Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
To niesamowicie wciągająca historia, pięknie napisana, oferująca wiele niespodzianek i zaskoczeń Przeczytałam ją za jednym zamachem i polecam ją z całego serca.Tess GerritsenOstra, inteligentna, mroczna niczym piekło i wciągająca bez reszty.Daily MailOpisany w tej powieści powolny, zabójczy rozkład związku jest aż nadto wiarygodnyObserver'Jak w ciągu kilku tygodni w wieloletnim związku można przejść od stabilizacji do morderstwa?Todd zostawia Jodi dla dużo młodszej kobiety. Dla Jodi oznacza to koniec życia, które dotąd prowadziła: pięknego domu, stabilizacji, bezpieczeństwa. Jedynym, i najlepszym wyjściem z tej sytuacji wydaje się zamordowanie partnera, zanim ten zmieni testament.W cieniu to przenikliwa, psychologicznie wiarygodna analiza rozpadu związku i tego, do czego zdolny jest zwykły człowiek, który może stracić wszystko.Powieść W cieniu jest niczym nóż: ostra i szybka.NewsdayMistrzowska, pełna napięcia opowieść, w której od samego początku znamy finał to niełatwe zadanie dla pisarza. To historia o końcu małżeństwa, końcu miłości i o tym, jak dawno pogrzebane sekrety kładą się cieniem na naszym życiu.Cleveland Plain DealerChłodny _() przerażająco wiarygodny portret małżeństwa i tego, jak daleko moją zajść sprawy, zanim któraś ze stron powoli zacznie sobie uświadamiać , że najlepszym i jedynym wyjściem jest morderstwo.Guardian
Afghanistan, 1975: Twelve-year-old Amir is desperate to win the local kite-fighting tournament and his loyal friend Hassan promises to help him. But neither of the boys can foresee what will happen to Hassan that afternoon, an event that is to shatter their lives. After the Russians invade and the family is forced to flee to America, Amir realises that one day he must return to Afghanistan under Taliban rule to find the one thing that his new world cannot grant him: redemption.
Papirnik to debiutancka książka austriackiego pisarza.
W każdym z dziesięciu opowiadań dostrzec można zafascynowanie ich autora dekonstrukcją. Rabinovici prowadzi swoistą grę z czytelnikiem, serwując mu świat przedstawiony, który poprzez ciągłą zmianę perspektywy narracyjnej jawi się jako istny labirynt fałszerstw.
Jego stories to istotny głos w dyskusji na temat conditio humana, ale także na temat miejsca literatury we współczenym świecie.
Osobliwa, i autobiograficzna, opowieść o poszukiwaniu siebie, w której pod znakiem zapytania stawiane są powszechnie przyjęte zasady i tzw. normalność. By usłyszeć, trzeba zamilknąć, by trafić w tarczę – zamknąć oczy. Czasem najlepiej widać, gdy się patrzy pod słońce. Paradoksy? Koniecznie przeczytaj książkę Filipa Zawady. Przewodnikiem po świecie zagubionego dorosłego jest dziecko – prostolinijne, naturalne, swobodne. Narracja jest tu jak wypuszczona precyzyjnie strzała – mknie, lecz w zwolnionym tempie, dzięki czemu widać każdy drobiazg w tle, który składa się na życie i który wpływa na jego bieg.
Bestseller „New York Timesa”
Jedna z najlepszych książek 2013 roku w rankingu goodreads
Osadzona w XIX-wiecznej Wirginii i współczesnym Nowym Jorku, barwna opowieść o miłości, historii i sztuce, splatająca losy dwóch niezwykłych kobiet
Lina Sparrow, młoda i ambitna prawniczka zatrudniona w znanej kancelarii na Manhattanie, otrzymuje zadanie, które może ją wywindować na szczyty palestry: ma przygotować zbiorowy pozew o wielomilionowe odszkodowania dla potomków amerykańskich niewolników.
Podczas zbierania materiałów, Lina natrafia na ślad Lu Anne Bell, XIX-wiecznej malarki. Czy jej obrazy mogły być dziełem ciemnoskórej służącej, siedemnastoletniej Josephine? Jej potomek byłby idealnym powodem w procesie. Lina postanawia dowiedzieć się czegoś więcej na temat losów młodej służącej i odkrywa kolejne sekrety, dotyczące również jej własnej rodziny…
W sto sześćdziesiątą rocznicę zniesienia niewolnictwa w USA „Służąca” jawi się jako literackie upamiętnienie setek tysięcy niewolników poddanych wyzyskowi w południowych stanach, a także jako pełna uroku medytacja nad zagadką więzi rodzinnych, nadziejami i cierpieniami ludzkiej egzystencji, i odwiecznym pragnieniem wolności.
Corban Addison, autor Wędrówki przez słońce
Powieściowy debiut Tary Conklin to sugestywny fresk, od którego nie można się oderwać, przepełniony historią, utraconą miłością i pilnie strzeżonymi tajemnicami rodzinnymi. Conklin po mistrzowsku splata losy dwóch kobiet żyjących w różnych czasach, skłaniając nas do refleksji nad istotą prawdy i sprawiedliwości.
Amy Greene, autorka Bloodroot
Mądry, poruszający i dojrzały debiut Tary Conklin. Od pierwszej strony dałam się porwać urokowi zmysłowej prozy „Służącej” i czytałam w zapamiętaniu do samego przejmującego końca.
Maria Semple, autorka Gdzie jesteś, Bernadette
Tara Conklin uzyskała stopień licencjata historii na Uniwersytecie Yale, magistra prawa i dyplomacji na Tufts University i tytuł doktora praw na Uniwersytecie Nowego Jorku. Pracowała w nowojorskim i londyńskim oddziale kancelarii prawniczej. Mieszka w Seattle, w stanie Washington. Służąca to jej pierwsza powieść.
Powieść jak puzzel układający się w obraz ludzkiego życia i człowieczej natury. Dowcipna i pełna melancholii. W 2012 roku wyróżniona Nagrodą Literacką Unii Europejskiej.
Krzysztof Zadros, autor zbioru opowiadań pod tytułem Potwór, twierdzi, że nie pociąga go tworzenie literackiej fikcji, a natchnienie stanowi dla niego rzeczywistość i jego osobiste życiowe doświadczenia. Czytelnik przekona się jednak, że to nie do końca prawda. – uważa, że życie może dostarczyć bardzo bogatej inspiracji, wystarczy tylko obserwować. Dlatego większość jego tekstów jest oparta na tym, co rzeczywiście przeżył i czego doświadczył, i prawie we wszystkich występuje narrator w pierwszej osobie – alter ego autora.
Tytułowy Potwór zaskakuje pointą; ale mamy tu także świetną historię poszukiwania alkoholu w muzułmańskim mieście, relację z kompletnie nieudanego „rytuału przejścia” – imprezy z okazji trzydziestych urodzin bohatera, dość makabryczne, ale jednocześnie filozoficzne, opowiadanie, w którym autor pod wpływem nagłego impulsu rozrywa sobie tętnicę w nadgarstku, czy inne – o tym, co się działo w pokiereszowanej głowie narratora w czasie długiego pobytu w szpitalu po wylewie krwi do mózgu. To nie wszystko, rzecz jasna, bo jest również klasyczne science fiction ze wszystkimi należnymi gatunkowi elementami z obcą planeta włącznie oraz rewelacyjny, surrealistyczny obrazek w duchu Awatara.
Język Zadrosa jest bogaty, giętki, autor chętnie posługuje się cytatami, nie stroni od wulgaryzmów, tempo narracji dostosowuje do tematyki opowiadania. Operuje różnymi stylami – w zależności od charakteru tekstu dominują zdania proste, składające się z kilku zaledwie słów, bywa, że fraza jest dłuższa, bogata w ozdobniki, lub nawet swego rodzaju „strumień świadomości”, gdzie ze znaków przestankowych stosowana jest tylko kropka, a i to oszczędnie.
Potwór
Autobiografia
Złodziej
Profesjonalista
Piosenka
Święto Wyzwolenia
Ulica ibn Aiszy
Orgazm w puszce
Cienie
Dzewo
Ćmy
Najnowsza książka Grzegorczyka, znanego przede wszystkim z trylogii o przypadkach księdza Grosera, zawiera sześć opowiadań: „Kolczyki”, „Kapliczka”, „Szczerbate stopy”, „Piekło i niebo”, „Pieśń słoneczna Róży Bluszcz”, „Posłaniec”. Każde z nich jest opowieścią o ludziach zwyczajnych i niezwyczajnych zarazem, połamanych życiowo a równocześnie tajemniczo pięknych. Umierająca staruszka, skłócone rodzeństwo, listonosz, ksiądz – ludzie jakich znamy, dźwigający tajemnice, dotknięci samotnością, grzechem i cierpieniem.
"Niektórzy nazywają mnie skandalistą i gorszycielem – pisze Grzegorczyk – No cóż, dla mnie świętość to nie pielęgnacja cnót heroicznych, ale sokole oczy, które potrafią rozpoznać Boga przebranego w najbardziej liche i słabe istoty".
Dobra narracja, dramatyzm i napięcie, a zarazem delikatność, humor i smak – tak w skrócie można scharakteryzować opowiadania zawarte w nowej książce Jana Grzegorczyka.
Książka, ozdobiona pięknymi graficznie ilustracjami Agnieszki Traczyńskiej, to nie tylko pasjonująca literatura, ale też dzieło sztuki edytorskiej.
Jeden z najważniejszych dwudziestowiecznych utworów powieściowych, w prekursorski sposób analizujący charakter, siły życiowe i energię psychiczną człowieka, dzięki której potrafi on pokonać skrajne przeciwności losu i mimo wszystko przetrwać. Bohaterem powieści jest poszukujący swojego miejsca w świecie młody inteligent, nieprzystosowany do życia w bezdusznym społeczeństwie.
Dojrzały bunt młodości i ideałów.
Historia, w której rzeczywistość przenika się z metafizyką.
„Adam i Ewa idą do Nieba” to próba powieściowej oceny dzisiejszych czasów, w których bardziej kładzie się nacisk na formę niż treść. Mechaniczny wymiar życia zepchnął wszelką duchowość i subtelność w niebyt, lansując kicz w każdej możliwej postaci. Sformalizowane postaci godzą się ze schematem, czyniącym z nich miałkie osobowości.
Staś Szatan jest synonimem kreatywności, a otaczający go ludzie rzeczywistości, którą wypiera. Chłopiec symbolizuje tu spontaniczną naturalność, która pragnie się swobodnie realizować. Jednak przeciwstawia mu się prawdziwe zło, które ukrywa się pod postacią indoktrynowanej katechetki, uzależnionego pedagoga czy bezbarwnego karierowicza.
Czy mamy swobodę w wyborze tego, kogo kochamy? Czy to my wybieramy? Czy zostajemy wybrani? Adam, psycholog, twierdzi, że posiadł tajemnicę „napoju miłosnego”. Uważa, że potrafi sprawić, że każda kobieta legnie u jego stóp. Luiza nie wierzy, że miłość można tak po prostu wywołać. Pragnie pojąć istotę uczucia. Czy jest skutkiem jakiegoś chemicznego procesu? Czy może duchowym cudem? Postanawiają założyć się, kto ma rację i wystawić teorię Adama na próbę. Pewny siebie mężczyzna podejmuje się uwieść koleżankę Luizy. Jednak sytuacja szybko wymyka się spod kontroli, a dwuznaczna gra, jaka wywiązuje się pomiędzy bohaterami, prowadzi do zaskakującego zakończenia…
Nancy ma alzheimera, a Eugene znowu ma w życiu jakiś cel – pomóc jej umrzeć. Tak jak jej obiecał niemal pięćdziesiąt lat wcześniej, gdy oboje byli młodymi amerykańskimi studentami, a Nancy przeczuwała już, że będzie cierpieć na tę chorobę, podobnie jak jej mama i babcia.
Gdy nadchodzi czas, aby Eugene zabrał Nancy do Coffeeville w stanie Missisipi – idealnego miejsca, gdzie można zakończyć życie, kobieta nieoczekiwanie trafia na oddział zamknięty domu spokojnej starości. By wydostać stamtąd ukochaną, Eugene musi wezwać na pomoc dwóch przyjaciół, którzy mu jeszcze pozostali. Jednym z nich jest jego syn chrzestny, skompromitowany prezenter pogody przeżywający kryzys wieku średniego, a drugim – były snajper wojskowy, który oficjalnie nie żyje od czterdziestu lat.
W szaloną podróż wybierają się autokarem, niegdyś skradzionym podczas trasy koncertowej Paulowi McCartneyowi, w towarzystwie małego osieroconego chłopca, który szuka swojej kuzynki. Po drodze ta banda odmieńców wspomina czasy walki z segregacją rasową, roztrząsa problemy wojny i eutanazji, przeżywa rozterki religijne, a przy okazji odkrywa prawdziwe znaczenie miłości, rodziny i przede wszystkim przyjaźni.
„Tatuaże po wewnętrznej stronie powiek” to opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca w życiu - w czasie i przestrzeni, o tym, czym jest szczęście, i o tym, że dla każdego oznacza ono coś innego. To historia o szukaniu i unikaniu odpowiedzialności, o przywiązaniu i ucieczce. Razem z głównym bohaterem przekonujemy się, jak ciężko jest wybrać między bliskością a samotnością, zwłaszcza gdy oba te stany kocha się jednakowo mocno... Choć autorka twierdzi, że w książce jest sporo jej samej, to jednak dodaje: „Czasami spod pióra wychodzą historie, do których zrozumienia ścieżek szuka sam autor. Słowa piszące się same, którym użycza się jedynie dłoni, a ich moc sprawcza równie silnie przeraża, co fascynuje...”.
Często miłość nadal łączy ludzi, mimo że życie ich rozdziela. Ile razy chcieliście złapać za telefon i zadzwonić do kogoś, za kim tęsknicie? Podzielić się radościami, smutkami i marzeniami? Ile razy wyrzucaliście sobie, że nie zdążyliście powiedzieć komuś, jak wiele dla was znaczy, że odkładaliście rozmowę na jutro, na kiedy indziej? Kochamy wciąż za mało i stale za późno, smucimy się, że nie można cofnąć czasu. A gdyby tak niemożliwe stało się możliwe? CO BYŚ ZROBIŁ, GDYBY OBOK CIEBIE WYDARZYŁ SIĘ CUD? *** Nowa powieść Mitcha Alboma, autora Zaklinacza czasu, to książka o sprawach najważniejszych i najbardziej intymnych: o pragnieniu bliskości, tęsknocie za ukochaną osobą i o sile nadziei.
Krystyna czuje się wśród ludzi niepewnie. Od zawsze tak było. Nie wie, jak i o czym z nimi rozmawiać, choć od lat pracuje w telewizji. Jednak umie się kamuflować. Dla znajomych jest przebojową imprezowiczką, wygadaną i wesołą – bo wie, jak można dodać sobie odwagi. Wystarczy mały drink, może dwa. Przed szkołą, po pracy, przed randką, na imprezie. Żeby dobrze się bawić. Żeby wreszcie się nie bać. Żeby cokolwiek poczuć. Przecież wszyscy tak robią. Ale to lekarstwo działa tylko do czasu. Przed trzydziestką Krystyna decyduje się przestać. Na dobre. Wyleczyć ciało, ale przede wszystkim umysł. Brawurowy debiut Małgorzaty Halber to szczera i bezkompromisowa relacja z krainy nałogu. To opowieść o szukaniu nowej drogi i znajdowaniu odwagi, by wreszcie być sobą.
Zza ścian starej kamienicy słychać cichy szloch. Noc szepcze opowieści, skrzypią drewniane okiennice. Samotny pianista z trzeciego pietra gra, może ostatni już, koncert.
Z mroku pokoju patrzy na niego wielki, czarny pies...
Tajemniczy mężczyzna szuka utraconej duszy, wrażliwy chłopiec chce stąd uciec.
Otwórz drzwi i wejdź czytelniku.
Ta historia właśnie się zaczyna... ?
Jest to pierwszy tom autobiograficznej powieści młodej dziewczyny Nikoli, ale są w niej wątki fikcyjne. Wszelkie podobieństwa do osób, czasu i miejsc są przypadkowe. Dziewczyna ukazuje obraz wielkiego, dziecięcego cierpienia – młodzieńczego buntu oraz poszukiwania miłości. Pragnąc zwrócić na siebie uwagę, Nikola sięga po środki odurzające. Co zrodziło w niej bunt młodzieńczy? Brak akceptacji ze strony rodziców, rodzeństwa, nauczycieli, wychowawców i otoczenia małomiejskich ludzi... Był dzień, kiedy Nikola nie radziła sobie z problemami. Zaczyna stronić od ludzi, boi się ich. Przyzwyczajona do szyderstwa, zalękniona, nie potrafiła uwierzyć w siebie. Być kochaną to największe szczęście, ale tylko cierpliwość ma do niego klucz... Nie zawsze tak bywało, ale się stało! Znalazła je, mając osiemnaście lat. Nikola opuszcza miasto, w którym się wychowała. Wyrusza w nieznane z bagażem nieodkrytych skarbów w sobie. Wybranym miastem jest Szczecin, w nim znalazła swoje szczęście, prawdziwą miłość i nauczyła się wybaczać. Wybacza tym, którzy wyrządzili jej krzywdę być może nieświadomie. Teraz wierzy w siebie i w swoje talenty... Ciężko pracując i żyjąc oszczędnie, Nikola zbiera pieniądze na wydanie swojej pierwszej książki. Postanawia zrealizować swoje marzenia i wierzy, że tak się stanie...
Fundacja im. Tymoteusza Karpowicza prezentuje pierwszą z wydanych w 2014 książek. Jest to Ciąg Andreasa P. Rotaba. Bo istnieje znakomity ciąg literatury pijackiej. Wpisać się w niego to karkołomne wyzwanie. Rotab czyni to z naddatkiem. W dodatku napisanie powieści o piciu bez podania dawek i reklamowania trunków, nie pozwalając przy tym bohaterowi ani na chwilę opuszczać jednego pomieszczenia, wydaje się zadaniem niewykonalnym. A jednak.
Nie poznamy autora, ale uczestnictwo w niemożliwym do wystawienia dramacie może być ciekawszym rodzajem poznania. Nie ma takiej sceny, która sprostałaby wystawieniu tego dramatu, bo zaprosić do przedstawienia należałoby zbyt potężne siły i postacie. Rotab jednak ją zbudował i ożywił. Miłość, sztuka i Bóg szantażujący swojego Syna w punktowych trzydziestu sześciu sprawiedliwych światłach w poruszeniach papierosowego dymu. I cała zgraja filozofów w towarzystwie. Cheers!
Pisze o Ciągu Karol Maliszewski: „Już przy poprzedniej książce dane mi było daleko odlecieć wraz z tą niefrasobliwą frasobliwością, ale teraz to co innego, świadomość urosła i nawołuje. To brzmi jak krzyk, który trzeba natychmiast usłyszeć, a bój toczy się o najważniejsze kwestie, z sensem życia, miłości, Boga i sztuki na czele. Uderza się tu w coś bardzo istotnego, jakiś pulsujący ból kultury współczesnej, chce wywołać dyskusję, jeżeli jeszcze da się o czymkolwiek dyskutować. Książka-tajemnica, piramida sprzeczności, ale zostaje w czytelniku i jątrzy”.
Andreas P. Rotab (ur. w XX w.) swoje życie, które doświadcza w podróży, uważa za szczęśliwe. Obecnie rezyduje na Śląsku.
W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych, młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może coś więcej...
Z niezwykłą precyzją powieściopisarską i w charakterystycznym dlań, oszałamiającym stylu, autor „Cienia wiatru” ponownie przenosi nas do Barcelony Cmentarzyska Zapomnianych Książek, by obdarować nas niezwykłą intrygą, romansem i tragedią poprzez labirynt tajemnic, gdzie czar książek, namiętności i przyjaźni splatają się w mistrzowskiej opowieści.
Kiedy następnym razem będziesz chciał uratować jakąś książkę nie ryzykuj życia...
Zaprowadzę cię do tajemnego miejsca gdzie książki nigdy nie umierają i nikt nie może ich zniszczyć.
Kto z nas nie zna Małego Księcia?Jego wymagającej róży i planety o trzech wulkanach? Jeśli dla ciebie rysunek kapelusza też przedstawia boa zjadającego słonia, to znaczy, że możesz zostać jego przyjacielem. Narysujesz mu baranka?Ponadczasowa przypowieść i kopalnia mądrych myśli w nowym znakomitym przekładzie Henryka Woźniakowskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
