Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Krzysztof Jamroży
Dzieciństwo radosne czy smutne? Pozytywne i negatywne wspomnienia rodzeństwa z relacji z ich braćmi i siostrami
Karolina Ciepiela
Pozycja dziecka najmłodszego w rodzinie
Natalia Dubiel
Wychowanie przez rodzeństwo w percepcji studentów pedagogiki Uniwersytetu Rzeszowskiego
Martyna Probachta, Karolina Sławińska
Brat i siostra – przyjaciel czy wróg? Relacje z rodzeństwem w percepcji uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum
Magdalena Banaś, Ewelina Wingert
Starsza siostra jako autorytet
Magdalena Gadamska
Wychowanie przez rodzeństwo – wprowadzenie do zagadnienia
Magdalena Gadamska
Udział w wychowaniu czy wychowanie przez rodzeństwo? – analiza przypadku 25-letniego Pawła
Iwona Karnas
Sytuacja życiowa rodzeństwa pełnosprawnego i jego rola we wspieraniu rozwoju brata lub siostry z niepełnosprawnością
Urszula Teresa Turyna
Dzieci Królowej Śniegu, czyli o roli rodzeństwa w placówkach opiekuńczo-wychowawczych
Ewelina Brzyszcz
Rola starszego rodzeństwa w obliczu migracji rodziców ukazana w serialu Głęboka woda
Marlena Stradomska, Konrad Harasim
Suicydologiczne wyzwania codzienności – rola rodziny i rodzeństwa w cywilizacji XXI w.
Joanna Stepaniuk
Rola starszego rodzeństwa w procesie socjalizacji dziecka czeczeńskiego w Polsce
Iwona Rzeszutek
Relacje rodzinne w kontekście sukcesji przedsiębiorstwa rodzinnego
Wiesław Setlak
Autorytet czy idol? O wzorach osobowych w wychowaniu
Magdalena Gadamska, Krzysztof Jamroży
Wychowanie i socjalizacja w rodzinie jako formy oddziaływania osób znaczących na dzieci
Patrycja Babula
Matka — osoba znacząca w życiu dziecka
Irena Międlar
Rola dziadków w wychowaniu. Przyczynek do rozważań o osobach znaczących
Karolina Sławińska, Martyna Probachta
Rola dziadków w procesie wychowania wnuków - babcia i dziadek jako ważne ogniwo wychowawcze
Magdalena Gadamska, Krzysztof Jamroży
Rola rodzeństwa w edukacji dzieci i młodzieży
Magdalena Gadamska
Wychowanie przez rodzeństwo w doświadczeniach studentów pedagogiki Uniwersytetu Rzeszowskiego
Iwona Karnas
Nauczyciel jako osoba znacząca w rozwoju dziecka
Marlena Stradomska, Konrad Harasim
Osoby znaczące w procesie leczenia młodzieży dokonującej prób samobójczych. Kontekst psychologiczny
Paweł Leśniewski
Zaburzenia psychiczne rodziców a rozwój dziecka
Weronika Baracz
Katecheta - nauczyciel, wychowawca, świadek. Jego misja wobec rozwoju dzieci i młodzieży
Iwona Rzeszutek
Rola mentora w życiu zawodowym podopiecznego
Ewelina Brzyszcz
Identyfikacja dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym z bohaterami bajek, seriali animowanych oraz filmów fantasy
How do you reply to your colleague's weird email? What might Debrett’s say about your Tinder profile? And just how do you know if you're mansplaining?
In this irreverent journey through the murky world of digital etiquette, WIRED's Victoria Turk provides an indispensable guide to minding our manners in a brave new online world.
The digital revolution has put us all within a few clicks, taps and swipes of each other. But familiarity can breed contempt, and whilst we’re more likely than ever to fall in love online, we’re also more likely to fall headfirst into a blazing row with a stranger. Google’s unofficial motto is Don’t Be Evil, but sometimes that’s easier said than done. If you've ever encountered the surreal battlefields of digital life and wondered why we don't all just go analogue, this is the book for you.
Animacja społeczno-kulturalna jest jednym z kierunków pedagogiki zajmującym się zagadnieniem praktyki wychowawczej i edukacyjnej, realizowanej w obszarze szeroko rozumianej kultury. Można jednak powiedzieć, iż jest to tradycyjne zagadnienie pedagogiki w ogóle, gdyż we wszystkich subdyscyplinach pedagogicznych w mniejszym lub większym stopniu pojawia się i jest podejmowany temat kultury i jej wpływu na proces wychowania.Przy czym chodzi tu nie tylko o fundamentalne dla animacji społeczno-kulturalnej zagadnienie wartości, które jest przecież podstawą każdego myślenia o wychowaniu i edukacji, ale także o konkretne praktyczne rozstrzygnięcia o wykorzystywanie treści kulturowych w działaniach edukacyjnych. Jest to przestrzeń rozważań i projektów dotyczących wychowania realizowanego przez określone, różnorodne instytucje edukacyjne. Za tym idzie zaś potrzeba nie tylko rozpoznawania i wpisywania się w określony kontekst, dziedzictwo i tożsamość kulturową, ale także odczytywania zmieniających się potrzeb kulturalnych ludzi, co przekłada się na możliwe i potrzebne uczestnictwo w kulturze wszystkich jednostek uczestniczących w życiu społecznym: dzieci, młodzieży, dorosłych oraz osób starych seniorów.Tradycji rozwoju animacji społeczno-kulturalnej tak szeroko i specyficznie tu rozumianej: jako praktyki wychowawczej odwołującej się do kultury można i należy poszukiwać wieloaspektowo, a także w dość odległej przeszłości na drogach rozwoju pedagogiki.
Inspiracją do napisania tej książki była przede wszystkim chęć poznania i zrozumienia dorosłości osób o niepełnej sprawności intelektualnej, która jest lub nie jest uznana przez rodzinę, specjalistów, pracowników instytucji i innych grup środowiska społecznego. Chciałam zobaczyć, jak osoby te rozumieją, definiują, doświadczają uznania/deficytu uznania własnej dorosłości. Zrozumieć świat dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną to poznać ich osobowość, marzenia, zainteresowania oraz problemy dnia codziennego, będące konsekwencją niepełnosprawności, ale przede wszystkim postaw społecznych konstruowanych w wyniku braku akceptacji dla tego, co „inne”.
Uznanie dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną stało się podmiotem moich zainteresowań, a bohaterami niniejszego opracowania są osoby z orzeczoną niepełnosprawnością intelektualną, które w swoich biografiach doświadczają uznania swojej dorosłości, ale także deficytu uznania, wskutek którego cierpią, czują się osamotnione, a izolując się, pozostają w kręgu grupy defaworyzowanej społecznie. Przez podjęte badania starałam się odczytać, zrozumieć i zinterpretować swoisty „tekst społeczny” konstruowany przez dorosłe osoby z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, realizowany w toku różnych interakcji. Aby zrozumieć istotę tych zachowań, usiłowałam poznać „prawdziwe” znaczenia nadawane przez dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną własnemu doświadczeniu.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza, zatytułowana Między niepełnosprawnością a normalnością. Konceptualizacja badań własnych, obejmuje trzy rozdziały, z których dwa traktują o teoretycznych zagadnieniach podjętej problematyki, a jeden z nich odnosi się do metodologicznej części projektu. W pierwszym rozdziale ukazałam uwarunkowania funkcjonowania człowieka z niepełnosprawnością w nowoczesnym świecie. Wyakcentowane zostały takie kategorie, jak: godność, autonomia, szacunek, tożsamość, podmiotowość, jako komponenty wizerunku osób z niepełnosprawnością, oraz te, które zawsze „wpływały na kształt teorii fenomenu niepełnosprawności i praktyki w podejmowaniu pracy z osobami odbiegającymi od normy” (Głodkowska 2014a, s. 100).
Jak rozszyfrować zachowanie nastolatka i zbudować z nim silną więź.Każde dziecko, aby osiągnąć życiowy sukces, potrzebuje przynajmniej jednego troskliwego dorosłego. W tej książce Josh Shipp - światowej sławy ekspert do spraw młodzieży - uczy nas, jak zostać takim dorosłym w życiu nastolatka. Opierając się na sprawdzonych strategiach, opisuje konkretne zachowania pozwalające rozwiązać różne problemy. Należą do nich:ODPOWIEDZIALNOŚĆ: Jak sprawić, aby mój nastolatek wziął odpowiedzialność za kłopoty, których narobił?KOMUNIKACJA: Jak nakłonić nastolatka, aby ze mną rozmawiał, a nie tylko odburkiwał?ZNĘCANIE SIĘ: Pomocy! Mój nastolatek jest gnębiony - w sieci i poza nią.TRUDNE I NIEZRĘCZNE ROZMOWY: Narkotyki. Śmierć. Seks.Poradnik ten, chwilami zabawny, lecz przede wszystkim niezwykle rzeczowy, zawiera praktyczne i konstruktywne rady pozwalające pozytywnie wpłynąć na nastolatka.
Seria książeczek przedstawiających scenki z codziennego życia Artura i Basi. Towarzyszymy im podczas zabawy, porządkowania pokoju, obserwacji przyrody i nie tylko. Mali bohaterowie muszą nieraz poradzić sobie w naprawdę stresujących sytuacjach.Książeczki, uwzględniające zasady pedagogiki Montessori, stanowią doskonałą pomoc dydaktyczną, pozwalają na swobodną wymianę opinii na różne tematy i spojrzenie z dystansu na prezentowane zachowania. Pokazują, że proste codzienne sytuacje stwarzają idealną okazję, by dziecko, samodzielnie wykonując określone zadania, stawało się bardziej odpowiedzialne i wzmacniało wiarę we własne siły.Każda historyjka została opatrzona autorskim komentarzem, zawierającym cenne porady skierowane do rodziców.
Przedszkolak choć ma dopiero kilka lat, stawia przed rodzicami i nauczycielami niebagatelne wyzwania wychowawcze: jak wychowywać i uczyć przedszkolaka? Misja, powołanie, odpowiedzialność, przygoda, zadanie, praca, sens życia... Pojęcia te zdają się wymykać definicjom. Ale przecież nie o definicje tu chodzi.Książka jest inspirującą i przydatną lekturą dla rodziców i nauczycieli, którzy chcieliby się dowiedzieć więcej o tym, jak wychowujemy dzieci we współczesnym świecie, kto w rodzinie sprawuje władzę, w jaki sposób skutecznie komunikować się z dzieckiem, w czym może pomóc mediacja, jak funkcjonuje dziecko w odniesieniu do środowiska szkolnego, jak pomagać dziecku w osiąganiu gotowości szkolnej, jak rozpoznać symptomy przemocy wobec dziecka.Publikacja warta jest polecenia również tym rodzicom i nauczycielom, którzy poszukują wsparcia w radzeniu sobie z trudnościami rozwojowymi występującymi u przedszkolaków, takimi jak zaburzenia w rozwoju mowy, odmowa jedzenia, zachowania masturbacyjne, agresja dziecięca, problemy adaptacyjne w środowisku przedszkolnym.W wydaniu drugim uaktualniono treści rozdziałów, które tego wymagały, ponadto książka została poszerzona o praktyczne propozycje ćwiczeń wspomagających rozwój mowy oraz wiadomości dotyczące ryzyka jąkania. Wydanie to zostało wzbogacone o rozdział traktujący o rozpoznawaniu symptomów przemocy wobec dziecka. Czytelnik znajdzie tu także rozważania dotyczące współpracy rodziców z nauczycielami oparte na wieloletniej praktyce doświadczonego psychologa.
Książka ma charakter nowatorski, bowiem w rodzimej literaturze nie posiadamy globalnego ujęcia problematyki kształcenia nauczycieli dla potrzeb szkolnictwa jezuickiego od czasu powstania tego zakonu aż po jego kasatę. Autorka wykazała się bardzo dobrą znajomością źródeł i literatury przedmiotu, która została poddana szczegółowej krytyce i umiejętnie wykorzystana. Dzięki temu omawianie poszczególnych zagadnień zostało przeprowadzone w powiązaniu z założeniami i koncepcjami szkolnictwa jezuickiego w Europie. Takie szerokie ujmowanie zagadnień pozwoliło Autorce lepiej zrozumieć i ocenić szkolnictwo jezuickie w Polsce, w tym również system kształcenia nauczycieli. Dzięki szczegółowo przeprowadzonej analizie programu i stosowanych podręczników Autorka weryfikuje wiele opinii i stereotypów w odniesieniu do programu kształcenia młodzieży szlacheckiej. Wskazuje na istniejącą zależność między kierunkiem wykształcenia nauczyciela a realizacją programu nauczania.
Prof. dr hab. Andrzej Meissner
Wydawałoby się, że o działalności oświatowej jezuitów napisano już wszystko. Okazuje się jednak, że jest jeszcze wiele interesujących wątków, które należy wydobyć na światło dzienne oraz podkreślić ich znaczenie dla dziejów oświaty i szkolnictwa. Znakomitym tego przykładem jest publikacja Anny Królikowskiej, która skupiła się na kwestiach związanych z prowadzonymi przez jezuitów seminariami nauczycielskimi. Chcąc zadbać o odpowiedni poziom wykształcenia uczniów w swoich kolegiach, jezuici mieli świadomość, że potrzebni są do tego odpowiednio przygotowani nauczyciele. Niniejsza publikacja traktuje właśnie o tym, jak w Polsce w okresie od XVI do XVIII wieku przygotowywano kadrę dydaktyczną i pedagogiczną nauczającą potem w kolegiach jezuickich na terenie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Studium to będzie z pewnością przydatne historykom wychowania oraz pedeutologom.
Dr hab. Piotr Gołdyn, prof. UAM
Tom 14 serii Edukacja małego dziecka, zatytułowany Konteksty społeczne i międzykulturowe, prezentuje kolejne rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Kontekstom społecznym i międzykulturowym oraz tendencjom i problemom edukacji małego dziecka poświęcone są opracowania zamieszczone w tej publikacji. W poszczególnych tekstach znajdują się poglądy, propozycje oraz wyniki badań i studiów dotyczące różnych obszarów funkcjonowania dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym we współczesnej rzeczywistości społeczno-kulturowej.
Prezentowany tom składa się z dwóch części. W pierwszej, noszącej tytuł Społeczne konteksty dziecka i dzieciństwa – propozycje teoretyczne i rozwiązania praktyczne, autorzy zwracają uwagę m.in. na potrzebę opracowania metodologii badań nad dzieciństwem. Jak podkreśla Danuta Waloszek, na świecie, obok nas dorosłych, jest konkretny, rozwijający się człowiek – dziecko/uczeń z imienia i nazwiska oraz z własną biografią, któremu należy się uwaga i powaga. Jest swoiście wyposażoną, wartościową, fascynującą „cząstką elementarną” ludzkości. Uchwycenie niezwykłości „nowego, kolejnego powołanego do życia człowieka”, jego indywidualności i ustosunkowanie się do nich jest podstawowym zadaniem dorosłej części społeczeństwa, w tym nauczyciela. Autorzy poszczególnych tekstów opisują dzieciństwo z dwóch perspektyw: a) węższej – obejmującej indywidualny dziecięcy świat przeżyć, znaczeń, wartości, doświadczeń, aktywności, którego centrum stanowi rodzina, szkoła, rówieśnicy, codzienne kontakty społeczne, oraz b) szerszej – rozumianej jako historyczno-społeczno-kulturowa kategoria, odnosząca się do statusu społecznego dziecka, ukazująca jego położenie w grupie społecznej. Wskazują także na potrzebę edukacji refleksyjnej w pracy pedagogicznej, opartej m.in. na dialogowaniu z dziećmi.
Druga część, zatytułowana Wychowanie międzykulturowe małego dziecka – doświadczenia polskie i zagraniczne, zawiera zarówno teoretyczną, jak i praktyczną egzemplifikację zagadnień związanych z edukacją międzykulturową. W kontekście polskich, słowackich, czeskich, duńskich i niemieckich doświadczeń prezentowane są zagadnienia dotyczące nabywania kompetencji społecznych przez uczniów żyjących w środowiskach zróżnicowanych kulturowo czy funkcjonowania w szkołach większościowych dzieci wywodzących się z mniejszości narodowych i etnicznych. Tę część zamyka przewodnik bibliograficzny, obejmujący najważniejsze lektury do edukacji międzykulturowej dla dzieci. Przemysław P. Grzybowski, autor przewodnika, słusznie zaznacza, że przemyślana praca z lekturami do edukacji międzykulturowej uświadamia, iż każdy z ich bohaterów – nawet najbardziej niezwykły, wręcz dziwaczny – jest wartościowy i przez to godzien szacunku, a jedną z cech konstytuujących jego wartość stanowi właśnie odmienność, różnica, dzięki której świat młodego czytelnika ulega wzbogaceniu o nowe idee, poglądy, wzory postępowania.
Ewa Ogrodzka-Mazur
Publikacja stanowi praktyczny poradnik dotyczący zarządzania placówkami oświatowymi.
Zawarto w niej odpowiedzi na pytania dotyczące codziennych sytuacji w szkolnej rzeczywistości m.in.:
- jak przygotować się do sprawowania funkcji kierowniczych?
- czym są inteligentne kontakty społeczne i emocjonalne?
- na czym polega lobbing i outsourcing w oświacie?
- w jaki sposób należy wprowadzać innowacje w szkole?
- jak radzić sobie z sytuacjami kryzysowymi w środowisku oświatowym?
- w jaki sposób warto promować placówki edukacyjne?
- jak przeprowadzać rozmowy z pracownikiem, rodzicem ucznia, władzami samorządowymi, a także z mediami w przypadku ich zainteresowania życiem szkoły?
W książce uwzględniono zmiany legislacyjne wynikające z ustawy z 14.12.2016 r. – Prawo oświatowe, ustawy z 26.01.1982 r. – Karta Nauczyciela oraz z rozporządzenia z 11.08.2017 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora oraz inne stanowisko kierownicze w publicznym przedszkolu, publicznej szkole ponadpodstawowej oraz publicznej placówce
W opracowaniu zwrócono uwagę na ukazanie specyfiki i sposobów organizowania warunków rozwojowych dziecka niepełnosprawnego funkcjonującego w różnych środowiskach społecznych. Publikacja zawiera teoretyczne uwarunkowania niepełnosprawności, jak również praktyczne sposoby jej diagnozy i przykłady działań wspomagających. Przedstawione przykłady możliwych działań rehabilitacyjnych, w których uczestniczą dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi, są ukierunkowane przede wszystkim na zredukowanie zdiagnozowanych już problemów oraz wsparcie całych rodzin w podejmowaniu aktywności społecznej w ich naturalnym środowisku. Szansą na powodzenie tych zabiegów jest równe zaangażowanie w proces rehabilitacyjny wszystkich jego podmiotów.
Celem monografii jest ukazanie możliwości oddziaływania psychopedagogicznego w pracy z dziećmi młodszymi (w przedszkolu i szkole), doświadczającymi ograniczeń intelektualnych bądź afektywnych. Książka składa się z dziewięciu rozdziałów, poświęconych zróżnicowanym zagadnieniom, m.in. terapii dzieci z trudnościami emocjonalnymi, biblioterapii, kynoterapii, rozwijaniu empatii u dzieci czy efektywności wykorzystania podręczników szkolnych w klasach, w których kształcą się wspólnie kilkulatki z niepełnosprawnościami i te bez dysfunkcji. Książka skierowana jest do różnych grup odbiorców: studentów pedagogiki, pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej, pedagogiki specjalnej, a także pedagogów i nauczycieli pracujących z uczniami z wyzwaniami rozwojowymi, jak również do naukowców zainteresowanych problematyką wsparcia dzieci młodszych.
Owe "klucze" do szczęścia pozwolą Ci zabrać z Twojego pola widzenia to, co nie jest Tobą. Ukażą Ci, jak wiele możesz zmienić w swoim życiu. Niniejsza lektura ma za zadanie motywować Cię do zmian, ale nie wymuszać ich.
Dzięki niej zrozumiesz, że i Ty możesz zostać szczęściarzem...
Książka jest próbą przedstawienia pogłębionej analizy potocznych koncepcji studentów wczesnej edukacji o uczeniu się matematyki przez najmłodszych uczniów. To właśnie one wyznaczać będą działania podejmowane w roli nauczyciela, oczekiwania wobec ucznia oraz wszystkie konteksty praktyk edukacyjnych. Rozpoznanie tych koncepcji może przyczynić się do określania pewnych potencjalnych zachowań edukacyjnych w przyszłym życiu zawodowym, co pozwala oszacować jakość edukacji przyszłych uczniów. Nauczanie początkowe matematyki będzie miało w przybliżeniu taki charakter, jakie są przekonania obecnych studentów. Ich rozumienie, czym jest wiedza matematyczna, jak się ją konstruuje, jak można jej używać, w pewnym sensie będzie stanowić wskazówkę dla sposobu postrzegania matematyki przez uczniów zarówno w początkowym okresie nauczania, jak i w dorosłym, pozaszkolnym życiu.
Teksty zaproszonych do tej monografii Autorów są grupowym głosem w dyskusji nad kategorią wyrażającą związek pamięci i miejsca. Kategorię tę nazywano pamięciomiejscem. Akcentując jej treść i charakter, kształtujący się pomiędzy tym, co społeczne (więziotwórcze, konstruowane pomiędzy ludźmi, kolektywne itd.), a tym, co edukacyjne (pamięciomiejsce uczestniczy w podmiotowej autokreacji i uczy), potraktowano pamięciomiejsce jako propozycję zasilającą teorię pedagogiki społecznej. Świadomość ulokowania tej propozycji szeroko w obszarze myśli społecznej i pedagogicznej prowadzi do założenia, że jest ono kategorią funkcjonalną. Ma służyć refleksji, badaniom oraz praktyce społeczno-edukacyjnej bez ograniczeń w zakresie dyscyplin. Stąd szeregi rozwijających tę kategorię badaczy zasilają pedagodzy, socjologowie, psychologowie, geografowie pamięci miejsca (i miejsca pamięci) oraz artyści.
Każde dziecko jest istotą mającą swój język, uczucia oraz niepowtarzalną osobowość i jako takie zasługuje na szacunek.Tracy HoggTym razem Tracy Hogg, konsultantka w dziedzinie opieki nad małymi dziećmi, założycielka firmy Baby Technique, podejmuje zagadnienia i dylematy rodzicielskie właściwe dla okresu przed-przedszkolnego. Magiczny świat dwuletniego dziecka wymaga odpowiedniego postępowania. Autorka proponuje rodzicom rozwiązania, które zakładają, że każde dziecko jest inne i niepowtarzalne:ZPOP - zastanowienie, pouczenie, ograniczenie, pochwała - zwrócenie uwagi, które nie zaburza poczucia bezpieczeństwa.MSW - mówienie, słuchanie, wyjaśnianie - pozwala zrozumieć sposób myślenia dziecka.PiR - porządkowanie i rytualizacja - każdy dzień staje się dzięki temu przewidywalny i spokojny.Trening umiejętności - nowe doświadczenia dla dziecka i więcej swobody dla rodziców.Świadoma dyscyplina - nauka właściwych zachowań i kontrolowania emocji z pełną odpowiedzialnością, że wychowujemy głównie poprzez przykład.Melinda Blau - dziennikarka, zajmująca się problemami dotyczącymi relacji międzyludzkich. Autorka i współautorka wielu książek i artykułów.Książka ta może stać się niezawodną przyjaciółką rodziców i towarzyszką w tym niełatwym i pełnym niespodzianek okresie rodzicielstwa, gdyż jest napisana mądrze, z energią i entuzjazmem.
Każde dziecko jest istotą mającą swój język, uczucia oraz niepowtarzalną osobowość i jako takie zasługuje na szacunek.Tracy HoggTracy Hogg uzyskała w Anglii dyplom pielęgniarki i położnej. Opiekując się noworodkami, których wiele przyszło na świat dzięki jej pomocy, doszła do wniosku, że mogłaby się nauczyć ich niewerbalnego języka i wprowadzać mamy, debiutujące w nowej roli, w świat niemowląt. Podjęła działalność zawodową w tej dziedzinie. Uczyła rodziców organizacyjnego uporządkowania codziennych czynności oraz potrzeb ich maleńkich pociech, pomagała dzieciom i rodzicom zdobywać samodzielność. Autorka przekonuje czytelników, że reakcje noworodków są przejrzyste i zrozumiałe oraz adekwatne do bodźców, jakie dziecko otrzymuje. Po przeczytaniu tego poradnika nie będą już zagadką odpowiedzi na takie pytania, jak:dlaczego moje dziecko wydaje się ciągle być głodne,skąd mam wiedzieć, ile moje dziecko je, skoro karmię je piersią,czy mam brać na ręce płaczące niemowlę, jeśli nie chcę by wymuszało coś na mnie płaczem,czy noworodek powinien spać sam w łóżeczku,dlaczego moje dziecko potrafi płakać całą noc, a inne cudownie śpi?Melinda Blau - dziennikarka, zajmująca się problemami dotyczącymi relacji międzyludzkich. Autorka i współautorka wielu książek i artykułów.Z poradnikiem Tracy Hogg wszystko wydaje się łatwe, gdyż poznała ona klucz do dziecięcego świata i włożyła go między strony tej książki.
Publikacja została stworzona, aby pomóc nauczycielom i rodzicom w sposób praktyczny oraz interesujący dla dzieci organizować zajęcia plastyczne w przedszkolu, szkole (w klasach I-III) i w domu.Skierowana do osób zainteresowanych rozwijaniem potencjału artystycznego dzieci, stanowi nie tylko kompendium wiedzy teoretycznej, ale dotyka praktycznej sfery twórczej działalności dzieci, w której asysta pedagoga czy rodzica ma podstawowe znaczenie zabezpiecza warunki i narzędzia do działania oraz pomaga w doborze materiałów stosownej jakości.Ta książka to nie tylko przewodnik po technikach plastycznych, ale również gruntowne pedagogiczne opracowanie promujące możliwości twórczego działania dziecka. Publikacja jest niezwykle przydatna w sytuacji, w której dziecko, otrzymując ogromną ilość komunikatów wizualnych rozleniwiających wyobraźnię, może tracić motywację do tworzenia obrazu własnego świata.Jej nieskomplikowany język oraz fotografie przedstawiające prace wykonane w większości przez dzieci dla zilustrowania omawianych technik sprawiają, że korzystanie z treści tu zawartych staje się proste i intuicyjne.Publikacja Techniki plastyczne w pracy z dziećmi to prawdziwa biblia wychowania plastycznego, którą powinien posiadać każdy nauczyciel przedszkolny oraz wczesnoszkolny i aktywnie korzystać z zawartych w niej z propozycji.
Pierwsza część niniejszej publikacji ukazuje teoretyczne dylematy kształcenia zawodowego, rozpoczynając od aksjologicznej analizy pojęcia pracy, która w sposób personalistyczny wpływa nie tylko na rozwój osobisty człowieka, ale także bezpośrednio oddziałuje na właściwy rozwój systemów kształcenia zawodowego. Niematerialnymi elementami etyki stają się te wartości, które są obiektywnymi i realnymi twórcami pracy, pośrednio przyczyniającymi się do budowania społeczności nakierowanej na umożliwienie rozwoju osobistego każdego człowieka.
Praca w głównej mierze decyduje o kierunkach zmian w szkolnictwie zawodowym. Istotne wydaje się stworzenie takiego kierunku zmian, który pomoże oraz wyposaży w kompetencje i kwalifikacje absolwentów szkół zawodowych ułatwiające im na rynku pracy dostosowanie się do wymogów globalizacji gospodarki światowej. Dlatego ważny staje się dyskurs o przyszłości szkolnictwa zawodowego oraz jego potrzebie utrwalenia i doskonalenia; wskazanie takich zmian, które stworzą szansę holistycznego spojrzenia uczestników potrzeby „uczenia się przez całe życie” (lifelong learning programme, LLP). W tym kontekście ważna wydaje się próba odpowiedzi na pytania o związki i zależności, jakie występują między kształceniem ogólnym a zawodowym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
