Książka stanowi pierwsze krytyczne opracowanie pism izraelsko-polskiej pisarki Irit Amiel (19312021). Na tom składają się opowiadania z dwóch zbiorów wydanych za życia autorki Osmaleni (1998) i Podwójny krajobraz (2008) oraz teksty archiwalne znalezione po jej śmierci, rozproszone w czasopismach i nigdy nie publikowane. Są wśród nich utwory, które wedle autorki miały zaginąć, napisane, kiedy jako kilkunastolatka uciekała nielegalnie z Polski do Izraela, czyli na wiele lat przed jej właściwym późnym debiutem w 1994 roku. W książce znalazły się również opowiadania powstałe w okresie największej literackiej aktywności Amiel, w tym teksty nieukończone, a także wypowiedzi publicystyczne, wiersze oraz brulionowe notatki warsztatowe wprawki, pierwsze przymiarki do nigdy niepowstałych utworów. Książka została opatrzona wstępem, w którym pokrótce przedstawiono biografię autorki, omówiono kształt jej prywatnego archiwum, zawierającego nie tylko teksty, ale też rozmaitego rodzaju materialne nośniki pamięci, istotne dla zrozumienia autobiograficznego wymiaru jej twórczości, oraz wyłożono zasady wydania, metody pracy z umieszczonymi w tomie tekstami. Na ostatnią część publikacji składają się wybrane głosy zarówno nowe szkice, jak i przedruki badaczy, krytyków oraz przyjaciół Amiel, którzy na przestrzeni kilku dekad towarzyszyli jej drodze literackiej, wnikliwie komentowali twórczość, przyczyniając się do jej popularyzacji. * * * Dotychczas uważałem, że pisarzem jest, kto oddaje za to życie, ale Irit miała ważniejsze obowiązki: budowała kibuc, rodziła dzieci, sadziła drzewa. Henryk Grynberg Pisanie Irit pozwala nam zwyciężyć, bo ocala pamięć o tych, którzy zostali zamordowani przez hitlerowców, bada granice ludzkiego cierpienia kto pamięta, ten zwyciężył, gdyż może lepiej kształtować swoją teraźniejszość i przyszłość. Amiel posługiwała się piękną polszczyzną, jaką kiedyś jej żydowscy rodzice opowiadali jej bajki. Przesłanie pisarki znów staje się aktualne. Wczytajmy się w nią! Wioletta Grzegorzewska Proza Irit Amiel, przygotowana przez trzy świetne autorki, kompetentne, życzliwe, profesjonalne, stanowi atrakcyjną pozycję. [] zapowiada potrzebną i więcej niż udaną propozycję wydawniczą. Czekam na tę książkę. Grażyna Borkowska
Praca Margaret Ohii-Nowak będzie czytelnika bezustannie zmuszać do wiwisekcji: jaka jest moja postawa wobec rasizmu, czy mam tu czyste sumienie, czy jednak istnieją we mnie pokłady ukrytej, obciążonej kulturowo, czasami/zwykle niechcianej, a jednak głęboko mentalnie tkwiącej postawy przyzwalającej na myślenie rasistowskie. Uważam, że książka Margaret Ohii-Nowak jest wyjątkowym osiągnięciem naukowym, o ogromnym potencjale przekazywanej wiedzy, ale także współczesnym głosem kobiety i Afropolki w sprawie rasizmu, nietolerancji i agresji językowej; jest nie tylko wywodem badaczki języka i kultury, całościowym ujęciem tych zagadnień, ale nade wszystko doniosłym apelem o tolerancję. Ostrzegam też, że podczas lektury czytelnik może poczuć się po prostu złapany na gorącym uczynku. Bo problem rasizmu językowego, nietolerancji, dyskryminacji oczywiście istnieje w świecie, którego jesteśmy częścią. Pokazują to badania Autorki. I nie wyłania się z tych badań korzystny, ale raczej wstydliwy dla białych Polaków wizerunek. Z recenzji prof. dr. hab. Jacka Warchali,Uniwersytet Śląski w Katowicach Monografia jest interdyscyplinarnym vademecum antyczarnego rasizmu. To pierwsze tego typu opracowanie, w którym opisane są najważniejsze kategorie, pojęcia i mechanizmy antyczarnego rasizmu w Polsce. Autorka odpowiada w nim na pytanie, jak rozumiana jest rasa i czarność w polszczyźnie i jak przebiegają procesy antyczarności, antyczarnego rasizmu i urasawiania osób czarnych pochodzenia afrykańskiego. Margaret Ohia-Nowak bada te procesy przez semantyczną, pragmatyczną i multimodalną analizę językowych i dyskursywnych mechanizmów urasawiania we współczesnej polskiej komunikacji publicznej i prywatnej.
Prezentowane karty pracy mają służyć doskonaleniu percepcji wzrokowej, czyli umiejętności rozumienia i interpretowania informacji odbieranych z otoczenia za pomocą wzroku. Większość ćwiczeń przeznaczona jest dla starszych uczniów (klasy IV-VIII szkoły podstawowej i szkoła ponadpodstawowa), jednak możliwość wykonywania tylko wybranych poziomów zadań pozwala wykorzystać je również w pracy z uczniami młodszymi.Podtytuł niniejszej części brzmi Ćwiczenia doskonalące stałość spostrzegania. Kształt - położenie - wielkość. Zaburzenia w stałości spostrzegania mogą generować problemy z rozpoznawaniem liter i cyfr pisanych różnymi czcionkami lub w różnych orientacjach, z identyfikowaniem słów w rozmaitych kontekstach, z rozróżnianiem i klasyfikacją przedmiotów, a także z koncentracją i uwagą, gdyż ciągłe dostosowywanie się do zmieniających się wrażeń sensorycznych może powodować zmęczenie i trudności ze skupieniem się na zadaniach.W niniejszej publikacji proponujemy następujące grupy ćwiczeń doskonalących bstałość spostrzegania:odnajdywanie cieni prezentowanych obrazkówodnajdywanie takich samych kształtówodnajdywanie właściwego, powiększonego fragmentu obrazka.
Prezentowane karty pracy mają służyć doskonaleniu percepcji wzrokowej, czyli umiejętności rozumienia i interpretowania informacji odbieranych z otoczenia za pomocą wzroku. Większość ćwiczeń przeznaczona jest dla starszych uczniów (klasy IV-VIII szkoły podstawowej i szkoła ponadpodstawowa), jednak możliwość wykonywania tylko wybranych poziomów zadań pozwala wykorzystać je również w pracy z uczniami młodszymi.Podtytuł niniejszej części brzmi Ćwiczenia doskonalące spostrzeganie figury i tła. Obiekt i otoczenie. Osoby ze słabo rozwiniętą zdolnością rozróżniania figury i tła mogą doświadczać różnych trudności, takich jak problemy ze skupieniem uwagi, doskonaleniem umiejętności manualnych czy orientacją w przestrzeni, a także z rozpoznawaniem liter i wyrazów jako odrębnych jednostek, co może prowadzić do błędów w czytaniu, pisaniu oraz interpretacji tekstu. Dodatkowo mogą mieć trudności z odnalezieniem właściwego miejsca na stronie książki lub zeszytu, wyodrębnieniem szczegółów koniecznych do rozwiązania zadania oraz z rozumieniem złożonych obrazów, takich jak mapy, schematy czy grafiki.W niniejszej publikacji proponujemy następujące grupy ćwiczeń doskonalących umiejętność spostrzegania figury i tła:odtwarzanie wzorów odwrotnych do prezentowanychwyodrębnianie przecinających się liniiodnajdywanie w zbiorze wskazanej figury.
Arteterapia może być skutecznym narzędziem w budowaniu odporności psychicznej dzieci. Wspiera rozwój emocjonalny, społeczny oraz kreatywny, co przekłada się na lepsze radzenie sobie z trudnościami życiowymi. Prezentowana książka to zbiór scenariuszy mających za zadanie przygotowanie dzieci i wyposażenie ich w umiejętność panowania nad stresem poprzez znajomość własnych zalet, potrzeb i zasobów. Zestawione w książce zabawy, a także wprowadzenia i komentarze, w sposób aktywny zapraszają dzieci do działania, co ułatwia lepsze poznanie siebie i innych, dbanie o zasoby osobiste dzieci i pozytywne relacje, zauważanie trudności i konstruktywne radzenie sobie z nimi. Każdy rozdział zawiera przygotowane karty pracy związane z danym tematem oraz komentarze psychologa. Przedstawiony materiał dostarczy dzieciom, nauczycielom i rodzicom nowych, pięknych doświadczeń i przyjemnych chwil, które wzmacniają więzi, pozwalają uczyć się od siebie wzajemnie, zaskakują działaniem wizualnym i torują drogi harmonijnego rozwoju i pełni człowieczeństwa. Wsparcie psychologiczne Jagoda Sikora. Jagoda Sikora - dr nauk społecznych w dyscyplinie psychologii. Posiada specjalizację z psychologii klinicznej dzieci i młodzieży oraz uprawnienia pedagogiczne. Pracuje terapeutycznie z dziećmi, młodzieżą i rodzinami. Zdobyła doświadczenie w pracy klinicznej, pracując z dziećmi i młodzieżą między innymi w Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka oraz licznych placówkach wsparcia ambulatoryjnego i dziennego.
Kiedy algorytmy przejmują kontrolę, co zostaje z naszej wolnej woli?
Brytyjska poetka, dostawca jedzenia z Pittsburgha, indyjski lekarz i chiński aktywista na wygnaniu pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Łączy ich jedno - brutalna ingerencja sztucznej inteligencji w ich życia.
W cieniu AI pokazuje, jak systemy oparte na algorytmach zmieniają nasze życie. Od technologii wskazującej dzieci jako potencjalnych przestępców, przez wszechobecną inwigilację na ulicach, aż po aplikacje umożliwiające diagnozowanie chorób na odległość. AI już teraz odgrywa znaczącą rolę w naszej rzeczywistości - jest wszechobecna w internecie, w chatbotach lub mediach społecznościowych. Ale wpływa też na relacje międzyludzkie, edukację naszych dzieci, pracę, finanse, usługi publiczne, aż po prawa człowieka. Sztuczna inteligencja ingeruje w nasze życia, czy tego chcemy, czy nie.
Oddając głos zwykłym ludziom, daleko od wygodnego świata Doliny Krzemowej, Madhumita Murgia bada wpływ nowoczesnych technologii na jednostki i całe społeczeństwa. Pisze również o tym, że jako ludzie powinniśmy wspólnie uzgodnić jakie wartości i zasady chcemy zakodować w tych systemach oraz jakie ograniczenia na nie nałożyć.
Porywająca opowieść o tym, co to znaczy być człowiekiem w świecie zmienionym przez sztuczną inteligencję.
Na świecie trwa "wojna o prąd". Atakujący to ideolodzy "zielonego ładu". Demolka polskiej elektroenergetyki prowadząca do szokujących podwyżek cen energii, forsowana jest pod pretekstem ratowania "płonącej planety", pod dyktando Brukseli. Forsowane zmiany doprowadzą do totalnej katastrofy gospodarczej. Zielone szaleństwo musi bowiem zderzyć się z betonową ścianą praw fizyki i ekonomii. Będzie to dla nas wszystkich bardzo bolesne. Niewyobrażalne wręcz koszty "transformacji" energetycznej wywołają — bez wątpienia! — kryzys gospodarczy, o jakim nawet się nie śniło. Książka dr. inż. Mirosława Gajera pokazuje na przykładzie polskiej energetyki, o co naprawdę chodzi zielonym ideologom. Autor jest adiunktem Akademii Górniczo-Hutniczej na wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej. Publikacja, dopieszczona merytorycznie, jest książką popularnonaukową.
Kapitalizm nie jest niczym innym niż systemem zaprzęgania natury również natury ludzkiej! do darmowej lub bardzo nisko płatnej pracy. Kapitalistyczne prawo wartości to, czemu i w jaki sposób kapitalizm nadaje priorytet w sieci życia zawsze było prawem Taniej Natury. (Tak, to absurd! Natura bowiem nigdy nie jest tania). Dziwny i dynamiczny proces zaprzęgania natury do pracy tanim kosztem stał u podstaw osiągnięć epoki nowoczesnej jej łaknienia i zdolności pozyskiwania Czterech Tanich Dóbr: pożywienia, energii, surowców i ludzkiego życia. Zdolności te właśnie się wyczerpują. Sprzeczności kapitalizmu, podsycane przez niestabilność biosfery, ujawniają, że osiągnięcia epoki nowoczesnej opierały się na aktywnej i postępującej kradzieży: naszego czasu, życia planetarnego, przyszłości naszej i naszych dzieci. Oryginalna, anglojęzyczna wersja książki Antropocen czy kapitałocen? ukazała się w 2016 roku nakładem wydawnictwa PM Press. Zawiera poza wstępem napisanym przez Jasona W. Moorea siedem szkiców. Ich autorkami i autorami są: Eileen Crist, Donna Haraway, sam Moore, Justin McBrien, Elmar Altvater, Daniel Hartley oraz Christian Perenti. Badacze ci podejmują dyskusję z najważniejszą teoretyczno-historyczną koncepcją środowiskową naszych czasów, czyli z dyskursem antropocenu. Z jednej strony doceniają termin antropocen jako nazwę nowej epoki geologicznej, w której człowiek osiągnął sprawczość równą wielkim siłom przyrody i zaczął kształtową geologię planety Ziemia, czego najdobitniejszym, ale nie jedynym, dowodem są postępujące zmiany klimatu. Z drugiej strony autorzy i autorki szkiców zauważają, że koncepcja antropocenu, przeniesiona na grunt nauk społecznych i humanistycznych, przynosi więcej szkód niż pożytków. Antropocen bowiem naturalizuje ludzki wpływ na Ziemię, nie różnicując samych sprawców współczesnych zmian planetarnych i traktując człowieka jako ich zbiorczego agenta. W koncepcji antropocenu nie są widoczne ani nierówna odpowiedzialność poszczególnych ludzi za kryzys ekologiczno-klimatyczny, ani nierówności w obrębie ludzkich społeczeństw, ani też historyczne przyczyny dzisiejszego stanu planetarnego. Zdaniem autorów i autorek warunkiem możliwości wszystkich tych zmian był ustanowiony w XVI wieku system kapitalistyczny, w którego logikę od początku wpisana była ideologia Taniej Natury traktowanie natury (w tym natury ludzkiej) jako dostarczycielki tanich zasobów, a także jako przestrzeni zewnętrza, do której eksternalizować można koszty środowiskowe działalności kapitalistycznej. Akumulacja kapitału stoi jednak w radykalnej sprzeczności z biologicznymi podstawami życia na Ziemi, a doświadczany przez nas dziś kryzys ekologiczno-klimatyczny ujawnia, że sprzeczności tej nie da się już dłużej ignorować. Dlatego autorzy i autorki proponują alternatywną wobec antropocenu nazwę epoki, w której żyjemy kapitałocen.
Książeczka Rymuj, głoskuj, w rytmie klaszcz! powstała po to, aby pomóc nauczycielom w rozwijaniu umiejętności językowych przedszkolaków i najmłodszych uczniów. Skorzystają z niej także nauczyciele starszych dzieci, które z różnych powodów potrzebują wsparcia w zakresie rozwoju językowego. Prezentowana publikacja obejmuje dziewięćdziesiąt osiem zestawów ćwiczeń. Każdy zestaw zawiera dwuwersowy wierszyk będący punktem wyjścia do ćwiczeń rytmicznych, ćwiczeń słuchu fonemowego i zabawy ruchowej.
Ta książka to niespodzianka - dla nas, dla autorów i dla czytelników. Jest bardzo nieoczywista. Składa się z szesnastu części, niby-rozdziałów, z których każdy zawiera opowieści różnych autorów odnoszące się do tego samego słowa kluczowego. [] Opowieści w poszczególnych częściach zostały umieszczone według subiektywnego klucza redaktorek. Nie chciałyśmy, aby był to układ alfabetyczny według nazwisk autorów. Opowieści być może jakoś splatają się z sobą lub zupełnie nie Zarówno my, jak i osoby czytające mają prawo odczytywać ten kontekst i kolejność indywidualnie. Ogromna możliwość nadawania indywidualnych, subiektywnych znaczeń osobistym narracjom snutym w publikacji to jej wielki potencjał. Dodatkowo nietypowa forma książki daje czytelnikom możność decydowania o kolejności ułożenia Opowieści o oraz o porządku ich czytania. Za każdym razem na nowo Marta Kondracka-Szala Edukacja to relacja. Piszę o tym z uczniowsko-studenckiego punktu widzenia. Po latach wiem, zauważam, że przedmioty prowadzone przez tych nauczycieli, z którymi można było nawiązać relację opartą na wzajemnym szacunku, były mi bliższe i dziś dużo więcej z ich lekcji pamiętam. Przecież najwięcej uczymy się od ludzi, których darzymy sympatią. Weronika Mazurek,Opowieść na zakończenie
W książce została podjęta próba polemiki z tezami panmoralizmu i panetycyzmu, które wprowadzają optykę aksjomoralną i etyczno-normatywną we wszystkie przestrzenie ludzkiego bytowania. Kontekst losowości w życiu człowieka domaga się jednak radykalnego przemyślenia natury moralności, a jeszcze bardziej - istoty i zadań etyki. Zarysowana w monografii perspektywa anankologicznej natury ludzkiej egzystencji ukazuje znaczenie i sens zarówno aktywności człowieka, jak i jego pasywności, sens tego, co intencjonalnie wpływa na trajektorię życia, i tego, co dzieje się poza wolą i zamiarem podmiotu osobowego. Wszystko to tworzy całokształt jego egzystencji z jej blaskami i cieniami, radościami i smutkami. W takiej perspektywie przestrzeń stricte moralna, choć z wielu względów fundamentalna i wyróżniona, jest tylko jednym z obszarów ludzkiego bytowania.
Seria Horyzonty Kina
Książka Trzy dwory. O Pannach z Wilka – prawdziwych, literackich i filmowych powstała z fascynacji niezwykłym splotem życia i sztuki, łączącym pobyt siedemnastoletniego Jarosława Iwaszkiewicza w 1911 roku w mazowieckim dworku w Byszewach i przyjaźni z sześcioma braćmi Świerczyńskimi, jego opowiadanie Panny z Wilka, opublikowane w 1932 roku, którego akcję umieścił w fikcyjnym dworku Wilko zamieszkanym przez sześć sióstr, oraz nominowany do nagrody Oscara film Andrzeja Wajdy Panny z Wilka, będący adaptacją opowiadania, zrealizowany w 1978 roku w dworku w Radachówce. Trzy dwory, trzy epoki czasowe, sześciu chłopców i sześć dziewcząt, prawdziwe wydarzenia, ich literacka transpozycja, a potem jeszcze filmowa na zawsze pozostaną już splecione w jedną całość o enigmatycznych „migotliwych sensach”.
Grażyna Stachówna
Kreskowanki” to zestaw ćwiczeń dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym wspomagający rozwój:
percepcji wzrokowej,
koordynacji wzrokowo-ruchowej,
koncentracji,
orientacji przestrzennej,
umiejętności grafomotorycznych.
Publikacja składa się z 30 rysunków umieszczonych na siatkach zbudowanych z kropek, ułożonych według wzrastającego stopnia trudności. Zadaniem dziecka jest jak najdokładniejsze odwzorowanie ich na sąsiadujących kartach.
Edward L. Bernays (1889-1995), uważany oficjalnie za twórcę public relations, jedna z najważniejszych szarych eminencji XX wieku. Doradca rządu USA i największych amerykańskich korporacji, człowiek, za którego ucznia uważał się sam Joseph Goebells, był jednym z teoretyków i praktyków totalitarnych metod formatowania świadomości i precyzyjnego kontrolowania jednostek za pomocą propagandy medialnej, a jego wpływ na naszą cywilizację jest porównywalny z tym, jaki mieli najgłośniejsi twórcy systemów totalitarnych, tacy jak Lenin, Trocki, Hitler czy Stalin.PROPAGANDA, to najgłośniejsza i najbardziej wpływowa praca Bernaysa, w której prostym językiem opisane są mechanizmy formowania świadomości mas. Demokratyczne społeczeństwo to, zdaniem Bernaysa, pierwotnie nieuformowana i mało rozgarnięta masa, pozbawiona trwałego spoiwa, której powinna przewodzić garstka inteligentnych nadzorców. Nadzorcy ci, korzystając z naukowych badań nad psychologią jednostki i psychologią tłumu, a także z rozmaitych metod indoktrynacji i manipulowania ludzkimi pragnieniami, powinni ustalać system wartości i główne cele społeczne, popychając ludzi w tę czy inną stronę. Pokazując ludziom pewne pomysły jako naukowo udowodnione, postępowe, demokratyczne czy emancypacyjne, powinni sterować ich zachowaniem, osiągając własne cele.Mniejszość odkryła potężne narzędzie, pomagające jej wywierać wpływ na większość. Okazało się, że jest możliwe kształtowanie umysłu tłumów tak, że swoją nowo nabytą władzę skierują we wskazanym kierunku. Obecna struktura społeczna sprawia, że praktyka ta jest nieunikniona. Jeśli robi się cokolwiek, co ma społeczne znaczenie, czy dotyczy to polityki, finansów, przemysłu, rolnictwa, dobroczynności, edukacji, czy innych obszarów, trzeba to robić przy pomocy propagandy. Propaganda stanowi władzę wykonawczą niewidzialnego rządu [].Starałem się opisać przyczyny, sposoby i osoby, za pomocą których niewidzialny rząd, nadzorujący nasze myślenie, kieruje naszymi uczuciami i kontroluje nasze działania.
Wraz z ukazaniem się tej pracy zbiorowej, etyka w prowadzeniu badań społecznych przestaje być jedynie rozdziałem w podręcznikach akademickich, a staje się przedmiotem żywej dyskusji, również wśród badaczy i badaczek na gruncie nauk społecznych. Z jakimi dylematami w swoich badaniach mierzą się badacze i badaczki w dziedzinach socjologii, psychologii, antropologii czy etnografii? W jaki sposób stawiają im czoła? Czy dostępne narzędzia postępowania etycznego w badaniach, najczęściej w postaci kodeksów, są wystarczające, by rozwiązać dylematy etyczne? Czy istnieje przepis na bezbłędnie etyczne badania społeczne? Na te i wiele innych pytań spróbowano dać odpowiedzi właśnie w tej książce. Etyczny wymiar jakościowych badań społecznych. Doświadczenia, dylematy, refleksje został przygotowany - z perspektywy filozoficzno-teoretycznej oraz mocno praktycznej - przez naukowców i naukowczynie zarówno z ogromnym, jak i niewielkim doświadczeniem w terenie badawczym. Podjęli się oni wymagającej tematyki badawczej, między innymi wojny w Ukrainie, Holokaustu, napięć izraelsko-palestyńskich, życia po wybudzeniu ze śpiączki czy nacjonalizmu wśród młodych Polaków i Polek. Z jednej strony to więc zaproszenie do podjęcia refleksji nad zagadnieniami moralno-etycznymi w badaniach jakościowych, a z drugiej - propozycja rozwiązań problemów natury etycznej, wypracowana w wyniku rozmaitych doświadczeń badawczych. Publikacja w przekonujący i interesujący sposób pokazuje, na bogatym, wielodyscyplinarnym i międzynarodowym materiale empirycznym, etyczne uwikłania jakościowych badań społecznych, także tych bardzo praktycznych, jak np. badania w placówkach służby zdrowia, na wojennym froncie (). Stawia ważne pytania i przedstawia procedury pomagające badaczom w rozwiązywaniu problemów etycznych, jakie takie badania mogą powodować. () [P]owinna zainteresować nie tylko badaczy akademickich, ale także inne osoby przeprowadzające jakościowe badania społeczne, np. w służbie zdrowia, ośrodkach dla uchodźców, placówkach socjalnych. Z recenzji dr. hab. em., prof. UAM Krzysztofa Podemskiego
Czytelnicy twórczości Gombrowicza od lat czekali na tę książkę. Publikowane przez kilkanaście lat szkice i artykuły Boleckiego o Gombrowiczu należą bowiem do głównego nurtu badań twórczości tego pisarza, ale pozostawały dotąd rozproszone. Pod prowokacyjnym tytułem Czy Gombrowicz miał oczy? Bolecki w sposób spójny i wszechstronny przybliża twórczość pisarza, który niezmiennie przyciąga dziś uwagę krytyków na całym świecie. Zebrane w tym tomie szkice wyróżnia różnorodność, wielość sposobów i interpretacji. Mamy tu zarówno precyzyjne analizy języka pisarza, jak i intrygujące zestawienia komparatystyczne, np. pomiędzy Gombrowiczem a Schulzem i Witkacym, czy Gombrowiczem a Słowackim i Sienkiewiczem. Książka bardzo potrzebna, nawet konieczna - zwłaszcza w edukacji szkolnej i uniwersyteckiej.
Publikacja jest przeznaczona do pracy z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym, a także ze starszymi uczniami, którzy mają trudności z rozpoznawaniem oraz określaniem emocji i uczuć innych osób.Krótkie opisy sytuacji oraz proste rysunki ułatwiają skupienie się na głównym celu publikacji - łączeniu wydarzeń z wywołanymi przez nie emocjami, które zostały przedstawione na twarzach postaci. Ponadto książka pomaga uświadomić uczniowi, że każda osoba może odczuwać bardzo różne emocje, czasami wiele ich w tym samym momencie.
"W swojej ostatniej książce Ren Girard postawił tezę prawdziwie obrazoburczą: nieuchronnie, choć jednak na własne życzenie, zmierzamy do apokalipsy. Uzasadnienia szuka zarówno w Nowym Testamencie, jak i w traktacie O wojnie Clausewitza, który postanawia "dokończyć". Apokalipsa tu i teraz zdecydowanie dowodzi, że teoria Girarda to jedna z najgłębszych diagnoz ludzkiej kultury, jakie postawiono. W ostatnim czasie przekonujemy się o tym coraz bardziej..."Tomasz StawiszyńskiKoniec jest bliski. Historia przyspiesza, prowadząc nas do ostatecznej katastrofy. Musimy to zrozumieć, jeśli chcemy uniknąć całkowitego zniszczenia - taką tezę stawia Ren Girard, jeden z największych europejskich myślicieli, twórca koncepcji "kozła ofiarnego". Dyskutując z Benotem Chantre'em nad dziełem Clausewitza O wojnie, Girard pokazuje, jak realna jest "możliwość końca Europy, świata Zachodu i świata jako całości". To apokaliptyczna opowieść o narastającej ludzkiej przemocy, która wyrwała się spod kontroli i stanowi zagrożenie dla całej planety.Od chwili wydania ta książka wciąż wzbudza zainteresowanie - zarówno w kręgach humanistów, jak też strategów i wojskowych. Apokalipsa tu i teraz nie tylko nie zestarzała się ani trochę, ale po inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku i ponownym wyborze Donalda Trumpa na prezydenta USA okazuje się bardziej aktualna niż kiedykolwiek.Ren Girard (1923-2015) - wybitny francuski uczony, antropolog kultury, twórca teorii mimetycznej. Autor wielu głośnych książek, . Sacrum i przemoc, Kozioł ofiarny, Początki kultury."To najbardziej przejmująca, najbardziej bolesna z książek Girarda. Taka, która nie pozostawia żadnych złudzeń co do natury człowieczeństwa i kształtowanego przez nas świata. Świata opartego na naśladowczej przemocy, spętanego przez zło. Słowa Girarda, pochylonego z całą możliwą interpretacyjną - więc moralną - czujnością nad dziełem Clausewitza, są kamienne, są twarde".prof. Zbigniew Mikołejko"Po Koźle ofiarnym najważniejsza dla mnie książka Ren Girarda".Edwin Bendyk"Może jeszcze porozmawiajmy, zanim czas się skończy? Na razie warto poczytać".ze wstępu o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego OP
Książka stanowi erudycyjne i wyjątkowo rzadkie w polskiej literaturze socjologiczno-humanistycznej studium pogłębionych, systematycznych i w bardzo poglądowy sposób prowadzonych analiz, które w swojej historii i praktyce badawczej splatały polskie drogi odrębnych, ale silnie powiązanych studiów, a nawet coraz bardziej samodzielnie funkcjonujących dyscyplin, takich jak estetyka, socjologia kultury, filozofia i psychologia sztuki. Owocowały one pracami z zakresu estetyki socjologicznej, kompetencji artystycznej i estetycznej, socjologii i psychologii recepcji, antropologii komunikacji oraz wieloma projektami o charakterze interdyscyplinarnym, szczególnie we współczesnych wersjach tego typu badań i refleksji. Publikacja jest przejawem wybitnie dojrzałego warsztatu i wrażliwości intelektualnej prof. Anny Matuchniak-Mystkowskiej, przedstawicielki ważnej i ciągle aktywnej szkoły w kulturalistycznie pojmowanej socjologii, jaką zbudowała nestorka polskich nauk społecznych i humanistycznych – prof. Antonina Kłoskowska.
dr hab. Leszek Korporowicz, prof. UJ
Monografia prezentuje wybrany dorobek naukowy Autorki, jednej z najwybitniejszych postaci w polskiej socjologii sztuki. Z Jej dokonań w tej dziedzinie czerpie już kilka pokoleń badaczy. Książka jest bardzo ciekawą propozycją zwiększenia dostępności wcześniej publikowanych w formie artykułów tekstów, które obecnie, z racji swojego rozproszenia, nie mogą dotrzeć do czytelników. Poruszane w poszczególnych rozdziałach problemy zachowały swoją doniosłość, dlatego monografia nie jest jedynie dokumentacją dorobku Autorki, lecz sformułowanymi ponownie głosami w nadal aktualnej dyskusji naukowej. Warto podkreślić, że publikacja jest bardzo dobrze napisana, wciąga, inspiruje i skłania do refleksji nad współczesnymi zjawiskami artystycznymi. Dzięki przystępnemu językowi pozwala lepiej zrozumieć ten obszar życia społecznego nie tylko specjalistom, lecz także wszystkim zainteresowanym sztuką. Doskonale promuje wiedzę naukową i korzyści z niej płynące.
dr hab. Przemysław Kisiel, prof. UE
Ogłoszona w 2020 roku pandemia koronawirusa nie jest wydarzeniem z zakresu medycyny czy ochrony zdrowia. Jest to wydarzenie polityczne i ekonomiczne, dla którego przykrywką jest globalna operacja socjotechniczna, mająca przekonać masy, że mamy do czynienia z globalnym zagrożeniem. Jednak prawdziwym zagrożeniem nie jest wirus, ale politycy oraz te globalne siły, którym politycy służą. Ani sam wirus, ani wywoływana przezeń choroba, ani skala zakażeń czy śmiertelność nie uzasadniają restrykcyjnych działań podjętych przez władzę. Walka z wirusem przynosi więcej szkód niż sam wirus. Nie tylko prowadzi do recesji ekonomicznej i destabilizacji społecznej, ale po prostu zabija ludzi. Jest więc jasne, że celem całej tej akcji nie jest ochrona zdrowia i życia obywateli. O co więc chodzi? O to samo, co zawsze: kontrolę, władzę i zyski. Pandemia koronawirusa to misternie skonstruowana wielka mistyfikacja, która jest nową odsłoną globalnej wojny. O tym, jak wywołano tę wojnę i po co, opowiada ta książka.Ogłoszona w marcu 2020 roku pandemia koronawirusa SARS-CoV-2 nie jest niczym innym, jak przemyślanym, propagandowym eksperymentem, ukierunkowanym na korzyści ekonomiczne. Jest to globalna akcja dezinformacyjna, która pod pretekstem walki z wirusem i ochrony zdrowia ludzi służy do tego, aby przejąć ich własność i zniszczyć ich wolność. Podstawą tej akcji jest kłamstwo. Kłamstwo głoszone nieustannie przez polityków, usłużnych wobec władzy ekspertów, celebrytów, ideologów i duchownych. Kłamstwo rozpowszechniane nieustannie przez media wszelkiego rodzaju, od prasy, przez radio i telewizję po Internet. Cały ten system wielopiętrowego kłamstwa służy do budowania wielkiej mistyfikacji zwanej globalną pandemią, która jest przedstawieniem odgrywanym przed masami, aby je ogłupić, psychicznie zamęczyć, fizycznie zdewastować i ostatecznie po prostu złupić. Fragment książki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
