WIELU LUDZI UWAŻA, ŻE ETYKA OGRANICZYŁABY ICH MOŻLIWOŚCI DZIAŁANIA, SZANSĘ NA SUKCES W BIZNESIE. A jak to dziś jest z tą etyką w biznesie? Wspaniale? Nie, myślę że większość ludzi ma serdecznie dość nieuczciwości i podejrzanych transakcji. Maxwell stawia tezę nie ma czegoś takiego jak etyka biznesu - jest po prostu etyka. Próbujemy trzymać się jednego zbioru zasad etycznych w życiu zawodowym, innego w życiu duchowym, a jeszcze innego w życiu osobistym i rodzinnym. Dlatego mamy problemy. Etyka to etyka. Jeśli chcesz postępować etycznie, to musisz trzymać się zawsze jednego standardu. Prowadzenie etycznego życia nie zawsze jest łatwe, ale wcale nie musi być skomplikowane. Ta zajmująca książka świetnie pokazuje, jak postępowanie wedle moralnych zasad przyczynia się do wygranej wszystkich stron i wywiera korzystny wpływ na pracowników, klientów, inwestorów, a nawet na własny stan umysłu.
Wybór pism kardynała Stefana Wyszyńskiego z lat trzydziestych. Pisma te ukazują intelektualne źródła jego programu oporu wobec komunizmu w okresie PRL-u. W prezentowanych tekstach przedstawia naturę zagrożenia komunistycznego, którego był czołowym polskim krytykiem. Wskazuje, jak powinna wyglądać skuteczna walka z komunizmem. Wiele uwagi poświęca krytyce postaw polskiej inteligencji, zwłaszcza tej jej części, która podatna była na wpływy bolszewickie i odczuwała fascynację ideami komunistycznymi.
Pierre Hadot (1922-2010) wybitny francuski historyk filozofii i starożytnik, tą pracą o "Rozmyślaniach" Marka Aureliusza dał wyraz swoim zainteresowaniom filozofią jako "sztuką życia". Tak rozumiano filozofię w greckiej i rzymskiej starożytności, która obfitowała w nurty myślowe mówiące "jak żyć", a ich twórcy własnym przykładem "ilustrowali" swoje recepty na sposób życia. Filozofia nie była teorią, lecz dziedziną służących samodyscyplinie ćwiczeń duchowych (por. Pierre Hadot, "Ćwiczenia duchowe i filozofia starożytna", Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2019). Marek Aureliusz (121-180), cesarz rzymski, erudyta i pisarz, jest autorem (napisanych po grecku) Rozmyślań, zbioru stoickich refleksji, które powstały prawdopodobnie w ostatniej dekadzie życia autora, lecz najwcześniejsza wzmianka o nich pochodzi z IV wieku. Czytelnicy zapoznali się z tym dziełem dopiero w epoce renesansu. Tematyka zapisków skupia się wokół kwestii moralnych. Hadot gruntownie odtwarza i interpretuje myśl Marka Aureliusza. Tytułowa "twierdza wewnętrzna" chroni mnie od udręk namiętności, ale stanowi też mój punkt skupienia i punkt wyjścia w świat. Ukazując autora Rozmyślań od strony jego stoicyzmu i na tle innych stoickich doktryn, Hadot podkreśla aktualność tej myśli sprzed dwóch tysięcy lat, aktualność i świeżość zapewnianą przez to, że autor mówi do siebie i pisze dla siebie, a to "siebie", mimo wszelkich kulturowych zmian, pozostaje w nas ciągle to samo.
Drugi wybór opowiadań Hermanna Hessego zawiera najciekawsze wątki znane z twórczości. Noblisty. Trudne dorastanie, uroki i ból pierwszej miłości, blaski i cienie postępu, utopijne marzenia o naprawianiu świata, pacyfizm w obliczu wojny, konflikt między czcią a buntem przeciwko ojcu – to tylko niektóre z nich. Po raz kolejny możemy się zafascynować tym wspaniałym pisarstwem, w którym sprawy zarówno ważne, jak i drobne potraktowane zostały z niezwykłą głębią. Zbiór zawiera następujące opowiadania: Gimnazjalista, Lipiec, Terminowanie Hansa Dierlamma, Taedium vitae, Zaręczyny, Miasto, Koniec doktora Knölgego, Ojciec Matthias, Pawica gruszówka, Cyklon, Wieczór autorski – fragment, Gdyby wojna trwała jeszcze dwa lata, Dziecięca dusza, Obce miasto na Południu, Żebrak, Kominiarczyk.
Czy jesteśmy nieśmiertelni?Doktor AmitGoswami, fizyk kwantowy i współczesny myśliciel, przedstawia dowody na istnienie życia po życiu. Wykorzystuje zdobycze nauki, by pokazać, że reinkarnacja nie jest jedynie przedmiotem wiary, a kontrowersyjne zjawisko zwane channelingiem - fenomen, dzięki któremu niektórzy ludzie potrafią wcielać się w dusze zmarłych - znajduje swoje naukowe wyjaśnienie. Dzięki fizyce kwantowej Goswami odkrywa sposoby, by poznać poprzednie wcielenia i przypomnieć sobie zdarzenia z przeszłości. Umożliwi to nie tylko rozwój duchowy w obecnym wcieleniu, lecz także zaplanowanie nowej, lepszej przyszłości.W swoich książkach Goswami łączy pozornie przeciwstawne sobie światy duchowości i nauki. Pokazuje, że świadomość funkcjonować może na wielu płaszczyznach, a odpowiedzi na najtrudniejsze pytania od wieków nurtujące ludzkość są w zasięgu ręki. Jeśli chcesz wiedzieć, co dzieje się z nami po śmierci, czy poprzednie wcielenia zostawiają w nas ślady oraz czy kontakt ze zmarłymi jest możliwy - koniecznie zajrzyj do tej książki!
O przedmiocie badań informatyki. Studium filozoficzne to spojrzenie na informatykę okiem filozofa. Jest próbą zdefiniowania informatyki jako nauki przez pryzmat badanych przez nią obiektów. W książce przedstawiono analizę filozoficzną zagadnień związanych z komputerami, programami komputerowymi oraz informacją.
Odkryj żywy Kościół i zacznij go tworzyć Czy Kościół jest dla ciebie ważny? Czy czujesz się w nim jak w domu? Czy wciąż jest dla ciebie wspólnotą żywą? Kardynał Grzegorz Ryś w trzech obrazach ukazuje fascynującą wizję Kościoła, jakiego chciał Bóg. Pisze o zstępującym z nieba mieście ludzi wolnych i równych sobie, rodzinie tworzącej nowe więzy krwi oraz oblubienicy Baranka. W prosty, przystępny sposób wprowadza nas w te zachwycające przestrzenie, zachęcając, byśmy każdego dnia na nowo odkrywali,„jak Bóg pomyślał Kościół”, i starali się Jego pomysł wcielać w życie. Książka zbiera nauczanie kard. Rysia o Kościele wygłoszone do różnych grup, stając się ważnym zaproszeniem do troski o wspólnotę, którą tworzymy. Kościół nam mówi: „Jesteście potrzebni, nie ja was potrzebuję, tylko Jezus”, a my odsuwamy się z niechęcią, bo nam się Kościół nie podoba. To nie jest popularne, by się do niego przyznawać. Powszechną praktyką jest natomiast opisywanie wszystkich jego braków, ułomności, grzechów. Ta książka może stać się okazją, by się raz jeszcze Kościołowi przyjrzeć. Nie zamykając oczu na braki, zobaczyć w nim to, co widzi Bóg. Może dzięki temu uda nam się spojrzeć świeżym okiem na Kościół. Zachwycić się tą wizją. Zapragnąć jej. Ale też podjąć się jej realizacji. kard. Grzegorz Ryś Grzegorz Ryś(ur. 1964) – arcybiskup metropolita łódzki, w latach 2011–2017 biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Przewodniczący Rady do spraw Dialogu Religijnego i Komitetu do spraw Dialogu z Judaizmem Konferencji Episkopatu Polski. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii. Opublikował między innymi: W Kościele jest miejsce dla wszystkich; Skandal miłosierdzia; Skoro jest miłość. W lipcu 2023 roku papież Franciszek mianował abp. Rysia kardynałem.
Wyniesienie na ołtarze całej rodziny: Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich siedmiorga dzieci, w tym nienarodzonego, było wydarzeniem bezprecedensowym. Ci bohaterowie codzienności z pierwszej połowy XX wieku pozostawili po sobie świadectwo pięknego, ewangelicznego życia.Losy rodziny Ulmów zestawione zostały ze scenami tajemnic różańcowych, co przekłada się na wspaniałe świadectwo tego, jak można w naszych rodzinach wypełniać przykazanie miłości Boga i człowieka.Niniejsza książka jest doskonałą inspiracją do realizacji prawd ewangelicznych w naszych domach. Na nowo odkrywa przed nami modlitwę różańcową, która nabiera realnego wymiaru, a sceny z życia świętej rodziny znajdują odbicie w obecnym świecie.
Istotą kultury jest takie wyrobienie intelektu, aby – zafascynowany – zmierzał do prawdy, której warto się chwycić, i nabył szerokość spojrzenia. Społeczności, w których umysłów się nie rozpala, a jedynie wymaga się wykucia na pamięć zadanego materiału, trwają w intelektualnym marazmie. Ci, którzy przeszli taką edukację, są bezbronni wobec ideologii, wciskanej propagandy i własnych nastrojów. Dlatego młodzi dorośli muszą się sami zatroszczyć o wyzwolenie swego umysłu. Można się do tego zabrać samemu. Wymaga to pracy, własnych lektur, organizacji czasu, zadbania o dłuższe chwile ciszy, w których dokonuje się porządkowanie myślenia, a także doboru odpowiednich przyjaciół – ale warto.
Filozofia Jana Patoki zajmuje się człowiekiem, który staje do walki o swą duszę, co przejawia się tym, że odrzuca on to, co oczywiste, to, co absolutne, to, co pozaświatowe, to, co pewne. Zdaniem Patoki, człowiek, który chce żyć w prawdzie, nie może sobie pozwolić, by uśpiła go spokojna harmonia codzienności; musi otworzyć się na to, co niepokojące oraz tajemnicze, czyli na to, od czego zwykle życie się odwraca, by przejść od porządku dnia do tajemnicy nocy. Patoka krytycznie odnosił się do historii metafizyki klasycznej (od Platona do Husserla), uważając, że dążyła ona do tego, co pewne, obiektywne, a w końcu - absolutne i wieczne. Przeciwstawiał temu Sokratejską niepewność. Czeski filozof ukazał specyficzną formę wiedzy o absolutnym transcendowaniu, w którym zachodziła szczególna relacji życia człowieka do całości, w tym prymarne odniesieniu do niebytu. Patoka podkreślał motyw negatywności jako immanentnej cechy ludzkiej wolności. Horyzontem zaś wolności jest czasowość i dziejowość. Podejście Patoki do filozofii dziejów było szczególne, wykraczało poza ramy klasycznie rozumianej filozofii dziejów. Filozofia dziejów nie jest interpretacją tego, co się wydarzyło. Zdaniem Czecha, dzieje od zawsze oznaczają dzieje człowieka, stanowią obiektywną moc, której zrozumienie z jednej strony wymyka się człowiekowi, z drugiej tylko dzięki historii ludzie mogą nadać swemu życiu sens. Kolejnym ważnym tematem Patoki było zagadnienie dziejów Europy. Europa to pojęcie filozoficzne. Na pytanie o to, czym jest w Europa, odpowiadał, opisując i rozjaśniając jej dzieje oraz siły, które nią rządzą. W swych rozważaniach Patoka koncentrował się na jej powstaniu (stawiając kwestie: jak Europa stała się Europą?) oraz na tym, co nastąpiło później, a co czeski filozof określił mianem epoki poeuropejskaiej (dlaczego upadła Europa?). Nie bez znaczenia było również to, co rozpościerało się pomiędzy narodzinami a śmiercią, czyli przebieg duchowych losów Europy. Zdaniem Patoki, podstawą dziedzictwa europejskiego była troska o duszę. W dyskusji dotyczącej sensu i ciągłości czeskich dziejów nie mogło zabraknąć głosu Patoki. Po pierwsze, odnosił się do historii samego sporu, polemizując z poglądami Jungmanna, Bolzana przede wszystkim zaś Masaryka. Po drugie, można w tym kontekście nieco szerzej spojrzeć na samą koncepcję filozofii dziejów Patoki, uwypuklając jej aspekt narodowy. Ponieważ filozofia Patoki jest ściśle związana z jego życiem, ostatni fragment książki przedstawia jego biografię intelektualną. Składa się on z dwóch części: pierwsza charakteryzuje spotkania z filozofami, którzy wpłynęli na rozwój jego poglądów. Część druga dotyczy udziału Patoki w wydarzeniach politycznych w Czechosłowacji (Karta 77).
Hippiasz większy to drugi dialog Platona, w którym Sokrates dyskutuje z tytułowym bohaterem cieszącym się uznaniem sofistą. Tematem ich rozmowy jest piękno. Obaj rozmówcy próbują je zdefiniować, nie znajdują jednak żadnej definicji, która stanowiłaby rozwiązanie podjętego przez nich zagadnienia. Z tego powodu Sokrates kończy rozmowę z Hippiaszem stwierdzeniem, że tym, co dzięki niej zrozumiał, jest znaczenie słów: Trudne są [rzeczy] piękne. Dialog ten warto zatem czytać między innymi w kontekście słynnej Platońskiej Uczty dzieła, w którym zostało sformułowane klasyczne rozwiązanie nierozstrzygniętego w Hippiaszu większym zagadnienia.Pierwsze od 65 lat wydanie Hippiasza większego zawiera oryginalny tekst grecki oraz nowe, uwzględniające najświeższe ustalenia naukowe tłumaczenie na język polski autorstwa prof. Artura Pacewicza, którzy dodatkowo opatrzył tom obszernym komentarzem.
Autorka dokonuje rekonstrukcji koncepcji prawdy Poppera - konfrontując ją z koncepcjami prawdy G. Fregego (z artykułu Myśl - studium logiczne), semantyczną teorią prawdy A. Tarskiego i klasyczną koncepcją prawdy. Rekonstrukcja obejmuje założenia koncepcji prawdy autora Wiedzy obiektywnej..., definicję prawdy, status prawdy oraz fałszu, fakt jako truth-maker, charakter relacji korespondencji, możliwość kryterium prawdy, upodobnienienie do prawdy. Wyróżnionym elementem owej rekonstrukcji jest kwestia nośnika prawdziwości. Popper przypisuje bycie prawdziwym wielu różnego rodzaju nośnikom i choć same nośniki nie są do siebie redukowalne, to ich prawdziwość tak, więc jest w jego koncepcji prawdy podstawowy nośnik prawdziwości (w przyjętym za Y. Bar-Hillelem znaczeniu podstawowego nośnika prawdziwości). Prawdziwość podstawowego nośnika prawdziwości jawi się w koncepcji Poppera jako cecha relacyjna, przysługująca nośnikowi ze względu na relację korespondowania z faktami. Zdaniem Autorki, pozostaje niejasne, czy owym podstawowym nośnikiem są czyste treści, czy sensowne zdania; można uznać, że prawdziwość (fałszywość) nie odnosi się pierwotnie do zdań, tylko do czystych treści, lub też odwrotnie, jednak każde z tych rozwiązań prowadzi do wniosków nieakceptowalnych dla Poppera. Pierwsze: o gotowości wiedzy obiektywnej, platońskim statusie treści, uznania, że wiedza obiektywna nie jest dziełem ludzkim, a poznanie polega jedynie na odkrywaniu - czemu Popper explicite przeczy. Drugie rozwiązanie jest sprzeczne z twierdzeniami Poppera o wieczności prawdy (fałszu) i z nieuznawaniem relatywizacji prawdy od danego języka.
Książka Alvina Plantingi Gdzie naprawdę jest konflikt. Nauka, religia i naturalizm kwestionuje naturalistyczny pogląd na świat i podejmuje wyzwanie rzucone religii przez nowy ateizm.W obronie racjonalności teizmu chrześcijańskiego Plantinga sięga do zdobyczy współczesnej fizyki kwantowej, kosmologii, biologii molekularnej oraz posługuje się narzędziami współczesnej logiki i matematyki. Autor argumentuje, że naturalizm jest stanowiskiem nie tylko błędnym, ale wewnętrznie sprzecznym, a jego uznawanie jest formą irracjonalizmu, bowiem wyłącznie biologiczne i ewolucyjne wyjaśnienie natury ludzkiej oznacza brak gwarancji dla rzetelności naszych władz poznawczych.Myśl Plantingi jest przykładem filozofii maksymalistycznej, światopoglądowo zaangażowanej, stawiającej sobie za cel obronę wiary chrześcijańskiej. Jest to projekt apologii wiary interesujący i doniosły nie tylko dla wyznawców teizmu chrześcijańskiego, ale dla każdej osoby religijnie zaangażowanej, uznającej istnienie Boga jako absolutu osobowego. Natomiast dla ateistów i sceptyków książka Alvina Plantingi może być okazją do sprawdzenia swoich narzędzi krytycznych lub inspiracją do przedstawienia własnego pozytywnego projektu filozoficznego: Jeśli nie ma Boga, to co jest?
Książka jest propozycją podróży po krainie Biblii, ale nie jest to podróż turystyczna - jak mówią jej autorzy - nie jest to też kwerenda historyczna czy studium literackie ani też medytacja duchowa, Jednakże podróż ta ma w sobie coś ze wszystkich tych elementów. Jest propozycją wprowadzenia dorosłych katolików na drogi, którymi podążał naród wybrany, czyli w biblijną historię zbawienia: od początków aż do narodzin Kościoła, aby odnaleźć źródła swojej wiary i nie pogubić się w gąszczu różnorodnych ideologii współczesnego świata. Autorzy łączą wiedzę na temat najnowszych wyników badań naukowych nad Biblią, informacje historyczne czy kulturowe dotyczące tekstów biblijnych z ich przesłaniem duchowym. Publikacja powstała w ramach serii "Progi Wiary" w środowisku Stowarzyszenia Mess'AJE zajmującego się biblijną katechezą dorosłych we Francji i poza jej granicami oraz Uniwersytetu Katolickiego w Lille, gdzie pracuje m.in. pomysłodawca tej serii ks. prof. Jacques Bernard.Odbiorcy książki:- katecheci, katechiści, osoby duchowne zajmujące się katechezą dorosłych, prowadzące parafialne kręgi biblijne, katolicy pragnący poszerzyć swoją wiedzę na temat Biblii.Dlaczego warto przeczytać tę książkę:- Książka ma duży walor edukacyjny, jest pięknie ilustrowana, zawiera mapki i wskazówki do czytania i rozważania tekstów biblijnych.Autor: Catherine Le Peltier jest wykładowcą w Instytucie Wiara, Sztuka i Katecheza na Katolickim Uniwersytecie w Lille we Francji.
James George Frazer (1854-1941) - brytyjski antropolog społeczny, socjolog, filolog, religioznawca, olbrzymi wpływ na rozwój tych dziedzin wywarło jego fundamentalne 12-tomowe dzieło Złota gałąź (ukazała się także skrócona wersja, którą wydaliśmy w Polsce). Czarownik, kapłan, król to zapis wykładów Frazera dotyczących władzy (uosabianej przez króla) i religii zinstytucjonalizowanej (uosabianej prze kapłana) i pierwotnej (uosabianej przez szamana). Wzajemnych relacji, zależności, antagonizmów jakie wynikają na styku tych sfer życia społecznego u ludów pierwotnych.
Hannah Arendt (1906-1975) - niemiecka filozof, politolożka, publicysta, teoretyczka polityki pochodzenia żydowskiego, co o tyle istotne, że najsłynniejszą z jej tez, była ta o banalności zła, a rzecz dotyczyła procesu, osoby, mechanizmów działania Adolfa Eichmanna, po jego procesie w Jerozolimie. Uważana jest za wybitny autorytet w dziedzinach dotyczących totalitaryzmów (napisała m.in. słynną książkę "Korzenie totalitaryzmu"), antysemityzmu, przejawów zła w polityce. Napisała kilkadziesiąt książek, w niektórych środowiskach nie wybaczono jej wieloletniej znajomości, korespondencji z Martinem Heideggerm. W Myśleniu bez poręczy jak pisze sama Arendt chodzi o to, że żyjemy w czasach gdy nasze rozumienie świata jak pisze Stan Spyros to myślenie nad przepaścią/ bez oparcia (ang. groundless thinking). Ja też mam metaforę, która nie jest aż tak drastyczna, i której nigdy nie wykorzystywałam w moich pracach, zachowując ją tylko dla siebie. Nazywam to myśleniem bez poręczy (ang. thinking without a banister) po niemiecku zaś Denken ohne Gelnder. Rzecz w tym, że jak się chodzi po schodach w górę i w dół, to zawsze można trzymać się poręczy, żeby się nie przewrócić, tymczasem my utraciliśmy tę poręcz. W taki właśnie sposób sobie to przedstawiam. I to jest rzeczywiście to, co staram się robić. A porusz całe spektrum spraw z pogranicza polityki i filozofii: od rozważań o Marksie, przez kwestię Autorytetów, totaliztaryzm, kulturę, a politykę, wolność, a politykę aż po kwestie związane z Martinem Heideggerem i odpowiedzialność polityki USA czy wartości w życiu społecznym. Daje nam w tej książce H. Arendt prawdziwy dostęp do meandrów swego umysłu.
W latach pięćdziesiątych XIX wieku, pochodząca z Piotrkowa Trybunalskiego Ernestyna Potowska-Rose była królową amerykańskich mównic - najsłynniejszą w Ameryce bojowniczką o zniesienie niewolnictwa i wyzwolenie kobiet; była też jedyną ateistką wśród feministek pierwszej fali: radziła im, by podeptały Biblię. W biografii pt. "Ernestyna Potowska-Rose od judaizmu do feminizmu i ateizmu Bonnie S. Anderson opowiada o jej niezwykłym życiu, niezwykłych dokonaniach, o niej samej jako kobiecie niezwykłej. Jako jedyne dziecko Piotrkowskiego rabina, Ernestyna odrzuciła religię już w dzieciństwie; z powodzeniem pozwała ojca o zwrot posagu po odrzuceniu zaaranżowanych przez niego zaręczyn i na zawsze opuściła swoją rodzinę, judaizm i Polskę. W wieku 17 lat zamieszkała w Berlinie, a po kolejnych dwóch latach, w Londynie, stała się zwolenniczką i przyjaciółką utopijnego socjalisty Roberta Owena. Tam poznała swojego przyszłego męża, Williama Rose, z którym w 1836 roku wyemigrowała do Nowego Jorku. W Stanach Zjednoczonych, już jako pani Rose, stała się liderką ruchu na rzecz praw kobiet, zniesienia niewolnictwa i osłabienia wpływów religii. To właśnie jej zamężne Amerykanki zawdzięczają uzyskanie praw majątkowych. Wykładała i przemawiała w dwudziestu trzech z trzydziestu jeden ówczesnych stanów. W swoich wystąpieniach rzucała wyzwanie chrześcijańskiej tradycji, czym zainspirowała wielu dziewiętnastowiecznych reformatorów i rewolucjonistów obojga płci. W 1869 roku, po wojnie secesyjnej, wraz z mężem wróciła do Anglii, gdzie kontynuowała pracę na rzecz lepszego świata. Do czasu, gdy kobiety uzyskały prawa wyborcze, o co niestrudzenie walczyła przez całe życie, jej pionierski wkład w historię feminizmu został zapomniany; była zbyt obca i zbyt radykalna jako imigrantka, jako Żydówka i jako ateistka.
Julien Offray de la Mettrie (1709-1751) - francuski filozof, także lekarz, materialista, przedstawiciel naturalizmu. Negował istnienie nieśmiertelnej duszy, a nawet istnienie Boga. Za podstawową władzę psychiczną La Mettrie uważał wyobraźnię, rozumianą jako pewna czynność ciała, występująca zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Różnice intelektualne między człowiekiem a zwierzęciem uznał w związku z tym za różnice stopnia. W poglądach etyczno-politycznych był za szeroko rozumianą równością ludzi. Jego głównym dziełem jest właśnie Człowiek-maszyna. Jak pisze W. Tatrkiewicz praca La'Mettriego była skupiona dookoła systemu materialistycznego; w historii zaś materializmuzaznaczyła się charakterem panpsychistycznym, zainteresowaniem antropologicznym, sceptycznym odcieniem, naciskiem na praktyczne konsekwencje doktryny i intencją ateistyczną.
W klasycznej już wydanej pierwotnie w Polsce w latach 20-tych zeszłego wieku niezwykle wtedy popularny mistrz jogi myśli wschodniej Jogi Rama-Czaraka zajmuje się m.in takimi zagadnieniami jakpierwistki zasadnicze składające się na człowieka - ciało fizyczne, ciało astralne oraz Prana czyli siła życiowa. W dalszym ciągu rozpatruje pierwiastki umysłowe, duchowe, zajmuje się aurą człowieka i dynamiką myśli, ale także telepatią i jasnowidzeniem, światem astralnym, aspektami terapeutycznymi wiedzy tajemnej czy wreszcie ewolucją duchową i przyczynami i skutkami w życiu ludzkim jakie wywiera nauka jogi. Pod koniec zaś Filozofii jogi i okultyzmu wschodniego przedstawia drogi osiągnięcia wyższej świadomości duchowej.
Paul Tillich w ""Religii biblijnej, a poszukiwaniu rzeczywistości ostatecznej""pokazuje, że pomimo kontrastu między językiem filozoficznym a językiem biblijnym, oddzielanie ich od siebie nie jest ani konieczne ani możliwe. Przeciwnie, wszelkie symbole wykorzystywane w religii biblijnej prowadzą nas nieuchronnie ku filozoficznym rozważaniom na temat bytu. Będąc wyrazem stanowiska reprezentowanego przez wielkiego teologa, niniejsza książka w elokwentny sposób apeluje o uznanie kluczowej funkcji filozofii w myśli religijnej.Paul Tillich, 1886-1965, jest od dawna uznawany za czołowego teologa naszych czasów. Przez 22 lata był profesorem teologii filozoficznej w Union Theological Seminary, później profesorem uniwersyteckim w Harvard Divinity School, w końcu zaś, aż do śmierci, profesorem teologii (John Nuveen Professor) w Divinity School na University of Chicago. W 1933 został zmuszony do rezygnacji z pracy na Uniwersytecie Frankfurckim z powodu swojej otwartej krytyki narodowego socjalizmu. Jest autorem wielu książek, m.in. The Courage To Be (wyd. pol. Męstwo bycia), Love, Power and Justice, Theology of Culture (wyd. pol. Teologia kultury), The Protestant Era (wyd. pol. Era protestancka), Systematic Theology (wyd. pol. Teologia systematyczna). [W Polsce wydano ponadto: Dynamika wiary; Pytanie o nieuwarunkowane; Prawda jest w głębi; Moje poszukiwania absolutów.]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
