Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim to jedyny dramat w spuściźnie poetyckiej Wacława Potockiego; w rozległym dorobku pisarza z Łużnej jest to dzieło osobliwe nie tylko z racji swej gatunkowej unikatowości. Utwór powstał w okresie twórczej dojrzałości autora Wojny chocimskiej, różni się jednak wyraźnie od utworów reprezentujących okres pisarskiej akme łużeńskiego poety. Jest inwencyjną hybrydą: oryginalne, swoiste dla sarmackiego mistrza rozwiązania wpisane tu zostały w średniowieczny schemat misterium rezurekcyjnego, artystycznie dość już anachroniczny w II poł. XVII w. Potocki jednak przekracza schemat i unieważnia anachronizm. W jego eksperymentalnym przedsięwzięciu napór konwencji dramatu misteryjnego spotyka się z poetycką energią, która prosty schemat ludowego widowiska uzupełnia o psychologicznie pogłębioną kreację charakterów postaci i swoiste dla pisarskiego temperamentu łużnianina alegoryczne komentarze do historii świętej. Przestarzała na pozór, rzadka na scenie religijnej XVII w. forma teatralna, pod piórem Potockiego okazuje się najstosowniejszą do przekazu dostojnej treści „starych nowin” paschalnych.
W niniejszym tomie Czytelnik otrzymuje opatrzony komentarzem filologicznym i objaśnieniami Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim wraz z aneksem w postaci XVI-wiecznego misterium znanego pod łacińskim tytułem de resurrectione D[omi]ni n[ost]ri Jesu Christi, z którego Potocki korzystał, układając własną wersję paschalnego dramatu.
Psychologiczny pomiar religijności jest próbą zmierzenia się z naukowym podejściem do badań nad religijnością w psychologii. Na polskim rynku wydawniczym od wielu lat jest obserwowany deficyt opracowań, które prezentują dorobek badawczy w zakresie konstrukcji narzędzi służących do pomiaru tego fenomenu. Niniejsza publikacja wychodzi naprzeciw tym potrzebom i prezentuje narzędzia służące do pomiaru różnych aspektów religijności. Czytelnik znajdzie w niej podstawy teoretyczne oraz właściwości psychometryczne kilkunastu skal. Ich powstanie lub adaptacja to owoc wieloletnich badań psychologów, którzy wywodzą się z lubelskiej szkoły psychologii religii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Książka ta nie tylko jest pomocna w badaniach z zakresu psychologii religii, ale również może stać się cennym źródłem wiedzy dla różnych przedstawicieli nauk społecznych zajmujących się badaniem religijności.
Richard Pipes, autor fundamentalnej pracy poświęconej rewolucji bolszewickiej, zwrócił uwagę, że historycy piszący na temat dziejów ZSRS niewiele miejsca poświęcają religii lub w ogóle o niej nie wspominają, choć walka z nią w ciągu 70 lat istnienia tego państwa należała do głównych jego zadań, a heroiczna obrona swobód religijnych przez wiernych różnych wyznań zasługuje na jej poznanie. Niniejsza praca ma celu służenie tej sprawie. Nie przez rekonstrukcję procesu historycznego, jaki się dokonał w ZSRS w tej dziedzinie, lecz przez ukazanie ? w postaci kalendarium ? dziejów religii, Kościoła katolickiego, losów należącej do niego ludności polskiej i innej oraz historii innych Kościołów w tym państwie. Celem tej publikacji jest poszerzenie bardzo ograniczonej dotychczas świadomości społecznej na ten temat
Posługiwanie kapłanów (biskupów i prezbiterów) należy do istotnych struktur Kościoła. Z ustanowienia Chrystusa jego podstawą jest sakrament święceń. Kapłani kontynuują w Kościele posłannictwo Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla: głoszą słowo Boże, uświęcają Lud Boży przez sakramenty święte i kierują wspólnotą wiernych. Na mocy sakramentu święceń, namaszczeni Duchem Świętym reprezentują Chrystusa, są Jego żywym znakiem i narzędziem.Autor ukazuje historyczny rozwój liturgii sakramentu święceń (od starożytności do czasów współczesnych) i aktualnie obowiązujące obrzędy święceń prezbiterów. Na podstawie liturgii święceń oraz nauczania Kościoła prezentuje także najważniejsze tematy z teologii kapłaństwa (działanie In persona Christi Capitis et Ecclesiae, relacyjny i kolegialny charakter prezbiteratu) oraz posługiwanie prezbiterów jako gorliwych współpracowników biskupów przez wypełnianie posługi słowa Bożego, posługi uświęcania i pasterzowania (tria munera). Książka ta jest systematycznym i wyczerpującym ujęciem sakramentu święceń w stopniu prezbitera.Z recenzji
ks. prof. dra hab. Krzysztofa Góździa
Magdalena Mortęska urodziła się w roku 1554 jako córka senatora stanów pruskich Melchiora Mortęskiego i Elżbiety Kostczanki. Już jako dziecko postanowiła poświęcić się Bogu. W tym stuleciu klasztory były w takim upadku i pogardzie, że kiedy oznajmiła swój zamiar, jeden z dworzan jej ojca wykrzyknął oburzony: „Prędzej niech ja złą śmiercią zginę, niż byś wasza miłość, tak zacnego będąc rodu, zakonnicą być miała!” (…)Z domowej jeszcze pobożności ksieni Magdalena wyniosła kult Męki Pańskiej, o której w klasztorze napisała rozmyślania i której tematyka często wracała w jej rozmowach i konferencjach. W tej tajemnicy stale przebywała myślą modlitewną, ona też była dla niej motywacją do ubóstwa, do unikania ludzkiej chwały, itd. Ta motywacja okazała się skuteczna i czynna przez całą długość życia ksieni Magdaleny. Jej tęsknota do umiłowanego Pana karmiła się szczególnie chętnie epizodem obietnicy udzielonej na krzyżu „Dobremu Łotrowi”: Dziś ze mną będziesz w raju (Łk 23,43). Mówiąc kiedyś o tym ? jak wspomina zakonnica notująca jej nauki ? „przydała i to: że mi się zda, jakoby się obejrzał i skłoniuł łaskawie i z dziwną miłością. Co to za dziś tak szczęśliwe? ? i oto jeszcze w tym żywocie przypuszcza mię do raju serca swego Boskiego…” (Małgorzata Borkowska OSB)Magdalena Mortęska zrozumiała, że śmierć Chrystusa, właśnie dlatego że została przyjęta z posłuszeństwa i miłości, staje się drogą ku pełni chwały. Cierpienie i męka Chrystusa chronologicznie trwały niewiele godzin, ale Magdalena rozumie, że jest to kulminacyjny moment ziemskiego życia Jezusa. Za każdym razem, kiedy sprawuje się Eucharystię i sprawuje się zwłaszcza sakrament pojednania, głosi się sens i owoc tego cierpienia.Czytając rozmyślania, czujemy jakby Magdalena nie chciała pogodzić się z faktem pewnego ograniczenia naszej „biblijnej” wiedzy o Jezusie. Korzysta z apokryfów, przekazów świętych, prawdopodobnie znała listy św. Katarzyny Sieneńskiej, które w przekładzie polskim nie były jeszcze opublikowane, także biografie św. Katarzyny, zna też apokryfy bliżej nieokreślone, gdzie jest mowa o zemdleniu Matki Bożej pod krzyżem oraz o ilości razów, które spadły na Chrystusa. (…)
Książka ks. Nadbrzeżnego potwierdza, iż filozofowanie w kontekście teologii może być pasjonujące. Kryje w sobie odpowiedź na pytanie: czy kategoria zbawienia jest uwodzicielska? Ułuda świadomie nie stwarza więzi, nigdy nie osiąga poziomu trwałych zobowiązań. Tymczasem z treści książki wyłania się koncepcja zbawienia jako realnej i głębokiej więzi. U Tillicha przyjmuje ono postać więzi metafizycznej z Nowym Bytem, u Schillebeeckxa urzeczywistnia się w świecie odpowiedzialnych relacji międzyludzkich.
ks. dr hab. Joachim Piecuch, prof. UO
Autor książki przezwycięża soteriologiczny dualizm, odrzuca zarówno ateistyczne, jak i wyłącznie transcendentne soteriologie. Świetnie pokazuje, jak w myśleniu Tillicha i Schillebeeckxa rozgrywa się subtelna gra, w której to, co ludzkie, i to, co ostatecznie boskie, spotykają się ze sobą, a przynajmniej mogą się spotkać tu i teraz, w życiu indywidualnym i zbiorowym.
dr hab. Krzysztof Mech, prof. UJ
ks. Antoni Nadbrzeżny – prezbiter archidiecezji lubelskiej, doktor habilitowany teologii, profesor nadzwyczajny na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, doktor filozofii. Studiował teologię i filologię niderlandzką na KUL-u oraz filozofię na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Rozprawę doktorską z filozofii zatytułowaną Egzystencjalna soteriologia Paula Tillicha i Edwarda Schillebeeckxa napisał pod kierunkiem prof. dr. hab. Karola Tarnowskiego. Jego zainteresowania naukowe dotyczą współczesnej niderlandzkiej i flamandzkiej myśli teologicznej, filozoficznej i religijnej.
Stosunkowo niewielka objętościowo książka prof. Wolnego-Zmorzyńskiego wręcz eksploduje treścią tyleż gęstą, co budzącą emocje; treścią prowokującą, ale w pozytywnym sensie, wyznaczanym przez upór i konsekwencję badacza w sprawdzaniu, dowodzeniu postawionych hipotez [...]. Kazimierz Wolny-Zmorzyński dokonał wyjątkowo metodycznej, komplementarnej wiwisekcji tekstów Nowego Testamentu, biografii jego ""autorów"", języka, kontekstów historycznych - wszystko w sposób przemyślany, uporządkowany pod kątem ""ekscentrycznej"" hipotezy, którą przedstawił na początku tym m.in.zdaniem: ""Ewangelii Nowego Testamentu nie traktuję jako dzieła literackiego, ale jako dzieło dokumentarne, w którym czytelnik znajduje prawdziwe szczegóły z życia Jezusa Chrystusa, dowiaduje się także dzięki nim o zwyczajach i mentalności ludzi początków nowej ery"". Czy prof. Wolny-Zmorzyński nie jest nadinterpretatorem? Gwarantuję, że tak nie jest, stanowi [...] jego rozciągająca się na kilka dekad praca naukowa jako czołowego polskiego genologa dziennikarskiego i badacza reportażu.- z recenzji prof.dr.hab.Andrzeja Kaliszewskiego UJ
"Jestem Świadomością. O zawansowanych stanach świadomości"to książka opisująca subiektywnie doświadczane stany najwyższej duchowej świadomości. Wprowadza ona Czytelnika w Rzeczywistość opisywaną przez mistyków, z jednoczesnym skorelowaniem tej Rzeczywistości w codziennym funkcjonowaniu ówczesnego świata Zachodu. Autorka, zgłębiając tajemnice naszego istnienia, podejmuje próbę opisania samej Natury Świadomości i tego, co jest trudne do zdefiniowania.
To publikacja porusza głęboko trzon naszej Istoty. Daje impuls do szerokiego wglądu w naszą prawdziwą Tożsamość.
Jest nie tylko kluczem, ale też otwartą bramą, by Czytelnik dostrzegł najgłębszą prawdę o samych sobie. Skierowana do tych, którzy są gotowi na doświadczanie stanów duchowego oświecenia i którymi kieruje ciekawość innej rzeczywistości.
Świat i całą Rzeczywistość możemy zmieniać tylko poprzez siebie samych, a ta książka wskazuje, dlaczego tak jest.
Brygida Pietraszek
Wieloletni holistyczny konsultant, pracujący nad pogłębianiem własnej samoświadomości. Autorskie techniki pracy opiera na samopoznaniu wewnętrznej prawdy, kompleksowym podejściu do człowieka i jego życia.
Swoje działania dedykuje podnoszeniu ludzkiej świadomości i poprawie życia na każdej jego płaszczyźnie poprzez osiągnięcie równowagi.
Nie jest związana z jakąkolwiek religią.
Inspirujące wypowiedzi mistrza duchowego Dalajlamy, które zmieniają życieCzłowiek może być radosny i wdzięczny nawet w obliczu ogromnych przeciwności losu. Jego Świątobliwość Dalajlama tłumaczy, jak uwalniać się od przygnębiających i gorzkich myśli oraz nawiązywać kontakt z innymi ludźmi w życzliwy i pełen miłości sposób, który przynosi ulgę.Niniejszy zbiór nauk i wypowiedzi Dalajlamy o mistycyzmie rozumianym jako zespolenie z boskością jest czymś w rodzaju recepty, która w dogłębny sposób wzbogaca życie duchowe. Nauczyciel nie tylko szczegółowo objaśnia trzy główne aspekty ścieżki, ale również wzbogaca swoje komentarze osobistymi refleksjami i opisami doświadczeń wyniesionych z własnych duchowych poszukiwań. Dzięki temu skutecznie otwiera oczy, rozszerza inteligencję oraz wzmacnia serca.
Książka Wiktora Dziemskiego stanowi krytyczne wydanie średniowiecznego dzieła przeora bazylejskiego klasztoru kartuzów – Heinricha Arnoldiego. Jest to praca pionierska, ponieważ Vita S. Brunonis nie doczekała do tej pory wydania. Autor oparł swą edycję na zachowanych rękopisach: autografie samego Arnoldiego, mającym charakter brudnopisu, oraz jego bezpośredniej kopii autorstwa Ludwika Mosera. Całość stanowi mistrzowski efekt kwalifikacji filologicznych Dziemskiego, który daje tutaj dowód swoich wysokich kompetencji paleografa, historyka i filologa. Wszystko wzbogacone jest obszerną literaturą przedmiotu. Z recenzji dra hab. Mariana Wołkowskiego-Wolskiego, prof. UPJPII Sam święty Bruno może być porównany z dającym liczne owoce drzewem oliwnym, gdyż podobnie jak ono wypuszcza liczne gałęzie, tak i on jest ojcem licznych powołań i całego zgromadzenia kartuzów. U starożytnych drzewo oliwne było znakiem przyjaźni i pokoju, a olej symbolizował miłosierdzie. […] A jak drzewo oliwne ma gorzkie korzenie i liście, ale owoc wydaje słodki, tak pobożność świętego Brunona może u swych początków wydawać się gorzka, jednak rodzi bardzo słodki owoc duchowego pocieszenia. Vita S. Brunonis (fragm.)
Dwunasty tom serii Synodi et Collectiones Legum powraca do prezentacji akt synodalnych, tym razem z lat 553-600.Okres ten był szczególnie ważny dla Hiszpanii. Odbył się wtedy ważny synod w Toledo (589), w czasie którego król Rekkared uroczyście odstąpił od arianizmu i przeszedł do Kościoła katolickiego, razem ze swoim ludem Wizygotów. Warto zwrócić uwagę na synod rzymski z 595 roku, w którym pod dyktando Grzegorza Wielkiego sformułowano kilka postanowień ważnych dla funkcjonowania Kościoła rzymskiego. W tej drugiej połowie VI wieku odbyło się również kilka synodów syryjskich, zwanych nestoriańskimi, gdyż chrześcijanie tameczni nie zgadzali się z potępieniem tak zwanych trzech rozdziałów w roku 553, czyli pism Teodora z Mopsuestii, Teororeta z Cyru i Ibasa z Edessy, którym zarzucano nestorianizm ante litteram.
Grzech przestaje być dzisiaj kategorią moralną. Dominacja relatywizmu moralnego sprawiła, że wielu z nas nie odróżnia dobra od zła. Coraz bardziej powszechny staje się też pogląd, że zło w ogóle nie istnieje.Ojciec Mitch Pacwa, który dał się już poznać w Polsce jako zdecydowany obrońca Kościoła przed zgubnym wpływem innych systemów religijnych, wyjaśnia, czym jest grzech, jakie są jego początki oraz w jaki sposób wpływa on na wspólnotę Kościoła. Ta książka to jednak nie tylko bolesna diagnoza zbłąkanej duszy człowieka, ale także zaproszenie do tego, by doświadczyć Bożego przebaczenia i poznać potęgę Jego miłości.Mitch Pacwa doktor filozofii, jeden z najbardziej fascynujących obecnie duchownych w Ameryce. Jego program w telewizji EWTN cieszy się niesłabnącą popularnością. Jest poliglotą.
Czym jest ikona?W potocznym rozumieniu świętym obrazem, czczonym w Kościele prawosławnym. Jednakże dla samych wyznawców ikona jest czymś więcej niż tylko obrazem. Dla nich ikona jest tożsama z Bogiem. Już w 692 roku sobór ekumeniczny w Konstantynopolu poparł ideę przedstawiania Boga i osób boskich w postaci ikon. Na soborze ogłoszono także dogmat o czci ikon.
Jezus chce wziąć grzech każdego z nas, zanieść na drzewo i przybić do krzyża. Wtedy nasz grzech umrze z Nim na krzyżu i to jest Ewangelia. Możemy dać się przyprowadzić do Jezusa z naszym grzechem i Mu go oddać. Ale też możemy uciec. I wtedy Ewangelia się nie wydarzy.
fragment książki
Czas zbawienia to niecodzienna opowieść o nawróceniu. Abp Ryś zachęca w niej do czytania Ewangelii nie tylko jako przekazu o Jezusie, który przyszedł w określonym historycznym czasie i dokonał rzeczy, które po dziś dzień nas fascynują i pociągają, ale jako opowieści o nas samych, w której Jezus właśnie teraz, dokonuje tych samych dzieł wobec nas. Pomaga też czytelnikom wsłuchać się w Słowo Boże – tłumaczy je, odczytuje w kontekście codzienności, wydobywa bogactwo ukryte w konkretnych sformułowaniach, wyrażeniach, terminach.
Autor zachęca do studiowania całej Biblii jako zapisanej obietnicy Boga. Obietnicy danej nam nie na tydzień, nie na rok, ale na całe życie. Śledząc w niej historię zbawienia, dowiadujemy się, jak Bóg prowadził każdego kto za nim podążył i Mu zaufał. Również dzisiaj w czasach kryzysu gdy stajemy się bezradni i bezsilni, Słowo Boże nie tylko wszystko nam objaśnia, ale i prowadzi.
Cytując słowa zamordowanego przy ołtarzu w czasie Mszy św. bpa Óscara Romero, przypomina nam, czym tak naprawdę jest chrześcijaństwo: „Chrześcijaństwo nie jest zbiorem prawd, w które trzeba uwierzyć, nie jest zbiorem praw, których należy przestrzegać, nie jest zbiorem zakazów. To byłoby odrażające. Chrześcijaństwo to Osoba, która mnie tak bardzo umiłowała, że domaga się mojej miłości. Chrześcijaństwo to Chrystus”.
Więc „nie marnujmy czasu łaski” i wybierajmy Miłość. Bo tam gdzie jest Miłość nie ma miejsca dla nienawiści. Jezus umarł za mnie, z miłości do mnie. Cóż więcej jest mi potrzebne?
Szczęśliwi, ponieważ spotkali Boga Żyli w różnym czasie. Mierzyli się z rozmaitymi trudnościami i byli wystawiani na liczne próby. Biedni i bogaci, sławni i niemal anonimowi. Wszyscy oni – błogosławieni, czyli szczęśliwi. Warto ich lepiej poznać, aby towarzyszyli nam na drodze wiary.
Autor przybliża ponad 70 inspirujących historii o ludziach, którzy – każdy na swój sposób – odpowiedzieli na powołanie. Wszystkie te życiorysy splatają się w jednym, najważniejszym punkcie. Jest nim miłość do Chrystusa i Jego Kościoła.
ks. Marek Wójtowicz (ur. 1958 roku w Nowym Sączu) – jezuita, doktor teologii, rekolekcjonista, duszpasterz akademicki. Studiował filozofię w Krakowie (1980–1982), teologię w Warszawie (1982–1985) i na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (1986–1991). Autor książek Święci z charakterem, Uczyć się wiary z Maryją, Spragnieni Nieba, Modlitwy polskich świętych, a także licznych artykułów publikowanych . na stronach internetowych Apostolstwa Modlitwy () i .
Autor pisze we wstępie skąd się wzięli Baskowie oraz o zachowaniu baskijskich zwyczajów. W dalszych rozdziałach przedstawia: najstarsze bóstwa, świat bogów, demonów i duchów, olbrzymów, magię i przesądy, kulty i inne osobliwości (jak mowę gwizdaną i mowę krzyczaną). Przedstawia też jak zostało wprowadzone chrześcijaństwo i jaki jest jego lokalny koloryt. Kraj Basków leży naprawdę za górami. Jego mieszkańcy to Euskaldunowie, nazywani Baskami od tak dawna, że chyba już tak pozostanie. Nie są zachwyceni, gdy się mówi, że ich kraj leży w Hiszpanii. Mają przeświadczenie swej odrębności, nie tylko etnicznej i językowej, także narodowej. Są wśród nich i tacy, którzy nie chcą mieć nic wspólnego także z państwem hiszpańskim. Kraj Basków, zielone Euskadi, Vascongadas jakiejkolwiek użyjemy nazwy, znajdziemy się wobec niekończącej się listy pytań, wątpliwości i zagadek. Skąd pochodzą, jakie są korzenie ich języka, dlaczego trwa tam napięcie i czy widać kres terrorystycznych akcji ETA? Takie pytania wskazują, jak mało wiemy o tym kraju i jego ludziach. Jorge Ruiz Lardizabal ofiarowuje nam szansę innego spojrzenia, głębszego wniknięcia w kulturę jego kraju.Spis treści:Euskadi nie tylko zielone (Jan Kieniewicz)Bask jest człowiekiem dobrym... (Xabier Arzalluz Antia)Od AutoraRozdział I. Baskowie-EuskaldunowieRozdział II. Najstarsze bóstwaRozdział III. Świat bogów, demonów i duchówRozdział IV. OlbrzymyRozdział V. Magia i przesądyRozdział VI. KultyRozdział VII. KobietaRozdział VIII. Inne osobliwościRozdział IX. ZwierzętaRozdział X. Chrześcijaństwo
„Całe nasze życie tyle jest warte, ile jest w nim miłości”.
kard. Stefan Wyszyński
Nieznane oblicze jednego z najwybitniejszych Polaków XX wieku - Prymasa Tysiąclecia
Kardynał Stefan Wyszyński to postać wielowymiarowa. Był wybitnym przywódcą duchowym, mężem stanu i autorytetem moralnym. Warto jednak spojrzeć na życie i dzieło Prymasa, jak pisze autorka, od innej strony – z punktu widzenia człowieka wewnętrznego, któremu przyszło pełnić te ważne zewnętrzne funkcje i role.
Ewa K. Czaczkowska pokazuje nieznane oblicze Prymasa. Tworzy portret człowieka prawdziwego - pełnego pasji, męstwa i miłości, konsekwentnie realizującego swoją życiową misję. Opowiada o przyjaźni i przebaczeniu, relacjach Prymasa z Karolem Wojtyłą, o najważniejszych kobietach w jego życiu. Opisuje cuda, które dokonały się za jego wstawiennictwem. Książka zawiera również rozmowę z o. Zdzisławem Kijasem, relatorem w procesie beatyfikacyjnym kardynała Wyszyńskiego.
Ewa K. Czaczkowska – doktor historii, dziennikarka, pisarka. Autorka wielu książek, także tłumaczonych na języki obce, m.in. biografii prymasa S. Wyszyńskiego i ks. J. Popiełuszki oraz Mistyczek. Historii kobiet wybranych, Cudów św. Faustyny, Bajek mariackich. Laureatka czterech Feniksów – nagród Stowarzyszenia Wydawców Katolickich.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Czy możemy się czegoś nauczyć od żyjących kilkanaście wieków temu egipskich pustelników?
Tak! Autor, komentując teksty Ojców Pustyni pokazuje, jak radzić sobie ze zniechęceniem na modlitwie, powracającymi pokusami, negatywnymi emocjami... Okazuje się bowiem, że starożytni mnisi zmagali się z tymi samymi problemami duchowymi, co my i to w jeszcze większym stopniu. Udało im się jednak wypracować skuteczne sposoby na ich pokonanie. Skuteczne, bo oparte na praktyce życia, a nie na teoretycznych rozważaniach, ale przede wszystkim na głębokim przeżyciu obecności Boga.
Leszka Kołakowskiego zawsze pasjonował problem Boga i religii. Niniejsza książka jest nie tylko wyrazem tej pasji, ale efektem systematycznego przedzierania się przez tę problematykę przez 7 lat, jedynym bodaj systematycznym ujęciem przez Profesora dziejów i spraw religii. Autor nie byłby sobą, gdyby obok perspektywy historycznej i filozoficznej nie nadał swemu wykładowi charakteru osobistego. Sympatie i antypatie, a często wręcz irytacje, widać tu jak na dłoni, dlatego czytelnik czuje się, jakby uczestniczył w burzliwej dyspucie o sensie i historii chrześcijaństwa, a nie tylko poznawał kolejne fakty. Kołakowskiego interesuje bowiem istota religijności i mechanizmy prowadzące do powstawania świadomości religijnej - obok, na powierzchni albo w samym centrum świadomości filozofującej. Dyskursy religijne nie działają bowiem w próżni, lecz w świecie wypełnionym wieloma innymi typami refleksji. Książka zdaje sprawę z tej złożoności, odnosząc też sferę myślenia do sfery społecznej i historycznej, czyli do instytucji religijnych, badając potrzebę tych instytucji oraz ich rozwój. Wywód wzbogacają cytaty do tekstów źródłowych, anegdoty i jasny, a przy tym barwny styl Leszka Kołakowksiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
