Byron Katie stworzyła tę inspirującą książkę, by podzielić się z czytelnikami swoim pragmatycznym, niepowtarzalnym podejściem do psychoterapii. Pozwala ono obudzić umysł i prowadzić życie proste, a zarazem głębokie. Do napisania tego tekstu natchnęła ją lektura słynnej starożytnej księgi Tao Te Ching, składającej się z osiemdziesięciu jeden rozdziałów. Autorka wykorzystuje zawartą w nich mądrość, by na tej kanwie opowiadać o swoim życiu w harmonii ze światem, jego akceptacji i różnicach między tym, co sprawia ból, a tym, co daje radość.Książką Radość każdego dnia autorka pragnie zachęcić czytelników do pracy wewnętrznej, ukazując im perspektywę wolności i miłości, które można zdobyć, pokonawszy barierę subiektywnego podejścia do własnych uczuć i emocji. Wielu ludzi uważa bowiem, że przed tysiącami lat garstka świętych oraz ascetów zdołała osiągnąć oświecenie, lecz taki stan jest dla żyjących współcześnie całkowicie niedostępny. Bogaty i nasycony szczegółami wywód Katie może sprawić, że zmienią zdanie i podejmą próbę uporządkowania własnego życia. Jej spostrzeżenia o istnieniu ludzkim są głębokie, poruszające, zabawne i klarowne, a jednocześnie zakorzenione w sytuacjach, które wszyscy znamy z codzienności.

Byron Katie (właśc. Byron Kathleen Mitchell) to uznana amerykańska pisarka i mówczyni – twórczyni niezwykłej metody zwanej Pracą Byron Katie lub krócej: Pracą. Autorka wielu popularnych książek tym razem przynosi nam lekturę szczególną, bo opartą na dialogach, które – udzielając wykładów na całym świecie – przeprowadziła ze swoimi czytelnikami i praktykami opracowanej przez nią metody.Książka to zapis 15 dialogów wybranych przez samą Katie. Jej rozmówców łączą dwie rzeczy – po pierwsze cierpią, a po drugie chcą zrzucić ten ciężar ze swoich barków i wreszcie zacząć żyć, być wolnym i szczęśliwym człowiekiem. Powodów ich nieszczęścia jest wiele, okoliczności ich pojawienia się są różne, ale dzięki empatycznemu podejściu Katie i jej doświadczeniu, możemy czerpać prawdziwą mądrość z lektury rozmów tych wspaniałych osób.Warto pamiętać, że zapisane dialogi stanowią narzędzie dydaktyczne, które może być dla nas ogromnym wsparciem. Dzięki swojej różnorodności rozmowy przeprowadzone przez Katie trafią do wszystkich Czytelników szukających drogi do wolności, szczęścia i radości na co dzień.Kim byłbyś bez swojej opowieści? to także piękna opowieść o kobiecie, która znalazła szczęście i zgromadziła wokół siebie ludzi gotowych, aby również to szczęście odnaleźć – m.in. poprzez lekturę tej szczególnej książki.

Loving What Is

wyd. G+J Gruner+Jahr PL

Miłość, seks i związki; zdrowie, choroba i śmierć; rodzice i dzieci, praca i pieniądze oraz samourzeczywistnienie – z tymi kwestiami zmierzyć musi się każdy. Rozwiąż swoje problemy za pomocą rewolucyjnego procesu uzdrowienia psychicznego i duchowego, zwanego PRACĄ. Poznaj głęboką, radosną, i autentyczną mądrość Byron Katie! Nowatorka w dziedzinie duchowości na nowe tysiąclecie. Charyzmatyczna Katie występuje w roli mistycznego przewodnika, mądrego terapeuty i doświadczonego rodzica. Time PRACA to wielkie błogosławieństwo dla naszej planety. Eckhart Tolle Niezwykle skuteczny proces odkrywania, klucz, który otwiera serce. Wgląd Byron Katie w to, co stanowi sedno szczęścia i spełnienia, to proces prawdziwie oświecający. Anthony Robbins Fragment książki Skończ z cierpieniem ciesz się życiem O miłości, seksie i związkach Nic, co jest poza tobą, nie może ci zapewnić tego, czego naprawdę szukasz. Kiedy zaczynamy kwestionować własne myśli, najlepszymi nauczycielami stają się nasi partnerzy — żyjący albo zmarli, a nawet ci, z którymi się rozwiedliśmy. Bez wątpienia twój towarzysz życia jest dla ciebie idealnym nauczycielem, niezależnie od tego, czy wasz związek jest udany czy nie. Stanie się to oczywiste, kiedy zaczniesz badać swoje myśli. We wszechświecie nie ma pomyłek. Zatem jeśli twój partner się złości, to dobrze. Jeżeli dostrzegasz w nim wady, to dobrze, ponieważ są to twoje wady, które przypisujesz jemu. Możesz je zapisać, przyjrzeć się im i się od nich uwolnić. Ludzie jeżdżą do Indii, żeby znaleźć swojego guru, ale ty nie musisz - już z nim mieszkasz. Twój partner daje ci wszystko, czego potrzebujesz, by zyskać wolność. Kiedy nie kochasz drugiej osoby, cierpisz, ponieważ sam jesteś miłością. A nie możesz zmusić się do tego! Nie da się pokochać kogoś na siłę. Lecz gdy pokochasz siebie, automatycznie pokochasz drugiego człowieka. Nie potrafiłbyś go nie kochać. Nie możesz się zmusić, by nas nie kochać, tak samo jak nie możesz się zmusić, by nas pokochać. Wszystko to jest twoją projekcją. Ludzie nie kochają - oni czegoś pragną. Miłość niczego nie potrzebuje. Już jest całością. Nie chce, nie potrzebuje, nie ma poczucia, że coś się „powinno" (nawet dla własnego dobra). Zatem kiedy słyszę, jak ludzie opowiadają, że kochają kogoś i w zamian pragną być kochani, wiem, że nie mówią o miłości. Mówią o czymś innym. Nie mogę złościć się na partnera i przy tym nie cierpieć. To nie jest naturalne. Nie wywołuje we mnie oddźwięku. W większym stopniu czuję się sobą, jeśli wyjdę partnerowi naprzeciw ze zrozumieniem. Zatem kiedy pojawia się myśl, że mogę jej wyjść naprzeciw ze zrozumieniem? Odkąd nauczyłam się witać swoje myśli ze zrozumieniem, witam ze zrozumieniem ciebie. Co takiego mógłbyś mi powiedzieć o mnie, czego sama jeszcze nie pomyślałam? Nie istnieją żadne nowe myśli - wszystkie już były. Nie spotykamy niczego oprócz myśli. To, co na zewnątrz, jest wyłącznie projekcją tego, co wewnątrz. Twoje czy moje myśli to jedno i to samo. Powitajmy je ze zrozumieniem. Tylko miłość uzdrawia. Przez całe życie obwiniamy o coś partnera. A kiedy zaczynamy kwestionować te myśli, przegrywamy. To ogromny szok, który zmienia się w dobrodziejstwo. Wygrana to przegrana. Przegrana to wygrana. Wszystko się odwraca. Twój wkład w to, co druga osoba zrobiła dla ciebie, jest najcudowniejszą rzeczą na świecie. Czujesz pokorę, a przy tym w najmniejszym nawet stopniu nie pragniesz się bronić. Stajesz się zupełnie bezbronny. Jest to tak wspaniałe uczucie bezbronności, że chciałoby się go doznawać nieustannie. Moja miłość to moja sprawa, nie ma ona nic wspólnego z tobą. Ty kochasz mnie i nie rna w tym nic osobistego. Snujesz opowieść, że jestem taka lub inna, i zakochujesz się w swojej opowieści. Co ja mam z tym wspólnego? Jestem tu po to, byś mógł mnie postrzegać, nie mam wyboru. Jestem twoją opowieścią. Ni mniej, ni więcej. Nigdy mnie nie poznałeś. Nikt nigdy nikogo nie poznał. Kochanie mnie to nie twoje zadanie, lecz moje Wiara w myśl: „Mój mąż powinien mnie rozumieć", gdy rzeczywistość tego nie potwierdza, to gotowy przepis na brak szczęścia. Możesz robić wszystko, co tylko w twojej mocy, aby cię zrozumiał, a i tak będzie rozumiał to, co rozumie. A jeśli cię zrozumie, co zyskujesz? Nic, prócz potwierdzenia, że twoja opowieść jest prawdziwa. Nawet jeśli mówi, że cię rozumie, to i tak nie rozumie ciebie, ponieważ gdy manipulujesz jego zrozumieniem, może zrozumieć jedynie opowieść, którą snujesz. Zatem nawet w najlepszym wypadku nie jesteś rozumiana. Nie słyszymy tego, co nam mówisz, słyszymy to, co naszym zdaniem nam mówisz. Narzucamy swoją opowieść na to, co mówisz, i to rozumiemy. Czy karzesz męża za swoje myśli? Bardzo lubię opowiadać historię, która przydarzyła mi się około 1997 roku, kiedy codziennie byłam w podróży, dzieląc się Pracą z ludźmi na całym świecie, dzień po dniu, nieustannie w samolotach, pociągach i samochodach. Pewnego dnia wsiadłam do samolotu naprawdę wyczerpana. To był nocny lot, tylko na taki mogłam sobie pozwolić. Usiadłam obok jakiegoś mężczyzny, chwyciłam go za rękę, położyłam ją sobie na podołku i zasnęłam. Nie miałam żadnych skrupułów, bo wiedziałam, kim jest naprawdę, i wiedziałam, że mnie kocha, choć nigdy wcześniej się nie spotkaliśmy. Kiedy obudziłam się kilka godzin później, nadal trzymał mnie za rękę. To było rozczulające. Nawet nie zapytał mnie, jak mam na imię. Ale nie był bardziej uroczy niż walizka, która podczas kolejnego lotu wypadła ze schowka wprost na moją głowę. W trakcie uderzenia czułam, jakby mnie ktoś pocałował. Skąd wiem, że potrzebne mi było uderzenie w głowę? Bo właśnie tak się stało! Nie ma pomyłek. Kiedy wiesz, że dostajesz wszystko, czego potrzebujesz, życie staje się rajem. To doskonały układ. Zawsze dostajesz to, czego potrzebujesz, a nawet więcej. Kiedy wchodzę do jakiegoś pomieszczenia, wiem, że wszyscy, którzy tam są, mnie kochają. Lecz nie oczekuję, że wszyscy już sobie to uświadomili. Inny człowiek może nas zrozumieć tylko wtedy, gdy zrozumiemy samych siebie. To praca na pełen etat. Zatem kiedy zaczynasz przyglądać się swoim myślom i się przekonujesz, że pragniesz tego, co jest, oznacza to koniec wszystkich decyzji dotyczących partnera. Nie musisz już podejmować żadnych decyzji. Nie ma decyzji, by torturować go koniecznością zrozumienia ciebie. On nadal pokazuje ci, że jego zrozumienie to nie twoja sprawa. Co może być dowodem na to, że nie można cię kochać? Odrzucenie? Jeśli ktoś cię odrzuca — a może tak zrobić tylko dlatego, że nie pasujesz do jego przekonań o tym, jaki powinien być świat — nie ma to nic wspólnego z tobą. Jedynie próżne ego mogłoby stwierdzić, że ma to jakikolwiek związek z tobą. Załóżmy, że twoja ręka poruszyła się właśnie bezwiednie, a ktoś zamyka się w sobie z powodu tego, co według niego ten gest oznacza - czy miałabyś czelność pomyśleć, że w jakikolwiek sposób na to wpłynęłaś? Nie masz takiej mocy, nigdy nie będziesz mieć. Jeśli on krzyknie na ciebie, a ty uznasz, że cię nie kocha, ty ranisz siebie, a nie on. Jeśli w duchu krzyczysz, że on nie powinien na ciebie krzyczeć, to właśnie od tego zaczyna się cierpienie, nie od jego krzyku na ciebie. Walczysz z rzeczywistością i przegrywasz.   Skończ z cierpieniem ciesz się życiem Spis treści: Wstęp 1 O miłości, seksie i związkach 2 O zdrowiu, chorobie i śmierci 3 O rodzicach i dzieciach 4 O pracy i pieniądzach 5 O samourzeczywistnieniu Podziękowania O autorce