W ciągu roku 1-2 mężczyźni i kobiety na 1000 doznaje zakrzepicy żył głębokich i/albo zatoru tętnicy płucnej. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa stanowi więc poważny problem medyczny i społeczny. Autor w przejrzysty sposób omawia najważniejsze zagadnienia związanych z rozpoznawaniem, leczeniem , a oprócz tego profilaktyką żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w różnych grupach chorych: m.in. dorosłych, dzieci, kobiet w ciąży. Opisuje cechy charakterystyczne choroby w współzależności od umiejscowienia, a też przyczyny, metody leczenia i profilaktykę. Książka zawiera także masowe porady dotyczące zwyczajnego życia z chorobą. Poradnik wykorzystywany jest dla osób z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową, niemniej jednak ze względu na dużą wartość merytoryczną ma możliwość być praktyczny również dla studentów i lekarzy rodzinnych. Żylna choroba zakrzepowo zatorowa Rozpoznanie zakrzepicy żył głębokich i zatoru tętnicy płucnej Objawy zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych są bardzo mało charakterystyczne. Najczęściej występują ból i obrzęk, znacznie rzadziej zaczerwienienie okolicy, w której doszło do zakrzepicy. Zazwyczaj stwierdza się dodatni objaw Homansa (ból w podudziu w następstwie grzbietowego zgięcia stopy kończyny objętej zakrzepicą). Takie objawy mogą jednak towarzyszyć wielu innym chorobom, np. pękniętej torbieli Bakera, zapaleniu tkanki podskórnej, urazom mięśni czy obrzękowi limfatycznemu. Jednocześnie u części pacjentów zakrzepica żył głębokich nie wywołuje żadnych objawów, co może skutkować opóźnieniem we wdrożeniu właściwego leczenia, szybko postępującym powiększaniem się skrzepliny i zwiększonym ryzykiem zatoru tętnicy płucnej. Zatem do rozpoznania zakrzepicy żył głębokich nie wystarczy fizykalne zbadanie pacjenta przez lekarza. Rozpoznanie zakrzepicy żył głębokich musi opierać się na klinicznej ocenie prawdopodobieństwa wystąpienia tej patologii oraz na obiektywnych testach pozwalających ostatecznie potwierdzić lub wykluczyć zakrzepicę żył głębokich. W tabeli 4 podano tzw. skalę Wellsa, służącą do zakwalifikowania pacjenta do grupy małego, średniego lub dużego prawdopodobieństwa obecności zakrzepicy żył głębokich. Skala ta jest bardzo przydatna w praktyce klinicznej. U pacjenta, u którego podejrzewa się zakrzepicę, ale który jest zakwalifikowany do grupy małego prawdopodobieństwa wystąpienia zakrzepicy żył głębokich, oznacza się zawartość D-dimerów we krwi lub w osoczu. D-dimery są produktami rozpadu fibryny znajdującej się w skrzepie i zakrzepie, które powstają w następstwie trawienia fibryny przez aktywny enzym układu fibrynolizy – plazminę. Jeżeli zawartość D-dimerów mieści się w granicach normy, można z około 90% prawdopodobieństwem wykluczyć zakrzepicę żył głębokich. Jeżeli jednak stężenie D-dimerów jest zwiększone, trzeba wykonać badania obrazowe. U pacjentów zakwalifikowanych do grupy średniego i dużego prawdopodobieństwa zakrzepicy żył głębokich w skali Wellsa badania obrazowe wykonuje się bez poprzedzającego oznaczania D-dimerów. Najważniejszym obecnie badaniem obrazowym służącym potwierdzeniu lub wykluczeniu zakrzepicy żylnej jest badanie ultrasonograficzne (USG), najlepiej z wykorzystaniem techniki Dopplera, która umożliwia ocenę przepływu krwi przez naczynie. Badanie ultrasonograficzne jest badaniem nieinwazyjnym i może być wykonane w warunkach ambulatoryjnych. Co ważne, obecnie jest to badanie dość powszechnie dostępne. Badanie USG wyparło flebografię, która jest procedurą inwazyjną, pracochłonną i mało komfortową dla pacjenta. Do rozpoznania zakrzepicy żylnej o nietypowej lokalizacji także najczęściej wykorzystuje się badanie USG. Jednakże w pewnych sytuacjach, np. przy podejrzeniu zakrzepicy zatok żylnych mózgu lub żył jamy brzusznej, niepoddających się ocenie ultrasonograficznej, należy sięgnąć po inne metody obrazowania, jak np. tomografia komputerowa (CT – computed tomography) lub jądrowy rezonans magnetyczny (MRI – magnetic resonance imaging) z zastosowaniem środka cieniującego. Zasady rozpoznawania zatoru tętnicy płucnej są podobne do obowiązują- cych przy wykrywaniu zakrzepicy żył głębokich. Także tutaj obowiązuje wstępna ocena klinicznego prawdopodobieństwa wystąpienia zatoru tętnicy płucnej (tab. 5). Nie ma także różnic w interpretowaniu wyników oznaczeń stężenia D-dimerów. Ponieważ objawy kliniczne zatoru tętnicy płucnej (duszność, ból w klatce piersiowej, kaszel, krwioplucie, uczucie osłabienia, przyspieszona czynność serca) są niespecyficzne i mogą towarzyszyć wielu innym chorobom (np. zawał serca, zapalenie płuc, neuralgia między- żebrowa, infekcja wirusowa, rozwarstwienie aorty) o potwierdzeniu lub wykluczeniu rozpoznania zatoru tętnicy płucnej decydują wyniki badań obrazowych. Wśród nich najważniejszą rolę odgrywa CT. W celu optymalnej wizualizacji tętnic płucnych pacjentowi wstrzykuje się dożylnie środek cieniujący, a badanie określa się wówczas mianem angio-CT. Innym ważnym badaniem obrazowym wykorzystywanym w diagnostyce zatoru tętnicy płucnej jest echokardiografia (ECHO), której główną zaletą jest powszechna dostępność (większa niż angio-CT) i możliwość wykonania przy łóżku chorego. ECHO odgrywa szczególnie ważną rolę w rozpoznawaniu zatoru tętnicy płucnej wysokiego ryzyka (patrz niżej), ale nie może być traktowane jako alternatywa dla angio-CT. Znacznie rzadziej niż w przeszłości, w rozpoznawaniu zatoru tętnicy płucnej wykorzystuje się obecnie inne badania obrazowe, takie jak arteriografia płucna i scyntygrafia płuc. Warto natomiast zwrócić uwagę, że wykazanie obecności skrzepliny w żyłach głębokich kończyn dolnych w badaniu USG u pacjenta z podejrzeniem niemasywnego zatoru tętnicy płucnej (patrz niżej) zwalnia z konieczności przeprowadzenia testów diagnostycznych dotyczących krążenia płucnego i nakazuje włączenie leczenia przeciwkrzepliwego, które w przypadku niemasywnego zatoru tętnicy płucnej i zakrzepicy żył głębokich jest takie samo. U pacjenta z objawami zatoru tętnicy płucnej często zleca się inne badania, np. prześwietlenie klatki piersiowej promieniami rentgenowskimi (RTG) czy elektrokardiografię (EKG), ale ich wyniki nie mogą stanowić podstawy do potwierdzenia lub wykluczenia rozpoznania zatoru tętnicy płucnej. Należy podkreślić, że zarówno zakrzepica żył głębokich, jak i zator tętnicy płucnej mogą przebiegać bezobjawowo. Ocenia się, że u około 50% osób z udokumentowaną zakrzepicą żył głębokich występuje – najczęściej bezobjawowy – zator tętnicy płucnej. Z kolei bezobjawową zakrzepicę żył głębokich wykrywa się u 70% pacjentów z potwierdzonym zatorem tętnicy płucnej. Objawowy zator tętnicy płucnej jest najczęściej wynikiem oderwania fragmentu skrzepliny z żył głębokich kończyny dolnej w odcinku proksymalnym (od poziomu żyły podkolanowej wzwyż, czyli z żyły podkolanowej i/lub żył uda), znacznie rzadziej zaś w odcinku dystalnym (poniżej żyły podkolanowej, czyli z żył podudzia). Zator tętnicy płucnej dzieli się w zależności od prawdopodobieństwa wystąpienia wczesnego zgonu, który Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne zdefiniowało jako zgon związany z ostrym zatorem tętnicy płucnej podczas hospitalizacji lub w ciągu 30 dni od przyjęcia. Pacjenci z ostrym zatorem tętnicy płucnej we wstrząsie lub z hipotonią są zaliczani do grupy wysokiego ryzyka wczesnego zgonu, chorzy zaś z zachowanym skurczowym ciśnieniem tętniczym tworzą grupę niewysokiego ryzyka. Pacjenci z grupy wysokiego ryzyka stanowią 5–10% osób z ostrym zatorem tętnicy płucnej, przy czym śmiertelność w tej grupie przekracza 15%. Grupa pacjentów niewysokiego ryzyka dzieli się na chorych obciążonych niskim lub umiarkowanym ryzykiem zgonu z powodu ostrego zatoru tętnicy płucnej. U pacjentów z grupy umiarkowanego ryzyka stwierdza się przynajmniej jeden z czynników wskazujących na dysfunkcję i/lub uszkodzenie prawej komory serca, prawidłowa zaś funkcja prawej komory serca pozwala zaliczyć pacjenta do grupy niskiego ryzyka. Wśród chorych z grupy umiarkowanego ryzyka zgonu śmiertelność waha się w granicach 3–15%, natomiast w grupie niskiego ryzyka wynosi ona poniżej 1%. Odpowiednie zakwalifikowanie zatoru tętnicy płucnej ma duże znaczenie w wyborze właściwego leczenia. Żylna choroba zakrzepowo zatorowa Spis Treści Krew i naczynia krwionośne Skrzep, zakrzep i zator Zakrzep żylny i tętniczy Anatomia żył kończyn dolnych Ostra zakrzepica żył głębokich i jej powikłania Epidemiologia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej Przyczyny żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej Wrodzona i nabyta trombofilia Rozpoznanie zakrzepicy żył głębokich i zatoru tętnicy płucnej Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej Metody farmakologiczne Metody mechaniczne Leczenie wstępne zakrzepicy żył głębokich Leczenie wstępne zatoru tętnicy płucnej Wtórna profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej Powikłania leczenia przeciwkrzepliwego Powikłania stosowania heparyn Powikłania stosowania antagonistów witaminy K Interakcje antagonistów witaminy K z żywnością i innymi lekami Powikłania stosowania nowych leków przeciwkrzepliwych Interwencje chirurgiczne w trakcie antykoagulacji Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa o nietypowym umiejscowieniu Zakrzepica żył głębokich kończyny górnej Zakrzepica zatok żylnych i żył mózgu Zakrzepica żył jamy brzusznej Okluzja żył siatkówki oka Odmienności żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u kobiet w ciąży Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa u dzieci Podróż lotnicza jako czynnik ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej Zespół pozakrzepowy Zakrzepica żył powierzchownych

W książce przedstawiono podstawowe informacje dotyczące metod fizjoterapeutycznych stosowanych w postępowaniu przed- i pooperacyjnym oraz ich znaczenie w chirurgii. Szczegółowo omówiono metody fizjoterapii stosowane w zaburzeniach czynności układu oddechowego i krążenia oraz w przywracaniu sprawności psychofizycznej u osób leczonych chirurgicznie, a także w uśmierzaniu bólu pooperacyjnego. Uwzględniono odrębności fizjoterapii po operacjach torakochirurgicznych, kardiochirurgicznych, neurochirurgicznych, angiochirurgicznych i ginekologicznych. Bardzo pomocne w samodzielnej ocenie zdobytej wiedzy będą znajdujące się na końcu książki testy. Podręcznik jest adresowany do studentów kierunku fizjoterapia oraz fizjoterapeutów. Będzie również przydatny dla studentów medycyny, a także dla lekarzy specjalizujących się w rehabilitacji medycznej, chirurgii i onkologii.

Monografia podejmuje problematykę osób z zespołem Downa. Życie psychospołeczne tych osób scharakteryzowane jest w niej z uwzględnieniem stanu współczesnej wiedzy, osiągnięć różnych dziedzin nauki, które dotyczą właściwości ich funkcjonowania, a także trudności, których te osoby i ich rodziny doświadczają. Omówione są problemy związane z rozwojem niemowląt i małych dzieci, adolescentów, młodych dorosłych oraz osób starszych. Uwzględnienie szerokiego przedziału wiekowego jest niezwykle istotne z racji wydłużania się czasu życia osób z niepełnosprawnością intelektualną, w tym również z zespołem Downa. Poruszane zagadnienia mają na celu poznanie i zrozumienie osób z zespołem Downa, co bezpośrednio łączy się z podnoszeniem jakości udzielanej im pomocy, jak również z lepszą jakością ich życia oraz ich rodzin ? są to kwestie w ostatnim czasie szczególnie żywo dyskutowane. Książka przedstawia wyniki badań empirycznych prowadzonych zarówno na gruncie polskim, jak i zagranicznym, a także omówienie prac teoretycznych dotyczących tematu publikacji. Pozycja adresowana jest zarówno do profesjonalistów zajmujących się leczeniem i usprawnianiem osób z zespołem Downa, studentów psychologii i pedagogiki, jak i do rodziców oraz opiekunów tych osób, a także do wszystkich, którzy chcieliby poszerzyć swoją wiedzę o ich funkcjonowaniu.

Kolejną publikację opowiadającą o losach lekarzy zwierząt i ukazującą ich starania o wolną, niepodległą Polskę pragnę rozpocząć listem Ministra Andrzeja Przewoźnika ? Sekretarza Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, datowanym na 9 IV 2010 r., to znaczy napisanym na dzień przed pamiętną katastrofą samolotu prezydenckiego w Smoleńsku w 2010 r., który autor otrzymał kilka dni po tym wypadku Andrzej Przewoźnik zginął wraz z pozostałymi pasażerami i załogą tego lotu.

Wspaniałe encyklopedie, które w przystępny sposób prezentują wiedzę na temat życia zwierząt, kultury, sportu, geografii, nauki i techniki oraz ludzkiego ciała. Wiedza podana jest w formie prostych pytań i odpowiedzi, a lekturę umilają kolorowe ilustracje i zdjęcia.

Genialna maszyna to połączenie stylu Jürgena Thorwalda z erudycją prof. Andrzeja Szczeklika. Książka jest dziełem braci - kardiologa i pisarza - którzy postanowili przedstawić rozwój medycznej wiedzy o sercu i ewolucję jego pojmowania w kulturze od antyku do czasów współczesnych. Wynik ich współpracy to dzieło lekkie, a zarazem zawierające wiele informacji. Każdy rozdział rozpoczyna się historyjką, której bohater ma jakieś problemy z sercem, co jest punktem wyjścia do przedstawienia stanu wiedzy kardiologicznej w danej epoce. Autorzy z wdziękiem przechodzą od dzieł Platona czy Dantego do opisów pionierskich operacji, od analizy Frankensteina Mary Shelley do prognoz dotyczących rozwoju kardiologii. To książka dla ludzi o szerokich horyzontach, ale napisana przystępnym językiem.

Soda to całkowicie naturalna, ekologiczna substancja o wielkich możliwościach. Jest bardzo skuteczna, tania, niezastąpiona na co dzień w gospodarstwie domowym, przyjazna dla środowiska i dobroczynna dla naszego zdrowia. Jak żaden inny środek ma wszechstronne zastosowanie. Ten szczególny bioporadnik, adresowany do osób preferujących model życia w stylu eko, zawiera ważne informacje, cenne porady, ciekawe pomysły i przepisy. Odkrywają one mało znane, a naprawdę niezwykłe zalety zwykłej sody. Warto poznać, docenić i wykorzystać w praktyce wszystkie jej dobrodziejstwa.

Książka ta to doskonałe źródło wiedzy z dziedziny toksykologii. Jest to jedyny na rynku książki medycznej podręcznik, który zakresem materiału i głębią ujęcia przedmiotu ściśle odpowiada wymaganiom stawianym studentom. Autorzy uwzględnili w nim najnowsze osiągnięcia wynikające z ogromnego postępu, jaki dokonał się we wszystkich kierunkach toksykologii: toksykologii molekularnej, toksykologii środowiska i toksykologii klinicznej. Dokonano przeglądu toksykologicznego metali ciężkich, wybranych substancji nieorganicznych, węglowodorów i ich pochodnych, pestycydów, kosmetyków, leków i środków odurzających, tworzyw sztucznych, promieniowania jonizującego itd. Przedstawiono zdrowotne skutki ich działania. Zwrócono też uwagę na problem utylizacji odpadów i ogólnie na zagadnienie bezpieczeństwa chemicznego. Polecamy tę książkę studentom wydziałów: farmacji, analityki medycznej, zdrowia publicznego, ratownictwa medycznego, kosmetologii akademii medycznych i uniwersytetów medycznych, a także studentom wydziałów biologii, ochrony środowiska i weterynarii uniwersytetów i akademii rolniczych.

Książka opisuje w przystępny sposób przyczyny i zagrożenia związane z dolegliwością, jaką jest chrapanie. Wraz z rozwojem cywilizacji cierpi na tę przypadłość coraz więcej ludzi. Zawiera także wskazówki jak z nią walczyć lub korzystać z pomocy wyspecjalizowanych placówek medycznych.

Jest to nowoczesny podręcznik akademicki z zakresu chemii farmaceutycznej. Stanowi jedyną w Polsce publikację tak kompleksowo ujmującą zagadnienia aktywności, struktury chemicznej i projektowania leków. Autor uwzględnił w niej najnowsze trendy rozwojowe w nauce dotyczace: zależności między strukturą chemiczną i aktywnością leków w najszerszym tego słowa znaczeniu; aktywności enzymatycznej leków; struktury receptorów i mechanizmów oddziaływania lek-receptor; mechanizmów aktywacji proleków; metabolizmu leków oraz metod wyodrębniania i rozdziału metabolitów; mechanizmu działania leków przeciwnowotworowych; synergizmu leków i oporności na leki. Publikacja polecana studentom wydziałów farmaceutycznych, lekarskich, chemicznych, nauczycielom akademickim, członkom zespołów badawczych firm farmaceutycznych.

Książka ta jest poświęcona badaniu mierzalnych cech biologicznych. Składa się z czterech części. W pierwszej autorzy wprowadzają czytelnika w zagadnienia dotyczące identyfikacji i weryfikacji biometrycznej oraz w metody uwierzytelniania. Omawiają znane metody biometryczne, takie jak rozpoznawanie odcisków palców, twarzy, głosu, geometrii dłoni, tęczówki czy podpisu, ale też te mniej znane, takie jak rozpoznawanie DNA, siatkówki, chodu, ucha, skóry, ruchu warg, zapachu ciała czy naciskania klawiszy. W drugiej części zajmują się wyborem odpowiedniej metody biometrycznej, w trzeciej ? tworzeniem i utrzymywaniem bazy danych biometrycznych (biometryk), a w czwartej ? analizą matematyczną tych danych. W podręczniku tym są uwzględnione najnowsze osiągnięcia w biometrii ? dziedzinie bardzo się rozwijającej i bardzo dziś, w epoce globalizacji, ważnej. Nie ma na polskim rynku pozycji tylko jej poświęconej. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne wypełniają tę lukę. Mamy nadzieję, że skorzystają z tej książki studenci matematyki i informatyki, a także zawodowi informatycy i twórcy systemów biometrycznych, i że przyczynimy się w jakiejś mierze do bezpieczeństwa nie tylko firm, ale też państwa, czyli nas wszystkich.

Ta książka ma pomóc czytelnikowi w zrozumieniu charakteru urazów sportowych, radzeniu sobie z nimi i w powrocie do czynnego uprawiania sportu bez obawy o przyszłe kontuzje. Przegląd najczęściej spotykanych urazów sportowych i metod rehabilitacji poprzez efektywne ćwiczenia. Definicje anatomiczne i terminologia; wskazówki na temat zapobiegania urazom, pierwszej pomocy, terapii manualnej, długookresowej rehabilitacji i znaczenia odpowiedniego stylu życia. Analiza urazów typowych dla poszczególnych obszarów ciała, ich prawdopodobnych przyczyn i skutków, a także sposobów leczenia. Opisy ćwiczeń i wskazówki dotyczące ich wykonywania oraz ilustrowana analiza zaangażowanych w ćwiczenie mięśni. Ilustracje oraz praktyczne wskazówki dotyczące wykonywania ćwiczeń.

Książka pozwalająca zrozumieć głębiej drogę rozwoju człowieka na przestrzeni indywidualnego życia (także w kontekście ewolucji ludzkości) oraz wielowymiarowe podejście do zdrowia. Autorka, długoletni naukowiec w dziedzinie nauk medycznych, jak również edukacji wspierającej zdrowie w pedagogice (aby potem nie trzeba było terapii), pasjonatka zintegrowanego podejścia, bazując na indywidualnym doświadczeniu odkodowania własnych dolegliwości chorobowych, prezentuje krok po kroku poziomy rozwoju człowieka i drogę do „wzorca zdrowia” w nim samym. W oparciu o psychosyntetyczne rozumienie (syntezy doświadczeń – „psychosyntezy wieku”), Autorka prowadzi Czytelnika poprzez teorie naukowe, integrując podejścia do człowieka i świata w różnych systemach na przestrzeni wieków, aby dotrzeć do centrum osobowego (odpowiednika duszy) oraz do wzorca zdrowia. Pełniąc rolę przewodniczki w drodze powrotnej – do świata, snuje inspiracje dla edukacji, pedagogiki, psychologii i medycyny dla budowania zintegrowanego systemu wspierania zdrowia i dobrostanu (we wszystkich ich aspektach) w edukacji (wychowaniu) / terapii / leczeniu. Te teorie i systemy znajdą następnie swe praktyczne odzwierciedlenie w kolejnych książkach Autorki, w tym PSYCHOSOMATYCZNE, EMOCJONALNE I DUCHOWE ASPEKTY CHORÓB ZE STRESU czy FIBROMIALGII, a wcześniej w PSYCHOSYNTEZIE W EDUKACJI (ENETEIA) czy ZRÓWNOWAŻONYM ROZWOJU DZIECKA (IMPULS) oraz wcześniej: EDUKACJA INTEGRUJĄCA: ALTERNATYWA CZY KONIECZNOŚĆ? (Wydawnictwo IMPULS) Książka jest pierwszym w Polsce zintegrowanym podejściem do rozwoju i zdrowia człowieka w oparciu o psychosyntetyczne myślenie. Pokazuje przestrzeń, różne jej poziomy, bazując na osiągnięciach fizyki kwantowej, wybranych kosmologicznych teoriach rozwoju Wszechświata, jak i starożytnych systemach medycznych / uzdrawiania. Dzięki zrozumieniu rozwoju i zdrowia człowieka jako harmonii ze sobą i Kosmosem na wszystkich poziomach siebie: fizycznym (biologicznym), umysłowym, emocjonalnym i duchowym (sensu i znaczenia), człowiek jest w stanie zrozumieć znaczenie jakości swoich myśli, emocji, słów, zachowań i działań, a w tym otaczającej go rzeczywistości jako konsekwencji tego, co sam tworzy. Tym samym świat staje się taki jakim jest on od wewnątrz. Porządkowanie siebie, codzienny „recykling osobisty” wszystkich swych przestrzeni pozwala na wspieranie nieustannego równoważenia siebie (homeostazy ustrojowej na wszystkich poziomach). Pozwala także na porządkowanie tego, co „zakodowano” od dzieciństwa w systemie wychowania i edukacji, odkodowania wadliwych przekonań, sposobu myślenia i reagowania, a tym samym przywraca człowiekowi autentyczność, to kim jest, jego duchową naturę, łącząc go z innymi ludźmi i światem jaką istotną część całości (jedności) wszystkiego i wszystkich. Tym samym my, jako indywidualne jednostki, mamy wpływ nie tylko na nasze zdrowie (i choroby), możemy je uzdrowić sami, włączając mechanizmy autoregulacyjne. Jesteśmy w stanie, poprzez zmianę siebie, zmienić stan świata, działając dla dobra zarówno swego, jak i przyszłych pokoleń, zmieniając przez to jakość życia na Ziemi już od zaraz. Bardzo wartościowa książka dla tych, którzy szukają głębi zrozumienia siebie /zdrowia / filozofii życia/ zdrowego stylu życia, także dla budowania nowego paradygmatu w nauce, opartego na zintegrowanym podejściu.

Wyjątkowa książka, pozwalająca zrozumieć głębokie korzenie wielu chorób cywilizacyjnych wywołanych stresem. Przynosi fundamentalne zrozumienie przyczyn – jakimi są zdeponowane w ciele emocje, przechowywane przez lata (często od dzieciństwa), będące „bombą” ze spóźnionym zapłonem, działających z ukrycia autodestrukcyjnych ładunków. Dlatego choroby te noszą coraz częściej nazwę „chorób energetycznych”. Bazując na własnym doświadczeniu życiowym oraz profesjonalnym jako naukowiec w różnych dziedzinach medycyny oraz pierwszy w Polsce psychosyntetyk, Autorka sięga do dzieciństwa, ukazując jak jego sytuacje tworzą wzorce reakcji i zachowań w życiowych problemach, rozwiązywania ich oraz budowania relacji z ludźmi. Całą indywidualną historię mamy bowiem zakodowaną w „pamięci ciała” (w jego komórkach) i emocjonalnej (energetycznej) reakcji na wszystkie podobne sytuacje, gdyż reagujemy jak automat (autopilot). Wyjątkowo cenną jest zarówno część teoretyczna, oparta na najnowszych światowych doniesieniach naukowych, jak i część praktyczna (w postaci opisu wielu stosowanych technik i ich efektów), która potwierdza zawarte w pierwszej części teorie. Najważniejszym jest jednak własny przykład Autorki, „będący „żywym autorytetem tego” co opisuje. Uzdrowienie tego rodzaju chorób jest wieloaspektowym oddziaływaniem na wszystkich poziomach siebie (fizycznym, mentalnym, emocjonalnym i duchowym). Tylko od nas zależy wybór – zdrowia czy choroby i tylko my możemy siebie z nich uzdrowić – poprzez podjęcie decyzji, co z tym zrobić i dedykowanie siebie tej pracy. Książka jest częścią „tercetu”- publikacji Autorki dedykowanych zagadnieniom medycznym (oprócz niej wchodzi do niego FIBROMIALGIA; CZŁOWIEK KWANTOWY oraz EDUKACJA ZDROWOTNA W PRAKTYCE) oraz ma swe odniesienia w innych jej licznych książkach i naukowych artykułach pedagogicznych, poświęconych edukacji opartej o zasady psychosyntezy, „aby potem nie trzeba było terapii”, a szczególnie w książkach PSYCHOSYNTEZA W EDUKACJI (Wydawnictwo ENETEIA) czy ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ DZIECKA W ŚWIETLE NOWYCH WYZWAŃ (Wydawnictwo IMPULS), ale przede wszystkim ma swe odniesienie w refleksyjnej książce Autorki O SENSIE ŻYCIA (też w obecnych zapowiedziach). Ma też odniesienia w naukowych artykułach pedagogicznych, poświęconych edukacji opartej o zasady psychosyntezy, „aby potem nie trzeba było terapii”. Bezcenna książka dla środowiska lekarzy, psychologów, jak i wszystkich, którzy chcą zrozumieć siebie, odzyskać/zachować zdrowie i zależy im na zdrowiu własnych dzieci/wnuków i kolejnych pokoleń.

W ostatnich latach pojawiło się na rynku wiele podręczników dotyczących nauczania przedmiotów stomatologicznych. Zdecydowanie mniej jest takich opracowań, które omawiałyby zagadnienia medycyny ogólnej dla lekarzy dentystów. Natomiast zupełny brak odnotowuje się w dziedzinach medycyny praktycznej dla stomatologów. Zaprezentowany podręcznik jest cennym uzupełnieniem w tym temacie. Podaje on w bardzo przystępnej formie opisy stanów nagłych i przypisuje im właściwe postępowanie farmakoterapeutyczne. Pierwsza część pracy to rozdziały opisujące stany zagrożenia życia związane z zaburzeniami krążenia. Drugą część stanowią odczyny alergiczne, które bardzo często zdarzają się w gabinetach stomatologicznych. Trzeci element pracy to stany mające związek z niewłaściwym metabolizmem lub spadkiem składników krwi. Mają one bezpośrednie przełożenie na świadomość pacjenta i konieczność reagowania przez personel medyczny. Jako kolejną część autorzy potraktowali urazy, obecność ciał obcych, także stany, które mogą się zdarzyć, a nie mają bezpośredniego związku z wizytą u dentysty. Na końcu pracy znalazły się opisy zabiegów ratunkowych, działań niepożądanych stosowanych leków, odtrutki i zagadnienia prawne. Oceniając całość podręcznika, stwierdzam, że podane algorytmy postępowania, kolejność podawania leków, a w szczególności opis stanów, które należy zdiagnozować i rozróżnić przed zastosowaniem preparatów leczniczych, stawiają tę książkę w rzędzie nowoczesnych i najbardziej pożądanych. Jej lektura pozwala na uświadomienie sobie, jak wiele może się zdarzyć w codziennej praktyce i jak wiele zależy od naszej znajomości farmakologii. Jest to pierwsze tak kompleksowe opracowanie tematu reakcji na stany nagłe w gabinecie stomatologicznym. Prof. dr hab. n. med. Marek Ziętek (fragm. recenzji)

Alzheimer wywraca zwykły porządek życia, wiadomo, zarówno tego, kto jest tą chorobą bezpośrednio dotknięty, jak i wszystkich członków rodziny. Dotyczy to autorki, która stała się poniekąd matką swej teściowej dotkniętej tą chorobą. Na stronach niniejszej książki opowiada o doświadczeniu "zwykłej kobiety" u boku osoby chorej, owładniętej stopniową utratą autonomii. Rozczarowania, ofiary, cierpienia są nieuniknione, ale każdy dzień jest bogaty także w odwagę, fantazję, ducha przedsiębiorczości i zaufanie. "To podróż do wnętrza psychiki, a kto ją podejmuje, powinien się zatrzymać, zastanowić, posłuchać, a co najtrudniejsze, wsłuchać się w siebie... Pozytywną stroną przeżywania i odczuwania tej choroby w otoczeniu jest odkrycie bezinteresowności". Przez piętnaście lat Monica Follador pisała dekalog, który pozwalał jej "przebrnąć szczęśliwie", świadomie i z właściwym poczuciem humoru przez niezwykle trudne sytuacje związane z opieką nad chorą teściową. Czasami trzeba powiedzieć jakieś małe kłamstwo albo wymyślić strategię przetrwania, która niekiedy może graniczyć z komedią... "Bo wszystko służy temu, by lepiej żyć" i "nauczyć się zauważać dobrą stronę istniejącą w każdej okoliczności, także tej najbardziej absurdalnej. Bez nadziei nie można nigdzie dojść..."

Książka Raymonda Peyreta to opowieść o życiu i dziele miłości Marty Robin, niezwykłej mistyczki naszych czasów. Marta Robin urodziła się 13 marca 1902 r. w niewielkiej wiosce Châteauneuf-de-Galaure, kilkadziesiąt kilometrów na południe od Lyonu. Od dzieciństwa miała problemy ze zdrowiem. W wieku 16 lat zapada na nieuleczalną chorobę, która doprowadza ją do całkowitego paraliżu. Cierpiąca, przez pięćdziesiąt lat, aż do śmierci (1981 r.), leży unieruchomiona w łóżku w zaciemnionym pokoiku, gdyż również światło sprawia jej ból. Nie je, nie pije, nie śpi ? czuwa. Jej jedynym pokarmem jest Eucharystia. To czas jej głębokiego zjednoczenia z Bogiem. We wrześniu 1930 r. Jezus wprowadza ją w tajemnicę swojej Męki. Marta jest ukrzyżowana wraz z Nim. Na początku października tego samego roku Boski Oblubieniec wpisuje w jej ciało znaki swojego cierpienia - stygmaty i ślady po koronie cierniowej. Odtąd co tydzień wraz z Jezusem przeżywa wszystkie etapy Jego Męki. Zawsze pokorna, życzliwa, pełna mądrości i dyskrecji, otwarta na innych - choć fizycznie unieruchomiona, Marta nie pozostaje nigdy bezczynna. Tysiące osób z całego świata odwiedzają ją, prosząc o modlitwę, duchowe wsparcie, wskazówki w trudnych sytuacjach. Występuje z inicjatywą rekolekcji, zakłada Ogniska Miłości ? wspólnoty osób świeckich, którzy pragną na co dzień Bożą żyć miłością. Dzieło jej ?ukrytego w Bogu życia? trwa do dziś i rozwija się na całym świecie.

Dlaczego HUŚTAWKA? Po trosze dlatego, że to nieprzemijająca, ukochana przyjemność i rozrywka Małej. Na lotach aż pod samo niebo spędzaliśmy i nadal spędzamy niezliczone kwadranse a czasem i godziny. Zwykła zdawałoby się czynność, jest dla niej autentycznym źródłem szczęścia i pewnego rodzaju wyzwolenia. ?Jestem wtedy wolna jak ptaki!? oraz ?Z góry wszystko wygląda inaczej!? ? niech jej słowa wystarczą za cały komentarz. Ale HUŚTAWKA również dlatego, że życie z osobą (dzieckiem) autystyczną to bezkresna amplituda przeżyć. Niekończące się doświadczanie emocji ze skrajnie odległych rejonów, ciągła labilność doznań. Od bezsilności, rozpaczy, depresji i gniewu po radość, nadzieję i mobilizację. W jednej chwili wydaje ci się, że już nic ? ściana, mur i ani kroku dalej, by chwilę (dzień, miesiąc, pięć lat) później frunąć niesiony szczęściem wyczekanej poprawy. W górę i w dół, w górę i w dół. Jak na huśtawce. Taka właśnie nie-całkiem-zwykła codzienność stała się moim udziałem i o niej chciałam wam opowiedzieć...

W obecnym, pełnym wydaniu zaprezentowano - tak realistycznie, jak to tylko możliwe, anatomię w ogólnym ujęciu z uwzględnieniem topografii oraz ułożenia warstwowego struktur anatomicznych. Obok doskonałych fotografii preparatów anatomicznych poszczególne obszary ciała zostały dodatkowo zilustrowane schematycznymi rysunkami i obrazami badań diagnostycznych. Przyczynia się to do lepszego zrozumienia szczegółów widocznych na zdjęciach.

Ultrasonografia jamy brzusznej jest fundamentalną monografią dla wszystkich, którzy wykonują badania USG jamy brzusznej, którzy mają chcą się doskonalić w tych badaniach i którzy mają odczucie, że chcą być jeszcze lepsi w zakresie diagnostyki USG narządów położonych poniżej przepony jamy brzusznej. Monografia jest przeznaczona głównie dla lekarzy, którzy już samodzielnie wykonują zadania USG. Dla początkujących jest znakomitym źródłem wiedzy, z tym podręcznikiem warto zacząć naukę badań USG narządów jamy brzusznej. To jedna z najlepszych książek z tej dziedziny medycyny.