Przedostatni sołtys wsi Katowice, który ani myślał zostać miastowym. Trzy licealistki skazane przez sąd za protest przeciw zmianie nazwy miasta na Stalinogród. Górnicy z Grupy Janowskiej tworzący po szychcie mistyczne obrazy. Córka znanego pisarza Wilhelma Szewczyka cierpliwie tłumacząca ojca z jego ONR-owskiej przeszłości."Miasto to opowieść, która się składa z tysięcy drobnych historii" - pisze Malinowska, po czym za pośrednictwem barwnych losów swoich bohaterów opowiada historię Katowic od czasów, gdy były jeszcze błotnistą wsią. Podejmuje temat masowej emigracji ze Śląska do RFN, bada świadectwa krwawo stłumionych protestów w kopalni Wujek, przygląda się złożonej - i dla wielu kontrowersyjnej - idei Ruchu Autonomii Śląska.Malinowska w swoim reportażu o Katowicach biegle korzysta z dwóch perspektyw - krytycznej wychowanki przykopalnianej dzielnicy Giszowiec i czułej obserwatorki miasta zbudowanego na przemyśle, które musiało z niego zrezygnować, by określić swoją tożsamość na nowo."Malinowska bierze się za bary z miastem wynalezionym, miastem osobnym, stolicą jedynego polskiego megalopolis. Poprzez ludzi opowiada biografię Katowic, o ich przeszłości pisząc w chwili, gdy kończą półtora wieku życia przemysłowego i muszą wymyśleć sobie siebie na nowo." Zbigniew Rokita
Chris McCandles był chłopakiem z dobrego, zamożnego domu. Miał troskliwych rodziców i kochającą siostrę. Ukończył college i szykował się do studiów prawniczych. Ale właśnie wtedy postanowił wypisać się z klasy średniej, oddał wszystkie pieniądze i ruszył w drogę. Od Meksyku po Alaskę - jeździł autostopem, pociągami towarowymi, wędrował na piechotę, spływał kajakiem. Łatwo zaprzyjaźniał się z poznanymi po drodze ludźmi i równie łatwo te przyjaźnie zrywał, by szukać samotności w dziczy. Nie był jednak zwykłym awanturnikiem i łowcą przygód - raczej filozofem i idealistą. Ukoronowaniem jego życia miała być "ostatnia, największa przygoda, kulminacyjna bitwa, żeby zabić fałszywy wewnętrzny byt i ogłosić triumfalny koniec duchowej rewolucji".Jon Krakauer podąża tropem "supertrampa", jak sam siebie nazywał McCandles. Na podstawie jego zapisków, listów, rozmów z jego przyjaciółmi stara się odtworzyć losy współczesnego Robinsona i wyjaśnić zagadkę jego odejścia.Ta przepiękna historia młodości, buntu i poszukiwania wolności od kilkudziesięciu lat inspiruje nie tylko czytelników, ale także artystów. Na jej podstawie powstał niezapomniany film w reżyserii Seana Penna."Przeczytałem tę książkę dwa razy, niemal bez przerw - od deski do deski. Za pierwszym razem widziałem w mojej wyobraźni film, a za drugim po prostu rozkoszowałem się lekturą. Najbardziej poruszyło mnie w tej historii to, że ten dzieciak w tak krótkim czasie zdołał przeżyć swoje życie w pełni. Niewielu ludziom się to udaje." Sean Penn
W 1974 r. wojskowy zamach stanu pozbawił tronu władcę Etiopii, Hajle Sellasje I. Opublikowany cztery lata później Cesarz nie jest kronikarskim zapisem tego przewrotu, lecz niezwykle oryginalną opowieścią o funkcjonowaniu dworu cesarskiego i ludziach otaczających monarchę, a także szerzej – o mechanizmach sprawowania władzy w państwach autorytarnych, jej legitymizacji, wynaturzeniach i upadku.
Cesarz to koszmar, który śni się sprawującym władzę, gdy są osamotnieni. To mrożąca krew w żyłach i błyskotliwa opowieść, precyzyjnie napisana, zarówno wytworna stylistycznie, jak i politycznie przenikliwa. Zwarta, ale i pełna aforyzmów, w doskonały sposób odtwarzająca rozkład władzy.
(Alvin Toffler)
Kiedy po raz pierwszy natrafiłem na Cesarza, już po dwóch stronach zdałem sobie jasno sprawę, że czytam nie zwykły reportaż, lecz prawdziwe dzieło sztuki, zdumiewający tekst, niepodobny do czegokolwiek, co dotąd widziałem.
(Salman Rushdie)
To kontynuacja "Dziennika inwazji", w którym autor udokumentował, co działo się w Ukrainie tuż przed rosyjską napaścią i przez pierwsze miesiące wojny.Wspomnienia zawarte w tej części obejmują okres od 1 sierpnia 2022 roku do 22 kwietnia 2024 roku.W swoim dzienniku Andriej Kurkow przedstawia rzeczywistość kraju w stanie przedłużającej się wojny. Nie epatuje obrazami walk. Ukazuje, jak na ludzi wpływa stan ciągłego zagrożenia, świadomość, że każdy dzień pochłania coraz więcej istnień, a dawne życie wali się w gruzy. Obserwacje autora są pełne zaskakujących skojarzeń i refleksji, przefiltrowane przez poczucie humoru.To intrygujący zapis dający czytelnikowi możliwość wniknięcia w codzienność tego, o czym donoszą media. Pozwala lepiej zrozumieć historię i kulturę Ukrainy, która stała się obiektem okrutnego ataku sąsiada o nigdy niezaspokojonych ambicjach imperialnych. Kurkow przedstawia kraj i ludzi, którzy się nie poddają, walczą nie tylko na froncie, ale także na obszarach bezpośrednio nieobjętych działaniami wojennymi, starając się zwyczajnie żyć i przetrwać.
Jedna z najlepszych książek o wojnie toczącej się tuż za naszą wschodnią granicą. Trzymająca bezustannie w napięciu opowieść o tym, jak napaść rosyjskich bandytów zmieniła zwyczajne, spokojne życie na Ukrainie w piekło. Shaun Pinner mieszkał w Mariupolu ze swoją żoną, Ukrainką. Nagle, na przełomie lutego i marca 2022 r., znalazł się w ogniu najcięższych walk prowadzonych w Europie od zakończenia II wojny światowej. Jako emerytowany i odznaczony żołnierz wsparł Ukraińców pragnących bronić własnej niepodległości. Za to trafił do rosyjskiej niewoli, gdzie rozpoczął nowy etap walki - o przetrwanie. Rosyjskim jeńcem pozostawał przez pół roku. W Donieckiej Republice Ludowej był przetrzymywany pod okiem FSB w tajnym więzieniu, pozbawionym jakiejkolwiek kontroli i nierespektującym żadnych praw człowieka. Był przesłuchiwany i torturowany przez służby specjalne - rażony prądem, dźgany nożem, bity i prawie zagłodzony na śmierć. Pośród tego wszystkiego starał się podtrzymać morale innych jeńców, z którymi przebywał. Bezpośredni i brutalny portret wojny z pierwszej ręki, wykraczający daleko poza obrazy widziane w telewizji. Pozbawiony propagandowych naleciałości, a tym samym oczyszczająco szczery, mrozi krew w żyłach, dając wgląd w prawdziwą naturę tego konfliktu. Książka Pinnera jest precyzyjna, a zarazem jasna, nasycona przeżyciami i emocjami, które trudno pojąć, samemu nie przechodząc przez wojenne piekło. Ważna dla zrozumienia, że w kwestii rosyjskiej mentalności i okrucieństwa pomimo upływu lat nic się nie zmieniło. Polskie wydanie książki wstępem opatrzył były operator Jednostki Wojskowej Komandosów, mjr rez. Damian Matkowski "Matka".
""Hipochondryczka, lekomanka, histeryczka i symulantka""
- słyszą kobiety chorujące na endometriozę od swojego otoczenia.
""Taka jest twoja uroda""
- mówią im lekarze.
Panuje przekonanie, że cierpienie jest wpisane w kobiecość. Bóle miesiączkowe, porodowe - ot, taka kobieca natura. Nic się z tym nie da zrobić. Tak jest stworzony świat. A ta, która się na to nie zgadza, słyszy, że histeryzuje, dramatyzuje i przesadza.
Paraliżujący ból, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie.
Obfite miesiączki, których nie da się zastopować.
Choroba, którą trudno zdiagnozować.
Leczenie, które się szpitalom nie opłaca.
Błędy lekarskie, za które nikt nie chce wziąć odpowiedzialności.
System leczenia, który nie istnieje.
Prawie milion Polek cierpi na endometriozę. Potworny ból nie pozwala im normalnie żyć. Latami odbijają się od drzwi gabinetów lekarskich, próbując uzyskać właściwą diagnozę. Nie wierzy się w ich ból, bagatelizuje się go, a potem niewłaściwie i nieudolnie leczy. Tylko dlatego, że są kobietami.
Magda Łucyan i Katarzyna Górniak, dziennikarki TVN-u, w rozmowach z endopacjentkami i lekarzami odkrywają prawdziwy obraz choroby, która jest w Polsce tak bezwstydnie ignorowana. Dobitnie pokazują, że cierpienie nie jest czyjąkolwiek urodą.
Patricia Kazadi:
Co się napłakałam i naklęłam, czytając książkę Taka twoja uroda - wiem tylko ja. Poruszające historie kobiet, bez tabu, tak w tym swoim bólu do bólu prawdziwe, podparte mądrze podanym i jakże potrzebnym kompendium wiedzy. Żałuję, że nie miałam takiej książki na początku swojej drogi z endometriozą. Wręczyłabym ją rodzinie, przyjaciołom czy mężczyznom w moim życiu. Żeby mogli, po prostu, zrozumieć. Moim zdaniem to obowiązkowa lektura nie tylko dla kobiet zmagających się z tą straszną chorobą, ale także ich otoczenia. Pomaga, uczy, oswaja, przestrzega i przeraża, by na końcu dać wsparcie i nadzieję. Jestem przekonana, że dla wielu endopolek będzie drogowskazem i da ukojenie. Tak jak dała je mi.
Prof. Marzena Dębska:
To niezwykle ważna i odważna książka, która wstrząsa świadomością na temat endometriozy. Autorki ukazują dramatyczne przeżycia kobiet, które borykają się z tą chorobą, cierpiąc nie tylko z powodu bólu, ale także powszechnej ignorancji i lekceważenia. Ta poruszająca lektura wywołuje również dyskusję na temat szkodliwych społecznych stereotypów dotyczących kobiecego ciała. Wciągająca, naszpikowana wiedzą, a jednocześnie głęboko przejmująca, pełna empatii i prawdy.
Aga Szuścik:
Ta książka to wzorowa reprezentacja polskich kobiet z endometriozą. Bez ogródek wyjawia trudy poszukiwań diagnozy, ukazuje zróżnicowanie poziomu polskiej ginekologii oraz prezentuje aktualną wiedzę medyczną. Przede wszystkim jednak wspiera i daje nadzieję - zarówno w chorowaniu, jak i w dążeniu do zmian systemowych. Przejmująca, prawdziwa, potrzebna.
Jak możesz wprowadzić do swojego życia odrobinę skandynawskiego stylu?Co to jest lagom i jak go używać?Dlaczego Skandynawowie są najszczęśliwszymi ludźmi na świecie?Niezależnie od tego, czy pragniesz, aby twoje mieszkanie wyglądało tak, jakbyś mieszkał w Kopenhadze, czy chcesz być aktywny fizycznie jak Norweg, czy korzystać z sauny jak Szwed, nie znajdziesz lepszego przewodnika po krajach północy niż ta książka.Pełna inspiracji i pomysłów, porad i przepisów, które pozwolą ci poznać to, co najlepsze w skandynawskim designie, filozofii życia, kuchni i kulturze.Wyjdź z domu, odbierz lekcję życia, przekonaj się, że nie ma czegoś takiego jak zła pogoda (może być tylko nieodpowiednia odzież), a być może szybciej, niż myślisz, odkryjesz w sobie skandynawską duszę.
Koniec wojny oznaczał dla Niemców grabieże, mordy, gwałty. Setki tysięcy ludzi zostało zmuszonych do dramatycznej ucieczki na zachód, w nadziei na ocalenie przed nieuchronnie zbliżającymi się hordami radzieckich żołnierzy. Jürgen Thorwald, z niezwykłą precyzją i empatią, opisuje dramatyczne losy ludzi, którzy w desperackiej walce o życie zmagali się z głodem i mrozem. Ukazuje poruszające sceny z zatłoczonych portów, gdzie tysiące ludzi panicznie poszukiwało transportu do Niemiec drogą morską lub próbowało przedostać się na zachód wozami z dobytkiem, który im pozostał. Kreśli obraz tragicznego losu statku „Wilhelm Gustloff” zatopionego na Bałtyku z tysiącami uciekinierów na pokładzie. Wielka ucieczka to książka, która nie tylko dokumentuje jedną z mniej znanych kart historii II wojny światowej, ale także stawia pytania o ludzką naturę w obliczu katastrofy. To wstrząsające świadectwo ludzkiej tragedii stanowiące swego rodzaju przestrogę przed tym, do czego może doprowadzić wojna. Jürgen Thorwald był niemieckim pisarzem, dziennikarzem i historykiem znanym z prac opisujących historię II wojny światowej i historię medycyny. Thorwald studiował na Uniwersytecie w Kolonii. Rozpoczął karierę w 1933 roku w wieku 18 lat, w czasach nazistowskich, pisząc dla propagandowych czasopism. W czasie wojny pracował jako pisarz propagandowy, skupiając się na Luftwaffe, Kriegsmarine i ogólnym niemieckim wysiłku wojennym. Po wojnie zaczął posługiwać się pseudonimem Jürgen Thorwald, aby móc pracować pod okupacją aliancką. W 1947 r. oficjalnie przyjął nowe nazwisko. Jednymi z najbardziej znanych książek Thorwalda są „Stulecie chirurgów”, „Stulecie detektywów”, „Ginekolodzy” i „Krew królów”.
Tyrani wydają się niezniszczalni, ale zawsze nadchodzi ich kres. Władza oparta na strachu, lojalności i korupcji ma swoje granice. Gdy zawodzi krąg zaufanych współpracowników, elity wojskowe zaczynają się buntować, a naród ma dość opresji i nadużyć, despotyczne reżimy chwieją się w posadach. Upadający tyran nie odchodzi spokojnie na emeryturę – grozi mu wygnanie, więzienie, śmierć. Takie sytuacje zmieniają losy krajów na zawsze.
Dr Marcel Dirsus, uznany ekspert ds. bezpieczeństwa i politolog, odkrywa kulisy funkcjonowania dyktatur oraz procesy, które prowadzą do ich dramatycznego końca. Dzięki rozmowom z rewolucjonistami, wojskowymi, byłymi przywódcami buntów i zwykłymi ludźmi, poznajemy historie takich osób, jak „Szatan” – aktywista ryzykujący życie w walce z totalitarnym reżimem, czy lider burundyjskich rebeliantów, który otwarcie mówi o swojej roli w krwawej masakrze ludności.
Śledzimy też ostatnie kroki dyktatorów takich jak Muammar Kadafi, który uciekał przed wzburzonym tłumem, który ostatecznie go dorwał i zlinczował. Tyrani to analiza mechanizmów władzy autorytarnej i zapis jej słabości. To brutalna lekcja o tym, jak można obalić despotów i jakie wyzwania czekają narody po ich upadku. Bo często obalenie dyktatora to dopiero początek dramatycznych zmian.
Dr Marcel Dirsus jest politologiem i stypendystą w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa na Uniwersytecie w Kilonii (ISPK) w Niemczech. Jest członkiem Stałego Komitetu Ekspertów ds. Terroryzmu i Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Konrad-Adenauer-Stiftung.
Dirsus zajmuje się głównie niestabilnością reżimu, przemocą polityczną i niemiecką polityką zagraniczną. Doradzał demokratycznym rządom, fundacjom, międzynarodowym korporacjom i organizacjom międzynarodowym, takim jak NATO i OECD. Zanim wrócił na uczelnię, aby dokończyć doktorat, pracował w browarze w Demokratycznej Republice Konga.
Dirsus zdobywał także doświadczenie w pracy w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jego teksty i badania były publikowane przez Foreign Affairs, Foreign Policy, The New York Times, The Washington Post, The Financial Times, BBC, CNN, The Atlantic, Reuters i wiele innych.
Każda matka chce dla swojego dziecka jak najlepiej. A co, jeśli to nieprawda?Matka Jagody nie mogła znieść, że jej córka dojrzewa, przyciąga uwagę mężczyzn i może zepchnąć ją na drugi plan. W oczach swojej matki Karolina była kimś, kogo może dowolnie oceniać i złośliwie krytykować. Agnieszka wyobrażała sobie swoją matkę jako lodową figurę - piękną, ale zimną i niedostępną. A matka Oli chorowała za każdym razem, kiedy Ola próbowała wyjść z domu i być sobą.Prawda o macierzyństwie nie zawsze jest wygodna. Natasza Socha opowiada o kontrolowaniu, zazdrości, przemocy i uczuciowym chłodzie, który niszczy dziecięce marzenia. Dzieli się też autentycznymi listami od czytelniczek, które wspominają swoje traumatyczne relacje z matkami. Emocje, które nie zawsze mieszczą się w utartych schematach, staną się bliskie każdemu, kto ma odwagę powiedzieć głośno: "Nie kocham mojej matki".
Jacek Łukasiewicz należy do grona najbardziej wpływowych powojennych krytyków. Jego eseje oraz szkice, a także rozumienie społecznej roli piśmiennictwa i krytyki, odcisnęły istotny ślad w dyskusji o literaturze współczesnej. Pisane od lat sześćdziesiątych do śmierci autora w 2021 roku książki, artykuły oraz notatki krytyczne składają się na wielowątkowe i niezmiennie aktualne dzieło.Przygotowany przez Pawła Mackiewicza wybór zawiera najistotniejsze, szeroko komentowane teksty autora Zagłoby w piekle, a także niepublikowany dotąd fragment nieukończonej książki o twórczości Adama Mickiewicza. Wiele z esejów ma charakter autobiograficzny. Ukazują Łukasiewicza nie tylko jako wnikliwego literaturoznawcę i obserwatora przemian społeczno-politycznych, lecz również jako czytelnika, który daje się uwieść lekturze i wchodzi z tekstem w intymny dialog.
Książka niniejsza, chociaż wpisuje się w szeroki nurt refleksji nad starością, pozostaje jednak na jego obrzeżu. Nie jest kolejnym przyczynkiem do rozległej historii starości i ludzi starych. Mówi o sztuce. O sztuce wobec starości, o ich wzajemnych relacjach. O sztuce, której w różnych okolicznościach starość niespodzianie staje na drodze. Wypierana lub przyjmowana z rezygnacją, starość może ponaglać albo obezwładniać, wywoływać panikę albo bunt, napawać przerażeniem albo spokojem. W żadnym razie nie pozwala o sobie zapomnieć. Odsłania niedoświadczane przedtem strony życia. Także niezauważane czy nieprzeczuwane strony sztuki. Każda starość jest inna. Zebrane tu niespójne teksty nie są więc ani opowieścią o starości, ani rozpatrującymi wybrane przykłady studiami przypadków. Są idąc za sugestią Miłosza, że lepiej o starości nie pisać zaledwie dotknięciami i odbiciami tej kondycji, która czeka i nieuchronnie nadchodzi. Bogusław Deptuła w rozmowie z Marią Poprzęcką, Jak malować staruszki| Dwutygodnik, nr 409, kwiecień 2025
To książka dla wszystkich, którym brakuje oddechu. Barwna i ożywcza opowieść o fermencie nadziei, uporze roślin, twórczym charakterze prac domowych oraz o całkiem przyziemnej rzeczywistości sztuki. W oddzielnych, ale splecionych z sobą jak grzybnia esejach, Anka Wandzel wędruje po chaszczach i zapuszcza się za kulisy projektów ekologicznych znanych polskich artystek (Joanny Rajkowskiej, Diany Lelonek, Karoliny Grzywnowicz, Cecylii Malik i innych), aby w dobie zmian klimatu docenić kreatywność i wysiłek tych, którzy o przetrwaniu i współpracy wiedzą najwięcej: pracowników technicznych, migrantek, matek, aktywistek, ogrodniczek czy osób w kryzysie bezdomności. A także morw, trzcin, grzybów, porzeczek, mszaków, chwastów i bocianów. Bo w książce Wandzel ludzie, rośliny i zwierzęta nigdy nie są oddzielni – razem, metodą prób i błędów, współtworzą piękny, choć kruchy i niedoskonały świat. Tłem dla tej opowieści są doświadczenia autorki z trudnych ciąż i początków macierzyństwa w dobie pandemii, wojen i Czarnych Protestów. Szukając ukojenia w twórczej bliskości z przyrodą i międzygatunkowych spotkaniach, Wandzel przypomina, jak ważna dla naszego wspólnego przetrwania jest zasada „nigdy nie będziesz szła sama”.
Akcja tej pierwszej, częściowo autobiograficznej powieści Baldwina toczy się w ciągu jednego dnia w latach trzydziestych w Harlemie. Jej główny bohater – czternastoletni John – dorastający w biednej wielodzietnej rodzinie staje wobec duchowych i moralnych dylematów. Mierzy się z gniewem wobec okrutnego ojczyma, pastora w zielonoświątkowym zgromadzeniu, przeżywa pierwsze niepokoje związane z budzącą się seksualnością i zwątpienie w wiarę. Kościół, będący dla afroamerykańskiej społeczności miejscem schronienia i nadziei, w oczach chłopca jest przestrzenią pełną fałszu i zakłamania. W tej lirycznej, a zarazem mocno symbolicznej prozie odnajdujemy najlepsze cechy pisarstwa Baldwina: psychologiczną głębię, wspaniały styl, pytania dotyczące amerykańskiej tożsamości i ludzkiej kondycji. W posłowiu Anna Pochmara przedstawia szerszy kontekst powieści, przybliża rolę Kościoła protestanckiego w życiu afroamerykańskiej społeczności, przygląda się wybranym motywom powieści, umieszczając je w perspektywie historyczno-literackiej.
Książka, która wzbudziła niezwykłe uznanie na całym świecie i stała się międzynarodowym bestsellerem."Księgarz z Kabulu" to hipnotyzujący portret dumnego człowieka, który przez trzy dekady i kolejne represyjne reżimy bohatersko stawiał czoła prześladowaniom, aby dostarczać książki mieszkańcom Kabulu.Rok 2001. Wkrótce po upadku reżimu talibów do Afganistanu docierają setki dziennikarzy, wśród nich sne Seierstad. W zrujnowanym Kabulu poznaje właściciela księgarni - afgańskiego patriotę, erudytę, a przy tym fascynującego mężczyznę. Reporterka jest zauroczona barwnymi opowieściami o prywatnej wojnie, którą księgarz toczył w obronie rodzimej sztuki i literatury, w czasach gdy wokół coraz śmielej poczynali sobie radykałowie: komuniści, talibowie i mudżahedini. Tym większy szok stanowi dla niej poznanie domu Afgańczyka i reguł, którym podlegają wszyscy członkowie rodziny. Dociera do niej, że ma przed sobą rzeczywistość, której nie sposób oceniać według kryteriów zachodniego świata.
Książka Żywy towar to wstrząsające świadectwo czasów, w których obce dziecko można zamówić sobie legalnie za 30-50 tysięcy euro. Produkt można wybrać na tak zwanych dziecięcych targach lub w Internecie. Musi on spełniać kryteria (płeć, kolor oczu, skóry itd.), wycenia się go, klasyfikuje, poddaje kontroli technicznej, jeśli jest wybrakowany lub nie spełnia oczekiwań - utylizuje. W ten sposób zupełnie odziera się go z ludzkiej godności. Marże zysku są wysokie, możliwości ogromne. Dzieci poczyna się i rodzi w sterylnych zachodnich klinikach lub na obskurnych farmach krajów ubogich oraz o niskich standardach legislacyjnych, takich jak Ukraina, Tajlandia, Cypr, Meksyk. Zdarza się, że tak wyprodukowanych ludzi wykorzystuje się jako robotników w fabrykach i kopalniach, jako dzieci-żołnierzy, jako niewolników seksualnych i dawców narządów. Wiele z nich spełnia rolę żywych zabawek dla rozpieszczonych bogatych zachodnich nabywców, celebrytów, vipów, majętnych i znanych osobistości często o preferencjach homoseksualnych.Sama surogacja jest najnowszą formą wyzysku kobiet. Wykorzystanie kobiet jako inkubatorów to prostytucja 2.0. Macierzyństwo ogranicza się tu do roli maszyny rozrodczej, a dzieci bezlitośnie odbiera się po porodzie i przerzuca jak towar eksportowy. Kobiety, które najczęściej biorą udział w tym procederze, pochodzą z krajów biednych. Przemysł surogacji płaci im źle, nie zapewnia im odpowiedniej opieki zdrowotnej ani odszkodowań, gdy coś pójdzie nie tak. Podejmują się one macierzyństwa zastępczego, często z braku środków do życia lub chcąc zapewnić podstawowe warunki bytowe swoim rodzinom. Ryzykują przy tym utratę zdrowia, mierzą się z poważnymi konsekwencjami psychologicznymi po oderwaniu od dzieci, które nosiły w swoich łonach. Birgit Kelle to felietonistka i autorka książek poświęconych feminizmowi, gender i macierzyństwu. Publikuje jako niezależna dziennikarka w mediach drukowanych i internetowych w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Prezes niemieckiej inicjatywy dla kobiet Frau 2000plus e.V., która lobbuje za nowym feminizmem z poszanowaniem macierzyństwa i godnego życia.Jest autorką takich książek, jak: Gendergaga: Wie eine absurde Ideologie unseren Alltag erobern will, Muttertier: Eine Ansage, Noch Normal? Das lsst sich gendern!: Gender-Politik ist das Problem, nicht die Lsung, Genderismus: Der Masterplan fr die geschlechtslose Gesellschaft. Seria wydawnicza Biblioteka XXI wiekuŚwiat zmienia się na naszych oczach. Dawny ład został zburzony, a w jego miejsce tworzony jest nowy porządek. Pojęcia i teorie, których dotąd używano do tłumaczenia rzeczywistości, okazują się zawodne. Potrzebujemy nowych ujęć i nowych drogowskazów. W serii Biblioteka XXI wieku prezentujemy książki, które pomogą czytelnikowi zrozumieć naturę nowego systemu władzy, a zarazem pokażą mu, jak się przed nim bronić.
Najnowsza książka twórcy haseł "państwo z kartonu" i "patodeweloperka"Co jest nie tak z Polską? Jakie są źródła patologii życia publicznego? Takie pytania zadaje sobie wielu z nas, obserwując polską rzeczywistość. Jan Śpiewak zabiera nas w podróż po Patopaństwie. To opowieści o kraju, w którym feudalizm i dziki kapitalizm podają sobie ręce nad głowami obywateli. O januszexie, który przebrał się za europejskie państwo. O szlacheckim folwarku, który nigdy nie umarł, a w III RP wręcz się odrodził.Dlaczego polskie osiedla mieszkaniowe przypominają chów klatkowy, zamiast być dobrymi miejscami do życia? Dlaczego pijemy więcej alkoholu niż w czasach PRL-u? Dlaczego pracujemy dłużej i w gorszych warunkach niż większość Europy? Czemu media tradycyjne i społecznościowe promują patologie? Dlaczego Polacy spłacają najdroższe kredyty hipoteczne w Unii? Dlaczego miliony Polaków nie mają dostępu do transportu publicznego? Czemu polskie instytucje przypominają folwarki? Dlaczego w polityce od 35 lat są te same twarze? Dziesiątki trudnych pytań, setki niewesołych odpowiedzi.Autor przypomina, że państwo może zrobić dla obywateli wiele dobrego, jeśli tylko realizuje interesy wspólnoty, a nie najsilniejszych. Razem możemy niemal wszystko, osobno niewiele. Tymczasem - witajcie w Patopaństwie."Janek Śpiewak bywa ostry, radykalny, niektórzy zarzucają mu nawet swego rodzaju fanatyzm. I być może tak jest, ale gdy idziemy przez dżunglę, na przodzie musi iść ktoś, kto ma maczetę. Janek wycina nam drogę do trochę lepszego świata, niż ten, który mamy"Jakub Żulczyk
Nowa książka wybitnej norweskiej reportażystki i dziennikarki."Historie afgańskie" to intymny portret trojga ludzi, których drogi się rozchodzą, i kraju ogarniętego wojną.W swoim międzynarodowym bestsellerze "Księgarz z Kabulu" wielokrotnie nagradzana dziennikarka sne Seierstad ukazała życie w Afganistanie przed upadkiem reżimu talibów i po nim w 2001 roku. Dwadzieścia lat później talibowie wrócili do władzy, a Seierstad powraca z "Historiami afgańskimi", książką, która pomoże nam zrozumieć przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Afganistanu.Seierstad przedstawia troje bohaterów, których życie zostało ukształtowane przez upadek i powstanie talibów: Dżamilę, Baszira i Arianę, a także ich rodziny, przyjaciół, wrogów i współbojowników. Dżamila jest działaczką na rzecz praw kobiet, Baszir - talibskim dowódcą, a Ariana studentką prawa, której do skończenia studiów pozostał jeden semestr, gdy talibowie doszli do władzy. Dzięki ich historiom zaczynamy pojmować, co doprowadziło do przejęcia władzy przez talibów w 2021 roku, jak potoczył się pierwszy rok ich rządów i jak może wyglądać najbliższa przyszłość Afganistanu.
Przełomowa biografia najbardziej wpływowego człowieka na świecie!
Xi Jinping rządzi ponad 1 miliardem i 400 milionami ludzi i drugą największą gospodarką na ziemi.
Chce stworzyć z Chin najsilniejsze mocarstwo i zmienić porządek świata. Dowodzi wielką armią i przewodzi programom technologicznym, które mają pomóc zdominować świat. Współczesne Chiny to Xi Jinping. Despota. Czerwony cesarz.
Chińska elita starała się zrobić z Xi sprawnego menadżera, który będzie administrował według wytycznych z góry. On jednak zerwał się ze smyczy i sięgnął po największą od czasu Mao Zedonga władzę w Chinach. I nie zamierza jej oddać. Jego życie jest wzorcowe według kryteriów komunistycznej propagandy, ale tak naprawdę pełne spisków, zaginięć i morderstw. Oraz faktów, które trzeba było wymazać z jego biografii.
Michael Sheridan, wieloletni korespondent zachodnich mediów z Chin i Hongkongu, pokazuje Xi Jinpinga na tle zmieniającego się kraju: od początków komunizmu w latach pięćdziesiątych, przez reżim Mao Zedonga, politykę Wielkiego Skoku i niewyobrażalny głód, aż do jednej z największych i najsprawniejszych gospodarek XXI wieku.
Statystyki są zastraszające: codziennie w Polsce sprzedawane są trzy miliony tak zwanych małpek, a Polacy piją więcej niż w okresie PRL-u. Książka „Alkohol. Piekło kobiet” Moniki Sławeckiej ukazuje portret Polek, które zmagają się z chorobą alkoholową. Są wśród nich kobiety znane i nieznane, aktorki i pielęgniarki, dyplomatki i sprzedawczynie. Łączy je jedno: uzależnienie. Autorka wraz z bohaterkami rozmów zaprasza czytelnika w intymny świat doświadczeń, przeżyć i trudnych emocji, które bywają zarówno przyczynami alkoholizmu, jak i jego konsekwencjami. Szczere wyznania kobiet dotkniętych nałogiem i tych, które próbują im pomóc, pozwalają odnaleźć odpowiedź na pytania, które nie zawsze chcemy sobie zadawać. Gdzie leży granica? I co możemy zrobić, jeśli ją przekroczymy? Monika Sławecka (ur. 1987) – absolwentka filmoznawstwa i scenariopisarstwa. Od ponad dekady pracuje w branży filmowej i telewizyjnej. Współpracowała jako asystentka reżyserów Marcina Wrony, Macieja Sobocińskiego (polska edycja „Saturday Night Live”) i Marcina Ziębińskiego. Dotychczas zajmowała się pisaniem reportaży (w tym głośnych „Balet, który niszczy” i „Porwania”), a także pracowała przy scenariuszach wielu polskich filmów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
