Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
Książka wzbogacona jest o wstęp, który zawiera wnikliwą analizę utworu, inspiracji i okoliczności, jakie wpłynęły na jego powstanie oraz odziaływania powieści na twórczość innych pisarzy epoki romantyzmu.
Jedna z najlepszych powieści Henry`ego Jamesa.
Maggie Verver, młoda dziedziczka milionowej fortuny oraz jej owdowiały ojciec Adam, znany kolekcjoner dzieł sztuki, wiodą wykwintne, dostatnie życie w Londynie. Oboje zawierają też związki małżeńskie: Maggie poślubia zubożałego włoskiego arystokratę, księcia Amerigo, Adam bierze za żonę przyjaciółkę swojej córki, piękną, lecz niezbyt posażną Charlotte Stant. Żadne z nich nie ma jednak pojęcia, że ich małżonkowie skrywają tajemnicę, której cenę przyjdzie zapłacić wszystkim.
?Złota czara?, jedno z ostatnich dzieł Henry?ego Jamesa, to doskonałe, przesycone intensywnymi emocjami studium zdrady, zazdrości i namiętności, które stanowi jednocześnie kontynuację i zupełnie nową interpretację tematu zderzenia amerykańskiej niewinności i europejskiego doświadczenia. Jedna z najwybitniejszych powieści, jakie wyszły spod pióra autora uważanego za kluczowego pisarza XIX-wiecznego realizmu, o której sam Henry James powiedział: ?Najlepsza książka, jaką kiedykolwiek stworzyłem?.
Druga z trzech powieści Reginy Doman, której głównymi bohaterami są Blanche i Bear. Jak się okazuje, pierwsza część powieści tylko pozornie zakończyła się baśniowym happy endem ?żyli długo i szczęśliwie?, bowiem zło, które ich prześladowało, nie zostało do końca pokonane i da o sobie znać w zupełnie nieoczekiwany sposób. Tym razem jego główny atak zostanie zwrócony przeciwko Blanche. Czy ma to coś wspólnego z trudną przeszłością Beara? Czy też Blanche została przypadkiem zaplątana w nową, niebezpieczną sieć zła? Czy uda im się na nowo odnaleźć w tym labiryncie przemocy, zemsty, fałszywych oskarżeń?
Akcja powieści toczy się wartko i trzyma w napięciu aż do ostatnich stron, pełna jest zaskakujących zwrotów oraz intrygujących sytuacji i postaci, których psychologiczny rysopis jest trudny do stworzenia niemal do samego końca.
Niewątpliwą atrakcją powieści jest fakt, że pierwszoplanowymi jej bohaterami, obok Blanche i Beara, autorka uczyniła Braci z Bronksu ? Franciszkanów Odnowy. Stanęli oni na życiowej drodze głównych bohaterów w najbardziej dramatycznym momencie.
Autorka była swego czasu wolontariuszką we fraterni Braci z Bronksu, potrafiła więc niezwykle wiernie i sugestywnie opisać ich życie i służbę najuboższym w tej nowojorskiej dzielnicy biedy, narkotyków i przemocy. Na kartach książki poznajemy ich początki. Ci nowi, niezwykle barwni bohaterowie wnoszą do książki dużo humoru (to najzabawniejszy spośród wszystkich trzech tomów powieści) oraz niezwykłego wprost ciepła. Czytelnik od pierwszych stron nabiera ogromnej sympatii do tych dobrodusznych, długobrodych, obutych w sandały, ubogich braci.
Fabuła powieści oparta jest na baśni braci Grimm Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków. Każdy czytelnik przyzna z pewnością, że autorka jest mistrzynią ?uwspółcześniania? starych baśni. Czytając powieść, wcale nie trzeba dopatrywać się analogii do baśniowych postaci czy sytuacji, ale jeśli chce się je dostrzec, wówczas lektura książki staje się jeszcze bardziej fascynująca.
Regina Doman (ur. w 1970 r. w Havertown, w Pensylwanii), amerykańska powieściopisarka katolicka, absolwentka Franciszkańskiego Uniwersytetu w Steubenville. Po ukończeniu studiów pracowała dla katolickiego magazynu ?Lay Witness? w Nowym Jorku, pisząc też teksty do wielu innych czasopism, m.in. ?YOU! Magazine?. W tym czasie współpracowała także jako wolontariuszka z Franciszkanami Odnowy, zwanymi Braćmi z Bronksu. W 1994 roku wyszła za mąż za Andrew Schmiedicke. Mają siedmioro dzieci. W 2006 roku stracili w wypadku czteroletniego syna Joshuę.
Wraz z mężem założyła wydawnictwo Chesterton Press.
W 2005 roku ukazała się płyta ze słuchowiskiem na podstawie powieści Cień Niedźwiedzia, które w 2009 roku otrzymało prestiżową nagrodę Sonic Society (kanadyjskiego stowarzyszenia zajmującego się promocją słuchowisk) dla najlepszego słuchowiska.
Na podstawie książki powstaje również film, którego premiera zapowiadana jest na czerwiec 2011 roku.
Wśród autorów, na których wzoruje się w swojej twórczości, wymienia G.K. Chestertona oraz C.S. Lewisa.
Teraz się nie umiera - to słowa jednej z bohaterek książki, wypowiedziane tuż po wojnie. Kobieta, do której są skierowane, chce zapomnieć o koszmarze, wrócić do normalnego życia.
Nie zdoła. Tego, co wojna zrobiła z ludźmi, nie da się naprawić.
10 opowiadań Ireny Krzywickiej.
Ich fabuła, chwilami na pozór prawdopodobna, jest bardziej wiarygodna, niż mogłoby się wydawać - pisze w posłowiu Andrzej Krzywicki.
Opowiadania Stefana Gajdy rozgrywają się na pograniczu realności i nierealności, zwyczajności i niesamowitości. Autor chce zaskoczyć czytelnika, dlatego ważny jest dla niego przewrotny pomysł, zabawa rzeczywistością, która odsłania dziwność świata. Ujawnia się tu tęsknota za wyjściem poza codzienność, przeżyciem czegoś niezwykłego. Bohaterowie swe pragnienia realizują w majakach sennych, narkotycznych, literackich, ponieważ tylko wyobraźnia pozwala na przeżycie wszystkiego, czego pragniemy, i jest najlepszym remedium na pospolitość, od której chcemy uciec.
Gabriela Matuszek
Iredyński manipuluje. Swoim bohaterem, własnym wizerunkiem, tradycjami literackimi, nawiązaniami, stylami, a nade wszystko ? czytelnikami. Protagonistą powieści Manipulacja jest artysta, który para się rzeźbą i tworzy instalacje, ale także który manipuluje, manipulacjom podlega i manipulacjom się przygląda. A rzecz się dzieje na styku jawy i snu, w mitycznym Zurychu, gdzie wernisaż zorganizowany przy użyciu kiszek zwierzęcych miesza się z Murzynem w osiemnastowiecznym fraku i różową kukłą śmierci z papier-mâché, gdzie anarchizujący wyznawcy goszyzmu rywalizują o swe racje z wewnętrznym demonem Stefana Pękały ? arcymuchą, gdzie stare spotyka się nowym, a ?poezja obrzydzenia? jest modna.
Iredyński wyśmiewa świat sztuki? Z pewnością. Śmieje się z siebie? Zapewne. Do tego ironizuje, droczy się, wykrzywia obraz. Jak pisał Piotr Bratkowski: ?W świecie, w którym panuje absolutna dominacja konwencjonalnych zachowań kulturowych, jedyną formą walki człowieka o własną tożsamość jest permanentna autokreacja?*. Ale gdzieś pod tym wszystkim odnaleźć można rozpaczliwą próbę ucieczki przed śmiercią, a przez groteskę, surrealizm i wulgarność realności przenika gorzka konstatacja, że uciec od śmierci nie można.
* Piotr Bratkowski, Historia jednej prowokacji, ?Literatura? 1988, nr 2 (luty).
Manipulacja mogłaby nosić tytuł Śmierć w Zurychu, jest bowiem wersją mitycznej opowieści o sztuce kuszonej przez Złe. Jak zwykle jest to historia artysty, który w połowie drogi swojego żywota udał się w niebezpieczną podróż w towarzystwie śmierci i diabła. (?) Iredyński w ogóle jest wyjątkiem na tle prozy, która zamienia się powoli w rodzaj stylizowanego pamiętnikarstwa. On operuje fabułą i fikcją i chce, jak się zdaje, pisać samym ?głosem literatury?. W tym głosie najbardziej słychać, jak zawsze, głos trochę starszych kolegów po piórze ? przyswojony, ale przez ironię. W Manipulacji pada pytanie, co zrobić z niższym humanizmem, gdy drzewo życia się starzeje? Co można zrobić wobec śmierci? Wobec śmierci nic nie można zrobić, tylko uznać, że jest jak jest, i starać się zachować formę. Życie staje się sztuką zachowania formy, a sztuka staje się sprawą rzemiosła.
Marta Piwińska
Manipulacja (?) jest próbą analizy momentu załamania się bohatera znanego z twórczości Iredyńskiego. Może użycie określenia ?załamanie się? nie jest w odniesieniu do rodzaju jego przeżyć całkiem stosowne ? bohater Manipulacji załamując się, tracąc przeświadczenie o przejrzystości świata, zyskuje dojrzałość, której wcześniej nie posiadał. Kiedyś, gdy miał czternaście lat, ?świat otworzył się przed nim jak brama, za którą było wszystko?. Teraz, po tych perypetiach, wie już, że to ?wszystko? nie jest dla niego, że zasięg jego ramion jest ograniczony.
Leszek Bugajski
Każdy potrzebuje zwierciadła, w którym mógłby się przejrzeć. Pewnie dlatego jedna połowa świata rozgląda się za swoją drugą połową. Paulo Coelho w swojej książce opowiada o spotkaniu dwojga ludzi po latach rozłąki.
Miłość, która w nich zasnęła, budzi się powoli, pośród wątpliwości i obaw przed porażką. Aby uwierzyć w drugiego człowieka, należy najpierw uwierzyć w siebie. Żyć w harmonii ze światem widzialnym i niewidzialnym. Odnaleźć prawdziwe oblicze Boga... Ale czy miłość jest w stanie uchronić przed samotnością? Nie zapominajmy, że “Bóg ukrył piekło w samym sercu raju”.
Umiera się na wiele sposobów : z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu...Umiera się nie dlatego by przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie. Weronika postanawia umrzeć bez wyraźnego powodu, bez żalu i bez patosu. Może dlatego, że szukając łatwych rozwiązań, jej życie stało się mdłe, jak potrawa bez przypraw, pozbawione ziarna szaleństwa. A gdzie szukać szaleństwa, jeśli nie w domu wariatów, pośród tych, którzy obdarzeni nim zostali w nadmiarze? Weronika uczy się na nowo życia, poznaje siebie samą, zmartchwywstaje. Weronika chce żyć inaczej...
Ester, żona znanego pisarza, znika bez wieści. Czy została porwana, zamordowana, czy uciekła z kochankiem? Dlaczego nie daje znaku życia? Jak po dziesięciu latach małżeństwa mogła odejść bez słowa? On próbuje ułożyć sobie życie bez niej, wiąże się z inną kobietą, pisze kolejną powieść. Jednak nie potrafi zapomnieć. Ester staje się jego obsesją, jego Zahirem. Wokół niej krążą wszystkie jego myśli. By ją odnaleźć, musi wyruszyć na stepy Azji Środkowej, w długą podróż, która pozwoli mu na nowo narodzić się dla miłości.
Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciągi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwać tę przedziwną umiejętność przykuwania do lektury. Jej powieść czyta się chciwie i pospiesznie... .
(Piotr Śliwiński, "Megaron", 1998)
Księga ziół ukazała się po raz pierwszy w Budapeszcie w roku 1943 i jest obok Żaru (1942) najpopularniejszą na Węgrzech książką Sándora Máraiego. W ustępie otwierającym ten wielkiej urody i mądrości zbiorek przemyśleń, refleksji, wskazówek, prawd elementarnych, ale też paradoksów autor napisał: „...ta książka będzie taka, jak dawne zielniki, które prostymi przykładami pragnęły odpowiedzieć na pytanie, co trzeba robić, gdy kogoś boli serce albo gdy Bóg go opuścił”. I jak w starych herbariach, gdzie banalny listek sąsiaduje często z efektownym kwiatem, pełnym egzotycznego piękna, tak tutaj znajdujemy obok myśli prostych, czasem nawet błahych – rozważania i sądy, których nie powstydziłby się najgłębszy filozoficzny umysł, i sformułowania godne najbardziej wyrobionych piór.
? najnowsza powieść chilijskiej pisarki, autorki takich bestsellerów jak Dom duchów, Portret w sepii, Córka fortuny, Opowieści Ewy Luny, Inés, pani mej duszy czy Suma naszych dni ? książki Allende zostały przetłumaczone na ponad 30 języków i sprzedane w ponad 56 milionach egzemplarzy
Historia Zarité, urodzonej na Santo Domingo pod koniec XVIII stulecia, która w wieku dziewiętnastu lat została sprzedana bogatemu właścicielowi ziemskiemu. Zawsze była niewolnicą. Wrodzona dobroć, silny charakter i uczciwość pomogły jej jednak przetrwać i spełnić największe w życiu marzenia.
Zarité stanowi cząstkę mikrokosmosu, w którym jak w zwierciadle odbija się rzeczywistość francuskiej kolonii. Kiedy ogarnięty pożogą wojenną kraj zostaje zrównany z ziemią, los rzuca Zarité daleko, do Nowego Orleanu, dokąd zabiera ją pan. Tam zaczyna nowe życie i staje się wolna. Po latach cierpienia i miłości, niewoli i swobody, uzależnienia od innych osiąga wewnętrzny spokój i utwierdza się w przekonaniu, że przyszła na świat pod szczęśliwą gwiazdą.
Chata to piękna historia o tym, jak Bóg przychodzi do nas, gdy tkwimy w smutku, stajemy się więźniami własnych oczekiwań, czujemy się zdradzeni. Nigdy nie zostawi nas tam, gdzie zabrnęliśmy, o ile się przy tym nie uprzemy.
Wes Yoder, Ambasador Speakers Bureau
Jedenastoletni Alek mieszka wraz z rodzicami w getcie warszawskim w czasie II wojny światowej. Kiedy hitlerowski okupant rozpoczyna akcję likwidacyjną dzielnicy, chłopcu udaje się ukryć w starym, zrujnowanym domu. Ten dom staje się dla niego bezludną wyspą, na której zmuszony jest spędzić samotnie kilka miesięcy. Alek czeka jednak na powrót ojca i to dodaje mu sił, by przetrwać w niezmiernie ciężkich warunkach, w obliczu śmiertelnego zagrożenia.
Obraz miłości, jaki serwuje nam Ross jest groteskowy i czuły zarazem, a sposób pisania o niej imponujący. To pozycja wyjątkowa – surowa w swej formie, ale wzniosła w przekazie – której fani mrocznych powieści psychologicznych nie powinni przegapić.Alice Pepin, od lat zmagająca się z depresją, problemami emocjonalnymi i otyłością, zostaje pewnego dnia znaleziona martwa we własnej kuchni, z orzeszkiem, który utknął jej w gardle. Jej mąż twierdzi, że była to próba samobójcza, a dokładniej szok anafilaktyczny, jednak dwójka detektywów prowadzących śledztwo jest zgoła innego zdania. Analizując uważnie życie i przeszłość Davida Pepina, cichego mężczyzny, który ma świra na punkcie komputerów i dzieł Hitchcocka, zaczynają dostrzegać podobieństwa między związkiem podejrzanego, a ich własnymi małżeńskimi relacjami.
Obraz miłości, jaki serwuje nam Ross jest groteskowy i czuły zarazem, a sposób pisania o niej imponujący. To pozycja wyjątkowa – surowa w swej formie, ale wzniosła w przekazie – której fani mrocznych powieści psychologicznych nie powinni przegapić.
Ojciec, syn i wnuk: trzy monologi opowiadające wspólna historię. I jedno arcydzieło: wymalowany na ścianach podmadryckiej samotni, Domu Głuchego, monumentalny cykl Czarnych obrazów, który jest kluczem do tego, co zdarzyło się między Francisco, Javierem i Mariano, a co do dziś zdarza się w niejednej patriarchalnej rodzinie.
Jacek Dehnel
Czytają: Leszek Filipowicz, Roch Siemianowski, Janusz Zadura
Rok 1939. Dziesięcioletnia Liesel mieszka u rodziny zastępczej w Molching koło Monachium. Jej życie jest naznaczone piętnem ciężkich czasów, w jakich dorasta. A jednak odkrywa jego piękno – dzięki wyjątkowym ludziom, których spotyka, oraz dzięki książkom, które kradnie.
Od momentu wydania powieść znajduje się na szczycie listy bestsellerów "The New York Timesa". Zyskała również ogromne uznanie krytyki literackiej.
...zasługuje na miejsce obok Dziennika Anny Frank oraz Nocy Elie Wiesela. Ma szansę stać się pozycją klasyczną.
"USA Today"
Poruszająca i do głębi przejmująca
"Washington Post"
"Dziecięcy Bestseller Roku" 2008
Złodziejka książek autorstwa Markusa Zusaka zdobyła największe uznanie dwóch gremiów jurorskich Nagrody PS IBBY
"Dziecięcy Bestseller Roku", sprawiając, że po raz pierwszy w osiemnastoletniej historii Nagrody obydwie statuetki przypadły tej samej książce. Wydawnictwo Nasza Księgarnia otrzymało dwie statuetki - Małego i Dużego Donga.
Z werdyktu dziecięcego Jury:
Nagrodę Małego Donga w konkursie "Dziecięcy Bestseller Roku 2008" jury przyznało Wydawnictwu Nasza Księgarnia za książkę "Złodziejka Książek" autorstwa Markusa Zusaka za jej oryginalny pomysł, wciągającą, niebanalną treść ukazaną z ciekawego punktu widzenia a także za interesujący sposób narracji i stylizowaną okładkę.
Z werdyktu Jury profesjonalnego:
Dużego Donga otrzymuje NASZA KSIĘGARNIA za Złodziejkę książek Markusa Zusaka, książkę o wybitnych walorach artystycznych i niezwykle ważną w edukacji historycznej młodego czytelnika oraz kształtowaniu jego wrażliwości na los drugiego człowieka, udostępnioną w znakomitym przekładzie Hanny Baltyn.
Czyta Piotr Bąk
Marek Lechowicz ? literat, scenarzysta (PWSFTv iT w Łodzi), poeta, dramaturg. Sentymentalnie związany z Teatrem Nowym Adama Hanuszkiewicza, dla którego napisał dwie sztuki: ?Dialektyka Zeflika? oraz ?Iluzję?, stworzył także oprawę filmową do spektaklu ?Kaczmarski festivus? w reżyserii Renaty Dymnej. W latach 90-tych ? mieszkając w Nowym Jorku ? pisał felietony dla Dziennika Nowojorskiego (Polish Daily Ethnic News). Z zamiłowania podróżnik i sportowiec, którego niezaspokojoną pasję stanowi koloryt życia wpisany w kalejdoskop jego zmienności.
Niniejsza książka, którą oddajemy do rąk czytelnika, jest właśnie jedną z takich podróży. Stanowi rodzaj odysei po krainach mitu, literatury, malarstwa, filmu etc. etc. oraz Macierzy Kosmosu, która to wszystko skrywa. Niezwykły ?realizm magiczny? zaczarowany w prozie Marka Lechowicza, to niezapomniana eskapada po bajkowym świecie marzeń, pełnym tajemniczości i zaskakujących suspensów. To także podążanie - wraz z bohaterami utworu ? w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, którego korzenie sięgają czasów wczesnochrześcijańskich. A wszystko to jest pięknie ilustrowane subtelnym, malarskim talentem Teresy Adamowskiej.
Serdecznie zapraszamy do tej szalenie magicznej podróży, która na długo pozostanie w Państwa pamięci.
Jedna z najbardziej cenionych powieści XX wieku to nie tylko szkic miasta w czasie wielkiego zagrożenia, to przede wszystkim studium postaci stojących w obliczu Zła. Dżuma, która niezauważalnie wkrada się w bramy Oranu zmienia dotychczasowy porządek rzeczy. Strach, cierpienie, odizolowanie, nieustanna walka z chorobą ukazuje bohaterstwo i determinację niektórych, ale i nikczemność, przebiegłość innych. Paraboliczna kronika odarta ze zbędnego patosu, będąca manifestem humanizmu to ponadczasowa historia ludzkiej solidarności i moralności.
Czyta Adam Ferency
Największym atutem Xenny jest wiarygodność opisu uzyskana przez użycie prostego, kolokwialnego, a niekiedy wręcz slangowego języka. Gdy czytałem, wydawało mi się, że po prostu jestem wśród tych ludzi, że odurzam się wódka, prochami i punk-rockiem. Nie jest to jednak zabawa w młodzieżowy, subkulturowy folklor w stylu Masłowskiej. Powiedziałbym raczej, ze to polski Charles Bukowski.
Witold Horwath, autor "Ekstradycji"
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
