawana kryzysu to trafna, a jednocześnie szokująca analiza działalności międzynarodowej pomocy humanitarnej. Od Półwyspu Bałkańskiego po Darfur, od Somalii po Afganistan.""To książka o tym, jak nie powinno udzielać się pomocy i jakie zagrożenia związane są z jej masowością."" Janina Ochojska-Okońska""Książka przerażająca, obnażająca patologie, do których dochodzi, gdy szlachetne chęci zamieniają się w pomocowo-medialny przemysł. Zostawia czytelnika z fundamentalnymi pytaniami, na które nie ma 'prawidłowej odpowiedzi."" Anna Wacławik-Orpik""Ta książka jednocześnie wywołuje halucynacje i otrzeźwia."" Paul Scheffer""Znakomicie napisana, bardzo przygnębiająca i niszczycielska książka. Ważne, aby przeczytali ją ludzie odpowiedzialni za niesienie pomocy i wyciągnęli z niej wnioski."" Ryszard Kapuściński
Afropean. Here was a space where blackness was taking part in shaping European identity ... A continent of Algerian flea markets, Surinamese shamanism, German Reggae and Moorish castles. Yes, all this was part of Europe too ... With my brown skin and my British passport - still a ticket into mainland Europe at the time of writing - I set out in search of the Afropeans, on a cold October morning.'
Afropean is an on-the-ground documentary of areas where Europeans of African descent are juggling their multiple allegiances and forging new identities. Here is an alternative map of the continent, taking the reader to places like Cova Da Moura, the Cape Verdean shantytown on the outskirts of Lisbon with its own underground economy, and Rinkeby, the area of Stockholm that is eighty per cent Muslim. Johny Pitts visits the former Patrice Lumumba University in Moscow, where West African students are still making the most of Cold War ties with the USSR, and Clichy Sous Bois in Paris, which gave birth to the 2005 riots, all the while presenting Afropeans as lead actors in their own story.
The horse culture of the tribes of the High Plains of North America lasted only some 170 years; yet in that time the sub-tribes of the Teton or Western Sioux people imprinted a vivid image on the world's imagination by their fearless but doomed fight to protect their hunting grounds from the inevitable spread of the white man. This text outlines the history, social organization, religion and material culture of the Santee, Yankton and Teton Sioux; rare early photographs include portraits of many of the great war chiefs and warriors of the Plains Indian Wars, and eight detailed plates record details of Sioux traditional costume.
Cisza, która uzdrawia duszęUważność jest praktyką, która wycisza panujący w nas zgiełk. Gdy nam jej brakuje, wiele rzeczy może nas odciągać od nas samych. Thich Nhat HanhCisza. Siła spokoju w świecie pełnym zgiełku to ostatnia książka Thich Nhat Hanha. To pochwała uważności, skupienia na chwili obecnej, bez której łatwo stracić poczucie sensu w rzeczywistości pełnej chaosu. Autor zaprasza nas do uwolnienia się od zgiełku zewnętrznego świata. Proponuje, by odnaleźć spokój w samym sobie i dostrzec, co oferuje niepowtarzalna, bieżąca chwila. Przekonuje, że drogą do wewnętrznej wolności jest uważność w życiu codziennym. Wewnętrzna cisza pozwala usłyszeć głos własnego serca, by móc odważnie podążyć za swoimi najgłębszymi pragnieniami. Książka przypomina nam, że każda chwila jest cenna i warto przeżywać ją świadomie.
Edukacja w popkulturze - popkultura w edukacji (szkice z pedagogiki kultury popularnej) to książka znakomita, ukazująca rolę kultury popularnej jako pasa transmisyjnego wartości, przekonań, postaw i wierzeń. Jak słusznie zauważa Autor, przejęła ona funkcję pełnioną dawniej przez mity, podania czy baśnie i jako taka jest istotnym źródłem socjalizacji oraz wychowania dzieci i młodzieży. Podjęte przez niego analizy osadzone są w paradygmacie konstruktywistycznym i pedagogice krytycznej. Opisuje on przy tym w niezwykle interesujący sposób możliwości kształtowania tożsamości i ekspresji poprzez kulturę popularną. [...] książka została napisana z ogromnym znawstwem, a zawarte w niej refleksje są nie tylko wyrazem zainteresowań naukowych Autora konsekwentnie rozwijanych od wielu dekad, ale także przede wszystkim świadectwem jego pasji. Ten zbiór esejów (szkiców) [...] stanowi niewątpliwie znaczący wkład do polskiej i międzynarodowej literatury dotyczącej kultury popularnej. [...] praca jest nowatorska i wnosi istotne spostrzeżenia do współczesnych nauk o edukacji. To dzieło interdyscyplinarne, ukazujące nie tylko wiedzę ekspercką w obszarze podjętego problemu badawczego, ale także postrzeganie go w wielu aspektach, m.in. socjologicznym, kulturowym i filozoficznym. Publikacja jest znakomitym kompendium wiedzy na temat pedagogicznych kontekstów kultury popularnej [...].Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Gromkowskiej-Melosik
Publikacja „Raportu” jest efektem prac podjętych w ramach zainicjowanego przez Z. Mazura interdyscyplinarnego projektu badawczego realizowanego w latach 90. w Instytucie Zachodnim w Poznaniu, dotyczącego kwestii dziedzictwa kulturowego Ziem Zachodnich i Północnych po 1945 r. Rozmowy z przedstawicielami lokalnych elit intelektualnych, czynnie zaangażowanych w budowanie powojennej rzeczywistości z racji działalności zawodowej, przeprowadzone w l. 1995-1996 podczas spotkań w różnych regionach Ziem Zachodnich i Północnych, przynoszą wiele interesujących spostrzeżeń dotyczących zagadnień związanych z wielowarstwową spuścizną historyczną regionów Górnego i Dolnego Śląska, Ziemi Kłodzkiej, Ziemi Lubuskiej, Pomorza oraz Warmii i Mazur. Dowodzą, jak odmienne było podejście różnych grup społecznych wobec zastanego krajobrazu kulturowego i że składało się na to wiele czynników. Unaoczniają wielowątkowy charakter i skalę problemów, jakie się wiązały z zaadaptowaniem istniejącej spuścizny kulturowej na obszarach o powikłanej historii na przestrzeni dziejów. Materiał ten pozwala lepiej zrozumieć dylematy, przed jakimi stawała wówczas ludność napływowa, a także lokalne władze oraz osoby, które z racji pełnionych funkcji sprawowały pieczę nad przejętą spuścizną. Praca ta może być inspiracją do dalszych pogłębionych badań, uwzględniających współczesną perspektywę i zmiany w nastawieniu społeczeństwa wobec artefaktów z przeszłości na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Maria Wagińska-Marzec
W znanym badaniu, przeprowadzonym w latach 70. ubiegłego wieku przez londyński „Sunday Times”, zapytano ludzi o ich największe lęki. Nie było dużym zaskoczeniem, że w czołówce listy znalazły się tak realne zagrożenia jak śmierć, choroba czy problemy finansowe. Żadne z nich nie zajęło jednak miejsca pierwszego, na którym uplasowały się... wystąpienia publiczne. Wyjście na scenę, skierowanie słów zarówno do znanych, jak i obcych osób to akt wymagający odwagi. Jeszcze więcej animuszu potrzeba, by zmierzyć się na tej scenie w słownym pojedynku! Celem tego podręcznika poświęcona debatom szkolnym i akademickim jest pokazanie, w jaki sposób można uprawiać szermierkę na słowa, zwaną debatą. Książka daje odpowiedź na pytania: Czym jest debata i co ją różni od dialogu i dyskusji? Po co w ogóle powinno się debatować? Jak argumentować? Czy na każdy temat można debatować? Jak występować publicznie i jak radzić sobie ze stresem? Szermierka na słowa nie tylko dostarcza wiedzę na temat istoty debatowania, ale także zawiera wytyczne – do zastosowania w szkole, na uczelni, podczas wydarzenia – dotyczące tego, jak zorganizować, przeprowadzić i ocenić debatę oksfordzką. Prezentuje również 12 innych, często bardzo różnych i egzotycznych formatów debat szkolnych i akademickich, takich jak: brytyjska debata parlamentarna, debata Lincoln-Douglas, symulacje obrad ONZ, jednoosobowa indyjska debata Turncoat. Wszystko to z solidną podbudową teoretyczną, komentarzem o wadach i zaletach danego formatu, a także informacją o jego genezie. Książka może stanowić bazę do tworzenia nowych formatów debatowania, dopasowanych do warunków, potrzeb i okoliczności. Publikacja zainteresuje nie tylko nauczycieli szkolnych i akademickich, uczniów i studentów, ale też pasjonatów wystąpień publicznych, retoryki i słownych pojedynków. Tomasz Dołęgowski – doktor habilitowany, profesor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Prodziekan Kolegium Gospodarki Światowej SGH. Kierownik zakładu w ramach Instytutu Międzynarodowej Polityki Gospodarczej. Specjalizuje się w problematyce konkurencyjności międzynarodowej, ekonomii instytucjonalnej, etyki w gospodarce i biznesie międzynarodowym, filozoficznych aspektach ekonomii, gospodarki i polityki międzynarodowej oraz ekonomice transportu. Współpracuje z uczelniami w krajach bałtyckich i środowiskami polskimi na Wileńszczyźnie. Wykładał m.in. w Budapeszcie, Mediolanie, Helsinkach i Wilnie. Odbył stypendia w Turynie (ICER) oraz w University of Minnesota. Autor i współautor szeregu publikacji, m.in. Religie światowe wobec współczesnych wyzwań gospodarczych, Rozwój gospodarczy a wartości wspólnotowe. Wojciech Labuda – pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. ochrony miejsc pamięci oraz członek Zespołu Eksperckiego w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie na kierunku finanse i rachunkowość oraz Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (kierunek górnictwo i geologia). Studiował również prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Naukowo zajmuje się przemysłem naftowo-gazowniczym; dwukrotny stypendysta Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od siedmiu lat członek SKN Badań nad Konkurencyjnością, sędzia i współorganizator Turnieju Debat Oksfordzkich oraz wielu innych wydarzeń debatanckich.
Kompletne i kompetentne studium o największym myślicielu nowożytności, którego spuścizna do dziś jest przedmiotem debat politycznych i naukowych, a postulowana przezeń praktyka inspiruje ruchy społeczne na całym świecie. Fascynująca podróż po świecie idei i życia fascynującej osobowości. Znakomite nie tylko dla marksistów i marksologów.
„Trzask, prask i po wszystkim”, jak mawiał pewien dziadek w pewnym słuchowisku radiowym. I podobnie jest z postrzeganiem człowieka przez człowieka w sytuacjach publicznych. Pierwszy trzask – ludzie widzą, drugi trzask – ludzie słyszą, trzeci trzask – niektórzy rozumieją, co się do nich mówi. Prask, i po pierwszym wrażeniu. Można, a nawet trzeba wpłynąć na to, na co wpływ mamy, np. oddziaływanie głosem. Jak jest to istotna sprawa, doceniliśmy w czasie pracy zdalnej.
Okazuje się, że dużo więcej rozmawiamy przez komunikatory internetowe, przez telefon, mówimy dużo więcej niż kiedyś.
Oddaję w wasze ręce trzecie wydanie książki do nauki poprawnego mówienia. Znajdziecie tu nowe ćwiczenia, teksty i łamańce językowe. I co najważniejsze, jest też nowy rozdział pt. Zanim zostaniesz Królową lub Królem internetu, czyli zestaw ćwiczeń przydatnych przed wystąpieniami w sieci.
Życzę dobrej zabawy.
Mirosław Oczkoś
Dr Mirosław Oczkoś jest trenerem biznesu, wykładowcą akademickim, aktorem, specjalistą od wystąpień publicznych, budowania wizerunku i pracy głosem. Współpracuje z wieloma stacjami radiowymi i telewizyjnymi. Prowadzi zajęcia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i w Wyższej Szkole Bankowej w Gdańsku.
Książka składa się z fragmentów pamiętnika i opisuje rozwój człowieka, który dokonuje się przez samotność, ból, zaburzenia psychiczne, seksualność i oczywiście miłość. Bohaterką książki jest kobieta, która doświadcza naprzemiennie wzlotów i upadków, co ostatecznie doprowadza do tego, do czego zawsze, prędzej czy później, doprowadza życie
A new collection of Albert Camus' most brilliant speeches and lectures
'Freedom is dangerous, as hard to live as it is exalting...'
This definitive new collection of Albert Camus' public speeches and lectures gives a compelling insight into one of the twentieth century's most enduring writers. From a pre-war speech on the politics of the Mediterranean - delivered when he was just twenty-two - to his impassioned Nobel Prize acceptance lectures and several pieces appearing in English for the first time, Speaking Out shows Camus' clarity and subtlety of thought, his 'stubborn humanism' and his unerring commitment to freedom and justice.
We got ourselves into this. Here's how we can get ourselves out.
We know the problem: the amount of biodiversity loss, the scale of waste and pollution, the amount of greenhouse gas we pump into the air... it's unsustainable. We have to do something.
And we are resourceful, adaptable and smart. We have already devised many ways to reduce climate change - some now proven, others encouraging and craving uptake. Each one is a solution to get behind.
In 39 Ways to Save the Planet, Tom Heap reveals some of the real-world solutions to climate change that are happening around the world, right now. From tiny rice seeds and fossil fuel free steel to grazing elk and carbon-capturing seagrass meadows, each chapter reveals the energy and optimism in those tackling the fundamental problem of our age.
Accompanying a major BBC Radio 4 series in collaboration with the Royal Geographical Society, 39 Ways to Save the Planet is a fascinating exploration of our attempt to build a better future, one solution at a time. A roadmap to global action on climate change, it will encourage you to add your own solutions to the list.
Książka dr Justyny Pilarskiej to istotny polski głos w międzynarodowych badaniach dotyczących fenomenu Sarajewa jako przykładu koegzystencji zróżnicowanych etnicznie kultur. Rozważania autorki zostały podbudowane jej niezwykłym zaangażowaniem osobistym, wyrażającym się w bezpośrednim, wieloletnim kontakcie z mieszkańcami Sarajewa. […] Publikacja podkreśla edukacyjną moc architektury (pedagogika miasta), w związku z czym warto rozważyć możliwość współpracy kierunków pedagogicznych z wydziałami architektury w Polsce. Efektem takiego współdziałania powinno być zwrócenie uwagi na szczególne znaczenie architektury i urbanistyki, również architektury krajobrazu, w tworzeniu tożsamości kulturowej. Z recenzji dr. hab. inż. arch. Waldemara Wawrzyniaka, prof. UAP
Chiny nie są jednym z kolejnych, zwykłych państw na świecie, lecz państwem najludniejszym, w istocie kontynentem i „cywilizacją ubraną w szaty państwa", która na dodatek, jak wykazują teraz wszystkie statystyki i dostępne dane, znajduje się w fazie kolejnego renesansu; tego renesansu, którego pandemia COVID-19 nie tylko nie przerwała, lecz wręcz przeciwnie – raz jeszcze wzmocniła kurs na jego osiągnięcie. Władze w Pekinie mają tego pełną świadomość. Przewodniczący Xi Jinping stwierdził wprost w początkach 2021 r., że „czas gra na korzyść Chin". Ocenił, że „świat znajduje się obecnie w okresie bezprecedensowych turbulencji, niespotykanych w ostatnim stuleciu". Wymienił wśród nich jako najważniejsze: pandemię koronawirusa, zakłócenia łańcuchów dostaw, pogorszenie stosunków z Zachodem oraz spowalniającą gospodarkę. Zgodnie z chińską filozofią taki kryzys, czy raczej zestaw zjawisk kryzysowych, to zarazem niebezpieczeństwo, jak i szansa. Chiny stawiają oczywiście na tę drugą kartę.
Prezentowana książka stanowi podsumowanie wiedzy autora na temat Chin, a także analizę i ocenę niezwykle dynamicznie zmieniającej się w ostatnich kilku latach rzeczywistości (w samych Chinach oraz – przede wszystkim globalnie, również w kontekście wyzwań związanych z pandemią COVID-19). Nie brak w niej także prognoz i otwartych pytań o przyszłość, nie tylko Chin, ale i relacji na poziomie światowym.
Bogdan Góralczyk, jeden z najważniejszych europejskich sinologów, powraca ze swoim trzecim, po „Chińskim feniksie” i „Wielkim Renesansie”, przekrojowym tomem o współczesnych Chinach. Tradycyjne atuty Autora: świetny styl (zakończenie książki jest wprost rewelacyjne), dogłębna znajomość Państwa Środka i szeroka perspektywa łączą się tu zarówno ze śmiałymi, a w Polsce obrazoburczymi tezami, jak i z godnymi dyskusji wątkami (geopolityczne fragmenty tekstu zapraszają do debaty). Z Góralczykiem nie trzeba się we wszystkim zgadzać, ale należy go czytać.
dr hab. Michał Lubina, Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ, autor 8 książek, w tym naukowego bestselleru „Niedźwiedź w cieniu smoka: Rosja-Chiny” oraz jego anglojęzycznej wersji „A Political Marriage of Convenience”
Profesor Bogdan Góralczyk w swojej najnowszej publikacji daje nam kod do zrozumienia Chin w trzech różnych aspektach: systemu politycznego, systemu gospodarczego oraz chińskich relacji ze światem zewnętrznym. Robi to zaledwie trzy lata po „Wielkim Renesansie”, w którym wydawało się, że o Chinach powiedział już wszystko. Autor tym razem koncentruje się na aktualnym kontekście geopolitycznym, szczególnie na napiętych relacjach chińsko-amerykańskich. Zestawia ze sobą głosy najważniejszych światowych badaczy Chin z dyskursem politycznym prowadzonym w samych Chinach, nie zawsze dobrze znanym. Sięga do autorów i materiałów, które z reguły są poza zasięgiem polskiego czytelnika. Uzyskujemy dzięki temu niezwykle cenną i różnorodną mozaikę opinii i przekonań reprezentujących bardzo różne sposoby patrzenia na tego coraz potężniejszego, globalnego gracza. Profesor Góralczyk nie forsuje własnej narracji. Zostawia nas z całą listą niepokojących pytań o Chiny i świat w nadchodzących latach.
dr hab. Marcin Jacoby, profesor Uniwersytetu SWPS, dziekan Wydziału Nauk Humanistycznych. Sinolog, autor „Chin bez makijażu” (wyd. I - 2016, wyd. II - 2021) oraz „Sztuki perswazji w starożytnych Chinach” (2018), gospodarz serii webinarów i podcastów Projekt Azja oraz ChinaTalk, popularyzator wiedzy o Chinach
Monografia „Polacy w Berlinie (1980–2015). Między integracją a zachowaniem tożsamości” to studium mobilności oraz współczesnych relacji polsko-niemieckich. Prezentuje ona wyniki wieloletnich badań i ukazuje relacje polsko niemieckie z perspektywy polskich imigrantów do Berlina, proces budowy nowego życia poza krajem oraz adaptację do nowych warunków.
Autorka zwraca uwagę m.in. na wewnętrzne zróżnicowanie grupy imigrantów z Polski, będące efektem np. długości pobytu w Berlinie, nadal utrzymywanych związków z Polską czy też stopnia asymilacji. Praca omawia również działalność polskich stowarzyszeń oraz instytucji skupiających Polaków zamieszkałych w tym mieście.
Pierwsze wzmianki o Polakach w Chicago pochodzą z lat 30. XIX wieku. Nasilenie polskiego osadnictwa w tym mieście nastąpiło po 1850 roku i odtąd było kilka fal polskiej emigracji do Stanów Zjednoczonych. Dziś na obszarze metropolitalnego Chicago mieszka w przybliżeniu 800 tysięcy osób o polskich korzeniach. Ta olbrzymia, zróżnicowana polska diaspora jest od wielu dziesięcioleci obiektem badań i opracowań naukowych – i wciąż budzi żywe zainteresowanie historyków licznych specjalności, socjologów, antropologów społecznych.
Zgromadzone w tomie artykuły i szkice nie tworzą syntezy polskich losów w Chicago. Wybrane wycinki rzeczywistości mówią jednak wiele o złożoności doświadczeń osób polskiego pochodzenia w kolejnych okresach rozwoju miasta. Ukazują tkankę społeczną Polonii – dawną i obecną – oraz dynamikę jej przemian.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
