Praca zbiorowa pod redakcją Anny Parzymies
Zbiór artykułów z dziedziny językoznawstwa, historii i sztuki uczonych z najważniejszych ośrodków orientalistycznych Europy i Stanów Zjednoczonych. Artykuły napisane są w językach: angielskim, rosyjskim, włoskim, niemieckim i
francuskim. Książkę opublikowano dla uczczenia wieloletniej działalności naukowej i dydaktycznej profesora Tadeusza Majdy, turkologa z Uniwersytetu Warszawskiego.
Professor Tadeusz Majda is a scholar with diverse academic interests, covering such areas as the languages, literature and culture of the Turkish peoples, the Near East and Islam. Professor Majda is a distinguished representative of Polish Turcology, who continues the work of his eminent predescessors Professor Ananiasz Zjączkowski and Professor Jan Reychman. To celebrate many years of his work as an academic and a tutor, his friends and colleagues from the largest centres of Oriental Studies in Europe and United States have prepared this collection of valuable contributions.
"Bajka o walce rycerzy Jedi przeciwko rosnącemu w dawnej Republice zagrożeniu stała się dla autora pretekstem do porywających rozważań nad tym, czym jest system totalitarny, w jakich warunkach się rodzi i jakie może przynosić ze sobą konsekwencje. To nie jest analiza baśni, lecz realnych problemów stojących także przed współczesnymi społeczeństwami. Ale nie tylko, bo Machaj ukazuje też owego totalitaryzmu upadek. Prowadzi nas przez meandry filozofii Imperatora ku konkluzjom dotyczącym nie tylko fikcyjnego świata, ale i naszej rzeczywistości. Tym samym świat „Gwiezdnych wojen” staje się bardziej realny i namacalny niż kiedykolwiek.
Zazdroszczę Państwu tego, co teraz nastąpi – obcowania po raz pierwszy z tą pasjonującą lekturą, poznawania wszystkich jej meandrów, odwołań, smaczków i wniosków. Ja tę podróż mam już ze sobą i muszę przyznać, że Machaj udowodnił, iż odległa galaktyka jest bliżej nas, niż może się komukolwiek wydawać".
Arkady Saulski
Książka ma na celu umożliwienie zdiagnozowania poziomu wypalenia i poszukania jego potencjalnych źródeł w codziennej pracy nauczyciela.Stanowi próbę odpowiedzi na takie pytania:- jak skutecznie wzmacniać chęć do działania?- jak radzić sobie ze stresem w pracy z uczniami?- jak stać się autorytetem w swojej dziedzinie?- jak zachować pasję do tego, co robimy?- jak efektywnie pracować nad własnym rozwojem?
Gravity and Grace was the first ever publication by the remarkable thinker and activist, Simone Weil. In it Gustave Thibon, the farmer to whom she had entrusted her notebooks before her untimely death, compiled in one remarkable volume a compendium of her writings that have become a source of spiritual guidance and wisdom for countless individuals. On the fiftieth anniversary of the first English edition - by Routledge & Kegan Paul in 1952 - this Routledge Classics edition offers English readers the complete text of this landmark work for the first time ever, by incorporating a specially commissioned translation of the controversial chapter on Israel. Also previously untranslated is Gustave Thibon's postscript of 1990, which reminds us how privileged we are to be able to read a work which offers each reader such 'light for the spirit and nourishment for the soul'. This is a book that no one with a serious interest in the spiritual life can afford to be without.
While its tone is playful and frivolous, this book poses tough questions over the nature of religion and belief.
Religion provides comfortable responses to the questions that have always beset humankind - why are we here, what is the point of being alive, how ought we to behave? Russell snatches that comfort away, leaving us instead with other, more troublesome alternatives: responsibility, autonomy, self-awareness. He tells us that the time to live is now, the place to live is here, and the way to be happy is to ensure others are happy.
Intolerance and bigotry lie at the heart of all human suffering. So claims Bertrand Russell at the outset of In Praise of Idleness, a collection of essays in which he espouses the virtues of cool reflection and free enquiry; a voice of calm in a world of maddening unreason. From a devastating critique of the ancestry of fascism to a vehement defence of 'useless' knowledge, with consideration given to everything from insect pests to the human soul, this is a tour de force that only Bertrand Russell could perform.
In Bodies That Matter, renowned theorist and philosopher Judith Butler argues that theories of gender need to return to the most material dimension of sex and sexuality: the body. Butler offers a brilliant reworking of the body, examining how the power of heterosexual hegemony forms the "matter" of bodies, sex, and gender. Butler argues that power operates to constrain sex from the start, delimiting what counts as a viable sex. She clarifies the notion of "performativity" introduced in Gender Trouble and via bold readings of Plato, Irigaray, Lacan, and Freud explores the meaning of a citational politics. She also draws on documentary and literature with compelling interpretations of the film Paris is Burning, Nella Larsen's Passing, and short stories by Willa Cather.
Książka Philippe de Villiers to śledztwo historyczno-polityczne na temat prawdziwych fundamentów Unii Europejskiej, które czyta się jak thriller.Pewnego dnia były minister spraw zagranicznych Francji, który wiedział wszystko o wszystkich, podsunął autorowi niepokojącą myśl: Filipie, wystarczy, że pociągniesz za nić kłamstwa, a wszystko wyjdzie na jaw. Wiele lat później Philippe de Villiers, znakomicie obeznany z europejską polityką i dyskretnie wspierany przez wysokich urzędników z Brukseli oraz świat akademicki, postanowił pociągnąć za nić i opisać to, czego się dowiedział.Poszukiwania prowadził w różnych zakątkach świata w Stanfordzie, Berlinie, a nawet Moskwie; wszędzie, gdzie można było znaleźć świeżo odtajnione dokumenty. Archiwa przemówiły, świadcząc przeciwko Unii Europejskiej i jej Ojcom Założycielom. Maski opadły, a wraz z nimi prysły zakłamane mity.Autor konsekwentnie dokumentuje fakty, takie jak apokryficzne wspomnienia, amerykańska agentura, przepływy dolarowe, wyczyszczone życiorysy i skrywane przynależności, a wreszcie - wielkie zdrady. Założyciele Unii Europejskiej pracowali na rzecz obcych interesów, w dodatku doskonale wiedzieli, co robią. Chcieli Europy bez korzeni, bez duszy, bez ciała. Tej, która stoi dziś przed naszymi oczami, każdego dnia coraz bardziej naga.
Recenzowana monografia Katarzyny Guczalskiej z pewnością zawiera wiele celnych uwag i analiz, a podjęta tematyka niewątpliwie należy do ważkich. Ponadto w pracy tej znalazło się wiele wątków nowych na tle polskiej dotychczasowej literatury przedmiotu. Wielką zaletą dzieła jest omawianie elementów dyskursu feministycznego bez częstej u adherentek i adherentów myśli feministycznej egzaltacji i doktrynerskiego rozpalenia. Praca jest napisana ładnym i klarownym językiem Autorka formułuje myśli w bardzo precyzyjny sposób i dobrze panuje nad stylem. Narracja prowadzona jest w sposób rzeczowy i wyważony, pozwalający czytelnikowi samodzielnie ukształtować sobie zdanie na temat podejmowanych zagadnień.Z recenzji dr. hab. Piotra SzymańcaAutorka pracy postawiła sobie za cel przybliżenie sylwetki i poglądów politycznych jednej z bardziej wpływowych przedstawicielek współczesnego feminizmu i antyliberalizmu Carole Pateman. Zamiar ten jest ze wszech miar cenny, gdyż umożliwia polskiemu czytelnikowi zapoznanie się z głównymi wątkami twórczości tej radykalnej myślicielki. Niewątpliwą zasługą Katarzyny Guczalskiej jest drobiazgowe i analityczne omówienie poglądów Pateman oraz określenie ich mianem feminizmu antykontraktowego, który to termin najtrafniej oddaje stanowisko tej myślicielki. Można wyrazić przekonanie, że zdefiniowanie poglądów Pateman jako feminizmu antykontraktowego umożliwi innym badaczom dorobku Pateman przyjęcie perspektywy, pozwalającej na lepsze zrozumienie stanowiska autorki Kontraktu płci. Zaletą pracy jest także umieszczenie poglądów Pateman w szerszym kontekście filozoficzno-politycznym i pokazanie tej myślicielki jako znaczącej postaci we współczesnym dyskursie feministycznym.Z recenzji dr. hab. Dariusza JurusiaKatarzyna Guczalska filozofka, adiunkt w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Zajmuje się filozofią społeczną i naukami o polityce. Istotną rolę w jej dorobku badawczym odegrały studia hegloznawcze. Autorka monografii Państwo jako dzieło sztuki. Piękno i wolność w filozofii Hegla (2010), Miłość i cnota polityczna. Rodzina i kobieta w filozofii Hegla (2002). Redagowała Zrozumieć Hegla (2009), współredagowała Wokół sporu komunitarian z liberałami (2016). Dała się poznać jako tłumaczka tekstów Wolfganga Welscha (2005). Autorka kilku recenzji i ponad dwudziestu artykułów akademickich dotyczących m.in.: liberalizmu, libertarianizmu, feminizmu, własności prywatnej, metafizyki, społecznej odpowiedzialności biznesu.
"Autor książki rozważa funkcje, jakie pełnią koncepcje „tego, co?boskie” w?obrębie teorii filozoficznej. Przedstawia wyjaśnienie hasła bóg filozofów . W?zaprezentowanym schemacie interpretacyjnym nazywa ono niepełniący funkcji religijnych „rodzaj” koncepcji boskości, podporządkowany poszukiwaniom teoretycznym. Dążenie do? zdobycia orientacji w?świecie za?pomocą teorii objaśniającej porządek rzeczywistości łączy się z?tendencją do?wprowadzania – obok innych kategorii podstawowych – odmiennych od?religijnych formuł boskości. Pojawiły się one już w?myśli presokratyków. Abstrakcyjne i?metaforyczne koncepcje boskości Platona, Arystotelesa i?Plotyna różniły?się od? religijnych, antropomorficznych, tradycyjnych wyobrażeń świata grecko-rzymskiego. W?późnym antyku i?średniowieczu, po?przekroczeniu progu epokowego, teologiczne, religijne koncepcje „tego, co? boskie” zdominowały starożytne formuły filozoficzne. Podporządkowane wizji judaizmu, chrześcijaństwa i?islamu, występują w?metaforyce połączonej z? religijnymi przedstawieniami Boga. W? myśli nowożytnej, w?wyniku „rewolucji kopernikańskiej”, gdy wraz?z?odkryciami naukowymi pojawiła się mechanicystyczna wizja natury, a?zarazem nasiliły się spory religijne wewnątrz chrześcijaństwa, doszło do?wyraźnego wyodrębnienia się różnych koncepcji określanych mianem boga filozofów . Formuły boskości deklaratywnie odrębne od?religijnych?pojawiły? się wówczas w? licznych teoriach filozoficznych i? naukowych. Wzorcową przedstawił Spinoza w?postaci koncepcji Deus?sive Natura . Metaforyczne, odmienne od?religijnych ujęcia boskości wraz ze?zmiana mi epokowymi pełniły swoją podstawową funkcję, gwarantując – zależnie od?potrzeb teorii – ład kosmosu, natury bądź historii przedstawiony w?rozważaniach filozoficznych. Ich dzieje rzucają światło na myśl europejską i?jej przemiany. "
Z?recenzji dr. hab. Dariusza Jurusia
Mówi się, że z roku na rok marnujemy coraz więcej żywności, a w śmietnikach lądują kilogramy resztek, które mogłyby stanowić pełnowartościowe pożywienie.Wyrzucamy to, co wydaje nam się niejadalne: sterty ziemniaczanych obierków, dziesiątki suchych kromek chleba, resztki jogurtu zalegające na dnie plastikowych kubeczków, obite jabłka, opakowania z przeterminowanym makaronem, którego nie zdążyliśmy ugotować. Ale czy na pewno marnotrawstwo żywieniowe rośnie w tak szybkim tempie, jak straszą nas media?Marta Sapała postanowiła zbadać ten temat. Rozmawia z ludźmi, którzy żywią się tym, co znajdą w śmietnikach, zagląda do kompostowników i kuchennych szafek swoich rozmówców, szpera w kontenerach przy dyskontach spożywczych, oddaje głos ludziom bez domu i tym, którzy oszczędzanie mają we krwi. Odwiedza miejsca, w których powstaje żywność, i te, w których kończy się jej droga. Zagląda do magazynów w supermarketach i bankach żywności. Ludzkie portrety splata ze statystykami i opiniami ekspertów. Nie boi się również podawać w wątpliwość powtarzanych w mediach obiegowych opinii dotyczących marnotrawstwa.Na marne to zbiór reportaży o naszych codziennych nawykach i doskonała lekcja odpowiedzialnej konsumpcji.
Bez względu na to, czy zgadzamy się z założeniami koncepcji społecznej odpowiedzialności biznesu, czy też nie - jest ona obecna nie tylko w badaniach naukowych, ale także w praktyce gospodarczej. Szeroko pojęta odpowiedzialność za środowisko, społeczności lokalne, kulturę czy - ujmując to bardziej górnolotnie - za obecny i przyszły dobrobyt społeczeństwa, coraz częściej przypisywana jest również sferze biznesu. Globalny charakter konkurencji oraz ogromny wpływ sfery gospodarczej na funkcjonowanie jednostek oraz całych gospodarek spowodowały, że od biznesu oczekuje się zwiększonego zainteresowania problemami społecznymi.Takie spojrzenie na biznes zmienia percepcję wartości, jakiej przedsiębiorstwa dostarczają klientom oraz pozostałym interesariuszom. Funkcjonowanie według dotychczasowych zasad może być niewystarczające. Klienci nie są już bowiem zainteresowani zakupem produktu o określonych właściwościach, na warunkach proponowanych przez przedsiębiorstwa. Chcą partycypować w całym procesie, współuczestnicząc tym samym w tworzeniu wartości dla siebie.Przedstawiona Czytelnikowi monografia prezentuje pojęcie społecznej odpowiedzialności biznesu, potrzebę i sposób jej uwzględniania w działaniach rynkowych przedsiębiorstw. Zaprezentowano także koncepcję marketingu wartości, wraz z określeniem działań związanych z kształtowaniem produktu, promocji, ceny i dystrybucji. Przedstawiono także pojęcie marki pracodawcy i działań związanych z jej kształtowaniem. Najważniejszą częścią niniejszej publikacji są wyniki badań dotyczących społecznej odpowiedzialności biznesu i kształtowania wartości na polskim rynku.
Autorki skupiły się na tożsamości trzech pokoleń mieszkańców polskiej Orawy. Swoje badania zbudowały wokół problemu konstruowania i przekraczania granic istniejących w świadomości i praktykach kulturowych jej mieszkańców. W książce pojawiają się treści do tej pory nieopracowane i niepublikowane, oparte na pamięci oraz postpamięci osób uwikłanych w wydarzenia burzliwego dla Orawy XX wieku. Zachowanie i rozpowszechnienie zebranego materiału ma szczególną wartość, gdyż stanowi on zapis ważnego i niezwykle ulotnego elementu kultury niematerialnej - wspomnień naocznych świadków wydarzeń. W publikacji podjęto unikatowy temat badawczy i wszechstronnie go omówiono. Zaprezentowano nowe ujęcie badań ziemi pogranicza oraz tematyki zróżnicowanych granic, które występują w kulturze Orawy. Autorki znakomicie wykonały zadanie - brak podobnych opracowań kulturoznawczych tego regionu. To bardzo cenna praca.Prof. dr hab. Zbigniew PasekAnna Filimowska i Natalia Krygowska podjęły się ambitnego zadania i od razu trzeba zauważyć, że podjęty trud okazał się owocny. Za tym, że Moja chata z kraja to cenne opracowanie, przemawiają trzy względy: tematyka, sposób jej ujęcia i sformułowane wnioski.Dr hab. Julian Kwiek, prof. AGH
CZY MOŻNA DOŚWIADCZAĆ ŻYCIA W WIELU ŚWIATACH NARAZ?
CZY MASZYNY MOGĄ POSIADAĆ SZTUCZNĄ ŚWIADOMOŚĆ?
W JAKI SPOSÓB DZIAŁA EMPATIA I POZNANIE SPOŁECZNE?
Thomas Metzinger przedstawia oryginalną koncepcję świadomości i osoby, stworzoną na podstawie współczesnych wyników ba- dań prowadzonych często przy jego udziale w wielu dziedzinach – od psychologii i neuronauk po sztuczną inteligencję. Odwołuje się zarówno do codziennych doświadczeń dostępnych każdemu, jak i do odmiennych stanów świadomości generowanych farmakologicznie oraz powstających w kontakcie z nowoczesną technologią. Metzinger kładzie szczególny nacisk na etyczne aspekty stanów świadomości.
„Problem jedności świata jest tak prosty, że łatwo go przeoczyć: aby świat nam się objawił, musi to być przede wszystkim jeden świat. Dla większości z nas jest oczywiste, że przeżywamy świadome życie w jednej rzeczywistości i że świat, w którym budzimy się każdego dnia, to ten sam świat, w którym budziliśmy się dzień wcześniej. Nasz tunel to jeden tunel; nie ma w nim zaułków, przecznic czy tras alternatywnych. Jedynie ludzie cierpiący na zaburzenia psychiczne lub ci, którzy eksperymentowali z dużymi dawkami halucynogenów, są w stanie wyobrazić sobie, co to znaczy żyć w więcej niż jednym tunelu naraz. Jedność świadomości należy do największych osiągnięć mózgu”.
Fragment książki
Tunel ego
Seria W POSZUKIWANIU IDEI XXI WIEKU prezentuje najnowsze publikacje z dziedziny filozofii, nauk społecznych, etyki i neurobiologii, które nie są znane polskiemu czytelnikowi. Stanowią one odbicie najaktualniejszych tendencji intelektualnych we współczesnej humanistyce, naukach przyrodniczych oraz studiach interdyscyplinarnych.
W ramach serii dotychczas ukazały się:
Michael Ruse, Ateizm. Co każdy powinien wiedzieć?
Martin L. Kringelbach, Ośrodek przyjemności. Zaufaj swoim instynktom
Chad Meister. Wprowadzenie do filozofii religii
Henry Jenkins. Sam Ford. Joshua Green. Rozprzestrzenialne media. Jak powstają wartości i znaczenia w usieciowionej kulturze
Victor J. Stenger. Bóg. Błędna hipoteza. Jak nauka wykazuje. że Bóg nie istnieje
Wkrótce ukażą się:
John Hick. Nowe pogranicze religii i nauki
J.L. Schellenberg. Religia ewolucyjna
Myśl Ludwiga Wittgensteina, jednego z najbardziej wpływowych filozofów XX wieku, odcisnęła się niezaprzeczalnie także na dyscyplinach odległych od akademickiej filozofii. Rzeczy i fakty, wydane po raz pierwszy w 1968 roku, są czymś więcej niż wprowadzeniem do „wczesnego” Wittgensteina. Bogusław Wolniewicz realizuje tutaj autorską, wysoce oryginalną interpretację myśli austriackiego filozofa, umiejscawiając go w jednym szeregu z Platonem, Arystotelesem czy Leibnizem jako twórcę wielkiego systemu metafizycznego.
Napisana z dużym koncepcyjnym rozmachem, erudycją i przenikliwością analizy, książka wskazuje nieoczywiste pokrewieństwa między twórczością Wittgensteina a innych wielkich myślicieli, rozjaśnia liczne nieporozumienia narosłe wokół interpretacji jego filozofii, a przede wszystkim dowodzi, że słynny Tractatus logico-philosophicus nie jest dziełem tak hermetycznym, jak się wydaje. Rzeczy i fakty zafascynują nie tylko filozofów i logików, lecz także wszelkiej proweniencji badaczy Wittgensteina i jego dalekosiężnego oddziaływania na kulturę.
"Pomimo upływu ponad pięćdziesięciu lat od pierwszego wydania Rzeczy i fakty nie straciły swojej naukowej świeżości. Przedstawione w tej książce myśli wciąż inspirują? zarówno filozofów, jak i logików. Zaprezentowany w niej sposób odczytania Traktatu wsiąkł w nasza? kulturę filozoficzna?. Stał się tez˙ odskocznia? do zbudowania przez Wolniewicza własnego systemu ontologicznego, wyłożonego w Ontologii sytuacji (1985). Wszystko to sprawia, że Rzeczy i fakty można zaliczyć do zbioru najważniejszych książek w polskiej filozofii drugiej połowy dwudziestego wieku."
Z przedmowy Bogdana Dziobkowskiego
Parerga - z greki parergon, czyli dzieło uboczne - to drobne utwory, przeważnie mało znane, niezaliczane do podstawowej twórczości autora. Dotychczas w polskiej literaturze prawniczej taki właśnie charakter miały prace poświęcone kierunkowi filozoficznoprawnemu, jakim jest law & literature. Inaczej na świecie - wielu znakomitych filozofów prawa, zwłaszcza z anglosaskiej, amerykańskiej kultury prawnej, uczyniło z prawa i literatury główny przedmiot swych dociekań i badań naukowych. Tu jednak podejście jest znacznie skromniejsze, choć cel, jaki przyświeca autorom i redaktorom, został określony dużo bardziej ambitnie. Otóż zbiór 31 artykułów prezentujących owe poboczne zainteresowania badawcze autorów pokazuje fascynującą przestrzeń badawczą i niezwykłe perspektywy dla dalszych studiów w nurcie tzw. literackiej szkoły prawa. Tym samym wartość całej książki przewyższa wartość poszczególnych elementów na nią się składających. Można mieć tylko nadzieję, że w ramach studiów nad estetyką prawa zagadnienia prawa i literatury na stałe zagoszczą w katalogu głównych tematów badawczych także polskich uczonych.,,Monografia pt. Prawo i literatura. Parerga znacznie wzbogaca dorobek polskiej nauki w zakresie badań nad relacjami prawa i literatury. Badanie tych wzajemnych relacji uważam za bardzo wartościowe działanie przepojone głębokim humanizmem. Książka ta jest na tle dotychczasowych badań prowadzonych w Polsce pozycją wyjątkową. Stanowi interesującą spójną całość, metodologicznie i merytorycznie ujętą w dwóch aspektach: od prawa do literatury i od literatury do prawa. Efekty tych badań mogą być interesujące zarówno dla prawników, literaturoznawców, jak i szerokiego kręgu czytelników zainteresowanych uczestnictwem w kulturze.""z recenzji prof. Jadwigi Potrzeszcz
„Z dziejów honoru w Polsce” to wybór dzieł publicystów, filozofów i pisarzy XX w. bardzo celnie skomentowany przez autora.
Są tam: Kula, Elzenberg, Malewska, Kott, Szczepański, Herling-Grudziński. Piszą o tym, jak się odnaleźć w nowym, niewspaniałym
świecie. Jak po przegranej nie czuć się pokonanym, jak ochronić kulturę i siebie przed barbarzyńcami, jak zachować twarz.
Ostatnia część eseju to wybór poezji Herberta, Miłosza, Norwida. Poeci i autor wyboru mówią o „tajemnicy ludzkiej godności,
o spokoju w desperacji, nadziei w beznadziejności, o dumie potrzebnej i dumie niepotrzebnej, o pogardzie dla procederu
szpiclów i katów, o geście solidarności z poniżonym i bitym". I o tym, że pociechy spodziewać się nie należy, a jedyną nagrodą
będzie świadomość, że było się wiernym. O tym jest ta książka.
Dramatyczne powojenne dylematy polskich intelektualistów wobec stalinizmu, pogodzenie się z historią, ugoda, opór, uwiedzenie
komunizmem. Te pytania Adam cały czas stawia też sobie. Pisze przecież tę książkę w więzieniu… a wystarczyłoby kilka słów
i mógłby się znaleźć na wolności. Czytałem tę książkę w Paryżu w 1985 roku ze ściśniętą krtanią.
Seweryn Blumsztajn
W czasach, gdy władze Rzeczypospolitej zamierzają każdemu obywatelowi wpisać do paszportu słowa: „Bóg, honor, ojczyzna”, warto
przypomnieć, co Adam Michnik za komuny pisał o honorze.
Karol Modzelewski
Wydanie wznowione
zawierające aneks – trzy szkice z „Wyznań nawróconego dysydenta”
wydanych w 2003 r. nakładem wydawnictwa Zeszyty Literackie.
Problematyka monografii dotyczy (...) kwestii kluczowych z punktu widzenia społeczeństwa oraz jakości jego instytucji. Kwestie dostępu do prawa były rzadko podejmowane przez polskich socjologów prawa, w odróżnieniu od socjologów ze Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej, gdzie stanowiły one, i nadal stanowią, ważny przedmiot badań empirycznych i debaty teoretycznej, co z kolei stanowi impuls dla rozwoju socjologii prawa jako dziedziny nauki. Ponadto recenzowana monografia w sposób niezwykle obszerny i rzetelny przedstawia całość dorobku zagranicznego oraz polskiego i jest przykładem twórczej analizy tego dorobku, opartej na istotnych kompetencjach – teoretycznych i empirycznych – jej autora. Należy dodać, iż autor monografii jest jednocześnie autorem wspomnianych rzadkich badań oraz opracowań związanych z problemem dostępu do prawa.
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Skąpskiej
Temat dostępu do prawa nie został do tej pory wszechstronnie opracowany w rodzimej literaturze. Mamy rozproszone, wąskie studia, które najczęściej nie pokazują złożoności nie tylko samego zagadnienia, ale też dyskusji prowadzonych na ten temat w światowej nauce. Recenzowana pozycja wyróżnia się na tym tle jako próba całościowego ujęcia tematu. Już to powoduje, że praca Jana Winczorka niewątpliwie będzie stanowiła punkt wyjścia dla następnych prób naukowych podejmowanych w tej dziedzinie. Nie mam żadnych wątpliwości, że w polskiej literaturze naukowej podobnej pracy nie znajdziemy.
Z recenzji dr. hab. Mateusza Stępnia
Jan Winczorek, dr, jest prawnikiem i socjologiem, pracownikiem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, autorem kilkudziesięciu publikacji z zakresu teoretycznej i empirycznej socjologii prawa. Jego zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia dostępu do prawa i funkcjonowania instytucji prawnych, teorii socjologicznej i teorii prawa. W tym obszarze był doradcą wielu polskich instytucji publicznych i prywatnych.
Ilona Matysiak – socjolożka, uzyskała stopień doktora w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Adiunkt w Katedrze Socjologii Zmiany Społecznej w Instytucie Filozofii i Socjologii Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej oraz stała współpracowniczka Ośrodka Badań nad Społecznymi Problemami Płci w Instytucie Studiów Społecznych im. Profesora Roberta B. Zajonca UW. Jej zainteresowania naukowe obejmują problematykę kapitału społecznego, zmian demograficznych oraz ról społecznych kobiet i mężczyzn w wiejskich społecznościach lokalnych, a także mniejszości narodowych i etnicznych oraz szkolnictwa wyższego. Stypendystka Fulbrighta i autorka książki pt. „Rola sołtysów we współczesnych społecznościach wiejskich. Płeć jako czynnik różnicujący”. Publikowała m.in. w: Gender, Place and Culture: A Journal of Feminist Geography, Wieś i Rolnictwo, Nationalities Papers: The Journal of Nationalism and Ethnicity.
Autorka koncentruje się na specyficznej i dotychczas w niewielkim stopniu badanej grupie mieszkańców wsi – młodych ludziach z wyższym wykształceniem. Poszukuje odpowiedzi na pytanie, jaką rolę odgrywają oni w społecznościach, w których żyją. Sprawdza, kim są, dlaczego zdecydowali się na życie na wsi i co z tego wynika. Podjęta problematyka ma istotne znaczenie dla przyszłości polskiej wsi. Książka została oparta na różnorodnym, ilościowym i jakościowym materiale empirycznym, zebranym przez autorkę. Jej ramy teoretyczne wyznacza teoria kapitału kulturowego Pierre’a Bourdieu oraz obszerna analiza dynamicznych przemian, jakie współcześnie przechodzi polska wieś.
Miejsca postindustrialne jako przedmiot badań transdyscyplinarnych. Od dizajnu do zakorzenieniaProjekt Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki Rozwój 2.b pt. Miejsca postindustrialne jako przedmiot badań transdycyplinarnych. Od dizajnu do zakorzenienia wyrasta z potrzeby wypracowania transdyscyplinarnej ścieżki badawczej, aby radykalnie uzupełnić i transformować dotychczasowe ujęcia dizajnu poprzemysłowych przestrzeni o złożoną analizę filozofii i antropologii miejsca. Fundamentem, na którym się wspieramy, jest kulturoznawstwo []. Zależy nam jednak na radykalnym wychyleniu dyskursu kulturoznawczego w stronę filozofii i antropologii miejsca, ale i dalej w stronę dziedziny sztuk plastycznych, a także działań twórczych projektantów czy praktyków kultury. Perspektywa taka, jakkolwiek łącząca dotychczasowe badania, prowadzone na wielu polach, jest jednak ich przekroczeniem. Kluczowe jest dla nas przejście od ujęcia dizajnu jako jedynie artystycznej i społecznej ingerencji w przestrzeń postindustrialną do dizjanu, który byłby wejściem w złożoną kulturową wykładnię miejsca regionu, tożsamości miejsca, fundamentów aksjologicznych i metafizycznych wspólnoty, doświadczenia kulturowego. Szukanie miejsca, zakorzenienia i domu po stronie projektowania przestrzeni poprzemysłowej wymaga spotkania porządków myślenia i doświadczenia kulturowego by budować ścieżkę badawczą, wrażliwą na czas i miejsce, kulturową i historyczną głębię. Wydobycie potencjału w poprzemysłowej przeszłości jest zarazem wezwaniem do odpowiedzialnego wpisania się w miejsce.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
