Pięknie wydana, bogato ilustrowana monografia Bałtyku. Książka Tomasza Maracewicza pt. ""Bałtyk Morze śródziemne północnej Europy. Dzieje morza, statków i ludzi"" to niezwykle interesujące spojrzenie na dzieje najmłodszego morza na świecie oraz na cywilizacje, które się nad nim rozwijały na przestrzeni tysiącleci. Autor to oświadczony żeglarz i człowiek morza o szerokim spektrum zainteresowań, które na pewno przypadnie do gustu osobom szukającym dogłębnej wiedzy o żegludze, handlu, budowie łodzi i statków oraz historii regionu.Szczególnie ważne jest holistyczne i interdyscyplinarne spojrzenie na rejon Bałtyku. Lektura książki dostarczy rzetelnej wiedzy na temat biologii i geologii morza, ale autor szczególnie dużo miejsca poświęca technicznym rozwiązaniom konstrukcyjnym jednostek pływających, szczególnie od wczesnego średniowiecza po czasy nowożytne. Mimo popularnonaukowego podejścia, przytoczone w książce fakty są podane w niezwykle fachowy sposób, niejednokrotnie z wykorzystaniem aparatu naukowego jakiego nie powstydziłby się niejeden historyk.Czemu Bałtyk to morze.śródziemne ? Niewielki akwen niemal zupełnie odcięty od dopływu wód zewnętrznych, właściwie zamknięty i otoczony przez różne nacje i narodowości. Jego historię pisali ludzie pływający na statkach. Bez tych ostatnich przemieszczanie się, handel i podboje nie byłyby możliwe. Bałtyk szczególnie w okresie późnego średniowiecza stał się ""autostradą"", którą na tysiącach statków rocznie płynęły towary ze wschodu i północy Europy na zachód kontynentu.Autor szczególnie dużą rolę uwagę przywiązuje do historii wikingów, analizy zdolności żeglugowych ich statków, podbojów i ekspansji wokół Morza Bałtyckiego i poza nie. Tomasz Maracewicz na kolejnych kartach odsłania nam burzliwą historię najnowszą, epoki wojen i podbojów, zmagania dynastii szwedzkich o dominację nad Bałtykiem. W końcu wraz z autorem śledzimy ciekawe losy państw bałtyckich w XIX i tragicznym XX wieku. Jestem przekonany, że na łamach tej książki wielu czytelników znajdzie ciekawe wątki i nieznane fakty z historii państw bałtyckich i ludzi żyjących nad morzem, nad Bałtykiem.Życzę intersującej lektury.Dr Robert Domżał Ze wstępu autora:Mieszkam nad morzem.Spotykam się z nim nieomal codziennie. Całą młodość, bez względu na pogodę czy porę roku, przechadzałem się po jego wybrzeżu w towarzystwie ogromnego owczarka o biblijnym imieniu Jordan. Z zachwytem patrzałem w dal, próbując wyobrazić sobie świat za wodą. Później jako student uniwersytetu przemierzałem te same plaże, zbierając materiały do mojej pracy magisterskiej. Był to czas, kiedy chciałem zrozumieć, czym jest morze i ile znaczy jego wpływ na nasze życie. Jeszcze później, będąc żeglarzem, a po latach nawet ""prawdziwym"" marynarzem, wystawałem często na jego brzegu, przyglądając się zapowiadającym zimny front cirrusom i tworzonym przez wzmagający się wiatr grzywaczom, chcąc przewidzieć przyszłość. Przynajmniej tę najbliższą.Jednakże bez względu na perspektywę Bałtyk wciąż był dla mnie tajemnicą. Powstanie tej książki jest po części próbą odsłonięcia owej tajemnicy.
"Harce wodne na obozie, czyli rzecz o zastępie Piżmakówautor: Tomasz Maracewicz, Małgorzata WitczakRewelacyjna książka dla wszystkich organizatorów obozów harcerskich i nie tylko. Kompendium pomysłów i wiedzy dla organizujących wypoczynek nad wodą.Książka niniejsza ma być pomocą i zachętą do wzbogacenia programów obozowych o wodne gry, zabawy i harce. Przeznaczona jest przede wszystkim dla drużyn "lądowych", bo wodniaków do wodnych harców zachęcać nie trzeba. Co nie oznacza, że "granatowi" nie znajdą tu żadnej inspiracji do swoich działań. Wprost przeciwnie. Być może historia zastępu Piżmaków pozwoli im inaczej spojrzeć na swoje wodniactwo. Być może podsunie im nowe pomysły. Oby!Książka składa się z dwóch części: pierwsza z nich opisuje przeróżne wodne przygody Piżmaków, a także zawiera opis licznych wodnych gier i prób, których Piżmaki na obozie doświadczyły. Opisy są krótkie, a zaproponowane gry i harce da się łatwo rozwijać i modyfikować.Część druga, czyli "Wodna Harcopedia", to zbiór różnych podpowiedzi i porad, a czasem po prostu przydatnych informacji, dzięki którym wodne gry, harce i próby mogą być jeszcze ciekawsze.**""Prymitywny żagiel wypełnił się tchnieniem wiatru, a "Kon-Tiki" wspomagana drągami, którymi Piżmaki odpychały się od dna, ruszyła w nieznane. Prawdę mówiąc, podróż nie należała do szczególnie imponujących. Srebrna Wyspa leżała w odległości zaledwie 800 m. Niemniej tratwie, wspomaganej dwoma wiosłami sterowymi, pokonanie tego odcinka zajęło prawie pół godziny. W chwili, gdy odległość była już zupełnie niewielka, chłopcy połapali się, że chociaż przeprawa okazała się stosunkowo prosta, to jednak eksploracja wyspy, ba, wyszukanie w linii trzcin dogodnego miejsca na lądowanie przy użyciu tak mało sterownego statku zakrawa na cud. A jednak udało się!"""
TAKIEJ KSIĄŻKI JESZCZE NIE BYŁO!Nowa książka Marabuta z naszej najpopularniejszej serii przeznaczona jest dla wędrowników by ich poprowadzić przez harcerską ścieżkę w drużynie wędrowniczej. Mnóstwo praktycznych rad, pomysłów refleksji, przemyśleń, anegdot. Wszystko podane przyjaznym językiem i ilustrowane i uzupełnione rysunkami i komentarzami hm. Darka Grochala, wieloletniego drużynowego wędrowników.Z książki powinni także skorzystać drużynowi drużyn wędrowniczych i starszoharcerskich, gdyż pozwala ona lepiej zrozumieć potrzeby ich wychowanków a także może być źródłem niezliczonej ilości pomysłów do pracy z nimi.**Witaj na wędrowniczym szlaku!() Zazdroszczę ci pięknego czasu, na którego progu się znalazłeś. Czasu wędrowania, czasu poszukiwania i odnajdywania właściwych ścieżek, czasu stawania się lepszą wersją siebie. Co istotne - tę drogę, która ciebie czeka, drogę kierującą cię w stronę świetlistego poranka, a związaną z dojrzewaniem, dorastaniem i odnajdywaniem swojego miejsca w dorosłym życiu, pokonuje się samodzielnie. I to jest sedno sprawy: im więcej twoich sił i twojej mądrości zostanie podczas tej wędrówki użyte, tym dalej zajdziesz. Kurs na słońce!() Zatem niniejszy "przewodnik dla wędrowników" ma być dla ciebie pomocą w wędrówce. A konkretniej - ma pomóc wypełnić ją treścią. Dobrze wypełnić. Zarówno podczas zbiórek patrolu wędrowniczego czy wędrowniczej drużyny, jak i podczas wykonywanych przez ciebie wszelkich zadań i twoich własnych prób. Prób na stopnie i sprawności, a także wszystkich innych prób, które przyniesie ci życie.Czuwaj!Marabut
Z przedmowy kapitana Rafała Szymańskiego, Komendanta "Daru Młodzieży" w latach 2018-2025:Na polskim rynku nie było wcześniej publikacji, które by tak szeroko potraktowały wiedzę o żaglowcach w tak wielu aspektach: historycznym, praktycznym, teoretycznym, estetycznymDostajemy do ręki kompendium wiedzy o statkach żaglowych, ale nie jest to tylko zbiór informacji - "Na skrzydłach wiatru" to opowieść o niebanalnej narracji, pełna trafnych spostrzeżeń i komentarzy autora oraz odniesień do ciekawych wydarzeń. Wiem, ile radości sprawiło Tomkowi pisanie tej książki i zapewniam, że czytelnik również będzie miał wielką przyjemność z jej lektury - ja miałem.Z Tomaszem wiele nas łączy: zainteresowania, ciekawość świata i miejsce pracy, które obaj kochamy; ale przede wszystkim - praktykowanie sail trainingu i wiara w jego skuteczność. Pojęcie to, na przekór wielu, pozwolę sobie przetłumaczyć jako: "wychowanie przez żagle", choć może lepiej jednak w tym przypadku powiedzieć za autorem - "wychowanie na skrzydłach wiatru".Zaskakujące jest podobieństwo początków naszych obecnych zainteresowań oraz to, że przyczyną wyboru zawodu dla obu z nas była lektura Znaczy Kapitana.Mam nieodparte wrażenie, że książki Tomka powinny stać na tej samej półce co dzieła Karola Olgierda Borchardta. Tomku, dziękuję.**Żaglowce. Co jest w nich takiego szczególnego? No cóż, na pewno nawet laików potrafią zachwycić one swoim pięknem, a w duszach najbardziej zatwardziałych domatorów rozbudzić tęsknotę za przygodami i egzotycznymi podróżami. I co ciekawe, okazuje się, że - wbrew rozwojowi i postępowi techniki - statki żaglowe wcale nie należą do odchodzącego świata. Nadal buduje się coraz to nowe żaglowce mające pełnić służbę jako statki szkolne. Ich armatorzy rozumieją, że to właśnie "na skrzydłach wiatru" najłatwiej jest wyrabiać w młodych ludziach przygotowujących się do zawodu marynarza postawy nacechowane rzetelnością i poszanowaniem dla dobrej praktyki morskiej, a także solidarnością i umiejętnością pracy w zespole.Równocześnie to właśnie na żaglowcach szkolnych bezapelacyjnie najłatwiej rozbudzać można umiłowanie morza i właściwy stosunek do zawodu, jakim jest bycie marynarzem.
""Dziennik podróży ""Darem Młodzieży"" wokół globu.Dziennik podróży pierwszego oficera ""Daru Młodzieży"" spisany podczas słynnego Rejsu Niepodległości.""Rejs Niepodległości"" trwał 313 dni, a jego trasa, na której znalazły się 23 porty na pięciu kontynentach, liczyła łącznie ok. 36 690 Mm, w tym prawie połowa pod żaglami. Była to zatem najdłuższa podróż w historii ""Daru Młodzieży"".Z grubsza rzecz biorąc, szło o to, żeby ideą ""przygody na żaglowcu"" przemówić do wyobraźni młodych ludzi, porwać ich i korzystając z entuzjazmu młodości, pięknie uczcić stulecie odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Uczcić i ""pokazać światu, jak Polska jest piękna"". *** Niestety cyklon nas dopadł. A właściwie wepchnął w pułapkę, z której musimy uciekać. Na mojej wieczornej wachcie wiatr zaczął dochodzić do... 12oB. Jeszcze nigdy nie byłem na morzu w takich warunkach. Szczęście, że Tajwan wciąż zasłania nas przed falą. Ta niestety zacznie rosnąć do rana, za to cyklon ma jutro skręcić kark.""
"Stulecie polskich żaglowców 1921-2021. Opowieść o statkach i kapitanach od pierwszych podróży "Lwowa" aż po żeglugę "w czasach zarazy".Sto lat polskich żaglowców opisane w pasjonujący sposób przez doświadczonego oficera Daru Młodzieży i autora wielu książek żeglarskich i harcerskich. Autor obficie korzysta ze swego niezwykłego daru opowiadania historii, przeplata je anegdotami, ciekawostkami, biogramami. Nie pomija niczego, co dla miłośników żeglarstwa może być ciekawe i frapujące. Do tego ponad 400 wysokiej jakości, często unikatowych ilustracji i piękna szata graficzna. Uczta dla żeglarzy i miłośników morza.Chwała Autorowi za podjęcie trudu dotarcia do rozmaitych źródeł i udostępnienie nam rezultatów tej pracy. W efekcie dostaliśmy do rąk nie tylko frapującą opowieść, ale również rodzaj encyklopedii tematycznej, do której będziemy wracać przy różnych okazjach. Uważny i wrażliwy, jak również znający morze i żaglowce czytelnik z pewnością zauważy, że w całej opowieści przewija się jeden znaczący aspekt. Jest to oczywiście wychowawcza, a przede wszystkim kształtująca charakter młodych ludzi, chociaż nie tylko młodych, rola uczestnictwa w rejsie na żaglowcu szkolnym.Statek żaglowy i morze, po którym żegluje, wraz z wypracowanymi przez wieki regułami postępowania stanowi naturalne środowisko stawiające wymagania wpływające na tegoż charakteru kształtowanie. Ostatnio rozwinęła się tendencja do szczegółowej analizy i naukowego opisywania tego zjawiska, ale jako osobie od dziesięcioleci zaangażowanej w tego rodzaju działalność bliska mi jest forma jej postrzegania przez Autora, czyli najprostsza.() Jak zauważył Autor, nie wszystkie nacje jednakowo, ale i różnie z upływem czasu oceniały walory żaglowców jako stwarzających unikalne środowisko mające wpływ na kształcenie i kształtowanie charakterów przyszłych marynarzy, i nie tylko. W latach pięćdziesiątych XX wieku zarysowała się realna groźba, że żaglowce, zwłaszcza te największe, znikną z mórz i oceanów. Na szczęście tak się nie stało i chwała tym, którzy do tego nie dopuścili w kraju, gdzie jak pisał Sebastian Fabian Klonowic pod koniec XVI wieku: "Może nie wiedzieć Polak, co to morze, gdy pilnie orze". I chwała tym, którzy nie tylko na żaglowcach pływają, ale również o nich piszą. Bo historia polskich żaglowców szkolnych to dla nas Polaków niewątpliwy powód do dumy.Z przedmowy Andrzeja Szlemińskiego"
"Drugie wydanie napisanego współcześnie przystępnym językiem podręcznika skierowanego bezpośrednio do zastępowych. Autor jest harcmistrzem z wieloletnim doświadczeniem wychowawczym, m.in. jako pierwszy Naczelnik Harcerzy ZHR i członek komendy kursu Jakobstaf. Książka bogato ilustrowana przez hm. Dariusza Grochala.Ze wstępu autoraHarcerstwo to gra. Czasem nawet - jak to wizjonersko napisał Józef Sosnowski, a po nim jeszcze raz Aleksander Kamiński - Wielka Gra. Gra fascynująca, przebijająca wszystkie planszówki i gry komputerowe, które poznałem. Naprawdę! Ma niewielkie wymagania sprzętowe, jest opracowana w 3D, grafikę wierną do złudzenia, zasady proste, a zarazem dające mnóstwo wariantów. Wreszcie to gra, w której czasem trudno odróżnić, co jest zabawą, a co prawdziwym życiem. I co zaskakujące, owa gra dostarcza wszystkim uczestnikom mnóstwo emocji i frajdy, mimo że od początku wiadomo, iż każdy gracz wygrywa! Niemożliwe? Spróbujcie!"https://www.youtube.com/watch?v=ZqfCK3naqlc&list=PLU5yKzTm47ZiUYtsRyUJhZHGI37kzBScb&index=1
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
