Książkę „Buduj życie odpowiedzialnie i zuchwale” napisałam wtedy, kiedy przeszłam przez największe „sztormy” mojego życia. Śmierć mamy, ojczyma, diagnozę guzów piersi, rozwód. Dlatego jest niezwykle osobistą pozycją, zawierającą prywatne historie oraz ćwiczenia coachingowe, po które sięgnęłam po to, aby:
odkryć swoją życiową misję oraz wartości,
odbudować wiarę i pewność siebie,
pozbyć się blokujących mnie przekonań,
odkurzyć marzenia i sięgnąć po nie.
Książka, w krótkim czasie stała się bestsellerem, a teraz doczekała się III wydania!
Świat wokół nas jest niestały, a my jesteśmy pełni pytań i niepewności. Zapracowani, niewyspani, nakręceni, w pogoni za lepszym jutrem, staramy się sprostać wymaganiom świata. Media, pieniądze, moda, kariera, hedonizm, szczątki wartości, brak wiary i pewności siebie… to wszystko wybija z rytmu i prowadzi do zagubienia.
Czy miewasz czasami takie chwile, gdy Twoje życie zaczyna kręcić się w szybkim tempie, dzień po dniu wykonujesz rutynowe czynności i nagle łapiesz się na refleksji, że „coś” powinieneś zmienić?
Chcesz zatrzymać się i na nowo określić kierunek działania? Sprawdzić stan swojego życiowego konta? Zajrzeć do szuflad, wyrzucić z nich wszystko i przejrzeć na nowo? Spojrzeć na swoje życie z lotu ptaka i na tyle, na ile to obiektywnie możliwe, sprawdzić swój poziom zadowolenia z poszczególnych jego części?
W książce zamieszczono 19 autorskich tekstów specjalistów z zakresu nauk społecznych (psychologii, pedagogiki, kryminologii i socjologii). Autorzy diagnozują zarówno stan polskiej szkoły w kontekście zachowań dewiacyjnych, jakimi są agresja i przemoc, jak i podpowiadają profilaktyczne rozwiązania wychowawcze. Jest to drugie, poprawione i rozszerzone wydanie książki z 2008 roku. Wielokierunkowe i długofalowe badania kliniczne oraz praktyka profilaktyczna i psychoterapeutyczna wskazują, że kształtowanie poczucia empatii od najwcześniejszych lat życia dziecka, rozbudzanie i wspomaganie rozwoju zainteresowań, systematyczna stymulacja aktywności kulturalnej, artystycznej, sportowej, prospołecznej, religijnej mogą być bardzo dobrymi izolatorami agresji. O te właśnie zagadnienia i konkretne działania profilaktyczne wzbogacone jest drugie wydanie „Agresji w szkole”.
Wzrok"" to kolejna część z serii ""Neurobiologiczne Podstawy Rozwoju Poznawczego"" autorstwa Prof. Jagody Cieszyńskiej-Rożek - twórczyni Metody Krakowskiej (R).Autorka opisuje w przystępny sposób kolejne etapy rozwoju percepcji wzrokowej, których znajomość pozwala na postawienie trafnej diagnozy oraz ustalenie programu terapeutycznego dla dzieci z zaburzeniami rozwoju.Ponadto czytelnicy poznają zasady prowadzenia stymulacji funkcji wzrokowych, między innymi dowiedzą się jak prawidłowo wykonywać ćwiczenia wzrokowej pamięci symultanicznej i sekwencyjnej oraz trening percepcji obrazów odwróconych.
Dlaczego czasem łapiemy się na tym, że konfrontując się ze sporami wokół poprawności politycznej, przemocy symbolicznej czy #metoo, przyznajemy rację obu stronom albo w ogóle nie wiemy, co myśleć? Na jakich mitach opiera się nasza wyobraźnia, jakie paradoksy kłębią się pod powierzchnią naszej codzienności?
W pasjonującej książce Agata Sikora szuka odpowiedzi na pytania, które nurtują dziś wiele osób o lewicowo-liberalnych poglądach. Odwołując się do świadectw wrażliwości różnych epok – od liryki trubadurów przez „Deklarację Praw Kobiety i Obywatelki”, musical Hair, powieść i serial Opowieść podręcznej po stand-up Nanette – pokazuje, jak rodziła się i ewoluowała liberalno-lewicowa wrażliwość, które emocje mogły być w jej ramach wyrażane, a które zostały wypchnięte poza jej nawias. Autorka rozpoznaje kulturowy klincz, w jakim tkwimy, rozdarci między dążeniem do autentyczności a oświeceniową koncepcją racjonalnego podmiotu; między polityką tożsamości a uniwersalistycznym liberalizmem. A potem, zdając sprawę z własnych wątpliwości, próbuje wskazać ścieżki, które mogą nas z tego klinczu wyprowadzić.
Oryginalność pisarstwa Agaty Sikory przejawia się nie tylko w błyskotliwych, erudycyjnych analizach zjawisk kultury, ale też w wyjątkowej umiejętności problematyzowania własnych doświadczeń – życia w Polsce i wielokulturowym Londynie, łączenia freelancerskiej pracy intelektualnej z wychowywaniem małego dziecka, zderzeń i spotkań z innymi punktami widzenia. Dzięki temu jej książka jest czymś więcej niż esejem – jest zmianą.
Mały manipulator jest wśród nas. Ciężko go znaleźć, trudno rozpoznać, ale on tam jest, w szkole, osiedlowym sklepie i biurze. Nie chowa się, nie siedzi cicho, o nie! Mówi, tłumaczy, przekonuje i to tak sprytnie, że każdy z nas robi dokładnie to, czego mały manipulator chce. Bo taki już ten mały manipulator jest.Manipulacja jest dzisiaj wszędzie, w polityce, telewizji, gazetach i na ulicy. Ciężko jej uniknąć i łatwo się jej poddać. Mały manipulator to książka dla najmłodszych, która pomaga rozpoznać metody manipulacji i uczy jak im się nie poddawać.
Autorki w sposób kompleksowy przedstawiają problematykę traumy dziecięcej na gruncie przepisów prawa. Sfera prawna wydaje się niezwykle istotna, albowiem dzięki niej możliwe jest dostosowanie systemu szkolnego do specyficznych potrzeb dzieci, co może wspomóc proces ich zdrowienia. Książka skierowana jest do pracowników socjalnych, pedagogów w ich codziennej pracy, prawników, psychologów i studentów.
Podręczny zbiór konkretnych narzędzi: ćwiczeń, zabaw i przykładów.
Poradnik, który trzymasz w ręce, skierowany jest do rodziców, opiekunów, wychowawców i pedagogów. Jest sumą doświadczeń autorki, pochodzących z pracy terapeutycznej z dziećmi cierpiącymi na zaburzenia lękowe oraz z ich opiekunami.
Dzięki tej książce:
- Zrozumiesz, skąd się bierze lęk.
- Dowiesz się, do czego lęk jest nam potrzebny.
- I czy każdy lęk trzeba pokonać.
- Nauczysz się, jak wesprzeć dziecko, które się boi.
- Jak rozmawiać z nim o lęku – co mówić, a czego nie mówić.
- Jakie są typowe lęki w określonym wieku.
- Będziesz też wiedzieć, kiedy należy poszukać specjalistycznej pomocy.
Dekameron znaczy dziesięć dni. Dzieło Giovanniego Boccaccia tak właśnie zostało podzielone: na dziesięć dni, podczas których dziesięcioro mieszkańców Florencji (siedem dam i trzech kawalerów), którzy z obawy przed szerzącą się zarazą opuścili miasto, przedstawia kolejno swoje opowieści na zadany temat.Wszystko razem tworzy zbiór stu nowel, a kompozycja całości przypomina Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Cudowności i baśniowych motywów jest tu jednakże niewiele, wiele za to mówią te historie o kulturze i obyczajach renesansowych Włoch. Dominującym tematem jest miłość we wszelkich swych odcieniach od najwyższej wzniosłości do najbardziej cielesnego erotyzmu, niegardzącego niekiedy sprośnymi akcentami buffo. Autor ze swobodą krytykuje nadużycia kleru, nawiązuje też do ostrych podziałów na stronnictwa propapieskich gwelfów i procesarskich gibelinów, które antagonizowały poszczególne miasta i regiony włoskie przez kilka stuleci, począwszy od XII w. Nic dziwnego, że wydane w 1470 roku dzieło (znane wcześniej prawdopodobnie w odpisach i we fragmentach), w XVI w. znalazło się na indeksie ksiąg zakazanych.W czasach Boccaccia, znajomego Petrarki i przyjaciela Dantego, twórczość prozatorska była niżej ceniona niż poetycka, jednak dziś autor Dekameronu ceniony jest przede wszystkim jako twórca modelu nowożytnej noweli i obrońca głęboko humanistycznej zasady, by ludzkie rzeczy mierzyć ludzką miarą.
Dekameron (Il Decamerone, z greki deka hemeron, dziesięć dni) – dzieło literackie Giovanniego Boccaccia, napisane w języku włoskim prawdopodobnie w latach 1350–1353, a po raz pierwszy wydane drukiem ok. 1470 roku. W 1559 r. Dekameron umieszczono w indeksie ksiąg zakazanych.
Jest to zbiór 100 nowel, które w ciągu 10 dni w roku 1348 opowiada sobie dla zabicia czasu grupa 10 szlachetnie urodzonych florentyńczyków (7 pań i 3 młodzieńców), którzy schronili się przed zarazą (epidemią dżumy) w okolicach Florencji. Każdy dzień miał swój temat zadany przez kolejno wybieranego „króla” lub „królową”. Nowele stanowią opis obyczajów w epoce włoskiego Renesansu, dając wyraz z jednej strony bujnemu życiu, pełnemu miłości, przygód erotycznych i ludzkiej zmysłowości, z drugiej zaś strony wyrażając podziw dla inteligencji, sprawności umysłu ludzkiego, bystrości i sprytu. Głównym motywem opowiadań jest szeroko interpretowane pojęcie miłości (największej z potęg): miłość małżeńska - pozamałżeńska, zmysłowa - platoniczna, tragiczna - idylliczna. Bohaterowie Dekameronu reprezentują wszystkie grupy społeczne. Są tu królowie i książęta na równi ze służbą, urzędnicy, sędziowie, kupcy, rycerze, ludzie marginesu, jest także zakochany filozof, a także postacie dobrze znane w XIV-wiecznej Florencji. Prawda historyczna jest natomiast traktowana z przymrużeniem oka. Pod względem kompozycji utwór nawiązuje do Księgi tysiąca i jednej nocy, opowiadania zachowują swoją autonomię, ale komponują się w całość. Czas mierzony jest według liczby 7 (oznaczającą porządek boski), florentyńczycy dzielą go w następujący sposób: 4 dni na opowiadania, 3 dni na modlitwę. Układ 4:3 pokazuje zwrot ku doczesności, ale stałą pamięć o Bogu. W poszczególnych nowelach autor skupia na ogół akcję wokół jednego tylko motywu – często umieszczonego w tytule, pojawiającego się potem w każdej fabule. Opisy i komentarze są bardzo zredukowane. Boccaccio odwołał się do takich gatunków, jak baśń, przypowieść, romans rycerski, bajka, mit. Nadał im jednak w miarę jednolity kształt, udoskonalił konstrukcję, snując opowieść bez dygresji i dłużyzn, skupiając całą uwagę na jednym wątku, zaskakując słuchaczy niespodziewanymi zwrotami akcji i efektowną pointą[1]. Zbiór rozpoczynają opowiadania o ludzkich przywarach, takich jak głupota, skąpstwo, rozpusta, obłuda. Dzień drugi przynosi najbardziej nieprawdopodobne historie, w których szczęśliwe zakończenie graniczy zwykle z cudem.
Dzień trzeci poświęcony został miłosnym awanturom mnichów, pustelników i zakonnic. Niewątpliwie najbardziej pikantną nowelą tej części jest Diabeł i piekło.
Czwartego dnia opowiadane są historie, które skończyły się nieszczęśliwie. Piątego dnia słyszymy o romansach i flirtach, które zaczynały się często miłością bez wzajemności, a kończyły małżeństwem. Do tej części należy mistrzowska nowela pt. Sokół. Jej tytuł dał nazwę teorii budowy klasycznej noweli (teoria sokoła)[2].
Część szóstą wypełniają najkrótsze i najdowcipniejsze anegdoty nawiązujące do tradycji średniowiecznych historyjek zwanych novellino.
W siódmej części tematem wiodącym stają się zdrady małżeńskie, prowokowane zwykle przez kobiety.
Ósmego dnia narratorzy dyskutują m.in. o miłości i pieniądzach. Dziewiątego dnia dochodzą zaś do wniosku, że czasem warto wyrzec się miłości.
Po dwóch tygodniach pobytu w podmiejskiej willi bohaterowie wracają do Florencji, gdzie prawdopodobnie szaleje jeszcze dżuma. Dalsze losy dziesięciorga narratorów nie są jednak opisane. Rozchodzą się oni jak widzowie po zakończonym seansie, każdy w swoją stronę.
Prosty poradnik szczęśliwego życia
Każdy człowiek pragnie szczęścia. Wszyscy chcemy być zadowoleni, wolni od niepokoju i stresu.
Dużo łatwiej to powiedzieć, niż zrealizować. Postanowienie dążenia do szczęścia to pierwszy krok do lepszego życia, a ten przystępny przewodnik pokazuje, jak można to postanowienie realizować, podchodząc do życia z humorem i gracją.
Poznaj dobrodziejstwa pozytywnego myślenia, wspaniałomyślności i wdzięczności, jak również zasady właściwego odżywiania i zdrowszego stylu życia. Staraj się o spokój wewnętrzny, a satysfakcjonujący seks niech ci także przysparza „szczęściodajnych związków chemicznych”. Różne ćwiczenia i wskazówki zawarte w tej książce oparte są na wynikach badań naukowych. Wzmocnią one twój entuzjazm i zmotywują do wdzięczności, w wyniku czego będziesz szczęśliwszy.
Stań się szczęśliwszą osobą.
Unikaj negatywnych myśli.
Zdecyduj się na zdrowszy styl życia.
Praktykuj uważność i korzystaj z terapii kognitywnej.
Rozwijaj się, wykonując odpowiednie ćwiczenia i odpowiadając na pytania kontrolne.
Paul Jenner jest pisarzem oraz dziennikarzem. Swój czas spędza w Zjednoczonym Królestwie, Francji i Hiszpanii. Gdy nie pracuje, wędruje pieszo, jeździ na rowerze górskim i snowboardzie, pływa i żegluje. Napisał ponad trzydzieści książek.
Dzieci z natury są szalenie ciekawe świata i wielokrotnie potrafią zawstydzić dorosłych swoimi pytaniami. Dziecięce pytanie potrafić być prawdziwym wyzwaniem i niezłą łamigłówką. Nie powinno się jednak ignorować pytań małego człowieka. Dzięki nim poznaje on świat, zdobywa wiedzę, rozwija swoją osobowość.Rozmowy babci z wnukami to wyjątkowa książka, która powstała jako pokłosie rozmów prowadzonych przez Autorkę z własnymi wnukami. Pytania stawiane Babci dotyczą codziennego życia, świata wiary i moralności.
Jeśli jesteś singlem, lecz myślisz już o żonie, idziesz w dobrym kierunku. Na tym świecie łatwiej jest dwojgu niż jednej osobie. Nawet w Biblii jest o tym napisane (por. Koh 4,9-11). Pamiętaj jednak, że pomysł, iż gdzieś istnieje jakaś jedna „szczególna osoba”, która ma stanowić twoje dopełnienie, wcale nie pochodzi od Boga, lecz jest mitem wynikającym ze świeckiego pojęcia „bratniej duszy”. Pismo św. w żadnym miejscu nie naucza, by szukać tej „jednej jedynej”. Zamiast tego używa pojęć: „ZNALEŹĆ” i „WZIĄĆ ZA ŻONĘ”. Małżeństwo jest więc WYBOREM, do którego potrzebna jest mądrość i aktywność.
Never be at a loss for words again!
Perfect your people skills with his fun, witty and informative guide, containing 92 little tricks to create big success in personal and business relationships.
In How To Talk To Anyone, bestselling relationships author and internationally renowned life coach Leil Lowndes reveals the secrets and psychology behind successful communication. These extremely usable and intelligent techniques include how to:
• Work a party like a politician works a room
• Be an insider in any crowd
• Use key words and phrases to guide the conversation
• Use body language to connect
This is the key to having successful conversations with anyone, any time.
"Bezimienna główna bohaterka nagle traci przyjaciela, który bardzo wiele dla niej znaczył. Pozostaje po nim pustka … i wielki, przygarnięty przez niego dog arlekin. Kto miałby się nim zająć? Niechętna zwierzętom wdowa w podeszłym wieku? Nieobecna, skłócona ze zmarłym córka, która nawet nie pofatygowała się na pogrzeb?
W nagrodzonej prestiżową National Book Award z 2018 roku powieści Sigrid Nunez w sposób błyskotliwy i przenikliwy opowiada o przyjaźni, miłości i śmierci, jak też o wartościach, jakie do naszej egzystencji wnoszą zwierzęta. Kto komu bardziej pomaga w trudnych chwilach – one nam czy my im? Wzruszająca, mądra powieść o tym, co w życiu najważniejsze.
To jest książka, którą mogłabym napisać, gdybym umiała. Szczera, a zarazem baśniowa opowieść o miłości i żałobie. Analiza relacji z zesłanym miłosiernie przez opiekuńcze moce, choć rozsadzającym miniaturowe mieszkanie, psem. Podzielam zdumienie narratorki, która znajduje codziennie „spersonalizowane” reklamy kursów pisarskich, łączonych z gotowaniem, medytacją lub pobytem w spa. I jak ona odrobinę wierzę, że powieść może nas przeprowadzić przez najgorsze, lecz nikogo nie ocali. My możemy uratować kogoś, żeby on uratował nas, choć po lekturze nie mam pewności, czy takie zdanie nie topi się we własnej, pozornej, głębi.
- Inga Iwasiów
Książka Sigrid Nunez, mądra i do bólu szczera, to nie tylko opowieść o najważniejszych uczuciach i pragnieniach, których często nie można spełnić. To nie tylko dowód na to, jak wyjątkowymi stworzeniami są psy. To również brutalna prawda o zakłamaniu i fałszywych relacjach panujących w środowisku literackim. Lustro, w którym wielu powinno się przejrzeć.
- Michał Nogaś, „Gazeta Wyborcza” / „Radio Książki”
Nunez pisze w sposób prosty, ale jest to prostota wypracowana, podszyta olbrzymią erudycją. Przez pierwsze strony książki brnęłam powoli, ponieważ byłam tak zachwycona, że musiałam skopiować do notesu co drugie zdanie.
- Olga Wróbel, „Kurzojady”
Można przeczytać całą w jeden wieczór, ale nie warto tego robić. Każda minuta spędzona z tą książką jest cenna. Nie śpiesz się do końca, ciesz się „Przyjacielem” jak najdłużej, bo nieczęsto trafi a się tak mądra, a jednocześnie ciepła historia.
- Agnieszka Kalus, „Czytam, bo lubię”
Nunez nie definiuje uczuć, nie nazywa ich; daje im wolność. „Przyjaciel” to literacki hołd dla wszystkich czworonogów, które zawsze są przy nas. W tej historii role się odwracają – to człowiek staje się najlepszym przyjacielem psa. Jedna z najpiękniejszych opowieści o (miłości?
przyjaźni? szacunku?) byciu razem.
- Karolina Kurando, „BOOKS SILENCE”"
Monografia ma charakter teoretyczno-metodyczny. Scharakteryzowano w niej cechy rodziny, czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka, opisano objawy zaburzeń dziecięcych wynikających z wychowywania się w rodzinie nieprawidłowo realizującej swe funkcje. Ponadto zaprezentowano role i zadania oraz metodykę działania specjalistów pracujących z rodzinami w obszarze wsparcia rodziny i ochrony dobra dziecka. W ostatnich latach zwraca się bowiem uwagę, aby w pracy z rodzinami stosować idę umacniania (epmowerment), całościowości, spójności, subsydiarności (familocentryzm), wzmacniania więzi między dziećmi a rodzicami (teoria przywiązania, rodzicielstwo bliskości). Ponadto kładzie się coraz większy nacisk na współpracę pracowników służb społecznych między sobą i z przedstawicielami innych resortów i sektorów (muliprofesjonalizm).
Czy dotyk to temat, którego lepiej nie „dotykać”? Już nie!
Zmysł dotyku, tak często przez nas niedoceniany, to prawdziwy majstersztyk natury. Jego receptory znajdują się niemal wszędzie: nie tylko w skórze, lecz także w tkance łącznej, śluzówce, mięśniach, ścięgnach czy stawach. Codziennie doświadczamy jego wpływu na nasze życie, utrzymując pionową postawę, odganiając natarczywą muchę czy mimowolnie dotykając twarzy, by obniżyć poziom stresu.
Martin Grunwald to kierownik jedynego w Europie laboratorium zajmującego się zmysłem dotyku. W książce Homo hapticus dowodzi, że zmysł ten jest o wiele ważniejszy niż słuch, węch czy smak – okazuje się wprost niezbędny do naszego przeżycia biologicznego. Obrazowo opisuje fascynujący proces powstawania wrażeń dotykowych i spektrum problemów oraz zagadnień związanych z dotykiem. Bóle fantomowe, techniki masażu noworodków, kwestia kontaktu fizycznego w różnych kręgach kulturowych, projektowanie marki haptycznej pozwalającej rozpoznać przedmiot za pomocą dotyku – to tematy, którymi obecnie zajmują się na całym świecie naukowcy, lekarze, konstruktorzy i marketingowcy.
Nie możemy więc czuć się dotknięci, widząc narodziny nowego gatunku: homo sapiens hapticus.
Czy wiesz, że:
rekonwalescencja przebiega szybciej, jeśli na chwilę przed operacją lekarze i pielęgniarki przyjaźnie pogłaszczą pacjenta;
nieprzytulane dzieci gorzej się rozwijają;
ciepłe ręce zwiększają nasze szanse na sukces podczas rozmowy o pracę;
cięższe przedmioty są według naszej oceny cenniejsze.
"Jest z nami niemal od samego początku i opuszcza nas jako ostatni. Pomaga w ocenie sytuacji oraz innych ludzi. Oddziałuje na granicy świadomości albo całkiem podświadomie. Przynosi ulgę lub dostarcza cierpień. Dotyk - najczęściej pomijany ze wszystkich zmysłów - doczekał się wreszcie swojego „złotego wieku”. Poznajcie go lepiej dzięki tej książce.”
Marta Alicja Trzeciak - dziennikarka naukowa, autorka książek popularnonaukowych
Są takie książki, które powinny od razu znaleźć się na liście lektur.
„Die Presse”
Pasjonująca lektura, z której dowiemy się wiele na temat zmysłu dotyku.
„WA Nachrichten”
Książka otwierająca ekscytujący świat przed czytelnikami, którym przybliża nową wiedzę o ciele. Gorąco polecam.
„bibliotheksnachrichten”
Ta książka w zrozumiały sposób wyjaśni laikowi, jak bardzo dotyk wpływa na wszystkie sfery życia człowieka.
„Sächsische Zeitung”
Martin Grunwald jest niemieckim psychologiem. Założyciel i kierownik Laboratorium Haptycznego na Uniwersytecie w Lipsku. Jest to jedyna tego typu w Europie jednostka badawcza zajmująca się kompleksowym badaniem neurologicznych, biologicznych i psychologicznych aspektów dotyku. Wydana w 2008 roku książka Human Haptic Perception jego autorstwa to kanoniczna pozycja w badaniach nad dotykiem.
Kiedy Roz, jedyne i późne dziecko swych rodziców, po niemal 10 latach nieobecności odwiedza dom rodzinny, zszokowana odkrywa, że jej matka i ojciec z dziarskich emerytów zmienili się w nieradzących sobie z codziennością staruszków. Ktoś powinien się nimi zająć, zorganizować życie, a przede wszystkim uświadomić, że nie są w stanie dalej żyć sami. Cóż, kiedy oni zwykle unikali rozmów na niewygodne tematy. Po prostu nie przyjmowali ich do wiadomości.Ta historia wydarzyła się naprawdę. Roz Chast, uznana rysowniczka ""New Yorkera"" i autorka kilku powieści graficznych dzieli się swoją historią i w zabawny, pełen humoru, wzruszający sposób pozwala oswoić się z tematem, który dotyczy prawie każdego z nas momentu przedefiniowania ról, gdy musimy stać się opiekunami swoich rodziców, a potem przygotować się na ich odejściePorozmawiajmy o czymś przyjemniejszymRoz Chast dorastała na Brooklynie w Nowym Jorku. Od 1978 roku jest rysowniczką New Yorkera, na łamach którego opublikowała ponad tysiąc ilustracji. Jest autorką tekstu i ilustracji wydanych w komiksowej konwencji książek: What I Hate: From A to Z, Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym (bestseller New York Timesa), Going Into Town: A Love Letter to New York. Ukazały się także zbiory jej rysunków: The Party, After You Left oraz Theories of Everything.
Doskonały podręcznik leczenia PTSD napisany przez twórczynie terapii CPT
Książka zawiera miarodajne, oparte na rezultatach wieloletniej pracy klinicznej i badań, przedstawienie terapii przetwarzania poznawczego (CPT) w zespole stresu pourazowego (PTSD). Obejmuje wskazówki dotyczące realizacji terapii sesja po sesji wraz z przykładami obszernych dialogów i czterdziestoma materiałami do skopiowania dla klienta. Czytelnicy znajdą w niej metody przystosowania prezentowanej terapii do różnych grup pacjentów, takich jak weterani wojenni, ofiary przemocy seksualnej oraz klienci pochodzący z odmiennych kultur.
Terapia przetwarzania poznawczego jest jedną z nielicznych metod leczenia stresu pourazowego o skuteczności od lat potwierdzanej empirycznie, a książka stanowi praktyczny podręcznik dla terapeutów z kompletnym przeglądem teorii oraz danych świadczących o efektywności CPT.
„Długo wyczekiwane źródło wiedzy dla klinicystów pracujących z pacjentami z PTSD. Niniejsza publikacja to niezrównany przewodnik po wszystkich etapach CPT zarówno dla bardziej, jak i mniej doświadczonych klinicystów".
Richard A. Bryant, PhD, Scientia Professor, Szkoła Psychologii przy Uniwersytecie Nowej Południowej Walii, Australia
„Ta niezastąpiona książka autorstwa trzech światowej sławy ekspertek omawia wszystko, co chcielibyście wiedzieć na temat CPT. Począwszy od rzetelnego rozdziału teoretycznego, płynnie przechodzącego do wyczerpującego przeglądu publikowanych badań klinicznych, opisuje czynniki spowalniające leczenie, sposób ujęcia problemów towarzyszących, przygotowanie pacjenta oraz proces terapeutyczny CPT. Najważniejszą częścią publikacji jest podręcznik CPT, stanowiący wspaniały przewodnik dla każdego praktyka, który pragnie wykorzystywać to niezwykle skuteczne narzędzie terapeutyczne".
Matthew J. Friedman, MD, PhD, starszy doradca, Narodowe Centrum na rzecz PTSD, Amerykański Departament ds. Weteranów; profesor psychiatrii, farmakologii i toksykologii, Akademia Medyczna Geisel w Dartmouth
Tom zawiera:
Początki terapii przetwarzania poznawczego
Badania nad CPT
Którzy klienci kwalifikują się do CPT?
Lista kontrolna PTSD-5 (PCL-5)
Problemy terapeuty: błędy i martwe punkty
Wskazówki dotyczące realizacji terapii sesja po sesji
Zadania i karty ćwiczeń
Patrida A. Resick, PhD, ABPP, jest wykladowczynią na Wydziale Psychiatrii i Nauk Behawioralnych Uniwersytetu Duke'a. Opracowała terapię przetwarzania poznawczego (CPT - cognitite processing therapy). Laureatka licznych nagród za osiągnięcia naukowe i wybitny dorobek życiowy.
Candice M. Monson, PhD, jest wykładowczynią na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Ryerson w Toronto. Znana ze swych badań nad interpersonalnymi czynnikami w traumatyzacji, a także z opracowywania, testowania i upowszechniania metod leczenia zespołu stresu pourazowego (PTSD -posttraumatic stress disorder), w tym również terapii CPT oraz wspólnej (conjomt) terapii poznawczo-behawioralnej w PTSD.
Kathleen M. Chard, PhD, jest szefową zespołu badawczego Ośrodka Medycznego ds. Weteranów (VA) w Cincinnati oraz wykladowczynią na Wydziale Psychiatrii i Neuronauk Behawioralnych Uniwersytetu w Cincinnati. Znana z prowadzenia badań nad upowszechnianiem i klinicznym wdrażaniem metod leczenia popartych badaniami wśród cywilów i weteranów. Autorka podręcznika CPT w nadużyciach seksualnych.
Skuteczny sposób pracy z osobami dotkniętymi traumą
Książka Janiny Fisher, napisana na podstawie poczynionych przez autorkę obserwacji klinicznych, łączy teorię traumy, dysocjacji i przywiązania przedstawioną z perspektywy neurobiologicznej z praktyką podejścia terapeutycznego. Autorka prezentuje model oparty na wypracowaniu ostatecznego „rozwiązania”, jakim jest przekształcenie relacji z własnym „ja”. Przekształcenie takie polega na zastąpieniu uczucia wstydu, obwiniania się i nienawiści do siebie samego pełną współczucia akceptacją. U podstaw opisanych w książce strategii postępowania leżą takie metody terapeutyczne, jak psychoterapia sensomotoryczna, coraz bardziej popularna w Polsce psychoterapia systemu wewnętrznej rodziny oraz terapie oparte na uważności czy hipnoza kliniczna.
Model terapeutyczny zaprezentowany w książce posłuży do pracy ze wszystkimi osobami cierpiącymi w wyniku traumy. Przyniesie pożytek pacjentom z diagnozą zespołu stresu pourazowego (PTSD), a także osobom po traumie z ADHD, u których rozpoznano zaburzenia osobowości z pogranicza albo zaburzenia dysocjacyjne. Mogą go także wykorzystać osoby, które nigdy wcześniej nie konsultowały się z żadnym psychiatrą, a doświadczyły napaści, zastraszania lub przemocy ze strony innej osoby.
„Stworzona przez Janinę Fisher unikatowa mieszanka elementów koncepcji systemu wewnętrznej rodziny, terapii sensomotorycznej oraz terapii opartej na uważności stanowi wspaniałą innowację w dziedzinie psychologii psychodynamicznej. Ta książka – mocno zakorzeniona w teorii dysocjacji strukturalnej i terapii traumy – prezentuje spostrzeżenia, które wzbogacają wiedzę terapeutów pracujących zarówno z wysokofunkcjonującymi jednostkami z urazem psychicznym, jak i z osobami do głębi zniewolonymi traumą. Polecam tę wyjątkową pracę wszystkim psychoterapeutom, zwłaszcza zajmującym się terapią psychodynamiczną.
Kenneth A. Frank, PhD, Psychoterapy Integration Training Program, National Institute for Psychotherapies
Tom zawiera:
• Rozszczepienie dysocjacyjne i fragmentacja jako reakcje adaptacyjne na anormalne doświadczenia.
• Badania neuronaukowe na temat pamięci traumatycznej.
• Nowe role pacjenta i terapeuty.
• Model dysocjacji strukturalnej.
• Strategie rozbudzania i pielęgnowania zdolności do rozumienia siebie, współczucia sobie samemu.
• Następstwa przywiązania traumatycznego.
• Zachowania autodestrukcyjne, zaburzenia odżywiania.
• Problemy pacjentów ze diagnozowalnymi zaburzeniami dysocjacyjnymi (DID, DDNOS, zespół depersonalizacji).
• Opisy przypadków klinicznych.
Janina Fisher, PhD, jest zastępczynią kierownika dydaktycznego w Sensorimotor Psychotherapy Institute, konsultantką EMDR International Association (EMDRIA) i byłą wykładowczynią w Trauma Center – ośrodku kliniczno-badawczym założonym przez Bessela van der Kolka. Ceniona i doświadczona klinicystka, autorka publikacji oraz prelegentka. Pełniła funkcję przewodniczącej New England Society for the Treatment of Trauma and Dissociation, pracowała jako wykładowczyni w Harvard Medical School. Jest współautorką książki Sensimotor Psychoterapy: Interventions for Trauma and Attachment.
Dzieci dorastają, zmieniamy pracę, zaczynają się kłopoty zdrowotne. Żyjemy dłużej, a otoczenie stawia przed nami coraz więcej wymagań. To, co nas kiedyś cieszyło, nie przynosi już tyle radości. Nawet dobre związki z czasem tracą swój blask.
Daphne de Marneffe, znana psycholog kliniczna, od lat zajmując się terapią par, pomaga nam przejść przez ten trudny okres, by cieszyć się życiem, miłością i szczęściem. Wskazuje, jakie umiejętności musimy pielęgnować, by móc sobie poradzić w tym czasie.
Książka podzielona jest na rozdziały poświęcone kluczowym problemom, przed jakimi stają pary z długim stażem: uzależnienia, finanse, trudy rodzicielstwa, seks, zdrady, zdrowie, starzenie się, dorastanie dzieci, opieka nad niesprawnymi rodzicami.
Łącząc wyniki badań, rozmowy z pacjentami i doświadczenie w pracy klinicznej, de Marneffe głęboko wnika w struktury związków i omawia te problemy z właściwą sobie mądrością i wrażliwością. Te gorsze momenty, choć mogą przynieść nam ból i zaskoczenie, stanowią też okazję, by lepiej poznać siebie, by poszerzyć horyzonty, rozwinąć się i dojrzeć.
Sztuka życia razem to niezbędny poradnik dla osób, które pragną zrozumieć swoje miejsce w związku i osiągnąć to, o czym wszyscy marzymy: żyć w zgodzie z sobą, w miłości i poczuciu spełnienia.
Każdy człowiek, w każdym związku, na każdym etapie swojego życia może czerpać z mądrości zawartej na kartach tej książki.
Andrew Solomon, laureat National Book Award
Już w samym tytule De Marneffe ubiera w słowa to, czego większość z nas doświadcza każdego dnia: że wieloletnie związki mają swoje wzloty I upadki. Z odwagą i wyczuciem autorka wzywa czytelników do wzięcia odpowiedzialności za to, jakie życie chcą wieść i jak chcą rozmawiać z partnerem i z samym sobą. Nie znam pary, której egzemplarz tej książki – lub dwa – nie przyniósłby korzyści.
dr Meg Jay, autorka The Defining Decade i Supernormal
Dr Daphne de Marneffe - psycholożka i pisarka. Zajmuje się terapią par i pacjentów indywidualnych. Prowadzi wykłady na temat małżeństwa, terapii par, rodzicielstwa. Opublikowała wiele prac naukowych. Razem z mężem i trójką dzieci mieszkają w okolicy San Francisco.
Program do pracy z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo w wieku przedszkolnym, ukazujący propozycje kontrolowania dziecięcej energii poprzez odpowiednio zorganizowane zabawy i ćwiczenia relaksacyjne, zawarte w praktycznych scenariuszach zajęć dostosowanych do poszczególnych grup wiekowych.
Książka ukazuje przyczyny niewłaściwego zachowania dzieci i sposoby radzenia sobie z nimi. Omawia następujące metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo:
1. Techniki relaksacyjne
- według Jakobsona
- oparte na treningu autogennym Schultza
2. Metodę Symboli Dźwiękowych
3. Techniki parateatralne
- technikę zamiany ról
- teatr palcowy
- teatrzyk kukiełkowy
- teatrzyk wyboru
4. Metodę malowania dziesięcioma palcami
5. Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo sprawiają rodzicom i wychowawcom wiele problemów wychowawczych. Zdarza się często, że dorośli są nieświadomi głównych przyczyn niewłaściwego zachowania dzieci. Z tego powodu winą za złe zachowanie obarczają dzieci. poleca ImpulsTymczasem znajomość i świadomość przyczyn nieodpowiedniego zachowania dzieci jest niezwykle ważna. Dzieciom nadpobudliwym należy poświęcać dużo uwagi. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, w czym tkwi problem dzieci nadpobudliwych, ponieważ bez tego nie można im pomóc. Należy przede wszystkim nauczyć dzieci kontrolowania swojej energii. W osiągnięciu tego celu pomogą odpowiednio zorganizowane zabawy ruchowe i ćwiczenia relaksacyjne, w czasie których dzieci uczą się różnych sposobów rozładowania swojej energii (np. swobodna ekspresja ruchowa, ekspresja ruchowa kontrolowana, „zabawa w słabego i silnego” – relaksacja metodą Jacobsona). Istotne też jest, aby nauczyć dzieci korzystania z nagromadzonej w swoim ciele energii we właściwym kierunku.
W niniejszej pracy – napisanej w formie programu – autorka zajęła się zagadnieniem nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci w wieku przedszkolnym.
W części teoretycznej (rozdziały I–V) starała się wykazać, na czym polega problem nadpobudliwości oraz jak sobie z nim radzić. W części praktycznej (rozdziały VI–IX) natomiast zamieściła scenariusze zajęć dla poszczególnych grup wiekowych.
Program jest uzupełnieniem indywidualnych oddziaływań terapeutycznych – jak pisze bowiem M. Bogdanowicz: „ważne jest tu uspołecznienie dzieci nadpobudliwych psychoruchowo, nadmiernie skupionych na realizacji swoich potrzeb. Zajęcia w grupie pomagają im w rozwijaniu empatii i uczeniu się współpracy z innymi” (M. Bogdanowicz i in., 1992, s. 86).
Tak skonstruowany program będzie pomocny w postępowaniu z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. Zgodnie z poglądami H. Nartowskiej, „tylko od nas, dorosłych, zależy, czy dziecko nadpobudliwe psychoruchowo będzie tylko trudniejszym wychowawczo dzieckiem, czy też dzieckiem o zaburzonym zachowaniu” (H. Nartowska, 1976).
Polecamy!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
