W organizacjach marnują się wielkie zasoby talentu. Potrzebne są skuteczne sposoby na zmobilizowanie tego potencjału. Problemem dzisiejszych organizacji nie jest brak talentów, lecz poważny niedobór osób, które wiedzą, jak rozwijać i wykorzystywać talent oraz jak nim zarządzać, mobilizując ludzi do osiągania wyników - to założenie jest punktem wyjścia zawartych w książce konstruktywnych rozważań dotyczących skutecznego przywództwa. Opierają się one na wynikach trwających ponad siedem lat badań, w których uczestniczyło blisko 2,5 tysiąca menedżerów wyższego szczebla z dziesięciu różnych firm w Europie i Stanach Zjednoczonych. Odwołując się do uzyskanych rezultatów, Michael Williams ustala siedem kluczowych zespołów kompetencji, których wymaga w dzisiejszym świecie skuteczne przywództwo: orientacja na cel, prawość charakteru, silne zaangażowanie w sprawy zespołu, postrzeganie spraw z szerokiej perspektywy, pomysłowość, siła przebicia i uporządkowana strategia komunikacji. Następnie wskazuje, w jaki sposób należy te kompetencje powiązać z takimi niezbędnymi cechami, jak: - osobista konsekwencja i dyscyplina, - brak tolerancji dla mierności, - troska o stworzenie atmosfery wzajemnego zaufania, - pielęgnowanie pasji i przekazywanie jej zespołowi, - uznanie fundamentalnego znaczenia, jakie odgrywa w przywództwie inteligencja emocjonalna. Adresaci: Zbudowany w ten sposób model przywództwa, zaprezentowany w atrakcyjnej, zwięzłej i przystępnej formie, wsparty praktycznymi wskazówkami, pomoże menedżerom wszystkich szczebli w rzeczywistym kształtowaniu postaw gwarantujących sukces w nowoczesnych organizacjach.

Książka zawiera opisy kilkudziesięciu gier szkoleniowych, których celem jest ułatwienie zespołom zrozumienia istoty konfliktu jako naturalnego elementu ich funkcjonowania, znalezienia sposobów jego rozstrzygania i twórczego przekształcania we współpracę. Zaprezentowane tu ciekawe, wciągające gry zapewniają: - poprawę komunikacji w zespole, - zrozumienie znaczenia różnorodności grupy dla skuteczności jej działania, - zwiększenie wzajemnego zaufania, - zmianę perspektywy postrzegania konfliktu i docenienie wagi różnych punktów widzenia, - rozwinięcie inteligencji emocjonalnej, wrażliwości i empatii, - doprowadzenie do efektywnej współpracy w zespole. Adresaci: Gry są cennym materiałem dla szkoleniowców i trenerów, gotowym do bezpośredniego wykorzystania podczas sesji szkoleniowych, zebrań i programów integracyjnych. Opis każdej z nich zawiera szczegółowe wskazówki dla prowadzącego i propozycje pytań do dyskusji.

Ta znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływu, skierowana jest do wszystkich zainteresowanych wpływaniem na innych ludzi oraz tych, którzy pragną obronić się przed niepożądanym oddziaływaniem bądź manipulacją. Książka skierowana jest do osób, które zawodowo zajmują się wpływaniem na innych: do dziennikarzy i psychologów, kierowników i negocjatorów, specjalistów od reklamy i marketingu, prawników i ekonomistów, nauczycieli i wychowawców. Służyć może wiedzą i pomocą zarówno tym, którzy chcą wpływać na innych, jak i tym, którzy pragną się obronić przed niepożądanym wpływem. Wywieranie wpływu jest to więc tak naprawdę książka dla każdego z nas.

Tę wnikliwą, dowcipną i mądrą książkę powinna przeczytać każda normalna kobieta, która chce zrozumieć przeciętnego współczesnego mężczyznę i każdy współczesny mężczyzna ,który i tak nigdy nie zrozumie, w jaki sposób się w to wszystko wpakowujemy. I oczywiście wszyscy pozostali (bez względu na płeć),których codziennie rozczarowuje brak efektownego i natychmiastowego końca świata.

SYCHAR - to miasteczko położone w Samarii, obok którego przy studni Jakuba miała miejsce rozmowa Chrystusa z Samarytanką. Pan Jezus powiedział Samarytance prawdę o jej życiu i wskazał na Siebie jako źródło wody żywej. ANNA JEDNA jest sakramentalną żoną, matką trojga dzieci, nauczycielką, prowadzi Ognisko Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR w Poznaniu. Będąc w trudnej kryzysowej sytuacji małżeńskiej, dzieli się doświadczeniem mocy Bożej miłości i nadziei na uzdrowienie swojego małżeństwa. Daje także świadectwo nawrócenia - kształtowania w sobie postaw wiernej miłości, przebaczenia i osobistej wolności wynikającej z aktywnej współpracy z Jezusem-Bogiem, które pozwalają z nadzieją oczekiwać na powrót współmałżonka. "Kto rozumie przysięgę małżeńską, ten rozumie Boga, człowieka i miłość, a kto wypełnia przysięgę małżeńską, ten trwa na drodze świętości. Autorka walczy o swoje małżeństwo ze stanowczością i niezachwianą nadzieją. W podobnej sytuacji znajdują się obecnie setki tysięcy małżonków w Polsce. Książka zawiera świadectwa wielu osób, które pokazują, że można trwać w wierności Bogu i małżonkowi w każdej sytuacji i że z pomocą Boga każde małżeństwo sakramentalne można uratować. Stanowi nie tylko zachętę do trwania w prawdzie, miłości i wierności w obliczu kryzysu małżeńskiego. Pokazuje też narzędzia, które w tym pomagają: słowo Boże, modlitwa i grupa wsparcia. Taka grupą wsparcia dla małżonków, którzy w niezachwiany sposób chcą walczyć o uratowanie swojego małżeństwa, są wspólnoty SYCHAR. Wspólnoty te istnieją już w wielu miejscach w Polsce i za granicą. Ich istnienie i szybki rozwój to znak czasu u szczególnie potrzebny wymiar nowej ewangelizacji. Niniejsza książka to pomoc dla tych, którzy chcą zachować wierność małżeńską, niezależnie od okoliczności i ludzkiej słabości. To także znakomity podręcznik Bożej mądrości i Bożej miłości dla tych, którzy przygotowują się do zawarcia sakramentalnego małżeństwa oraz dla tych, którzy już są małżonkami i pragną uczynić wszystko, aby ich małżeństwo nie znalazło się w kryzysie". ks. Marek Dziewiecki

Nieoczywiste pytania i zaskakujące odpowiedzi to najlepszy sposób, aby spojrzeć na swój związek z zupełnie nowej perspektywy. Związki i rozwiązki miłosne to poradnik, który czyta się nie gorzej niż powieści Katarzyny Grocholi. Jedna z najpopularniejszych polskich pisarek rozmawia z Andrzejem Wiśniewskim, terapeutą rodzinnym warszawskiego Laboratorium Psychoedukacji, o związkach miłosnych, tych dobrych i tych złych. Związki i rozwiązki miłosne mają wiele atutów, a najważniejsze z nich to skrząca się dowcipem konwersacja, prawdziwe historie i oryginalne refleksje.

Książka przeznaczona jest dla menedżerów, którzy po raz pierwszy planują imprezę korporacyjną. Judy Allen poświęca wiele uwagi zagadnieniom, które decydują o powodzeniu i opłacalności takiej imprezy, podkreślając jej rolę w strategii marketingowej firmy. Doradza, jak dopasować rodzaj imprezy do potrzeb biznesowych i wykorzystać w pełni jej potencjał. Odpowiada przy tym na wiele pytań: - Jak imprezy mogą się przyczynić do zwiększenia obrotów i zysków? - Jak wpływają na budowanie świadomości i rozpoznawalność marki? - Jak wykorzystywać je do promocji i rozwoju biznesu? - Jak dzięki nim osiągać cele firmy? Książka zawiera wiele praktycznych, szczegółowych wskazówek dotyczących planowania i realizacji imprez. Opierając się na przykładach eventów zakończonych sukcesem oraz nieudanych, autorka wskazała, na co należy zwracać uwagę przy ich organizacji w każdym aspekcie ? osobistym, zawodowym i biznesowym.

Przeciwdziałanie dyskryminacji jest przede wszystkim trudnym wyzwaniem dla wychowawców i wychowawczyń klas. Jest również podstawowym elementem programów wychowawczych i profilaktycznych szkół i placówek oświatowych. W publikacji, obok omówienia zagadnień związanych z formami dyskryminacji w szkole, przygotowaliśmy konkretne propozycje pracy z klasami podczas lekcji wychowawczych. Uwaga! W publikacji znajdą Państwo gotowe scenariusze lekcji wychowawczych dla szkół podstawowych i gimnazjów. O dyskryminacji i mowie nienawiści staje się głośno, gdy w przestrzeni publicznej dochodzi do działań lub wypowiedzi obrażających lub poniżających konkretne osoby czy grupy społeczne. Gorsze traktowanie z uwagi na przynależność narodową, etniczną, religię, płeć, status społeczny, orientację seksualną i wiele innych to przejaw dyskryminacji. Zawarte tu liczne praktyczne porady podpowiadają: - Do jakich przejawów dyskryminacji dochodzi w szkołach najczęściej? - Jakie są metody zapobiegania aktom prześladowania i nienawiści? - Jak prowadzić lekcje wychowawcze, aby przeciwdziałać dyskryminującym zachowaniom uczniów? - Jak rozpocząć działania zapobiegawcze? - Jak zapobiegać klasizmowi w szkole? Szkoła nie jest wolna od zjawisk dyskryminacji, które są przezroczyste dla społeczności, czyli tak wpisane w schemat myślenia i zachowania, że nikt ich nie dostrzega. Warto zatem poruszyć ten temat na lekcjach wychowawczych. Uzyskaj niezbędne materiały – gotowe scenariusze lekcji wychowawczych!

Gdy po piętnastu latach spojrzałem w błyszczące gniewem oczy mojej żony, zrozumiałem, że to, co brałem za pewnik – nasz związek, nie jest niczym pewnym. Uświadomiłem sobie, że dotąd traktowałem moją żonę jako trofeum – zdobyte i ustawione na półce – a nie jako towarzyszkę życia czy przyjaciela, z którym mogę podzielić się tym, co dzieje się w moim wnętrzu. Pewne sygnały pojawiały się już wcześniej, zanim wyjechałem na wojnę do Wietnamu, jednak ich nie zauważyłem. Typowy facet! Ale tym razem filozofia „drugiej szansy” skończyła się! Jak to się stało, że wpadliśmy w takie bagno? Dlaczego nasze małżeństwo już od pierwszych lat ukształtowało się jako pole walki, a nie wspólnota? Na ile miało to coś wspólnego z moją męskością – czy raczej brakiem męskości we właściwym jej pojmowaniu? Musiałem koniecznie zrozumieć, co to znaczy być mężczyzną w pełnym tego słowa znaczeniu. Ta książka jest więc o męskości, prawdziwej męskości – tej stworzonej przez Boga, opartej na solidnym fundamencie zrozumienia tego, co we współczesnej kulturze dzieje się z mężczyznami. To książka dla facetów niebojących się ani prawdy, ani wyzwań. Musimy bowiem odważnie stawić czoła trudnym sprawom.

siążka porusza ważne zagadnienie społeczne jakim jest obecnie nawiązywanie, tworzenie i utrzymywanie przez młodych ludzi relacji partnerskich za pomocą internetu. Twórcy „Związków miłosnych w sieci” pozwalają nam zapoznać się z mechanizmami wpływającymi na decyzję o wyborze partnera z punktu widzenia psychologicznego i społecznego. Pokazują zarazem jak wyglądało to zjawisko na przestrzeni wieków. Szczególnie dużo miejsca poświęcają portalom randkowym, miejsca gdzie nawiązuje się nowe znajomości, ale także buduje swój wizerunek oraz zaspakaja swoje potrzeby. Pokazują perspektywy rozwoju portali randkowych oraz ukazują zagrożenia związane z poszukiwaniem miłości w sieci. Autorzy opisując cyberprzestrzeń nie zaniedbują opisu tradycyjnego funkcjonowania związków partnerskich. Przedstawiony materiał oparty jest na rzetelnych badaniach empirycznych, o charakterze eksploracyjnym. Jest on podstawą do odpowiedzi na pytania dotyczące procesu podejmowania decyzji o zarejestrowaniu się na portalu randkowym, długości i częstotliwości korzystania z tego miejsca, nawiązywania kontaktu pomiędzy użytkownikami i ich doświadczeń. Publikacja ta będzie stanowiła cenną pozycję dla osób próbujących zrozumieć współczesny świat, który jest dzisiaj równocześnie światem online i offline, a zarazem samego człowieka próbującego znaleźć bliskość, szczęście i zrozumienie w związku z drugim człowiekiem. Książka zawiera bogatą bibliografię oraz netografię.

Przez długi czas twierdzono, że pierwszą prawdziwą rewolucją seksualną od strony technicznej "umożliwiła" tabletka antykoncepcyjna, dająca "wolność" od niechcianej ciąży. Natomiast niezwykle radykalne i rewolucyjne zmiany w obszarze życia seksualnego współczesnego człowieka dokonują się za przyczyną najnowszych technologii, z wykorzystaniem komputera, internetu, telefonu komórkowego i urządzeń do wejścia w rzeczywistość wirtualną. Technologia zmienia obyczaje, w tym także wizję miłości, albo raczej tego, co się pod tym terminem jeszcze rozumie.

Ludzie wolą organizować się w plemiona — grupy, które mają swoich liderów, kulturę albo definicję normalności. Cyfrowa rewolucja umożliwiła powstanie tych plemion i wzmocniła je, dzięki czemu mamy teraz miliony grup ludzi, które respektują, doceniają i wspierają działania, które osoby spoza grupy nazywają dziwnymi, a które dla nas, współplemieńców są całkowicie normalne. Godin twierdzi, że wpychanie nas wszystkich w uniwersalny szablon „normalności”, by sprzedać więcej śmieciowych produktów masom, jest zarówno nieefektywne, jak i złe. Okazją naszych czasów jest możliwość wspierania dziwnych, sprzedawania dziwnym i stania się dziwnym.

Prosimy nie przeszkadzać! Tradycyjny marketing jest jak niepotrzebne „przeszkadzajki” w harmonijnej melodii. Jest jak podchmielony pasażer komunikacji miejskiej, z którym przyszło nam podróżować. Jest niczym głos milicjanta spożywającego kanapkę w Rozmowach kontrolowanych. To wreszcie blok reklamowy przerywający Twój ulubiony program i telefon od telemarketera, który pragnie zaoferować Ci zestaw śrubokrętów — bez względu na to, czego akurat w tej chwili pragniesz Ty. Przepraszam, czy oni się naprzykrzają? Marketing przeszkadzający to najbardziej irytujący — a co za tym idzie, nieskuteczny — sposób na promocję swojej firmy. Jedyne, co możesz dzięki niemu osiągnąć, to irytacja potencjalnego klienta. A klient zirytowany to klient stracony. Co w takim razie robić, by nie odbierać ludziom czasu, a zyskać wiernych zwolenników? Wystarczy umiejętnie zapytać o pozwolenie! Dowiedz się, jak walczyć z konkurencją w interaktywnym wszechświecie stron WWW, telefonicznych centrów obsługi klienta i automatycznych narzędzi wspomagających sprzedaż. Sprawdź, jak skutecznie uniknąć pułapki handlu elektronicznego, którą jest powszechny dostęp do wszystkich rodzajów produktów oraz ciągłe obniżanie prowizji sprzedawców. Poznaj nowy typ relacji marketingowych, które najprawdopodobniej wkrótce staną się nową normą. To pozwoli Ci zmienić taktykę i z „wkurzonych klientów” zrobić „zachwyconych znajomych”.

To książka wyjątkowa pod każdym względem. Powinien ją przeczytać każdy Polak. Rodzic, szef, podwładny, polityk, dziennikarz, trener, mąż i żona, sprzedawca i księgowy… Każdy, kto chce się dobrze czuć dłużej niż parę chwil i każdy, kto chce mieć pozytywny wpływ na innych, dać im energetycznego kopa. Każdy, kto chce utrzymać pracę, awansować czy budować związek oparty na zaufaniu, zrozumieniu i nieustannej ciekawości drugiej osoby. 'Głaskologia" powinna być obowiązkową lekturą szkolna. To nie tylko książka, ale swego rodzaju efektywna filozofia postępowania. Jest to lektura fascynująca, wciągająca i taka, która nie pozwala o sobie zapomnieć. Bogata merytorycznie, rzeczowa, dowcipna, konkretna i mądra. Momentami bezpardonowa. Na pewno nietuzinkowa. Autor sprawnie balansuje między przykładami, wynikami najnowszych badań a metaforami pomagającymi zapamiętać najważniejsze wnioski.

Nieśmiałość utrudnia ci kontakty towarzyskie? Zniechęca do podejmowania wyzwań zawodowych? Stoi na przeszkodzie w budowaniu związku? Wyjdź z kryjówki i rozpocznij nowe życie! Z tym poradnikiem dowiesz się na czym polega nieśmiałość, określisz jej typ, którego zrozumienie stanowić będzie podstawę pracy nad jej eliminacją. Książka zawiera zbiór rad i przykładów z życia, pomagających w podnoszeniu samooceny i przezwyciężaniu własnych ograniczeń. Istotną jej częścią są ćwiczenia i zadania oparte o terapię poznawczo-behawioralną (TPB). Poradnik przeznaczony jest dla wszystkich, którzy chcą pokonać nieśmiałość, pragną otworzyć się na ludzi i zacząć realizować własne plany i marzenia. Znajdź własną drogę do śmiałości! Dlaczego poradnik trafia w Samo Sedno? - wskazuje, jak poprzez zmianę myślenia znaleźć rozwiązanie problemów - pomaga radzić sobie z trudnymi emocjami - wykorzystuje jedną z najskuteczniejszych metod – terapię poznawczo-behawioralną - podpowiada, jak pomagać osobom, które cierpią z powodu nieśmiałości - przedstawia prawdziwe historie osób, które pokonały lęki i zaczęły żyć pełnią życia

Książka przedstawia problem kompetencji międzykulturowych ich siłę w procesach uruchamiania kapitału społecznego.

Anomia pracownicza to zjawisko społeczne polegające na systematycznym występowaniu w grupach pracowniczych nieuczciwych zachowań doprowadzających do wymiernych strat finansowych w organizacji. Niniejsza książka jest pierwszą na polskim rynku publikacją traktującą kompleksowo o zjawisku anomii pracowniczej, łączącą solidne, zweryfikowane podstawy naukowe z praktyką biznesową. Jest to praktyczny podręcznik dostarczający kadrze zarządzającej i menedżerom narzędzi przydatnych do rozpoznawania i ograniczania negatywnych skutków anomii pracowniczej. Zastosowanie przedstawionych tu rekomendacji i użytecznego modelu diagnostycznego pozwoli: • zarządzać ryzykiem anomii pracowniczej, • przywrócić pożądane wartości i normy postępowania wśród zatrudnionych, • podnieść poziom bezpieczeństwa wewnętrznego i ochronić zyski, • zwiększyć przewidywalność zachowań pracowników w organizacji, • podnieść efektywność i poziom zaangażowania pracowników, • zoptymalizować koszty funkcjonowania organizacji. Cenny zasób praktycznej wiedzy uzupełniają liczne studia przypadków anomii pracowniczej osadzone w polskiej rzeczywistości biznesowej początku XXI wieku.

Po sukcesie Wyjdź za mąż i poddaj się Costanza Miriano proponuje nowy „podręcznik” wspólnego życia. Tym razem koncentruje się na mężczyznach. Jest to pełen humoru manifest wierzącej żony, który wyjaśnia, jak odkryć na nowo role, które mamy wypisane w sercu jako kobiety i mężczyźni, żony i mężowie, matki i ojcowie. Odpowiada na szereg ważnych pytań, takich, jak: - co to znaczy być mężczyzną? - czym jest ojcowski autorytet? - jaka jest rola Boga w małżeństwie i w wychowaniu? Są to porady dla mężczyzn, ale także dla kobiet, które powinny pomagać swoim mężom odkrywać ich zadania i rolę, jaką pełnią w budowaniu szczęśliwej rodziny. Zadania te, powiedzmy to głośno, współcześnie nieco się rozmyły, przez co zbyt często możemy spotkać w naszych domach mężczyzn zdezorientowanych i nieprzygotowanych do rozwiązania różnych delikatnych problemów czy do chronienia równowagi w rodzinie. Wystarczy naprawdę niewiele, by Wasza rodzina zaczęła szczęśliwie żyć i – po prostu – dobrze „funkcjonować”. „Być mężczyzną, być męskim to znaczy potrafić odważnie walczyć, mieć siłę do walki, siłę polegającą nie na atakowaniu, ale na stawianiu oporu. Być męskim to przede wszystkim mieć odwagę do brania na siebie ciosów, być tarczą w obronie powierzonych sobie osób. Być mężczyzną to znaczy być gotowym oddać życie za swoją małżonkę i za swoją rodzinę, albo za tego, kogo ma się w opiece, a także za swoją misję poza domem. Bycie mężczyzną nie ma natomiast nic wspólnego z powszechnym współcześnie rozumieniem męskości: choć potencja to coś pozytywnego, prawdziwy mężczyzna to ten, który potrafi kontrolować tę siłę, kierować nią, a nie marnować”. Wybrany fragment książki Prezenty dla mężczyzn Istnieje jedna jedyna uniwersalna, skuteczna, niezastąpiona metoda rozmawiania z mężczyznami. Tyle że... nie wiem, jaka to metoda.    Tak właśnie jest, niestety, nie mogę nic z tym zrobić. Próbowałam, ale bezskutecznie. Mam na myśli prawdziwą rozmowę, wymianę myśli, które skutecznie docierają do umysłu bliźniego, wymagają odpowiedzi i prowokują do nich.    Prowadzenie monologu się nie liczy, jest zbyt proste. Wiem to, bo mówienie to moja specjalność.    Bez problemu potrafię odpowiedzieć na tak podstawowe pytania jak to, do której klasy chodzi któreś z naszych dzieci, kiedy mój mąż jedzie je odebrać ze szkoły, bo dostało gorączki, i przed samymi drzwiami wejściowymi uświadamia sobie, że nie wie, gdzie go szukać (nie, imienia nie zapomniał - tak przynajmniej twierdzi); potrafię udzielić podstawowych informacji, na przykład: gdzie jest zaparkowany nasz samochód (powiedziałam „podstawowych", a nie dokładnych); potrafię przekazać zwięzłe instrukcje, po których mój mąż dzwoni do mnie tylko dwa czy trzy razy: „To mówiłaś, że gdzie przyjmuje pediatra?", „Czy mogę kupić szynkę parmeńską zamiast orzeszków piniowych?" „Pogniewasz się, jeśli nie pójdę tam, gdzie chciałaś, żebym poszedł?"... Oczywiście, że się pogniewam, ale nie przyznam tego nawet na torturach.    Na początku sądziłam, że problemy z organem słuchu są wadą produkcyjną tylko mojego egzemplarza, mojego męża. Zasięgałam informacji u producenta, ale stanowisko mojej teściowej jest niezmienne: jakkolwiek by było, muszę go sobie zachować, tego jej syna. Uznałam więc, że spróbuję porozumieć się przynajmniej z mężami innych kobiet. W przypływie natchnienia zaczęłam pisać listy do mężczyzn. Spędzałam całe noce na stukaniu w klawiaturę - a także, no dobrze, na malowaniu paznokci na odcień „geranium", najedzeniu kanapek z salami i czytaniu Houellebecąa oraz wpatrywaniu się zahipnotyzowanym wzrokiem w telewizyjne wykłady z fizyki o czwartej nad ranem, nie mogąc oderwać oczu od żółtego krawata profesora - by później, następnego dnia, z niemal całkowitą jasnością umysłu pozbyć się wszystkiego, co napisałam, wciskając z pełną bólu rezygnacją klawisz delete. To gest świadczący o wielkiej szlachetności.    Prawda jest taka, że - tak wynika z mojego doświadczenia -jeśli kobieta chce, by jakiś pomysł dotarł do umysłu i do serca któregoś męskiego przedstawiciela gatunku, by wpłynął na niego choć w minimalnym stopniu, słowa nie tylko nie wystarczą, ale nieraz mogą okazać się wręcz szkodliwe. U mężczyzn porady, pouczenia czy wskazówki wywołują natychmiastową reakcję w postaci ataków reumatyzmu, nie-cierpiącej zwłoki potrzeby sprawdzenia poziomu płynu hamulcowego, chęci odmalowania na biało ściany w łazience oraz fal tęsknoty za new wavel wymagających wysłuchania w nabożnym skupieniu - na kolanach - całej kolekcji płyt.    A w tych rzadkich przypadkach, kiedy pozostają w najbliższym otoczeniu, gdy my mówimy - nie słuchają. Kiedy pisałam te słowa, poczułam pewne wyrzuty sumienia (może jestem zbyt surowa?), zawołałam więc mojego męża i przedstawiłam mu swoje refleksje. Oczekiwałam, że po mojej długiej, pasjonującej i pełnej szczegółów przemowie usłyszę mądrą odpowiedź małżonka. - No więc, co powiesz? - O czym? - O tym, że mężczyźni nie słuchają kobiet. -Hę? - Powiedz, jakie jest twoje zdanie. - Nie wiem, wybacz, ale nie słuchałem. Osobiście odebrałam to jako komplement. Jestem pewna, że miał na myśli: „Dobrze powiedziane, kochanie, ty zawsze znajdziesz odpowiednie słowa".    Mam dziwne przeczucie, że gdy dzwonię do niego, kiedy jest w pracy, odkłada słuchawkę na biurko i udaje się do archiwum, by poukładać nagrania w porządku alfabetycznym (od tak dawna przecież chciał to zrobić). O ile go znam, to -kiedy ja wciąż mówię - zmienia zdanie i postanawia ułożyć je jednak w porządku chronologicznym. Później znów alfabetycznym, ale pojawią się pewne problemy, ponieważ nie będzie mógł sobie przypomnieć, gdzie stoi „j". Tak czy inaczej, czymkolwiek by się zajmował, podczas gdy ja mówię, jego wkład w rozmowę jest zawsze taki sam: zerowy.

Poślubienie mężczyzny, który bez wątpienia należy do innego „gatunku” i życie z nim, to poważne przedsięwzięcie. A jednocześnie… cudowna przygoda. To wyzwanie zmuszające do prawdziwego zaangażowania, rzucenia wszystkiego na jedną szalę, przyjęcia nowego życia. Takiemu wyzwaniu można sprostać tylko wtedy, gdy każdy spełnia się w swojej roli. Mężczyzna jest w rodzinie wcieleniem przewodnika, zasad, autorytetu. Kobieta powinna z radością przyjąć rolę tej, która pomaga i która przyjmuje, otacza opieką. To do kobiet należy – jest to wpisane w ich naturę – przyjęcie życia i pomaganie najbliższym, każdego dnia. Także wtedy, kiedy pokój dzieci po popołudniowych zabawach wygląda tak, że ma się ochotę walić głową w ich biurko… W tym zbiorze oryginalnych, błyskotliwych, ironicznych i rozśmieszających do łez listów Costanza Miriano pisze o miłości, małżeństwie i rodzinie. Żartobliwy styl, którym się posługuje, może przekonać i skłonić do przemyśleń nawet najbardziej opornych. „Kiedy kobieta poddaje się nie po to, by zostać zdeptaną, ale by przyjmować innych, wskazuje drogę mężczyźnie i całej rodzinie. Kobieta wyprzedza mężczyznę, ponieważ on potrzebuje, by go przyjęła. Z taką kobietą – kobietą, która jest wierna, która nie jest rywalką, nie chce przejmować nad wszystkim kontroli i dominować, ale która nie pozuje na słabą kobietkę – mężczyzna może być płodny w szerokim tego słowa znaczeniu. Wspomnę tylko, że wówczas nawet myśl o dzieciach może nie wydawać mu się tak bardzo przerażająca. Kochać jako pierwsza, ale i jako ostatnia. To na nas, kobietach, spoczywa również zadanie dbania o miłość, podtrzymywania domowego ognia. Wierność taka może okazać się konieczna w chwilach, gdy miłość – która jest nie tylko uczuciem, ale przede wszystkim przykazaniem – wymaga także siły i zdecydowania”. Wybrany fragment książki Szewc bez butów chodzi... „Costanza, powiedz mi jeszcze raz, dlaczego powinnam wyjść za mąż. To już za piętnaście dni". Trzeba sięgnąć po słuchawkę. Ktoś ma nagłą potrzebę rozmowy. Trzeba umieścić puszkę z napojem w uchwycie (błogosławiony wynalazek z amerykańskich samochodów!). Trzeba sprzątnąć pestki mandarynki (mężu, obiecuję, że któregoś dnia przyniosę worek na śmieci i wszystko posprzątam, nawet papierki po czekoladkach Pocket Coffee). Trzeba w kilka sekund przemienić ten chlewik, mój samochód - schronienie tej niepoprawnej Oprah Winfrey dla ubogich, która ma zwyczaj jadać obiady na skrzyżowaniach bulwaru nad Tybrem - w dobrze się prezentujący salonik.    Piękno przyjaźni nie polega na tym, by mieć przy sobie kogoś, kto będzie miał odwagę powiedzieć ci wprost, że pasemka w kolorze zgniłej nieszpułki nie dodają ci uroku; kogoś, kto będzie się starał, całkiem szczerze zresztą, znaleźć rozsądne uzasadnienie, dlaczego musisz, naprawdę musisz kupić sobie kolejny, dziewiąty już naszyjnik z gagatu, (ponieważ idealnie uzupełni on twoją garderobę); kogoś, kto powie ci, jak doskonałego wyboru dokonałaś i jak świetnie sobie poradziłaś, no przecież nie można było przewidzieć, że grupa czternaściorga małych przyjaciół twoich dzieci, którą gościłaś u siebie, wymknie ci się nieco spod kontroli i dobierze się akurat do tych dwóch spośród wszystkich krzewów różanych, które zdołały zakwitnąć...    Nie o to chodzi. Ja osobiście koniecznie muszę mieć przyjaciół głównie dlatego, że dzięki temu mogę rozdawać rady, a to z kolei jest niezwykle przyjemne i satysfakcjonujące. Rzecz w tym, że przyjaciołom, a dokładniej przyjaciółkom, mogę zawracać głowę tylko przez pewien ograniczony czas, dzięki czemu są one w stanie znieść większe natężenie mojego marudzenia.    Dzieci natomiast, do których jestem przyklejona niemal jak małża, na moje kazania reagują przełączeniem się na tryb off, patrzą na mnie, przypatrując się tak naprawdę mojemu kolczykowi w uchu i myślą o porywających przygodach X-Men, do których będą mogły powrócić, gdy tylko zakończę wreszcie dowodzenie im, jak wiele korzyści przynosi skrupulatna i systematyczna nauka.    Jeśli chodzi o mojego męża, jest on człowiekiem inteligentnym i szybko nauczył się odpowiadać mi: „Aha" albo „Naprawdę?", lub nawet: „Tak, ja też tak myślę" i „Oczywiście", niemal zawsze odpowiednim tonem, co pozwala mu przy minimalnym wysiłku symulować prowadzenie ze mną rozmowy. Gdy mam podejrzenia, że mnie nie słucha, mówię na próbę: „Kochanie, jestem znowu w ciąży". Jeśli reaguje na to swoim typowym, wyrażającym zaniepokojenie westchnieniem, oznacza to, że docierają do niego - nie wiem wprawdzie, jakim sposobem, ale jakoś docierają - zasadnicze treści mojego przekazu.    Moje przyjaciółki zaś, jak się wydaje, słuchają uważnie moich opinii, a nawet biorą je pod uwagę. Pewnie bardziej ze względu na sympatię do mnie niż ze względu na to, bym miała powiedzieć coś mądrego, z moim zacięciem psychologicznym godnym środkowego napastnika przebijającego się w pole karne. Owszem, nawet mnie zdarza się czasami powiedzieć coś mądrego, lecz bądźmy szczerzy: zwykle przez przypadek.    Zazwyczaj jednak moja odpowiedź na jakikolwiek dylemat jest jedną z następujących: to on ma rację; wyjdź za nie-go; zdecydujcie się na dziecko; ustąp mu; zdecydujcie się na drugie dziecko; przeprowadź się do jego miejscowości; wybacz mu; spróbuj go zrozumieć; zdecydujcie się w końcu na dziecko.    Dlatego też te koleżanki, które nie chcą słuchać podobnych rzeczy- a ja, jeśli się zaangażuję, powtarzam je zwykle z subtelnością godną betoniarki - znikają z pola moich radarów. Nie zniechęcam się łatwo, ale zwykle po trzynastu pozostawionych bez odpowiedzi mailach i po otrzymaniu czterech ziejących chłodem SMS-ÓW - zrozumiem.    Te zaś koleżanki, które mają podobne do moich poglądy w danej sprawie, lub też które, niezależnie od wszystkiego wciąż mnie lubią, nadal dzwonią. One... o tak, dają mi dużo satysfakcji.    Przyczyna tego, że tak często muszę mówić ci, mój mężu: „Wybacz na sekundkę, pożegnam się tylko z koleżanką i zaraz przyjdę", jest taka, że udzielanie rad jest, jak już powiedziałam, cudowne. Poza tym tylko w ten sposób można udawać, że ma się coś do załatwienia akurat w chwili, gdy dwaj synowie biją się rowerowymi bidonami o półcentymetrową głowę chłopka lego, który akurat ma wąsy, bez których żaden z braci nie może się obejść, a dwie córki właśnie przewróciły na ziemię pudełko z dwustoma pięćdziesięcioma gramami 5-milimetrowego makaronu.    Jednak przede wszystkim przyjaciółki są dziś niezwykle cenne dlatego, że my, współczesne kobiety, w odróżnieniu od tak wielu wcześniejszych pokoleń, nie mamy przed sobą z góry wyznaczonej drogi.

Budowanie szczęśliwych zdrowych relacji to trudny proces wymagający zrozumienia siebie i drugiego człowieka. Najwięcej trudności sprawia nam znalezienie podłoża problemu którego korzenie często tkwią w traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa. Droga do bliskości jest wnikliwą analizą przyczyn nieudanych związków. br Autorka przedstawia tu praktyczne wskazówki niezbędne w procesie samouzdrawiania. Korzystając z najnowszych metod terapeutycznych przykładów zaczerpniętych z życia oraz własnych doświadczeń - radzi jak się porozumiewać z partnerem w sposób wolny od strachu i stworzyć oraz podtrzymać zdrową relację bliskości. Przedstawiony tu sprawdzony system wytyczania granic słuchania i mówienia pomoże czytelnikowi m.in. podnieść samoocenę odzyskać równowagę emocjonalną poznać swoje mocne i słabe strony a przede wszystkim nauczyć się rozumieć partnera.Droga do bliskości Spis treści Podziękowania 9 Wstęp 11 1. Duchowe odrodzenie 19 2. Poczucie fałszywej wyższości i fałszywej niższości. „Lepsi" i „gorsi" od innych 32 3. Doskonała niedoskonałość - wewnętrzne dziecko 48 4. Szersza perspektywa 64 5. Fizyczna bliskość - równowaga trudna do osiągnięcia 76 6. Bliskość emocjonalna i intelektualna - równowaga jeszcze trudniejsza do osiągnięcia 88 7. Zabawa we wzajemne obwinianie 97 8. Granice dotyczące mówienia i słuchania 102 9. Terapia traumy. Wstęp do nauki wytyczania zdrowych granic 148 10. Maksymy do stosowania w związkach 165 11. Odnaleźć równowagę 173 Dodatek Redukcja toksycznych emocji. Warsztaty 185