Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Problemy emocjonalne objawiają się nadmierną nieśmiałością, wycofaniem, autoagresją, wyuczoną bezradnością, a nawet zaburzeniami jedzenia. Pakiet Problemy wychowawcze: problemy emocjonalne pomoże określić:jakie reakcje emocjonalne mieszczą się w normie rozwojowej, a jakie wymagają już korekty,co to jest inteligencja emocjonalna, jakie jest jej znaczenie i jak ją rozwijać u uczniów,jaka jest natura emocji i dlaczego trzeba uczyć dzieci radzenia sobie z emocjami, zamiast ich tłumienia,jakie mogą być negatywne skutki tłumienia emocji,jak rozpoznawać problemy emocjonalne u uczniów. Program opiera się na założeniu, że rozwój emocjonalny, jest jednym z najważniejszych obszarów funkcjonowania człowieka, ponieważ zaburzenia w na tej płaszczyźnie nie pozwalają na rozwinięcie swojego potencjału w innych dziedzinach. W skrajnych przypadkach np.: autoagresji, prowadzą wręcz do destrukcji i śmierci. Zestaw zawiera: 1. płytę CD z elektronicznymi dokumentami (poradniki, scenariusze, prezentacje multimedialne, ulotki, formularze) z możliwością użycia ich na ekranie i wydruku, 2. poradnik metodyczny, 3. gry na zajęcia wychowawcze w formie kartonowych elementów:6 większych kół z emotikonami symbolizującymi główne kategorie uzewnętrznianych emocji (szczęście, radość, smutek, strach, złość, inne),24 mniejsze koła z symbolami twarzy reprezentujących warianty powyższych emocji. Kartonowe koła służą młodszym dzieciom do poznawania emocji, ich nazywania i kojarzenia, a dla starszych uczniów są doskonałym materiałem wprowadzającym do klasowej lub grupowej dyskusji o emocjach. Zastosowane na kartonowych kołach ilustracje kojarzą się z ikonami stosowanymi w portalach społecznościowych, co sprawia, że są zrozumiałe nawet dla najmłodszych uczniów, a jednocześnie akceptowane nawet przez ósmoklasistów.
Wybór źródeł do dziejów ZHP i ZHR w latach 2017–2018 jest kontynuacją opublikowanej w Oficynie Wydawniczej „Impuls” w latach 2014–2017 serii wydawniczej zawierającej materiały źródłowe do dziejów organizacji harcerskich w Polsce od chwili powstania stowarzyszeń do czasów współczesnych – Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W skład serii wchodzi również monografia z 2016 roku Dziedzictwo, którego nie można odrzucić. Próba interpretacji wybranych źródeł z lat 1918–2015 do dziejów Związku Harcerstwa Polskiego, będąca próbą interpretacji materiałów dotyczących ZHP. W 2018 roku w serii ukaże się również Harcerska lista (nie)obecności. Analiza polskiej bibliografii harcerstwa za lata 1989–2017.
Pracuję także nad kolejną monografią, w której staram się porównać i zinterpretować źródła ZHP i ZHR opublikowane w latach 1989–2018. Niniejsza książka powstała w toku prac nad tą monografią. Zamieściłam w niej materiały z lat 2017–2018 w trzech następujących częściach.
Pierwsza część zebranych dokumentów dotyczy Związku Harcerstwa Polskiego i składa się z: informacji o XXXIX Zjeździe Nadzwyczajnym ZHP, uchwał tego Zjazdu w sprawie zmian w Statucie ZHP, jednolitego tekstu Statutu ZHP, refleksji pozjazdowych przewodniczącego ZHP. Osobno zamieściłam dokumenty dotyczące zmian tekstu Prawa Harcerskiego dokonanych podczas XXXIX Nadzwyczajnego Zjazdu. W kolejnych rozdziałach znajdują się informacje o XL Zjeździe ZHP oraz jego uchwały.
Część druga publikacji zawiera dokumenty Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej i materiały z XVI Zjazdu ZHR: komunikaty zjazdowe, listy i podziękowania dla delegatów, listy przewodniczącego ZHR, uchwały XVI Zjazdu ZHR (w sprawie zmian w Statucie ZHR, w sprawie określenia początku i końca dwuletniej kadencji władz naczelnych, władz okręgów oraz zarządów obwodów ZHR; uchwały programowe). W trzeciej części umieściłam materiały dotyczące ogłoszonego w 2018 roku Roku Harcerstwa: sprawozdanie senackiej Komisji Ustawodawczej o projekcie, uchwałę Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, informacje ze stron internetowych ZHP i ZHR na ten temat, notkę prasową, tekst Jerzego Chrabąszcza Pro memoria. Moje myślenie o prawdzie w Roku Harcerstwa 2018.
Na końcu publikacji zamieściłam bibliografię, spis źródeł, chronologiczny wykaz zjazdów ZHP i ZHR od chwili powstania organizacji, chronologiczny wykaz statutów ZHP i ZHR, a dla ułatwienia Czytelnikowi poszukiwań spisy treści wcześniej wydanych tomów serii zawierających wybory źródeł.
Pakiet Problemy wychowawcze: przemoc i agresja pomoże:komunikować się z uczniem, tak by w sposób naturalny, w trakcie rozwiązywania bieżących problemów, wspierać i rozwijać u niego kompetencje niezbędne do budowania prawidłowych relacji z rówieśnikami i dorosłymi,budować w szkole klimat sprzyjający rozwojowi postaw prospołecznych,stawiać granice w sposób zdecydowany i konsekwentny, a za razem łagodny,doprowadzić do tego, aby wszyscy znali i stosowali te same reguły i normy,zrezygnować z zachowań agresywnych, dając uczniowi w zamian nowe strategie niezbędne do budowania satysfakcjonujących związków.Scenariusze zajęć uzupełnione są materiałami szkoleniowymi i informacyjnymi dla nauczycieli i rodziców w tym szkoleniami online przeznaczone dla użytkowników programu.Zestaw zawiera:płytę CD z elektronicznymi dokumentami (poradniki, scenariusze, prezentacje multimedialne, ulotki, formularze) z możliwością użycia ich na ekranie i wydruku,poradnik metodyczny,gry na zajęcia wychowawcze w formie kartonowych elementów:6 większych kół symbolizujących typowe reakcje na przemoc lub agresję wokół nas,24 mniejsze koła służące do oceniania przedstawianych sytuacji i reakcji.Te proste pomoce ułatwiają zaangażowanie całej klasy lub grupy uczniów w zajęcia wychowawcze. Zastosowane na kartonowych kołach ilustracje kojarzą się z ikonami stosowanymi w portalach społecznościowych, co sprawia, że są zrozumiałe nawet dla najmłodszych uczniów, a jednocześnie akceptowane nawet przez ósmoklasistów.
W rozważaniach opisujących koncepcję twórczej resocjalizacji i jej praktyczne zastosowania występują trzy kluczowe zagadnienia, określające zarówno jej założenia teoretyczno-metodologiczne, jak i – wyrastające z nich – oddziaływania resocjalizacyjne. Należą do nich: twórczość, resocjalizacja i tożsamość.
Stymulowanie rozwoju struktur poznawczych i twórczych człowieka poprzez określone formy aktywności, pozwala wychowawcy rozwijać potencjały nieprzystosowanych społecznie podopiecznych i realizować proces ich resocjalizacji oparty na kreowaniu nowej tożsamości. Wykorzystanie tkwiących w każdej osobie potencjałów kreacyjnych, stanowi optymalny sposób rozwiązywania sytuacji problemowych, podejmowania alternatywnych ról społecznych i budowania nowej tożsamości, wypełnionej nową treścią oraz odmiennym niż dotąd, spojrzeniem na rzeczywistość. Rozwijane umiejętności wpływają z kolei na relacje społeczne i kształtują właściwy stosunek do otaczającego świata. Wszystko to pozwala resocjalizowanemu odnaleźć swoje miejsce w środowisku, a otrzymane kompetencje wykorzystać do radzenia sobie z różnorodnymi sytuacjami życiowymi w sposób poprawny oraz zgodny z oczekiwaniami społecznymi. Z punktu widzenia omawianej koncepcji, w procesie readaptacji i reintegracji społecznej, najważniejsze jest wyposażenie nieprzystosowanych w nowe indywidualne i społeczne kompetencje w obszarze społecznym i cywilizacyjno-kulturowym. Powstałe wytwory w trakcie pracy twórczej przybliżają człowieka do świata kultury, nauki, sztuki, sportu i pogłębiają jego percepcję, wyobraźnię, sposób myślenia oraz rozwijają wrażliwość. Redukowanie nieprzyjemnych odczuć, zaburzających obraz świata, poprzez poszukiwanie i aktywizację zasobów wewnętrznych człowieka, stanowi istotę autokreacji nowej tożsamości. Dostarczanie jednostce wspierających informacji przyczynia się z kolei do jej pełnego zaangażowania w podejmowanie zmian i nabywanie indywidualnych oraz społecznych kompetencji, niezbędnych do uczestnictwa w życiu społecznym. W ten sposób, w toku twórczej resocjalizacji, odbywa się proces destygmatyzacji jednostki, polegający na czasowym doświadczaniu przez nią istnienia dwóch tożsamości: aktualnej – pozytywnej i poprzedniej – negatywnej, aby w konsekwencji wzmocnić i utwierdzić ją w poprawnych poczynaniach.
„Wychowanie w Rodzinie” to czasopismo poświęcone problematyce rodziny w ujęciu historycznym i współczesnym. Publikuje oryginalne artykuły autorów polskich i zagranicznych, stanowiące głos w humanistyczno-społecznym dyskursie nad rodziną, będące zarówno doniesieniami z badań, jak rozprawami teoretycznymi. Publikowane teksty w głównej mierze przynależą do takich dyscyplin naukowych, jak historia wychowania oraz pedagogika rodziny, jednakże coraz częściej na naszych łamach wypowiadają się przedstawiciele innych subdyscyplin pedagogiki, a także psychologii, socjologii, archeologii, filologii oraz prawa.
Wyjątkowy poradnik dla matek. 10 wskazówek, których przestrzeganie zapewni radość i sukces w wychowywaniu dzieci.
Susan Merrill, matka pięciorga dzieci, doskonale zdaje sobie sprawę z wyzwań, jakie wiążą się z wychowywaniem dzieci we współczesnym świecie. Po mistrzowsku opowiada swoją historię, przeplatając ją prawdami Pisma Świętego.
W chwili, gdy matka trzyma w objęciach nowo narodzonego synka, jego oczy mówią jej, że stanowi dla niego cały świat. Jednak często dorastający chłopiec, który jej potrzebuje, jednocześnie ją od siebie odpycha. Autorka bazując na trzydziestoletnim doświadczeniu jako lekarz pediatra, wzięta wykładowczyni i adiunkt medycyny klinicznej, matka czworga dzieci, dzieli się swoją wiedzą potrzebną każdej matce o tym, jak wzmocnić – lub odbudować – jej więź z synem.
Niniejszy poradnik zawiera trafne wskazówki dla matek, jak znaleźć w sobie siły i zwiększyć wiarę w siebie, aby wychowywać nadzwyczajnych synów, oraz stanowi dla nich zachętę, praktyczne rady odnośnie:
większej pewność siebie i odwagi w doradzaniu swoim synom
istotnej roli, jaką pełni zdrowe wyrażanie miłości matek do synów, by w dorosłości synowie szanowali i doceniali kobiety
znaczenia uczenia synów wartości uczciwej pracy, służby społeczeństwu i rozwiniętego życia wewnętrznego
pułapek, w jakie z natury wpadają matki synów – i tego, jak ich unikać
potrzeby, by matki uzdrawiały własne zranienia dotyczące mężczyzn w ich życiu, ażeby wychowywały synów bez obciążania ich swoim bagażem i ograniczeniami
najskuteczniejszych sposobów, jak przetrwać chwile, gdy robi się trudno, a naturalne metody porozumiewania się z synami – przez rozmowę, analizę, dociekanie – jedynie podsycają konflikt.
Gdy matka po raz pierwszy trzyma w objęciach nowo narodzonego synka, intuicyjnie wie jeszcze jedno: jeśli dobrze wykona swoje zadanie i wychowa syna na człowieka mającego szacunek do siebie, wiarę w siebie i mądrość, to on stanie się takim mężczyzną, jakim miał się stać.
Bycie matką to najważniejsza, a zarazem najtrudniejsza z ról w życiu kobiety, dlatego warto poznać doświadczenia i opinie Meg Meeker - lekarza, żony i matki. Autorka bestsellerowych poradników: ,,Mocni ojcowie, mocne córki” i ,,Jak wychować chłopca na mężczyznę?” radzi, jak nawet w trudnych sytuacjach odnaleźć pasję i sens życia, a w efekcie stać się spełnioną kobietą i szczęśliwą matką.
Meg Meeker, dzieląc się własnymi doświadczeniami gwarantuje, że dzięki jej radom każda zapracowana i utrudzona kobieta uniknie rutyny, będzie podejmować trafne, dojrzałe decyzje, zyska podziw i uznanie w oczach najbliższych. Tylko od Ciebie zależy szczęśliwe, pełne miłości dzieciństwo Twoich dzieci, dlatego warto sięgnąć po najlepszy na rynku księgarskim, profesjonalny poradnik dla matek.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1928 roku "Zawisza Czarny..."
Już pięć wieków upłynęło od męczeńskiej śmierci Zawiszy Czarnego z Garbowa, wielkiego rycerza, który, jak pięknie się wyraził w swojem epitafjum nagrobnem kanonik krakowski i poeta, współczesny Zawiszy, Adam Świnka, — był „wzorem wszelkiej cnoty i zaszczytem Ojczyzny“.
Niestety, jak o wielu innych znakomitych pradziadach, pozostało nam o Zawiszy z Garbowa mało wiadomości, ale i to, co wiemy, wystarcza, aby postać tę umieścić w szlachetnym szeregu dobrze zasłużonych Ojczyźnie.
Twórcy wielkiej szkoły rycerskiej, Związku Harcerstwa Polskiego, mieli dobre poczucie, gdy z pośród znakomitych rycerzy, których Polsce nie brakowało, Zawiszę Czarnego obrali za patrona i do prawa harcerskiego, jako pierwszy punkt, wprowadzili przykazanie: „Na słowie harcerza polegaj, jak na Zawiszy“.
Trzeba więc wszystko uczynić, aby przykład wielkiego rycerza porwał naszych harcerzy, aby o jego czynach wiedziała cała młodzież polska, wiedzieli żołnierze polscy i mnogie rzesze obywateli Rzeczypospolitej.
Dziś, gdy z woli Opatrzności, powołani zostaliśmy do nowego, wolnego życia, gdy znów twardą stopą stanęliśmy na naszym rycerskim posterunku, postać wielkiego rycerza niech nas zaprawi do pełnienia wysokich cnót żołnierskich i cywilnych, jakiemi jaśniał Zawisza Czarny.
Niech więc ten rycerz, który, jak pięknie mówi drugi, ówczesny pisarz Jan Długosz, był „szczególnym zaszczytem i ozdobą Polski“, z pomroki dziejów wydobyty, hetmani wszystkim i do wielkich czynów pobudza.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1913 roku "Polskie skautki. Zarys organizacyjny"
Uwaga: Niniejszy schemat organizacyjny jest przedewszystkiem przeznaczony dla ułożenia planów i ujednostajnienia pracy w żeńskich drużynach skautowych.
Ktoby chciał z istotą przedstawionych tu rzeczy zapoznać się, niech przeczyta jedną z tych książek:
A. Małkowski, Scouting jako system wychowania młodzieży, Lwów (Gubrynowicz i Syn) 1911 — wyczerpane).
M. Schreiber i E. Piasecki, Harce młodzieży Polskiej, Lwów (Tow. Nauczycieli Szkół Wyższych) 1912 — cena 1·20 k.
Miss Agnes Baden-Powell and Sir Robert Baden-Powell, How Girls can Help, London (T. Nelson & Sons) 1912 — cena 1 szyl. (= 1,20 kor. = 48 kop.).
Elise v. Hopffgarben, Das Pfadfinderbuch für junge Madchen, München (Otto Gmelin) 1912 — cena 2,80 mk.
Polskie skautki.
Przed dziewczętami, podobnie jak i przed chłopcami leży w Polsce droga otwarta do prawdziwie pożytecznej pracy i służby narodowej. Polskie dziewczęta mogą się do niej przygotowywać jako skautki.
Cel. Organizacja polskich skautek ma wychować dzielną kobietę — jako Polkę, kobietę jako matkę, kobietę jako wychowawczynię przyszłego pokolenia.
Urzeczywistnianie celu. Cel ten ma być osiągnięty, przez zaprawianie dziewcząt do służby narodowej jako skautki i przez wprowadzanie do ich życia codziennego zwyczajów zdrowych i rozumnych.
Organizacja polskich skautek jest instytucją wychowania moralnego i wychowania fizycznego. I jedno i drugie jest dotąd w Polsce na ogół zaniedbane lub źle prowadzone. Organizacja skautek będzie mogła o tyle łatwiej odpowiedzieć temu zadaniu, że będzie przyciągała dusze dziewcząt swoim urokiem i trafianiem do głęboko ukrytych najlepszych strun duszy ludzkiej.
Polskie skautki składają ślubowanie na:
1. — wierność Ojczyźnie;
2. — pomaganie innym;
3. — posłuszeństwo Prawu Skautowemu.
Hasłem skautek jest słowo „Czuwaj!“ oznacza zaś ono, że skautki mają się ćwiczyć w umiejętnościach skautowych — i czuwać, ażeby gdy zajdzie potrzeba, móc dobrze spełnić obowiązek, przypadający na nie w służbie narodowej.
Ma to być osiągnięte w Polskich Żeńskich Drużynach Skautowych.
Środkiem do tego wiodącym jest, między innymi, zachęcanie i przygotowywanie do egzaminów skautowych.
Po zdaniu skautowych egzaminów głównych (obowiązkowych dla skautek) dziewczęta będą uzdolnione do służby skautowej i samarytańskiej w Polsce.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1936 roku "WYTYCZNE organizacyjno-programowe pracy starszoharcesrkiej"
Bogactwo naszej pracy harcerskiej, przez którą dziś nasza organizacja bierze udział w służbie Narodowi i Państwu, wyrosło z twórczej myśli, natężonej woli i czynu tych wszystkich, którzy w ciągu 25-lecia istnienia harcerstwa w Polsce oddawali mu moc i bogactwo swej duszy.
Przyszłość starszego harcerstwa, najważniejszego członu Związku Harcerstwa Polskiego, pojmowanego jako ruch ideowo-społeczny, zależy od zwarcia się całego starszego harcerstwa we wspólnym wysiłku w celu wydobycia z siebie wielkich wartości, ażeby wielką była przyszłość nasza.
Zjazd starszego harcerstwa nad j. Narocz podjął hasło podciągnięcia starszego harcerstwa wyżej, bo więcej wykonać jest zdolne i więcej od niego wymaga Polska.
Naroczańskie echo obiega wszystkie kręgi starszego harcerstwa i woła wszystkich, którzy czują się starszymi harcerzami.
„Razem i żwawo do pracy nad Wielką Przyszłością starszego harcerstwa!
Oddając Wam w ręce tę książkę wołamy Was za echem naroczańskim. Dowiecie się z niej, że szukamy nowych dróg. Chodźcie z nami i szukajmy razem.
Kto z naszej gromady lepszą drogę znajdzie, niech się z drugimi podzieli, a kto przypadku doświadczy — innych przestrzeże.
A zawsze pamiętajmy, że do pracy, której się podejmujemy, jesteśmy potrzebni wszyscy.
Myśl, wola i czyn starszego harcerstwa będą takie — jakimi my będziemy w tej pracy.
Czuwaj!
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1939 roku "Wychowanie harcerskie"
Słowo wstępne
Przyglądając się pracy harcerskiej i sam biorąc w niej czynny udział od lat kilkunastu, zdawałem sobie sprawę z trudności, na jakie napotykają wychowawcy harcerscy. Wypływają ono bardzo często z jej nierozumienia, albo zgoła złego pojęcia o niej. Wokół bowiem odnosiłem wrażenie, że nie rozumie się celu wielu harcerskich czynności wychowawczych i ich wzajemnego związku. Cała praca jest w mniejszym lub większym stopniu improwizacją, która, niestety, w dziedzinie wychowania harcerskiego obecnie jest półśrodkiem, bo zawiera w sobie brak planu i celu wychowawczego. Działanie pełną świadomością środków i celów staje się dzisiaj jedyną rzeczywistością wychowania harcerskiego. Mało jest ludzi, obdarzonych zdolnością wychowywania i dlatego refleksja pedagogiczna staje się w tym względzie niezastąpiona.
Postanowiłem więc zdobyć się na refleksję pedagogiczną harcerstwa jako metody wychowawczej i dać pewną całość zagadnień, związanych z wychowaniem harcerskim.
Po bardzo przychylnym ustosunkowaniu się do tego zagadnienia Dr. Zygmunta Kukulskiego, profesora pedagogiki na Kat. Uniwersytecie w Lublinie, gdzie odbywałem studia w zakresie pedagogiki, przystąpiłem do opracowania niniejszej rozprawy, jako pracy magisterskiej, która obecnie ukazuje się w drukowanej formie.
Wiele zagadnień można by poruszyć pod etykietą wychowania harcerskiego i pod różnymi aspektami je rozpatrzyć. Uważałem za najwłaściwsze zacząć od życia, od momentów, które stworzyły harcerstwo: jest to jego historia, jako część wstępna i orientująca w całości zagadnienia.
Najważniejszym zagadnieniem wydał mi się problem harcerstwa jako samodzielnej metody wychowawczej, a później jako prądu wychowawczego dzisiejszej pedagogiki, którego wyższość stanowi to, że jest on metodą wyrosłą konsekwentnie z życia, a nie z teorii czy częściowych prób.
Jako prąd dzisiejszego wychowania winien wyjść on poza ramy życia organizacji i objąć szerokie masy wychowawców i młodzieży, co w skutkach dałoby to, co nazywa się uharcerzeniem. I ten problem rozważyłem.
Nie chcę tych zagadnień traktować oddzielnie jako zupełnie odciętych od dzisiejszego wychowania — odwrotnie, chcę je zbliżyć, topiąc wychowanie tradycyjne w nurtach wychowania harcerskiego.
Konsekwentnie więc rozumiem pod pojęciem „harcerski” te wszystkie możliwości oddziaływania wychowawczego poza ramami harcerstwa jako organizacji, które są zgodne w formach i treści z tym pojęciem.
Gryzienie, bicie, krzyk oraz inne trudne zachowania osób niepełnosprawnych lub nietypowych rozwojowo są często powodowane przez ich otoczenie, które stawia im nierealistyczne wymagania.Bo Hejlskov Elvn pokazuje, że właściwe rozpoznanie problemu i jego źródeł może doprowadzić do pozytywnej zmiany w zachowaniu.Jego książkę można potraktować jako praktyczny poradnik zawierający właściwe sposoby postępowania w trudnych sytuacjach oraz strategie wychowawcze pozwalające osiągać pożądane rezultaty bez stosowania zakazów i kar. Proponowane przez Elvna metody ?niskiego pobudzenia? dają szansę na znaczną poprawę jakości życia osób mających kłopoty z kontrolą własnego zachowania oraz korzystnie wpływają na funkcjonowanie bliskich z ich otoczenia: członków rodziny, wychowawców, opiekunów.Zaletą książki jest wielkie bogactwo przykładów zachowań osób z najróżniejszymi zaburzeniami rozwojowymi, od zespołu Downa po autyzm. W każdym z nich autor omawia naturę problemu, po czym wskazuje sposób jego rozwiązania.Z przedmowy Joanny Ławickiej (Prodeste)Samokontrola. To słowo pojawia się w tej książce 71 razy. W różnych formach, odmianach i kontekstach. Jest kluczem. Kluczem do zrozumienia, że pomagając drugiemu człowiekowi ją odzyskać, nie tylko zarządzamy skutecznie zachowaniem, lecz przede wszystkim pozwalamy wieść godne, pełne szacunku życie.
Podjęta problematyka badawcza posiada wyraźne znaczenie dla teorii i praktyki rehabilitacji dorosłych osób z niepełnosprawnościami. Autor wyjaśnia ważny czynnik kształtujący ich sytuację życiową, stanowiący w określonym zakresie podstawę do konstruowania strategii pomocowych oraz przesłankę w obrębie modyfikacji właściwych rozwiązań w sferze kształtowania polityki społecznej. [...] praca wzbogaca wiedzę o potrzebach kierunkowych zmian [...] zasługuje na zainteresowanie nie tylko w kręgu pedagogów specjalnych.
Z recenzji prof. dr. hab. Franciszka Wojciechowskiego, UJ
Why is parenting so fraught and so difficult in today's society? There has never been a time when advice was so readily available, and yet there is also a prevailing sense that parents are getting it wrong. This book examines the arguments and counter-arguments supported by research on how best to parent children, from birth to twelve years. By taking an impartial approach to the evidence and, by discussing case studies from across the world and from a number of academic disciplines, this book is designed to show how good parenting comes in many shapes and forms.
From the international bestselling expert on dealing with assholes
'With cutting-edge research and real-life examples that are thought-provoking and often hilarious, this is an indispensable resource'
Gretchen Rubin, author of The Happiness Project
'At last someone has provided clear steps for rejecting, dejecting, deflecting, and deflating the jerks who blight our lives. Better still, that someone is the great Bob Sutton, which ensures that the information is useful, evidence-based, and fun to read'
Robert Cialdini, author of Influence and Pre-Suasion
Opracowane ćwiczenia mają na celu usprawnienie zdolności komunikacyjnych i językowych człowieka z uszkodzeniem mózgu, któremu przebieg choroby uniemożliwia spontaniczne sformułowanie wypowiedzi w tematach mu najbliższych, codziennych. Chory nie tylko odblokowuje się komunikacyjnie, ale wzmacnia się jego poczucie własnej wartości, kiedy jest w stanie porozumieć się (nawet jeśli tworzone komunikaty nadal są schematyczne) z najbliższym otoczeniem, co przełamuje poczucie bezradności i izolacji. Książka została opracowana z myślą o terapeutach i rodzinach osób, które z powodu trudności językowych odcinają się od otoczenia, nie podejmują prób komunikowania swoich potrzeb, zniechęcają się początkowymi lub wieloletnimi porażkami. W takiej sytuacji każde ćwiczenie ukończone sukcesem jest na wagę złota. Stąd bardzo wąski, ale i przemyślany zakres zadań w publikacji.
Przedstawiona mi do recenzji książka to bardzo potrzebne, opracowane zgodnie z wymogami pisarstwa naukowego, a zarazem niezwykle interesujące studium teoretyczno-empiryczne nad uwarunkowaniami wyborów żywieniowych u ludzi dorosłych {...} Należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że powodzenie tak oryginalnie zaprojektowanych działań wymagało od Autorki spełnienia warunku, jaki jest wysoki poziom kompetencji metodologicznych, któremu podołała w całej rozciągłości {...}.
To precyzyjnie zaplanowane i wzorowo zrealizowane pójście "w głąb" postawionego problemu badawczego pozwoliło na wyprowadzenie interesujących wniosków {....} W świetle uzyskanych wyników Autorka formułuje wskazówki dla kształcenia nauczycieli oraz dla edukacji szkolnej, zaznaczając, że w procesie kształtowania się u uczniów postaw żywieniowych jednakowo ważne są działania związane bezpośrednio z edukacją żywieniową rozumianą w kategoriach nauczania-uczenia się, jak i te, które są ukierunkowane na korelaty tych postaw, np. współpraca z rodzicami, kompensowanie przez szkołę niedostatków wynikających z zaburzonego funkcjonowania rodziny, kształtowanie u uczniów pozytywnej samooceny, kompetencji społecznych i umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych.
Z recenzji dr hab. Anny Gaweł
W serii powołanej dla uczczenia 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. oraz utrwalenia w polskiej świadomości zbiorowej wiedzy historycznej o genezie i przebiegu odbudowy państwa polskiego ukażą się monografie, biografie i źródła, dla których tematyczną klamrą będzie idea polskiej niepodległości oraz walki o jej urzeczywistnienie i kształt z uwzględnieniem zagadnień polskich i międzynarodowych; politycznych, społecznych i ekonomicznych; walki orężnej i działań dyplomatycznych; wreszcie przedsięwzięć na polu kultury.
Publikacja dotyczy nowych form opieki społecznej zapoczątkowanych w okresie międzywojennym. Autorka zaprezentowała główne założenia opieki społecznej, w tym opieki nad dziećmi, wskazując obszary życia mieszkańców, w których łódzkie władze wdrożyły systemowe rozwiązania pomocowe wobec dorosłych i dzieci. Na przykładzie półkolonii letnich w Łodzi ukazała sposób organizacji wypoczynku na terenie miejskich parków, źródła jego finansowania, uczestników, personel, a także kwestie związane z opieką, wychowaniem oraz edukacją dzieci i młodzieży. Książka może zainteresować zarówno historyków wychowania, pedagogów, socjologów, jak i organizatorów inicjatyw w zakresie opieki nad dziećmi.
Książka zasługuje na uwagę każdego, kto zajmuje się szeroko rozumianymi zagadnieniami pedagogiki (wychowania) w jej różnych kontekstach – społecznym, kulturowym, psychologicznym, filozoficznym. Autorzy, zaproszeni do udziału w tej publikacji, zwracają uwagę na podstawowe problemy istotne dla społeczeństwa żyjącego w kulturze ponowoczesnej (neoliberalnej), a jednocześnie w swoich analizach diagnozują zagadnienia bardziej szczegółowo, powiększając w ten sposób obszar (nie)wiedzy.
Trudności z utrzymaniem dyscypliny na lekcjach, uczniowskie prowokacje, próby sił i testowane wyznaczonych granic - to twoja codzienność? Jak zbudować właściwe relacje z uczniami?
Książka kiedy pozwolić, kiedy zabronić w klasie podpowiada, jak ustalać jasne reguły i konsekwentnie egzekwować ich przestrzeganie. Wprowadzenie proponowanych w niej rozwiązań pozwala skutecznie powstrzymać niewłaściwe zachowanie uczniów i nakłonić ich do współpracy, a take zapewnia obustronną satysfakcję z efektywnej nauki. Autor nieustannie podkreśla, że metody, z których korzystają nauczyciele, są przyswajane i stosowane potem przez ich uczniów. Z tego powodu działania nauczycieli powinny mieć solidne fundamenty, na których ich podopieczni będą mogli budować swoją przyszłość.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
