Orient Express to żywa legenda. Trasa wiodąca tysiące kilometrów. Luksus, o którym niegdyś marzyli wszyscy podróżnicy. Od czasu pierwszego przejazdu z Paryża do Konstantynopolu w 1883 roku, jego pasażerowie mogli na własne oczy oglądać niedostępne im wcześniej zakątki świata.
Farovik, norweski pisarz, historyk, dziennikarz i podróżnik, zabiera czytelnika w podróż współczesnym Orient Expressem. Wyruszając wiosną z Londynu, w dwa miesiące przemierza dwanaście krajów, i dwadzieścia dwa miasta – przez romantyczny Paryż, zaskakujące Rumunię i Bułgarię, aż po rajską Samarkandę. Najmniejszy szczegół potrafi uruchomić lawinę, która zaspokoi głód wiedzy i żądzę przygód każdego czytelnika – niezależnie od stacji, na której postanowicie wysiąść.
Dzięki tej książce dowiecie się m.in. co zainspirowało Agathę Christie do napisania Morderstwa w Orient Expressie. Zrozumiecie też, dlaczego niektórzy Brytyjczycy myślą, że Bułgaria to rzeka w Maroku i dlaczego to Turcja, a nie Holandia, powinna kojarzyć się nam z tulipanami.
Autor rysuje przed nami realia i historię odwiedzanych miejsc, a obrazu dopełniają spotykane przez niego barwne postacie. Uzupełnia tym samym naszą wiedzę o społeczeństwach europejskich i bliskowschodnich, o których wciąż – jak się okazuje – niewiele wiemy.
To obowiązkowa pozycja dla miłośników dalekich wypraw i każdego, kto chciałby poznać sekrety kultowego pociągu. W końcu najważniejsze to mieć dobrego przewodnika!
Czytając ""Cafe Museum"", pragnąłem natychmiast zjeść te wszystkie opisane ze znawstwem i miłością potrawy, zaraz potem wypić wszystko, czego picie jest tu opisane, a jeszcze bardziej natychmiast wsiąść do samochodu i pojechać w miejsca, które na łamach tej zbyt skromnej objętościowo książki wymienia Makłowicz - Krzysztof Varga.""Cafe Museum"" to połączenie książki podróżniczej i kulinarnej z szerokim tłem historycznym i wieloma rodzinnymi wspomnieniami. Robert Makłowicz, w bardzo osobistej narracji, pokazuje nam kawałek swojego świata. Miejsca dla niego niezwykle ważne, których spoiwem jest ck Europa. Wraz z autorem przemierzamy kraje wielonarodowościowej monarchii habsburskiej. To nie jest jednak zwykła podróż Makłowcz zatrzymuje się w miejscach, które bardzo rzadko pojawiają się w przewodnikach. Nie znajdziemy tu długich opisów zabytków, autor pisze przede wszystkim o ludziach i jedzeniu. Przywołuje często świat już nieistniający, próbuje go wskrzesić, bo dobrze wie, że pamięć potrafi przetrwać w smakach i zapachach. Nieważne czy spacerujemy po Wiedniu, szeklerskiej wiosce w Transylwanii czy Sarajewie w jakiś przedziwny sposób Makłowicz zawsze wie, gdzie ma się udać, gdzie zapukać, jakie drzwi otworzyć. Może to lata praktyki, a może to opiekuńczy duch cesarza Franciszka Józefa I czuwa nad naszym autorem. Cafe Museum jest też wielką adoracją różnorodności narodowej, językowej, kulturowej czy wreszcie kulinarnej. Makłowicz udawania, że właśnie tam, gdzie mieszają się narodowości, języki, kultury i smaki człowiek może czuć się naprawdę szczęśliwy.
Anna Skiba – podróżniczka, miłośniczka gór, autostopowiczka, socjolożka. Urodzona w 1997 r. w Rzeszowie, obecnie mieszka w Warszawie. Odwiedziła kilkanaście państw europejskich, a także Tanzanię, Japonię i Indonezję. Kilka razy w roku wyjeżdża w góry – najczęściej polskie ale nie tylko – wędrowała po austriackich Alpach, ukraińskich Gorganach, zdobyła Kilimandżaro i Mont Blanc. W 2019 roku wyjechała do Indonezji w ramach stypendium „Darmasiswa”. Przez ponad pół roku mieszkała w Yogyakarcie – mieście w środkowej części Jawy. Stamtąd wyjeżdżała w podróże bliższe i dalsze, poruszając się przede wszystkim autostopem. Przez ten czas uczyła się także języka indonezyjskiego na tamtejszym uniwersytecie oraz przeprowadzała badania naukowe.
„Następnego dnia pożegnałyśmy się z Lani, która musiała wrócić na Jawę, gdzie czekały na nią kolejne przygody, a Karla, Duża Ania i ja postano-wiłyśmy znów spróbować podróżowania w stylu nebeng. Choć nie było tak łatwo jak na Jawie, po pół godzinie na poboczu drogi zatrzymał się samochód. Przemieściłyśmy się zaledwie dziesięć kilometrów od portu, gdzie pożegnałyśmy się z Lani, lecz dzięki temu znalazłyśmy idealne miejsce na nocleg. Plaża, na której rosło dziesiątki palm kokosowych, świeciła pustkami. Odpowiednich drzew do rozłożenia naszych hamaków było co niemiara. Z mangostanami – słodkimi owocami, których smak jest najbardziej zbliżony do liczi, oglądałyśmy zachód słońca. Na horyzoncie widziałyśmy czerwono-niebieskie niebo i majestatyczne Rinjani [...].”
Prezentowany ósmy tom z serii Peregrinationes Sarmatarum zawiera kolejny staropolski opis podróżniczy autorstwa Tomasza Stanisława Wolskiego (1700 - po 1766), polskiego szlachcica z województwa sieradzkiego. Wolski w latach 1725-1731 odbył wiele podróży po świecie, które opisał w łacińskiej relacji. Tekst ten opublikował drukiem w 1737 r. Znane są także wydania z 1748, 1764 i 1766 r. Obecnie przedstawiane jest pierwszym całościowym tłumaczeniem łacińskiej relacji (Illustris Peregrinatio Ierosolimitana latius protracta per tres insigniores mundi partes...) na język polski. Najpierw w latach 1724-1725 odbył Wolski podróż do Rzymu. Następnie w latach 1725-1726 pielgrzymował do Ziemi Świętej i Egiptu. Potem w 1728 r. peregrynował po Francji i Anglii. W końcu w latach 1729-1731 podróżował poprzez kilka miast Italii, morze Egejskie i Stambuł, skąd powrócił do kraju. Wędrował jeszcze dalej do Wiednia i Rzymu, by wrócić znowu do Wiednia. Relacja Wolskiego jest przykładem prozy dokumentalnej XVIII w., typowym staropolskim opisem podróży, zawiera wiele ciekawych opisów zdarzeń, w tym wątków sensacyjnych oraz obserwacji o obcych napotykanych po drodze. W relacji znajdujemy wiele informacji o ówczesnym żeglowaniu po Morzu Śródziemnym, trudnych wędrówkach pielgrzymów po Ziemi Świętej oraz o stosunkach religijnych w opisywanych krajach Europy i Bliskiego Wschodu. Polskie tłumaczenie tego ciekawego zabytku staropolskiego wzbogaca współczesną bibliotekę podróżniczych tekstów tamtych czasów.
NA ROZTOCZU – PRZEWODNIK METAFORYCZNY jest książką, dla której niełatwo będzie znaleźć właściwe miejsce na półce w bibliotece. Choć przewodniki z reguły lokujemy w dziale turystycznym, z mapami, podróżami i rozkładami jazdy, to metafory zwykliśmy odkładać między wiersze. Cóż więc począć z książką, która nie daje się sklasyfikować i która przekracza granice gatunków literackich. Cóż począć z przewodnikiem, który choć prowadzi po drogach rzeczywistych, mocno osadzonych w środowisku geograficznym i opartych na materiałach źródłowych, to jednocześnie zmienia kierunek i gęstość czasu, przekraczając fizyczne i metafizyczne granice świata. Mówi nam, że nie ma jednej drogi, że musimy wybierać, poszukiwać, że istniejemy w wielu wymiarach, że cały świat wokół, zdawałoby się, że tak dobrze już rozpoznany i opisany, jest światem nieprzedstawionym. Cóż począć z książką, która wciela się w swego czytelnika i nakłania go do stwarzania Uniwersum da capo al fine, do poszukiwania siebie pod podszewką świata? A może powinniśmy odwrócić kierunek pytania i zapytać, co książka zrobi z nami i gdzie zaprowadzi nas przewodnik?
Marcin Bruczkowski wyjechał do Japonii na rok, a został na dziesięć lat. - Sean! - No...? - Opowiedz mi, gdzie w Tokio o trzeciej rano można kupić piwo w nielegalnym automacie. I jak napić się w pubie, kiedy się nie ma ani grosza przy duszy. Wiesz, na trick ze spirytusem. - Przecież ty to wiesz, aż nadto dobrze zresztą. - Tak, ale moi czytelnicy nie wiedzą. - Jacy czyte... książkę piszesz??? Pogięło cię. Zwariowany Polak... - Zamknij się, nie mniej zwariowany Irlandczyku. I lepiej mi pomóż, bo muszę zmieścić dziesięć lat naszych przygód w Japonii w jednej powieści, w której ty... - Dlaczego ja? - Nie przerywaj. No więc ty masz napisać, jak się podrywa Japonki i o majteczkach. Różowych, w białe płatki wiśni. I o cerowaniu dziewic... - Nawet nie śmiej, małpo wredna! Jeszcze Mayumi przeczyta i będę miał prze-chla-pa-ne! Jak wspomnisz o podrywaniu, to ja napiszę o nocy na zardzewiałym rowerze w Ikebukuro. - I oku tuńczyka? - I jak cię aresztowali! - I o Przyjacielu Kalorii, koniecznie! - I o żubrówce! - I o... Marcin Bruczkowski wyjechał do Japonii na rok, a został na dziesięć lat. Jak twierdzi, zatrzymała go tam miłość do japońskiego piwa i łaźni koedukacyjnych. Jego pierwsza powieść, „Bezsenność w Tokio”, stała się natychmiastowym bestsellerem.
Autor, Ryszard Tunkiewicz, to niezwykły globtroter zwany Człowiekiem o Stalowych Nogach. Jest długodystansowym piechurem. Na własnych nogach przeszedł wzdłuż Bałtyku, od granicy z Niemcami do granicy z Rosją, 720 km. A w słynnym marszu „Do korzeni” pokonał trasę ze Szczecina do Wilna, a było to 1225 km. Na końcu tej drogi witany był przez personel i Ambasadora RP w Wilnie.
Ryszard Tunkiewicz to także alpinista, zdobył Mount Blanc, Ararat czy Kilimandżaro. W latach 70. ubiegłego wieku objechał z kolegą dookoła Polskę tandemem. Był na wielu włoskich i greckich wyspach, w Betlejem, nad rzeką Jordan i górze Synaj, przejechał samochodem całą Europę, Afrykę dookoła i Azję Środkową. Ech, łatwiej powiedzieć, gdzie nie był. A odwiedził 150 państw świata. Przez 1,5 roku podróżował dookoła świata przez 8 kontynentów. I stał u WRÓT PIEKŁA, aż w końcu trafił do BIBILIJNEGO RAJU. O swoich przeżyciach, o miejscach, w których był, opowiada w tej właśnie książce.
Marzenia nie spełniają się same
Trzeba im w tym pomóc
Choć podróż długa same trudy wróży, to nikt nie doznał
przygody bez trudów podróży.
Johann Wolfgang von Goethe
Zejdź z utartego szlaku i daj się poprowadzić ciekawości! Drugie – zaktualizowane i udoskonalone – wydanie światowego bestsellera, który zmienił nasze postrzeganie podróży, zabiera czytelników w jeszcze ciekawsze i niezwyklejsze miejsca! * Ponad 100 nowych niesamowitych miejsc * Dziesiątki wyjątkowych, jeszcze piękniejszych fotografii * 12 przewodników po miastach, na które spojrzysz inaczej niż dotąd * Rozkładana mapa z trasą podróży dookoła świata Cuda natury i architektury, szokujące tradycje, ekscentryczne atrakcje turystyczne i niesamowite wynalazki. A także wiele innych osobliwości, których nie uwzględniają zwykłe przewodniki i atlasy! Każda strona tego niezwykłego przewodnika to celebracja tego, co niespodziewane, pomijane, dziwaczne i tajemnicze, oraz potwierdzenie, że świat jest bardziej egzotyczny, niż mogłoby się wydawać. Ciekawe opisy, setki zdjęć, niebanalnych wykresów, tabel i map każdego regionu świata pozwolą Ci się przenieść w dowolne miejsce lub czas. To jak? Wyruszysz w drogę? „Atlas osobliwości jest pozytywnym antidotum na niepokojące przeczucie, że w dzisiejszych czasach podróżowanie to przede wszystkim okazja do zakupu sztampowych, produkowanych masowo pamiątek. Znajdziecie tu setki znakomitych, kuriozalnych, niezwykłych, inspirujących powodów do podróżowania. Najlepszy przewodnik na świecie”. Mary Roach „Ta książka sprawi, że zechcesz rzucić wszystko i wyjechać do miejsc, o których nie śniłeś albo których nie śmiałeś sobie wyobrażać. Czytanie jej po raz pierwszy albo wracanie do już znanych fragmentów to czysta przyjemność”. Neil Gaiman, autor książek Sandman i Amerykańscy bogowie „Atlas osobliwości to prawdopodobnie jedyna rzecz, która jeszcze mogłaby mnie skusić do wyjścia z domu [...]. Pozwala eksplorować świat i przeżywać przygody w sposób stylowy i okraszony humorem (nie każąc mi przy tym wstawać z łóżka)”. Lena Dunham, współtwórczyni i gwiazda serialu Dziewczyny, autorka książki Nie taka dziewczyna „Mój ulubiony przewodnik turystyczny! Nie wybieraj się w podróż, dopóki nie sprawdzisz, gdzie znajduje się nawiedzony hotel albo Wrota Piekieł!” Guillermo del Toro, reżyser filmu Labirynt fauna „Co za dziwna, fenomenalna książka! Tak ciekawa i zaskakująca, jak Krwawy Koran Saddama Husajna, napisany jego własną krwią. Nie dowiedziałbym się o istnieniu tej księgi, gdybym nie przeczytał niezwykłego Atlasu osobliwości”. Jon Ronson, autor książki Czy jesteś psychopatą? Fascynująca podróż po świecie obłędu „Ta książka jest tak ciekawa i pasjonująca, jak świat, o którym opowiada. Każda strona opisuje inną nieznaną krainę – straszną, zabawną, magiczną albo wręcz szaloną, ale zawsze taką, która zadziwia”. David Grann, autor książki Zaginione miasto Z. „Życie jest krótkie. Świat zaś pełen cudów i niezwykłych miejsc […], a ta niesamowita książka posłuży wam za przewodnik”. Philippe Petit, linoskoczek, przeszedł na linie m.in. między wieżami World Trade Center
Obok Tatr i Karkonoszy, Bieszczady należą do najbardziej popularnych gór w Polsce. Popularność ta przekłada się na liczne opowiadające o regionie opracowania książkowe, przewodniki turystyczne, artykuły prasowe, filmy fabularne i dokumentalne, których z roku na rok przybywa. Powstało również wiele bieszczadzkich piosenek. Bieszczady to pasjonująca, nieraz bardzo tragiczna historia. To także współczesny folklor opierający się o mit tzw. zakapiora, czyli wolnego człowieka, który porzucił cywilizację, nierzadko spalił za sobą wszystkie mosty i osiadł w tych górach.
Wśród prezentowanych zagadek są zarówno bardzo łatwe pytania, na które jest w stanie odpowiedzieć niemal każdy miłośnik Bieszczadów, jak i całkiem trudne, wymagające sięgnięcia po literaturę. Poszukiwanie odpowiedzi może być zatem inspiracją do lepszego poznania jedynego skrawka Karpat Wschodnich, jaki pozostał po II wojnie światowej w granicach Polski. Rozwiązywanie zagadek może stanowić urozmaicenie wieczorów podczas pobytu w Bieszczadach. A gdy wrócimy z gór do domu, książka ta będzie znakomitą okazją do wspominania naszych bieszczadzkich przeżyć. Na pytania można odpowiadać samemu lub w gronie znajomych czy rodziny.
O autorze:
Łukasz Bajda (ur. 1986) – historyk i zawodowy przewodnik beskidzki, od urodzenia związany z Bieszczadami. W 2015 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Humanistycznym UMCS zatytułowaną Szlachta ziemi sanockiej w XVIII w. Autor przewodników turystycznych i opracowań poświęconych przeszłości Podkarpacia. Opublikował m.in. książki: Balowie. Z bieszczadzkich lasów na salony Krakowa i Lwowa (2011), Szlachta w Bieszczadach i na Pogórzu. Czasy saskie i stanisławowskie (2017), Baligród. Historia bieszczadzkiego miasteczka (2018) i Bieszczady. To, co najważniejsze (2020).
Bieszczady ze swoją historią, przyrodą i niezwykłymi mieszkańcami od lat stanowią natchnienie dla pisarzy, poetów i artystów. Położone w południowo-wschodnim krańcu naszego kraju góry przez lata były mekką dla wszelkiej maści miłośników wolności. Także dziś wiele osób marzy o tym, by „rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady”. Może zabrzmi to banalnie, ale Bieszczady są moim miejscem na Ziemi. To w nich spędziłem dzieciństwo i lata szkolne, a teraz staram się pokazywać nasze góry przyjeżdżającym tu turystom.
Himalaje łańcuch górski biegnący przez tereny pięciu państw pełnych kontrastów. Tutaj wielkie światowe religie islam, buddyzm, hinduizm mieszają się z prastarymi wierzeniami i szamanizmem. W ukrytych dolinach można usłyszeć niezliczone języki i podziwiać najróżniejsze kultury, nowoczesność zderza się z tradycją, a wielkie mocarstwa walczą o swoje wpływy.
Erika Fatland, podążając szlakiem wyznaczonym przez najwyższe na świecie pasmo górskie, relacjonuje swoją wyprawę i przygląda się życiu
rdzennych mieszkańców Himalajów. Zabiera nas w podróż na oszałamiających wysokościach, przez zapierające dech w piersiach krajobrazy oraz
dramatyczną i tajemniczą historię.
Filarem tej książki są historie napotkanych po drodze osób. Z połączenia niesamowitej umiejętność autorki do nawiązywania relacji z ludźmi i snucia opowieści powstał reportaż, od którego nie sposób się oderwać.
Poznajcie historię, która kończy się tam, gdzie inne się zaczynają.Prequel do wszystkich innych opowieści o Mount Evereście.Zanim wspinacze podjęli pierwsze próby zdobycia najwyższej góry świata, przez wiele dziesięcioleci zastanawiano się, czy jest nią właśnie Mount Everest (znany początkowo jako szczyt XV), a potem gdy już ją zmierzono w 1850 roku jak do niej dotrzeć. Ani położenie geograficzne, ani sytuacja polityczna nie sprzyjały wytyczaniu drogi do podnóża Mount Everestu.W tej napisanej barwnym i przystępnym językiem książce Craig Storti przenosi nas w pierwszą połowę XX wieku i snuje opowieść o tym, co wydarzyło się wcześniej, przed pamiętnym rokiem 1921.""Craig Storti dał nam książkę, której potrzebowaliśmy. Nieosiągalny Everest to wartościowe i świetnie napisane historyczne preludium do wielkiej epoki wspinaczki himalajskiej"".-- Scott Ellsworth, autor książki Ponad światem
Siódmego czerwca 1613 roku do zatoki Nesvogur na półwyspie Snafellsnes wpływa statek handlowy z Bremy. Na pokładzie stoi Daniel Vetter, Morawianin, członek Jednoty Braci Czeskich. Ma dwadzieścia jeden lat. Nie wiemy, jak wygląda, nie zachował się bowiem żaden jego portret. Możemy sobie wyobrazić, że na jego twarzy rysuje się zmęczenie morską podróżą, a w sercu ciekawość siłuje się ze strachem. Ćwierć wieku później, w roku 1638, w prowadzonym przez Vettera warsztacie typograficznym w Lesznie, ukazuje się książka pod tytułem Islandia albo Krótkie opisanie wyspy Islandyji. Wieść o pierwszym opisie wyspy wydanym w języku polskim roznosi się lotem błyskawicy po Europie.
Kolejna książka pogromcy Atlantyku i Amazonki to wielobarwna podróż, w której Autor widział dużo więcej niż prekursor epoki odkryć geograficznych, legendarny Marco Polo. Pasmo porywających doświadczeń zarówno w krajach Pierwszego, jak i Trzeciego Świata oraz atencja dla ginących kultur i zwyczajów, a także spotkania z ludźmi, których trudno zapomnieć.Przemierzył bezlik dróg i ścieżek pośród szczytów Bhutanu, pól ryżowych na Bali i tajemniczych świątyń Angkoru. Odwiedził palarnię opium w Laosie i sale hazardowe w Makau, jadł koniki polne w Birmie i psie mięso w Wietnamie. Rzutem na taśmę poznał jeszcze autentyczne kultury plemion tubylczych, Dajaków legendarnych łowców głów na Borneo, czy Bausi z Papui Zachodniej. Stanął oko w oko z Janomami, plemieniem, które nie miało wcześniej kontaktu z białym człowiekiem. Jego zapisane notesy wciąż jeszcze wydają się napęczniałe od atramentu.
Vanessa O'Brien, amerykańsko-brytyjska podróżniczka, w poruszających wspomnieniach zabiera czytelników na szczyty najwyższych gór ziemi.KRYZYS FINANSOWY W 2008 ROKU wywrócił jej życie do góry nogami. Po wielu latach wspinania się po korporacyjnej drabinie sukcesu musiała znaleźć nowy cel. Wybór był nieoczywisty: postanowiła zdobyć Mount Everest.Na najwyższym szczycie świata stanęła po dwóch latach morderczych treningów i solidnej lekcji pokory podczas pierwszego pobytu na jego zboczach. Ale na tym nie poprzestała.Vanessa przetrwała w bezwzględnym świecie wspinaczki wysokogórskiej i odnosiła coraz większe sukcesy. W końcu zmierzyła się z największym wyzwaniem: K2, górą gór, na której życie traci co czwarty śmiałek. Doświadczona trudnym dzieciństwem i ciężką pracą od najmłodszych lat, zmuszona do samodzielności po rozpadzie rodziny, nie poddała się legendarnemu szczytowi.Wspinaczka zmieniła samą Vanessę z pragnącej wyzwań poszukiwaczki przygód stała się uważną obserwatorką zmieniającego się świata. Odkryła nowe powołanie: dzielić się wiedzą i pasją z innymi. Szczera opowieść o drodze, jaką przeszła od przedmieść Detroit do strefy śmierci na Evereście i K2, mówi o wytrwałości, dążeniu do celu i odwadze, która pozwala pokonać każdą przeszkodę.Wspaniała, szczera, niebanalna książka, przepełniona duchem prawdziwej przygody, humorem i głęboką refleksją. Będzie źródłem inspiracji dla każdego, kto marzy o tym, by w końcu podążyć własną drogą. SIR CHRIS BONNINGTON, światowej sławy himalaista i autor bestsellerowych wspomnień AscentOptymizm, cierpliwość, idealizm, połączone z wyobraźnią i odwagą tymi cechami, według Ernesta Shackletona, powinien odznaczać się podróżnik. Nie ma wątpliwości, że Vanessa je posiada. ALEXANDRA SHACKLETON, wnuczka sir Ernesta ShackletonaTo oryginalna i znakomicie napisana książka, w której jedna z najwybitniejszych amerykańskich himalaistek w niezwykły sposób łączy zapierającą dech w piersiach przygodę z głęboką autorefleksją. JOHANNA GARTON, autorka Edge of the MapHasło serii:Czułe punkty tworzą mapę życia człowieka wrażliwegoO serii:Czuły Punkt to dotykanie świata wewnętrznego i zewnętrznego. To poszukiwanie innej perspektywy, podtekstów, próba przewartościowania naszych postaw. To książki o ludziach, emocjach i ideach. O czułych punktach, które nas mogą łączyć lub dzielić.
Książka adresowana jest do wszystkich miłośników gór zarówno amatorów pięknych fotografii górskich, jak i osób, które po lekturze zapragną zobaczyć któryś ze szczytów na własne oczy.
W tej książce podpowiadamy, jak z sukcesem zakończyć nocne polowania na zorzę polarną i jak w pełni doświadczyć tego niezwykłego zjawiska. Przybliżamy historie rdzennych mieszkańców Północy, których rytm życia wyznacza natura oraz hodowla reniferów. Opowiadamy, dlaczego wiosną na Lofotach unosi się specyficzny zapach suszonego dorsza i czy norweski łosoś jest nafaszerowany antybiotykami. Wyjaśniamy także, z jakiego powodu na Svalbard nie wolno przywieźć kota i czy rzeczywiście w trakcie nocy polarnej zapadają egipskie ciemności. W naszym odczuciu północna Norwegia to jedno z najbardziej egzotycznych miejsc na Ziemi, a zjawiska, które tam występują, zapierają dech w piersiach i śnią się po nocach nawet tym, którzy niejedno już widzieli. Dzień i noc polarna tworzą warunki tak ekstremalne do życia, że wielu przyjezdnych nie wytrzymuje nawet kilku miesięcy. Katarzyna Ogińska-Siedlak Robert Musioł Kat and Rob, Łowcy Zórz, to pasjonaci dzikiej natury i eksperci od polowania na zorzę polarną. Od kilku lat mieszkają na północy Norwegii, gdzie pracują jako przewodnicy, fotografują i prowadzą wspólnie firmę The Green Adventure. W wolnym czasie eksplorują w duchu norweskiego friluftsliv każdy zakątek tego niezwykłego miejsca na Ziemi.
• Czy na Alasce płaci się mieszkańcom za życie?
• Kto, jak i dlaczego wciąż poluje tam na wieloryby?
• Co zrobić, gdy stanie się oko w oko z łosiem?
Witajcie na Alasce! – największym i najrzadziej zaludnionym stanie Ameryki, gdzie na kilometr kwadratowy przypada pół mieszkańca, a do stolicy nie prowadzi żadna droga lądowa. Żyje się tutaj w otoczeniu zapierającej dech w piersiach dzikiej przyrody i na granicy płyt tektonicznych, więc doświadczenie trzęsienia ziemi jest tak samo prawdopodobne, jak spotkanie niedźwiedzia czy spacer po lodowcu.
Alaska – kojarzona z zimnem, wysokimi górami i życiem na odludziu – jest o wiele bardziej różnorodna, niż może się wydawać. Damian Hadaś opowiada o jej kontrastach, postępujących zmianach klimatycznych, trudnej historii rdzennych mieszkańców, fenomenie „Wszystko za życie”, ale też o tym, jacy są Alaskijczycy i czy naprawdę jest tu tak zimno, jak myślimy.
Niektórzy z nas, zamiast o śródziemnomorskich plażach, snują arktyczne sny o Alasce, Grenlandii, Czukotce. Zwykle na podstawie malowniczych zdjęć ośnieżonych szczytów i gór lodowych, dryfujących przez atramentowe zatoki. To książka o tym, co dzieje się poza kadrami takich fotografii. O prozie życia w izolacji, na styku płyt tektonicznych, wśród niedźwiedzi, pod tańczącymi neonami zorzy polarnej.
Adam Robiński
Chyba nie ma na świecie drugiego tak bardzo owianego legendami i rozpalającego wyobraźnię kawałka świata, jak Alaska. Trudno więc nie zadawać sobie pytania, czy legendy te są faktycznie żywe. Damian Hadaś, przywołując największe alaskańskie ikony i najbardziej znane lokalne historie, stara się dostrzec w nich współczesne konteksty. Alaska nie daje sobie łatwo odebrać swojej ikoniczności. To miejsce, w którym uważny obserwator z pewnością zobaczy wiele kontekstów i nowych połączeń. Ale zawsze one będą podporządkowane alaskańskiemu genowi. A jego przecież nie da się wydłubać z DNA.
Kamila Kielar
reporterka, podróżniczka, podcasterka
Damian Hadaś wrzuca nas w środek krainy, w której bezkompromisowa przyroda dyktuje warunki, nie ma wiele miejsca na ludzkie błędy, a życie zaskakuje nawet tych, których przodkowie osiedlili się w odciętym stanie Ameryki dziesiątki lat temu. Ale w trakcie lektury poznajemy przede wszystkim Alaskę dzisiejszą, aktualną. Odzieramy ją z mitów, półprawd i własnych wyobrażeń, poznając gorzki smak życia w alaskańskim raju. Uczciwa, szczera lektura.
Piotr Mikołajczak
Icestory
Relacja z Alaską może być tylko pełna skrajności, bo taki jest ten stan – albo raj na ziemi, albo miejsce nie do życia. Damian Hadaś wspaniale o nim opowiada, podkreślając zalety i rozprawiając się z romantycznymi mitami.
Diana Chmiel
Bardziej lubię książki niż ludzi
Przez całe stulecia biblijna opowieść o potopie była traktowana jak legenda. Czy na naszej planecie wydarzyła się globalna powódź, która zniszczyła lądowe życie na ziemi ? Wielkie muszle znajdowane na wierzchołkach kilkutysięczników zdawały się potwierdzać tę tezę.Relacje z potopu przekazywane były z pokolenia na pokolenie w Ameryce Południowej wśród Majów i Azteków, możemy znaleźć je na glinianych tabliczkach sumeryjskich, w mitach greckich, w opowieściach Aborygenów i hieroglifach Chińczyków.Ale samej arki ciągle nie potrafiono namierzyć.Aż nagle na początku XXI wieku grupa śmiałków z Hongkongu zainteresowała się anomalią magnetyczną skrytą pod lodowcem góry Ararat na wysokości ponad 4000 m n.pm. Inicjatorzy wyprawy nie byli nawet chrześcijanami, znającymi Biblię, a właścicielami parku rozrywki, którzy w potencjalnym znalezisku wietrzyli możliwość wykorzystania sensacji i sporego zarobku.Kolejne wyprawy z Hongkongu z pomocą tureckich przewodników trafiały w niedostępne dotąd rejony świętej góry Ararat. I oto okazało się, że pod wielką zmarzliną, ukrywa się gigantyczna konstrukcja wykonana z drewna. Badacze dostali się do jej wnętrza, które przypominało monstrualnych rozmiarów łódź z wieloma poziomami i pomieszczeniami. Wydobyto z niej ponad sto artefaktów; naczyń glinianych i wystruganych z drewna, które po przebadaniu znalazły swoje miejsce w muzeum zbudowanym u podnóża góry, po tureckiej stronie.Dlaczego media milczą o tym odkryciu? Na jakie lata datowane są znalezione przedmioty?Dlaczego rząd turecki poważnie potraktował znalezisko i zaoferował współorganizowanie kolejnych wypraw, których wyruszenie zastopowała pandemia?O tym wszystkim opowiada książka ks. Romana Piwowarczyka, przyjaciela odkrywców z Hongkongu - człowieka, który wspinał się na Ararat i dotykał przedmiotów znalezionych w zakamarkach tajemniczej konstrukcji.
Czy wiesz, że: Z wieży widokowej na Ślęży przy sprzyjającej pogodzie widać Wrocław? Na zachodnich stokach Baraniej Góry bierze początek największa polska rzeka? Himalaistka Wanda Rutkiewicz rozpoczynała swoją przygodę ze wspinaczką, wdrapując się na granitowe skałki i skalne bloki na jednym z "Cycków Bardotki", Sokoliku? Te i wiele innych ciekawostek znajdziesz w tej niezwykłej publikacji. Została przygotowana specjalnie dla miłośników aktywnego wypoczywania w górach. Dzięki opisom poszczególnych masywów i szlaków będzie pomocny przy planowaniu kolejnego górskiego wypadu. Aby poczuć magię gór, nie musimy daleko wyjeżdżać. W Polsce mamy około 30 pasm górskich, ciągnących się wzdłuż naszej południowej granicy. I choć jesteśmy krajem nizinnym, miłośnicy chodzenia po górach znajdą tu dużo ciekawych i pięknych miejsc na spędzenie czasu. Niech każdy miesiąc zainspiruje następną górską przygodę!
8000 m n.p.m. Dach świata opowiada o najwyższych górach naszej planety i dziejach ich zdobywania, które obfitowały w wydarzenia zarówno wzniosłe, zakończone spektakularnym sukcesem, jak i tragiczne.Nie jest to szczegółowa encyklopedia raczej opowieść o kilkudziesięciu najciekawszych, najważniejszych czy najtragiczniejszych wyprawach na wszystkie Ośmiotysięczniki. Każdemu z nich poświęcony jest osobny rozdział. Autor nie stroni od wydarzeń, które do tej pory budzą kontrowersje, jednak w miarę możliwości ukazuje je z punktu widzenia wszystkich zaangażowanych stron. Książka pozwala przenieść się w rejony dostępne dla nielicznych, gdzie panują kilkudziesięciostopniowe mrozy, wieją huraganowe wiatry, niespodziewanie schodzą lawiny i odsłaniają się ukryte pod śniegiem szczeliny lodowcowe. W tym świecie płyną łzy radości i rozgrywają się dramaty ostatnich pożegnań, zdarzają się cudowne ocalenia, lecz także niepotrzebne wypadki.Opowieści o zmaganiach z najpotężniejszymi i najgroźniejszymi szczytami wzbogacają pełne emocji relacje i wspomnienia uczestników najsłynniejszych wypraw.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
