Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Przedkładana do rąk Czytelnika książka Otwarte zasoby edukacyjne w perspektywie pedagogicznej jest już piątym tomem serii „Cyberprzestrzeń – Człowiek – Edukacja”. Składa się z pieciu części. Autorzy monografii zaprezentowali szereg nurtujących problemów. Poddali dyskusji m.in. zagadnienia: sprostania wyzwaniom współczesnej edukacji podczas rewolucji cyfrowej oraz potrzeb rozwijania kreatywności i innowacyjności, nabywania nowych kompetencji, szczególnie kompetencji cyfrowych, społecznych, komunikacyjnych i międzykulturowych (Barbara Galas, Sylwia Galanciak, Zbigniew Łęski, Anna Pierzchała), sieciowego dostępu do cyfrowych otwartych zasobów edukacyjnych w kontekście przygotowania nauczycieli do rozwijania kultury medialnej (Marta Wrońska), uwarunkowań alfabetyzacji funkcjonalnej (Wojciech Walat), dydaktycznych i wychowawczych aspektów otwartej przestrzeni edukacyjnej na różnych poziomach edukacji formalnej i pozaformalnej (Małgorzata Jabłonowska, Justyna Wiśniewska, Tomasz Huk, Zbigniew Ledóchowski, Wojciech Walat, Janusz Miąso, Justyna Woźniak, Anna Weiss, Piotr Drzewiecki), a także sfery niepewności, ograniczeń, szans i zagrożeń (Beata Kuźmińska-Sołśnia, Artur Bartoszewski, Jerzy Jastrzębski, Katarzyna Borawska-Kalbarczyk, Adam Andrzejewski, Radosława Kompowska-Marek, Tomasz Warchoł).
Do jednych z najważniejszych zadań rodzica należy nauczenie dziecka samodzielności. Dzisiejsi rodzice z troską patrzą na swoje pociechy i chcą, by poradziły sobie w życiu. Z drugiej jednak strony często wyręczają je praktycznie na każdym kroku. Podejmują za nie niemal wszystkie decyzje i rozwiązują ich nawet najbardziej błahe problemy. Czy jednak same dzieci tego potrzebują? Czy rodzice muszą uczestniczyć we wszystkich sprawach swoich pociech? Anna Bykowa, psycholog dziecięcy, doradza, jak sprawić, by nasze dzieci były niezależne, samodzielne i dobrze przygotowane do dorosłego życia. Autorka przypomina, że kiedy uczysz swoje dziecko niezależności, ułatwiasz życie zarówno sobie, jak i dziecku. Jeśli dajesz dziecku możliwość robienia wielu rzeczy samodzielnie, to nie czuje się ono bezradne i niepewne siebie. Poradnik podpowiada również, jak pozbyć się nieustannego lęku o przyszłość i pragnienia kontrolowania wszystkiego w życiu dziecka. Z tej książki dowiesz się m.in.: jak nauczyć dziecko zasypiania w łóżeczku, odkładania zabawek i ubierania się, kiedy warto pomóc dziecku, a kiedy lepiej się powstrzymać, jak wyłączyć tryb „perfekcyjna mama” i włączyć opcję „leniwa mama”, dlaczego nadopiekuńczość może być niebezpieczna i jak jej uniknąć, co zrobić, jeśli dziecko powie: „Nie mogę”, jak sprawić, by dziecko uwierzyło w siebie, czym jest edukacja coachingowa. Ten poradnik to nie jest wezwanie do nieograniczonej wolności! Nie chodzi też o to, by spędzać czas rozmawiając przez telefon, gdy dziecko jest puszczone samopas. Ta książka jest o rozsądnych i odpowiedzialnych rodzicach, którzy chcą, aby ich dzieci były niezależne i aktywne oraz wykorzystywały swoje talenty i uzdolnienia. I nie oznacza to całkowitego poświęcenia siebie lub swojego życia! Anna Bykowa Psycholog dziecięcy i rodzinny, pedagog, nauczyciel arteterapii. Pracowała jako nauczyciel matematyki i przedszkolanka. Mieszka w Jekaterynburgu w Rosji. Ma dwóch synów. Autorka artykułu „Dlaczego jestem leniwą mamą”, opublikowanego kilka lat temu w internecie. Post wywołał wiele kontrowersji i burzliwą dyskusji. Okazuje się, że wiele osób dzisiaj martwi się niezależnością dzieci, problemem infantylizmu młodego pokolenia. Anna Bykowa przedstawia własne spojrzenie na ten problem.
Monografia przedstawia, jak w praktyce wygląda funkcjonowanie osób osadzonych w ramach system dozoru elektronicznego (SDE) z uwzględnieniem ich postaw życiowych, relacji rodzinnych i środowiskowych. System dozoru elektronicznego jest dużo bardziej efektywny aniżeli bezwzględna izolacja (jeśli wszystkie przesłanki kryminologiczno-społeczne zostają spełnione), zwłaszcza w kontekście problemu społecznego, jakim jest stygmatyzacja i marginalizacja społeczna nie tylko osób skazanych, ale również ich rodzin. Aby w pełni zobrazować istotę problemu w badaniach posłużono się metodą triangulacji, dzięki, której zebrany materiał jest obszernym i komplementarnym źródłem wiedzy.
Publikacja szczegółowo omawia obowiązujące regulacje dotyczące nadzoru pedagogicznego, w tym m.in. jego formy, wymagań wobec przedszkoli, szkół i placówek, zadań dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki oraz zadań i kompetencji kuratora oświaty i innych organów sprawujących nadzór pedagogiczny. W opracowaniu przedstawiono również zagadnienia sprawowania nadzoru pedagogicznego w okresie ograniczenia funkcjonowania jednostki systemu oświaty.
Publikacja zawiera przykładowe plany nadzoru pedagogicznego dla przedszkoli, szkół podstawowych, szkół ponadpodstawowych oraz bursy szkolnej i internatu.
Udziela odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania, m.in.:
- jaka jest różnica pomiędzy wynikami z nadzoru a wnioskami z nadzoru sprawowanego przez dyrektora szkoły?
- jak uregulowana jest kwestia udostępnienia wizytatorowi danych osobowych uczniów podczas kontroli?
- czy obowiązek przeprowadzania nadzoru pedagogicznego dotyczy także szkół niepublicznych?
Bardzo wysoko oceniam wartość erudycyjną opracowania. Autorka legitymuje się ogromną wiedzą w różnych dziedzinach związanych z istnieniem i oddziaływaniem zjawiska wspomagania po traumie. (...) w upowszechnieniu zawartej w książce wiedzy widzę olbrzymią szansę doskonalenia procesów wychowawczych, opiekuńczych, rozwojowych szkoły oraz systemu wychowawczego, opiekuńczego i resocjalizacyjnego, które pilnie potrzebują doskonalenia.(...) Uważam opracowanie dr A. Bzymek za doniosłe wydarzenie na gruncie refleksji o wychowaniu. Mamy w literaturze pedagogicznej polskiej kilka interesujących opracowań na temat zjawiska resilience, ciągle jednak jest to problematyka nowa, nieprzebijająca się do głównego nurtu refleksji pedagogicznej w stopniu, na jaki zasługuje.Fragment recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha
Książka podejmuje bardzo ważny, a jednocześnie mocno zaniedbany i słabo opisany w polskiej literaturze temat pracy w grupach. Wspomniane rozwiązanie niekiedy traktowane jest jako strategia pracy, innym razem jako metoda, a czasami tylko jako forma organizowania zajęć. Znaczenie pracy grupowej dostrzeżone zostało na początku XX wieku, kiedy w wyniku krytyki tradycyjnych form edukacji zaczęto poszukiwać rozwiązań inspirowanych potencjałem dzieci i ich potrzebami (...). Z uwagi na temat traktuję pomysł na książkę jako bardzo trafny.- fragment recenzji dr hab. Agnieszki Nowak-Łojewskiej, prof.UG
Niniejsza praca powstała w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jakie oddziaływania wychowawcze podejmować, aby lepiej przygotowywać młodzież niedostosowaną społecznie do samodzielnego radzenia sobie po opuszczeniu placówki resocjalizacyjnej?Książka składa się z dwóch części, pierwszej (teoretycznej) i drugiej (empirycznej). W rozdziale pierwszym na podstawie wiedzy pedagogicznej i psychologicznej przeprowadzono analizę cech strukturalnych pojęć samodzielność i usamodzielnianie, co stanowiło podstawę do sformułowania autorskich definicji obu pojęć. Celem dalszej części rozdziału było ukazanie znaczenia pedagogiczno-psychologicznych aspektów rozwoju samodzielności i podejmowanych przez wychowawców w procesie wychowania czynności usamodzielniających. W rozdziale tym ukazano również znaczenie samodzielności jako jednego z ważniejszych celów resocjalizacji, od którego w dużej mierze zależy prawidłowy przebieg readaptacji i reintegracji społecznej po opuszczeniu przez nieletnich młodzieżowych ośrodków wychowawczych. W organizowaniu tego rodzaju oddziaływań kluczową rolę odgrywają diagnozowanie, motywowanie oraz organizowanie sytuacji usamodzielniających opierających się na założeniach koncepcji twórczej resocjalizacji.
Książka ma na celu wspieranie i propagowanie idei pedagogiki serca i związanej z nią społecznej inicjatywy powołania Komitetu Upowszechniania Wychowania Emocjonalnego Pedagogika Serca, którego honorowym patronem jest Maria Łopatkowa. Celem Komitetu jest uzyskanie zgody Organizacji Narodów Zjednoczonych na dodatkowy wpis w Konwencji Praw Dziecka, odnoszący się do obowiązkowego kształcenia uczuć wyższych w systemach edukacyjnych państw członkowskich ONZ i rozwijania u dzieci i młodzieży zdolności kochania oraz empatii. Pedagogika serca powinna stać się dla każdego pedagoga i nauczyciela wyznacznikiem sposobu pracy i jej perspektywą. Nowe pokolenie wychowane w duchu pedagogiki serca realizując wzór osobowy Homo Amans – człowieka miłującego ludzi i świat – człowieka pokoju, rozpoczęłoby pozytywną globalizację świata, zmierzając do upragnionego przez ludzkość celu – do trwałego pokoju.
Książka Wczesnodziecięca edukacja – pomiędzy instrumentalizacją a towarzyszeniem w rozwoju (wybrane aspekty polskiej rzeczywistości edukacyjnej) jest drugą z kolei publikacją autorki poświęconą problemom edukacji dziecka do lat trzech. Autorka dostrzega to, o czym przekonywał także między innymi Włodzimierz Fijałkowski - dziecko „nie jest «nieme», natomiast «głusi» często bywają dorośli”. W najnowszym opracowaniu dokonuje analizy wybranych aspektów polskiej rzeczywistości oświatowej, wskazuje przejawy nadmiernej instrumentalizacji edukacji i proponuje przyjęcie niedyrektywnego towarzyszenia w rozwoju, ukazując także autentyczną gotowość opiekunów małego dziecka do ustawicznego doskonalenia warsztatu ich pracy. Autorka, sięgając do niezwykłych osiągnięć Pani Profesor Lucyny Telki, koncentruje się przede wszystkim na obszarach edukacji w dialogu z małym dzieckiem, zwraca się w stronę uważnej obserwacji, gotowości do podjęcia interakcji ze strony osoby dorosłej, postuluje potrzebę autentycznej wrażliwości dorosłego na dziecięce potrzeby. Autorka przekonuje, że prawdziwa edukacja „dzieje się” we wzajemnej bliskości motywacyjnej dziecka i dorosłego funkcjonującej w oparciu o motto: „chcę pomóc dziecku osiągnąć to, co dostrzegam lub czuję, że chce osiągnąć dziecko”, gdyż dziecko pragnie się rozwijać, jest zmotywowane, eksploruje i doświadcza nie z tego powodu, że ktoś mu każe, że ktoś na to pozwala, lecz czyni to z własnej potrzeby. Nadrzędnym celem Katarzyny Sadowskiej jest zachęta do refleksji nad (jak określił to W. Fijałkowski) „indywidualnością, osobowością i wartością istoty ludzkiej jako niezależnej jednostki na każdym etapie jej rozwoju”.
Analiza złożoności muzyki, jej rozumienia oraz oddziaływania na funkcjonowanie każdego człowieka stała się impulsem do przeprowadzenia badań dotyczących orientacji muzycznych młodzieży kształcącej się w ogólnokształcącej szkole muzycznej II stopnia. Autorka wprowadza termin orientacji muzycznych. Ustalenie definicyjne pojęcia odnosi się do specyficznego typu orientacji życiowej, rozumianej jako odzwierciedlenie siebie oraz obraz własnej kariery zawodowej, w oparciu o zdobytą w toku edukacji wiedzę, poziom percepcji, wrażliwość muzyczną, zainteresowania muzyczne i rzeczywiste i/lub projektowane działania. Wyniki badań pozwoliły na stworzenie pełnego obrazu młodzieży kształconej w systemie zawodowego szkolnictwa muzycznego, wyselekcjonowanej ze względu na uzdolnienia muzyczne.
Gdy kończyliśmy pracę nad tym poradnikiem, cztery nasze artykuły znajdowały się w recenzji (w zachodnich czasopismach: psychologicznych, medycznych, marketingowych), cztery kolejne pisaliśmy, przygotowywaliśmy trzy granty, prowadziliśmy międzynarodowe badania stanowiące podstawę kilku następnych prac, a kilka szkiców opartych na już policzonych danych czekało na dokończenie. Kiedy zaczynaliśmy przygodę z pisaniem, takie tempo było nie do wyobrażenia, gdyż przygotowanie nawet polskiego tekstu wymagało co najmniej 12 miesięcy. Napisaliśmy więc poradnik, który kiedyś, na początku naszej drogi, sami chcielibyśmy przeczytać. I podpowiadamy w nim, jak zacząć swoją przygodę z pisaniem. Ufamy, że dzięki niemu droga od „kiedyś” do „dzisiaj” nie zajmie Czytelnikowi tyle czasu, co nam: kilkanaście czy kilkadziesiąt lat. Praca dyplomowa powinna być zrozumiała nie tylko dla autora, lecz także – i przede wszystkim – dla czytelnika. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński piszą, w jaki sposób pracować nad pisaniem pracy dyplomowej, aby to osiągnąć. Jak powiadają: „Łatwo jest pisać trudno. Trudno jest pisać łatwo”. I pokazują, jak pisać tekst łatwy dla czytelnika. - Bogdan Wojciszke Wiele razy myślałem o tym, że łatwiej jest samemu napisać pracę naukową niż poradzić komuś, jak on taką pracę powinien napisać. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński – bez żadnej łopatologii – mądrze , cierpliwie i dowcipnie podsuwają przyszłym autorom prac magisterskich świetne pomysły. Jeśli studenci (co wcale nie jest pewne) przeczytają ten poradnik, to bez wątpienia napiszą bardzo porządne prace magisterskie. Czytajcie więc, bo warto! - Wiesław Łukaszewski
Problem zdrowego głosu dotyczy wszystkich, dla których ten delikatny instrument jest narzędziem pracy lub środkiem wyrazu: nauczycieli i piosenkarzy, śpiewaków i polityków, sprzedawców i prawników. Do nich jest adresowana książka Bogumiły Tarasiewicz, zawierająca autorską metodę pracy nad głosem wykorzystywanym zarówno w mowie, jak i w śpiewie. Narzędziem profilaktyki bądź rehabilitacji jest bowiem świadome kształcenie głosu pozwalające zdobyć umiejętność poprawnego mówienia i śpiewania wolnego od niedociągnięć i manieryzmów, a zarazem umożliwiające pełne rozwinięcie i swobodne wykorzystanie naturalnych możliwości tego instrumentu. Autorka zwraca uwagę na pozornie proste problemy (postawa, uelastycznienie aparatu artykulacji i kontrola napięcia mięśniowego) wpływające jednak znacząco na fonację. Uczy prawidłowego oddechu i uzyskiwania rezonansu. O istotnej wartości książki decyduje dołączony do niej obszerny zestaw praktycznych ćwiczeń opatrzony precyzyjnymi wskazówkami, co czyni ją atrakcyjną również dla logopedów. Książka napisana jest w przystępny sposób, zawiera liczne ilustracje. Prezentowana pozycja funkcjonuje jako podręcznik emisji głosu skierowany do studentów wydziałów pedagogicznych.
Jest to dzieło kompletne w tym znaczeniu, że zawiera nowatorską, a zarazem dojrzałą koncepcję pedagogicznego rozumienia resilience [].Szeroko zakrojona i wyczerpująca synteza głównych ujęć teoretyczno-badawczych z jej oryginalnym, wieloaspektowym koncepcyjnym ugruntowaniem we współczesnych naukach społecznych i pedagogice stanowi znakomite wzbogacenie polskiej literatury naukowej z zakresu nauk edukacyjno-wychowawczych. Równocześnie wzbudza wysokie uznanie dla wyjątkowo intensywnego i twórczego wkładu badacza do systematyki i rozwoju wiedzy pedagogicznej w tym zakresie.Jest to kluczowa i bardzo znacząca pozycja naukowa, zawierająca oryginalną propozycję teoretyczną, wspartą wynikami badań empirycznych i otwierającą nowy kierunek eksploracji i myślenia o resilience w pedagogice. Pedagogika wrażliwa na resilience to niepowtarzalna i nowatorska koncepcja stanowiąca istotne osiągniecie naukowe. Książka jest wyjątkową monografią pedagogiczną, dojrzałą i dobrze przemyślaną. []Całokształt tego naukowego opracowania to przykład przedsięwzięcia pionierskiego w Polsce i jednego z nielicznych w literaturze fachowej na świecie. []z recenzji prof. dr. hab. Janusza Surzykiewicza
z Przedmowy: "Niniejsza monografia ukazuje się w czasie, gdy pojęcie onkologopedii jest coraz bardziej rozpowszechnione, a współpraca między onkologami a logopedami intensywnie się rozwija. Onkologopedia to połączenie dwóch dyscyplin, w których podmiotem oddziaływań jest człowiek z chorobą nowotworową, gdzie onkologia ratuje ludzkie życie, a logopedia poprawia jakość tego życia."
Analizę i konstrukcję pojęć powinien stosować w filozofii każdy, kto pojmuje filozofię jako naukę (a nie sztukę), kto preferuje jasność (a nie mętność) myślenia oraz porządek (a nie głębię) wypowiedzi. Analizowanie i konstruowanie pojęć, chociaż jest twórczym i porywającym zajęciem, rzadko przynosi wyniki błyskotliwe, znajdujące szeroki oddźwięk. Przeciwnie, stosowanie tej metody spotyka się bardzo często z niezrozumieniem zarówno ze strony zwolenników mętnej głębi, jak i ze strony tych, których zadowalają zawieszone w próżni formalizmy.W moim głębokim przekonaniu wbrew jednym i drugim właśnie głównie dzięki mozolnym wysiłkom analityczno-konstrukcyjnym możliwy jest stopniowy postęp w dyscyplinach filozoficznych.Anna BrożekAnna Brożek filozof, pianistka, teoretyk muzyki, profesor na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się semiotyką logiczną, metodologią, aksjologią, historią filozofii polskiej, a także teorią i historią muzyki. Jest autorką m.in. książek Symetria w muzyce (2004), Principia musica (2006), Pytania i odpowiedzi (2007), Kazimierz Twardowski w Wiedniu (2010), Teoria Imperatywów (2012), Obraz dusz polskiej w mazurkach Romana Maciejewskiego (2014) oraz Piękno i prawda (2017).
Wszystkie dzieci odczuwają emocje. Będą szczęśliwe, jeśli potrafią jezaakceptować i rozpoznać ich ukryty sens. Dzięki tej mądrej książeczce,obfitującej w zabawne i pouczające ćwiczenia rysunkowe, mali czytelnicy nauczą się, że uczucia są dobre i pożyteczne. Czasem motywują do działania, a czasemprzestrzegają przed niebezpieczeństwem. Dzieci dowiedzą się, że wszystkie emocje trzeba szanować i nie można się ich bać. Wspólne rysowanie z dziećmi to świetna, pouczająca zabawa także dla dorosłych! Dzięki niej lepiej poznają swoje dziecko, jego ukryte niepokoje i radość z przeżywania świata.
MNÓSTWO ĆWICZEŃ I GOTOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Książka jest tak skonstruowana, że każdy jej rozdział to gotowy scenariusz zajęć. Stanowi znakomitą pomoc edukacyjną dla nauczycieli w przedszkolach i w młodszych klasach szkolnych. Pomysłowe scenariusze pomogą rozwinąć wyobraźnię, kreatywność, samodzielność myślenia dziecka, jak również podbudują jego wiarę w siebie.
Uczucia są czymś naturalnym. Gdy jesteśmy świadomi tego, co czujemy, i potrafimy to w odpowiedni sposób wyrażać, życie nabiera głębi, a relacje z innymi ludźmi - pełni. Jeśli jednak ignorujemy uczucia bądź się ich boimy, zaczynają się kłopoty. Nawet najbardziej rozwinięty intelekt nie zastąpi inteligencji emocjonalnej. Seria bajek o uczuciach ma na celu wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka. Opowieści są pomyślane tak, by uczyły rozpoznawania, akceptowania i właściwego okazywania uczuć. Są adresowane głównie do dzieci w wieku 5-9 lat, ale także dorosłym przyniosą użyteczną wiedzę na ten temat. Smutek i zaklęte miasto opowiada o fatalnych konsekwencjach unikania smutku za wszelką cenę, a także o tym, jak uczucie to może zawładnąć naszym życiem. Książka zawiera ,,Instrukcję obsługi smutku", w przystępny sposób przedstawiającą praktyczne sposoby radzenia sobie z tym uczuciem, a także wiele zabaw i ćwiczeń pomagających lepiej je poznać, również w kontekście innych emocji. Ta ostatnia część będzie przydatna zarówno dla rodziców, jak i osób pracujących z dziećmi. Kolejne bajki z serii przedstawiają złość, strach, zazdrość, wstyd i radość. Warto zapoznać się również z nimi, gdyż wszystkie uczucia są ze sobą powiązane i tylko znajomość wszystkich pozwala nam korzystać w pełni z własnych możliwości.
Can’t we all just get oolong?
We are a nation of tea drinkers. 84% of Brits drink tea every day, and we get through 100 million cups daily. When a survey asked us what the country’s national emblem should be, the most resounding answer, with 32 per cent of the vote, was a cup of tea.
And yet… most of us are doing it wrong.
Enter tea-drinking expert and infusion connoisseur, Stephen Wildish. His complete guide to the fine art of tea includes: brewing guides for the proportionally challenged; simple to follow but desperately important rules (such as: the tea-bag and milk should never touch); cooling guides (charting the exact millisecond when the temperature of tea goes from hotter than the sun to stone cold); taxonomies of tea and much more. It is the perfect gift for every tea lover.
Minęło wiele lat, odkąd Jules Ronjat analizował dwujęzyczny rozwój swojego syna. Pewien czas minął także od momentu pierwszego wydania niniejszej książki. Poglądy na temat dwujęzyczności dzieci ewoluowały - od skrajnego natywizmu doszliśmy do etapu ostrożnego entuzjazmu, zarówno w zakresie dwujęzyczności naturalnej, jak i sztucznej. Nadal jednak problematyka dwujęzyczności zajmuje badaczy w Polsce i poza jej granicami.Zdaniem Autorki tej publikacji dziecko w wielojęzycznym otoczeniu wymaga nietypowej perspektywy badawczej - z jednej strony związanej z koniecznością szukania wspólnych punktów odniesienia dla opisu funkcjonowania językowego dzieci w różnych odmianach dwujęzyczności, z drugiej strony podkreślającej walor docierania do tego, co jednostkowe i niepowtarzalne. Nieszablonowe w tej pracy jest również ujęcie logopedycznych aspektów dwujęzyczności, wnoszące do naukowej refleksji wiele otwartych pytań i ogólnoświatowych problemów. Szczegółowe zagadnienia lingwistyczne, dotyczące opisywanej problematyki, to m.in.: sfera słuchu fonemowego i fonetycznego, świadomość i aktywność językowa dzieci wzrastających w otoczeniu dwóch języków, zaburzenia mowy w dwujęzyczności. Liczne odwołania do anglojęzycznej literatury dostarczają cennych informacji na temat środowisk, w których dwujęzyczność już od dawna jest normą.Badania własne autorki wnoszą ducha eksperymentu do teoretycznych opisów części wstępnej. Dla współczesnych badaczy zjawiska dwujęzyczności staną się z pewnością ważnym źródłem obserwacji i zachętą do podjęcia samodzielnych analiz.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
