Wprowadzenie i opracowanie Anna Nowicka-Struska Tom VII serii Lubelska Biblioteka Staropolska.Series Nova Ze wstępu Dawne księgi mirakularne jako signum epoki budzą zainteresowanie badaczy religijności, dziejów kultury, społeczeństwa, medycyny, mentalności. Wielość zachowanych przekazów skłoniła ich do sformułowania tezy o znamiennej dla kultury dawnej wrażliwości mirakularnej. Z perspektywy badań historycznoliterackich i kulturowych można dostrzec nowe możliwości w zakresie narracyjności i mikrohistorii. Niniejsza edycja oprócz tych wszystkich kontekstów prezentuje tekst niezwykle głęboko zakorzeniony w lubelskiej lokalności. Wobec różnorodnych badań dotyczących tego typu form przekazu to właśnie kontekst związków z Lublinem i miejskością wydaje się mi najwartościowszy. Zarówno tekst,obiekt, którego dotyczy, jak też sylwetka autora przylgnęły do Lublina i tworzą jego historię. Badawczo zaś pokazują, w jaki sposób kształtowały się relacje sacrum i miasta oraz jak relikwia wpływała na wspólnotę miejską w epokach dawnych. ()Księga trzecia o cudach i Skarb nigdy nieprzebrany stanowiły opus vitae Pawła Ruszla, promotora Drzewa Krzyża Świętego, dominikaninazwiązanego z Lublinem mocno za życia, a jak pokazała historia równie mocno po śmierci.
IV tom słownika składa się z sześćdziesięciu dwóch biogramów postaci kluczowych dla dziejów ruchu narodowego w Polsce. Dobór bohaterów jest bardzo zróżnicowany, znajdują się tam zarówno osoby świeckie, duchowne, ludzie polityki, czy akademicy, których wiara wpłynęła na działalność w przestrzeni publicznej.Dzięki temu opracowaniu otwierają się nowe perspektywy poznawcze nad zagadnieniami i pojedynczymi wątkami, myślą polityczną, ideologią, programem i szeroką działalnością obozu narodowego. Każde z haseł umieszczonych w słowniku może stanowić zalążek i inspirację do podjęcia dalszych i pogłębionych badań. Bohaterami słownika są osoby zmarłe, które w różnych formach i zakresie współtworzyły ideowy, polityczny i organizacyjny dorobek obozu narodowego. Mimo dużego zaawansowania badań dotyczących dziejów obozu narodowego w Polsce ciągle wiele zagadnień pozostaje niezbadanych. W tym kontekście należy podkreślić wyjątkowy charakter opracowania. Nie tylko znacznie wzbogacającego historiografie dziejów polskiego narodu i państwa, lecz otwierającego nowe obszary badawcze, nowe perspektywy naukowe dla badaczy, a zwłaszcza historyków, socjologów, politologów - pisze w recenzji dr hab. Aneta Dawidowicz
Książka przedstawia losy kapitana Jana Bukowskiego, absolwenta Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu, żołnierza 5 pac, dowódcy baterii haubic w kampanii wrześniowej, uczestnika francuskiego ruchu oporu, oficera transportującego z Gibraltaru do Wielkiej Brytanii dokumenty znalezione w Liberatorze, w którym zginął gen. Sikorski, wreszcie adiutanta 14 pal 4 DP 1 KP. W publikacji zawarto m.in. rozdział o wyjątkowej organizacji sabotażowo-dywersyjnej „Nurmi”, w której Jan Bukowski był komendantem sekcji, oraz szczegółowy opis działalności siatki wywiadowczo-przerzutowej, do której przyłączył się bohater książki, chcąc w 1947 r. sprowadzić z Polski na Wyspy swoich bliskich. Autor w książce odtwarza zapewne po raz pierwszy tak dokładnie historię porwania Tadeusza Bejta – młodego uczestnika siatki przerzutowej, porwanego – tak jak i kpt. Bukowski – w 1947 r. w Berlinie przez komunistycznego agenta Gerharda Bielke „Andersena”. Imponujący jest wykorzystany w książce materiał źródłowy, w tym ikonograficzny. Czytelnik pozna szerokie grono osób związanych z kpt. Bukowskim a także jak wyglądał on sam na różnych etapach swojego życia. Biografia powstała w oparciu o archiwa rodzinne szeroką kwerendę w zasobach archiwów państwowych polskich, brytyjskich, francuskich, niemieckich, litewskich, łotewskich, estońskich, rosyjskich i amerykańskich.
Niniejsza publikacja powstała z okazji siedemdziesiątych urodzin Profesora Marka Prejsa, historyka kultury i literatury polskiej, pracownika Instytutu Kultury Polskiej UW. Przedstawiony zbiór tekstów nie jest spójny tematycznie i nie powstał w jednej opcji metodologicznej. Wskazuje raczej na wielość ujęć i perspektyw w badaniu kultury staropolskiej, zarówno w wymiarze historycznym, jak i w kontekście długiego trwania, aktualizacji i rekontekstualizacji
Opracowanie, komentarz oraz epilog i postscriptum Wacław Hubert ZawadzkiNapisany barwnie, szczerze i ujmująco pamiętnik Ireny Protassewicz, uzupełnionycytatami z jej korespondencji i zeznań dla Rządu RP z 1943 r. oraz wzbogaconyobszernym komentarzem, powinien zaciekawić nie tylko naukowców, ale i szersze grono czytelników.Relacja rozpoczyna się od burzliwych lat wojen 19141921. Autorka wnikliwieopisuje życie i obyczaje ziemiaństwa polskiego na kresach północno--wschodnich w dwudziestoleciu międzywojennym oraz dramatyczny koniectego sielankowego świata wraz z wkroczeniem Armii Czerwonej w 1939,a następnie życie pod okupacją sowiecką w latach 19391941 i zesłanie naSyberię. Żywe opisy przygód i ciężkich chwil sanitariuszki w Armii Andersaw ZSRS i na Bliskim Wschodzie oraz w polskim szpitalu wojennym w Szkocjistanowią cenny przyczynek do wojennych dziejów Polskich Sił Zbrojnych.Wzbogacają także wiedzę o wysiłku personelu medycznego podczas wojny.Pojawia się tu także wiele znaczących postaci polskiego życia naukowego,politycznego, literackiego i artystyczno-kulturalnego, np. Wincenty Lutosławski,Władysław Studnicki, Bolesław Piasecki, Melchior Wańkowicz, JadwigaSmosarska i Wlastimil Hofman. Długi epilog opisuje starania Ireny dotyczące odtworzenia wojennychi powojennych losów rodziny, przyjaciół i znajomych po obu stronach żelaznejkurtyny oraz życie rodzinne na wygnaniu i zapuszczanie korzeni w WielkiejBrytanii.
Kościół i klasztor pobernardynski w Ratowie w dawnej ziemi zawkrzeńskiej (obecnie powiat mławski, woj. mazowieckie)należy do najcenniejszych zespołów zabytkowych w regionie, a liczne dzieła małej architektury, rzeźby, malarstwai rzemiosła artystycznego tutaj zachowane można określić jako wyjątkowo oryginalne. Dotyczy to zwłaszcza osiowego,powiązanego z dawna rezydencja właścicieli wsi programu architektonicznego założenia, rokokowego wystroju ołtarzowego kościoła czy bogatych zespołów złotnictwa liturgicznego i wotów przy słynącym łaskami obrazie sw. Antoniego Padewskiego. Prezentowany tom zbiorowy współtworzy dwanaście artykułów, z których każdy jest odrębnym rozdziałem opowieścio Ratowie miejscowości, klasztorze, sanktuarium i artystyczno-kultowej oprawie słynącego łaskami wizerunkuśw. Antoniego Padewskiego. Autorkami i Autorami każdego z nich są specjaliści dobrani spośród historyków i historyków sztuki zajmujących się nie tyle Mazowszem jako regionem kulturowym i artystycznym, ale przede wszystkim jako eksperci w danej dziedzinie studiów. Reprezentują środowiska naukowe Warszawy, Torunia, Fromborka, Kielc, Krakowa, Łodzi i Płocka.
Trzeci tom źródeł dotyczących bizantyńskiego ikonoklazmu zawiera polskie przekłady – wraz z ich opracowaniem – greckich i łacińskich źródeł ukazujących jego dzieje od synodu w Hierei (754) do soboru nicejskiego II (787). Obejmuje pełne teksty (rozprawy doktrynalne, Żywot Szczepana Młodszego i inne biogramy świętych tego okresu), jak też odnośne fragmenty obszerniejszych źródeł (bizantyńskie kroniki, łacińskie roczniki, listy papieskie, akta synodalne). Źródła te potwierdzają, że po 754 roku bizantyński spór o obrazy rozszerzył się o bardziej zaawansowaną problematykę i nabrał nowej intensywności.
Teodor Wyżewski (1862-1917) pochodził z Podola, ale tworzył we Francji. Autor zajął się nieopracowaną do tej pory dziedziną twórczości de Wyzewy poglądami na sztukę. Literat ten był miłośnikiem Wagnera, a idee twórczości tego kompozytora rozszerzał na inne dziedziny i pod tym kątem analizował zagadnienia sztuki mu współczesnej, a także dawnej, koncepcję sztuki religijnej, wreszcie sztukę kobiet. Wyzewa publikował oceny sztuki niemieckiej, francuskiej oraz polskiej i japońskiej.
Książka dotyczy piśmiennictwa i kultury XVIII w. Część I przedstawia główne problemy badawcze, zarysowuje kwestie sporne i perspektywy dalszych prac syntetycznych o charakterze interdyscyplinarnym i kulturowym. Na część II składają się rozprawy, których tematem są zagadnienia takie jak szczęście, uniwersalizm i rodzimość, tradycja antyczna i stosunek do formacji staropolskiej, podstawy i metody dydaktyki społecznej. Część III to studia o Ignacym Krasickim, Adamie Naruszewiczu i Franciszku Zabłockim oraz nowe interpretacje ich ważnych utworów.
Wydany w 1624 r. tom Pia desideria autorstwa jezuity Hermana Hugona, przestawiający drogę wiernego do Boga w kategoriach erotyki oblubieńczej, okazał się najpopularniejszą książką emblematyczną o tematyce religijnej. W XVII i XVIII w. była ona bestsellerem również w Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Dotąd znane były jedynie spolszczenia łacińskich elegii i poetyckie komentarze do atrakcyjnych rycin zbioru. W oryginale jezuickiego tomu poszczególne emblematy zaopatrzone zostały także w obszerne wypisy z dzieł teologicznych, które na użytek świeckich czytelników zazwyczaj pomijano. W odkrytych niedawno karmelitańskich rękopisach zachowały się jednak trzy rodzime adaptacje owych ekscerptów: Wzdychania pobożne, Pragnienia Duszy pobożnej oraz Strzały serdeczne z „Pisma świętego” i ojców świętych zrobione, krytycznie wydane w niniejszej publikacji. Dwa spośród wykorzystanych odpisów wykaligrafowane zostały ręką karmelitanki bosej Agnieszki od Pana Jezusa Baranka, córki sędziego ziemskiego lubelskiego, która zakonny habit przyjęła w klasztorze Niepokalanego Poczęcia NMP w Lublinie. Odnalezione adaptacje znacząco dopełniają naszą wiedzę o kulturze literackiej baroku oraz o klimacie intelektualnym środowisk zakonnych dawnej Rzeczypospolitej.
Monografia analizuje pojawienie się i upowszechnienie nowoczesnych rozwiązań w architekturze na przykładzie Lwowa w oparciu o szczegółowe badania archiwalne i terenowe w Lwowie. Szeroko zaprezentowano różne zagadnienia dotyczące architektury lwowskiej: działających tam środowisk architektonicznych i architektów oraz różnych nurtów architektury historyzmu, secesji i modernizmu. Pozwoliło to uchwycić przekształcanie się historyzującej lwowskiej architektury XIX-wiecznej w nowoczesne rozwiązania charakterystyczne dla sztuki XX w.
Biskupi w rzeczywistości politycznej Polski ,,ludowej"", red. Rafał ŁatkaSeria wydawnicza: Biskupi w realiach komunistycznego państwa.""Oddawany w ręce czytelników tom ma za zadanie przybliżyć podejście hierarchii Kościoła katolickiego do rzeczywistości politycznej Polski ,,ludowej"". Celem publikacji jest przedstawienie sytuacji biskupów w realiach komunistycznej władzy. Chodzi nie tylko o zaprezentowanie ich poglądów dotyczących sytuacji powojennej Polski, lecz także omówienie, w jaki sposób duchowieństwo, wierni i władze komunistyczne oceniali poglądy i postawę danego biskupa. W tomie znalazły się studia dot. m.in. kard. Adama Stefana Sapiehy, kard. Karola Wojtyły, kard. Franciszka Macharskiego, bp. Czesława Kaczmarka czy bp. Herberta Bednorza. Redaktor tomu wyraża nadzieję, że zebrane studia staną się inspiracją do podjęcia dalszych badań nad szeroko rozumianą działalnością hierarchii kościelnej w rzeczywistości politycznej Polski ,,ludowej"".""Ze wstępu Rafała Łatki
Książka jest poświęcona wnętrzu kościoła św. Andrzeja Boboli w Lublinie, ukazującym fundamentalną dla Chrześcijan prawdę o Przymierzu Boga z Człowiekiem. Historia ta opowiedziana jest przy użyciu oryginalnego języka sztuki współczesnej. Dzieło, w przeważającej mierze stworzone przez Dobrosława Bagińskiego pozwala odkryć wyjątkowość miejsca, którą człowiek wierzący utożsamia ze świętością. Artysta zbudował przekaz ideowy w oparciu o typologię biblijną, uwzględniając najstarsze, często zapomniane, kody symboliki chrześcijańskiej. Nowoczesna plastyka wnętrza odsłania opowieść osnutą wokół przemyślanej wizji teologicznej, tworzącą spójny program ikonograficzny.Autorka książki rozpatruje plastykę świątyni w kontekście literatury patrystycznej i średniowiecznej. Zestawia wypowiedzi Dobrosława Bagińskiego z interpretacjami teologicznymi wieków minionych. Ukazuje poszukiwania twórcze artysty w obszarze sztuki sakralnej, przedstawiając jego inne wcześniejsze realizacje. Pozwoliły one wykrystalizować myśl na temat roli artysty w przekazie wiary.
Wprowadzenie i opracowanie Małgorzata Mieszek
“Proponowana edycja naukowa dramatu jezuickiego napisanego już nie po łacinie, a w języku polskim, i co więcej wystawianego oraz drukowanego w Lublinie w połowie stulecia osiemnastego będzie w serii ważnym dopełnieniem tworzonej poprzez kolejne tomy panoramy osiągnięć współtworzących kulturę literacką miasta. […]
Tragedia Stanisława Sadowskiego w opracowaniu Małgorzaty Mieszek pozwala poznać warsztat dramaturgiczny nie byle jakiej próby i klasyczne zabiegi oswajania z tragizmem, przysposabiania odbiorców do kształtowania postaw heroicznych, wyboru stoickiego ideału umiaru czy dyskusji nad słusznością zemsty czy też ofiarną miłością lub takąż przyjaźnią”.
(z recenzji prof.dr hab. Barbary Judkowiak)
Książka stanowi próbę spojrzenia na jedną z najprężniej działających uczelni II Rzeczpospolitej z perspektywy studentów. W okresie międzywojennym na Uniwersytecie Jana Kazimierza doszło do zaostrzenia konfliktów pomiędzy słuchaczami różnych narodowości. Wpływ na taki stan rzeczy wywarła nie tylko kampania środowisk nacjonalistycznych, ale i ogólna sytuacja społeczno-polityczna w mieście i kraju. Autorka, odwołując się do wątków dotyczących życia codziennego i problemów lwowskiej młodzieży akademickiej stara się wyjaśnić przyczyny konfliktów pomiędzy studentami. Zwraca również uwagę na przykłady współpracy i przyjaźni wśród słuchaczy mieszanych narodowości.
Książka niniejsza jest pierwszą krytyczna edycją łacińskiego poematu Sebastiana Fabiana Klonowica Philtron (1582), propagującego idee miłości chrześcijańskiej (charitas)wśród członków mieszczańskiego bractwa literackiego w Lublinie. Sytuujące się na przecięciu różnych estetyk i konwencji gatunkowych dzieło odsłania autora jako uzdolnionego filologa, humanistę, wreszcie zdeklarowanego konfesyjnie moralistę chrześcijańskiego, który tradycję biblijną, antyczną i renesansową (w duchu erazmiańskim) uzgadnia z koncepcjami odnowy życia religijnego epoki potrydenckiej. Dwujęzyczna edycja utworu Klonowica poszerza wiedzę o związkach poety z Lublinem, daje wgląd w życie kulturalne lubelskich mieszczan pod koniec XVI w. i funkcjonowanie tamtejszych placówek oświatowych, dostarcza także materiału do badań nad szesnastowieczną recepcją twórczości Erazma z Rotterdamu w Polsce.
Współpraca Jerzego Giedroycia i Györgya Gomöriego przyniosła wymierne korzyści dla obu stron - Redaktor miał pod ręką eksperta, korespondenta, pośrednika do spraw węgierskich dla „Kultury” i „Zeszytów Historycznych”, dzięki czemu tematyka węgierska była obecna na łamach paryskich czasopism przez dekady. Węgierski polonista literaturoznawca uzyskał w ten sposób forum, możność przekazu swych myśli w jednym z najważniejszych periodyków polskiej emigracji, gdzie reprezentował „węgierski punkt widzenia”,co z kolei przyniosło mu w kręgach polskiego uchodźstwa politycznego pewna rozpoznawalność. W dodatku Węgier uzyskał stały i łatwy dostęp do wydawnictw Instytutu Literackiego, przedstawianych, recenzowanych później w węgierskich lub anglosaskich czasopismach, więc i promowanych wśród szerszego kręgu czytelników, co w oczywisty sposób pasowało także i Giedroyciowi. Redaktor zaś był „kluczem” do innych literatów emigrantów (Gombrowicz, Mrozek, Hłasko), których dzieła Gömöri tłumaczył na język węgierski(i w związku z tym prosił ich o prawa autorskie dotyczące przekładów).
Zbiór szkiców, esejów i rozpraw autora poświęconych życiu zesłańców polskich przybyłych na Syberię Wschodnią w pierwszej połowie XIX w., dotąd rozproszonych po wielu edycjach, często trudno dziś dostępnych. Teksty te, zebrane razem, ujawniają swoją oryginalność. Autor nie epatuje cierpieniem zesłańców, a odsłania niezauważane dotąd aspekty ich życia; analizuje z pietyzmem materiały archiwalne, wydobywając z nich ważne szczegóły.
Niniejszy zbiór studiów historycznych jest dedykowany Profesorowi Markowi Kazimierzowi Barańskiemu, wybitnemu mediewiście i badaczowi polskiego społeczeństwa średniowiecznego. Zamieszczone w nim studia są pokłosiem sesji naukowej pt. "Kościół w Polsce a sąsiedzi", która odbyła się 11 października 2013 r. w Wyższej Szkole Przymierza Rodzin w Warszawie z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin Profesora. Zbiór prac napisanych przez przyjaciół, kolegów i uczniów poświęcony jest różnym zagadnieniom historycznym, choć dominują w nim opracowania dotyczące historii Kościoła i religijności w średniowieczu. Autorami tekstów są badacze z Polski, Czech i Słowacji, zarówno starszego, średniego, jak i młodszego pokolenia historyków, z różnych ośrodków naukowych. .
Studia, które wchodzą w skład tomu, są z jednej strony kontynuacją i poszerzeniem stałych zainteresowań autora epoką renesansu i oświecenia, z drugiej zaś nawiązują do kwestii bardziej uniwersalnych kultury europejskiej i słowiańskiej, jak również do związków polsko-włoskich. Jestem głęboko przeświadczony o celowości udostępnienia studiów Sante Graciottego polskim odbiorcom nieznającym języka włoskiego. Nie tylko wzbogacają one z pewnością ich wiedzę i świadomość własnej tradycji, ale mogą stać się ponadto inspiracją dla tych, którzy nie mieli dotychczas okazji zetknąć się z metodami badawczymi i sposobem myślenia tradycyjnej i rygorystycznej włoskiej filologii.[ z recenzji wydawniczej Piotra Salwy]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
