Współpraca Jerzego Giedroycia i Györgya Gomöriego przyniosła wymierne korzyści dla obu stron - Redaktor miał pod ręką eksperta, korespondenta, pośrednika do spraw węgierskich dla „Kultury” i „Zeszytów Historycznych”, dzięki czemu tematyka węgierska była obecna na łamach paryskich czasopism przez dekady. Węgierski polonista literaturoznawca uzyskał w ten sposób forum, możność przekazu swych myśli w jednym z najważniejszych periodyków polskiej emigracji, gdzie reprezentował „węgierski punkt widzenia”,co z kolei przyniosło mu w kręgach polskiego uchodźstwa politycznego pewna rozpoznawalność. W dodatku Węgier uzyskał stały i łatwy dostęp do wydawnictw Instytutu Literackiego, przedstawianych, recenzowanych później w węgierskich lub anglosaskich czasopismach, więc i promowanych wśród szerszego kręgu czytelników, co w oczywisty sposób pasowało także i Giedroyciowi. Redaktor zaś był „kluczem” do innych literatów emigrantów (Gombrowicz, Mrozek, Hłasko), których dzieła Gömöri tłumaczył na język węgierski(i w związku z tym prosił ich o prawa autorskie dotyczące przekładów).
Zbiór szkiców, esejów i rozpraw autora poświęconych życiu zesłańców polskich przybyłych na Syberię Wschodnią w pierwszej połowie XIX w., dotąd rozproszonych po wielu edycjach, często trudno dziś dostępnych. Teksty te, zebrane razem, ujawniają swoją oryginalność. Autor nie epatuje cierpieniem zesłańców, a odsłania niezauważane dotąd aspekty ich życia; analizuje z pietyzmem materiały archiwalne, wydobywając z nich ważne szczegóły.
Niniejszy zbiór studiów historycznych jest dedykowany Profesorowi Markowi Kazimierzowi Barańskiemu, wybitnemu mediewiście i badaczowi polskiego społeczeństwa średniowiecznego. Zamieszczone w nim studia są pokłosiem sesji naukowej pt. "Kościół w Polsce a sąsiedzi", która odbyła się 11 października 2013 r. w Wyższej Szkole Przymierza Rodzin w Warszawie z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin Profesora. Zbiór prac napisanych przez przyjaciół, kolegów i uczniów poświęcony jest różnym zagadnieniom historycznym, choć dominują w nim opracowania dotyczące historii Kościoła i religijności w średniowieczu. Autorami tekstów są badacze z Polski, Czech i Słowacji, zarówno starszego, średniego, jak i młodszego pokolenia historyków, z różnych ośrodków naukowych. .
Studia, które wchodzą w skład tomu, są z jednej strony kontynuacją i poszerzeniem stałych zainteresowań autora epoką renesansu i oświecenia, z drugiej zaś nawiązują do kwestii bardziej uniwersalnych kultury europejskiej i słowiańskiej, jak również do związków polsko-włoskich. Jestem głęboko przeświadczony o celowości udostępnienia studiów Sante Graciottego polskim odbiorcom nieznającym języka włoskiego. Nie tylko wzbogacają one z pewnością ich wiedzę i świadomość własnej tradycji, ale mogą stać się ponadto inspiracją dla tych, którzy nie mieli dotychczas okazji zetknąć się z metodami badawczymi i sposobem myślenia tradycyjnej i rygorystycznej włoskiej filologii.[ z recenzji wydawniczej Piotra Salwy]
"Czasy kultury 1789-1989" to okres od Rewolucji Francuskiej po unifikujące Europę aksamitne rewolucje poprzedzające powstanie Unii Europejskiej kiedy to ukształtowało się i zostało uznane za obowiązujące pojęcie kultury. Kultura stała się w tym czasie religią - jej działacze kapłanami. Instucje kultury zaczęto nazywać "świątyniami sztuki". Doszło do procesu podobnego jak w upadającym Rzymie, gdzie dla utrzymania jedności cywilizacyjnej imperium domagano się zgody podbitych na ustawienie lokalnych Bogów w Panteonie wszystkich religii zawłaszczonych. Podobnie się dzieje dziś w dobie globalizacji. Przyjmując miejsce w kulturalnym Panteonie, poszczególne kultury wyrzekają się tego, co stanowi o ich istocie: wiary w swą kreacyjną moc, w identyczność, w niepowtarzalność i niezastępowalność.
Okres ten rozumiany podobnie jak odrodzenie czy oświecenie bardziej jako kategoria ideologiczna niż artystyczna nazywa Kijowski "romantyzmem", z którym kojarzy takie kategorie ery nowożytnej jak: wiara w równość wszystkich ze wszystkimi – również nierównych z lepszymi. Wolność: także dla wrogów wolności. Braterstwo, w ujęciach skrajnych podważające wartość naturalnych więzów krwi, przejawiające się w afirmacji dla wszelkich patologii. Ideologia romantyzmu zrodzona z pięknych idei: oświecenia ludu, ulżenia doli ludzi pracy, uznania wartości wewnętrznych pojedynczego człowieka - jak każda epoka w swej końcowej fazie uległa degeneracji zmieniając: wolność w anarchię, równość w bezhołowie, braterstwo w rozwiązłość. Epoka romantyczna to także czas rozwoju demokracji i dominacji kapitalizmu z jego, obejmującą wszystkie sfery życia, ze sztuką włącznie, ekonomią opartą o gospodarkę rynkową. Łączy się z dochodzeniem do głosu stanu trzeciego czyli mieszczaństwa. Warstwa ta gloryfikuje pojęcie wolności: z prawem do przemieszczania się, zakazem niewolnictwa, swobodami dla płci pięknej choć słabej, a z czasem dla wszelkich - już niekoniecznie jak kobiety wrażliwych i ponętnych - form bezsiły: niepełnosprawnych, niedojrzałych, biednych, niewykształconych, obcych, kolorowych. Cały szereg pojęć ustawia się w ordynku by tworzyć podstawy myślowe nowej epoki. Te romantyczne hasła to m.in: "młodość", "narody", "równość", "sztuka" i kantowska "bezinteresowność". Wreszcie "kultura" i jej instytucje.
Romantycznej "świątyni sztuki" nie ma bowiem bez pragmatycznego zarządu, a to znaczy: zamówienia, zapłaty, kontroli treści czyli cenzury oraz ideologii i intencji wychowawczej. Analizując te wszystkie "sposoby organizacji kultury w społeczeństwie obywatelskim na tle gospodarki rynkowej" wskazuje autor wewnętrzną aporię epoki romantycznej, która stawiając na jednostki, wyzwalając artystę spod władzy autorytetu - prowadzi do zastąpienia gloryfikowanego gustu indywidualnego werdyktem zbiorowym, wydawanym przez ustanowione przez ten sam romantyczny porządek - ciała kolegialne. Abstrahowanie pojęć kultury i sztuki jest zdaniem autora wielkim nieporozumieniem współczesności. Gigantycznym oszustwem, które poprzez ekststrahowanie, swoistą destylację przedmiotu, oderwanie go od duchowych korzeni doprowadziło w ciągu minionych 250 lat do swoistego kulturalnego barbarzyństwa.
Kultura istnieje - lecz jedynie jako element związku, jest wobec rodzinny, ojczyzny, kościoła. Samotna kultura umiera. Wyznawcy bożka kultury, wynosząc ją na piedestał unifikując i globalizując, czyniąc masową, utylitarną i sprzedajną w istocie niszczą zdaniem A.T.Kijowskiego kulturalne korzenie cywilizacji judeo-chrześcijańskiej.
Opracowany przez prof. Wiktorię Śliwowską szkicownik z rysunkami autorstwa Cypriana Dunin-Wąsowicza przedstawiającymi współwięźniów i współzesłańców z lat 1850–1857. Powstawały one w Cytadeli Warszawskiej oraz na zesłaniu w Omsku. Obok portretów zamieszczono biogramy przedstawionych osób, które udało się zidentyfikować. Tom uzupełniono o notatki sporządzone przez Henryka Wiercieńskiego na podstawie rozmów z żoną Dunin-Wąsowicza, Apolonią, oraz o zdjęcia z archiwum rodzinnego spadkobierców rysownika.
Zamieszczone w tomie prace wykazują, że w całym okresie epok dawnych mnemonika i pamięć kulturowa pozostawały w ścisłej zależności, inspirując się wzajemnie i dostarczając sobie stosownego aparatu pojęciowego, wyznaczając mentalne obszary wspólnego uniwersum. Nić tych powiązań śledzona jest w wielu działach dawnej kultury: w piśmiennictwie, sztukach plastycznych, muzealnictwie, teatrze tudzież w reperkusjach całej tej złożonej tradycji w kulturze współczesnej.
Dr Bogusław Gogol - historyk, politolog, od 1988 roku wykładowca w Instytucie Politologii Uniwersytetu Gdańskiego. Przedmiotem jego zainteresowań badawczych jest propaganda i cenzura w systemach politycznych państw totalitarnych i autorytarnych XX wieku.
Książka jest pierwszym obszernym opracowaniem na temat rzeźby barokowej na dawnych ziemiach łęczyckiej, sieradzkiej i wieluńskiej (w przybliżeniu obecne województwo łódzkie). Wiadomości o życiu i twórczości Stanisława Wolnowicza, najwybitniejszego, choć nieznanego wcześniej, aktywnego tam rzeźbiarza, zostały przez autora zrekonstruowane niemal od podstaw w wyniku kwerendy archiwalnej oraz badań terenowych. Dzieła rzeźbiarza zostały zaprezentowane na tle historycznym oraz w kontekście ówczesnej sztuki w Polsce i w krajach niemieckojęzycznych.
Autorki i autorzy prezentowanego tomu skoncentrowali się na tych aspektach procesów migracyjnych, które dotyczą kobiet. Sporo miejsca poświęcono migracjom małżeńskim kobiet w różnych okresach historycznych. Zwrócono uwagę na demograficzne aspekty migracji i specyfikę migracji wojennych. Przywołując przypadki jednostkowe, autorzy próbowali wyodrębnić specyficzne cechy kobiecego doświadczenia migracyjnego. Szeroki zakres chronologiczny pozwolił na dostrzeżenie zmian profilu migracji i czasu jej trwania.
Historia Polskiego Ruchu Wolnościowego "Niepodległość i Demokracja"
Londyńska "Trybuna" - oficjalny organ prasowy PRW "NiD"
Inne tytuły prasowe wydawane pod auspicjami PRW "NiD"
Autor zapoznaje czytelnika z biografią artystyczną twórcy obiektu, Zygmunta Gorgolewskiego, omawia tło przedsięwzięcia, kalendarium budowy. Obok szczegółowego opisu architektonicznego tego pięknego gmachu zamieszczono analizę funkcjonalną, formalną i ideową obiektu na tle realizacji architektonicznych tego typu w Europie i Polsce. Praca zawiera również ciekawy materiał ilustracyjny.
To historia powstania arrasów heraldyczno-monogramowych króla Zygmunta Augusta oraz burzliwe ich losy w okresie późniejszym /do XX wieku/. Autor uwzględnił szeroki kontekst kulturowo polityczny czasów panowania króla, historię zakupu tych dzieł sztuki, dzieje ich twórców a także historię rezydencji Zygmunta Augusta w Knyszynie i Tykocinie.
Książka stanowi wybór 30 artykułów dr. Radomskiego, ukazujących różnorodność jego dorobku. Publikacje obejmują szeroki obszar zainteresowań, oscylują wokół tematyki dziejów najnowszych ze szczególnym uwzględnieniem historii wojskowości. W skład dorobku Jerzego Adama Radomskiego wchodzą liczne artykuły, recenzje, przedmowy, polemiki i indeksy zamieszczone m.in. w „Kwartalniku Historycznym”, „Wojskowym Przeglądzie Historycznym”, „Przeglądzie Historyczno-Wojskowym”, „Przeglądzie Polonijnym”, „Roczniku Przemyskim”, „Studiach Przemyskich”, „Roczniku Sądeckim” czy „Wierchach”. Badacz był również współautorem 50 tomów encyklopedii i słowników.
To historia powstania arrasów herbowo-monogramowych króla Zygmunta Augusta oraz burzliwe ich losy w okresie późniejszym /do XX wieku/. Autor uwzględnił szeroki kontekst kulturowo polityczny czasów panowania króla, historię zakupu tych dzieł sztuki, dzieje ich twórców a także historię rezydencji Zygmunta Augusta w Knyszynie i Tykocinie.
Celem niniejszej książki jest prześledzenie sporów, jakie na łamach prasy prowadzili ze sobą czołowi publicyści katoliccy w Polsce w okresie 1945-1948 oraz spojrzenie na powojenne dyskusje przez pryzmat wcześniejszej konsolidacji środowisk katolickich wokół organizacji Unia w czasie okupacji niemieckiej.
Autor ma nadzieję, że udało mu się przedstawić dynamikę przemian katolicyzmu politycznego zaraz po II wojnie światowej i ukazać długofalowe skutki tych dyskusji dla katolickiej myśli politycznej.
(fragment Wstępu)
Tom II Archiwum zawiera wybór dokumentów oraz artykułów prasowych wraz z omówieniami będących zapisem działalności ruchów politycznych, społecznych, młodzieżowych, ludności cywilnej, a także Kościoła katolickiego i innych wyznań w okresie wojny polsko-bolszewickiej zakończonej traktatem ryskim. Publikacja skierowana jest przede wszystkim do młodzieży studenckiej i szkół średnich, oficerów- wychowawców Wojska Polskiego, instruktorów harcerskich i Sokolich, duszpasterzy pracujących przede wszystkim z młodzieżą, działaczy kultury i instytucji samorządowych, pracowników mediów i szerokiego grona miłośników historii.
Dla klientów znad Wisły paryski rynek wyrobów luksusowych stanowił nietylko hurtownie rzeczy piękniejszych, ale przede wszystkim hurtownierzeczy tańszych niż ich dostępne w Rzeczpospolitej odpowiedniki. Częstobył także składem rzeczy nad Wisła niemal nieosiągalnych. Przy planowaniuzakupów i importów magnateria musiała się jednak liczyć z faktem, ze ichorganizacja wiąże się z koniecznością przynajmniej częściowego wyjściapoza pasywistyczny model gospodarczy, koniecznością podjęcia ryzyka czynarażenia na szwank własnego spokoju. Mimo tych trudności bilans potencjalnychzysków i strat równoważył się. Stawka transakcji było bowiem nietylko zdobycie rzeczy tańszych, ale także pozyskanie zakodowanychw nich znamion wysokiej pozycji społecznej. Rzeczy paryskie pozwalałybowiem pozyskać wysoki kapitał symboliczny bez proporcjonalnegoosłabienia kapitału ekonomicznego, a przez to w sposób niemal niezauważonyoszukiwać innych uczestników pola. W ramach magnackiej obyczajowościparyskie zakupy i importy stanowiły wiec inwestycje ze wszech miarracjonalna. Dotyczyły wizerunku, który nie tylko był w pewnym stopniubezcenny, ale także sam mógł przynosić zysk.
Książka jest studium przygotowanym przez dwoje doświadczonych badaczy o jednym z najsłabiej zbadanych problemów dotyczących dziejów Polski w II wojnie światowej i relacji polsko-brytyjskich. Brakowało na rynku czytelniczym krytycznej syntezy historii Sekcji Polskiej Kierownictwa Operacji Specjalnych (SOE) i o roli Polski w brytyjskiej strategii wspierania ruchu oporu.
W książce szeroko ukazano uwarunkowania i miejsce Polski w brytyjskich planach strategicznych w latach 1939-1945 oraz scharakteryzowano genezę i kontakty polsko-brytyjskie w zakresie wspierania Polskiego Państwa Podziemnego. Praca przynosi także nowe ustalenia dotyczące sfery polityki Wielkiej Brytanii wobec sprawy polskiej, w tym m.in. Katynia, konferencji jałtańskiej i prób wykorzystania SOE przez Winstona Churchilla do usunięcia rządu Tomasza Arciszewskiego.
Monografia została oparta na wielu nowych i do niedawna tajnych źródłach, które znacząco poszerzają wiedzę o stosunkach polsko-brytyjskich w czasie II wojny światowej. W efekcie powstało interesujące opracowanie, w którym przedstawiano brytyjską politykę i strategię wspierania polskiego ruchu oporu oraz jego miejsce i znaczenie w planach Londynu w czasie wojny.
To drugi tom źródeł do dziejów długiego sporu ikonoklastycznego w cesarstwie wschodniorzymskim (726-843).
Zawiera - po raz pierwszy w polskim przekładzie – źródła greckie i łacińskie dotyczące najwcześniejszego okresu bizantyńskiej kontrowersji, od jej wybuchu (726) do synodu w Hierei (754). Wraz z trzema /Mowami/ Jana z Damaszku w obronie obrazów (tom I /Biblioteki Bizantyńskiej/) przybliżają one główne wydarzenia początkowej fazy ikonoklazmu, ukazują jego podłoże i pierwotny charakter, ale też jego złożoność i znaczenie.
Zestawienie źródeł greckich i łacińskich potwierdza kulturową i religijną wspólnotę, jaką jeszcze wtedy przeżywał świat grecko-rzymski, rozdzielony politycznie od czasu, gdy na ruinach zachodniego cesarstwa rzymskiego rodziła się oddzielna cywilizacja europejska. Pozwala także postawić w nowym świetle niedocenianą dotąd rolę papieskiego Rzymu w bizantyńskim sporze.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
